Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Piotr Szarek

Protokolant – asystent sędziego Marta Kopicka

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego K. R. (1) reprezentowanego przez matkę D. R.

przeciwko K. R. (1)

o alimenty

I  zasądza od pozwanego K. R. (1) na rzecz małoletniego powoda K. R. (1) alimenty w kwotach po 900 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie, za okres od dnia 17 czerwca 2011 r. do dnia 15 grudnia 2014 r., płatne z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi w stosunku rocznym w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat – z prawem powoływania się przez pozwanego K. R. (1) w toku postępowania egzekucyjnego na kwoty spełnione na rzecz małoletniego powoda K. R. (1) tytułem zabezpieczenia alimentów za okres od dnia 17 czerwca 2011 r. do dnia 15 grudnia 2014 r.;

II  oddala powództwo w pozostałej części;

III  zasądza od pozwanego K. R. (1) na rzecz małoletniego powoda K. R. (1) kwotę 1 800 zł (jednego tysiąca ośmiuset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV  wyrokowi w zakresie punktu I (pierwszego) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 1253/09

UZASADNIENIE

Małoletni powód K. R. (1), reprezentowany przez matkę D. R., wniósł w dniu 25 czerwca 2009 r. (k. 26) pozew przeciwko K. R. (1) o zasądzenie alimentów w kwotach po 1 200 zł miesięcznie.

Wyrokiem zaocznym z dnia 10 sierpnia 2009 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum
w S. zasądził od pozwanego K. R. (1) na rzecz małoletniego K. R. (1) alimenty w kwotach po 1 200 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2012 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum
w S. na podstawie art. 445 § 2 k.p.c. zawiesił postępowanie w sprawie za okres od 17 czerwca 2011 r., z uwagi na toczące się postępowanie o rozwód w sprawie o sygnaturze akt X RC 1652/11.

Wyrokiem częściowym z dnia 15 lutego 2012 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum
w S. m.in.: uchylił wyrok zaoczny z dnia 10 sierpnia 2009 r.; zasądził od pozwanego K. R. (1) na rzecz małoletniego K. R. (1) alimenty w kwotach po 900 zł miesięcznie za okres od dnia 25 czerwca 2009 r. do dnia 16 czerwca 2011 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni K. R. (1), urodzony w dniu (...) w S., pochodzi z nieformalnego związku (...). W dniu 29 grudnia 2007 r. rodzice ww. małoletniego wzięli ślub.

Niesporne.

Wyrokiem z dnia 29 października 2014 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt X RC 1652/11, Sąd Okręgowy w Szczecinie m.in.: rozwiązał przez rozwód małżeństwo K. R. (1) i D. R. – z winy K. R. (1); pozbawił K. R. (1) władzy rodzicielskiej nad małoletnim K. R. (1); zasądził od K. R. (1) na rzecz małoletniego K. R. (1) alimenty w kwotach po 900 zł miesięcznie, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku.

Powyższy wyrok rozwodowy jest prawomocny od dnia 16 grudnia 2014 r.

Niesporne, a nadto:

–

wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 29 października 2014 r., k. 107 – 108 w aktach sprawy X RC 1652/11.

Małoletni K. R. (1): urodził się jako wcześniak i w związku z tym ma problemy zdrowotne – m.in. częste infekcje dróg oddechowych, ma wadę serca, problemy ze wzrokiem; jest dzieckiem niepełnosprawnym; nie posiada majątku.

Koszty związane z utrzymaniem małoletniego K. R. (1) opiewają na kwotę ok. 1 500 zł miesięcznie. Na przedmiotową kwotę składają się: 800 zł – koszty wyżywienia; 100 zł – koszty zakupu ubrania; 200 zł – koszty zakupu artykułów higienicznych, specjalistycznych kosmetyków z uwagi na alergię i atopowe zapalenie skóry występujące u małoletniego; 100 zł – koszty zakupu podręczników i przyborów szkolnych; 200 zł – koszty zakupu lekarstw; 150 zł – koszty wizyt lekarskich.

Dowód:

–

zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda D. R., k. 39 – 40, 229 – 230,

–

orzeczenie o niepełnosprawności, k. 7.

D. R. jest zatrudniona na stanowisku nauczyciela w III Liceum Ogólnokształcącym w S. i uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie na poziomie ok. 2 400 zł netto miesięcznie.

Dowód:

–

zaświadczenia o zarobkach i zatrudnieniu, k. 11, 37, 153.

K. R. (1): zamieszkuje w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej od 2008 r.; przed wyjazdem do USA pracował w Norwegii jako spawacz; jest osobą zdolną do pracy. Możliwości zarobkowe K. R. (1) pozwalają mu na partycypowanie w kosztach utrzymania małoletniego K. R. (1) kwotą 900 zł miesięcznie.

Dowód:

–

zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda D. R., k. 39 – 40, 229 – 230,

–

zaświadczenie o zatrudnieniu, k. 10, 42.

Sąd zauważył, co następuje:

Powództwo małoletniego K. R. (1) o alimenty za okres od dnia 17 czerwca 2011 r. do dnia 15 grudnia 2014 r. okazało się częściowo zasadne.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach sprawy rozwodowej, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.

Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda D. R., albowiem korespondowały one z dokumentami zgromadzonymi w sprawie – której z wyżej podanych względów zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne – a nadto znajdowały odzwierciedlenie w zasadach doświadczenia życiowego i zawodowego obrazujących koszty związane z utrzymaniem dziecka, w takim wieku jak małoletni powód oraz z takimi problemami zdrowotnymi, jak tenże małoletni.

Dowodu z przesłuchania pozwanego nie udało się przeprowadzić z uwagi na jego niestawiennictwo we właściwej placówce konsularnej (k. 201).

Powództwo małoletniego K. R. (2) zostało oparte o art. 133 § 1 k.r.o. Zgodnie z powołanym unormowaniem, rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody
z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym wskazać, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego K. R. (1) opiewają na kwotę ok. 1 500 zł miesięcznie. Powyższe kwoty stanowią sumę miesięcznych – średniomiesięcznych wydatków wyszczególnionych w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia.

W ocenie Sądu, wszystkie wydatki wyszczególnione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia jako koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda i we wskazanej tam wysokości są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a więc wydatkami, które powinny być pokrywane w pierwszej kolejności przez rodziców dziecka. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż przedmiotowe wydatki oraz ich wysokość – oceniana przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – jest adekwatna do potrzeb małoletniego powoda przy uwzględnieniu jego wieku, stanu zdrowia, dotychczasowego poziomu życia, możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców dziecka, potrzeb rozwojowych, emocjonalnych, społecznych dziecka, potrzeby stymulowania jego rozwoju, a także przy uwzględnieniu cen dóbr i usług jakie wiążą się z zaspokajaniem poszczególnych potrzeb. W konsekwencji, wysokość przedmiotowych wydatków nie może być poczytana za zbyt wygórowaną.

Kolejno należy wskazać, iż zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Przekładając powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy nie można tracić z pola widzenia okoliczności, iż małoletni powód ma obecnie 11 lat (a w okresie objętym wyrokiem był – co oczywiste – jeszcze młodszy), a więc konieczność oraz możliwość osobistych starań o jego wychowanie i utrzymanie jest realizowana w zdecydowanie większym zakresie przez matkę dziecka niż przez ojca, który nie ma z dzieckiem kontaktu.

W odniesieniu do kwestii możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego należy wskazać, że w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności, które by wskazywały, że w okresie pomiędzy 17 czerwca 2011 r. a 15 grudnia 2014 r. możliwości zarobkowe i majątkowe uległy obniżeniu w takim stopniu, że nie może on łożyć alimentów w kwotach po 900 zł miesięcznie, tj. na poziomie tożsamym z alimentami ustalonymi w wyroku częściowym z 2009 r., czy też w wyroku rozwodowym z 2014 r.

Uwzględniając okoliczność, że w okresie pomiędzy 11 czerwca 2011 r. a 15 grudnia 2014 r. pozwany dobrowolnie – przynajmniej częściowo – łożył alimenty na rzecz małoletniego powoda, to w punkcie I wyroku zasądzającym alimenty Sąd upoważnił pozwanego do prawa powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na kwoty już spełnione przez niego na rzecz małoletniego K. R. (1). Powyższe ma zapobiec sytuacji, aby strona powodowa nie wyegzekwowała alimentów na tożsamy okres.

W zakresie przewyższającym kwotę 900 zł miesięcznie powództwo jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

Mając na względzie całokształt powyższych ustaleń orzeczono, jak w punktach I i II wyroku z dnia 17 czerwca 2015 r.

Małoletni powód wygrała niniejszą sprawę w rozumieniu art. 98 k.p.c. na poziomie 75 %. Uwzględniając, iż koszty zastępstwa procesowego opiewały w niniejszej sprawie na kwotę 2 400 zł (w.p.s. 14 400 zł), to strona powodowa mogła skutecznie domagać się od pozwanego zwrotu kosztów procesu na poziomie 1 800 zł i taka też kwotą stanowiła podstawę rozstrzygnięcia zawartego w punkcie III wyroku.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie IV wyroku.