II AKa 37/24 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Szczecinie z 2024-04-24
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Aka 37/24 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 9 listopada 2023r. w sprawie III Ko 193/23 |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☐ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☒ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
1. |
I . na podstawie 438 pkt la k.p.k. zarzucono obrazę prawa materialnego w postaci: art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U.2021.1693) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż uprawnienia określone w art. 8 ust. 1 ww. ustawy przysługują wyłącznie osobom represjonowanym za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, podczas gdy z prawidłowej wykładni ww. przepisu wynika, iż uprawnienie do dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia przysługuje również osobom represjonowanym z powodu takiej działalności, co skutkowało bezzasadnym oddaleniem wniosku, ewentualnie w przypadku nieuwzględniania przez Sąd Odwoławczy ww. zarzutu naruszenia prawa materialnego, z daleko posuniętej ostrożności procesowej podniesiono następujące zarzuty: - na podstawie art. 438 pkt 2 k.p.k. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia w postaci: art. 410 k.p.k. w zw. z art. 424§ 1 pkt 1 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie przy wyrokowaniu i w uzasadnieniu wyroku całości okoliczności ujawnionych w toku rozprawy sądowej, a wynikających z uznanych za wiarygodne zeznań wnioskodawcy, z których wynika, iż pokrzywdzony w czasie wojny jak i później był członkiem małego AK, gdzie pomagał w walce z okupantem niemieckim jak i radzieckim, a tym samym jego działalność należy utożsamiać z działalnością niepodległościową - co skutkowało oparciem ustaleń faktycznych wyłącznie na części materiału dowodowego, - na podstawie art. 438 pkt 3 k.p.k. zarzucono błędne |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne dotyczące odbycia przez J. O. (1) zasadniczej służby wojskowej w okresie od 19 października 1953r. do 20 grudnia 1955r., przy czym w okresie od dnia 16 listopada 1953r. do dnia 20 grudnia 1955r., w ramach realizacji tego obowiązku, pracy przymusowej w górnictwie, w (...) Wojskowym Batalionie(...), ustalenia Sądu I instancji dotyczące powodów, dla których J. O. (1) został skierowany do pracy przymusowej w górnictwie i przyjęcie, że był on ofiarą postępowania mającego cechy zbrodni przeciwko ludzkości, zostały prawidłowo ocenione przez Sąd I instancji jako leżące poza zakresem stosowania ustawy z 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, i dlatego zaskarżony wyrok oddalający w całości roszczenia B. O. i T. O. za represje, których doświadczył J. O. (1) jest prawidłowy, trafność tego rozstrzygnięcia jest niezależna od ustalenia czy decyzja o skierowaniu J. O. (1) do przymusowej pracy w górnictwie była odwetem za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i patriotyczną postawę jego ojca, J. O. (2) czy za działalność niepodległościową J. O. (1) lub z powodu takiej działalności, należy zwrócić uwagę wnioskodawcom i ich pełnomocnikowi, że ustawa z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego(dalej zwana „ustawą lutową”) nie dotyczy wszystkich osób, których spotkały represje za działalność niepodległościową lub z powodu takiej działalności, w latach 50-tych dwudziestego wieku, a został ograniczony do wypadków prawnokarnej represji za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego(lub z powodu takiej działalności), a to łączy się z prowadzeniem postępowania karnego w stosunku do indywidualnie oznaczonej osoby, i wydania orzeczenia, następnie unieważnionego, na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy lutowej, co pozwoliłoby do dochodzenia roszczeń na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy lutowej, taka sytuacja bez wątpienia nie miała miejsca w odniesieniu do J. O. (1), wskazany we wniosku i zacytowany w apelacji art. 8 ust. 2 a ustawy lutowej nie dawał podstaw do dochodzenia roszczeń ani J. O. (1) ani z uwagi na jego śmierć, jego żonie i synowi, ponieważ przepis ten dotyczy represji ze strony radzieckich organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub organów pozasądowych(radzieckich), a decyzja o odbyciu większości zasadniczej służby wojskowej, w (...) Wojskowym Batalionie (...) była decyzją polskich władz wojskowych, dlatego też Sąd Apelacyjny uznał zarzuty apelacji za bezzasadne, ponieważ represje, których doświadczył J. O. (1) odbywając zasadniczą służbę wojskową w kopalni pozostają poza regulacją przepisów ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, i utrzymał w mocy zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie wniosku z dnia 22 marca 2023 r. oraz 25 lipca 2023 r. w całości i zasądzenie wnioskodawcom zawnioskowanego pismem z dnia 22 marca 2023 r. zadośćuczynienia oraz odszkodowania na rzecz:
|
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
wniosek bezzasadny wobec nie uwzględnienia zarzutów apelacji |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 9 listopada 2023r. w sprawie III Ko 193/23, którym na podstawie art.8 ust. 2a ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego oddalono wniosek B. O. i T. O. w całości co do wszystkich zawartych w nim żądań, związanych z krzywdą i szkodą doznanymi przez J. O. (1) |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
zarzuty skarżącego były bezzasadne i sformułowane w apelacji wnioski nie zasługiwały na uwzględnienie |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
II. |
kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa na podstawie art.13 ustawy lutowej |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
SSA Robert Mąka SSA Stanisław Stankiewicz SSA Przemysław Żmuda |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
pełnomocnik wnioskodawców B. O. i T. O. |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
oddalenie w całości wniosku B. O. i T. O. o odszkodowanie i zadośćuczynienie za represje, które dotknęły J. O. (1), na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23.02.1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego |
|||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
0.11.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację: SSA Stanisław Stankiewicz, SSA Przemysław Żmuda , SSA Robert Mąka
Data wytworzenia informacji: