Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 5 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Bednarek- Moraś

Sędziowie: SO Dorota Gamrat- Kubeczak

SO Sławomir Krajewski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2013 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika P. B.

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K., polegającą na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania egzekucyjnego z nieruchomości, w sprawie Km 570/07

z udziałem wierzyciela (...) Spółki Akcyjnej w G.

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Goleniowie z dnia 4 stycznia 2013 roku, w sprawie I Co 1603/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy w Goleniowie (sygn. akt I Co 1603/12) odrzucił zażalenie dłużnika na postanowienie sądu z dnia 28 września 2012 roku wskazując, iż postanowienie sądu o oddaleniu skargi na czynność Komornika, polegającą na zawiadomieniu o zajęciu nieruchomości i wszczęciu egzekucji z nieruchomości jest niezaskarżalne.

Zażalenie jest więc niedopuszczalne, wobec czego Sąd na podstawie art. 370 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, w zw. z art. 13 § 2 kpc orzekł o jego odrzuceniu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył dłużnik i zaskarżając postanowienie w całości wniósł o jego uchylenie i nakazanie komornikowi w trybie art. 759 § 2 kpc zawieszenia postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu podkreślił, że sąd oddalając skargę na czynność komornika nie ustosunkował się zupełnie do podniesionych w niej zarzutów. Dodał, że na skutek połączenia w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ksh poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą wierzycielem jest obecnie (...) S.A. w K., który nie uzyskał klauzuli wykonalności w trybie art. 788 kpc.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu.

O dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu rozpoznającego skargę na czynności komornika decydują dwa przepisy, mianowicie art. 767 ⁴ kpc oraz art. 13 § 2 kpc. Pierwszy z nich stanowi, że zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie tj. części trzeciej (postępowanie egzekucyjne) Kodeksu postępowania cywilnego. Drugi zaś nakazuje przepisy o procesie stosować odpowiednio do innych rodzajów postępowań unormowanych w tym kodeksie, chyba ze przepis szczególny stanowi inaczej. W postępowaniu egzekucyjnym ma, więc zastosowanie art. 394 § 1 kpc. Przepis ten mówi, że środek zaskarżenia, jakim jest zażalenie przysługuje tylko na postanowienie Sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu I instancji i zarządzenia przewodniczącego enumeratywnie wymienione w pkt 1-12 tego przepisu.

Postanowienie sądu, oddalające skargę na czynność komornika, polegającą na wszczęciu egzekucji nie zawiera się w katalogu rozstrzygnięć znajdującym się w punkcie od 1 - 12 art. 394 § 1 kpc. Należy, więc odpowiedzieć na pytanie czy tego rodzaju postanowienie kończy postępowanie w sprawie. W postanowieniu z dnia 5 lipca 2006 r., (...) 25/06 Sąd Najwyższy stwierdził - podkreślając, że przyjęte w postępowaniu rozpoznawczym rozumienie pojęcia „orzeczenie kończące postępowanie w sprawie” wymaga w postępowaniu egzekucyjnym uwzględnienia specyfiki i charakteru tego postępowania- że w sprawie egzekucyjnej orzeczeniem kończącym postępowanie jest nie tylko orzeczenie kończące postępowanie jako całość, ale także postanowienie sądu definitywnie zamykające samodzielną, zasadniczą część postępowania egzekucyjnego.

Nie jest możliwe przyjęcie, że rozstrzygnięcie sądu, oddalające skargę na czynność komornika, polegającą za wszczęciu egzekucji jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie egzekucyjnej. Nie kończy także części tego postępowania. Czynność wszczęcia postępowania egzekucyjnego inicjuje dopiero szereg działań organów egzekucyjnych mających na celu przymusowe wykonanie obowiązku wynikającego z tytułu wykonawczego. Również żaden z przepisów regulujących postępowanie egzekucyjne nie wskazuje, ażeby zaskarżalnym było postanowienie sądu oddalające skargę na czynność komornika polegającą na wszczęciu egzekucji.

Pozbawienie dłużnika możliwości zaskarżenia pewnych orzeczeń sądu nie pozbawia go jednak w zupełności sądowej kontroli prawidłowości czynności egzekucyjnych, gdyż założeniem art. 759 § 2 i art. 767 kpc jest zapewnienie ciągłego nadzoru judykacyjnego nad tokiem egzekucji. Postępowanie to ma jednak charakter wykonawczy i dlatego ogranicza się w zasadzie w jednej instancji. Tylko w szczególnych wypadkach ustawodawca dopuścił ponowną weryfikację czynności egzekucyjnej przez sąd II instancji. Dodatkowym zabezpieczeniem interesów dłużnika jest możliwość żądania umorzenia egzekucji poprzez złożenie wniosku komornikowi, jeżeli uważa, że prowadzone przeciwko niemu postępowanie jest niedopuszczalne. Na postanowienie sądu rozpoznające skargę w tym przedmiocie przysługuje zażalenie (art. 828 kpc), co również umożliwia instancyjną kontrolę prowadzenia postępowania egzekucyjnego (por: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2008 roku, III CZP 106/08).

Reasumując, skoro zarówno w świetle przepisów regulujących postępowanie egzekucyjne, jak i w świetle art. 394 § 1 kpc postanowienie Sądu pierwszej instancji o oddaleniu skargi na czynność komornika o wszczęciu egzekucji jest niezaskarżalne, to dłużnikowi nie przysługiwał żaden środek zaskarżenia. Zażalenie należało, więc odrzucić, jak uczynił to Sąd pierwszej instancji.

Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy - na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, w zw. z art. 13 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji postanowienia.

(...)

(...)

(...)

(...)