Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 22 października 2025 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sebastian Otto

Protokolant: stażysta V. W.

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2025r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w P.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2 132,44 zł (dwóch tysięcy stu trzydziestu dwóch złotych i czterdziestu czterech groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 9 lutego 2024 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  tytułem zwrotu kosztów procesu, zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1 024,68 zł (tysiąc dwudziestu czterech złotych i sześćdziesięciu ośmiu groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

IV.  nakazuje pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecin kwotę 233,67 zł (dwieście dwadzieścia trzy złote sześćdziesiąt siedem groszy) tytułem wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa;

V.  nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecin kwotę 242,30 zł (dwieście czterdzieści dwa złote trzydzieści groszy) tytułem wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sędzia Sebastian Otto

III C 753/24

UZASADNIENIE

wyroku z 22.10.2025r.

Powódka (...) Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w P., pozwem z 13 lutego 2024 r. wniosła o zasądzenie od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 4 122,38 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia 7 października 2023 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazano, że 5 września 2023 r. doszło do zdarzenia ubezpieczeniowego – zalania, w wyniku którego doszło do powstania szkody w ubezpieczonym mieniu. W toku postępowania pozwany przyjął odpowiedzialność za zaistniałe zdarzenie, jednak wypłacone przez niego odszkodowanie nie rekompensuje w całości powstałej szkody, której wysokość została zaniżona o dochodzoną pozwem kwotę 4 122,38 zł.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 18 lipca 2024 roku, żądanie strony powodowej zostało w całości uwzględnione.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany ubezpieczyciel wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania. Ubezpieczyciel zakwestionował prywatną kalkulację stanowiącą podstawę dalszych żądań strony powodowej i podtrzymał zasadność ustalonego w toku likwidacji szkody odszkodowania.

W piśmie z 23 października 2024 roku pełnomocnik powoda podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Ustalenia faktyczne.

I. R. i P. R. są najemcami lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...) z (...)/9, który wynajmują od Gminy M. S..

Niesporne, a nadto dowód:

- umowa najmu (akta szkody)

Pomiędzy I. R. i P. R., a pozwanym (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. zawarta została na okres od dnia 25 marca 2023 r. do 24 marca 2024 roku umowa ubezpieczenia stwierdzona polisą nr (...), której przedmiotem był ww. lokal mieszkalny. Mieszkanie zostało ubezpieczone od zdarzeń losowych w wariancie od wszystkich ryzyk (powódź, zalanie). Suma ubezpieczenia została ustalona na kwotę 60 000 zł.

Umowa ubezpieczenia lokalu została zawarta na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia.

Niesporne, a nadto dowód:

- polisa ubezpieczeniowa k. 18-19

- ogólne warunki ubezpieczenia k. 20-67

W dniu 5 września 2023 r. na skutek pęknięcia wężyka od baterii umywalki w łazience, doszło do zalania podłogi w łazience, korytarzu, pokoju dziecięcym i kuchni, w wyniku czego uszkodzone zostały dwie szafki łazienkowe oraz okładziny podłogowe w mieszkaniu. Z podłóg położonych w kuchni, łazience i korytarzu zaczął odchodzić gres, w pokoju dziecięcym spuchły położone tam panele. Zalane zostało również mieszkanie położne piętro niżej.

Szkoda zgłoszona została w dniu 6 września 2023 r. w pozwanym zakładzie ubezpieczeniowym i zarejestrowana pod nr (...).

W skutek przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego oraz po weryfikacji dokumentów dotyczących szkody, (...) Zakład (...) wydał 3 października 2023 r. decyzję, przyznającą na rzecz poszkodowanych łącznie kwotę 4 874,73 zł. Na skutek reklamacji, decyzją z 31 października 2023 r. odszkodowane podniesiono do kwoty 5 061,11 złotych. Ostatecznie, wysokość przyznanego odszkodowania określono na kwotę 6 409,91zł.

Wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie, nie pozwoliło na pokrycie całości szkód, jakie w nim wystąpiły w wyniku zalania. Na tyle, na ile było możliwe zostały naprawione zostały podłogi w mieszkaniu, wymieniony został gres. Zarówno kuchnia jak i pokój nie zostały naprawione w całości, z uwagi na brak środków finansowych. Na remont łazienki i korytarza została przeznaczona kwota ok 1,5 tys. zł. W remoncie wykorzystano gres, który został poszkodowanym po poprzednim, generalnym remoncie mieszkania.

Niesporne, a nadto dowód:

- podsumowanie zgłoszenia szkody k. 68

- decyzja z 31 października 2023 r., k. 69

- kosztorys k. 70-87

- akta szkody nr (...)

- zeznania I. R. k. 164

- zeznania P. R. k. 164

Na zlecenie I. R. wydano prywatną ekspertyzę dotyczącą kosztów usunięcia skutków szkody z 28 października 2022 r. wskazując, że wartość kosztorysowa przywrócenia lokalu do stanu sprzed szkody wynosi 9 183,49 zł brutto.

Dowód:

- kosztorys k. 99-112

22 stycznia 2024 roku zawarto umowę cesji wierzytelności, na mocy której I. R. i P. R. zbyli przysługującą im wierzytelność wynikającą ze zdarzenia szkodowego mającego miejsce dnia 5 września 2023 roku, likwidowanej przez (...) S.A. pod numerem akt szkody (...) na rzecz cesjonariusza w osobie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.. Umowa została przez poszkodowanych podpisana podpisem elektronicznym.

Umową przelewu wierzytelności z 22 stycznia 2024 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. przelała przedmiotową wierzytelność na rzecz (...) Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w P..

Dowód:

- umowy przelewu wierzytelności k. 88-89, 91

- pełnomocnictwo, k. 90

- wydruk z KRS k. 91-98

- wydruki k. 145-149

- zeznania P. R. k. 164

Pismem z dnia 1 lutego 2024 r. X. poinformowała (...) S.A., że na podstawie cesji nabyła przedmiotową wierzytelność i wezwała do zapłaty odszkodowania w terminie 7 dni.

Dowód:

- pismo z 1 lutego 2024 r. k. 113

Aby przywrócić lokal do stanu sprzed szkody niezbędne jest wykonanie prac naprawczych w odniesieniu do podłóg w łazience, pokoju, korytarzu oraz wymiana ościeżnic prowadzących do pomieszczeń łazienki i kuchni. Wartość robót naprawczych opiewa na kwotę 8 542,35 zł.

Dowód:

- pismo z 1 lutego 2024 r. k. 113

Rozważania.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Pomiędzy stronami procesu bezspornym był fakt zawarcia między poszkodowanymi, a stroną pozwaną umowy ubezpieczenia (...) potwierdzonej polisą nr (...), na podstawie której ochroną ubezpieczeniową objęto lokal mieszkalny położony w S. przy ul. (...) z (...)/9. Tym samym strona pozwana przyjęła na siebie odpowiedzialność za szkodę, zaistniałą w mieszkaniu poszkodowanych 5 września 2023 r. Na podstawie ww. zdarzenia ubezpieczyciel przyznał ostatecznie decyzją z 12 lutego 2024 r. na rzecz poszkodowanych odszkodowanie w wysokości 6 409,91zł. Sporna pozostawała kwestia wysokości odszkodowania, niezbędnego do przywrócenia lokalu do stanu sprzed szkody.

Ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie dokumentów przedłożonych przez obie strony postępowania, których autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana. Do ustalenia stanu faktycznego posłużyły też zeznania świadków – poszkodowanych I. R. oraz P. R., które są spójne, logiczne i konsekwentne, wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają. Znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym w tym opiniach biegłego sądowego J. P.. Z zeznań świadków wynika, że choć ubezpieczyciel wypłacił im określoną kwotę odszkodowania, to jednak jego wysokość nie pokryła całości szkody i nie umożliwiła im przywrócenia lokalu do stanu sprzed zdarzenia z 5 września 2023 r.

Odnosząc się do zarzutów strony pozwanej, w zakresie nieważności umowy cesji zauważyć należy, że zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Z kolei zgodnie z § 2 wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W niniejszej sprawie strona powodowa przedłożyła do akt sprawy dwie umowy cesji wierzytelności z 22 stycznia 2024 r., z których jasno wynika, że poszkodowani I. R. oraz P. R. zbyli przedmiotową wierzytelność wynikającą ze zdarzenia szkodowego z dnia 5 września 2023 r., wobec którego szkoda została zarejestrowana w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń, na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O.. Jeszcze tego samego dnia podmiot ten przelała przedmiotową wierzytelność na rzecz (...) Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w P.. Bezzasadny jest podniesiony przez stronę pozwaną zarzut braku skuteczności umowy cesji. Umowa przelewu w imieniu poszkodowanych została podpisana elektronicznie. Jest to zgodne z przepisami prawa. Co więcej I. i P. R., podczas przesłuchania potwierdzili, że to ich podpisy znajdują się na dokumencie.

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 805 i następne kodeksu cywilnego oraz postanowienia umowy ubezpieczenia (...), zawartej pomiędzy I. i P. R., a (...) S.A. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Z kolei w myśl art. 805 § 2 pkt 1 k.c. świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. W Kodeksie cywilnym ustawodawca nie wprowadził legalnej definicji szkody, jednak posiłkując się treścią art. 361 k.c. podstawowe cywilne ujęcie szkody oznacza straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Ustalenie wysokości szkody – doznanej straty następuje z reguły przez porównanie stanu majątkowego poszkodowanego w momencie przed i po doznaniu szkody oraz określenie występującej różnicy. Podstawą prawną dochodzonego roszczenia są przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące ubezpieczeń majątkowych oraz umowa ubezpieczenia mienia wraz z OWU będącymi integralną częścią zawartej umowy. Podkreślić należy, że obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody.

Zakres obowiązku odszkodowawczego wyznaczony został przez przepis art. 361 § 2 k.c. zgodnie, z którym naprawienie szkody w mieniu (szkody majątkowej) obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Tym samym szkoda, to nic innego, jak uszczerbek w prawnie chronionych dobrach poszkodowanego, czyli stan niekorzystny dla poszkodowanego, przy czym powstały wbrew woli poszkodowanego. Odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszonych zdarzeniem wyrządzającym szkodę, obejmując między innymi to, co w majątku ubyło na skutek zdarzenia. Innymi słowy, wysokość odszkodowania ma odpowiadać kosztom przywrócenia uszkodzonemu lokalowi wartości sprzed zdarzenia szkodowego, w tym przypadku zalania 5 września 2023 r.

Sąd za podstawę ustalenia wartość prac remontowych w lokalu położonym przy ul. (...) z K. przyjął opinię biegłego sądowego J. P.. Sporne między stronami było bowiem ustalenie zakresu prac niezbędnych do usunięcia powstałej szkody oraz wysokość należnego odszkodowania.

Biegły dokonał wyliczeń zgodnie z tezą dowodową zakreśloną przez Sąd i na ich podstawie Sąd ustalił, iż koszt naprawy uszkodzonego w dniu 5 września 2023 r. lokalu mieszkalnym poszkodowanych wynosił 8 542,35 zł brutto. Biegły, na podstawie dokonanych oględzin oraz zeznań poszkodowanych wskazał, że aby przywrócić lokal do stanu sprzed szkody niezbędne są prace naprawcze w odniesieniu do podłóg w pomieszczeniach: łazienki, pokoju i korytarza oraz wymiana ościeżnic prowadzących do pomieszczeń kuchni i łazienki. Pierwotnie biegły wskazał, że wartość robót naprawczych winna wynieść 7 536,97 zł, jednak na skutek zarzutów strony powodowej stanowisko to zostało przez biegłego zweryfikowane i ostatecznie jako wartość robót wskazano kwotę 8 542,35 zł. Biegły w pierwotnym kosztorysie nie uwzględnił bowiem okoliczności, że prace naprawcze w mieszkaniu poszkodowanych wymagają zastosowania ościeżnic regulowanych. Sporządzony przez biegłego kosztorys, został sporządzony przejrzyście, nie zawierał błędów rachunkowych ani merytorycznych. Biegły przekonująco odpowiedział na zgłoszone jedynie przez stronę powodową zarzuty i tak sporządzonej opinii uzupełniającej żadna ze stron ostatecznie nie kwestionowała.

W świetle powyższych ustaleń oraz powołanych przepisów prawa, zdaniem Sądu, nie ulega wątpliwości, że odszkodowanie w ostatecznej wysokości 6 409,91zł przyznane decyzją z 12 lutego 2024 r. przez stronę pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego jest zaniżone. Należy jednak zauważyć, że wytaczając powództwo strona powodowa dochodziła od ubezpieczyciela kwoty 4 122,38 zł, stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą odszkodowania ustaloną w prywatnym kosztorysie (9 183,49 zł) a kwotą przyznaną decyzją ubezpieczyciela (5 061,11 zł). Tym niemniej należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie pozew został wniesiony 9 lutego 2024 r. Decyzją z dnia 12 lutego 2024 r. ubezpieczyciel przyznał poszkodowanym odszkodowanie w wysokości 6 409,91 zł. Tym niemniej strona powodowa reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nie podjęła żadnej czynności procesowej w następstwie spełnienia przez pozwanego świadczenia, co należy ocenić jako dochodzenie w dalszym ciągu ochrony prawnej zgłoszonego przez niego żądania.

Mając na uwadze powyższe, w tym wydaną w sprawie przez biegłego opinię oraz wysokość przyznanego odszkodowania w toku postępowania likwidacyjnego szkody, Sąd uznał, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w zakresie kwoty 2 132,44 zł. Tym samym powództwo w pozostałym zakresie podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w punkcie I i II wyroku.

O odsetkach za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociaż by opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Pismem z 1 lutego 2024 r. powód poinformował ubezpieczyciela o cesji wierzytelności oraz wezwał do zapłaty kwoty odszkodowania, wynikającej z prywatnej ekspertyzy, pomniejszonej o dotychczas wypłacone odszkodowanie, w terminie 7 dni. Tym samym, w ocenie sądu, to od tej daty pozwany popadł wobec powoda w zwłokę w spełnieniu świadczenia, tym samym odsetki powinny być liczone od 9 lutego 2024 r.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę w art. 98 § 1 i 1 ¹ i 3 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. W niniejszej sprawie powód wygrał spór w 52 %, zaś pozwany w 48 %. Na poniesione przez powoda koszty postępowania złożyły się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 400 złotych, koszty zastępstwa procesowego – 900 zł ustalone w oparciu o § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł oraz zaliczka na poczet opinii biegłego – 1 500 zł tj. łącznie kwota 2 817 zł, z czego 52 % dało kwotę 1 464,84 zł.

Pozwany natomiast poniósł koszty w wysokości 917 zł na które składały się koszty zastępstwa procesowego – 900 zł ustalone w oparciu o § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł, z czego 48 % dało kwotę 440,16 zł. Po dokonaniu stosunkowego rozliczenia kosztów procesu pomiędzy stronami wyszło, że powód winien uiścić na rzecz pozwanego kwotę 1 024,68 zł tytułem kosztów procesu, o czym orzeczono w punkcie III sentencji wyroku wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W pkt IV i V wyroku Sąd na zasadzie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, mając na względzie zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów sądowych, nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 242,30 zł, natomiast od powoda kwotę 233,67 zł tytułem kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa w postaci wynagrodzenia biegłego sądowego. Wynagrodzenie biegłego sądowego wyniosło łącznie 1 965,98 zł (1 670,37 zł + 295,61 zł). W zakresie kwoty 1 500 zł zostało pokryte z zaliczki uiszczonej przez powoda, natomiast w zakresie kwoty 442,58 zł tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.