Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w IV Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:

Przewodnicząca: SSO Bożena Majgier-Strączyńska (spr.)

Sędziowie: SO Beata Marzec

del. SR Marzanna Kucharczyk

Protokolant: Aneta Maziarek

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Anny Paździórko

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2013 r.

sprawy P. B.

o wydanie wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Łobzie

z dnia 24 października 2012 r. sygn. II K 246/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając wniesioną apelację
za oczywiście bezzasadną,

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. (1) kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem i 60/100) złotych, w tym 27,60 (dwadzieścia siedem i 60/100) złotych podatku VAT, tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu skazanego przed Sądem Okręgowym jako drugą instancją
w sprawie o wydanie wyroku łącznego,

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 1811/12

UZASADNIENIE

P. B. został skazany wyrokami Sądów Rejonowych w sprawach:

I. sygn. akt II K 115/09 Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 23 września 2009 r., za czyn z art. 217 § 1 kk, popełniony w dniu 4 września 2009 r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby,

II. sygn. akt II K 528/06 Sądu Rejonowego w Łobzie z dnia 24 czerwca 2010 r. za czyn z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 222 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 57a kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 4 czerwca 2009 r., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

III. sygn. akt II K 612/11 Sądu Rejonowego w Łobzie z dnia 4 stycznia 2012 r. za czyn z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w dniu 2 lipca 2010 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności.

Sąd Rejonowy w Łobzie wyrokiem łącznym z dnia 24 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 246/12 połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego P. B. wyrokami Sądu Rejonowego w Goleniowie w sprawie o sygn. akt II K 115/09 i Sądu Rejonowego w Łobzie w sprawie o sygn. akt. II K 528/09 i wymierzył karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w zakresie kary orzeczonej w sprawie II K 612/11. Orzekł o kosztach nieopłaconej obrony z urzędu skazanego i zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca skazanego.

Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 89 kk, polegającą na wymierzeniu skazanemu w wydanym wyroku łącznym bezwzględnej kary pozbawienia wolności, mimo że jedna z połączonych kar pozbawienia wolności orzeczona została z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, co winno skutkować także warunkowym zawieszeniem wykonania kary łącznej orzeczonej z połączenia wyroków.

Podnosząc taki zarzut obrońca skazanego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej orzeczonej wobec skazanego w punkcie I wyroku na okres próby 4 lat.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego jest oczywiście bezzasadna.

Na wstępie należy stwierdzić, że prawidłowo ocenił Sąd Rejonowy, że kara orzeczona w sprawie II K 612/11 nie może zostać połączona z pozostałymi karami wskazanymi w części wstępnej wyroku. Natomiast czyny, za które P. B. został skazany w sprawach II K 115/09 i II K 528/09 zostały popełnione przed zapadnięciem pierwszego z wyroków tj. przed 23 września 2009 r. Za przypisane tymi wyrokami przestępstwa skazanemu wymierzono kary pozbawienia wolności.

Rację ma skarżący, że czyny, za które orzeczone kary Sąd Rejonowy połączył zostały popełnione w czasie obowiązywania art. 89 kk w poprzednim brzmieniu. Wówczas, zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, połączenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności i kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania winno skutkować warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej lub, przy braku przesłanek do tego rodzaju orzeczenia, umorzenie postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Sąd Rejonowy nie dostrzegł zmiany przepisu art. 89 kk i połączył kary wymierzając bezwzględną karę pozbawienia wolności. Bardzo szczegółowo i wnikliwie analizował dlaczego nie ma podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania orzekanej kary łącznej pozbawienia wolności. Te okoliczności zostały prawidłowo ustalone i ocenione. W związku z tym Sąd Okręgowy nie dostrzega możliwości uwzględnienia apelacji obrońcy skazanego zmierzającej do warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej pozbawienia wolności, w pełni podzielając argumentacje Sądu rejonowego wskazującego przyczyny, dla których takie orzeczenie nie jest możliwe. Przy tym obrońca skazanego nie wskazuje w apelacji na okoliczności mające wykazać istnienie pozytywnej prognozy resocjalizacyjnej, a jedynie ogranicza się do stwierdzenia, że z racji samego rodzaju łączonych kar wynika obowiązek Sądu warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej. Tak w istocie nie jest, bo także co do kary łącznej Sąd winien rozważać istnienie przesłanek z art. 69 § 1 i 2 kk i tymi ustaleniami się kierować.

W związku z tym, Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji obrońcy skazanego w zakresie wniosku o warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej pozbawienia wolności.

Co do kwestii wnioskowanej przez prokuratora i wskazanej w uzasadnieniu apelacji obrońcy skazanego, zmiany wyroku i umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego, Sąd Okręgowy stwierdził, że taka zamiana byłaby orzeczeniem na niekorzyść skazanego. Wyrok zaskarżył jedynie obrońca skazanego, co oznacza apelację wyłącznie na jego korzyść. Prokurator wyroku nie zaskarżył, a więc nie wywiedziono apelacji na niekorzyść. Umorzenie postępowanie o wydanie wyroku łącznego, co do kar, które połączył Sąd Rejonowy, pogorszyłoby sytuację skazanego. Łącząc kary Sąd Rejonowy zastosował zasadę absorpcji, wymierzając karę równą karze wymierzonej jako kara bezwzględna pozbawienia wolności. Taki sposób połączenia kar spowodował, że kara orzeczona w drugiej ze spraw z warunkowym zawieszeniem jej wykonania już nie podlega odrębnemu wykonaniu, w szczególności nie jest już możliwe zarządzenie jej wykonania. Należy zaznaczyć, że w chwili orzekania przez Sąd w obu instancjach nie nastąpiło zatarcie skazania w sprawie II K 115/09, gdyż nie minęło 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Nadal więc, w sytuacjach przewidzianych w kodeksie karnym, możliwe byłoby zarządzenie wykonania tej kary. Wówczas możliwe byłoby orzekanie kary łącznej, ale nie można przesądzić, że orzeczono by tę karę przy zastosowaniu zasady absorpcji, jak w niniejszej sprawie. w każdym razie orzekając karę łączną Sąd Rejonowy w żaden sposób nie pogorszył sytuacji faktycznej skazanego, a wręcz ją poprawił.

Należy podkreślić, że orzekanie w postępowaniu odwoławczym zdecydowanie różni się od orzekania przez Sąd I instancji. Sąd odwoławczy musi przestrzegać licznych ograniczeń ustawowych, zwłaszcza zakazu reformationis in peius. Rozstrzygając apelację wniesioną na korzyść nie może orzekać na niekorzyść skazanego, jeśli jest możliwe, że sytuacja skazanego w wyniku orzeczenia Sądu odwoławczego może się pogorszyć. Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.

W związku z tym, Sąd Okręgowy stwierdził, że zamiana wyroku i umorzenie postępowania o wydanie wyroku łącznego może pogorszyć sytuację skazanego i z tego powodu na podstawie art. 437 § 1 kpk zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

O kosztach nieopłaconej obrony z urzędu skazanego orzeczono na podstawie art. 619 § 1 kpk w zw. z § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz zasad ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego.

……………………….. ………………………… ....…………………..

Marzanna Kucharczyk BożenaMajgier - StrączyńskaBeata Marzec