Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Wiesława Buczek – Markowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 30 grudnia 2013 r. w S.

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

przeciwko M. A.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwaną od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 15 lipca 2013 r., sygn. akt III C 185/13 upr.

1. oddala apelację;

2.  odstępuje od obciążania pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie:

I. zasądził od pozwanej M. A. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 2.231,63 zł;

II. zasądzoną w punkcie I. kwotę rozłożył na 10 miesięcznych rat w kwotach: pierwszych 9 rat po 225 złotych każda, ostatnia rata w kwocie 206,63, płatnych do 15 dnia każdego miesiąca poczynając od września 2013 r., z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

III. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

IV. zasądził od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu w kwocie 405 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wniosła pozwana. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości, oddalenie powództwa i obciążenie kosztami postępowania powódki.

Skarżąca podniosła, iż Sąd przyjął że stan lokalu w chwili wydawania powodowi odzwierciedla protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 04-10-2011r. i tylko na tej podstawie możliwe jest ustalenie wykonanie jakich prac było konieczne dla dokonania odnowienia lokalu. W ocenie skarżącej Sąd jednak nie wziął pod uwagę, że w protokóle zdawczo-odbiorczym z dnia 04-10- 2011r. znajdują się adnotacje: „Sufit malowanie emulsyjne białe czyste we wszystkich pomieszczeniach”, w rubryce 2 pkt. I „wentylator do oczyszczenia”, w rubryce 3 pkt. s „mechaniczna”. Pozwana wskazała, iż z w/w adnotacji nie wynika ażeby konieczne było malowanie sufitów i wymiana kratek wentylacyjnych, a jedynie oczyszczenie jednej z nich (kuchennej), która znajdowała się na wysokości ok. 3,5 m i pozwana z tego względu mając 90 lat nie była w stanie oczyścić we własnym zakresie. W związku z powyższym pozwana nie zgodziła się z wyrokiem Sądu, iż powinna zapłacić powódce za malowanie sufitów, obsadzanie kratek wentylacyjnych oraz za malowanie i mycie ścianek drewnianych, których to w lokalu nigdy nie było, tak jak i dwóch sedesów z których powódka się wycofała w trakcie rozprawy sądowej (poz. 22 i 23). Skarżąca wskazała też, iż w kosztorysie powykonawczym na roboty sanitarne pkt. 1 i 2 powódka domaga się zapłaty za doczyszczanie zlewozmywaka, baterii, kuchenki gazowej, miski WC, umywalki, baterii wannowej, natomiast z protokółu zdawczo-odbiorczego z dnia 04-10-2011r. jak i z fotografii lokalu (k. 15 i k. 16) nie wynika by były one brudne, więc nie było potrzeby ich doczyszczać. Pozwana wskazał, iż z w/w protokółu nie wynika, że jakikolwiek sprzęt znajdujący się w lokalu ze względu na stan techniczny nie kwalifikował się do dalszej eksploatacji. Zdaniem apelującej powódka w trakcie procesu nie wykazała że w/w sprzęt wymieniła na nowy a jedynie rzekomo go doczyszczała. Wynika z tego iż sprzęt znajdujący się w lokalu jest użytkowany przez kolejnego najemcę. Wobec powyższego zdaniem pozwanej nie ma podstaw do żądania przez powódkę jakichkolwiek kwot tytułem wymiany, amortyzacji, doczyszczania itp. za sprzęt znajdujący się w lokalu. Pozwana podniosła też, iż z przebiegu rozprawy wynika, że pozew jest nieuzasadniony i nierzetelny nie powinien podlegać rozpatrywaniu przez Sąd. Z części pozwu powódka wycofała się sama w trakcie rozprawy sądowej a część pozwu odrzucił Sąd Rejonowy.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanej okazała się bezzasadna i jako taka podlega oddaleniu.

Ustosunkowując się do apelacji Sąd Okręgowy po pierwsze stwierdza, że Sąd Rejonowy zgodnie z wymogami obowiązującymi w postępowaniu cywilnym zgromadził w rozpatrywanej sprawie materiał dowodowy. Z kolei ustanowiona w art. 233 § 1 k.p.c. zasada swobodnej oceny dowodów ogranicza możliwość skutecznego podważenia oceny dowodów dokonanej przez Sąd I instancji do sytuacji, gdy nastąpiło uchybienie podstawowym regułom służącym ocenie wiarygodności i mocy poszczególnych dowodów, tj. regułom logicznego myślenia, zasadzie doświadczenia życiowego i właściwego kojarzenia faktów. Zdaniem Sądu Odwoławczego strona skarżąca nie przedstawiła takich argumentów, które prowadziłyby do stwierdzenia, iż dokonana przez Sąd Rejonowy ocena dowodów narusza dyspozycję art. 233 § 1 k.p.c. W konsekwencji Sąd I instancji dokonał także prawidłowych ustaleń faktycznych, które Sąd orzekający w całości podziela i przyjmuje za własne. Następnie z tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy wyciągnął właściwe wnioski dotyczące meritum sprawy. Przy tym wymaga zaakcentować, iż podstawą roszczenia powoda było nie wywiązanie się pozwanej M. A. z zobowiązania wynikającego z § 20 w zw. z § 22 umowy najmu lokalu mieszkalnego z dnia 8 sierpnia 2001 r. Przepis art. 6e ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tj. Dz.U. z 2005 r., Nr 31, poz. 266 ze zm.) stanowi, że po zakończeniu najmu i opróżnieniu lokalu najemca jest obowiązany odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw, a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów wyposażenia technicznego, wymienionych w art. 6b ust. 2 pkt 4, które znajdowały się w lokalu w chwili wydania go najemcy. Jeżeli najemca w okresie najmu dokonał wymiany niektórych elementów tego wyposażenia, przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy ich wartości między stanem istniejącym w dniu objęcia lokalu oraz w dniu jego opróżnienia. Należne kwoty oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia. Z art. 6b ust. 2 pkt 4 tej ustawy wynika zaś, że najemcę obciąża naprawa i konserwacja: trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą. Z kolei argumentacja apelującej sprowadza się do kwestionowania ustaleń Sądu Rejonowego, co do zakresu w jakim M. A. nie wywiązała się z zobowiązania w postaci odnowienia lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...) oraz zobowiązania w postaci zwrotu równowartości zużytych elementów wyposażenia technicznego wymienionych w cytowanym art. 6b ust. 2 pkt 4.

W ocenie Sądu Okręgowego apelująca nie zdołała jednak tych ustaleń w sposób nie budzący wątpliwości zakwestionować. Jeśli chodzi o zobowiązanie w postaci odnowienia lokalu, to pozwana w treści apelacji powołała się na zastrzeżenie w protokole zdawczo-odbiorczym z dnia 4 października 2011 r. „sufit malowanie emulsyjne białe czyste we wszystkich pomieszczeniach”, jednakże jej autorem była właśnie apelująca, a więc stanowi ono wyłącznie subiektywną jej ocenę. Ponadto skarżąca nie poparła tego zastrzeżenia żadnym innym materiałem dowodowym. Z kolei w protokole przyjęto, iż w mieszkaniu zarówno ściany jak i sufit są do przemalowania na kolor biały. Skarżąca wskazała też, iż Sąd I instancji niezasadnie uwzględnił w kosztorysie powykonawczym roboty sanitarne w punkcie 1 i 2 w postaci doczyszczenia zlewozmywaka, baterii, kuchenki gazowej, miski WC, umywalki i baterii wannowej, jednakże kwestia zabrudzenia tych elementów związana jest z pracami malarskimi w lokalu, gdzie myciu podlegały przede wszystkim inne elementy. Zdjęcia zaś na które powołała się pozwana pochodzą z okresu jeszcze przed remontem lokalu. Skarżąca kwestionowała także uwzględnioną w kosztorysie wymianę kratek wentylacyjnych. Jednakże jak sama apelująca przyznaje, wentylacja znajdowała się na wysokości ok. 3,5 metra, a zatem w chwili sporządzania protokołu poza możliwością stwierdzenia poziomu czystości, zbadanie ich użyteczności wymagało jeszcze dodatkowych czynności. Zatem również w tym zakresie skarżąca nie podważyła ustaleń Sądu I instancji. Pozostałe uwzględnione przez Sąd Rejonowy pozycje ujęte w kosztorysach również nie budzą zastrzeżeń Sądu Odwoławczego. W konsekwencji Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił zakres remontu niezbędny do odnowienia lokalu, a wyrażający się sumą 2.036,83 zł. Odnosząc się do zobowiązania w postaci zwrotu równowartości zużytych elementów wyposażenia technicznego wymienionych w art. 6b ust. 2 pkt 4 wymienionej ustawy to trzeba zaznaczyć, iż poziom zużycia odpowiadający 20% uwzględnionych przez Sąd Rejonowy elementów w postaci wanny, zlewozmywaka, umywalki wraz z nogą, bateria zlewozmywakowej i deski sedesowej, wynika z protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 4 października 2011 r. Natomiast skarżąca nie zakwestionowała tego, aby elementy te nie uległy zużyciu. W konsekwencji przy przyjętej przez Sąd I instancji wartości całkowitej tych elementów prawidłowo została także wyliczona równowartość zużycia tych elementów na łącza kwotę 194,80 zł. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy słusznie uznał powództwo co do wysokości 2.231,63 zł (2.036,83 zł + 194,80 zł), a tym samym argumentacja apelującej nie jest zasadna.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd ten orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 102 k.p.c. Zdaniem Sądu II instancji, z uwagi na charakter sprawy, jak też trudną sytuację życiową oraz wiek skarżącej, wystąpił wypadek szczególnie uzasadniony w rozumieniu art. 102 k.p.c., w związku z czym Sąd ten uznał, iż zasadnym jest odstąpienie od obciążania pozwanej kosztami niniejszego postępowania.