Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII GC 376/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Szczecinie z 2013-10-23

Sygn. akt VIII GC 376/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Górska

Protokolant st. sekr. sądowy Marta Perkowska

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2013 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w B.

przeciwko Fabryce (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej Fabryki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz powódki (...) spółki akcyjnej w B. kwotę 35.768,61 zł (trzydziestu pięciu tysięcy siedmiuset sześćdziesięciu ośmiu złotych sześćdziesięciu jeden groszy) z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 6.309,31 zł ( sześciu tysięcy trzystu dziewięciu złotych trzydziestu jeden groszy) od dnia 17 sierpnia 2012 r. do 4 czerwca 2013 r.,

- 3. 309, 31 zł ( trzech tysięcy trzystu dziewięciu złotych trzydziestu jeden groszy) od dnia 19 września 2012 r. do 19 czerwca 2013 r.,

- 3.000 zł (trzech tysięcy złotych) od dnia 19 września 2012 r. do 21 czerwca 2013 r.,

- 6.513, 39 zł ( sześciu tysięcy pięciuset trzynastu złotych trzydziestu dziewięciu groszy) od 19 października 2012 r. do 3 października 2013 r.,

- 4.156,94 zł (czterech tysięcy stu pięćdziesięciu sześciu złotych dziewięćdziesięciu czterech groszy ) od dnia 21 listopada 2012 r. do 8 października 2013 r.,

- 4.000 zł (czterech tysięcy złotych) od 21 listopada 2012 r. do 10 października 2013 r.,

- 3.167,03 zł (trzech tysięcy stu sześćdziesięciu siedmiu złotych trzech groszy) od 20 grudnia 2012 r. do 15 października 2013 r.,

- 4.000 zł (czterech tysięcy złotych) od 20 grudnia 2012 r. do 16 października 2013 r.,

- 5.000 zł (pięciu tysięcy złotych) od 20 grudnia 2012 r. do 21 października 2013 r.,

- 7.000 zł (siedmiu tysięcy złotych) od 20 grudnia 2012 r.,

- 27.025,82 zł (dwudziestu siedmiu tysięcy dwudziestu pięciu złotych osiemdziesięciu dwóch groszy) od 19 stycznia 2013 r.

- 43, 20 zł ( czterdziestu trzech złotych dwudziestu groszy) od 19 stycznia 2013 r. do 3 października 2013 r.,

- 1.742,79 zł ( jednego tysiąca siedmiuset czterdziestu dwóch złotych siedemdziesięciu dziewięciu groszy) od dnia 14 maja 2013 r.

II. umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III. zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 7.381 zł (siedmiu tysięcy trzystu osiemdziesięciu jeden złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt VIII GC 376/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 maja 2013 r. powódka (...) Spółka Akcyjna w B. wniosła o zasądzenie od Fabryki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwoty 75.267,79 zł z odsetkami ustawowymi od kwot:

- 6.309,31 zł od dnia 17 sierpnia 2012 r.,

- 6.309,31 zł od 19 września 2012 r.,

- 6.513,39 zł od 19 października 2012 r.,

- 8.156,94 zł od dnia 21 listopada 2012 r.,

- 19.167,03 zł od dnia 20 grudnia 2012 r.,

- 27.025,82 zł od dnia 19 stycznia 2013 r.,

- 43,20 zł od dnia 19 stycznia 2013 r.,

-1.742,79 zł od dnia wniesienia pozwu, a także zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powódka powołała się na umowę zawarta pomiędzy pozwaną a poprzednikiem prawnym powódki – Przedsiębiorstwem (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na mocy której powódka zobowiązała się do dostarczenia pozwanej ciepła, a pozwana do zapłaty za dostarczone ciepło. Pozwana nie uregulowała należności, stwierdzonych siedmioma fakturami. Nadto powódka obciążyła pozwaną odsetkami od nieterminowych płatności. Pozwana nie dokonała zapłaty pomimo otrzymania wezwania do zapłaty.

Nakazem zapłaty Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 17 maja 2013 r. powództwo zostało uwzględnione w całości (sygn. I Nc 62/13).

Pozwana wywiodła sprzeciw od powyższego orzeczenia, wskazując iż część zaległości została już zapłacona i w tej części postępowanie powinno zostać umorzone. Podniosła również, że sądem właściwym do rozpoznania sprawy jest sąd gospodarczy.

W piśmie z dnia 12 lipca 2013 r. (k. 74) pozwana wskazała, że dokonała zapłaty kwoty 6.309,31 zł.

Na rozprawie w dniu 23 października 2013 r. powódka wskazała, iż do zapłaty przez pozwaną pozostała kwota 35.768, 61 zł wraz z odsetkami od kwot:

- 6.309,31 zł od dnia 17 sierpnia 2012 r. do 4 czerwca 2013 r.,

- 3.309,31 zł od 19 września 2012 r. do 19 czerwca 2013 r.,

- 3.000 zł od dnia 19 września 2012 r. do 21 czerwca 2013 r.,

- 6.513,39 zł od 19 października 2012 r. do 3 października 2013 r.,

- 4.156,94 zł od dnia 21 listopada 2012 r. do 8 października 2013 r.,

- 4.000 zł od dnia 21 listopada 2012 r. do 10 października 2013 r.,

- 3.167,03 zł od dnia 20 grudnia 2012 r. do 15 października 2013 r.,

- 4.000 zł od 20 grudnia 2012 r. do 16 października 2013 r.,

- 5.000 zł od dnia 20 grudnia 2012 r. do 21 października 2013 r.,

- 7.000 zł od dnia 20 grudnia 2012 r.,

- 27.025,82 zł od dnia 19 stycznia 2013 r.,

- 43,20 zł od dnia 19 stycznia 2013 r. do 3 października 2013 r.,

-1.742,79 zł od dnia wniesienia pozwu.

Powódka ograniczyła powództwo do wyżej wymienionych kwot wraz z odsetkami i kosztami procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 października 1999 r. pomiędzy Fabryką (...)w w G. a poprzednikiem prawnym powódki (...) Spółką Akcyjną w G. Przedsiębiorstwem (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w G. zawarta została umowa sprzedaży ciepła nr (...).

\Na mocy umowy poprzedniczka prawna powódki zobowiązała się do dostawy ciepła w czasie obowiązywania umowy zgodnie z potrzebami odbiorcy (§3 ust. 1). Odbiorca zobowiązał się natomiast m. in. do odbioru ciepła i energii cieplnej oraz terminowej zapłaty za zrealizowane dostawy ciepła według cen określonych w taryfie ciepła (§3 ust. 3 pkt a, c). Podstawę do uregulowania należności za pobrane ciepło stanowiły faktury VAT wystawione przez sprzedawcę (§14 ust. 1 ). Należności miały być regulowane w terminie 14 dni od otrzymania faktury (§14 ust.3).

Dowód:

- umowa sprzedaży ciepła nr (...) k. 9-13

- aneks nr (...) k. 8

Powódka (...) Spółka Akcyjna w B. jest następcą prawnym Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G..

Pozwana Fabryka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. powstała z przekształcenia Fabryki (...), działającego w formie przedsiębiorstwa państwowego.

Okoliczność bezsporna

W związku z wykonywaniem umowy nr (...) powódka wystawiła na rzecz pozwanej siedem faktur VAT.

W dniu 2 sierpnia 2012 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za lipiec 2012 r. na kwotę 6.309,31 zł. Termin płatności oznaczono na 16 sierpnia 2012 r.

W dniu 4 września 2012 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za sierpień 2012 r. na kwotę 6.309,31 zł. Termin płatności oznaczono na 18 września 2012 r.

W dniu 4 października 2012 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za wrzesień 2012 r. na kwotę 6.513,39 zł. Termin płatności oznaczono na 18 października 2012 r.

W dniu 6 listopada 2012 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za październik 2012 r. na kwotę 8.156,94 zł. Termin płatności oznaczono na 20 listopada 2012 r.

W dniu 5 grudnia 2012 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za listopad 2012 r. na kwotę 19.167,03 zł. Termin płatności oznaczono na 19 grudnia 2012 r.

W dniu 4 stycznia 2013 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za grudzień 2012 r. na kwotę 27.025,82 zł. Termin płatności oznaczono na 18 stycznia 2013 r.

W dniu 4 stycznia 2013 r. powódka wystawiła fakturę nr (...) za grudzień 2012 r. na kwotę 43,20 zł. Opiewała ona na należność za nośnik ciepła. Termin płatności oznaczono na 18 stycznia 2013 r.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 14

- faktura VAT nr (...) k. 15

- faktura VAT nr (...) k. 16

- faktura VAT nr (...) k. 17

- faktura VAT nr (...) k. 18

- faktura VAT nr (...) k. 19

- faktura VAT nr (...) k. 20

W dniu 11 stycznia 2013 r. powódka wystawiła notę odsetkową nr (...), w której obciążyła pozwaną należnościami za zwłokę w zapłacie siedmiu faktur z 2012 r. Wysokość należności została określona na 1.742,79 zł.

Dowód:

- nota odsetkowa z dnia 11.01.2013 r. k. 21

- potwierdzenie odbioru k. 22

Pismem z dnia 14 lutego 2013 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 75.267,79 zł. Kwota ta stanowiła sumę należności z tytułu dostawy ciepła za okres od lipca 2012 r. do grudnia 2012 r., stwierdzonych siedmioma fakturami VAT oraz kwoty, wynikającej z noty nr 13/NOTA/000007.

Dowód:

- wezwanie przedsądowe z dnia 14.02.2013 r. k. 23

Pozwana dokonała wpłaty w wysokości 3.309,31 zł w dniu 19 czerwca 2013 r. Z kolei w dniu 21 czerwca 2013 r. pozwana dokonała na rzecz powódki wpłaty w wysokości 3.000 zł. W obydwóch przypadkach jako tytuł wpłaty wskazała fakturę nr (...).

W dniu 21 października 2013 r. pozwana dokonała wpłaty kwoty 5.000 zł w tytule wpłaty wskazując fakturę nr (...).

Dowód:

- dowód wpłaty z dnia 19.06.2013 r. k. 75

- dowód wpłaty z dnia 21.06.2013 r. k. 76

- dowód wpłaty z dnia 21.10.2013 r. k. 100

Nadto pozwana dokonała wpłat w następującej wysokości:

- 6.309,31 zł w dniu 4 czerwca 2013 r. na poczet należności z faktury VAT nr (...),

- 3.309,31 zł w dniu 19 czerwca 2013 r. i 3.000 zł w dniu 21 czerwca 2013 r. na poczet należności z faktury VAT nr (...),

- 6.556,359 zł w dniu 3 października 2013 r. tytułem należności z faktur VAT nr (...),

- 4.156,94 zł w dniu 9 października 2013 r. i 4.000 zł w dniu 10 października 2013 r. tytułem należności z faktury VAT nr (...),

- 3.167,03 zł w dniu 15 października 2012 r. i 4.000 zł w dniu 16 października 2012 r. tytułem należności objętych fakturą VAT nr (...).

Okoliczność bezsporna

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo, w kształcie nadanym po ograniczeniu, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalony został na podstawie dokumentów przedłożonych przez powódkę, a także przedstawionych przez pozwaną dowodów wpłaty. Żadna ze stron nie kwestionowała treści dokumentów złożonych przez stronę przeciwną, zaś Sąd również nie powziął wątpliwości co do ich prawdziwości.

Podstawę prawną powództwa stanowił art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W myśl natomiast art. 555 k.c. przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw. Powódka dostarczała pozwanej energię cieplną, stąd powyższe przepisy znajdą zastosowanie w niniejszej sprawie.

W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga okoliczność, iż pozwana nie kwestionowała zaistnienia podstaw do wystawienia przez powódkę faktur dołączonych do pozwu, a także noty odsetkowej. W żaden sposób nie odnosiła do treści umowy, prawidłowości realizacji jej postanowień przez powódkę, a w konsekwencji także zasadności obciążenia należnościami w wysokości wynikającej z faktur. Pozwana nie negowała, aby łączyła ją z pozwaną umowa i aby była zobowiązana do zapłaty ceny za dostawę energii. Wskazywała na dokonanie częściowej zapłaty, nie podważała jednak twierdzeń powódki dotyczących wykonania umowy, opóźnienia w płatnościach, jego rozmiarów, a także wysokości odsetek należnych powódce z tego tytułu. Skoro zaś pozwana nie wypowiedziała się co do okoliczności przedstawionych powyżej, mając na uwadze brzmienie art. 230 k.p.c., Sąd uznał je za przyznane. Z tego względu w oparciu o przedstawioną umowę, wystawione w związku z jej realizacją faktury i notę odsetkową, ustalono stan faktyczny w niniejszej sprawie, a konkretnie fakt i wysokość zadłużenia pozwanej.

Okoliczność, że pozwana nie negowała faktu istnienia zadłużenia względem powódki, którego wysokość została stwierdzona fakturami o numerach: (...) oraz notą odsetkową pozwala na przyjęcie, że po jej stronie powstał obowiązek zapłaty należności wynikających z powyższych dokumentami. Wysokość zadłużenia należało ustalić jednak przy uwzględnieniu wpłat dokonanych przez pozwaną po wszczęciu postępowania.

Podkreślenia wymaga okoliczność, że przedstawione przez pozwaną dowody wpłat i wywodzony z nich fakt częściowego spełnienia świadczenia jest zbieżny z twierdzeniami powódki dotyczącymi daty zapłaty, a także wysokości przekazanych kwot. Z tej też przyczyny Sąd uwzględnił powództwo w kształcie, zmodyfikowanym na rozprawie w dniu 23 października 2013 r.

Sąd uznał tym samym, że należności z faktury VAT nr (...) zostały uregulowane w całości w dniu 4 czerwca 2013 r. Wobec zatem faktu, że termin płatności należności z ww. faktury upłynął z dniem 16 sierpnia 2012 r., Sąd przyznał powódce odsetki od kwoty 6.309,31 zł od dnia 17 sierpnia 2012 r. do 4 czerwca 2012 r.

Również należności z faktury VAT nr (...) zostały uregulowane w całości wobec wpłat z dnia 19 i 20 czerwca 2013 r. w wysokości odpowiednio 3.309,31 zł i 3.000 zł. Skutkiem zaś tego, iż termin zapłaty faktury upływał z dniem 18 września 2012 r. było przyznanie na rzecz powódki odsetek od kwoty 3.309,31 zł od dnia 19 września 2012 r. do dnia 19 czerwca 2013 r., a także od kwoty 3.000 zł od dnia 19 września 2012 r. do 20 czerwca 2013 r.

Kwotę stwierdzoną fakturą VAT nr (...) pozwana uiściła w dniu 3 października 2013 r., co skutkowało zasadzeniem na rzecz powódki odsetek ustawowych od kwoty 6.513,39 zł od dnia 19 października 2012 r. do 3 października 2013 r. Termin zapłaty w ww. fakturze określono na 18 października 2012 r.

Należności z faktury VAT nr (...) zostały uregulowane w całości za pośrednictwem wpłat dokonanych w dniach 9 i 10 października 2013 r. (o wartości odpowiednio 4.156,94 zł i 4.000 zł). Wobec zatem faktu, że termin płatności należności z ww. faktury upłynął z dniem 20 listopada 2012 r., Sąd przyznał powódce odsetki od kwoty 4.156,94 zł od dnia 21 listopada 2012 r. do 8 października 2013 r. (zgodnie z żądaniem) oraz od kwoty 4.000 zł od dnia 21 listopada 2012 r. do 10 października 2012 r.

Zaległość, wynikającą z faktury nr (...) pozwana uregulowała co do kwoty 12.167,03 zł. Dokonała bowiem trzech wpłat w dniach: 15 października 2013 r. (3.167,03 zł), 16 października 2013 r. (4.000 zł) oraz 21 października 2013 r. (5.000 zł). Faktura opiewała zaś na kwotę 19.167,03 zł, płatną do dnia 19 grudnia 2012 zł. W konsekwencji zatem Sąd przyznał powódce odsetki od kwot 3.167 zł od dnia 20 grudnia 2012 r. do 15 października 2013 r., od kwoty 4.000 zł od dnia 20 grudnia 2012 r. do 16 października 2013 r. oraz od kwoty 5.000 zł od dnia 20 grudnia 2012 r. do 21 października 2013 r. Do zapłaty pozostała zatem kwota 7.000 zł, która została zasadzona na rzecz powódki wraz z odsetkami od dnia 20 grudnia 2012 r.

Pozwana uregulowała także należności wynikające z faktury VAT nr (...) – 43,20 zł. Wpłaty pozwana dokonała w dniu 3 października 201 3r., mimo że termin płatności upływał z dniem 18 stycznia 2013 r. Sąd przyznał zatem powódce odsetki od kwoty 43,20 zł od dnia 19 stycznia 2013 r. do 3 października 2013 r.

Do dnia zamknięcia rozprawy pozwana nie zapłaciła kwoty, wynikającej z faktury o numerze (...), to jest 27.025,82 zł. Z uwagi zatem na fakt, że termin płatności faktury upłynął z dniem 18 stycznia 2013 r., Sąd zasądził kwotę 27.025,82 zł na rzecz powódki wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 19 stycznia 2013 r.

Pozwana nie uregulowała również należności stwierdzonych notą odsetkową z dnia 11 stycznia 2013 r. (k. 21). Z uwagi na to Sąd przyznał powódce kwotę 1.742,79 zł z odsetkami od dnia 14 maja 2013 r., to jest od dnia wniesienia pozwu.

Podstawę rozstrzygnięcia o odsetkach w każdym z wyżej wymienionych przypadków był art. 481 k.c. Odsetki były przyznawane od dnia następnego po wyznaczonym w fakturach terminie płatności. Wyjątek stanowiła należność z noty odsetkowej, w stosunku do której powódka dochodziła należności od dnia wniesienia pozwu zgodnie z art. 482 § 1 kpc.

Reasumując, na rzecz powódki zasadzeniu podlegała kwota 35.768, 61 zł wraz z odsetkami, obliczonymi w sposób wskazany powyżej.

Postepowanie w zakresie żądania kwoty przewyższającej wyżej podaną wartość podlegało natomiast umorzeniu. W pozwie powódka żądała bowiem zapłaty na swoją rzecz kwoty 75.267,79 zł. Uwzględniając zaś częściowo stanowisko pozwanej, a także dokonane przez nią wpłaty powódka ograniczyła na rozprawie w dniu 23 października 2013 r. powództwo do kwoty 35.768,61 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. Uznając, iż częściowe cofnięte było skuteczne i dopuszczalne na obecnym etapie postępowania, Sąd umorzył postępowanie. Zgodnie bowiem z treścią art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowanie, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu oparto o art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 k.p.c. Na przyznane od pozwanej na rzecz powódki koszty w wysokości 7.381 zł składa się 3.764 zł tytułem uiszczonej opłaty od pozwu (k. 57), 17 zł tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (k. 6) oraz 3.600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, ustalone na podstawie ustalone na podstawie §6 pkt 6 w zw. z § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t. jedn. Dz. U. 2013 rok, poz.490).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Stachowiak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Górska
Data wytworzenia informacji: