Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Patrycja Zielińska

przy udziale oskarżyciela skarbowego Małgorzaty Andrzejewskiej

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2017 r. i 24 października 2017r. sprawy:

M. L.

córki A. i A.

urodzonej (...) w S.

oskarżonej o to, że: mimo ujawnienia podstawy opodatkowania wbrew art. 45 ust 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2012, poz. 361 ze zmianami) uporczywie nie wpłacała w terminie do 30.04.2014r. na rachunek Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. podatku o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2013 (formularz PIT-36L) w kwocie 33.680 zł

tj. o czyn z art. 57 § 1 kks

I.  uznaje oskarżoną M. L. za winną popełnienia zarzuconego jej wykroczenia i za jego popełnienie, na podstawie art. 57 § 1 kks, wymierza jej karę 3000 (trzech tysięcy) zł grzywny,

II.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym, na podstawie art.3 ust. 1 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 300 (trzystu) zł,

III.  na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy z 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U.02.123.1058 ze zm). przyznaje adwokatowi G. Koć- W. wynagrodzenie w kwocie 376,38 (trzystu siedemdziesięciu sześciu 38/100) zł brutto za obronę udzieloną oskarżonemu z urzędu.

sygn. akt V W 159/17

UZASADNIENIE

M. L. w złożonym Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. zeznaniu PIT-36L o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2013 wykazała podatek do zapłaty w kwocie 33 680 zł, którego nie zapłaciła.

dowód: zeznanie PIT-36 L k. 47

lista zaległości k. 51

Kwotę ciążącej na oskarżonej należności podatkowych ustalono na podstawie złożonego przez nią zeznania.

Zdaniem Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nakazywał uznać oskarżoną za winną popełnienia wykroczenia z art. 57 § 1 kks.

Zgodnie z treścią art. 57 § 1 kks odpowiedzialności za wykroczenie podlega „podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku”.

Oskarżona nie zapłaciła podatku do chwili obecnej tj. przez okres dłuższy niż 3 lata.

Należy mieć na uwadze, że w języku polskim "uporczywy" oznacza także stan "utrzymujący się długo"(zob. Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, t. III, Warszawa 1989, s. 610). W postanowieniu SN z dnia 3 października 2008 r., II KK 176/08, niepubl., przyjęto, że tylko wielokrotne naruszenie obowiązku wpłaty podatku w ustawowym terminie stanowi czyn z art. 57 § 1 oraz że jest on popełniony z chwilą upływu ostatniego terminu wpłaty, objętego opisem czynu, podnosząc, że naganność czynu wiąże się tu z naruszeniem terminu wpłaty, a karalność z uporczywością w tym zakresie. W doktrynie słusznie wskazuje się, że "podatnik, który należnego podatku [...] nie płaci od dłuższego czasudopuszcza się wykroczenia z art. 57 § 1 (G. Bogdan, A. Nita, J. Raglewski, A. Światłowski, Kodeks karny skarbowy..., s. 344), gdyż uporczywość, o jakiej tu mowa, "przejawia się w długotrwałym lub permanentnym uchybianiu terminu do zapłacenia podatku" (F. Prusak, Prawo karne skarbowe, Warszawa 2008, s. 234), chodzi bowiem o "wielokrotność zaniechań [...] bądź długotrwałe opóźnienie w uregulowaniu podatku lub zaliczki" (F. Prusak, Kodeks..., t. II, s. 90), a więc stan "trwający jakiś czas lub powtarzalny", gdyż chodzi o czyn popełniany "w czasie wywołania i utrzymywania przez sprawcę stanu naruszenia wypełniającego znamiona z art. 57" (A. Błachnio, K. Rola-Stężycka, Uporczywe niewpłacanie..., s. 69).

Omówione okoliczności prowadzą do wniosku, że zaniechanie oskarżonej w uiszczaniu podatku cechowało się uporczywością i wyczerpało znamiona wykroczenia z art. 57 § 1 kks.

Sąd wymierzył oskarżonej za przypisane wykroczenie, łagodną, w stosunku do wielkości uszczuplonej należności podatkowej, karę 3 000 zł grzywny. Na korzyść oskarżonej uwzględniono niekaralność.

W ocenie Sądu tak ukształtowana kara, mimo, że łagodna w odniesieniu do wielkości należności narażonej na uszczuplenie, pozwoli na wpojenie oskarżonej podstawowych norm społecznych, takich jak konieczność przestrzegania porządku prawnego i płacenia podatków. Będzie czynnikiem odstraszającym oskarżoną oraz ewentualnych naśladowców jego zachowania od popełniania podobnych czynów.

W sprawie nie ujawniły się okoliczności, które nakazywałyby uznać, że uiszczenie przez oskarżoną kosztów postępowania byłoby dla niej zbyt uciążliwe, dlatego też obciążono ją tymi kosztami i wymierzono opłatę przewidzianą w sprawach karnych.