Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Jakub Wiliński

Protokolant Joanna Marczyńska

w obecności prokuratora Katarzyny Mikulskiej

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2016 r., 5 maja 2016 r., 20 września 2016 r., 10 stycznia 2017 r., 2 marca 2017 r., 25 kwietnia 2017 r., 29 czerwca 2017 r. i 26 września 2017 r.,

sprawy

M. G. (1) urodzonego (...) w S., syna S. i M. z domu U.,

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 18/19.01.2015 r. w S. będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie z dnia 18 marca 2009 r. sygnatura akt VI K 407/08 za przestępstwo z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 9 września 2009 r. do dnia 9 marca 2010 r., w mieszkaniu przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z W. S. pozbawił wolności A. M. zakazując jej opuszczenia mieszkania pod groźbą pozbawienia życia lub zdrowia, jednocześnie warunkując jej uwolnienie od zapłaty kwoty 200 zł na swoją rzecz,

to jest o czyn z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 191 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

2. w dniu 16/17.01.2015 r. w S. w mieszkaniu przy ul. (...) działając wbrew przepisom ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił A. M., W. S., R. K. oraz K. S. środek odurzający w postaci amfetaminy o nieustalonej wadze,

to jest o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

a nadto sprawy

W. S. urodzonej (...) w S., córki L. i H. z domu M.,

oskarżonej o to, że:

3. w dniu 18/19.01.2015 r. w S. w mieszkaniu przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z M. G. (1) pozbawiła wolności A. M. zakazując jej opuszczenia mieszkania pod groźbą pozbawienia życia lub zdrowia, jednocześnie warunkując jej uwolnienie od zapłaty kwoty 200 zł na rzecz M. G. (1),

to jest o czyn z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 191 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

I.  uznaje M. G. (1) i W. S. za winnych tego, że w dniach 18 i 19 stycznia 2015 r. w S., działając wspólnie i w porozumieniu, przy czym M. G. (1) będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie z dnia 18 marca 2009 r. sygnatura akt VI K 407/08 za przestępstwo z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 9 września 2009 r. do dnia 9 marca 2010 r., w mieszkaniu przy ul. (...) pozbawili wolności A. M. zakazując jej opuszczenia mieszkania pod groźbą pozbawienia życia lub zdrowia, a jednocześnie kierując takie groźby, a W. S. uderzając nadto pokrzywdzoną rękoma po głowie i ciele, zmuszali ją do zwrotu wierzytelności na rzecz M. G. (1) w kwocie 200 zł, warunkując przy tym uwolnienie pokrzywdzonej od zapłaty wskazanej kwoty, to jest czynu z art. 189 § 1 kk w zb. z art. 191 § 1 i 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – a w stosunku do M. G. (1) także w zw. z art. 64 § 1 kk – i za występek ten na podstawie art. 191 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierza oskarżonym kary:

- M. G. (1) karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- W. S. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  uznaje M. G. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt. 2 zarzutu i za występek ten na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 i 2 kk łączy orzeczone w punkcie I i II kary i wymierza oskarżonemu M. G. (1) karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk – przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk – wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej W. S. na okres próby 3 (trzech) lat,

V.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonej W. S. grzywnę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych określają wysokość stawki na 10 (dziesięć) złotych,

VI.  na podstawie art. 63 § 1 na poczet orzeczonych kar zalicza oskarżonym okresy ich zatrzymania:

- M. G. (1) na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres od 19 do 20 stycznia 2015 r. od godziny 1.00 do godziny, 16.00

- W. S. na poczet grzywny okres od 19 do 20 stycznia 2015 r. od godziny 1.00 do godziny, 15.30,

VII.  na podstawie art. 627 kpk, art. 633 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 2 i 3 oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach karnych zasądza od oskarżonych w częściach związanych z ich udziałem w sprawie na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym i opłaty karne w kwotach:

- 180 (stu osiemdziesięciu) od M. G. (1),

- 200 (dwustu) złotych od W. S..

sygn. akt IV K 753/15

UZASADNIENIE

W trybie art. 423 § 1a kpk zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynów.

Oskarżony M. G. (1) ma 35 lat. Pozostaje rozwiedziony – na utrzymaniu posiada jedno dziecko w wieku 14 lat. Oskarżony utrzymuje się z własnej działalności gospodarczej, z czego uzyskuje miesięczny dochód w kwocie 2.000 zł. Oskarżony był uprzednio karany sądownie. Biegli psychiatrzy sądowi nie stwierdzili, aby w okresie objętym zarzutem oskarżony miał znacznie ograniczoną albo zniesioną całkowicie zdolność do rozpoznania ich znaczenia czy też pokierowania swoim postępowaniem.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 109-112,

- dane o osobie, k. 113, 114,

- dane o karalności, k. 253,

- odpisy wyroków, k. 290-301,

- opinia sądowo-psychiatryczna, k. 464-466.

Oskarżona W. S. ma 39 lat. Pozostaje rozwiedziona – na utrzymaniu posiada dwoje dzieci w wieku 9 i 19 lat. Oskarżona utrzymuje się z pracy w charakterze sprzedawcy, z czego miesięcznie otrzymuje 1.800 zł. Nie była dotychczas karana sądownie.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonej, k. 76-79,

- dane o osobie, k. 80, 81,

- dane o karalności, k. 250,

Stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego wspólnie obojgu oskarżonym oceniono na średni. Oskarżeni działali co prawda wspólnie i w porozumieniu, a ich zachowanie było rozłożone na dwa dni i przejawiało się w szeregu przestępczych zachowań (grożenie, więzienie, naruszanie nietykalności, domaganie się niezwłocznego zdobycia pieniędzy). Dostrzec jednak też należało, iż do mieszkania M. G. (1) pokrzywdzona przybyła z własnej woli – gdzie zresztą wspólnie z oskarżonymi piła alkohol i zażywała niedozwolone używki. Nadto agresja oskarżonych wobec niej nie była szczególnie dojmująca.

W przypadku czynu przypisanego odrębnie M. G. (1) sąd przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości – również jako średniego – miał na względzie z jednej strony to, że oskarżony udzielił narkotyku aż czterem osobom, ale z drugiej strony uwzględnił też fakt, iż było to działanie jednorazowe, a każda z osób zażywających wówczas amfetaminę zażyła wyłącznie po tzw. jednej porcji narkotyku.

W przedmiotowej sprawie sąd nie stwierdził istnienia okoliczności wyłączających winę oskarżonych, czy bezprawność ich czynów. Oskarżeni jako osoby dorosłe i w pełni poczytalne bez żadnych przeszkód mogły rozeznać naganność i karygodność swego postępowania.

Za okoliczność łagodzącą przy wymiarze kary sąd przyjął w przypadku M. G. (1) fakt przyznania się przez niego do drugiego z czynów. W przypadku W. S. wzięto zaś pod uwagę jej dotychczasową niekaralności.

Na niekorzyść M. G. (1) w obu przypadkach poczytać zaś należało jego uprzednią karalność za przestępstwa, a w przypadku pierwszego z czynów fakt jego realizacji w ramach kwalifikowanej powrotności do przestępstwa.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej elementy sąd uznał za zasadne wymierzyć oskarżonym za czyn pierwszy kary pozbawienia wolności powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia – w przypadku M. G. (1) – dostrzegalnie powyżej tej granicy. Również za drugi z czynów tego oskarżonego wymierzono karę powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Tak ukształtowany rozmiar kar uznać należy za adekwatny do szkodliwości społecznej czynów oskarżonych, ale przede wszystkim obliczony na potrzebną dla nich refleksję co do opłacalności ponownego łamania prawa. Uprzednia karalności oskarżonego M. G. (2) wykluczała przy tym orzeczenie o warunkowym zawieszeniu wykonania połączonej już kary pozbawienia wolności. Orzekając zaś o karze łącznej sąd miał na względzie z jednej strony to, że oskarżony dopuścił się czynów godzących w zupełnie odmienne dobra prawne, a z drugiej to, iż oba te czynu popełnione zostały niemal jednocześnie.

Mając zaś na względzie właściwości i warunki osobiste oskarżonej W. S. uzasadnionym było warunkowe zawieszenie wobec niej wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. W tej mierze sąd miał na uwadze przede wszystkim niekaralność oskarżonej oraz brak danych o negatywnym trybie jej życia. Z tych też względów okres próby ustalono na trzy lata. Podstawą prawną przy stosowaniu probacji były unormowania kodeksu karnego obowiązującego do 30 czerwca 2015 r., jako względniejsze dla sprawcy. Aktualnie bowiem przy warunkowym zawieszeniem wykonania kary obligatoryjnym jest orzeczenie co najmniej jednego z obowiązków wynikających z art. 72 § 1 kk. Aby wzmocnić jednak wychowawcze, ale też i prewencyjne oddziaływanie „zawieszonej” kary pozbawienia wolności zasadnym było orzeczenie wobec niej dodatkowej dolegliwości o charakterze majątkowym. W tej mierze sąd orzekł o grzywnie, której rozmiar dostosowano także do sytuacji finansowej oskarżonej ustalonej na podstawie złożonej przez nią oświadczenia.

Na poczet kar podlegających wykonaniu zaliczono oskarżonym okresy ich zatrzymania przez Policję.

Oskarżonych obciążono na koniec kosztami sądowymi, wynikłymi z prowadzenia przeciw nim postępowania karnego zakończonego skazaniem, w tym wynikającymi z przepisów opłatami karnymi.