Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 12 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Iwona Siuta (spr.)

Sędziowie: SO Karina Marczak

del. SR Katarzyna Longa

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2013 r. w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w C.

przeciwko W. K.

o eksmisję

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 22 listopada 2012 roku, sygn. akt I C 228/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2012 r. Sąd Rejonowy w Choszcznie postanowił odrzucić zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Choszcznie z dnia 24 września 2012 r.

W uzasadnieniu podniesiono, że zażalenie pozwanego nie spełniało wymogów z art. 394 § 3 k.p.c. w związku z czym Przewodniczący wezwał pozwanego do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez:

- oznaczenie postanowienia, od którego jest wniesione;

- wskazanie czy postanowienie jest zaskarżone w całości czy w części;

- sformułowanie wniosku o zmianę lub o uchylenie postanowienia z zaznaczeniem żądanej zmiany lub uchylenia;

- wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia;

- złożenie odpisu zażalenia.

Pozwany jednakże nie uzupełnił tych braków w zakreślonym terminie. Pozwany bowiem pismo będące wykonaniem zarządzenia z dnia 11 października 2012 r. złożył dnia 15 listopada 2012 r., tj. po upływie miesiąca od daty doręczenia zarządzenia.

Na powyższe postanowienie pozwany złożył zażalenie, w którym wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że z uwagi na okoliczność, że pozwany nie pamiętał treści swego zażalenia w dniu 16 października 2012 r. wysłał do Sądu Rejonowego w Choszcznie wniosek o wyrażenie zgody na wgląd do akt w Areszcie Śledczym w C., celem uzupełnienia braków formalnych. Zgodę na wgląd do akt pozwany otrzymał dopiero 13 listopada 2012 r., tj. miesiąc po wysłaniu wniosku o wyrażenie zgody na wgląd do akt. W dniu 14 listopada 2012 r. pozwany uzupełnił wszystkie nadmienione braki, przesyłając pismo do Sądu Rejonowego w Choszcznie. Zdaniem skarżącego do tego czasu powinien być wstrzymany bieg postępowania, gdyż nie jest jego winą, że tak późno otrzymał zgodę na wgląd do akt by uzupełnić braki. W ocenie skarżącego nie przekroczył on żadnego terminu z własnej winy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się niezasadne.

Sąd Rejonowy bowiem słusznie ustalił, iż wniesione przez pozwanego zażalenie z dnia 08 października 2012 r. nie odpowiadało treści art. 394 § 3, a tym samym zawierało braki formalne.

Zgodnie z treścią art. 394 § 3 k.p.c. zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów.

Ponadto Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że pozwany co prawda uzupełnił braki formalne przedmiotowego zażalenia, jednakże nastąpiło to miesiąc po upływie terminu do ich uzupełnienia.

Pozwany bowiem nie może powoływać się na niepamięć treści swojego zażalenia oraz na fakt braku możliwości zapoznania się z aktami w terminie tygodniowym od doręczenia wezwania do uzupełnienia braków formalnych. To obowiązkiem pozwanego było sporządzić dla siebie dodatkową kopię swojego zażalenia tak, aby znał on jego treść. Co więcej w ocenie Sądu Okręgowego braki formalne wskazane w wezwaniu nie wymagały odniesienia się pozwanego do treści swojego zażalenia czy też do dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy. Należy także zaznaczyć, że pozwany dysponował odpisem zaskarżonego postanowienia wraz z uzasadnieniem, co umożliwiło mu precyzyjne oznaczenie skarżonego postanowienia.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż Sąd Rejonowy nie miał możliwości wydłużenia pozwanemu terminu do uzupełnienia braków formalnych, bowiem jest to termin ustawowy. Pogląd taki znajduje odzwierciedlenie również w orzecznictwie, w którym wskazuje się, że nie jest dopuszczalne przedłużenie terminu innego niż termin sądowy, a więc terminu ustawowego, a taki charakter ma termin z art. 130 k.p.c. Właściwą formą ochrony praw osoby, która nie mogła z przyczyn od siebie niezależnych dochować terminu ustawowego jest wniosek o jego przywrócenie (tak: Sąd Apelacyjny w Krakowie w postanowieniu z dnia 23.01.2013 r., sygn. akt I ACz 2176/12, LEX nr 1267323). Pozwany Natomiast nie sformułował takiego wniosku, a wniosku takiego nie można domniemywać.

Tym samym Sąd Rejonowy prawidłowo odrzucił zażalenie na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.