III C 405/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2024-11-19

Sygn. akt III C 405/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2024 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Justyna Pikulik

Protokolant:

Joanna Piotrowska

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2024 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. na rzecz pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 3.617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

3.  nieuiszczone koszty sądowe ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt III C 405/24

UZASADNIENIE

Powód Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwoty 35.491,02 zł wraz z odsetkami, liczonymi od kwot:

-21.990,74 zł w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych od dnia 3 marca 2023 r. do dnia zapłaty,

-6.112,41 zł w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 3 marca 2023 do dnia zapłaty

i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu powód podniósł, że pozwana spółka – na wniosek z dnia 1 czerwca 2020 r. – uzyskała dofinansowanie w trybie przepisu art. 15 g ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – świadczenie na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie (...). Pozwanemu przyznano środki na wypłatę świadczeń dla 57 pracowników za okres od 1 czerwca 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. , z tytułu obniżonego czasu pracy w łącznej kwocie 93.591,33 zł, z przeznaczeniem na:

- dofinansowanie wynagrodzenia pracowników w kwocie 79.992,59 zł,

- pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników należnych od pracodawcy od kwoty dofinansowania do wynagrodzenia w kwocie 13.598,74 zł.

We wniosku pozwana oświadczyła, że nie zamierza skorzystać ze zwolnień w opłacaniu składek ZUS, o której mowa w ww. ustawie.

W okresie, na który przyznano środki, pozwana spółka rozdysponowała kwotę 84.532,76 zł i zwróciła kwotę 9.138,09 zł tytułem niewykorzystanych środków. Kontrola złożonego sprawozdania wykazała, że w dniach 24 lutego 2021 r., 31 marca 2021 r. i 19 maja 2021 r. pozwana korzystała z pomocy przyznanej na podstawie art. 31 zy ww. ustawy w zakresie zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne dla pracowników.

Wsparcie na mocy przepisu art. 15 g ust. 1 ww. ustawy przysługuje przedsiębiorcy wyłącznie w przypadku nieuzyskania pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie tych samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy, o czym stanowi przepis art. 15 g ust. 18 ustawy. Tym samym nie przysługuje ono przedsiębiorcy w zakresie, w jakim uzyskał on innego rodzaju wparcie w stosunku do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłat. Przedsiębiorca, który pomimo korzystania ze wsparcia przyznanego na podstawie art. 15 g ust. 1 skorzystał ze wsparcia przewidzianego w art. 31 zy, zobowiązany jest do zwrotu wsparcia przyznanego na mocy art. 15 g ust. 1, odpowiednio do okresów wsparcia. Zważywszy na powyższe, pozwana spółka zobowiązana jest zwrócić powodowi dochodzoną pozwem kwotę wraz z odsetkami, odpowiednio ustawowymi za opóźnienie oraz liczonymi jak dla zaległości podatkowych.

Pozwana, wezwana do zapłaty pismem z dnia 10 października 2022 r., 9 listopada 2022 r. i 7 marca 2023 r. , odmówiła zapłaty.

9 lutego 2024 r. referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając w całości żądanie pozwu (ówczesna sygn. akt III Nc 2021/23).

Pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. zaskarżyła nakaz zapłaty sprzeciwem, w którym wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwana spółka podniosła, że w świetle przytoczonych orzeczeń sądów administracyjnych brak podstaw do przyjęcia, aby pomoc przyznana na podstawie art. 15 g ust 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych wyklucza skorzystanie z pomocy przewidzianej art. 31 zy tej ustawy za inne okresy czasu niż pomoc przyznana w trybie art. 15 g ust. 1.

Na skutek prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty stracił moc i sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie.

W dalszym toku procesu strony nie modyfikowały swoich stanowisk procesowych.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

15 maja 2020 r. pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. zawarła porozumienie w trybie ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy, na mocy którego postanowiono o wprowadzeniu w zakładzie pracy obniżonego wymiaru czasu pracy na następujących warunkach:

1.  w okresie od 1 czerwca 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. wymiar czasu pracy 57 pracowników zostaje obniżony do 0,8 pełnego wymiaru czasu pracy;

2.  w okresie tym pracownikom będzie przysługiwało wynagrodzenie za pracę proporcjonalnie do obniżonego wymiaru czasu pracy oraz finansowanie ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na częściowe zrekompensowanie wynagrodzenia z tytułu obniżenia wymiaru czasu pracy.

Niesporne, a nadto dowód:

-porozumienie dot. wprowadzenia obniżonego wymiaru czasu pracy wraz z załącznikiem k. 12 – 13,

-przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

1 czerwca 2020 r. pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. złożyła wniosek o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia C. 19.

Wniosek obejmował przyznanie środków na wypłatę od dnia 1 czerwca 2020 r. świadczeń z tytułu obniżonego wymiaru czasu pracy dla 57 pracowników przysługujących za okres 1 miesiąca z przeznaczeniem na:

- dofinansowanie wynagrodzenia pracowników w kwocie 79.992,59 zł,

- pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników należnych od pracodawcy od kwoty dofinansowania do wynagrodzenia, o którym mowa powyżej w kwocie 13.598,74 zł.

Łączna wnioskowana kwota wyniosła 93.591,33 zł.

Przedsiębiorca oświadczył we wniosku, że:

- nie ubiegał się i nie będzie ubiegał się o pomoc w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłaty na rzecz ochrony miejsc pracy,

- nie zamierza skorzystać ze zwolnień w opłacaniu składek na ZUS, o których mowa w ustawie C. – 19 (dotyczy okresu, w którym wnoszę o przyznanie dofinansowania na ochronę miejsc pracy z FGŚP).

Niesporne, a nadto dowód:

-wniosek o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsca pracy ze środków FGŚP z załącznikami k. 8 – 9,

-przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

Wojewódzki Urząd Pracy w S. zawarł z pozwaną spółką umowę o wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy zer środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia (...) 19, na podstawie której przyznano spółce i przekazano środki na wypłatę świadczeń określonych we wniosku z 22 kwietnia 2020 r.

Zgodnie z § 3 umowy przedsiębiorca zobowiązany był do złożenia, po upływie okresów wskazanych w umowie między innymi dokumentów potwierdzających prawidłowość wykorzystanych środków. Osoby upoważnione przez Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy były uprawnione do przeprowadzenia kontroli w zakresie przestrzegania postanowień umowy, wydatkowania środków zgodnie z warunkami umowy oraz w zakresie właściwego dokumentowania i wykorzystania środków.

Niewykorzystana przez przedsiębiorcę część środków podlegają zwrotowi na rachunek Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S., w terminie 30 dni po upływie okresu, na jaki przyznano środki (§ 5 ust. 1 i par. 3).

W razie wykorzystania środków niezgodnie z umową lub wnioskiem, przedsiębiorca zobowiązany jest zwrócić środki w tej części wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia przekazania środków (§ 5 ust. 2).

Niesporne, a nadto dowód:

-umowa k. 10 – 11,

-przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

Wypłata przyznanych na podstawie umowy środków nastąpiła 9 czerwca 2020 r. , w tym:

a)  62.813,29 zł tytułem wynagrodzenia za czas obniżonego wymiaru czasu pracy,

b)  17.179,30 zł tytułem składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od pracownika,

c)  13.598,74 zł tytułem składek na ubezpieczenie społeczne od pracodawcy.

Niesporne, a nadto dowód:

- potwierdzenia przelewu k. 14,

- zeznania członka zarządu pozwanej spółki (...) za stronę pozwaną k. 129.

Pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. oświadczyła, że wydatkowała przyznane środki w okresie od 1 czerwca 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. w następujący sposób:

- 72.240,91 zł na poczet wynagrodzenia pracowników,

- 12,212,33 zł na poczet składek na ubezpieczenie społeczne należnych od pracodawcy.

Łącznie 84. 532,76 zł.

Niesporne, a nadto dowód:

-rozliczenie wniosku z załącznikami k. 15 – 17, 19 – 22,

-przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

30 lipca 2020 r. pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. zwróciła powodowi niewykorzystane środki w kwocie 9.138,09 zł.

Niesporne, a nadto dowód:

-potwierdzenie przelewu k. 18,

-przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

24 lutego 2021 r., 31 marca 2021 r. i 19 maja 2021 r. pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. uzyskała pomoc na podstawie art. 31 zy ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz na podstawie § 10 ust. 1, 2 i 2 a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...) 19 (Dz. U. z 2021 r., poz. 152) w postaci zwolnienia z opłaty składek na ubezpieczenie społeczne.

Dowód:

-lista przypadków pomocy publicznej k. 23,

-przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

W związku z faktem, że pozwana spółka korzystała ze wparcia na podstawie art. 31 zy ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz na podstawie § 10 ust. 1, 2 i 2 a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...) 19, powód Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. dokonał rozliczenia wparcia udzielonego na podstawie umowy i ustalił, że pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wykorzystała zgodnie z umowa kwotę 56.700,88 zł. Do zwrotu pozostaje zatem kwota 36.890,45 zł.

Dowód:

-rozliczenie sporządzone przez powoda k. 45 – 49.

Pomimo wezwań do zapłaty, pozwana spółka odmówiła zwrotu środków ponad kwotę 9.058,57 zł.

Niesporne, a nadto dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 10.10.2022 r. wraz z zpo k. 33 - 36,

- pismo z dnia 26.10.2022 r. k. 37 - 39,

- wezwanie do zapłaty z dnia 09.11.2022 r. z zpo k. 40 – 42,

- pismo z dnia 23.11.2022 r. k. 43 – 44,

- przesłuchanie członka zarządu pozwanej spółki (...) k. 129.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione w całości i jako takie podlegało oddaleniu.

W przedmiotowej sprawie powód Powód Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. domagał się zasądzenia od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwoty 35.491,02 zł wraz z odsetkami, liczonymi od kwot: 21.990,74 zł w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych od dnia 3 marca 2023 r. do dnia zapłaty i 6.112,41 zł w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 3 marca 2023 do dnia zapłaty

Podstawę prawną żądania pozwu stanowi przepis art. 405 k.c. w zw. z art. 410 § 2 k.c. Przepis art. 410 § 2 k.c. stanowi, że świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. Zgodnie z art. 405 k.c. kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

Dla uwzględnienia żądania pozwu w tym zakresie konieczne jest zatem łączne wykazanie obydwu przesłanek, tj. faktu spełnienia świadczenia i faktu braku obowiązku w tym zakresie, a ciężar dowodu co do tych okoliczności, spoczywa, na stronie powodowej. Stosownie bowiem do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Nie było pomiędzy stronami sporne, że pozwana spółka, na podstawie umowy zawartej z Dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. otrzymała świadczenie na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia (...) 19, zgodnie ze złożonym wnioskiem, tj. środki na wypłatę od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. świadczeń z tytułu obniżonego wymiaru czasu pracy dla 57 pracowników przysługujących za okres 1 miesiąca z przeznaczeniem na:

- dofinansowanie wynagrodzenia pracowników w kwocie 79.992,59 zł.

- pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników należnych od pracodawcy od kwoty dofinansowania do wynagrodzenia, o którym mowa powyżej w kwocie 13.598,74 zł.

Wnioskowana i przyznana kwota wyniosła łącznie 93.951,33 zł.

Strona pozwana nie przeczyła również i temu, że skorzystała z pomocy przewidzianej przepisem art. 31 oy ww. ustawy w zakresie zwolnienia z obowiązku opłacania nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Materiał dowodowy sprawy nie dał natomiast podstaw do ustalenia, aby strona pozwana zobowiązana była do zwrotu świadczenia w zakresie przekraczającym kwotę, która nie została wydatkowana zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym umową.

Przepis art. 15g ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) 19 (…) stanowi, że:

ust. 1 Przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, organizacja pozarządowa w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571) oraz podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia (...)19, państwowa lub prowadzona wspólnie z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego instytucja kultury, w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194), u której wystąpił spadek przychodów w następstwie wystąpienia (...)19, a także kościelna osoba prawna działająca na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła (...) w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, oraz jej jednostka organizacyjna, może zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie wystąpienia (...)19, na zasadach określonych w ust. 7 i 10.

Podmiotom, o których mowa w ust. 1 i 1a, przysługują środki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1009, z późn. zm.) od przyznanych świadczeń, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a.

ust. 5. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz środki, o których mowa w ust. 2, są wypłacane w okresach przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy.

ust. 16 Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz środki, o których mowa w ust. 2, przysługują przez łączny okres 3 miesięcy, przypadających od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, lub wniosków, o których mowa w ust. 1a.

ust. 17 Do wypłaty i rozliczania świadczeń wypłacanych ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz środków, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 7-16 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy, z wyjątkiem art. 8 ust. 3 pkt 8 oraz art. 13 pkt 2 tej ustawy, oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy.

ust. 18 Podmioty, o których mowa w ust. 1 i 1a, mogą otrzymać pomoc z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wyłącznie w przypadku, jeśli nie uzyskały pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy.

ust. 18 a Przepisu ust. 18 nie stosuje się do zwolnienia z obowiązku opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, chyba że zwolnienie dotyczy tych samych miesięcy, na które podmioty, o których mowa w ust. 1 i 1a, zwróciły się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie wystąpienia (...)19.

Przepis art. 31 zy ust. 1 stanowi natomiast, że Rada Ministrów może, w celu przeciwdziałania (...)19, w drodze rozporządzenia, określić inne okresy zwolnienia z tytułu nieopłaconych składek, niż określone w art. 31zo ust. 1-3 dla wszystkich albo niektórych płatników składek, którzy byli uprawnieni do zwolnienia z tytułu nieopłaconych składek na podstawie art. 31zo ust. 1-3, lub objąć tym zwolnieniem innych płatników składek, mając na względzie okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, skutki nimi wywołane, ograniczenia w prowadzeniu działalności gospodarczej wynikające z tych stanów oraz obszary życia gospodarczego i społecznego w szczególny sposób dotknięte konsekwencjami (...)19.

Zgodnie z § 10 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii (...) 19 (Dz. U. z 2021 r., poz. 152) zwalnia się z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych odpowiednio za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 stycznia 2021 r. albo za okres od dnia 1 grudnia 2020 r. do dnia 31 stycznia 2021 r., wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za te okresy, na zasadach określonych w art. 31zo-31zx ustawy o (...)19, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału, płatnika składek prowadzącego, na dzień 30 listopada 2020 r., działalność oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodami:

1) 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z,

2) 49.32.Z, 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z

- którego przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek przed dniem 1 listopada 2020 r.

Przepisy ustawy (...)19” nie ograniczają ilości świadczeń, które mogą być na ich podstawie wypłacone na rzecz tego samego przedsiębiorcy - tak długo jak nie wystąpią przesłanki negatywne, o których mowa np. w art. 15zzb ust. 12 ustawy (...)19. Powyższy przepis zakazuje wielokrotnego dofinansowywania wyłącznie tych samych kosztów ponoszonych przez przedsiębiorców w związku z zatrudnianiem pracowników ze środków publicznych. Przy czym, uznać należy że "te same koszty" obejmują jednocześnie trzy elementy: tożsamy przedmiot, podmiot i okres konkretnego wniosku, na podstawie którego uzyskano dofinansowanie. Analogicznie interpretować należy zapisy art. 15g ust. 18 ustawy (...)19, gdzie ustawodawca posłużył się pojęciem zamiennym: "takie same tytuły". Przepis art. 15g ust. 18 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19 (…) nie stoi na przeszkodzie do uzyskania przez przedsiębiorcę dofinansowania wynagrodzeń i składek ZUS pracowników na podstawie art. 15g tej ustawy, w sytuacji otrzymania już przez tego przedsiębiorcę dofinansowania wynagrodzeń i składek ZUS tych samych pracowników na podstawie art. 15zzb ustawy o (...)19, jeżeli dofinansowanie to dotyczyło innego okresu ( por. Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2022 r., I (...) 251/22; wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 września 2023 r., I SA/Łd 465/23).

W ocenie Sądu, w świetle treści przepisu art. 15 g ust. 18 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) 19 (…) pozwana spółka zobowiązana byłaby do zwrotu świadczenia przyznanego na podstawie art. 15 g ust. 1 jedynie w sytuacji, gdyby pomoc w trybie art. 31 zy i przywołanego rozporządzenia byłaby przyznana stronie pozwanej w dacie przyznania pomocy w trybie art. 15 g i na ten sam okres czasu. Przepis ten bowiem wyraźnie stanowi, że przeszkoda do uzyskania wsparcia jest nieuzyskanie pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy. W dacie złożenia wniosku jak i w dacie zawarcia umowy o przyznanie pomocy w trybie art. 15 g ust. 1, pozwana spółka nie uzyskała żadnej innej pomocy na okres objęty umową. Wnioski o przyznanie pomocy w trybie przepisu art. 31 zy zostały złożone w lutym, marcu i maju 2021 r., a więc już po przyznaniu pomocy w trybie art. 15 g. Nadto zauważyć należy, że nie zostało udowodnione, aby pomoc przyznana w trybie art. 31 zy dotyczyła tych samych okresów, których dotyczyła pomoc z art. 15 g.

Mając na uwadze powyższe, pozwana spółka zobowiązana jest do zwrotu jedynie środków, których nie wykorzystała, zgodnie z przeznaczeniem.

Pozwana, co wynika ze złożonego rozliczenia, wydatkowała przyznane środki w okresie od 1 czerwca 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. w następujący sposób:

- 72.308,87 zł na poczet wynagrodzenia pracowników,

- 12.223,89 zł na poczet składek na ubezpieczenie społeczne należnych od pracodawcy.

Wykorzystała zatem przyznane środki w zakresie kwoty 84.532,76 zł. Winna zatem zwrócić powodowi niewykorzystane środki w kwocie 9.058,57 zł (93.591,33 zł – 84.532,76 zł). Pozwana zwróciła kwotę 9.138,09 zł. Z że z uwagi na ustalenie w toku postępowania, że nie było podstaw do zwrotu wsparcia przyznanego w trybie art. 15 g, a jedynie zachodziły podstawy do jego zwrotu w zakresie, w jakim nie zostało wykorzystane, brak podstaw do rozliczenia wpłaconej przez pozwaną kwoty w sposób opisany w pozwie. Kwota ta winna być w całości zaliczona na poczet zwrotu niewykorzystanego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie 1 oddalił powództwo.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez stronę powodowa, co do prawdziwości i wiarygodności których Sąd nie powziął zastrzeżeń oraz na podstawie przesłuchania członka zarządu pozwanej spółki (...) za stronę pozwaną, które uznał za wiarygodne wobec braku dowodów przeciwnych. Zeznania te znajdowało potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Również i strona pozwana nie podnosiła zarzutów co do wiarygodności ww. zeznań.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Strona powodowa, jako przegrywająca sprawę, zobowiązana jest zwrócić pozwanej poniesione przez nią koszty procesu, na które składa się kwota 3.600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika w osobie radcy prawnego, zgodnie z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2025 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. , poz. 265 ze zm.) oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa procesowego. W związku z powyższym, Sąd w pkt II wyroku zasądził od powoda Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w S. na rzecz pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 3.617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 98 k.p.c., w myśl którego, od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty ( art. 98 § 1 1 k.p.c.)

Zważywszy, że powód, który z uwagi na ustawowe zwolnienie nie miał obowiązku uiszczania kosztów sądowych przegrał niniejszą sprawę w całości, nieuiszczone koszty sądowe, na które składa się kwota 1.775 zł tytułem opłaty od pozwu, obciążają Skarb Państwa, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, o czym Sąd orzekł w pkt 3 wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wioletta Rucińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Justyna Pikulik
Data wytworzenia informacji: