Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie

VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w S.

w następujący składzie:

Przewodniczący SSO w Sądzie Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie

E. B.

Protokolant Teresa Goryń

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich K. i J. G. (1)

przeciwko S. G. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa rentę alimentacyjną zasądzoną wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 11 maja 2009r. w punkcie I. sygn. VIII RC 358/09 od pozwanego S. G. (1) na rzecz małoletniej K. G. (1) z kwoty po 600 złotych miesięcznie do kwoty po 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 15-go każdego miesiąca
z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 17 września 2014r.;

II.  podwyższa rentę alimentacyjną zasądzoną wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 11 maja 2009r. w punkcie II. sygn. VIII RC 358/09 od pozwanego S. G. (1) na rzecz małoletniego J. G. (1) z kwoty po 800 złotych miesięcznie do kwoty po 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 15-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami
w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 17 września 2014r.;

III.  oddala powództwo w pozostałej części;

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

V.  odstępuje od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi;

VI.  wyrokowi w pkt. I i II nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 342/14

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu w dniu 28 maja 2014 r. małoletni powodowie K. G. (1) oraz J. G. (1), reprezentowani przez matkę i zastępowani przez pełnomocnika zawodowego w osobie adwokata, wnieśli
o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego S. G. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 11 maja 2009 r.,
w postępowaniu o sygn. akt VIII RC 358/09 z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty
po 1.000 zł miesięcznie – na rzecz małoletniej K. G. (1) oraz
z kwoty po 800 zł miesięcznie do kwoty po 1.200 zł miesięcznie na rzecz małoletniego J. G. (1), przy czym zaznaczono, że alimenty maja być płatne do dnia 15 każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu tak sformułowanego żądania wskazano m.in., iż od czasu wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów istotnie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów i jednocześnie polepszeniu uległa sytuacja majątkowa pozwanego, gdyż zakupił i wyremontował on dom w miejscowości P., zaś z relacji małoletnich wynika, iż mieszkanie urządzone jest w wysokim standardzie, ponadto pozwany posiada dwa samochody, spędza urlopy za granicą, prowadzi działalność gospodarczą, a z niemieckiego urzędu pobiera zasiłek na dzieci
w wysokości 300 – 400 euro miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 18 grudnia 2014 r. wniósł o oddalenie powództwa w całości i wskazał, iż uzyskuje dochód niższy niż matka małoletnich powodów a ponadto ma na utrzymaniu małoletnie dzieci z obecnego nieformalnego związku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2007 r., wydanym w postępowaniu o sygn. akt X RC 2685/05 Sąd Okręgowy w Szczecinie rozwiązał przez rozwód związek małżeński pozwanego z E. G.; wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi Sąd powierzył matce, a ojcu ograniczył władzę rodzicielską do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci; kosztami utrzymania małoletnich Sąd obciążył oboje rodziców i zasądził tytułem alimentów od pozwanego na rzecz małoletniego J. G. (1) kwotę 650 zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniej K. G. (1) kwotę 450 zł miesięcznie.

Dowód:

- wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 17 sierpnia 2007 r., o sygn. akt X RC 2685/05, k. 226.

Wyrokiem z dnia 11 maja 2009 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie podwyższył od pozwanego S. G. (1) rentę alimentacyjną na rzecz małoletniej K. G. (1) z kwoty po 450 zł miesięcznie do kwoty po 600 zł miesięcznie, a na rzecz S. G. (1) z kwoty po 650 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie.

Dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, w aktach sprawy
VIII RC 358/09, k. 138 – 139.

W czasie ostatniego orzekania o wysokości alimentów S. G. (1) pozostawał w związku nieformalnym z M. D., z którą wychowywał dziecko
w wieku 1,5 roku. Pozwany pracował jako rzecznik prasowy w Zarządzie (...)
i Lokali (...), gdzie zarabiał około 1.700 zł netto miesięcznie. Dodatkowo pracował jako rzecznik prasowy w (...) Centrum (...) i zarabiał tam ok. 1.900 zł netto. Ww. był współwłaścicielem spółki cywilnej (...), w której posiadał 10 % udziałów. Pozwany był ponadto właścicielem 3 pokojowego mieszkania
o pow. 73 m ², na zakup którego zaciągnął kredyt, jeszcze w toku trwania związku małżeńskiego matką powodów. Kredyt opiewał na kwotę 85.520 franków szwajcarskich. Do spłaty pozostawało 230.000 zł; miesięczna rata kredytu opiewała na kwotę 350 zł. Pozwany współposiadał także wraz ze swoją konkubiną - M. D. dom
w Niemczech, na zakup którego zaciągnął wraz z ww. pożyczkę w wysokości 105.000 zł. Rata pożyczki opiewała na kwotę 1.120 zł. S. G. (1) był właścicielem samochodu marki C. (...) z 2005 r. Miesięczne wydatki na paliwo
i eksploatację samochodu wynosiły ok. 400 zł.

Dowód:

- odpisy listy płac, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 31, 86 – 97;

- zeznania podatkowe, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 78 - 80, 81 - 83, 84,
110 -112,113 – 116;

- zaświadczenie z Urzędu Miasta, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 41;

- umowa spółki cywilnej, w aktach sprawy VIII RC 358/09, 107 – 109;

- umowa o kredyt, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 65-68;

- wyciąg bankowy, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 69 – 70;

- umowa pożyczki hipotecznej, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 71 - 75;

- zeznania pozwanego, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 117 - 119.

Pozwany mieszkał wraz ze swoją konkubiną. Opłaty za mieszkanie wynosiły miesięcznie około 610 zł: 200 zł za czynsz, 160 zł za prąd i 250 zł za gaz. Dodatkowo uiszczał on miesięczne opłaty za telefon w wysokości 125 zł i Internet w wysokości
56 zł. Na odzież wydawał około 100 zł miesięcznie.

Konkubina pozwanego pracowała za wynagrodzeniem ok. 2500 - 3000 zł netto miesięcznie; była właścicielką mieszkania, które wynajmowała i z tego tytułu uzyskiwała dochód w wysokości 700 zł miesięcznie.

Dowód:

- faktury VAT, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 104-105;

-zeznania podatkowe, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 33-35.

Matka małoletnich powodów - E. G. zatrudniona była
w Urzędzie Miejskim w S., gdzie zarabiała miesięcznie około 2.000 zł netto.
Nie podejmowała dodatkowego zatrudnienia, gdyż poza pracą zawodową osobiście opiekowała się dziećmi - K. w wieku 7 lat i J. w wieku 12 lat -
i nie dysponowała wolnym czasem.

Ww. mieszkała z dziećmi w trzy pokojowym mieszkaniu; samodzielnie prowadziła gospodarstwo domowe. Czynsz za mieszkanie opiewał na kwotę 191 zł miesięcznie, dodatkowo opłacany był fundusz remontowy – po 71 zł miesięcznie. Opłata za prąd wynosiła ok. 250 zł miesięcznie, a za gaz ok. 300 zł miesięcznie. Dodatkowo matka powodów za telefon płaciła 60 zł miesięcznie, a za Internet i telewizję 115 zł miesięcznie.

Przedstawicielka małoletnich powodów była właścicielką samochodu D. (...), którego miesięczny koszt utrzymania wynosił 150 zł.

E. G. posiadała zadłużenie powstałe w wyniku zaciągnięcia pożyczki w zakładzie pracy, które wynosiło 5,000 zł. Miesięczna rata pożyczki wnosiła 400 zł. W utrzymaniu dzieci E. G. pomagała matka.

Dowód:

- zeznania matki małoletnich powodów, w aktach sprawy VIII RC 358/09,
k . 22 - 23, 120;

- odpis listy płac, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 13, 21.

Małoletni J. G. (1) miał orzeczoną niepełnosprawność; stwierdzone (...) i z tego powodu wymagał rehabilitacji. Dziecko miało orzeczenie
o potrzebie indywidualnego nauczania. Matka wydawała miesięcznie na wyżywienie syna około 400 zł; na obiady w szkole 63 zł; na składkę klasową 5 zł; na środki czystości i higieny około 30 zł; na przybory szkolne, książki, gry i zabawki 80 zł; wyjścia od kina około 30 zł; na kartę do telefonu - 20 zł. Wyprawka szkolna syna kosztowała łącznie
300 zł. Nadto J. chodził na zajęcia sportowe - karate, z którymi związany był koszt 80 zł miesięcznie. Dodatkowo matka zakupiła synowi strój do karate (kimono i pas)
za 150 zł. W związku z chorobą powoda konieczne były, trzy razy w roku, wizyty
u lekarza psychiatry. Każda wizyta kosztowała 100 zł. Poza tym syn przyjmował leki, których koszt wynosił 130 zł miesięcznie.

Małoletnia K. G. (1) miała ukończone 7 lat i była uczennicą
I klasy szkoły podstawowej. Na miesięczny koszt utrzymania dziecka składały się: koszt zakupu wyżywienia – ok. 330 zł miesięcznie; koszt zakupu odzieży i obuwia - około
50 zł; składka klasowa ok. 5 zł; ubezpieczenie szkolne 40 zł; środki czystości i higieny ok. 30 zł; obiady w szkole 63 zł; przybory szkolne, książki, gry i zabawki 80 zł; wyjścia do kina około 30 zł. Wyprawka szkolna córki kosztowała 630 zł. K. chorowała na astmę i wymagała leczenia. Trzy razy w roku była badana przez alergologa, koszt jednej wizyty opiewał na kwotę 80 zł. Nadto matka małoletniej wydawała na zakup leków ok. 30 zł miesięcznie.

Oprócz powyższych wydatków E. G. ponosiła roczne opłaty związane z wyjazdami dzieci na wakacje. Koszt wyjazdów córki opiewał na kwotę
ok. 2.000 zł rocznie, zaś wyjazdów syna na kwotę ok 3.500 zł rocznie.

Dowód:

- opinia psychologiczno – pedagogiczna, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 7;

- orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k . 10;

- orzeczenie o niepełnosprawności, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 11;

- zestawienie kosztów, w aktach sprawy VIII RC 358/09, k. 8 - 9;

- zeznania matki małoletnich powodów, w aktach sprawy VIII RC 358/09,
k . 22 - 23,120.

Obecnie matka małoletnich powodów zatrudniona jest
w Urzędzie Miasta S. na stanowisku konserwatora zabytków za wynagrodzeniem 3.944 zł brutto miesięcznie. Ww. spłaca pożyczkę zaciągniętą w zakładzie pracy, miesięczna rata spłaty pożyczki wynosi 315 zł, spłata ostatniej z rat pożyczki przypada na miesiąc wrzesień 2016 r. Ww. pobiera zasiłek pielęgnacyjny na syna w kwocie po 153 zł miesięcznie.

E. G. w wyniku podziału majątku po ustaniu małżeństwa
z pozwanym stała się wyłączą właścicielką mieszkania położonego przy ul. (...) w S.. Ww. jest także właścicielką samochodu S. (...); na zakup paliwa przeznacza kwotę 200 zł miesięcznie; opata za ubezpieczenia samochodu opiewa na kwotę 600 zł rocznie.

Dowód:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów E. G., k. 51 – 52, 207 – 208, 239 – 241;

- odcinek płacowy, k. 16, 45, 200 – 202;

- zaświadczenie, k. 44, 199;

- wyciąg rachunku bankowego, k. 46;

- akt notarialny, k. 166 – 172;

- zaświadczenie, k. 193.

Pozwany jest z zawodu dziennikarzem. Jest (...) S.C. zajmującej się świadczeniem usług z zakresu public relations; z tytułu udziału w spółce osiągnął za okres od stycznia do października 2014 r. przychód w kwocie 74.424,14 zł, przy czym jego dochód z tego tytułu wyniósł łącznie 10.858, 21 zł. Jest właścicielem 30% udziałów w ww. spółce, właścicielką pozostałych 70% udziałów jest konkubina pozwanego M. D..

Pozwany w 2014 r. osiągnął przychód w łącznej wysokości 94.143,44 zł brutto, jego dochód wyniósł 15.469, 61 zł. Konkubina pozwanego M. D. w 2014 r. osiągnęła przychód w łącznej wysokości 286.330,85 zł brutto, jej dochód wyniósł 41.646,84 zł. M. D. zatrudniona była ponadto na podstawie umowy o pracę
w Kurierze (...) za wynagrodzeniem ok. 3.000 zł netto miesięcznie. W dniu
28 września 2015 r. ww. otrzymała wypowiedzenie umowy z uwagi na likwidację stanowiska pracy, termin wypowiedzenia umowy określono na 3 miesiące.

Pozwany wraz z konkubiną w 2008 r. zaciągnęli pożyczkę hipoteczną na kwotę 100.000 zł na okres 25 lat, miesięczna rata pożyczki wynosi 907,11 zł. Środki pochodzące z pożyczki przeznaczyli za zakup domu. W tym samym roku pozwany dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...)
w S. za kwotę 345.000 zł. Dodatkowo pozwany wspólnie z konkubiną zaciągnął kredyt w kwocie 85.000 CH na zakup mieszkania o pow. 48m ², położonego przy
ul. (...) w S.. Miesięczna rata kredytu opiewa na kwotę od 600 do 800 zł. Przedmiotowe mieszkanie jest wynajmowane przez pozwanego za kwotę 1.000 zł netto miesięcznie. W 2014 r. ww. zaciągnęli kredyt na kwotę 50.000 zł z przeznaczeniem na poprawę warunków funkcjonowania spółki (...) S.C.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego S. G. (2), k. 208 – 211,
241 – 243;

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów E. G., k. 51 – 52, 207 – 208; 239 – 241;

- zestawienie przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce, k. 47 – 48;

- zestawienie przychodów i rozchodów spółki, k. 49;

- zaświadczenie Urzędu Skarbowego, k. 64 – 75, 182 – 187;

- umowa spółki, k. 96 – 101;

- umowa pożyczki, k. 110 – 122;

- harmonogram spłat, k. 123 – 124;

- umowa kredytowa, k. 154 – 159;

- akt notarialny, k. 203 – 206;

- zaświadczenie, k. 233;

- wypowiedzenie umowy o pracę, k. 284.

Pozwany wraz z konkubiną i dwojgiem małoletnich dzieci zamieszkuje w domu
o pow. 100 m ², położonym w miejscowości P. na terenie Niemiec. Tytułem opłaty za prąd pozwany płaci 450 zł miesięcznie, koszt zakupu opału w sezonie grzewczym wynosi 500 zł miesięcznie, opłata za wodę i wywóz nieczystości wynosi ok. 200 zł miesięcznie, opłata za telewizję opiewa na kwotę 100 zł miesięcznie, tytułem ubezpieczenia nieruchomości pozwany płaci 550 zł miesięcznie, za dostęp do jeziora – 35 zł miesięcznie.

Pozwany oraz konkubina pozwanego są właścicielami dwóch samochodów.
Na zakup samochodu dla siebie pozwany przeznaczył w 2013 r. kwotę 40.000 zł.
Ww. z miejsca zamieszkania dojeżdżają osobno, codziennie do pracy do S.,
na zakup paliwa przeznaczają ok. 1.200 zł miesięcznie.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego S. G. (2), k. 208 – 211;

Poza małoletnimi powodami pozwany ma na swoim utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci Z. G., ur. (...) w S. oraz M. G., ur. (...) w P.. Na każde z dzieci pozwany otrzymuje zasiłek w kwocie 195 euro miesięcznie.

J. G. (2), poza przekazywaną kwota alimentów, nie przyczynia się w inny sposób do kosztów utrzymania dzieci. Ww. nie zabiera małoletnich na wakacje, dzieci jedynie sporadycznie nocują w jego domu.

Dowód:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów E. G., k. 51 – 52, 207 – 208, 239 – 241;

- odpisy skrócone aktów urodzenia, k. 93 – 94;

- regulamin pobytu w apartamencie, k. 152 – 153;

J. G. (1) ma ukończone 17 lat, jest uczniem liceum ogólnokształcącego. Ww. cierpi z powodu padaczki i związanych z nią fantomowych napadów nieświadomości, a także z uwagi na przewlekły nieżyt nosa; u małoletniego stwierdzono ponadto (...). Ww. posiada orzeczenie o niepoprawności w stopniu umiarkowanym oraz orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego. Małoletni przyjmuje leki na padaczkę, koszt zakupu leków wynosi łącznie 65 zł miesięcznie, ponadto konsultowany jest u lekarza neurologa, odbywa około 5 wizyt w ciągu roku, koszt jednej wizyty to wydatek rzędu 100 zł. W czerwcu na szkolenie syna z zakresu ratownictwa wodnego E. G. przeznaczyła kwotę 550 zł.

W skład miesięcznych kosztów utrzymania małoletniego wchodzą ponadto: opłata za komitet rodzicielski – 100 zł rocznie; koszt zakupi wyprawki szkolnej 60 zł miesięcznie (ok. 700 zł w skali roku); opłata za ubezpieczenie – jednorazowo 40 zł; opłata za obiady szkolne ok. 100 zł miesięcznie; a ponadto także 150 zł tytułem kosztów zakupu ubrań oraz obuwia (1.800 zł w skali roku); 400 zł miesięcznie tytułem kosztów zakupu żywności dla małoletniego (z uwzględnieniem, że spożywa także obiady
w szkole) oraz 240 zł miesięcznie tytułem kosztów pobierania korepetycji
z matematyki.

Dowód:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów E. G., k. 51 – 52, 207 – 208, 239 – 241;

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, k. 10;

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 11 – 12;

- zaświadczenie lekarskie, k. 13;

- orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego, k. 40 – 43;

- dowód wpłaty, k. 193.

Małoletnia K. G. (1) ma ukończone 14 lat i jest uczennicą gimnazjum. Z uwagi na zaburzenia zachowania konsultowana jest u lekarza psychiatry. Ww. odbywa 3 wizyty w ciągu roku, koszt jednej wizyty to wydatek rzędu 120 zł. Koszty utrzymania małoletniej powódki przedstawiają się w wymiarze miesięcznym następująco: opłata za komitet rodzicielski – 100 zł rocznie; koszt zakupi wyprawki szkolnej 55 zł miesięcznie (ok. 650 zł w skali roku); opłata za ubezpieczenie – jednorazowo 40 zł; opłata za obiady szkolne ok. 100 zł miesięcznie; a ponadto także
150 zł tytułem kosztów zakupu ubrań oraz obuwia (1.800 zł w skali roku); 300 zł miesięcznie tytułem kosztów zakupu żywności dla małoletniej oraz 100 zł miesięcznie tytułem kosztów udziału w zajęciach tanecznych.

Dowód:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów E. G., k. 51 – 52, 207 – 208, 239 – 241;

- faktura, k. 15.

Oprócz powyższych wydatków E. G. ponosił roczne opłaty związane z wyjazdami dzieci na wakacje. Tytułem wyjazdu syna na obóz windsurfingowy ww. zapłaciła 1.919 zł, zaś tytułem wyjazdu córki na obóz taneczny 2.391 zł.

Dowód:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów E. G., k. 51 – 52, 207 – 208, 239 – 241;

- umowa o świadczenie usług turystycznych, k. 196 – 194.

Małoletni zamieszkują wraz z matką w lokalu o pow. 71,6 m ²; opłata za czynsz
w lokalu wynosi ok. 380 zł miesięcznie; mieszkanie ogrzewane jest gazem, koszt zakupu paliwa gazowego w okresie zimowym wynosi ok. 450 zł miesięcznie; opłata za prąd wynosi ok. 100 zł miesięcznie, natomiast opłata za telefon, telewizję i (...) opiewa na kwotę 135 zł miesięcznie.

Dowód:

- zawiadomienie o wysokości opłat, k. 17;

- rachunek, k. 18 – 19;

- faktura, k. 20 – 21.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo małoletnich K. G. (1) oraz J. G. (1) o podwyższenie alimentów okazało się częściowo zasadne.

Powództwo o podwyższenie alimentów oparto o przepis art. 138 k.r.o. Zgodnie
z powołanym unormowaniem, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. prof. dr hab. K. P., 2. wydanie, Wydawnictwo C.H. B.,
s. (...)).

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że potrzeby uprawnionych małoletnich J. G. (1) oraz K. G. (1) uległy zwiększeniu w takim stopniu, iż wymagana była zmiana wysokości alimentów należnych na rzecz ww. małoletnich. W szczególności należy wskazać, iż powodowie od ostatniego orzekania
o alimentach rozpoczęli naukę w szkołach średnich (gimnazjum, liceum ogólnokształcące), a J. G. (1) w dniu 17 grudnia 2015 r. uzyska, pełnoletność i średniomiesięczne wydatki związane z ich utrzymaniem wzrosły. Jest to związane m.in. z ogólnym rozwojem dzieci, uczęszczaniem przez nie do szkół, zmianą ich potrzeb oraz ogólnym wzrostem cen, już sama bowiem różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu od ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów uzasadnia przyjęcie, że nastąpił wzrost potrzeb dzieci, wynikający m.in. z większych potrzeb w zakresie wyżywienia. Zaktualizowały się również wydatki związane
z socjalizacją dzieci oraz rozwijaniem ich pasji i zainteresowań. Powyższe z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków związanych z zaspokajaniem tych potrzeb przez rodziców dziecka (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia
1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, niepubl.).

W odniesieniu do kosztów utrzymania powodów należy wskazać, iż wysokość kosztów związanych z utrzymaniem J. G. (1) na poziomie 2.000 zł miesięcznie, zaś z utrzymaniem K. G. (1) na poziomie 1.600 zł, wykazywanych przez E. G., jest w ocenie Sądu zbyt wygórowana i nie odpowiada usprawiedliwionym potrzebom dzieci w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a tym samym kwoty te nie mogły stanowić podstawy do ustalania wysokości świadczeń alimentacyjnych należnych od pozwanego na rzecz powodów. Wysokość wydatków na utrzymanie małoletnich wyższa, niż ta ustalona przez Sąd, nie została wykazana przez stronę powodową żadnymi dowodami, w tym dowodami z dokumentów. Sąd miał na uwadze m.in., że u powoda zdiagnozowano (...) oraz że ww. dysponuje orzeczeniem
o niepełnosprawności, pobiera zasiłek pielęgnacyjny, ponadto ma zdiagnozowaną padaczkę oraz problemy w nauce (miał nauczanie indywidualne, był w klasie integracyjnej). Niemniej jednak w sytuacji, gdy dany rodzic wskazuje na wysokość danych wydatków, które przekraczają miarę znajdującą odzwierciedlenie w zasadach doświadczenia zawodowego i życiowego, to zachodzi konieczność wykazania tej okoliczności chociażby dokumentami, a w niniejszej sprawie E. G. nie przedłożyła takich dokumentów, które by w całości potwierdzały jej zeznania.

Ustając wysokość aktualnych, usprawiedliwionych kosztów związanych
z utrzymaniem K. G. (1) Sąd uwzględnił wskazywane przez jej matkę koszty wizyt lekarza psychiatry, a także opłaty szkolne m.in. opłatę za komitet rodzicielski, zakup wyprawki szkolnej oraz ubezpieczenie. Za usprawiedliwiony Sąd uznał także wydatek związany z zakupem obiadów w szkole oraz kwotę 150 zł tytułem kosztów zakupu ubrań oraz obuwia (1.800 zł w skali roku) 300 zł miesięcznie tytułem kosztów zakupu żywności dla małoletniej oraz 100 zł miesięcznie tytułem kosztów udziału w zajęciach tanecznych. Koszt utrzymania J. G. (1) jest wyższy, na co wpływa m.in. stan jego zdrowia. Ustając wysokość aktualnych, usprawiedliwionych kosztów związanych z utrzymaniem J. G. (1) Sąd uwzględnił koszt zakupu leków na padaczkę w wysokości łącznie po 65 zł miesięcznie oraz koszt wizyt u neurologa. Za usprawiedliwiony Sąd uznał, także m.in. wydatek związany z zakupem obiadów w szkole oraz kwotę 150 zł tytułem kosztów zakupu ubrań oraz obuwia (1.800 zł w skali roku), 400 zł miesięcznie tytułem kosztów zakupu żywności dla małoletniego oraz 240 zł miesięcznie tytułem kosztów pobierania korepetycji z matematyki. W tym miejscu należy wskazać, iż rodzice są zobowiązani do zapewnienia dzieciom miejsca do zamieszkania. Powodowie zamieszkują wraz z matką w lokalu o pow. 71,6 m ². Miesięczny koszt utrzymania przedmiotowego lokalu opiewa na kwotę ok. 900 zł (czynsz, zakup paliwa gazowego, opłata za prąd, opłata telewizję
i Internet) Udział przypadający zatem na każdego z małoletnich w kosztach utrzymania mieszkania wynosi zatem obecnie ok. 300 zł miesięcznie. Ustalając wysokość kosztów związanych z utrzymaniem lokalu w którym zamieszkują małoletni, Sąd kierował się informacjami i dokumentami złożonymi przez ich matkę w toku postępowania,
a których nie kwestionował pozwany, pozostałe zaś koszty utrzymania lokalu Sąd przyjął kierując się doświadczeniem życiowym oraz wiedzą ogólną.

Zdaniem Sądu, wszystkie ww. wydatki, jako koszty związane z utrzymaniem małoletnich powodów i we wskazanej tam wysokości, są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a więc wydatkami, które powinny być pokrywane w pierwszej kolejności przez rodziców dzieci. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż przedmiotowe wydatki oraz ich wysokość – oceniane przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – są adekwatne do potrzeb powodów przy uwzględnieniu ich wieku, dotychczasowego poziomu życia oraz możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców.

Sąd doszedł do przekonania, że pozwany winien w nieco większym stopniu przyczyniać się do pokrycia kosztów ich utrzymania niż matka powodów. Ciężar bowiem osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dzieci spoczywa głownie na ich matce, pozwany bowiem ponownie zawarł związek małżeński i wspólnie z żoną wychowuje dwie małoletnie córki. Powodowie przebywają u ojca sporadycznie,
czasem odwiedzają go w weekend oraz nieregularnie w trakcie wakacji i ferii zimowych. Porównanie jednak sytuacji majątkowej i zarobkowej rodziców powodów,
w szczególności posiadanych przez nich możliwości majątkowych i zarobkowych,
nie uzasadnia w ocenie Sądu różnicowania wysokości ich obowiązku alimentacyjnego względem dzieci w znacznym stopniu. Oboje rodzice powodów legitymują się bowiem wyższym wykształceniem, a zdobyte przez nich wyksztalcenie oraz doświadczenie zawodowe daje im stosunkowo dobrą pozycję na rynku pracy.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy na kartach 10 – 21, 40 – 49, 93 – 101, 110 – 124, 152 – 172, 181 – 187, 193 – 206, 227 – 238, 246 – 251, 264 – 284 oraz w aktach sprawy VIII RC 358/09, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów. Pozostałe dokumenty zgromadzone w sprawie nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a tym samym nie stanowiły podstawy powyższych ustaleń faktycznych. W szczególności, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd brał pod uwagę zeznań podatkowych pozwanego orz jego małżonki o wysokości osiągniętego dochodu za lata 2007, 2012 oraz 2013, a także kopii wyciągu rachunku bankowego znajdującej się w aktach sprawy na kartach 102 – 109. W myśl bowiem art. 316 k.p.c. sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy, powołane zaś powyżej dokumenty obrazują jedynie przeszłą sytuację osobistą i majątkową pozwanego i jego konkubiny . Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd nie brał pod uwagę ponadto treści dokumentów znajdujących się na kartach 125 – 130, 135 – 151 albowiem dokumenty te sporządzone zostały w języku niemieckim i przedłożone zostały bez tłumaczenia na język polski. Koszty utrzymania strony pozwanej związane z zamieszkiwaniem w domu w P. Sąd ustalił w oparciu o zeznania samego pozwanego.

Podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły ponadto częściowo zeznania matki małoletnich powodów oraz częściowo zeznania pozwanego. Zeznania ww. osób zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne w zakresie poczynionych powyżej ustaleń faktycznych i w konsekwencji w pozostałym zakresie, tj. który pozostawał w sprzeczności z ww. ustaleniami faktycznymi zostały uznane przez niniejszy Sąd za niewiarygodne. W szczególności w odniesieniu do zeznań S. G. (1) należy wskazać, iż zostały one częściowo uznane za niewiarygodne w zakresie w jakim wskazywał, iż z uwagi na swoją sytuację majątkową
i wysokość osiąganych dochodów nie jest w stanie łożyć na utrzymanie małoletnich powodów więcej niż po 600 zł miesięcznie na rzecz małoletniej K. G. (1) i po 800 zł na rzecz J. G. (1), gdyż co innego wynika
z innych zgromadzonych w sprawie dowodów, m.in. z dokumentów, a także z zeznań samego pozwanego. Na rozprawie w dniu 22 września 2015 r. pozwany wskazał, iż w ciągu ostatniego półrocza osiągał dochód w kwocie średnio 3.500 zł miesięcznie. W tym miejscu należy wskazać, iż pozwany legitymuje się wyższym wykształceniem, prowadzi działalność gospodarczą, pracuje ponadto jako dziennikarz, jest osobą aktywną zawodowo i jego możliwości zarobkowe są większe niż w czasie ostatniego orzekania
o wysokości alimentów.

S. G. (2) i jego konkubina są właścicielami kilku nieruchomości, jedna z nich jest wynajmowana, co stanowi dla strony pozwanej źródło dodatkowego dochodu. Sąd miał na uwadze, iż kondycja spółki, której wspólnikami są ww. i M. D. jest gorsza niż w latach ubiegłych oraz że pozwany wraz z małżonką zaciągnęli kilka kredytów, m.in. na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, jednakże wykazywane koszty związane nie mogą mieć pierwszeństwa przed alimentami na rzecz powodów, a tym samym nie sposób przyjąć, że przedmiotowe zobowiązania – w świetle unormowań k.r.o. – uniemożliwiają zasądzenie świadczeń alimentacyjnych na poziomie odpowiadającym aktualnym możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego. S. G. (3) oraz jego konkubina M. D. wspólnie zakupili i wyremontowali dom położony w miejscowości P.. Z zeznań przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów oraz z zeznań świadków, wynika, iż pozwany posiada środki finansowe za które zakupuje elementy wyposażenia mieszkania oraz finansuje wyjazdy rodzinne, przy czym S. G. (1) oraz jego konkubina są właścicielami dwóch samochodów. Ww. codziennie dojeżdżają do pracy do S. i na zakup paliwa przeznaczają kwotę 1.200 zł miesięcznie. W sytuacji gdyby pozwany zdecydowałby się dojeżdżać do pracy jednym samochodem, wspólnie z konkubiną, , mógłby więc ograniczyć koszty utrzymania o ok. 600 zł, zaś zaoszczędzone środki przeznaczyć na potrzeby swoich dzieci. Standard bowiem życia dziecka powinien być taki sam, jak standard życia jego rodziców, niezależnie od tego czy dziecko zamieszkuje z obojgiem rodziców czy też tylko z jednym z nich.

Mając na uwadze powyższe, Sąd częściowo uwzględnił żądanie strony powodowej i podwyższył alimenty należne od pozwanego S. G. (1) na rzecz małoletniej K. G. (2) K. z kwoty po 600 zł do kwoty po 750 zł miesięcznie oraz na rzecz J. G. (1) z kwoty po 800 zł do kwoty po 1.000 zł miesięcznie, począwszy od dnia 17 września 2014 r., tj. od dnia doręczenia pozwanemu pozwu o podwyższenie alimentów, a pozostałej części powództwo oddalił, co znalazło wyraz w punkcie I, II i III sentencji wyroku.

Zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,
o czym orzeczono w punkcie IV sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2u.k.s.c. strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Zgodnie zaś z art. 113 ust. 1 u.k.s.c. kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Pozwany przegrał sprawę w 44%, co uzasadnia zasądzenie od niego na rzecz Skarbu Państwa zwrotu tej części nieuiszczonych kosztów procesu, jednak mając na uwadze obecną sytuację majątkową pozwanego, Sąd doszedł do przekonania,
iż powinien się on w pierwszej kolejności skupić na realizacji obowiązku alimentacyjnego. W ocenie Sądu aktualne dochody pozwanego nie pozwalają mu na jednoczesne łożenie na utrzymanie dzieci i pokrycie kosztów procesu bez doznania uszczerbku w koniecznych kosztach jego utrzymania. W odniesieniu zatem do S. G. (2) zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek - w rozumieniu
art. 102 k.p.c. - który przemawia za odstąpieniem od obciążania go obowiązkiem zwrotu nieuiszczonych kosztów procesu, o czym orzeczono w punkcie V sentencji wyroku.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące, z tych też względów, orzeczono jak w punkcie VI sentencji wyroku.