II AKa 306/23 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Szczecinie z 2024-04-11

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 306/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 27 lutego 2023 r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary było zmienne, ale od września 2022r. uległo znacznej poprawie, nie sporządzano kolejnych wniosków o ukaranie dyscyplinarne.

Dyplom uznania z 24.06.2022r., aktualna opinia o skazanym z 28.02.2024r.

k.138, k.159-160

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca skazanego wyrokowi zarzucił :

„1. Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że zastosowanie przepisów obowiązujących do dnia 24 czerwca 2020 r. jest korzystniejsze dla skazanego, albowiem ówczesne przepisy przewidywały zasadę pełnej absorbcji, podczas gdy na podstawie obecnie obowiązujących przepisów łączeniu podlegają kary jednostkowe, co przy uwzględnieniu braku ww. zasady umożliwia wymierzanie skazanemu kary łącznej w przedziale od 4 lat i 1 miesiąca do 10 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

2.  W oparciu o powyższy zarzut wnoszę o zmianę zaskarżonego niniejszą apelacją wyrób, łącznego - i na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. - w miejsce z osobne wymierzonych jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami w sprawach: VI K 375/18, III K 63/18, VII K 336/21 - orzeczenie wobec skazanego J. H. najłagodniejszej kary pozbawienia wolności

3.  na wypadek, gdyby Sad Orzekający doszedł do odmiennego zapatrywania i uznał, że dotychczasowy stan prawny jest bardziej korzystny dla skazanego, podnos zę następujące zarzuty dot. zaskarżonego wyroku:

4.  naruszenie art. 86 § 1 k.k. - poprzez jego błędne zastosowanie polegające w szczególności na nieprawidłowym uznaniu, iż w stosunku do skazanego J. H. nie zachodzą przesłanki umożliwiające mu i uzasadniające zastosowanie przy ustalaniu wymiaru kary łącznej, zasady pełnej absorpcji, w związku z decydującym w tym względzie charakterem prewencyjnym oddziaływania kary oraz względami dotyczącymi samej osoby skazanego - podczas, gdy mając na uwadze całokształt okoliczności stanu faktycznego przedmiotowej sprawy oraz obowiązujące w tak analizowanej materii przepisy prawa, to niewątpliwym jest, iż wobec aktualnej zmiany postawy samego skażonego, w tym jego, bezspornie, pozytywnej opinii i prognozy kryminologicznej, orzeczone wobec niego kary przyniosły już wystarczający skutek resocjalizacyjny, a zatem, zastosowanie wobec ww. skazanego zasady pełnej absorpcji jawi się jako w całej swej rozciągłości uzasadnione;

5.  naruszenie art. 53 k.k. - poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji nieuwzględnienie w toku wydawania rozstrzygnięcia w przedmiocie wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności, zachowania skazanego J. H. po popełnieniu przestępstwa, oraz jego aktualnej postawy, a także sytuacji osobistej skazanego - gdy tymczasem przedmiotowe okoliczności, stanowiące dyrektywy wymiaru kary, a także bezsprzecznie relewantne z punktu widzenia ustalenia jej wymiaru kary, winny zostać przez Sąd wnikliwie przeanalizowane i uwzględnione w toku wydawania rozstrzygnięcia w sprawie;

6.  naruszenie art. 167 k.p.k. w zw. z art. 571 § 1 k.p.k. poprzez zaniechania przeprowadzenie dowodu z opinii o skazanym wraz z informacją o pobytach i orzeczeniach w Zakładzie Karnym w W., w którym skazany aktualnie przebywa co miało wpływ na treść zaskarżonego wyroku, bowiem sąd I instancji wydał owe orzeczenie wyłącznie w oparciu o opinie Zakładu Karnego (Aresztu Śledczego) w G., która to opinia była sporządzona bez obecności skazanego, co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych, polegającego na przyjęciu, iż zachowania skazanego w zakładzie karnym jest wybitnie negatywne, cc w konsekwencji spowodowało uznanie przez sąd I instancji, iż w przypadku orzeczenie, kary łącznej w niższej wysokości nie zostaną osiągnięte cele zapobiegawcze wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, podczas gdy jest zupełnie odwrotnie;

7.  błąd w ustaleniach faktycznych polegający na błędnym przyjęciu, że zachowanie skazanego w trakcie pobytu w zakładzie karnym jest negatywne, podczas gdy opinia o skazanym zawiera informacje o nagradzaniu skazanego, tym samym pominięto w jaki sposób skazany się resocjalizuje poprzez realizowanie wielu programów resocjalizacyjnych i naprawiania szkody, spłacania zadośćuczynienia dla pokrzywdzonych, mimo tego, że przebywa w izolacji co miało wpływ na wynik sprawy poprzez błędne ustalenie, że nie zostaną osiągnięte cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, podczas gdy jest zupełnie odwrotnie;

8.  rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec skazanego J. H., która w ocenie obrońcy, przy uwzględnieniu okoliczności wpływających na korzyść mojego Mandanta w zakresie przedmiotu rzeczowego postępowania - aktualnie w takim sianie rzeczy, jawi się jako zbyt surowa oraz nadmiernie dolegliwa - a to poprzez naruszenie art. 53 k.k. - wobec zastosowania przez Sąd a quo w stosunku do skazanego kary, nie rozważającej w sposób kompleksowy, obowiązujących w tym zakresie dyrektyw, tym samym, wymierzenie mu kary niesprawiedliwej i niewątpliwie, nadmiernie dolegliwej.”

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uwzględniając wnioski obrońcy skazanego, Sąd Apelacyjny przeprowadził dowód z dokumentu załączonego do apelacji, jak i aktualnej opinii o skazanym.

Niezasadne były zarzuty obrońcy podnoszące, iż sąd rozstrzygający zastosował przepisy mniej korzystne dla niego. Akceptację Sądu Odwoławczego zyskały rozważania na ten temat Sądu Okręgowego, które zostały przedstawione w pisemnym uzasadnieniu / vide k. 61-61 odw./ Trudno tu cokolwiek dodać, dlatego Sąd Apelacyjny w całości się do nich odwołuje. Nieracjonalnym byłoby także zakładanie, że orzekając nową karę łączną, wymierzono by ją poniżej granicy 8 lat pozbawienia wolności. Słusznie zatem sąd rozstrzygający poruszał się w granicach kar od 8 do 10 lat pozbawienia wolności. Wymierzył jako nową karę łączną - karę 9 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, a więc bliższą górnej granicy. Uwzględniając istotną zmianę w zachowaniu skazanego w ciągu ostatniego półtora roku, co daje nadzieję na pozytywne efekty prowadzonej w zakładzie karnym resocjalizacji, Sąd Apelacyjny ocenił, iż nowa kara łączna powinna być niższa, bliższa dolnej granicy kary, którą można było wymierzyć. I w tym zakresie apelacja obrońcy okazała się częściowo skuteczna.

Wniosek

Obrońca skazanego wniósł o :

„1. (…) o zmianę zaskarżonego niniejszą apelacją wyroku łącznego - i na podstawie art 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. - orzeczenie wobec skazanego J. H. kary łączne pozbawienia wolności w najniższym możliwym wymiarze

2. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii o skazanym wraz z informacjo c pobytach i orzeczeniach z Zakładu Karnego W., ul. (...), (...)-(...) W. (w którym aktualnie przebywa skazany) na okoliczność zachowania skazanego w okresie po popełnieniu inkryminowanych przez niego czynów zabronionych, zwłaszcza, że zachowanie skazanego jest bardzo dobre, otrzymał wiele pochwał oraz nagród, a także jego nieodpłatnego zatrudnienia;

3. na podstawie art. 577 k.p.k. o zaliczenie na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienie wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności wobec skazanego;

4. dopuszczenie dowodu z dokumentu w postaci dyplomu uznania z dnia 24 czerwca 2022 r dla J. H. i wymierzeniu nagrody na okoliczność zachowania skazanego po popełnieniu przestępstwa

5. nie obciążanie skazanego kosztami sądowymi wywołanymi niniejszą sprawą;

6. zasądzenie na rzecz obrońcy wyznaczonego z urzędu, adw. M. S., kosztów postępowania odwoławczego w niniejszej sprawie, według norm przepisanych, jak za obronę z wyboru, ewentualnie według 150% stawki bazowej z uwagi na znaczny nakład pracy i konieczność analizy różnych stanów prawnych - oświadczając, jednocześnie, że koszty te nie zostały dotychczas uiszczone nawet w części.”

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski skarżącego w zakresie uzupełnienia postepowania dowodowego zostały uwzględnione.

Natomiast postulaty dotyczące stosowania stanu prawnego innego niż przyjął Sąd Okręgowy, nie uzyskały akceptacji Sądu Apelacyjnego.

Z przeprowadzonych dowodów wynika, że skazany od dłuższego czasu poprawił swoje zachowanie w zakładzie karnym, co może pozytywnie rokować na przyszłość. Jednak nie należy zapominać o "szerokiej działalności" przestępczej, jaką prowadził i popełnieniu przez niego różnych, bardzo poważnych przestępstw. Uwzględniając powyższe, Sąd Apelacyjny obniżył wysokość orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności do 8 lat i 6 miesięcy. Należy podkreślić, iż jest to kara o półtora roku niższa od sumy prawomocnie orzeczonych kar, które zostały skierowane do wykonania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaliczenie na poczet nowej kary łącznej okresów dotychczas odbytych kar.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nie budziło ono żadnej wątpliwości.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Obniżono wysokość orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Tak, jak to opisano w pkt. 3.1 niniejszego uzasadnienia.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

III.

Biorąc pod uwagę, że skazany odbywa długoterminową karę pozbawienia wolności i nie posiada żadnego znacznego majątku, zwolniono go od ponoszenia wydatków za postepowanie odwoławcze.

Zasądzając koszty obrony z urzędu uwzględniono wyrok TK z dnia 27 lutego 2024r., w sprawie o sygn. SK 90/22.

7.  PODPIS

SSO del. Iwona Gdula SSA Stanisław Kucharczyk SSA Andrzej Olszewski

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Niezastosowanie korzystniejszych dla skazanego przepisów Kodeksu karnego, rażącą surowość orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Budnik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Stanisław Kucharczyk ,  Iwona Gdula ,  Andrzej Olszewski
Data wytworzenia informacji: