Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 18 grudnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Krystowczyk

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Załomska

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Małgorzaty Siwek- Sokólskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2015 roku oraz w dniu 15 grudnia 2015 roku

sprawy z wniosku:

K. P., syna M. i K. z domu U.,

urodzonego w dniu (...) w D.

o wydanie wyroku łącznego

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 27 listopada 2013 roku w sprawie sygn. akt X K 927/13, za czyn z art.178a§1 k.k., popełniony w dniu 1 września 2013 roku na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania w tym czasie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku, na poczet którego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 1 września 2013 roku do 27 listopada 2013 roku, orzeczono o kosztach postępowania,

II.  Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Policach z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie sygn. akt VII K 35/14 za czyn z art.178a§1 k.k. popełniony w nocy 16 listopada 2013 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art.69§1 i 2 k.k. oraz art.70§1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby, oddając skazanego, na podstawie art.73§1 k.k., w okresie próby pod dozór kuratora, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, wymierzono karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 złotych, zobowiązano skazanego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, orzeczono o kosztach postępowania, przy czym postanowieniem z dnia 29 września 2015 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

III.  Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 9 października 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 212/14, za czyny z art.178a§1 i 4 k.k. w zw. z art.91§1 k.k. popełnione w dniu 23 lutego 2014 roku i w dniu 16 kwietnia 2014 na karę roku pozbawienia wolności, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, oraz za czyn z art.244 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2014 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.91§2 k.k. i art.86§1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art.62 k.k. ustalono, iż orzeczoną karę łączną skazany powinien winien odbywać w systemie terapeutycznym, orzeczono o kosztach postępowania,

IV.  zaocznym Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 472/14, za czyn z art.244 k.k. popełniony w dniu 18 lipca 2014 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono o kosztach postępowania,

V.  Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 4 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 93/14, za czyn z art.258§1 k.k. popełniony w październiku 2012 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art.13§1 k.k. w zw. z art.278§1 k.k. i art.278§1 k.k. w zw. z art.12 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art.65§1 k.k. popełniony w okresie od 25 października 2012 roku do 28 października 2012 roku na karę roku i miesiąca pozbawienia wolności, wymierzono karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 40 złotych każda, za czyn z art.63 ust.3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w okresie od daty bliżej nieustalonej

do dnia 23 stycznia 2013 roku na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.85 k.k. w zw. z art.86§1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 23 stycznia 2013 roku do dnia 10 lipca 2013 roku, orzeczono o dowodach rzeczowych i o kosztach postępowania,

VI.  Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 30 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 707/14, za czyny z art.244 k.k. w zw. z art.91§1 k.k. popełnione w dniu 14 października 2014 roku i 1 listopada 2014 roku na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono o kosztach postępowania,

VII.  Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 11 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 547/14, za czyn z art.270§3 k.k., popełniony w dniu 15 września 2014 roku na karę 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczono o dowodzie rzeczowym i o kosztach postępowania,

1.  na podstawie art.85 k.k. w zw. z art.86§1 k.k. i art.87 k.k. w brzmieniu sprzed zmiany wprowadzonej Ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art.19 ust. 1 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw łączy wobec skazanego K. P. jednostkową karę ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 27 listopada 2013 roku w sprawie sygn. akt X K 927/13 i jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Policach z dnia 7 sierpnia 2014 roku sygn. akt VII K 35/14 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 4 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 93/14 i i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art.85 k.k. w zw. z art.86§1 k.k., art.87 k.k. i art.91§2 k.k. w brzmieniu sprzed zmiany wprowadzonej Ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw w zw. z art.19

ust. 1 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw łączy wobec skazanego K. P. jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 9 października 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 212/14 i zaocznym wyrokiem Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 18 grudnia 2014 roku sygn. akt II K 472/14 oraz karę ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 11 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 547/14 i i wymierza mu karę łączną roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  początek wykonywania kar łącznych ustala na dzień ich faktycznego odbywania,

4.  na podstawie art.577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie pierwszym kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 23 stycznia 2013 roku do dnia 10 lipca 2013 roku,

5.  pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach pozostawia do odrębnego wykonania,

6.  na podstawie art.572 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie co do kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 30 marca 2015 roku sygn. akt II K 707/14,

7.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. P. kwotę 177,12 złotych (sto siedemdziesiąt siedem złotych i dwanaście groszy), w tym podatek VAT, z tytułu wykonanej obrony z urzędu,

8.  zwalnia skazanego w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 92/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. P. został skazany wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 27 listopada 2013 roku w sprawie sygn. akt X K 927/13, za czyn z art.178a§1 k.k., popełniony w dniu 1 września 2013 roku na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania w tym czasie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku, na poczet którego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 1 września 2013 roku do 27 listopada 2013 roku, orzeczono o kosztach postępowania,

II.  Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Policach z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie sygn. akt VII K 35/14 za czyn z art.178a§1 k.k. popełniony w nocy 16 listopada 2013 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art.69§1 i 2 k.k. oraz art.70§1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby, oddając skazanego, na podstawie art.73§1 k.k., w okresie próby pod dozór kuratora, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, wymierzono karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 złotych, zobowiązano skazanego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, orzeczono o kosztach postępowania, przy czym postanowieniem z dnia 29 września 2015 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

III.  Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 9 października 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 212/14, za czyny z art.178a§1 i 4 k.k. w zw. z art.91§1 k.k. popełnione w dniu 23 lutego 2014 roku i w dniu 16 kwietnia 2014 na karę roku pozbawienia wolności, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, oraz za czyn z art.244 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2014 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.91§2 k.k. i art.86§1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art.62 k.k. ustalono, iż orzeczoną karę łączną skazany powinien winien odbywać w systemie terapeutycznym, orzeczono o kosztach postępowania,

IV.  zaocznym Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 472/14, za czyn z art.244 k.k. popełniony w dniu 18 lipca 2014 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono o kosztach postępowania,

V.  Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 4 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 93/14, za czyn z art.258§1 k.k. popełniony w październiku 2012 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art.13§1 k.k. w zw. z art.278§1 k.k. i art.278§1 k.k. w zw. z art.12 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art.65§1 k.k. popełniony w okresie od 25 października 2012 roku do 28 października 2012 roku na karę roku i miesiąca pozbawienia wolności, wymierzono karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych po 40 złotych każda, za czyn z art.63 ust.3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w okresie od daty bliżej nieustalonej do dnia 23 stycznia 2013 roku na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.85 k.k. w zw. z art.86§1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 23 stycznia 2013 roku do dnia 10 lipca 2013 roku, orzeczono o dowodach rzeczowych i o kosztach postępowania,

VI.  Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 30 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 707/14, za czyny z art.244 k.k. w zw. z art.91§1 k.k. popełnione w dniu 14 października 2014 roku i 1 listopada 2014 roku na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono o kosztach postępowania,

VII.  Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 11 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 547/14, za czyn z art.270§3 k.k., popełniony w dniu 15 września 2014 roku na karę 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczono o dowodzie rzeczowym i o kosztach postępowania,

Wszystkie wskazane powyżej orzeczenia są prawomocne.

(dowód: karta karna k.137-138, odpisy wyroków k.5,14,37-55,72,74,76,77a,96,97, akta Sądu Rejonowego w Koszalinie o sygn. akt X K 927/13, Sądu Okręgowego w Koszalinie o sygn. akt IIK 93/14, Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim o sygn. akt II K 212/14, sygn. akt II K 472/14, sygn. akt II K 707/14 Sądu Rejonowego w Świnoujściu o sygn. akt II K 547/14)

Skazany K. P. w okresie od dnia 23 stycznia 2013 roku do dnia 10 lipca 2013 roku był pozbawiony wolności w sprawie II K 93/14 Sądu Okręgowego w Koszalinie jako tymczasowo aresztowany w sprawie. Natomiast nie wykonywał orzeczonych wobec niego kar ograniczenia wolności. W sprawie X K 927/13 Sądu Rejonowego w Koszalinie, albowiem postanowieniem z dnia 2.02.2015 postępowanie wykonawcze w zakresie tej kary zawieszono z uwagi na pobyt skazanego w zakładzie karnym. Natomiast w sprawie II K 547/14 Sądu Rejonowego w Świnoujściu, procedowany jest wniosek o zawieszenie postępowania wykonawczego z uwagi na odbywanie przez skazanego kar izolacyjnych w zakładzie karnym w W.. W dacie wyrokowania K. P. odbywał karę roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie IIK 212/14 wyrokiem Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim.

(dowód:, informacje NOE-SAD k.146-153, akta Wo66/14, informacja k.130-131, akta Sądu Okręgowego w Koszalinie o sygn. akt IIK 93/14)

Jak wynika z opinii o skazanym z Aresztu Śledczego w Ś. z dnia 6.10.2015 roku skazany dobrowolnie zgłosił się do odbycia kary. U K. P. stwierdzono uzależnienie od alkoholu i wyraził on zgodę na skierowanie do oddziału terapeutycznego dla skazanych uzależnionych od alkoholu. Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności uznano za dobre. Skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Wobec przełożonych zachowywał się regulaminowo i nie popadał w konflikty z współosadzonymi.

Z opinii o skazanym z Zakładu Karnego w W. wynika, że zachowanie skazanego K. P. jest poprawne. Karany dwukrotnie i czterokrotnie nagradzany. Skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Wobec przełożonych zachowuje się regulaminowo i nie popada w konflikty z współosadzonymi. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania. Ukończył terapię od osób uzależnionych od alkoholu, z powierzonych obowiązków wywiązuje się należycie i deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw.

(dowód: opinie o skazanym k.79-83 i k.139-140)

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie na początku stwierdzić należało, że brak było podstaw do kwestionowania treści dokumentów albowiem zostały sporządzone przez uprawnione podmioty, w oparciu o dane jakimi te podmioty dysponowały a w przypadku orzeczeń, ich treść jest zgodna z oryginałami. Zgodnie z treścią art.569§1kpk wyrok łączny może zostać wydany jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej różnymi wyrokami. Wyrok łączny jest zatem instytucją karnoprocesową, której zadaniem jest realizacja prawa karnego materialnego a w związku z tym, że z dniem 1 lipca 2015r. weszły w życie zmiany kodeksu karnego dotyczące między innymi orzekania kary łącznej konieczne było ustalenie jakie reguły orzekania kary łącznej należy zastosować wobec skazanego K. P.. Stosownie do treści art.19 ust.1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015r. poz.396) przepisów rozdziału IX ustawy w nowym brzmieniu nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy , chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. K. P. został skazany po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 11 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 547/14, za czyn z art.270§3 k.k., popełniony w dniu 15 września 2014 roku na karę 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Kara ta jednak nie może być połączona na nowych zasadach albowiem nie spełnia wymogu art.85§2 kk w obecnie obowiązującym brzmieniu albowiem podstawą wymierzenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu kary. Uwzględniając treść art.4§1kk Sąd doszedł do przekonania o słuszności zastosowania wobec skazanego przepisów kodeksu karnego dotyczących wymierzania kary łącznej w brzmieniu sprzed zmiany wprowadzonej w/w ustawą. Kary będące podstawą rozstrzygnięcia w zakresie kary łącznej, w stosunku do skazanego, są w większości karami prawomocnie orzeczonymi przed dniem wejścia w życie zmian wprowadzonych w/w ustawą, a połączenie kar na wskazanych przepisach jest dla K. P. korzystniejsze, bo umożliwia połączenie większej ilości kar, a zatem większej ilości skazań, sprawiając, że po opuszczeniu zakładu karnego i skazany ma szansę być „rozliczonym ” z wymiarem sprawiedliwości.

Mając powyższe na uwadze Sąd dokonał analizy rozstrzygnięć wydanych wobec skazanego opierając się na treści art.85kk w brzmieniu sprzed zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015r. poz.396), zgodnie z którym Sąd orzeka karę łączną w sytuacji kiedy danej osobie wymierzono kary tego samego rodzaju lub inne podlegające połączeniu, za dwa lub więcej przestępstw popełnionych zanim zapadł pierwszy, choćby nieprawomocny wyrok, co do któregokolwiek z nich. Sformułowanie „zanim zapadł pierwszy wyrok” zawarte w treści art.85kk w brzmieniu sprzed zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, odnosi się do chronologicznie pierwszego wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstw (vide: uchwała Sądu Najwyższego- Izby Karnej w Warszawie z dnia 25 lutego 2005r. w sprawie I KZP 36/04). Należy przypomnieć, że istotą wyroku łącznego jest podsumowanie odpowiedzialności karnej danego sprawcy za przestępstwa objęte różnymi wyrokami i ukształtowanie jej w sposób zbieżny z rozstrzygnięciami jakie by zapadły w stosunku do danego sprawcy gdyby czyny te, spełniające warunki orzeczenia kary łącznej, były przedmiotem rozpoznania i rozstrzygnięcia w jednym postępowaniu karnym.

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że pierwszym chronologicznie wyrokiem wydanym w stosunku do K. P. był wyrok Sądu Rejonowego Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 27 listopada 2013 roku w sprawie sygn. akt X K 927/13 którym K. P. został skazany za czyn z art.178a§1 k.k., popełniony w dniu 1 września 2013 roku na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania w tym czasie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Przed wydaniem w/w wyroku skazany popełnił : czyn z art.258§1 k.k. w październiku 2012 roku za co skazano go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności , czyn z art.13§1 k.k. w zw. z art.278§1 k.k. i art.278§1 k.k. w zw. z art.12 k.k. w zw. z art.294§1 k.k. w zw. z art.65§1 k.k. w okresie od 25 października 2012 roku do 28 października 2012 roku za co skazano go na na karę roku i miesiąca pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 150 stawek dziennych po 40 złotych oraz czyn z art.63 ust.3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w okresie od daty bliżej nieustalonej do dnia 23 stycznia 2013 roku za co skazano go na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art.85 k.k. w zw. z art.86§1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 23 stycznia 2013 roku do dnia 10 lipca 2013 roku (wyrok Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 4 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 93/14) oraz czyn z art. 178a§1 kk w dniu 16 listopada 2013 roku za co skazany został na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności (wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Policach z dnia 7 sierpnia 2014 roku sygn. akt VII K 35/14), której wykonanie zarządzono. Łącząc wyżej wskazane kary Sąd orzekł karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, przyjmując zgodnie z zasadą z art.87 kk, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności. Rozstrzygając o tej karze łącznej pozbawienia wolności Sąd orzekał w granicach od roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając tą karę łączną, Sąd zastosował zasadę asperacji. Przystępując do wymiaru kary łącznej Sąd miał na uwadze poza warunkami formalnymi dotyczącymi dolnej i górnej granicy wymiaru kary, także wszelkie okoliczności istotne dla ustalenia kary łącznej, a więc względy o charakterze przedmiotowym, podmiotowym i temporalnym. W szczególności to, w jakie dobra uderzają poszczególne przestępstwa, w jakim oddaleniu czasowym znajdują się od siebie poszczególne czyny oraz jak postępuje resocjalizacja skazanego. K. P. dopuścił się przestępstw objętych wyrokami, będącymi podstawą wydania wyroku łącznego, na przestrzeni roku. Względy zatem o charakterze temporalnym przemawiają za zastosowaniem kumulacji kar orzeczonych w opisanych sprawach. Również względy o charakterze przedmiotowym i podmiotowym przemawiają za zastosowaniem wobec skazanego zasady kumulacji ponieważ jak wynika z analizy spraw, w których orzeczone kary podlegają łączeniu, skazany naruszył różne dobra chronione przez prawo, co zdaniem Sądu stanowi kolejny argument przeciwko zastosowaniu wobec skazanego zasady absorpcji i musi znaleźć odzwierciedlenie w wymiarze kary łącznej. Skazany popełnił zarówno przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, przeciwko mieniu, ochronie zdrowia i przeciwko porządkowi publicznemu. Jedyną okolicznością, którą Sąd uwzględnił na korzyść skazanego były opinie o skazanym z Aresztu Śledczego w Ś. i Zakładu Karnego w W.. Opinie te są pozytywne. W zestawieniu z pozostałymi okolicznościami wpływającymi na wymiar kary łącznej, negatywnymi, przedstawionymi wyżej, opinie ta nie wystarczają, aby zastosować w stosunku do skazanego zasadę absorpcji.

Kolejnym chronologicznie pierwszym wyrokiem wydanym w stosunku do K. P. był wyrok Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 9 października 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 212/14 którym K. P. został skazany za ciąg przestępstw z art.178a§4 k.k., popełniony w dniu 23 lutego 2014 roku i 16 kwietnia 2014 roku na karę roku pozbawienia wolności oraz w dniu 13 marca 2014 roku czyn z art.244 kk , za co skazany został na karę czterech miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art.85 k.k. w zw. z art.86§1 k.k. połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności. Przed wydaniem w/w wyroku skazany w dniu 18 lipca 2014 roku popełnił czyn z art.244 k.k. za co skazano go na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 18 grudnia 2014 roku w sprawie II K 472/14 oraz w dniu 15 września 2014 roku czyn z art. 270§3 kk, za co skazany został na karę 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania w tym czasie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 11 sierpnia 2015 roku w sprawie sygn. akt II K 547/14. Łącząc wyżej wskazane kary Sąd orzekł karę łączną roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, Rozstrzygając o karze łącznej pozbawienia wolności Sąd orzekał w granicach od roku pozbawienia wolności do roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, przyjmując zgodnie z zasadą z art.87 kk, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności. Wymierzając tą karę łączną, Sąd także zastosował zasadę asperacji. Przystępując do wymiaru kary łącznej Sąd miał również na uwadze poza warunkami formalnymi dotyczącymi dolnej i górnej granicy wymiaru kary, także wszelkie okoliczności istotne dla ustalenia kary łącznej, a więc względy o charakterze przedmiotowym, podmiotowym i temporalnym. W szczególności to, w jakie dobra uderzają poszczególne przestępstwa, w jakim oddaleniu czasowym znajdują się od siebie poszczególne czyny oraz jak postępuje resocjalizacja skazanego. K. P. dopuścił się przestępstw objętych wyrokami, będącymi podstawą wydania wyroku łącznego, na przestrzeni pół roku. Względy zatem o charakterze temporalnym przemawiają za zastosowaniem kumulacji kar orzeczonych w opisanych sprawach. Również względy o charakterze przedmiotowym przemawiają za zastosowaniem wobec skazanego zasady kumulacji ponieważ jak wynika z analizy spraw, w których orzeczone kary podlegają łączeniu, skazany naruszył różne dobra chronione przez prawo, co zdaniem Sądu stanowi kolejny argument przeciwko zastosowaniu wobec skazanego zasady absorpcji i musi znaleźć odzwierciedlenie w wymiarze kary łącznej. Skazany popełnił zarówno przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, przeciwko wiarygodności dokumentów, jak i przeciwko wymiarowi sprawiedliwości. Ponownie okolicznością, którą Sąd uwzględnił na korzyść skazanego były opinie o skazanym z Aresztu Śledczego i Zakładu Karnego. Obie są pozytywne, ale w zestawieniu z pozostałymi okolicznościami nie wystarczają, aby zastosować w stosunku do skazanego zasadę absorpcji.

Uwzględniając powyższe rozważania Sąd uznał, iż zasada asperacji w obu przypadkach, jest zasadą, która pozwoli na ukształtowanie kar łącznych w sposób adekwatny do przestępczego postępowania K. P.. W oparciu o opisane powyżej okoliczności przedmiotowe, podmiotowe i temporalne Sąd uznał, iż kary łączne nie mogą kształtować się na zasadzie pełnej absorpcji, której oczekiwałby skazany, bo wymagałoby to zaistnienia szczególnych, nadzwyczajnych okoliczności dotyczących skazanego. Należy bowiem pamiętać, że kara łączna orzekana wyrokiem łącznym nie jest premią dla sprawcy i nie może być tak przez niego postrzegana. Istotą jej jest ukształtowanie sankcji karnej w odniesieniu do czynów spełniających przesłankę z art.85kk w brzmieniu sprzed zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, w taki sposób jak byłaby ona ukształtowana gdyby przestępstwa te objęte były jednym postępowaniem karnym. Zdaniem Sądu orzeczone wobec skazanego kary łączne pozbawienia wolności są karami adekwatnymi do jego przestępczych zachowań, karami sprawiedliwymi i trudno uznać je za rażąco surowe. Początek kary łącznej pozbawienia wolności Sąd ustalił na dzień jej faktycznego odbywania i na podstawie art.577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie pierwszym kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 23 stycznia 2013 roku do dnia 10 lipca 2013 roku. Zgodnie z art.576§1kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych karą łączną, nie będące przedmiotem rozstrzygnięcia w wyroku łącznym Sąd pozostawił do odrębnego wykonania, a na podstawie art.572 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie co do kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 30 marca 2015 roku sygn. akt II K 707/14 . Na podstawie §14ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy skazanego- adw. P. P. kwotę 177,12 (sto siedemdziesiąt siedem złotych i dwanaście groszy), w tym podatek VAT, z tytułu wykonanej obrony z urzędu. Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych, w tym opłaty, związanych z postępowaniem o wydanie wyroku łącznego kierując się treścią art.624§1kpk i art.17ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych z uwagi na trudną sytuację majątkową skazanego przebywającego w zakładzie karnym i jego ograniczone możliwości zarobkowe.