Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 5 marca 2025 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodnicząca sędzia Grażyna Sienicka

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2025 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku W. M.

przy udziale A. B.

o zniesienie współwłasności

postanawia:

1.  znieść współwłasność samochodu osobowego marki O. (...), rok produkcji 2004, numer rejestracyjny (...), numer identyfikacyjny (...) w ten sposób, że przyznać go na wyłączną własność uczestniczki A. B.,
P. (...) bez obowiązku spłaty na rzecz wnioskodawcy W. M.;

2.  umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie;

3.  orzec, że koszty postępowania każda ze stron ponosi we własnym zakresie.

Sędzia Grażyna Sienicka

Sygn. akt III Ns 258/24

UZASADNIENIE

Wnioskodawca W. M., pismem z dnia 10 lipca 2023r. , wniósł o zniesienie współwłasności ruchomości w postaci samochodu osobowego marki O. (...), numer rejestracyjny (...) o wartości 6 000 zł przez przyznanie go uczestniczce A. B., zasądzenia na jego rzecz spłaty udziału i rozliczenie nakładów poczynionych przez wnioskodawcę na majątek wspólny w kwocie 747 zł. Uzasadniając swoje żądanie wnioskodawca wskazał, że zarówno pojazd, dokumenty, jak i klucze, znajdują się w posiadaniu uczestniczki, która kupiła pojazd za swoje pieniądze i strony dokonały jedynie czynności zarejestrowania rzeczy, jako stanowiącej ich współwłasność.

Uczestniczka A. B. w odpowiedzi na wniosek wskazała, że dokumenty pojazdu zostały skradzione, okoliczność ta została zgłoszona w komisariacie, jednak z uwagi na istniejącą współwłasność nie było możliwe pozyskanie przez uczestniczkę duplikatów. Dodatkowo uczestniczka wskazała, że proponowała zniesienie współwłasności przez przekazanie pojazdu wnioskodawcy bez obowiązku spłaty na rzecz uczestniczki.

Na posiedzeniu w dniu 4 grudnia 2024r. strony przedstawiały swoje stanowiska
i relacjonowały przebieg wydarzeń. Wnioskodawca oświadczył, że cofa wniosek w zakresie żądania zwrotu nakładów, na co uczestniczka wyraziła zgodę.

Stan faktyczny.

25 marca 2020r. W. M. i A. B. kupili wspólnie samochód osobowy marki O. (...) numer rejestracyjny (...) numer identyfikacyjny (...), rok produkcji 2004 od W. J.. Umowa nie określała udziałów, w jakich kupujący nabyli pojazd.

Dowód: umowa sprzedaży k. 42.

Fakt nabycia pojazdu został zgłoszony w Staroście (...) przez W. M..

Dowód: potwierdzenie k. 45.

25 maja 2020r. W. M. i A. B. złożyli wniosek o rejestrację pojazdu marki O. (...) rok produkcji 2004.

Opłata za zarejestrowanie pojazdu w kwocie 128 zł została uregulowana przez A. B..

Dowód: wniosek k. 40,

potwierdzenie zapłaty k. 46.

W momencie zawierania umowy, na podstawie której samochód został nabyty, W. M. był mężem matki A. B., która w całości zapłaciła cenę wynikającą z umowy sprzedaży samochodu O. (...) rok produkcji 2004.

Niesporne.

18 czerwca 2020r. decyzją Starosty (...) nr KD.5410. (...).2020.AW pojazd marki O. (...) został zarejestrowany pod numerem rejestracyjnym (...). Wnioskodawcami w tym postępowaniu byli W. M. i A. B..

Dowód: decyzja k. 23.

W okresie od między 29 lipca 2021r. a 31 lipca 2021r. w L. nieznany sprawca dokonał kradzieży z samochodu osobowego O. (...) numer rejestracyjny (...), zaparkowanego przed budynkiem mieszkalnym nr (...) przy ulicy (...) w L., radia samochodowego marki M. o wartości 100 zł oraz dokumentów od ww. go pojazdu w postaci dowodu rejestracyjnego o numerze (...), wystawionego na dane W. M..

Dowód: pismo policji k. 14.

Pismem z dnia 9 stycznia 2024 Straż Miejska w S. wezwała W. M. i A. B. do usunięcia pojazdu nieużywanego marki O. o numerach rejestracyjnych (...), który jest zaparkowany przy ulicy (...) w S. lub dostarczenie umowy jego sprzedaży.

Dowód: wezwania k. 32, 65.

Rozważania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 210 § 1 zd. 1 k.c. każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy lub postępowania sądowego.

Zgodnie z art. 617 k.p.c. we wniosku o zniesienie współwłasności należy dokładnie określić rzecz ulegającą podziałowi oraz przedstawić dowody prawa własności, co wnioskodawca niewątpliwie uczynił i co nie było kwestionowane przez uczestniczkę. Wskazane zostało również miejsce przechowywania rzeczy, której dotyczył wniosek.

Strony zgodnie wyjaśniły genezę powstania stanu współwłasności pojazdu, która nie wymagała od wnioskodawcy poczynienia nakładów na poczet jego zakupu. Pozostawały zgodne również co do wartości pojazdu, zaś na posiedzeniu w dniu 4 grudnia 2024r. wnioskodawca cofnął wniosek w zakresie żądania zwrotu nakładów, na co uczestniczka wyraziła zgodę.

Stanowiska stron nie zawierały rozbieżności w zakresie przyznania własności samochodu uczestniczce – początkowo rozbieżne pozostawały jedynie poglądy na obowiązek rozliczenia nakładu w kwocie 747 zł, uczynionego na rzecz przez wnioskodawcę z tytułu uiszczenia opłaty za obowiązkowe ubezpieczenie, jakiemu rzecz podlegała, które to żądanie zostało ostatecznie skutecznie cofnięte.

Zniesienie współwłasności polega na likwidacji zarówno samego stosunku współwłasności, jak i wszelkich związanych z nim roszczeń. W analizowanej sprawie strony ostatecznie ukształtowały swoje stanowiska w sposób pozwalający na uznanie, iż ustaliły zgodnie sposób, w jaki współwłasność powinna być zniesiona.

Wobec zgodnego twierdzenia, iż wnioskodawca nie partycypował w kosztach zakupu rzeczy ulegającej aktualnie podziałowi Sąd przyznał ją uczestniczce bez obowiązku spłaty na jego rzecz. Odmienne uregulowanie prowadziłoby do nieuzasadnionego uprzywilejowania wnioskodawcy.

Zniesienie współwłasności przez przyznanie rzeczy jednemu współwłaścicielowi nie może nastąpić wbrew jego woli albo gdy żaden współwłaściciel nie życzy sobie takiego sposobu zniesienia współwłasności. Jednakże sąd władny jest, bez narażenia się na zarzut przekroczenia uprawnień wynikających z art. 212, dokonać samodzielnie wyboru sposobu zniesienia współwłasności, nawet bez zgody uczestników, stosownie do okoliczności rozpoznawanej sprawy. J. G., J. R., G. R., S. R. [w:] J. G., J. R., G. R., S. R., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Własność i inne prawa rzeczowe, wyd. II, W. 2016, art. 212.

Częstym sposobem zniesienia współwłasności jest nieodpłatne przeniesienie przez jednego ze współwłaścicieli udziałów we współwłasności na drugiego współwłaściciela.
W wyroku z dnia 19 marca 2009 r., III CSK 307/08 , OSNC-ZD 2010, nr B, poz. 40,
Sąd Najwyższy uznał, że umowa taka może być kwalifikowana jako umowa darowizny.
J. G., J. R., G. R., S. R. [w:] J. G., J. R., G. R., S. R., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom II. Własność i inne prawa rzeczowe, wyd. II, W. 2016, art. 210.

Wobec skutecznego cofnięcia wniosku o zasądzenie spłaty Sąd umorzył postępowanie w tej części i uznał, że wszystkie te spory i wzajemne roszczenia współwłaścicieli zostały rozstrzygnięte w całości.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania Sąd oparł o treść przepisu art. art. 520 k.p.c., zgodnie z którą każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem
w sprawie.

Sędzia Grażyna Sienicka