Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 22 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wiesława Buczek- Markowska

Sędziowie: SO Iwona Siuta

SO Sławomir Krajewski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

z wniosku D. K.,

z udziałem L. K.

o podział majątku

na skutek zażalenia uczestnika na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 19 marca 2013 roku, w sprawie II Ns 1076/09

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 marca 2013 roku Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie (sygn. akt II Ns 1076/09) odrzucił zażalenie uczestnika z dnia 1 lutego 2013 roku, na postanowienie z dnia 18 stycznia 2013 roku.

W uzasadnieniu wskazał, że postanowieniem z dnia 18 stycznia 2013 roku odrzucono apelację uczestnika L. K. z dnia 25 października 2012 roku od postanowienia z dnia 25 października 2012 roku, albowiem nie uzupełnił on jej braków formalnych.

Na powyższe postanowienie uczestnik złożył zażalenie z dnia 1 lutego 2013 roku.

Zarządzeniem z dnia 18 lutego 2013 roku zobowiązano uczestnika do uzupełnienia braków formalnych zażalenia z dnia 1 lutego 2013 roku, poprzez złożenie jego odpisu oraz poprzez wskazanie, czy wnosi o zmianę postanowienia z dnia 18 stycznia 2013 roku, jeżeli tak to, w jaki sposób, czy o uchylenie postanowienia z dnia 18 stycznia 2013 roku.

Odpis zarządzenia uczestnik podjął osobiście w dniu 26 lutego 2013 roku.

W odpowiedzi na powyższe uczestnik złożył pismo z dnia 27 lutego 2013 roku, w którego treści nie zawarto wniosku o uchylenie czy zmianę postanowienia z dnia 18 stycznia 2013 roku. Nie złożono również odpisu zażalenia z dnia 1 lutego 2013 roku.

W piśmie z dnia 27 lutego 2013 roku uczestnik jedynie po raz kolejny wyraził niezadowolenie (bądź niezrozumienie) z przebiegu postępowania twierdząc, iż jego sprawach dochodzi do „przestępczych działań”, a sąd jest stronniczy. Nadto uczestnik stwierdził, iż nie można domagać się uzupełnienia braków formalnych, gdy dochodzi „do działań przestępczych”.

Mając to na względzie zdaniem Sądu uczestnik nie uczynił zadość zobowiązaniu, albowiem nie uzupełnił braków formalnych zażalenia z dnia 1 lutego 2013 roku, co skutkowało odrzuceniem jego zażalenia.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył uczestnik.

W jego treści uczestnik wyraził niezadowolnienie z przebiegu postępowania przed Sądem pierwszej instancji i treści postanowienia co do istoty sprawy z dnia 25 października 2012 roku oraz wskazał, że treść jego pism procesowych jest logiczna i spełnił wszystkie ich wymogi formalne.

Ponadto skarżący podniósł, że doszło w nim do działań przestępczych ze strony sądu i skierował liczne zarzuty przeciwko sędziom prowadzącym jego sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się bezzasadnym i jako takie podlegało oddaleniu.

Zażalenie uczestnika z dnia 1 lutego 2013 roku na postanowienie z dnia 18 stycznia 2013 roku dotknięte było brakami formalnymi.

W szczególności zażalenie to, zgodnie z art. 394 § 3 kpc, powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego, to jest winien być do niego dołączony jego odpis, dla doręczenia uczestniczącej w sprawie wnioskodawczyni (art. 128 § 1 kpc).

W okolicznościach sprawy uczestnik, w terminie zakreślonym mu w tym celu w piśmie sądowym z dnia 19 lutego 2013 roku, doręczonym w dniu 26 lutego 2013 roku, powyższego braku formalnego nie usunął.

Brak taki niewątpliwie uniemożliwiał nadanie biegu zażaleniu z dnia 1 lutego 2013 roku, w szczególności w zakresie doręczenia jego odpisu wnioskodawczyni.

Powyższe stanowiło wystarczającą podstawę do wydania zaskarżonego postanowienia, czyniąc je zasadnym.

Stąd tylko na marginesie wskazać można, że wobec treści postanowienia z dnia 18 stycznia 2013 roku i zażalenia uczestnika z dnia 1 lutego 2013 roku, w którym kwestionował on zasadność odrzucenia apelacji, nie mogło być wątpliwości tak co do zakresu zaskarżenia, jak i samego żądania zażalenia - w istocie uchylenia postanowienia z dnia 18 stycznia 2013 roku, w zakresie odrzucenia apelacji i w efekcie brak sprecyzowania tych okoliczności w piśmie skarżącego z dnia 27 lutego 2013 roku, nie uniemożliwiał nadania zażaleniu biegu i nie stanowił podstawy do odrzucenia zażalenia, na podstawie art. 370 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc.

Mając na uwadze wszystko powyższe należało, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzec jak w sentencji.

(...)

(...)

(...)

-(...)

-(...)