Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Cezary Jankowski

Protokolant – Anna Sobańska

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu w dniach 13.09., 29.11.2018r. i 10.01.2019r. sprawy przeciwko:

K. K. - synowi J. i W. z domu K.,

ur. (...) w S.

oskarżonemu o to, że:

w dniu 23 listopada 2015 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził G. G. do niekorzystnego rozporządzenia jego mieniem w kwocie 3.025 zł w ten sposób, że za pośrednictwem handlowego portalu internetowego A., na aukcji o numerze (...) dokonał sprzedaży dwóch telefonów komórkowych marki S. (...) S. B. (...), a następnie po zakończeniu aukcji przez pokrzywdzonego poprzez opcję „kup teraz” i dokonaniu wpłaty ww. kwoty pieniędzy jako warunku wysłania zakupionych telefonów, wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do rzeczywistego zamiaru wywiązania się z powstałego zobowiązania i wysłania mu zakupionych telefonów komórkowych i wykorzystując błędne przeświadczenie pokrzywdzonego w tym zakresie spowodował, że pokrzywdzony wpłacił na jego konto kwotę 3.025 zł, a po wpływie tych środków na swój rachunek rozdysponował wpłaconą kwotę, przez co działał na szkodę ww. pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się będąc skazanym za umyślne przestępstwo podobne w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności wyrokami Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie VI K 1429/11 za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem tego samego Sądu z dnia 6 czerwca 2012 r. w sprawie VI K 508/11 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk na karę 1 roku 6 miesięcy pozbawienia wolności, zamienionymi wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu w sprawie III K 394/12 z dnia 20 grudnia 2012 r. na karę 1 roku 8 miesięcy pozbawienia wolności,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego K. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu przy czym zmienia jego opis w ten sposób, że wyraz „zamienionymi” zastępuje słowem „połączonymi” i za to na podstawie art. 286 § 1 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności zalicza mu okres zatrzymania w tej sprawie od dnia 27 stycznia 2017 roku od godziny 20:20 do dnia 28 stycznia 2017 roku do godziny 16:10 przyjmując, iż ten okres zatrzymania w liczbie 1 (jednego) dnia odpowiada 1 (jednemu) dniowi kary pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości w tym od należnej Skarbowi Państwa opłaty za to postępowanie.

SSR Cezary Jankowski

Sygnatura akt: V K 352/18

UZASADNIENIE

W przedmiotowej sprawie ustalono co następuje:

Oskarżony K. K. zaoferował w ramach aukcji internetowej za pośrednictwem portalu internetowego A. (na aukcji numerze (...)) do sprzedaży dwa telefony komórkowe marki S. (...) S. B. (...) w cenie 1.600 zł za jedną sztukę - z góry nie mając zamiaru wywiązania się z tej transakcji. Pokrzywdzony G. G. zmierzając do zakupienia wyżej wymienionych telefonów przelał na konto bankowe oskarżonego - ostatecznie uzgodnioną po negocjacjach z oskarżonym - kwotę 3.025 złotych tytułem zapłaty za oba telefony. Oskarżony po wpływie tych środków - kwoty 3.025 złotych na jego rachunek bankowy podjął z konta wymienione środki, natomiast nie przekazał pokrzywdzonemu wskazanych w ofercie telefonów, ani też nie zwrócił mu zainkasowanej gotówki w kwocie 3.025 złotych.

W toku postępowania przygotowawczego odebrano zeznania od I. K. - byłej konkubiny oskarżonego, która jedynie w ogólności wskazała, iż jest jej wiadomym, że oskarżony oferował do sprzedaży - na platformie A. - telefony komórkowe.

Dowód:

- zeznania G. G. – k. 1-3,

- potwierdzenie transakcji przelewu gotówki – k. 5;

- korespondencja e-mailowa – k. 7 - 13;

- informacje pozyskane z Grupy (...) – k. 17 – 20, 264 – 266,

- informacje dotyczące danych internetowych – k. 31, 32,

- informacja z A. Banku – k. 35, 36,

- zeznania R. G. – k. 56, 217, 218, 269, 270,

- zeznania I. K. – k. 81-82.

K. K. składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym złożył oświadczenie, iż przyznaje się do popełniania zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że od października 2015 r. pracował w firmie (...) zlokalizowanej w S. przy ulicy (...), którą prowadził R. G. (korzystając z adresu internetowego R. G. oskarżony prowadził uzgodnienia drogą internetową z pokrzywdzonym dotyczące przedmiotowej transakcji). K. K. oświadczył, iż nie pamięta czy dokonał zarzucanego mu oszustwa na portalu A.. Oskarżony też skierował pisma do prokuratury sugerując w nich, iż związek z zarzucanym mu przestępstwem ma jego pracodawca - R. G., który w świetle jego oświadczenia miał także popełnić inne przestępstwa. Nadto oskarżony w tym piśmie wskazał, iż zgubił pieniądze (wraz z portfelem), które uzyskał od pokrzywdzonego i w takim przypadku „winę bierze na siebie” W korespondencji e-mailowej prowadzonej z pokrzywdzonym K. K. sugerował też, iż został oszukany przez inną osobę i z tego względu nie mógł wywiązać się ze zobowiązania podjętego względem pokrzywdzonego (k.9).

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego – k 121 – 122,

- korespondencja e-mailowa – k. 7 - 13;

- pisma kierowane przez oskarżonego do prokuratury drogą e-mailową z załącznikami - k. 177 – 193,

Rekonstruując stan faktyczny w przedmiotowej sprawie oparto się na dowodach osobowych jak i dokumentarnych wskazanych jak wyżej. Zdaniem sądu zeznania świadków G. G., I. K., R. G. zasługują w pełni na uwzględnienie, jako relacje wiarygodnie, pozbawione są one elementów, które wskazywałyby na to, iż miałyby one w sobie zawierać treści nieprawdziwe. Zgromadzone w tej sprawie, a wskazane powyżej, dokumenty zasługują w pełni na uwzględnienie, zostały wytworzone przez uprawnione podmioty, ich treści nie wskazują na ich nieprawdziwość bądź nierzetelność, również nie były kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Złożenie przez oskarżonego wyjaśnień o treści jak wskazano powyżej wraz z pisemnymi oświadczeniami przekazanymi drogą e-mailową w ocenie sądu wynika jedynie z przyjętej przez oskarżonego linii obrony sprowadzającej się do tego, aby uniknąć odpowiedzialności karnej w zakresie zarzucanego mu czynu. Oskarżony jest niekonsekwentny - z jednej strony zasłania się niepamięcią co do zdarzenia będącego przedmiotem postępowania, a z drugiej strony wskazuje na zagubienie pieniędzy, które pozyskał z przedmiotowej transakcji, a także sugeruje udział w tym przedsięwzięciu jego pracodawcy - R. G., wskazuje też na to, iż został oszukany przez inne bliżej nieidentyfikowane osoby.

W tym miejscu należy wskazać, iż R. G. kategorycznie zaprzeczył temu, aby miał jakikolwiek związek z transakcją dotyczącą osoby G. G. - jak w tej sprawie i w tym zakresie jak wskazano już powyżej relacja wymienionego świadka w ocenie sądu jest w pełni wiarygodna.

K. K. urodził się (...), posiada wykształcenie średnie ogólne, jest rozwiedziony, na swoim utrzymaniu nie ma żadnych osób. K. K. utrzymuje się z renty w wysokości 640 zł miesięcznie. Oskarżony był już uprzednio wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu:

- wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 5 lipca

z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie VI K 1429/11 za czyn z art. 286 § 1 kk został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 6 czerwca 2012 r. w sprawie VI K 508/11 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk został skazany na karę 1 roku 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymienione kary objęto wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2012 roku – sygnatura akt III K 394/12 z orzeczeniem kary łącznej w wymiarze 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą K. K. odbył od 14 lutego 2012 roku do 14 października 2013 roku.

Dowód:

- dane o karalności – k. 92, 93, 251 - 253,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2012 roku – sygnatura akt: III K 394/12 – k. 206,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego Stare – Miasto w Poznaniu z dnia 5 lipca 2011 roku – sygnatura akt: VIII K 405/11 – k. 254,

Przepis art. 286 § 1 kk penalizuje te działania, w których sprawca zmierzając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. W ocenie sądu oskarżony od samego początku nie miał zamiaru spełnienia zobowiązania - dostarczenia przedmiotu sprzedaży G. G., a względem pokrzywdzonego podjął działania - jak opisano powyżej - tylko w tym celu, aby wyłudzić od niego gotówkę - w kwocie 3.025 złotych. Gdyby istotnie po stronie oskarżonego zaistniały obiektywne okoliczności odnośnie niemożności realizacji przyjętego na siebie wcześniej zobowiązania to z pewnością K. K. w tym zakresie porozumiałby się z pokrzywdzonym, ustalił z nim sposób dalszego postępowania, co do wyrównania szkody zaistniałej po stronie pokrzywdzonego, przystąpił do jej naprawienia i w takiej sytuacji G. G. nie musiałby w tym zakresie korzystać z pomocy organów ścigania. Działań naprawczych w zakresie wyrównania szkody oskarżony nie podjął do chwili obecnej.

Przepis art. 64 § 1 kk stanowi o odpowiedzialności sprawcy w ramach powrotu do przestępstwa wskazując, że o ile sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Mając na względzie powyżej poczynione ustalenia faktyczne oraz bacząc na rozwiązanie ustawodawcy w zakresie jak wskazano wcześniej K. K. uznano za winnego, tego, że: w dniu 23 listopada 2015 r. w S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził G. G. do niekorzystnego rozporządzenia jego mieniem w kwocie 3.025 zł w ten sposób, że za pośrednictwem handlowego portalu internetowego A., na aukcji o numerze (...) dokonał sprzedaży dwóch telefonów komórkowych marki S. (...) S. B. (...), a następnie po zakończeniu aukcji przez pokrzywdzonego poprzez opcję „kup teraz” i dokonaniu wpłaty ww. kwoty pieniędzy jako warunku wysłania zakupionych telefonów, wprowadził pokrzywdzonego w błąd co do rzeczywistego zamiaru wywiązania się z powstałego zobowiązania i wysłania mu zakupionych telefonów komórkowych i wykorzystując błędne przeświadczenie pokrzywdzonego w tym zakresie spowodował, że pokrzywdzony wpłacił na jego konto kwotę 3.025 zł, a po wpływie tych środków na swój rachunek rozdysponował wpłaconą kwotę, przez co działał na szkodę ww. pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się będąc skazanym za umyślne przestępstwo podobne w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności wyrokami Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie VI K 1429/11 za czyn z art. 286 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz wyrokiem tego samego Sądu z dnia 6 czerwca 2012 r. w sprawie VI K 508/11 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk na karę 1 roku 6 miesięcy pozbawienia wolności, połączonymi wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu w sprawie III K 394/12 z dnia 20 grudnia 2012 r. na karę 1 roku 8 miesięcy pozbawienia wolności, to jest popełnienia czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżonego poddano badaniu sądowo - psychiatrycznemu. Biegli psychiatrzy po przeprowadzeniu tego badania stwierdzili, iż K. K. w czasie dokonywania zarzucanego mu czynu nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej, ani też znacznie ograniczonej poczytalności. Biegli też stwierdzili, iż oskarżony może samodzielnie uczestniczyć w czynnościach procesowych oraz że stan jego zdrowia umożliwia mu podjęcie samodzielnej i rozsądnej obrony.

Dowód:

- opinia sądowo psychiatryczna – k. 147 - 149.

W ocenie sądu przedstawiona przez biegłych psychiatrów opinia zasługuje w pełni na uwzględnienie, albowiem jak wynika z jej treści została ona wydana po przeprowadzeniu szczegółowego badania osoby oskarżonego, poprzedzonego analizą akt sprawy, a zawarte w niej wnioski końcowe nie nasuwają żadnych zastrzeżeń.

Jak wynika ze zgromadzonego w toku sprawy materiału dowodowego, zachowanie oskarżonego było bezprawne i zawinione, albowiem w realiach niniejszej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność karną czynu lub winę sprawcy.

Przepis art. 286 § 1 kk przewiduje za popełnienie tego przestępstwa karę pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Za powyżej opisane przestępstwo K. K. - na podstawie art. 286 § 1 kk - wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary K. K. sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w przepisie art. 53 § 1 i 2 kk w tym uwzględnił stopień winy i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, a także jego motywację, warunki osobiste oraz cele kary w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Popełniony przez oskarżonego występek stanowi przestępstwo skierowane przeciwko mieniu - należy do czynów o znacznym stopniu społecznej szkodliwości. Na niekorzyść oskarżonego przemawia z pewnością jego uprzednia wielokrotna karalność. Sąd uwzględnił na korzyść oskarżonego przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu, choć zważywszy na szczegółowe wyjaśnienia oskarżonego złożone w tej sprawie nabiera ono specyficznego kolorytu. W ocenie sądu orzeczona wobec oskarżonego K. K. kara jednego roku pozbawienia wolności jest wystarczająca dla osiągnięcia wobec niego celu zapobiegawczego i wychowawczego, a także uwzględnia potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara ta w ocenie sądu jest proporcjonalna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu i będzie stanowić dla oskarżonego wystarczającą dolegliwość.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu, na podstawie art. 63 § 1 kk, okres zatrzymania w tej sprawie od godziny 20:20 dnia 27 stycznia 2017 do godziny 16:10 dnia 28 stycznia przyjmując, ze okres zatrzymania odpowiada 1 dniowi kary pozbawienia wolności (k. 116, 117 – protokół zatrzymania).

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych w całości, w tym od należnej Skarbowi Państwa opłaty za postępowanie oceniając, iż zasadniczo pozostaje on w trudnej sytuacji materialnej.

Sędzia Cezary Jankowski