Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 17 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Violetta Osińska

Sędziowie SO Marzenna Ernest

SO Tomasz Szaj (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) w S. przy ulicy (...)

przeciwko Z. B.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 16 września 2013 r., sygn. akt I C 927/13

oddala zażalenie .

SSO Tomasz Szaj SSO Violetta Osińska SSO Marzenna Ernest

Sygn. akt II Cz 2075/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 września 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział I Cywilny, nadał klauzulę wykonalności prawomocnemu wyrokowi wydanemu w niniejszej sprawie w dniu 30 listopada 2012 r. (I) oraz zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 66 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania o nadanie klauzuli wykonalności (II).

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż wydał wyrok w niniejszej sprawie, który stanowi tytuł egzekucyjny, jako że nadaje się do wykonania w drodze egzekucji. Dodał, iż orzeczenie to stało się prawomocne w dniu 22 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, iż strona powodowa złożyła wniosek o nadanie ww. wyrokowi klauzuli wykonalności, wobec czego na podstawie art. 781 § 1 w zw. z art. 782 § 1 k.p.c. orzeczeniu temu należało nadać klauzulę wykonalności zgodnie ze złożonym wnioskiem.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 770 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła pozwana, która zaskarżyła postanowienie w całości i wniosła o jego zmianę.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, iż regularnie uiszcza wszelkie opłaty na rzecz powodowej wspólnoty, w związku z czym jej zdaniem nie istnieje zadłużenie, którego dochodzi od niej powódka. Skarżąca przedstawiła także sposób rozliczenia kosztów za 2012 r. oraz podniosła, iż powódka nie informowała jej na koniec roku kalendarzowego o ewentualnym zadłużeniu.

W związku z powyższym skarżąca uznała, iż jej zażalenie jest konieczne i uzasadnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji prawidłowo nadał klauzulę wykonalności wydanemu w sprawie wyrokowi.

Wskazać należy, iż w postępowaniu klauzulowym sąd bada jedynie czy istnieje tytuł egzekucyjny oraz czy obowiązek w nim stwierdzony nadaje się do egzekucji.

Stosownie do treści art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c., tytułem egzekucyjnym jest orzeczenie sądu prawomocne lub podlegające natychmiastowemu wykonaniu, jak również ugoda zawarta przed sądem

Jak wynika z akt sprawy, na rozprawie w dniu 30 listopada 2012 r., Sąd Rejonowy wydał wyrok, w którym zasądził od pozwanej Z. B. na rzecz powódki (...)w S. przy ul. (...) kwotę 2.065,66 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz koszty procesu w kwocie 701 zł. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 22 grudnia 2012 r.

Należy zatem uznać, iż w przedmiotowej sprawie obie przesłanki nadania klauzuli wykonalności zostały spełnione. Niewątpliwie bowiem istnieje tytuł egzekucyjny w postaci prawomocnego wyroku a obowiązek w nim stwierdzony czyli zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty pieniężnej nadaje się do egzekucji. Bezspornie zatem nadanie klauzuli zgodnie z wnioskiem powódki było w pełni prawidłowe.

Podnoszone w zażaleniu twierdzenia dotyczące nieistnienia po stronie skarżącej zadłużenia i prawidłowego uiszczania przez nią opłat z tytułu użytkowania lokalu nie mogą zostać uwzględnione. Postępowanie klauzulowe ma bowiem charakter ściśle formalny i mogą w nim być podnoszone tylko określone zarzuty. Skarżąca podnosiła zaś twierdzenia, które dotyczą prawidłowości wydania wyroku będącego tytułem egzekucyjnym, nie zaś prawidłowości nadania klauzuli wykonalności. Jak już wyżej wskazano, w postępowaniu klauzulowym bada się jedynie istnienie tytułu egzekucyjnego nie zaś jego prawidłowość. Skoro zatem w niniejszej sprawie tytuł egzekucyjny niewątpliwie istnieje, Sąd I instancji w pełni prawidłowo nadał mu klauzulę wykonalności zgodnie z wnioskiem strony powodowej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)