Treść orzeczenia I C 781/17 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

I C 781/17 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Szczecinie z 2018-04-19

Sygn. akt: I C 781/17

UZASADNIENIE

Powód W. K. (1) w pozwie przeciwko (...) Kołu (...) w S. wniósł o:

1. uchylenie uchwały (...) Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 r. w sprawie wykluczenia W. K. (1) z Koła (...) oraz uchylenie uchwały Zarządu Okręgowego PZŁ w S. z dnia 7 października 2013 r. utrzymującą w mocy uchwałę Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 r. co winno nastąpić po stwierdzeniu prawidłowości zwołania zebrania i po stwierdzeniu prawdziwości stawianych mu zarzutów;

2. zasądzenie od pozwanych na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego jeżeli takie wystąpią;

3. wydanie wyroku zaocznego w przypadku zaistnienia ku temu przesłanek.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż poczynając od 2003 r. był systematycznie, bezprawnie i bezpodstawnie pozbawiany praw członka Koła (...), prawa do polowania i członkostwa w K.. Powód podniósł, iż Sąd Okręgowy w Szczecinie wyrokiem z dnia 11 grudnia 2007 r. uchylił uchwałę Walnego Zgromadzenia członków Koła (...) w przedmiocie wykluczenia go z szeregów jego członków. Jak wskazał W. K. (1) po raz kolejny został wykluczony uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Koła (...) w S. z 2008 r. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie powyższa uchwała została również uchylona.

Zaskarżoną uchwałą powód po raz kolejny został wykluczony z grona członków Koła (...). W. K. (1) podniósł także, iż przed podjęciem skarżonej uchwały Zarząd Koła podejmował uchwały w przedmiocie zawieszenia go w prawach członka Koła albo zawieszenia jego prawa do polowań. Powód wskazywał również , iż Walne Zgromadzenie, na którym została podjęta uchwała o jego wykreśleniu z Koła zwołane zostało w sposób nieprawidłowy, nadto podniósł, że działania, które wobec niego podejmowano były złośliwe, mające za zadanie systematyczne nękanie go, a uzasadnienie uchwały o wykreśleniu go z Koła nie polega na prawdzie. Sama zaś uchwała rażąco narusza przepisy Konstytucji, obowiązującego Statutu PZŁ i zasady współżycia społecznego i jako taka powinna być wyeliminowana z obrotu. Sprawa toczyła się pod sygnaturą akt I C 1373/13.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w wyroku zaocznym z 30 kwietnia 2014 r. uwzględnił żądanie powoda w całości i uchylił zaskarżoną przez niego uchwałę nr 2/WZ/2013 r. Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 roku w sprawie wykluczenia powoda W. K. (1) z (...) Koła (...) w S. oraz uchwałę Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w S. z dnia 7 października 2013 r. utrzymującą w mocy uchwałę nr 2/WZ/2013r Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 roku.

Wyrok uprawomocnił się 11 czerwca 2014 r.

Na skutek wniosku pozwanego Koła o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku zaocznego, Sąd termin przywrócił i prowadził ją pod sygnaturą akt I C 290/15.

Pozwany Koło (...) w S. w sprzeciwie od wyroku zaocznego (k.265 i n.) wniósł o uchylenie wyroku zaocznego z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt I C 1373/13, oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zaprzeczył aby zarzuty podniesione w zaskarżonej uchwale były nieprawdziwe. Wskazał, iż to nie pozwane K. jest odpowiedzialne za zaistniały stan rzeczy. Pozwany podkreślił, że to powód od kilku lat prezentuje postawę roszczeniową i charakteryzuje się lekceważącym stosunkiem do wybranych w demokratycznych wyborach – władz Koła. Pozwany podniósł również, że powód swój udział w K. chciałby ograniczyć jedynie do uzyskiwania „pozwolenia na odstrzał” zwierzyny w zamian za wpłacenie składki. Tymczasem pozostawanie członkiem K. łączy się z koniecznością wykonywania wielu obowiązków, tych wynikających ze Statutu PZŁ, jak i z uchwał Władz Statutowych. Pozwane K. wskazało także, iż w relacjach powoda z WKŁ dominował ”konfrontacyjny styl” narzucony przez powoda, który w ramach K. usiłował uzyskach indywidulaną, uprzywilejowaną wobec pozostałych członków K. oraz jego organów pozycję.

Co do zawiadomienia o terminie Walnego Zgromadzenia pozwany podniósł, że na podstawie komunikatu z dnia 28 kwietnia 2013r. Zarząd Koła zwołał Walne Zgromadzenie Członków ( (...)) na dzień 25 maja 2013r. przedstawiając porządek obrad, w tym punkt dotyczący wykluczenia powoda z koła. Wraz z komunikatem przesłany został do powoda i wszystkich pozostałych członków K. wniosek Zarządu zawierający uzasadnienie punktu o wykluczeniu powoda z K.. Próby doręczenia przesyłki powodowi trwały od 7-16 maja 2013r. W ocenie pozwanego powód odebrał przesyłkę w dniu 16 maja 2013r. wiedząc o tym, że już w tej dacie będzie mógł podnieść zarzut niezawiadomienia go o terminie (...) na 14 dni przed. Według wiedzy pozwanego powód wiedział o terminie (...) od swoich dwóch kolegów z K. K. K. i W. S. (1), stąd spodziewał się przesyłki z terminem Walnego Zgromadzenia i wnioskiem Zarządu Koła o jego wykluczenie. Pozwany podkreślił dodatkowo, że udział powoda w życiu K. sprowadzał się do „bywania” na Walnych Zgromadzeniach, powód nie jest lubiany przez członków K., ze względu na swój „kłótliwy charakter” i wynoszenie na zewnątrz - do wszystkich władz RP, organów PZŁ, gazet, czasopism - podnoszonych przez siebie twierdzeń.

W przekonaniu pozwanego uchylenie skarżonej przez powoda uchwały było by sprzeczne zasadami współżycia społecznego (art. 5 kc) takimi jak np. oczekiwanie na bezkonfliktowe współistnienie, poczucie bezpieczeństwa, równouprawnianie, wzajemna pomoc, sprawiedliwy podział obowiązków.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w wyroku z 29 listopada 2016 r. (sygn. akt I C 290/15) w sprawie z powództwa W. K. (1) przeciwko (...) Kołu (...) w S.:

I. uchylił wyrok zaoczny Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 30 kwietnia 2014 r., w sprawie o sygn. akt I C 1373/13,

II. uchylił uchwałę nr 2/WZ/2013r Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 roku w sprawie wykluczenia powoda W. K. (1) z (...) Koła (...) w S.,

III. oddalił powództwo w pozostałym zakresie,

IV. ustalił obowiązek poniesienia przez strony kosztów procesu według zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów, przy uwzględnieniu ,że powód wygrał sprawę w 50% i pozwany w wygrał sprawę w 50 %, przy czym szczegółowe wyliczenie kosztów pozostawia referendarzowi sądowemu.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 15 marca 2017 r. (sygn. akt I ACa 16/17) w sprawie z powództwa W. K. (1) przeciwko (...) Kołu (...) w S. o uchylenie uchwały na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z 29 listopada 2016 r., sygn. akt I C 290/15 – uchylił zaskarżony wyrok w punktach I, II i IV i w tym zakresie sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Szczecinie, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny w Szczecinie wskazał, że istotą sprawy jest rozpoznanie zarzutów uzasadniających wykluczenie członka z koła. W sytuacji, kiedy zarzuty nie zostały rozpoznane z przyczyn formalnych, więc kiedy Sąd stwierdza, że rozpoznanie przyczyn wykluczenia powoda z koła jest zbędne wobec nieprawidłowego przyjęcia, że decydują formalne przyczyny uchylenia uchwały, dochodzi do nierozpoznania istoty sprawy. Dalej Sąd Apelacyjny wskazał, że Sąd pierwszej instancji błędnie przyjął jakoby za datę doręczenia pisma zawierającego oświadczenie o charakterze materialnoprawnym, w ramach doręczenia zastępczego, należy przyjąć datę upływu siedmiodniowego terminu do powtórnego awizowania przesyłki (art. 139 § 1 k.p.c. i § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postepowaniu cywilnym). Sąd Apelacyjny wskazał, że zawiadomienie o zgromadzeniu członków koła jest oświadczenie o charakterze materialnoprawnym i do ustalenia chwili jego złożenia zastosowanie znajduje art. 61 k.c. O chwili złożenia oświadczenia woli decyduje jedynie możliwość zapoznania się z jego treścią. Nie znajdują zastosowania w odniesieniu do chwili złożenia oświadczeń woli przepisy procedury cywilnej, ponieważ normują sposób doręczania pism sądowych. Kiedy dochodzi do pozostawienia pisma w placówce pocztowej z jednoczesnym poinformowaniem przez tzw. awizo o możliwości podjęcia przesyłki, za datę złożenia oświadczenia w ujęciu prawa materialnego należy uznać dzień, w którym nastąpiła pierwsza próba doręczenia pod właściwym adresem, potwierdzona pozostawieniem odpowiedniej informacji dla adresata. Skuteczne złożenie oświadczenia następuje również wtedy gdy adresat co prawda nie zna jego treści, ale miał realną możliwość zapoznania się z nią, gdyż doszła do niego w taki sposób, że mógł się z nią zapoznać. Na tej podstawie Sąd Apelacyjny wskazał, że w niniejszej sprawie rozpoznane winny być przyczyny nieodbierania przez powoda kierowanej do niego przesyłki w datach, które decydowałyby o prawidłowym zawiadomieniu o terminie zgromadzenia, bowiem nie można automatycznie przyjąć, że powód w dniu pierwszego awizownia miał możliwość zapoznania się z treścią kierowanego do niego pisma. W oparciu o normę art. 6 k.c. Sąd Apelacyjny wskazał, że skoro to powód wywodzi skutek prawny z faktu jego nieprawidłowego zawiadomienie to on winien udowodnić, że nie miał możliwości odbioru korespondencji w dniu awizowania i kolejnych, kiedy doszłoby do prawidłowego zawiadomienia o terminie walnego zgromadzenia. To powód winien wykazać, że nie mógł się zapoznać z treścią oświadczenia pozwanej. Dalej Sąd Apelacyjny wskazał, że w przypadku stwierdzenia nieprawidłowego zawiadomienia powoda o terminie należy zbadać jaki wpływ ma ta sytuacja na możliwość realizacji przez powoda swoich praw. Nie istnieje bowiem przepis prawa albo Statutu, który z przyczyny samej nieprawidłowości zawiadomienia członka koła o zgromadzeniu łączy skutek w postaci wadliwości decyzji o jego wykluczeniu. Wskazując na § 40 pkt 4 Statutu Sąd Apelacyjny wskazał, że gdyby powód nie został dopuszczony do głosu na Walnym Zgromadzeniu, stanowiłoby to samoistną podstawę do uchylenia uchwały o wykluczeniu z uwagi na pozbawienia możliwości obrony swoich praw. Dalej Sąd Apelacyjny wskazał, że przy przyjęciu prawidłowego zawiadomienia powoda o zgromadzeniu albo ustaleniu, że przy nieprawidłowym zawiadomieniu uchybienia formalne nie miały znaczenia, rozważeniu podlegać winny przyczyny wykluczenia powoda z koła.

Wskazując na dyspozycję art. 380 k.p.c. Sąd Apelacyjny wskazał na rozstrzygnięcie o przywróceniu terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego i stwierdził, że bez względu na kierunek rozstrzygnięcia należy podać w uzasadnieniu wyroku motywy decydujące o przywróceniu terminu do wniesienia sprzeciwu. Sąd Apelacyjny wskazał, że powód złożył odpowiedni wniosek w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji.

Sąd Apelacyjny na koniec wyjaśnił, że wobec nierozpoznanie istoty sprawy przez Sąd pierwszej instancji - rozpoznanie zarzutu apelacji naruszenie art. 5 k.c. stało się bezprzedmiotowe. Podobnie odniesienie się do zarzutów apelacji naruszenia art. 233 § 1, art. 229-232, art. 316 § 1, art. 328 § 2 k.p.c. pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia. Zarzut apelacji naruszenia art. 98 k.p.c. jest niezrozumiały, Sąd nie rozstrzygnął ostatecznie o kosztach procesu, a pozostawił to rozstrzygnięcie referendarzowi sądowemu.

Strony na rozprawie 6 grudnia 2017 r. podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska, a powód uczynił to dodatkowo w piśmie z 6 grudnia 2017 r. (k.1250 i n.)

Sąd ustalił, co następuje:

Powód W. K. (1) ma miejsce stałego zamieszkania w Niemczech – w W. w D., miejscowości oddalonej o około 600 km od S..

Bezsporne

W. K. (1) 15 września 1992 r. złożył podanie o przyjęcie go w poczet członków (...) Koła (...) w S.. We wniosku powód wskazał, iż jest członkiem Polskiego Związku Łowieckiego od 1978 roku i należał do K. (...) w C.. Jego wniosek został poparty i w dniu 5 października 1992 r. Zarząd Koła wyraził zgodę na przyjęcie powoda w poczet członków (...) Koła (...) w S..

Powód składając deklarację przyjęcia do Koła zobowiązał się przestrzegać postanowień Statutu K., Prawa łowieckiego, Statutu Polskiego Związku Łowieckiego, dobrych obyczajów i etyki łowieckiej, jak również obowiązujących uchwał, zarządzeń, regulaminów, instrukcji i innych przepisów wydanych przez władze i organy Polskiego Związku Łowieckiego oraz Koła.

Dowód:

-: podanie powoda z dnia 15 września 1992 r. (k. 278)
-: deklaracja (k. 279-280)

Od 1 stycznia 2006 r. na mocy uchwały XXI Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego z dnia 2 lipca 2005 r. obowiązuje Statut Polskiego Związku Łowieckiego. (...) Koło (...) nie ma własnego statutu.

Zgodnie z § 11 Statutu członek Zrzeszenia jakim jest Polski Związek Łowiecki jest obowiązany:

1. sumiennie wykonywać zadania Zrzeszenia, w szczególności osobiście uczestniczyć w pracach organów Zrzeszenia, do którego należy;

2. przestrzegać prawa łowieckiego, Statutu, uchwał organów Zrzeszenia oraz zasad etyki i tradycji łowieckiej, a także kierować się zasadami koleżeństwa;

3. dbać o dobre imię łowiectwa polskiego i Zrzeszenia;

4. ochraniać mienie Zrzeszenia i zwalczać przypadki jego marnotrawienia;

5. terminowo uiszczać składki członkowskie;

6. brać czynny udział w zwalczaniu kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego;

7. przestrzegać obowiązujących zasad dotyczących prowadzenia prawidłowej gospodarki łowieckiej.

Ponadto zgodnie z § 12 niezależnie od powyższych obowiązków członek zrzeszenia ma obowiązek podnosić wiedzę łowiecką, doskonalić umiejętności strzeleckie według zasad określonych przez Naczelną Radę Łowiecką, składać zeznania i wyjaśnienia na żądanie uprawnionego organu Zrzeszenia.

Koła łowieckie są członkami Zrzeszenia i jednocześnie podstawowym ogniwem organizacyjnym w realizacji celów i zadań łowiectwa.

Zgodnie z § 40 i 41 członek koła ma m.in. prawo składać wyjaśnienia we wszystkich przypadkach, w których organy koła mają podjąć uchwały dotyczące jego osoby i odwoływać się od tych uchwał na zasadach określonych statutem, polować indywidualnie i zbiorowo, a ponadto ma obowiązek przestrzegać prawa łowieckiego, Statutu, uchwał organów Zrzeszenia i koła, a także dobrych obyczajów, zasad etyki i tradycji łowieckiej oraz zasad selekcji populacyjnej i osobniczej zwierząt łownych, współdziałać z organami Zrzeszenia w wykonywaniu ustawowych i statutowych zadań koła i Zrzeszenia, sumiennie wykonywać zadania, które zostaną mu zlecone przez organy koła i Zrzeszenia, ochraniać mienie koła i Zrzeszenia, terminowo uiszczać składki członkowskie i inne opłaty uchwalone przez walne zgromadzenie, brać czyny udział w zwalczaniu kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego, podnosić wiedzę łowiecką oraz doskonalić umiejętności strzeleckie, składać zeznania i wyjaśnienia na żądanie organów koła, osobiście uczestniczyć w pracach organów koła, do których należy.

Od 2007 r. na mocy uchwały nr 42/2007 Naczelnej Rady Łowieckiej obowiązują zasady doskonalenia umiejętności strzeleckich w Polskim Związku Łowieckim. Zarządy kół łowieckich na mocy tych zasad mają obowiązek przynajmniej raz w roku zorganizować dla swych członków trening strzelecki, który powinien być poprzedzony szkoleniem w zakresie bezpiecznego użytkowania broni oraz znajomości przepisów rozporządzenia ministra środowiska dotyczącego szczegółowych warunków wykonywania polowań i znakowania tusz. Trening strzelecki powinien łączyć naukę strzelania z rekreacją i powinien być zakończony sprawdzianem umiejętności strzeleckich (§ 4 zasad). Treningi i ewentualne sprawdziany strzeleckie są obowiązkiem każdego myśliwego (§ 5 pkt 6 zasad).

Dowód:

-: statut Polskiego Związku Łowieckiego (k. 277)
-: uchwała nr 42/2007 (k. 307)
-: zasady doskonalenia umiejętności strzeleckich w Polskim Związku Łowieckim (k. 308 – 328)

Sposób funkcjonowania powoda w (...) Kole (...) w S. budził istotne zastrzeżenia tak władz K. jak i poszczególnych jego członków; z czasem ta tendencja nasilała się. W konsekwencji kilkakrotnie została podjęta próba wykluczenia powoda z Koła (...). Próby te były podejmowane na przestrzeni lat. Pierwszy wniosek pochodził z 30 maja 2004 r., przy czym uchwała wówczas podjęta została uchylona wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 30 maja 2007 r. wydanym w sprawie I C 770/07.

Powód został wykluczony z szeregów członków Koła także uchwałą Walnego Zgromadzenia z dnia 1 czerwca 2008 r., przy czym uchwała ta została uchylona przez Zarząd Okręgowy uchwałą z dnia 28 sierpnia 2008 r. i sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia.

Kolejną uchwałę o wykluczeniu powoda podjęło Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków (...) Koła (...) w S. w dniu 5 października 2008 r.

Bezsporne, a nadto:

-: wyrok Sąd Okręgowego w Szczecinie z dnia 11 grudnia 2007 r. (k. 105)
-: pismo (k. 91)
-: uchwała Zarządu Okręgowego z dnia 28 sierpnia 2008 r. (k. 89)
-: uchwała Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków WKŁ z dnia 5 października 2008 r. (k. 87-88)
-: uchwała Zarządu Okręgowego z dnia 10 grudnia 2008 r. (k. 86)
-: wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie I ACa 643/10 (k. 500-501 akt I ACa 643/10)

Z upływem czasu temat powoda był poruszany w kręgach Członków K. w kontekście zainteresowania, czy powód wykonał czy nie wykonał przydzielone mu prace na rzecz Koła.

Każde Koło (...), w tym (...) Koło (...) w S. jest oparte na zasadzie dobrowolności zrzeszenia. Funkcjonowanie K. opiera się na pracy świadczonej przez członków K., opłacane składki członkowskie w formie ryczałtu nie są wystarczające do pokrycia kosztów z tym związanych. Praca ma charakter całoroczny i obejmuje: opiekę nad urządzeniami myśliwskimi (ambony i paśniki) w celu utrzymania ich w należytym stanie, dokarmianie zwierząt w okresie zimowym oraz wiosennym (ustawianie lizawek, wykładanie karmy w pasach zaporowych), ochronę pól i upraw rolniczych przed szkodami łowieckimi (nocne pilnowanie i obchodzenie pól, odstraszanie zwierzyny przed żerowaniem na polach, grodzenie pól), przeciwdziałanie kłusownictwu (zbieranie wnyków), udział w polowaniach, w tym polowaniach dewizowych. Część z tych zadań jest zlecana imiennie członkom koła (np. opieka nad urządzeniami myśliwskimi); o części członkowie Koła są informowani komunikatami zarządu (np. dyżury w związku z odstraszeniem zwierząt). Członkowie Koła informują się telefonicznie o konieczności wykonania prac na rzecz Koła oraz udzielają sobie wzajemnej pomocy przy realizacji nałożonych zadań. Istnieje możliwość wykonania zadania w terminie późniejszym aniżeli zakreślony przez Zarząd, po uprzednim zawiadomieniu gospodarza łowiska, nadzorującego wykonanie takiego zadania. Niektóre prace są wykonywane indywidualnie, a niektóre zbiorowo.

Naprawa urządzenia łowieckiego jest zgłaszana gospodarzowi łowiska, który sprawdza sposób naprawy.

Pozbawienie prawa do polowania nie wpływa na obowiązek wykonywania prac na rzecz Koła. Opłacanie składek na rzecz Koła nie powoduje anulowania obowiązku wykonania zleconych prac. W stosunku do starszych członków K. (od 70. roku życia), jak też osób chorych czynione są odstępstwa w zakresie zlecanych prac. Część członków mimo podeszłego wieku uczestniczy w pracach na rzecz Koła wykonywanych osobiście.

Dowód:

-: zeznania świadka M. S. (k. 856v.)
-: zeznania świadka P. B. (k. 856v.)
-: zeznania świadka W. B. (k. 856v.)
-: zeznania świadka G. D. (k. 856v.)
-: zeznania świadka Z. K. (1) (k. 856v.)
-: zeznania świadka J. P. (k. 856v.)
-: zeznania świadka M. P. (k. 857v.)
-: zeznania świadka W. S. (2) (k. 856v.)
-: zeznania świadka A. D. (k.856v.)
-: zeznania świadka J. D. (k. 863v.)
-: zeznania świadka W. K. (2) (k. 863v.)
-: zeznania świadka M. K. (k. 863v.)
-: zeznania świadka M. M. (k. 863v.)
-: zeznania świadka J. M. (k. 863v.)
-: zeznania świadka D. N. (k. 863v.)
-: zeznania świadka P. K. (k. 863v.)
-: zeznania świadka J. R. (k. 881v.)
-: zeznania świadka K. S. (k. 881v.)
-: zeznania świadka J. W. (k. 881v.)
-: zeznania świadka I. Ż. (k. 881v.)
-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego M. W. (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego R. K. (1) (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego T. D. (k. 887)
-: częściowo przesłuchanie powoda W. K. (1) (k.887) – w zakresie w jakim przyznawał fakt istnienia konfliktu między nim a pozwanym Kołem (...)

W celu realizacji uchwały nr 42/2007 (...) Koło (...) w S. przyjęło praktykę, że razem z Walnym Zgromadzeniem powiązane jest szkolenie i trening strzelecki. Obecny jest wówczas rusznikarz pomagający w miarę potrzeby zestroić urządzenia celownicze broni. Ponadto zapewniana jest obecność instruktora. Pomimo tego, że powód czasami uczestniczył w Walnych Zgromadzeniach, nie był widywany na przystrzeliwaniu broni oraz treningu strzeleckim.

Dowód:

-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k.887)
-: zeznania świadka P. B. (k. 856v.)
-: zeznania świadka W. B. (k. 856v.)
-: zeznania świadka A. D. (k.856v.)
-: zeznania świadka Z. K. (1) (k. 856v.)
-: zeznania świadka R. K. (2) (k. 863v.)
-: zeznania świadka P. K. (k. 863v.)

Na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie I ACa 643/10 powodowi zostało przywrócone członkostwo w kole - uchylona została uchwała Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków WKŁ z dnia 5 października 2008 r. o wykluczeniu powoda z szeregu członków K..

Po przywróceniu członkostwa powód zwrócił się do zarządu o doręczenie mu informacji o treści obowiązujących uchwał Walnych Zgromadzeń Członków Koła, Regulaminu stanic tego Koła, upoważnienia do polowania indywidualnego, dostępu do zamkniętych stanic, dostępu do książki ewidencji wpisów na polowania indywidualne.

Dowód:

-: pismo powoda z dnia 17.05.2011r. (k. 80 i 293-fax)
-: wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie I ACa 643/10 (k. 500-501 akt I ACa 643/10)
-: pismo Zarządu WKŁ z dnia 21 marca 2011 r. (k. 286)
-: pismo Zarządu Okręgowego z dnia 28 kwietnia 2011 r. (k. 81)
-: pismo powoda z dnia 17 maja 2011 r. skierowane do Zarządu Okręgowego PZŁ (k. 80)
-: odpowiedź Zarządu Okręgowego PZŁ z dnia 31 maja 2011 r. (k. 76)

Walne Zgromadzenia Członków (...) w S. podjęło uchwałę, na mocy, której ustalono składkę członkowską do koła w wysokości 240 zł rocznie, płatną do 30 czerwca każdego roku, a ponadto zobowiązano wszystkich członków K. do świadczenia należności pieniężnych w wysokości 360 zł, które stanowią równowartość 6 dniówek roboczych, płatnych razem ze składką na rzecz koła. Zaznaczone zostało, że wniesienie opłat nie zwalnia członka koła z realizacji statutowych zadań członka Zrzeszenia i koła oraz zadań, które zostaną mu zlecone przez organy koła.

Obowiązek zapłaty tych składek spoczywa na wszystkich członkach Koła. Składki płacone na rzecz Koła stanowią budżet Koła.

Na Walnym Zgromadzeniu sprawozdawczym, które odbyło się w dniu 29 maja 2011 r. członków informowano o datach i terminach dyżurów w związku z ochroną plantacji kukurydzy przed szkodami łowieckimi w obwodzie nr 214.

Powód był obecny na tym zgromadzeniu. Dokonał wpłaty składki do koła w kwocie 600 zł. W trakcie jego przebiegu domagał się od J. B. wydania mu upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego. J. B. poprosił o zgłoszenie się przez powoda po zakończeniu Zgromadzenia.

Po zakończeniu Zgromadzenia zaplanowane zostało przystrzeliwanie broni na sezon 2011/2012, trening oraz szkolenie (...). Powód nie uczestniczył w tych czynnościach, jak też nie zgłosił się do J. B. po upoważnienie.

Dowód:

-: uchwały Walnych Zgromadzeń Członków (...) w S. (k. 281-285)
-: lista obecności (k. 288-291)
-: komunikat 6/10/11 z dnia 28 kwietnia 2011 r. (k. 287)
-: przesłuchaniem w charakterze pozwanego Z. K. (2) (k. 885-886)

Pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. Zarząd poinformował powoda o przydzielonych mu obowiązkach w zakresie opieki nad urządzeniami łowieckimi w obwodzie 214 rejon polowań (...) poprzez utrzymanie w stałej sprawności technicznej zlokalizowanej tam ambony oraz przeniesienie ambony myśliwskiej z rejonu polowań (...) do rejonu polowań (...), po uzgodnieniu z G. tego obwodu. Termin wykonania zadań został zakreślony do dnia 15 sierpnia 2011 r. W przydziale urządzeń łowieckich został wskazany numer telefonu kontaktowego do Z. G. obwodu nr 214.

Przeniesienie ambony obejmuje zasadniczo wysiłek organizacyjny. Celem wykonania powyższego zadania gospodarz łowiska mógł udostępnić sprzęt Koła w postaci: traktora i przyczepy będących własnością Koła.

Powód został również poinformowany o terminach ochrony pól uprawnych kukurydzy, co miało polegać na rozłożeniu zapachowych środków ochronnych, które nie mają charakteru toksycznego dla zdrowia człowieka.

Powód w piśmie z dnia 6 czerwca 2011 r. skierowanym do WKŁ wniósł o wydanie mu upoważnień uprawniających go do wykonywania polowania indywidualnego, dostępu do stanic, wydania map obwodów z zaznaczonymi rejonami polowań.

Pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. skierowanym do Koła powód wniósł o bliższe informacje na temat zleconych mu prac, w tym wskazania sposobu przeniesienia ambony oraz wydania mu upoważnienia do indywidualnego polowania w związku z ochroną pól kukurydzy.

Dowód:

-: pismo z dnia 3 czerwca 2011 r. wraz z dowodem doręczenia oraz komunikatem Nr 1/11/12 z dnia 3 czerwca 2011 (k. 294-296 v.)
-: pismo powoda z dnia 6 czerwca 2011 r. (k. 267)
-: przydział urządzeń łowieckich obwodu nr 214 (k. 73)
-: pismo powoda z dnia 15 czerwca 2011 r. (k.74)
-: częściowo przesłuchanie powoda W. K. (1) (k.887) – w zakresie w jakim przyznawał fakt istnienia konfliktu między nim a pozwanym Kołem (...)

W lipcu 2011 r. powód co najmniej dwukrotnie kierował pisma do Zarządu WKŁ S. dotyczące m.in. upoważnienia do indywidualnego polowania, czy zleconych prac, oświadczając, że nie otrzymał m.in. dokumentów w postaci map pozwalających mu na zastosowanie środków chemicznych, zaś przeniesienie ambony wymaga odpowiedniego sprzętu lub pomocy innych osób. Powód wskazał jednocześnie, że zapłata równowartości sześciu dniówek roboczych zwalnia go z obowiązku świadczenia prac na rzecz Koła. Zarząd musiał również udzielać wyjaśnień na żądanie Zarządu Okręgowego PZŁ oraz Polskiego Związku Łowieckiego.

Dowód:

-: pismo powoda z dnia 11 lipca 2011 r. (k. 264)
-: pismo Koła z dnia 12 lipca 2011 r. (k 72)
-: pismo powoda z dnia 25 lipca 2011 r. (k. 70)
-: pismo Zarządu WKŁ z dnia 9 sierpnia 2011 r. (k. 67)
-: wyjaśnienia Zarządu z dnia 25 lipca 2011 r. (k. 68)
-: oświadczenie Zarządu Koła Łowieckiego z dnia 25 lipca 2011 r. (k. 69)

Pismem z dnia 9 sierpnia 2011 r. Zarząd Koła przesłał do wiadomości powoda treść uchwał obowiązujących w Kole w brzmieniu obowiązującym od 29 maja 2011 r. oraz wskazał, że upoważnienie do wykonywania indywidualnego polowania jest drukiem ścisłego zarachowania, jest wydawane przez Łowczego Koła po uzgodnieniu jego odbioru i spełnieniu warunków określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 r.

Dowód:

-: pismo z dnia 9 sierpnia 2011 r. (k. 297)

Powoda wezwano do złożenia wyjaśnień w związku z niewykonaniem przez niego zadania w zakresie ochrony plantacji kukurydzy, ponadto pismem z 11 sierpnia 2011 r. wezwano go do uiszczenia niezwłocznie kwoty 150 zł stanowiącej należności na rzecz Koła za pierwszy kwartał 2011 r.

Uchwałą nr 1/2011 Zarządu (...) Koła (...) z dnia 6 września 2011 r. powód został ukarany karą porządkową w postaci zawieszenia w prawach do wykonywania polowania na okres od 6 września 2011 r. do 6 marca 2012 r.

Pismem z dnia 20 września 2011 r. powód został zobowiązany do wyjaśnienia przyczyn braku wykonania zadania dotyczącego opieki nad urządzeniami łowieckimi i w konsekwencji uchwałą nr 2/2011 z dnia 8 października 2011 r. nałożono na niego kolejną karę porządkową w postaci zawieszenia w prawach członka koła na okres jednego roku.

W tym samym dniu Zarząd (...) Koła (...) w S. podjął uchwałę nr 3/2011 o skreśleniu powoda z listy członków Koła, z uwagi na brak uregulowania należności pieniężnych na rzecz Koła za okres styczeń, luty, marzec we wskazanym terminie jako ostateczny.

Powód odwołał się od powyższych uchwał.

Dowód:

-: wezwanie do złożenia wyjaśnień z dnia 09 sierpnia 2011 r. (k. 297)
-: wezwanie do zapłaty (k. 66)
-: uchwała Zarządu Koła nr (...) z dnia 6 września 2011 r .wraz z dowodem awizowania (k. 298)
-: uchwała nr 2/2011 z dnia 8 października 2011 r. wraz z kopią potwierdzenia odbioru ora z załącznikiem w postaci pisma z dnia 20.09.2011r. (k. 300-301)
-: uchwała nr 3/2011 z dnia 8 października 2011 r. z kopią potwierdzenia odbioru oraz załącznikiem w postaci wezwania z sierpnia 2011r. (k.303-303)
-: odwołania powoda z dnia 4 listopada 2011 r. i 3 grudnia 2011 r. (k. 56 i 54)

Powód w tym okresie prowadził korespondencję z Zarządem Głównych PZŁ, wskazując na nieuzasadnioną odmowę wydania mu upoważnień na wykonywanie polowania indywidualnego.

Dowód:

-: odpowiedź Zarządu Głównego z 5 października 2011 r. (k. 64)
-: pismo z dnia 15 października 2011 r. (k. 60)
-: pismo z dnia 24 października 2011 r. (k. 59)

Uchwały nr 1 z dnia 6 września 2011 r. oraz nr 2 i 3 z dnia 8 października 2011 r. zostały w dniu 7 grudnia 2011 r. uchylone przez Zarząd Koła w związku z odwołaniami powoda.

Ponadto uchwałą Zarządu Okręgowego PZŁ w S. z dnia 23 stycznia 2012 r. na skutek odwołania powoda, została uchylona uchwała nr 1/2011 z dnia 6 września 2011 r.

Uchwałą nr 1/2012 z dnia 25 stycznia 2012 r. powód został ukarany karą porządkową w postaci zawieszenia w prawach do wykonywania polowania na okres sześciu miesięcy za brak wywiązania się z zadania polegającego na ochronie pól kukurydzy, uchwałą nr 2/2012 został ukarany karą porządkową w postaci zawieszenia w prawach członka na okres jednego roku za nie wykonanie zadania dotyczącego opieki nad urządzeniami łowczymi. Wykonanie powyższych uchwał zostało wstrzymane na skutek odwołań złożonych przez W. K. (1).

Odwołania powoda nie zostały uwzględnione przez Walne Zgromadzenie Członków w dniu 26 maja 2012 r., z tym też dniem stały się prawomocne.

Dowód:

-: uchylenie uchwał 2 i (...) (k. 53)
-: uchwała Zarządu Okręgowego PZŁ z dnia 23 stycznia 2012 r. (k. 46)
-: uchwała nr 1/2012 z dnia 25 stycznia 2012 r. wraz z kopią potwierdzenia odbioru (k. 314-315)
-: uchwała nr 2/2012 z dnia 25 stycznia 2012 r. wraz z kopia potwierdzenia odbioru (k. 316-317)
-: odwołania powoda z dnia 15 lutego 2012 r. (k. 41-42 i 39-40)
-: uchwała nr 1/2012 Walnego Zgromadzenia Członków z dnia 26 maja 2012 r. (k. 318)

W dniach 4 października 2011 r. i 20 grudnia 2011 r. powód skierował do Ministra Środowiska skargi w wnioskami o interwencje w jego sprawie w zakresie funkcjonowania (...) w S.. Wniosek został przekazany do wiadomości Redakcji Dziennika Łowiecki oraz Stowarzyszenia (...).

Dowód:

-: pismo powoda z dnia 20 grudnia 2011 r. do Ministra Środowiska (k. 50-52)
-: odpowiedź Ministerstwa Środowiska z dnia 12 października 2011 r. (k. 61)

Pismem datowanym na dzień 11 lutego 2012 r. powód został poinformowany o zadaniu jakie zostało na niego nałożone w obwodzie nr 214 w ramach zimowego dokarmiania zwierzyny - wyłożenia karmy w postaci korzonków buraczanych w miejsca wskazanych przez gospodarza łowiska. Termin wykonania zadania został zakreślony na 18 i 25 lutego 2012 r. Natomiast do 15 marca 2012 r. powód był zobowiązany ustawić lizawki.

Powód w dniu 25 lutego 2012 r. stawił się w Ż. w łowisku nr 214 i podjął się realizacji zadania, polegającego na załadowaniu korzonków buraczanych na przyczepę i jej rozładowania w miejscu wskazanym przez gospodarza łowiska - pasa zaporowego. Towarzyszył mu kolega W. M.. Operatorem ciągnika i przyczepy był Z. K. (1) jako gospodarz tego łowiska. Powód przy tych pracach miał dwóch pomocników. W. M. nie wykonywał prac. Powód załadował jedną przyczepkę z unosem około 600 kg i rozładował ją wrzucając korzonki buraczane do pasa zaporowego. Prace trwały około dwóch godzin. Po rozładowaniu pierwszej przyczepki, powód odstąpił od dalszych czynności, wskazując że przepracował już swoja normę. Powód nie przystąpił do wykonania drugiego obowiązku - ustalenia gotowych lizawek dla zwierzyny.

Dowód:

-: zeznania świadka Z. K. (1) (k. 856v.)
-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k. 887)
-: oświadczenie W. M. (k. 33)

Powoda wezwano do udzielenia wyjaśnień dotyczących przyczyn niewykonania nałożonych na niego zadań w całości.

W braku wyjaśnień uchwałą nr 3/2012 z dnia 11 kwietnia 2012 r. Zarządu Koła nałożył na powoda karę porządkową - zawieszenie w prawach członka koła na okres 6 miesięcy. W tym czasie powód miał już orzeczona nieprawomocnie karę zawieszenia w prawach członka koła na okres roku (uchwała z dnia (...) z dnia 8.10.2011r., której wykonanie w związku z odwołaniem powoda było wstrzymane).

Powód odwołał się od tej kary. Odwołanie zostało skierowane do Walnego Zgromadzenia, jak również do wiadomości Redakcji Dziennika Łowiecki oraz Stowarzyszenia (...).

Dowód:

-: pismo z dnia 11 lutego 2012 r. (k. 330)
-: pismo z dnia 27 marca 2012 r. - rozliczenie z wykonania zadań (k. 331)
-: uchwała nr 3/2012 z dnia 11 kwietnia 2012 r. (k. 334)
-: odwołanie W. K. (1) z dnia 25 maja 2012 r. (k. 332-333)

W dniu 25 maja 2012 r. odbyło się Walne Zgromadzenie, zaś bezpośrednio po nim trening strzelecki wraz z możliwością przystrzeliwania broni.

Powód zakwestionował sposób zwołania Walnego Zgromadzenia (...) Koła (...) w S. na dzień 25 maja 2012 r., podnosząc że zawiadomienie dotarło do niego z nieodpowiednim wyprzedzeniem. Zarząd Okręgowy PZŁ udzielał stosowych wyjaśnień, wskazując na zwłokę w odbiorze przesyłki przez powoda.

W dniu 26 maja 2012 r. odbyło się obowiązkowe zbieranie wnyków, w którym powód nie uczestniczył.

Dowód:

-: komunikat nr 5/12 z dnia 26 kwietnia 2012 r. o Walnym Zgromadzeniu (k. 34)
-: wystąpienie powoda z dnia 8 czerwca 2012 r. (k. 31)
-: pismo Zarządu Okręgowego PZŁ z dnia 12 lipca 2012 r. (k. 30)
-: wniosek powoda z dnia 14 września 2012 r. (k. 28)
-: pismo Zarządu Okręgowego PZŁ z dnia 18 października 2012 r. (k. 27)

Powodowi W. K. (1) zostało przydzielone zadanie w zakresie ochrony pól uprawnych przed szkodami łowieckimi w obwodzie łowieckim nr 214 na dzień 18 i 19 sierpnia 2012 r.

Pismem z dnia 24 sierpnia 2012 r. powodowi przydzielono do wykonania zadanie dotyczące poprawy bytowania zwierzyny, a mające polegać na wykonaniu 10 lizawek i ich ustawieniu w miejscu wskazanym przez gospodarza łowiska.

Po otrzymaniu tego zadania do wykonania powód pismem z dnia 7 września 2012 r. poinformował, że uiścił kwotę 360 zł stanowiącą równowartość 6 - ciu dniówek roboczych i żądanie by wykonał lizawki jest bezzasadne. Dodatkowo w piśmie tym powód wezwał zarząd Koła do zwrotu na jego rzecz kwoty 1063,37 zł stanowiącą zwrot kosztów dojazdu w obie strony na wykonanie powierzonego mu w lutym 2012 r. zadania załadunku i rozładunku nadgniłej masy określonej jako "korzonki buraczane". Wnioski o zapłatę były przez powoda ponawiane.

Bezsporne, a nadto:

-: pismo o przydziale prac z dnia 24 sierpnia 2012 r. wraz z komunikatem nr 1/12 z dnia 31 lipca 2012 r. (k. 319-321)
-: pismo powoda z dnia 7 września 2012 r. (k. 322-324)

Powód skierował skargę do Ministra Sprawiedliwości dotyczącą obsługi przez pracownika Wojskowego Sądu Garnizonowego w S. korespondencji (...) Koła (...) w S., nadto na posługiwanie się przez K. nazwą (...), co jego zdaniem sugeruje podszywanie się pod struktury Ministra Obrony Narodowej.

Wobec skargi powoda, pismem z dnia 11 września 2012 r. Prezes Zarządu Z. K. (2) skierował do Prezesa Wojskowego Sądu Garnizonowego wyjaśnienia dotyczące genezy nazwy Koła oraz adresu korespondencyjnego Koła.

Dowód:

-: pismo Zarządu WKŁ z dnia 11.09.2012r. wraz z umową z Pocztą Polską (k. 325-329)

Powód w kolejnej korespondencji datowanej na 7 stycznia 2013 r. wezwał zarząd Koła do wykonania wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 grudnia 2010 r., w tym wydania mu upoważnień do wykonywania polowania na obwody łowieckie, map obwodów łowieckich z zaznaczonymi rejonami polowań, umożliwienia mu dostępu na teren dwóch stanic koła, zapłaty kwoty 1130,87 zł za bezprawne i bezpodstawne zobowiązanie go do wykonywania pracy.

Dowód:

-: pismo powoda z dnia 7 stycznia 2013 r. (k. 25)

Pismem z dnia 28 kwietnia 2013 r. zarząd (...) Koła (...) w S. zwołał na dzień 25 maja 2013 r. Zwyczajne Walne Zgromadzenie Członków K. w D.. W porządku obrad zostały w punktach 6 - 8 wymienione sprawy dotyczące powoda W. K. (1):

-: odwołanie W. K. (1) od uchwały Zarządu K. nr (...) z dnia 11 kwietnia 2012 r. - zawieszenia w prawach członka na okres 6 miesięcy;
-: przedstawienie wniosku Zarządu Koła o wykluczenie z K. W. K. (1);
-: podjęcie uchwały w sprawie wykluczenia z K. W. K. (1).

Do komunikatu, który rozesłanego członkom K. został załączony wniosek Zarządu (...) Koła (...) w S. o wykluczenie z Koła W. K. (1) wraz z uzasadnieniem. W uzasadnieniu zarząd pozwanego Koła (...) wskazał na trwające od wielu lat spory z powodem, w tym spory sądowe; jego postawę polegającą na uchylaniu się od statutowych obowiązków członka koła łowieckiego; bezzasadnym kierowaniu skarg na zarząd Koła oraz niezrozumiałym żądaniu zmiany nazwy K. i adresu korespondencyjnego Koła. Poza tym zarząd wskazał na lekceważący i niekoleżeński sposób zachowania powoda w stosunku do jego demokratycznie wybranych i funkcjonujących organów. We wniosku wskazana została podstawa prawna na jakiej zarząd domagał się wykluczenia W. K. (1) z grona członków pozwanego Koła (...) (§ 44 ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z § 41 pkt 1-3 oraz pkt 6-8 i § 11 pkt 2-3 oraz pkt 6 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego). Zarząd kierując do Walnego Zgromadzenia wniosek o wykluczenie powoda z członkostwa w Kole wskazał, że W. K. (1), mimo podjętych - wobec niego - szeregu działań dyscyplinujących, mających na celu wyegzekwowanie: obowiązków wynikających z zapisów statutowych (np. z §41 i § 11 Statutu PZŁ) oraz z uchwał Organów Koła, właściwej postawy przejawiającej się przestrzeganiem zasad koleżeństwa, dobrych obyczajów, zasad etyki i tradycji łowieckiej, wobec Członków Koła, Organów Statutowych Koła, a także Organów Statutowych Polskiego Związku Łowieckiego - nie zmienił swojej postawy, jak i postępowania.

Informacja została skierowana również do powoda. Przesyłka do W. K. (1), wysłana na jego adres w Niemczech listem poleconym/priorytetowym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, była 7 - krotnie awizowana. Powód jako adresat został pierwszy raz powiadomiony przez niemieckiego operatora pocztowego o przesyłce 7 maja 2013 r.; kolejne powiadomienia miały miejsce 8, 10, 13, 14, 15 maja 2013 r. Powód odebrał przesyłkę dopiero 16 maja 2013 r., gdy do Walnego Zgromadzenia pozostało 9 dni.

Dowód:

-: Komunikat nr 5/12/13 z dnia 28 kwietnia 2013 r. wraz z porządkiem obrad, wnioskiem Zarządu WKŁ z uzasadnieniem o wykluczeniu powoda z Koła, dowodem wysłania tego Komunikatu na adres powoda oraz kopią strony internetowej Poczty Polskiej poświęconej śledzeniu przesyłki - ilość prób doręczenia (k. 335-340)

Adres na jaki został wysłany ww. komunikat przez pozwane Koło (...) był podawany przez powoda w jego korespondencji z pozwanym tak przed jak i po wysłaniu do niego rzeczonego komunikatu o zwołaniu Walnego Zgromadzenia.

Bezsporne, nadto:

-: pismo powoda z dnia 7 stycznia 2013 r. (k. 25)

-: odwołanie powoda z dnia 17 sierpnia 2013 r. wraz z wnioskiem o unieważnienie Walnego Zgromadzenia (k. 353-355)

W przypadku pozostałych członków pozwanego Koła (...) tak ww. komunikat jak i inna korespondencja wysyłana jest listami zwykłymi. Członkowie koła nie mają problemu z odbiorem kierowanej do nich korespondencji, ani z kontaktem z władzami Koła (...); nie wystąpił taki problem również w przypadku komunikatu nr 5/12/13 z 28 kwietnia 2013 r. dotyczącym zwołania Walnego Zgromadzenia na 25 maja 2013 r. Jedynie w stosunku do pozwanego korespondencja kierowana jest listami poleconymi, ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Stało się tak gdyż pozwany wielokrotnie kwestionował fakt otrzymania przesyłki od pozwanego Koła (...).

Dowód:

-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego M. W. (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego R. K. (1) (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego T. D. (k. 887)

Informacje przekazane członkom pozwanego Koła (...) w uzasadnieniu wniosku Zarządu o wykluczeniu powoda były znane.

Powód był znany pośród członków pozwanego koła z postawy o charakterze roszczeniowej i konfliktowego charakteru. Znane były spory powoda z zarządem Koła Łowieckiego. Członkowie pozwanego dostrzegali fakt systematycznego uchylania się powoda od obowiązków związanych z wykonywaniem przydzielanych mu prac. Odnosili wrażenie, że był on nastawiony jedynie na czerpanie korzyści z członkostwa w postaci prawa do polowań. Konsekwencją tego była konieczność przejęcia obowiązków ciążących na powodzie do wykonania przez innych członków Koła (...). Członkowie pozwanego zwracali również uwagę na fakt, że powód nie uczestniczył w obowiązkowym przeglądzie i kalibracji broni oraz ćwiczeniach strzeleckich. Sytuacja taka miała miejsce przez szereg następujących po sobie lat budząc poważne wątpliwości tak Zarządu pozwanego Koła (...) jak i poszczególnych jego członków. Osoby zrzeszone w Kole nie były pewne, czy powód posiada pozwolenie na broń, jest właścicielem sprawnej broni myśliwskiej i czy w ogóle potrafi się nią posługiwać. Na tym tle pojawiały się obawy co do dopuszczania powoda do polowań zbiorowych.

Dowód:

-: zeznania świadka M. S. (k. 856v.)
-: zeznania świadka P. B. (k. 856v.)
-: zeznania świadka W. B. (k. 856v.)
-: zeznania świadka G. D. (k. 856v.)
-: zeznania świadka Z. K. (1) (k. 856v.)
-: zeznania świadka J. P. (k. 856v.)
-: zeznania świadka M. P. (k. 857v.)
-: zeznania świadka W. S. (2) (k. 856v.)
-: zeznania świadka A. D. (k.856v.)
-: zeznania świadka J. D. (k. 863v.)
-: zeznania świadka W. K. (2) (k. 863v.)
-: zeznania świadka M. K. (k. 863v.)
-: zeznania świadka M. M. (k. 863v.)
-: zeznania świadka J. M. (k. 863v.)
-: zeznania świadka D. N. (k. 863v.)
-: zeznania świadka P. K. (k. 863v.)
-: zeznania świadka J. R. (k. 881v.)
-: zeznania świadka K. S. (k. 881v.)
-: zeznania świadka J. W. (k. 881v.)
-: zeznania świadka I. Ż. (k. 881v.)
-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego M. W. (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego R. K. (1) (k.887)
-: przesłuchanie za pozwanego T. D. (k. 887)

Po odebraniu informacji o terminie Zgromadzenia, powód w tym samym dniu wystosował do członków (...) Koła (...), wezwanie o ponowne zwołanie Walnego Zgromadzenia. Odpowiedzi na powyższe wezwanie powód nie otrzymał. Wniosek powoda został odczytany na Walnym Zgromadzeniu .

Uchwałą nr 1/ (...) podjętą na Walnym Zgromadzeniu, odwołanie powoda od uchwały Zarządu Koła nr (...) z dnia 11 kwietnia 2012 r. w przedmiocie zawieszenie w prawach członka koła na okres 6 miesięcy nie zostało uwzględnione.

Uchwałą nr 2/ (...) Walne Zgromadzenie wykluczyło powoda z (...) Koła (...) w S.. Uzasadnienie uchwały Walne Zgromadzenie przedstawiło te same argumenty jakie w Zarząd Koła zawarł w uzasadnieniu swego wniosku o wykluczenie powoda z Koła.

Dowód:

-: wezwanie powoda z dnia 16 maja 2013 r. (k.23)
-: uchwała nr 1/ (...) z dnia 25 maja 2013 r. (k. 341-342)
-: uchwała nr 2/ (...) z dnia 25 maja 2013 r. (k. 348-352)

Powód skierował odwołanie od tej uchwały do Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego oraz do Sądu Okręgowego w Szczecinie. Odwołanie poprzedził wniosek o unieważnienie walnego zgromadzenia, z uwagi na to, że zostało ono zwołane w nieprawidłowy sposób. Wniosek ten został skierowany do wiadomości Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego oraz (...).

Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego negatywnie odniósł się do odwołań powoda od obydwu uchwał nr 1/ (...) i nr 2/WZ/2013 r., wskazując że stanowią one 33 i 34 wystąpienie powoda i są wyrażaniem niezadowolenia z przynależności do kół łowieckich począwszy od 1992 r. Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w uchwale z 7 października 2013 r. oddalając odwołanie powoda od ww. uchwał Walnego Zgromadzenia zwrócił uwagę na fakt niewykazania przez powoda nieprawidłowości zwołania Walnego Zgromadzenia (...) w dniu 25 maja 2013 r.

Dowód:

-: odwołanie powoda z dnia 17 sierpnia 2013 r. wraz z wnioskiem o unieważnienie Walnego Zgromadzenia (k. 353-355)
-: stanowiska Zarządu Koła z dnia 30 września 2013 r. (k. 343-347, 356-360)
-: uchwała Zarządu Okręgowego PZŁ w S. z dnia 7.10.2013 r. (k. 361)
-: protokół nr (...) ze Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Członków WKŁ nr 206 z dnia 25 maja 2013 r. (k. 326 – 330) i lista obecności (k. 331 – 335)
-: uchwała Zarządu Okręgowego PZŁ w S. z dnia 7 października 2013 r. (k.137)
-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k. 887)
-: przesłuchanie za pozwanego T. D. (k.887)
-: częściowo przesłuchanie powoda W. K. (1) (k. 887) – w zakresie w jakim przedstawiał sposób odwołania od zaskarżonej uchwały Walnego Zgromadzenia Członków pozwanego Koła (...) oraz Wniosku Zarządu.

Powód wezwał (...) Koło (...) o zwrot kwoty 1063,37 zł stanowiącej równowartość kosztów jego dojazdu w dniu 27 grudnia 2008 r. na polowanie zbiorowe w Ż., do którego nie został dopuszczony.

O niedopuszczeniu uczestnika polowania do uczestnictwa w nim decyduje prowadzący polowanie Prezes K..

Bezsporne

Powód zainicjował postępowanie o naruszenie dóbr osobistych przeciwko członkom zarządu pozwanego Koła (...) tj. Z. K. (2), T. D., R. K. (1) i J. B.. Postępowanie toczyło się pod sygn. akt I C 776/13. Wyrokiem z dnia 19 lutego 2015 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie oddalił powództwo W. K. (1).

Bezsporne, a nadto:

-: pozew w sprawie I C 776/13 (k. 927-931)
-: odpowiedź na pozew w sprawie I C 776/13 (k. 362-369, 257-264)
-: skarga kasacyjna w sprawie I C 776/13 (k.1084-1098)
-: odpowiedź na skargę kasacyjną w sprawie i C 776/13 (k 1099-1101)

Nazwa (...) Koła (...) w S. pochodzi z 1959 r. Adres korespondencyjny pozwanego K. to ul. (...), (...)-(...) S.. Adres siedziby Sądu Garnizonowego w S. to ul. (...), (...)-(...) S..

Podobny adres Wojskowego Sądu Garnizonowego i (...) Koła (...) wynikał z uwarunkowań historycznych. Wojskowe koła łowieckie znajdowały się w strukturze organizacyjnej MON, a ich członkami często byli pracownicy wojskowego wymiaru sprawiedliwości.

Do 2011 r. pozwane (...) Koło (...) jako swój adres do doręczeń wskazywało wyłącznie ul. (...), (...)-(...) S.. Taki adres ujawniony był również w rejestrze prowadzonym przez Polski Związek Łowiecki – Zarząd Okręgowy w S.. Kierowaną do Koła korespondencję odbierali pracownicy sekretariatu Wojskowego Sądu Garnizonowego. Sytuacja uległa zmianie po tym jak powód W. K. (1) zaczął sporządzać pisma i wysyłać je do różnych organów państwa, Polskiego Związku Łowieckiego oraz gazet, w których przedstawiał w negatywnym świetle sposób funkcjonowania pozwanego Koła, a nadto domagał się usunięcia z jego nazwy słowa (...). W reakcji na działania powoda – Prezes Wojskowego Sądu Okręgowego w Poznaniu zabronił przyjmowania korespondencji kierowanej do pozwanego Koła w sekretariacie Wojskowego Sądu Garnizonowego w S.. W konsekwencji pozwane Koło (...) zawarło z Pocztą Polską umowę o prowadzenie skrytki pocztowej nr 42 w placówce przy ul. (...) w S.. Tego typu rozwiązanie funkcjonowało w sposób prawidłowy, również w toku wcześniejszych sporów sądowych powoda z pozwany Kołem (...), do czasu przejęcie obowiązku doręczania korespondencji sądowej przez (...) sp. z o.o. Nowy operator nie posiadał informacji o konieczności przekierowania korespondencji do Koła (...) na skrzynkę pocztową prowadzoną przez Pocztę Polską, która takiej informacji nie przekazała. Władze Koła (...) nie zdawały sobie sprawy z konsekwencji zmiany operatora pocztowego dla skuteczności doręczeń korespondencji sądowej.

(...) sp. z o.o. przynosili korespondencję na adres ul. (...), (...)-(...) S.. W budynku pod tym adresem nie odnajdywali jednak pozwanego Koła (...). Doręczyciel R. P. (1) w siedzibie Żandarmerii Wojskowej uzyskał informację, że w przeszłości Koło (...) jakiego szuka miało siedzibę w Wojskowym Sądzie Garnizonowym w S.. W sekretariacie tego Sądu R. P. (1) został poinformowany, że pozwane Koło (...) nie ma tam swojej siedziby. Pracownik Sekretariatu nie przekazał R. P. (1) informacji o skrytce pocztowej prowadzonej dla Koła (...) przez Pocztę Polską. Korespondencja nie była skierowana do Sądu albo Prokuratury i nie wzbudziła z tej przyczyny zainteresowania pracownika sekretariatu.

(...) sp. z o.o., mimo że ustalił, iż pod wskazanym adresem faktycznie adresat nie jest obecny – pozostawił na drzwiach Wojskowego Sądu Garnizonowego w S. przyklejone taśmą awizo korespondencji do pozwanego Koła (...); tak samo uczynił z powtórnym awizem. W ten sposób doręczyciel In P. R. P. (1) postąpił z zawiadomieniem z Sądu Okręgowego w Szczecinie do pozwanego Koła (...) z 1 kwietnia 2014 r. o dacie godzinie i miejscu rozprawy z powództwa W. K. (1) przeciwko Kołu (...) o uchylenie zaskarżonej w niniejszej sprawie uchwały. Zawiadomienie zawierało informację o możliwości wydania wyroku zaocznego. Również wyrok zaoczny z 30 kwietnia 2014 r. i postanowienie z 7 maja 2014 r. o odrzuceniu wniosku powoda o uzasadnienie wyroku zaocznego, doręczyciel In P. (prawdopodobnie R. P. (2)) próbował doręczyć pozwanemu Kołu (...) w taki sam sposób.

Korespondencje ze skrzynki najczęściej odbierał członek zarządu pozwanego Koła (...), okazjonalnie zastępowany przez inne upoważnione przez siebie osoby. Skrytka była opróżniana raz w tygodniu.

O wydaniu wyroku zaocznego pozwane Koło (...) dowiedziało się w toku procesu o ochronę dóbr osobistych wytoczonego przez W. K. (1) członkom pozwanego Koła (...), a prowadzonego przed tutejszym Sądem Okręgowym w Szczecinie Wydziałem I Cywilnym.

Dowód:

-: pismo Zarządu WKŁ S. z dnia 11 września 2012 r. wraz z umową z Poczta Polską (k. 325-328) i umowa numer (...) (k. 253 - 254)
-: zaświadczenie organu rejestrowego (k. 252)
-: pismo z dnia 7 lipca 2014 roku (k. 255)
-: pismo z dnia 9 lipca 2014 roku (k. 256)
-: odpowiedz na pozew (k. 257 - 264)
-: informacja z dnia 26 stycznia 2015 roku (k. 405 - 421)

-: pismo powoda z dnia 20 grudnia 2011 r. do Ministra Środowiska (k. 50-52)
-: odpowiedź Ministerstwa Środowiska z dnia 12 października 2011 r. (k. 61)

-: zeznania świadka R. M. (k.450)
-: zeznania świadka I. M. (k.450)
-: zeznania świadka R. P. (1) (k. 450)
-: przesłuchanie za pozwanego Z. K. (2) (k. 452)
-: przesłuchanie za pozwanego T. D. (k.452 v.)
-: częściowo przesłuchanie powoda W. K. (1) (k. 452) – w zakresie w jakim przyznawał, że w pismach wskazywał adres pozwanego Koła (...) ul. (...), (...)-(...) S.

Sąd zważył, co następuje:

Wyrok zaoczny Sądu Okręgowego w Szczecinie z 30 kwietnia 2014 r. w sprawie I C 1373/13 podlegał uchyleniu a powództwo z żądaniem uchylenia uchwały (...) Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 r. w sprawie wykluczenia W. K. (1) z Koła (...) oraz uchwały Zarządu Okręgowego PZŁ w S. z dnia 7 października 2013 r. o nieuwzględnieniu odwołania powoda od uchwały nr 2/ (...) Walnego Zgromadzenia Członków (...) Koła (...) w S. z dnia 25 maja 2013 r. – oddaleniu.

Istotą sporu była zasadność podjętej przez Walne Zgromadzenie pozwanego Koła uchwały z dnia 25 maja 2013 r. o wykluczeniu powoda W. K. (1) z grona jego członków; a nadto zachowanie przez pozwanego procedury związanej ze zwołaniem Walnego Zgromadzenia Członków pozwanego Koła (...) na którym podjęta została uchwała w sprawie wykluczenia powoda.

Ogólną regułę dopuszczalności dochodzenia praw związanych z utratą członkostwa w kole łowieckim stanowi przepis art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 r. prawo łowieckie (Dz.U.05.127.1066 j.t.). Zgodnie z treścią tego przepisu, w sprawach nabycia lub utraty członkostwa w (...) oraz utraty członkostwa w kole łowieckim zainteresowany może - po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego - dochodzić swoich praw na drodze sądowej.

Przepis ten nie formułuje konkretnego roszczenia, które może być realizowane w związku z utratą członkostwa, a w szczególności roszczenia o uchylenie uchwały pozbawiającej członkostwa poprzez wykluczenie, nie reguluje także trybu, w jakim miałoby nastąpić owo dochodzenie praw na drodze sądowej, a więc przede wszystkim terminu, w którym członek może dochodzić swoich praw.

Jednakże, jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z 20 czerwca 2007 (II CSK 100/07, LEX nr 347287), nie ma znaczenia sam sposób sformułowania roszczenia zmierzającego do takiej ochrony w konkretnym przypadku. Skoro ustawodawca nie określił w jakim terminie członek powinien dochodzić swoich praw (podobnie jak przy powództwie o ustalenie nieważności uchwały), należy przyjąć, że może to uczynić w każdym czasie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż strona pozwana nie kwestionowała prawa powoda do dochodzenia roszczenia na drodze sądowej.

Wskazać również należy, iż Koło łowieckie ma osobowość prawną (art. 33 ust. 3 Pr.łow.), którą nabywa z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego. Koło łowieckie nabywa i traci osobowość prawną z dniem nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim, a prowadzi działalność na podstawie ustawy, statutu Zrzeszenia Polskiego Związku Łowieckiego oraz zarejestrowanego statutu koła. Wskazane w statucie koła organy okręgowe Polskiego Związku Łowieckiego koordynują i nadzorują działalność kół łowieckich oraz członków - osób fizycznych zrzeszonych w kołach łowieckich. Organy te uchylają w ramach nadzoru sprzeczne z prawem lub statutem Polskiego Związku Łowieckiego uchwały kół łowieckich (art. 33 ust. 3 i 4 Pr.łow.). Koła łowieckie zrzeszają osoby fizyczne i są podstawowym ogniwem organizacyjnym Polskiego Związku Łowieckiego w realizacji celów i zadań łowiectwa (art. 33 ust. 1 Pr.łow.).

(...) Koło (...) w S. jest zrzeszeniem osób fizycznych mających uprawnienia do polowania, będących jednocześnie członkami Zrzeszenia Polski Związek Łowiecki.

Nie ma więc wątpliwości, że zarówno Polski Związek Łowiecki, jak i poszczególne koła łowieckie, tworzące podstawowe ogniwa organizacyjnego tego Związku, należą do osób prawnych typu zrzeszeniowego, tzn. grupującego określone grono osób fizycznych dla podejmowania aktywności przewidzianej w statucie. Ma to istotne znaczenie dla określenia charakteru prawnego więzi prawnej łączącej członka z Polskim Związkiem Łowieckim i kołem łowieckim. Niewątpliwe chodzi tu o stosunek zrzeszeniowy (korporacyjny), o cechach stosunku cywilnoprawnego, członkostwo w Polskim Związku Łowieckim i w kole łowieckim jest bowiem dobrowolne i wymaga oświadczenia obu stron (art. 31 ust. 5 i art. 33a Pr.łow.). Sposób nawiązania członkostwa pozwala uznać je za zdarzenia cywilnoprawne prowadzące do powstania prawa podmiotowego, z którego mogą wynikać jednostkowe - majątkowe i niemajątkowe - uprawnienia członka (por. np. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2005 r., III CZP 75/04, OSNC 2005, nr 11, poz. 188).

Jak zostało to już wskazane powyżej zgodnie z art. 33 ust. 6 Pr.łow., w sprawach nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz utraty członkostwa w kole łowieckim zainteresowany może - po wyczerpaniu drogi postępowania wewnątrzorganizacyjnego - dochodzić swoich praw na drodze sądowej. W sprawie niniejszej powód skorzystał z postępowania wewnątrzorganizacyjnego, przewidzianego w statucie (...) Koła (...) i wniósł odpowiednie, bezskuteczne odwołanie od uchwały walnego zgromadzenia K. do zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego.

Obie strony procesu jako podstawę rozstrzygnięcia niniejszego sporu wskazały na Statut Polskiego Związku Łowieckiego. Statut nie jest ustawą, określającą zasady funkcjonowania koła łowieckiego lecz umową, a więc przystępując do koła łowieckiego zarówno jej członek jak i organy koła winny przestrzegać tych umownych zasad. Swobodna decyzja członków koła jest ograniczona przez tę umowę i nie można pozbawić danej osoby członkostwa w kole łowieckim wbrew postanowieniom umowy.

Wskazać również należy, iż w sprawach nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz utraty członkostwa w kole łowieckim Sąd zobligowany jest do ustalenia, czy wskazane w uchwale przyczyny uzasadniały zastosowanie względem członka koła najsurowszego środka, jakim jest niewątpliwie wykluczenie.

Sąd Okręgowy kierując się wskazaniami Sądu Apelacyjnego jako sądu drugiej instancji (art. 386 § 6 k.p.c.) w pierwszej kolejności rozpoznał kwestię formalną, dotyczącą zarzutu powoda nieprawidłowego zwołania Walnego Zgromadzenia Członków pozwanego Koła (...) w dniu 25 maja 2013 r. Powód twierdził, że został zawiadomiony zbyt późno.

Tryb postępowania w sprawie wykluczenia członka z Koła określony został w § 44 Statutu. Tryb ten przewiduje, umieszczenie w porządku obrad Walnego Zgromadzenia kwestii związanej z wykluczeniem z koła oraz uzasadnienia tego stanowiska, zawiadomienie wszystkich członków koła a przede wszystkim zainteresowanego na co najmniej 14 dni przed terminem walnego zgromadzenia i zawiadomienie zainteresowanego za potwierdzeniem odbioru (pkt. 3).

Wskazany przepis określa procedurę obowiązującą w sprawach wykluczenia członka z koła. Biorąc pod uwagę, iż wykluczenie z koła stanowi najsurowszą wobec myśliwego sankcję, tryb procedury wykluczenia nie może być dowolny, tym samym został precyzyjnie określony w Statucie. Zapis Statutu stwierdzający o konieczności doręczenia zainteresowanemu pisemnie za potwierdzeniem odbioru informacji o zamieszczeniu w porządku obrad Walnego Zgromadzenia punktu dotyczącego rozpoznania sprawy dotyczącej wykluczenia zainteresowanego z koła daje gwarancję zachowania prawa do obrony.

W odpowiedzi na zarzuty formalne powoda związane z podjęciem uchwały wobec jego osoby na walnym zgromadzeniu zwołanym na dzień 25 maja 2013 r. strona pozwana podniosła, iż nie są one słuszne, gdyż pozwane Koło zachowało 14 dniowy termin wynikający z postanowień Statutu. W szczególności pozwany wskazał, iż powód został zawiadomiony o terminie walnego zgromadzenia wraz z wnioskiem o jego wykluczenie z Koła z zachowaniem obowiązującego terminu. Pozwane koło podniosło, iż przesyłka skierowana do powoda była awizowana poczynając od dnia 7 maja 2013 r. siedmiokrotnie, a odebrana została przez powoda dopiero w dniu 16 maja 2013 r. i tylko z przyczyn leżących po stronie powoda nie została przez niego odebrana wcześniej. Jednocześnie pozwane Koło wskazywało, że ze strony W. K. (1) było to celowe działanie, bowiem od innych członków Koła miał wiedzę czego dotyczyła przesyłka i celowo odebrał ja dopiero wówczas gdy wiedział, że termin wynikający z postanowień statutu odnośnie zawiadomienia o terminie walnego zgromadzenia nie będzie już mógł być w jego przypadku zachowany.

Zawiadomienie o zgromadzeniu członków koła (także innych członków jakichkolwiek organów gremialnych) jest oświadczeniem o charakterze materialnoprawnym. Do ustalenia chwili jego złożenia zastosowanie znajduje art. 61 k.c. O chwili złożenia oświadczenia woli decyduje jedynie możliwość zapoznania się z jego treścią. Nie znajdują zastosowania w odniesieniu do chwili złożenia oświadczeń woli przepisy procedury cywilnej, ponieważ normują sposób doręczania pism sądowych, więc art. 139 § 1 k.p.c., także przez analogię, ponieważ nie występuje tu luka w prawie materialnym. Ustalone orzecznictwo Sądu Najwyższego łączy chwilę złożenia oświadczenia woli z samą możliwością zapoznania się adresata z jego treścią. W szczególności podkreślano, że oświadczenie woli doręczone adresatowi w drodze awiza jest złożone z chwilą jego dokonania, jeżeli adresat już wówczas miał możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli (przykładowo wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 roku, V CSK 215/11). Kiedy dochodzi do pozostawienia pisma w placówce pocztowej z jednoczesnym poinformowaniem przez tzw. awizo o możliwości podjęcia przesyłki, za datę złożenia oświadczenia w ujęciu prawa materialnego należy uznać dzień, w którym nastąpiła pierwsza próba doręczenia pod właściwym adresem, potwierdzona pozostawieniem odpowiedniej informacji dla adresata (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 roku, V CSK 215/11). W rozumieniu art. 61 § 1 k.c. możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia przez adresata nie może, z jednej strony, być utożsamiana z rzeczywistym zapoznaniem się przez niego z tym oświadczeniem (faktem zapoznania się), co oznacza, że skuteczne złożeniu oświadczenia woli następuje także, w sytuacji, w której co prawda adresat oświadczenia woli nie zna jego treści, ale miał realną możliwość zapoznania się z nią, gdyż doszła ona do niego w taki sposób, że mógł się z nią zapoznać. Otrzymanie awiza (zapoznanie się z nim) - co podkreślono w orzecznictwie - nie jest równoznaczne z dojściem do adresata oświadczenia woli w taki sposób, że mógł on zapoznać się z jego treścią. Możliwość taka powstaje dopiero wówczas, gdy adresat oświadczenia w zwykłym biegu (rozwoju) zdarzeń uzyskał realną możliwość zapoznania się z treścią awizowanej przesyłki pocztowej, co wymaga udania się na pocztę. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2009 roku (IV CSK 53/09) uznano, że jeżeli z jakiejś przyczyny bezpośrednie doręczenie pisma na podstawie art. 61 § 1 k.c. było niemożliwe, to należy przyjąć, że adresat mógł zapoznać się z pismem w pierwszym dniu roboczym, w którym przesyłka mogła zostać odebrana na podstawie zaświadczenia pocztowego (tzw. awizo).

Z uwagi na ww. zasady odbierania oświadczenia woli złożonego na piśmie i wysłanego listownie, w rozpoznanej sprawie Sąd zajął się kwestią przyczyny nieodbierania przez powoda kierowanej do niego przesyłki w datach, które decydowałyby o prawidłowym zawiadomieniu o terminie zgromadzenia. Przyczyny te decydują o tym, czy powód miał możliwość zapoznania się z treścią kierowanego do niego oświadczenia woli. Sąd zwrócił przy tym uwagę, że nie można jednocześnie automatycznie przyjąć, że powód w dniu pierwszego awizowania miał możliwość zapoznania się z treścią kierowanego do niego pisma. Norma art. 6 k.c. reguluje materialnoprawny rozkład ciężaru dowodu, definiuje na płaszczyźnie stron i w odniesieniu do obowiązujących norm prawa cywilnego materialnego, jakie fakty podlegają udowodnieniu przez którą ze stron procesu. W ten sposób strona procesu zostaje obciążona ciężarem dowodu faktu, z którego wywodzi skutek prawny. Hipoteza normy prawa cywilnego materialnego definiuje te fakty. W rozpoznanej sprawie powód domaga się uchylenia uchwały o jego wykluczeniu, powołując, jako jeden z argumentów, nieprawidłowe zawiadomienie o terminie walnego zgromadzenia. Z faktu, że powód nie został prawidłowo zawiadomiony o terminie zgromadzenia, wywodzi skutek prawny w postaci wadliwości uchwały. Na powodzie spoczywa ciężar dowodu faktu, że nie miał możliwości odbioru korespondencji w dniu awizowania i kolejnych, kiedy doszłoby do prawidłowego zawiadomienia o terminie walnego zgromadzenia. Sąd wskazuje przy tym, że w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2002 roku (III CKN 1316/00) stwierdzono, że adresat pisma zawierającego oświadczenie woli, aby się uchronić od skutków domniemania prawnego przewidzianego w art. 61 k.c., musiałby wykazać, że nie był w stanie zapoznać się z treścią oświadczenia. W tym aspekcie aktualność zachowuje orzecznictwo Sądu Najwyższego na kanwie składania oświadczeń woli z zakresu prawa pracy (przykładowo wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2012 roku, II PK 120/12 i orzecznictwo tam cytowane), w sytuacji, gdy pracownik, mając realną możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli, z własnej woli, celowo nie podejmuje przesyłki zawierającej to oświadczenie, należy przyjąć, iż zostało mu ono skutecznie złożone.

W kontekście powyższych rozważań Sąd wskazuje, że powód w istocie nie podjął się dowodzenia faktu braku możliwości zapoznania się ze skierowanym do niego pismem pozwanego Koła (...), zawierającego informację o komunikacie w sprawie zwołania Walnego Zgromadzenia na 25 maja 2013 r. Niewątpliwie pozwane Koło (...) skierowało do powoda pismo zawierające ww. komunikat na właściwy adres i w czasie który gwarantował powzięcie przez powoda wiedzy o terminie Walnego Zgromadzenia oraz fakcie, że będzie na nim przeprowadzone głosowanie w sprawie wykluczenia go z grona członków Koła. Przesyłka została wysłana przez pozwanego do powoda listem poleconym już 30 kwietnia 2013 r.; powód jako adresat został pierwszy raz powiadomiony przez niemieckiego operatora pocztowego o przesyłce 7 maja 2013 r.; kolejne powiadomienia miały miejsce 8, 10, 13, 14, 15 maja 2013 r. Powód odebrał przesyłkę dopiero 16 maja 2013 r., gdy do Walnego Zgromadzenia pozostało już tylko 9 dni. Powód odbierając przesyłkę 8 albo 10 maja 2013 r. niewątpliwie otrzymałby oświadczenie pozwanego Koła (...) we właściwym terminie. Sąd nie miał podstaw w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy przyjąć, że pozwany nie miał realnej możliwość zapoznania się z treścią przesyłki, gdyż doszła ona do niego w taki sposób, że mógł się z nią zapoznać, to jest na właściwy adres i w odpowiednim czasie. Podkreślić należy, że to powód winien podać z jakiej przyczyny odebrał przesyłkę dopiero 16 maja, a nie we wcześniejszych datach zwłaszcza 8 albo 10 maja. Dalej, to powód winien udowodnić, że 8 albo 10 maja nie miał możliwości odebrania przesyłki i nie był w stanie zapoznać się z treścią oświadczenia pozwanego Koła (...). Powód, jak wyżej wskazano takich faktów nie wykazał. W konsekwencji Sąd ustalił, że powód miał możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia pozwanego Koła (...) już 8 maja 2013 r., co oznacza, że nie doszło do uchybienia przez pozwane Koło (...) wskazanemu w § 44.3 Statutu terminowi co najmniej 14 dni przed walnym zgromadzeniem na zawiadomienie wszystkich członków koła, a przede wszystkim zainteresowanego W. K. (1), o wniosku Zarządu Koła Łowieckiego o wykluczenie z tego grona powoda i zaplanowaniu w porządku obrad Walnego Zgromadzenia głosowania nad tym wnioskiem.

W tej sytuacji Sąd jedynie na marginesie wskazuje, że przytłaczająca większość członków pozwanego Koła (...) poparła uchwałę o wykluczeniu powoda ze swego grona, co wynika z zeznań świadków. Powód zgodnie z § 40 pkt 4 Statutu miał możliwość bronić się przed wnioskiem o jego wykluczenie. Z tego prawa nie skorzystał. Jednocześnie Sąd zwraca uwagę, że w toku niniejszego procesu, gdzie również rozpoznawana była kwestia podstaw faktycznych do podjęcia decyzji o wykluczeniu powoda, nie przedstawił on przekonujących argumentów wskazujących na bezzasadność stawianych mu zarzutów prowadzących do skutku w postaci wniosku Zarządu o wykluczenie i podjęciu zaskarżonej uchwały o tym wykluczeniu. Podkreślić przy tym należy, że w warunkach niniejszego procesu powód miał znacznie więcej czasu niż 14 dni i korzystał z pomocy zawodowego pełnomocnika. Trudno uznać za przekonujący argument twierdzenie o osobistej wojnie w jaką powód jest uwikłany z prezesem Zarządu pozwanego Koła (...), zwłaszcza wobec wykazania w oparciu o szereg dowodów z zeznań świadków, że powód nie realizował i nie chciał realizować obowiązków członka koła łowieckiego; obiektywnie stwierdzić również należy, że nie miał ku temu możliwości zamieszkując, jak sam podał około 600 km od siedziby Koła. W związku z prawidłowym zawiadomieniem, powód nie został pozbawiony przez zarząd pozwanej możliwości zabrania głosu w swej obronie na Walnym Zgromadzeniu. Powód w istocie sam zrezygnował z możliwości zabrania głosu i obrony. Zauważyć przy tym się godzi, że jak wyżej wskazano, skoro w niniejszym procesie nie zdołał przedstawić argumentów skutecznie dowodzących bezzasadności jego wykluczenia, to wątpić należy, że w toku Walnego Zgromadzenia udałoby mu się przekonać członków Koła (...), że ma rację zwłaszcza, że część tych osób osobiście doświadczyła skutków niesubordynacji powoda, będąc zmuszonymi przejmować do realizacji jego obowiązki.

Wobec prawidłowego zwołania Walnego Zgromadzenia, Sąd Okręgowy dodatkowo tylko, kierując się wskazaniami Sądu Apelacyjnego, zwraca uwagę, że nie istnieje zapis Statutu ani przepis prawa, który z nieprawidłowością zawiadomienia członka koła o zgromadzeniu łączy wadliwość decyzji o jego wykluczeniu; nie sposób uzasadnić wniosku o bezwzględnej nieważności uchwały o wykluczaniu jedynie z tej przyczyny. Należy mieć na względzie, że doniosłe wnioski w tym aspekcie wynikają z postanowień statutu Polskiego Związku Łowieckiego. § 57 ust. 1 Statutu przewiduje procedurę zawiadomienia członka o terminie Walnego Zgromadzenia. Z § 59 Statutu wynika, że walne zgromadzenie może podejmować uchwały, gdy zgromadzenie zostało zwołane zgodnie z § 57 i jedynie w sprawach objętych porządkiem obrad, według ust. 2, walne zgromadzenie może podejmować uchwały bez zachowania wymogów ust. 1, jedynie w ściśle określonych przypadkach. Według ust. 3 cytowanego § 57, w przypadku, gdy walne zgromadzenie nie odpowiada wymogom określonym w Statucie i nie zastosowano trybu określonego w ust. 2, należy zwołać je ponownie z zachowaniem wymogów § 57 i 58. Nieprawidłowość zawiadomienia członka o zgromadzeniu i nieistnienie wyjątkowych sytuacji, umożliwiających, mimo tego przeprowadzenie zgromadzenia, powinno skutkować ponownym zwołaniem zgromadzenia, a w logicznej konsekwencji, niepodejmowaniem uchwał na wadliwie zwołanym zgromadzeniu. Słusznie Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, co ma w niniejszej sprawie wymiar jedynie hipotetyczny wobec prawidłowości zwołania walnego zgromadzenia, że powstaje kwestia, jak należałoby ocenić uchwałę, która została podjęta wbrew procedurze, skoro żaden z przepisów prawa ani Statutu nie wiąże skutku takiego uchybienia z bezwzględną nieważnością (wadliwością) uchwały. Celem sądowej kontroli decyzji organów samorządu łowieckiego jest ustalenie ich prawidłowości, słuszności, przy podjęciu w warunkach sprawiedliwości proceduralnej, umożliwiającej zachowanie wszelkich praw uczestnikom zgromadzenia, w tym osobom, których dotyczą. Badając na tej płaszczyźnie wpływ hipotetycznej jak się okazało wadliwości zwołania walnego zgromadzenia na słuszność uchwały, Sąd jako wskazówką interpretacyjną kierował się przepisami Kodeksu spółek handlowych dotyczącymi stwierdzenia nieważności uchwały zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo akcyjnej. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto, że uchybienia formalne mogą stanowić przyczynę nieważności, uchwał wspólników spółki z o.o., o ile miały wpływ na treść uchwały (przykładowo wyrok Sądu Najwyższego z 9 września 2010 roku, i CSK 530/09 i orzecznictwo szeroko tam cytowane, także wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2009 roku, Ul CSK 85/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2016 roku, II CSK 441/15). Należy jednak mieć na uwadze, że w cytowanym wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2009 roku (III CSK 85/09) stwierdzono, że naruszenia art. 402 § 3 k.s.h. (zawiadomienie o terminie walnego zgromadzenia akcjonariuszy) należą niewątpliwie do naruszeń ustawowych regulacji proceduralnych zawsze doniosłych z punktu widzenia treści podjętej uchwały, tj. mogących mieć wpływ na jej treść w okolicznościach każdego konkretnego przypadku. Pozbawienie możliwości wypowiedzenia się w swej obronie na Walnym Zgromadzeniu uznać należałoby za formalnie doniosłą okoliczność. Sąd zwraca jednak uwagę, że powód zdołał wystosować pismo z żądaniem ponownego zwołania Walnego Zgromadzenia, nie podjął natomiast w tym piśmie próby obrony swego stanowiska, co do zarzutów merytorycznych; nadto jak wyżej wskazano powód miał możliwość wykazać bezzasadność swego wykluczenia również w niniejszym procesie sądowym czego nie uczynił, co Sąd szerzej omówi w dalszej części rozważań.

Wobec przyjęcia prawidłowego zawiadomienia powoda o zgromadzeniu, aktualizowała się potrzeba rozważenia zasadności przyczyny jego wykluczenia z Koła (...).

Sąd w tym miejscu uznaje za konieczne wskazanie, że powód w przeszłości był już dwukrotnie wykluczany z Koła (...) przez jego Walne Zgromadzenie na podstawie uchwał z dnia 30 maja 2004 r. oraz 2 września 2008 r. W obu przypadkach W. K. (1) odwołał się do Sądu. W postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Szczecinie w obu przypadkach powództwo było oddalane; Sąd Apelacyjny w Szczecinie zmieniał te wyroki uchylając uchwały Koła o wykluczeniu. Ostatni wyrok Sądu Apelacyjnego zapadł w dniu 29 grudnia 2010 r. Mimo pozytywnego dla powoda wyniku obu procesów sądowych konflikt między nim a członkami Koła (...) i jego organami trwał nadal.

Tak w roku 2011 jak i w styczniu 2012 roku powód nadal stale nie wykonywał zadań zleconych przez Zarząd Koła, nie regulował zobowiązań finansowych wobec Koła, nie stawiał się na wezwania Zarządu Koła w celu złożenia wyjaśnień w zakresie spraw sygnalizowanych w kierowanych do niego pismach Zarządu, nie uczestniczył w bieżących pracach Koła jak między innymi ochrona plantacji, zwalczanie kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego. W opinii zarządu pozwanego Koła (...) jak i poszczególnych jego członków, co Sąd ustalił na podstawie szeregu zgodnych w swej treści dowodów osobowych – powód ograniczał swoje funkcjonowania w Kole, jako dobrowolnym zrzeszeniu zainteresowanych myślistwem osób, wyłącznie do przyjazdów na Walne Zgromadzenia Członków. Jednocześnie powód wykazywał wyjątkową na tle innych myśliwych aktywność w zakresie sporządzania pism, które tak w ocenie członków Zarządu jak i pozostałych członków Koła godziły w dobre imię Koła, zasady etyki, dobre obyczaje i zasady koleżeństwa. Wskazane pisma powód kierował między innymi do Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego, Premiera Rządu RP, Redakcji Dziennika (...), Stowarzyszenia (...). W konsekwencji swych zachowań – działań a głównie zaniechań - w zakresie wykonywania obowiązków członka Koła – zarząd podjął kolejne dwie uchwały o ukaraniu powoda karami porządkowymi. Powód został zawieszony w prawach do wykonywania polowania na okres sześciu miesięcy (uchwała zarządu nr 3/2012), a następnie zawieszony w prawach członka Koła na okres roku (uchwałą nr 2/2011 z dnia 8 października 2011 r.). Wskazane kary porządkowe zostały zastosowane odpowiednio na podstawia § 152 ust. 1 pkt 3 i 4 Statutu PZŁ, który przewiduje ich wymierzenie w przypadku przewinień przeciwko przepisom prawa łowieckiego, Statutu, uchwałom organów zrzeszenia i koła.

W przypadku uchwał dotyczących, zawieszenia w prawach do wykonywania polowania na okres sześciu miesięcy oraz zawieszenia w prawach członka Koła na okres roku, W. K. (1), na podstawie § 171 ust. 1 i 2 pkt 1 Statutu PZŁ, odwołał się do Walnego Zgromadzenia Członków, które obradując w dniu 26 maja 2012 r. nie uwzględniło obu odwołań (§ 172 ust. 7 pkt 1 Statutu PZŁ).

Zarząd kierując do Walnego Zgromadzenia wniosek o wykluczenie powoda z członkostwa w K. jako podstawę prawną wskazał § 44 ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z § 41 pkt 1-3 oraz pkt 6-8 i § 11 pkt 2-3 oraz pkt 6 Statutu Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd Koła wskazał, że W. K. (1), mimo podjętych wobec niego szeregu działań dyscyplinujących, mających na celu wyegzekwowanie: obowiązków wynikających z zapisów statutowych (np. z §41 i § 11 Statutu PZŁ) oraz z uchwał Organów K., właściwej postawy przejawiającej się przestrzeganiem zasad koleżeństwa, dobrych obyczajów, zasad etyki i tradycji łowieckiej, Członków K., Organów Statutowych K., a także Organów Statutowych Polskiego Związku Łowieckiego - nie zmienił swojej postawy, jak i postępowania.

Zarówno zarząd pozwanego Koła (...) jak i poszczególni jego członkowie, przesłuchani w charakterze świadków zwracali uwagę na szczególną aktywność powoda w latach 2012 i 2013 w sporządzaniu pism. Działanie powoda w żadnym razie nie szło w parze ze staraniami o wywiązywanie się z obowiązków członka Koła, co nawiasem mówiąc, w ocenie Sądu, obiektywnie było niemożliwe z uwagi na miejsce zamieszkania powoda odległe od siedziby Koła o 600 km oraz charakter stawianych mu typowych zadań, sprowadzających się do osobistej pracy na terenie wskazanego obwodu łowieckiego. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że tylko jeden raz powód stawił się w celu wykonania nałożonego zadania; a następnie w pismach z dnia 9 i 12 września 2012 roku wezwał Zarząd Koła do zapłaty kwoty 1 130,87 zł z tytułu przepracowania 9 godzin oraz za dojazd ze swojego miejsca zamieszkania.

Wskazać należy, że poza unikaniem obowiązku osobistej pracy polegającej na utrzymywaniu łowisk i urządzeń jak ambony czy paśniki, powód uchylał się również od udziału w obowiązkowym usuwaniu wnyków w ramach zwalczania kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego, jak również nie uczestniczył w obligatoryjnym corocznym przystrzeliwaniu broni oraz szkoleniu w zakresie dotyczącym jej użycia, które towarzyszyło Walnym Zgromadzeniom członków Koła. Sąd zwraca uwagę, że zgodnie z § 41 Statutu PZŁ powód jako członek koła był obowiązany: sumiennie wykonywać zadania, które zostaną mu zlecone przez organy koła i Zrzeszenia (41.3), brać czynny udział w zwalczaniu kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego (§ 41.6) i podnosić wiedzę łowiecką oraz doskonalić umiejętności strzeleckie (§ 41.7)

W ocenie Sądu całkowicie niezrozumiałe pozostają działania powoda zmierzające do usunięcie z nazwy Koła słowa (...) oraz pozbawienie/zmianę dotychczasowego adresu siedziby. W tej sprawie powód sporządził pisma do Prezesa Wojskowego Sądu Garnizonowego w S., Prezesa Wojskowego Sądu Okręgowego w Poznaniu oraz do Ministra Sprawiedliwości (pismo z dnia 7 sierpnia 2012 r.). Inicjatywa powoda zmusiła zarząd Koła do sporządzania pisemnych wyjaśnień.

Sąd na podstawie przeprowadzonego w niniejszym procesie postępowania dowodowego ustalił, że motywem wniosku zarządu do Walnego Zgromadzenia o wykluczenie powoda z grona członków Koła było naruszenie ww. przepisów Statutu Polskiego Związku Łowieckiego oraz przekonanie, że W. K. (1) nie powinien być członkiem pozwanego Koła, albowiem lekceważy wszystkie obowiązki związane ze swą przynależnością oraz lekceważy organy statutowe związku, a przesyłając korespondencję - dotyczącą kontestowania uchwał organów związku podejmowanych w jego sprawach - do różnych osób i instytucji państwowych działa na szkodę związku łowieckiego, w sposób naruszający dobre obyczaje, zasady etyki i tradycji łowieckiej.

Sąd po analizie materiału dowodowego oraz odpowiednich regulacji, w tym Statutu Polskiego Związku Łowieckiego, doszedł do przekonania, że powyższe stanowisko zarządu pozwanego Koła (...) jest uzasadnione. Niewykonywanie statutowych obowiązków przez powoda, jak również tych, które wynikały wprost z uchwał i pism zarządu Koła, skierowanych do W. K. (1) w sposób jednoznaczny nosiło znamiona uporczywego uchylania się w rozumieniu § 44 ust. 1 pkt. 1 Statutu PZŁ. Podkreślić należy, że powód przystępując dobrowolnie do pozwanego Koła (...) zobowiązał się m.in. do ścisłego przestrzegania postanowień Prawa Łowieckiego, Statutu PZŁ i przepisów wewnątrzorganizacyjnych. Równocześnie zauważyć należy, że powód był wielokrotnie zapraszany przez zarząd Koła w celu złożenia wyjaśnień, dotyczących jego osoby. Do takich spotkań nie doszło, choć do obowiązków członka Koła należy składanie zeznań i wyjaśnień na żądanie organów Zrzeszenia i Koła (§ 41 pkt. 8 Statutu). Sąd zwraca uwagę, że powód będąc członkiem pozwanego Koła (...) wyraźnie stał na stanowisku, że uiszczenie raz w roku 360 zł jako umownej równowartości sześciu dniówek roboczych, zwalnia go z obowiązku osobistej pracy na rzecz K.. Stanowisko powoda nie przystawało do realiów funkcjonowania pozwanego Koła (...) i uchwały z 29 maja 2011 r. Walnego Zgromadzenia w zakresie postanowień dotyczących spraw organizacyjnych i finansowania. Zgodnie z tą uchwałą Wniesienie opłat nie zwalnia członka koła z realizacji statutowych zadań członka Zrzeszenia i koła, które zostaną mu zlecone przez organy koła.

W ocenie Sądu szereg zachowań powoda polegających na uporczywym i w ogólnym odbiorze członków pozwanego Koła (...), rażącym lekceważeniu postanowień Prawa łowieckiego, Statutu oraz indywidualnie nałożonych obowiązków przez uprawnione organy Koła - uzasadniało wykluczenie powoda z członkostwa w pozwanym Kole (...). Sąd szczególną wagę przyłożył do zaniedbania przez powoda obowiązków udziału w obowiązkowych szkoleniach (...), a poza tym unikaniu organizowanych przez Koło przeglądów i kalibracji broni. Okoliczności te mogły i powinny budzić wątpliwości co do zdolności do udziału powoda w polowaniach z użyciem broni palnej, która ze swej natury, przy niewłaściwym stanie technicznym albo nieumiejętnym użyciu, może być źródłem niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia innych osób, czy to uczestników polowania, w tym członków pozwanego K., czy osób postronnych. Realizacja obowiązku doskonalenia umiejętności (...), jaki nakłada na myśliwych będących członkami Polskiego Związku Łowieckiego Statut tej organizacji w § 41 pkt 7, w przypadku powoda jest faktycznie nieweryfikowalny. Tym samym ani zarząd Koła ani jego członkowie nie mogą mieć pewności, że powód posiada sprawną broń i odpowiednie umiejętności strzeleckie. Dodatkowo postawa powoda, który kwestionuje wszelkie kompetencje zarządu Koła w zakresie wydawania mu wiążących poleceń wskazuje, że w przypadku uczestnictwa powoda w polowaniach, zwłaszcza zbiorowych, pozostali członkowie polegać mogliby jedynie na jego zapewnieniach o dobrym stanie broni i poziomie umiejętności strzeleckich. Sąd zwraca przy tym również uwagę na wymiar humanitarny wiążący się z polowaniami. Umiejętności strzeleckie myśliwych służyć mają również możliwości ustrzelenia zwierzyny bez zadawanie jej niepotrzebnych cierpień związanych z wielokrotnymi postrzeleniami.

Nadto Sąd wskazuje, że zachowanie powoda uchylającego się od obowiązku systematycznej osobistej pracy na rzecz pozwanego Koła (...) prowadzi do niekoleżeńskiego przerzucenia tych obowiązków na innych członków Koła. Dodatkowo z treści Statutu Polskiego Związku Łowieckiego w sposób wyraźny wynika, że łowiectwo nie ogranicza się do odstrzeliwania zwierzyny. Myśliwy ma też liczne obowiązki sprowadzające się do dbania o dobrostan dziko żyjących zwierząt, usuwania grożących im niebezpieczeństw poprzez zwalczanie kłusownictwa i zapobiegania szkodom w uprawach rolnych. Czynności tych myśliwy dokonuje w ścisłej współpracy z kolegami z koła łowieckiego, któremu powierzony został określony obwód łowiecki. Członkostwo w kole łowieckim wymaga zatem działania w porozumieniu z innymi osobami; umiejętności wspólnego wyznaczania celów i ich realizacji; to działanie zespołowe. Konieczna zatem jest umiejętność podporządkowania się i działania w uzgodniony metodyczny sposób. Długoletnie członkostwo powoda w pozwanym Kole (...) i towarzyszące temu wieloletnie spory dowodzą, że powód wyraźnie nie chce podporządkować się tego rodzaju regułom. Celem powoda jest wyłącznie polowanie, co spłyca rolę myśliwego i jest sprzeczne z tradycją łowiecką do której przestrzegania powód jako członek koła łowieckiego był zobowiązany ( vide § 41.1 Statutu PZŁ).

Powyższe ustalenia faktyczne i rozważania Sąd oparł na dowodach z dokumentów i dowodach osobowych, szczegółowo wskazanych przy stanie faktycznym. Sąd ocenił zgromadzony materiał dowodowy jako wiarygodny z zastrzeżeniami dotyczącymi dowodu z przesłuchania powoda. W przypadku dokumentów ocena taka wynika z faktu, że ich treść okazała się jednoznaczna i spójna logicznie; nadto część dokumentów ma charakter urzędowy, co oznacza, że obejmuje je domniemanie wiarygodności ich treści (art. 244 § 1 k.p.c.). Z dowodami z dokumentów korespondują dowody z zeznań świadków i przesłuchania za pozwaną członków jej zarządu. Treść tych dowodów wyraźnie koresponduje ze sobą i z dowodami z dokumentów. Świadkowie przedstawili okoliczności wskazujące na niewywiązywanie się powoda z jego obowiązków jako członka pozwanego Koła (...), a nadto na negatywne relacje łączące powoda tak z członkami organów pozwanego, co ci potwierdzili, jak i pozostałymi myśliwymi. Dowód z przesłuchania powoda Sąd ocenił za wiarygodny jedynie w zakresie, w jakim: wskazywał na okoliczności dotyczące istnienia sporu co do zakresu obowiązków powoda wobec pozwanego Koła (...): faktu odwołania się do zaskarżonej uchwały Walnego Zgromadzenia Członków pozwanego Koła (...) oraz uchwały zarządu okręgowego PZŁ z 7 października 2013 r. o utrzymaniu w mocy uchwały Walnego Zgromadzenia K. Myśliwskiego (...) z 25 maja 2013 r.; a nadto, w zakresie w jakim przyznawał, że w pismach wskazywał adres pozwanego Koła (...) ul. (...), (...)-(...) S.. Twierdzenia powoda, co do wskazanych okoliczności korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym i jako takie uznać je należało za wiarygodne. Sąd nie uwzględnił wniosków dowodowych zgłoszonych przez strony na rozprawach 6 grudnia 2017 r. (k. 1279), wniosek pozwanego o reasumpcję tego postanowienia zgłoszony na rozprawie 21 marca 2018 r. oraz zgłoszone na tej rozprawie wnioski dowodowe strony powodowej (k. 1395), albowiem w sprawie nie występują jakiekolwiek wyjątkowe okoliczności w rozumieniu art. 207 § 6 k.p.c., które pozwalałyby na tak późne ich powoływanie.

Art. 347 k.p.c. stanowi, że po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza. Przepis art. 332 § 2 k.p.c. stosuje się odpowiednio.

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w punktach pierwszym i drugim wyroku.

Art. 168 § 1 k.p.c. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Sąd w tym miejscu wyjaśnia, że pozwane Koło (...) wykazało przesłanki przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciw od wyroku zaocznego z 30 kwietnia 2014 r. (I C 1373/13), co stało się przyczyną wydania na rozprawie 6 marca 2015 r. postanowienia o przywróceniu pozwanemu terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia. Sąd zwraca uwagę, że postępowanie dowodowe przeprowadzone w kierunku wyjaśnienia okoliczności w jakich operator pocztowy (...) sp. z o.o. dokonywał doręczeń wykazało, że pisma z Sądu Okręgowego w Szczecinie (zawiadomienie o rozprawie – k. 228; wyrok zaoczny – k. 235; postanowienie o odrzuceniu wniosku powoda o uzasadnienie uwzględniającego jego powództwo wyroku zaocznego – k. 237) były kierowane na adres pozwanego widniejący w rejestrze prowadzonym przez Polski Związek Łowiecki (k. 252). Pozwany nie kwestionował faktu, że jest to jego adres do doręczeń. Sąd stwierdził jednak, że formalnie prawidłowo dokonane doręczenie, faktycznie prowadziło do nieodebrania przesyłki i to w sposób niezawiniony przez pozwanego. (...) sp. z o.o. nie miał wiedzy, że pozwane Koło ma skrytkę pocztową prowadzoną przez poprzedniego operatora pocztowego Pocztę Polską, na którą to skrzynkę przekierowywana jest korespondencja do pozwanego Koła (...). Przesłuchanie świadków – doręczycieli (...) sp. z o.o. I. M. i R. P. (1), a zwłaszcza tego ostatniego dowodzi, że nie posiadali oni informacji o istnieniu wskazanej skrytki pocztowej. Twierdzenia jakie zawiera pismo Wojskowego Sądu Garnizonowego w S. z 9 lipca 2014 r. (k.256) nie znalazło potwierdzenia w zeznaniach wskazanych świadków. R. P. (1) mimo zapewnień świadka R. M. o przekazaniu informacji do sekretariatu Sądu Garnizonowego o skrytce pocztowej pozwanego K., nie uzyskał tam takiej informacji. Pracownicy sekretariatu tego Sądu nie byli zainteresowani korespondencją dla Koła (...). Równocześnie R. P. (1) w sposób jednoznacznie nieprawidłowy dokonał awiza trzech kolejnych przesyłek sądowych, przyklejając taśmą kartkę na drzwiach budynku Sądu Garnizonowego, mimo że pod wskazanym adresem nie znalazł Koła (...) i był to budynek ogólnodostępny a nie drzwi prywatnego mieszkania. W tej sytuacji nie sposób w ocenie Sądu obarczać pozwanego winą za nieprawidłowe doręczenie i nie złożenie sprzeciwu od wyroku zaocznego w terminie, skoro w przypadku wcześniejszych sporów sądowych korespondencja doręczana przez Pocztę Polską docierała do adresata. Pozwany w sposób niezawiniony nie zdawał sobie sprawy z konsekwencji zmiany operatora pocztowego obsługującego Sądu, a doręczyciel In P. postąpił z korespondencją sądową w sposób jednoznacznie nieprawidłowy – wskazujący na brak podstawowych kompetencji.

O kosztach postępowania sąd orzekł w punkcie trzecim sentencji wyroku w oparciu o treść art. 98 k.p.c. wyrażający zasadę odpowiedzialności za wynik procesu i art 108 kpc, który stanowi, iż Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu; w tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony. Mając na uwadze treść cyt. powyżej przepisu Sąd ustalił, iż powód przegrał proces w całości i winien w takim zakresie ponieść jego koszty.

S.S.O. Wojciech Machnicki

Dodano: 14 maja 2025, Opublikował(a): Krzysztof Wawrowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Szczecinie
Data wytworzenia informacji: 19 kwietnia 2018