Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Król-Szymielewicz

Protokolant: Magdalena Świtalska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2018 r. we W.

odwołania K. M.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.

z dnia 23.03.2016r., Nr (...). (...)

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

I.  oddala odwołanie;

II.  zalicza koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. , orzeczeniem z dnia 23 marca 2016r. Nr (...). (...), uchylił orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. z dnia 25 stycznia 2016r. ZON. (...) zaliczające wnioskodawczynię K. M. (mającą wówczas 16 lat) do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Wskazanym orzeczeniem Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. zaliczył wnioskodawczynię K. M. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z przyczyną niepełnosprawności – O8 – T.

W odwołaniu od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W., wnioskodawczyni K. M., reprezentowana przez swojego przedstawiciela ustawowego – matkę M. C. - wniosła o zaliczenie jej do znacznego stopnia niepełnosprawności (k. 2 - 8).

W treści odwołania podniosła, że nie zgadza się z treścią w/w orzeczenia, a to wobec tego, że cierpi na rzadką, wielonarządową chorobę genetyczną – Zespół (...)’a, który nie tylko jest przyczyną chorób układu pokarmowego, ale także układu krążenia, kostnego, krwiotwórczego i innych. Z uwagi na powyższe schorzenia wymaga stałej i długotrwałej opieki oraz pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Nadto podkreśliła, że pozostaje pod stałą multidyscyplinarną kontrolą specjalistyczną: kardiologiczną – koartacja (zwężenie) aorty, hepatologiczną – cholestaza (zastój żółci), hepatosplenomegalia (powiększenie wątroby), hipersplenizm (powiększenie śledziony) oraz okulistyczną – przemieszczenie linii S. (granicy między rogówką a twardówką) do przedniej komory oka. Nadto wymaga stałego nadzoru nefrologicznego (torbiele nerki). Kolejno zauważyła, że ze względu na współistniejące choroby związane z Zespołem (...)’a i towarzyszącą chorobę psychiczną, K. M. musiała zrezygnować z normalnego trybu nauki. Ponadto zobowiązana jest do przestrzegania diety, dokonywania codziennych pomiarów akcji serca i unikania wysiłku. W/w okoliczności powodują, że musi ona pozostawać pod stałą opieką swojej matki. Co więcej, stan psychiczny wnioskodawczyni jest zły – cierpi ona na fobię społeczną, co wynika nie tylko z jej stanu zdrowia ale również z dalszych rokowań.

W odpowiedzi na odwołanie Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. wniósł o oddalenie odwołania wnioskodawczyni, wobec braku możliwości zastosowania wobec niej art. 6c ust 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz.721 z późn zm. ).

W uzasadnieniu wskazano, że skład orzekający Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) stwierdził, że werdykt organu I instancji jest sprzeczny z obowiązującymi w tej materii przepisami prawa, wobec czego ustalił u K. M. umiarkowany stopień niepełnosprawności. W ocenie organu odwoławczego nie zachodzi niezdolność do samodzielnej egzystencji. K. M. nie wymaga bowiem stałej lub długotrwałej opieki i pomocy osób trzecich, przez co należy rozumieć całkowitą zależność osoby od otoczenia, powodującą konieczność pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwieniu kontaktów ze środowiskiem.

W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni K. M. urodziła się w dniu (...) (aktualnie jest już pełnoletnia).

W 2014 r. rozpoznano u niej chorobę genetyczną – zespół (...)’a. Jest to zespół wad genetycznych dotyczących narządów wewnętrznych (wątroby, nerek, serca i trzustki). Choroba ta charakteryzuje się występowaniem zastoju żółci, wadami układu sercowo-naczyniowego, ruchu i oczu, patologią nerek.

U wnioskodawczyni stwierdzono anomalię rozwojową wątroby, niewielkie włóknienie wątroby, wielotorbielowatość jednej, lewej nerki, nadciśnienie tętnicze I stopnia (...), powiększenie śledziony (hipersplenizm), łagodną koarktację aorty, małopłytkowość i leukopenię. Z uwagi na te schorzenia wnioskodawczyni była wielokrotnie hospitalizowana i zażywa leki.

Jednakże ekspresja genów jest zmienna i aktualnie u wnioskodawczyni przebieg choroby jest łagodny, nie powodujący istotnego upośledzenia przede wszystkim funkcji metabolicznej wątroby.

Wątroba nie jest powiększona, poziom bilirubiny nie jest istotnie podwyższony, parametry świadczące o funkcji metabolicznej wątroby pozostają w normie. T. jednej, lewej nerki, w żadnym stopniu nie upośledza funkcji wydalniczej nerek, a poziom kreatyniny pozostaje w granicach normy. Nie stwierdza się u wnioskodawczyni wad rozwojowych układu kostno-szkieletowego, nieprawidłowości związanych z narządem wzroku, kwasicy kanalikowej nerek, zwężenia tętnic szyjnych, tętniaków mózgu, uszkodzenia narządu słuchu, które mogą występować w przypadku tej choroby. Brak jest podstaw do rozpoznania u wnioskodawczyni padaczki.

Obecnie choroba wnioskodawczyni przebiega u niej w sposób łagodny, bez istotnych klinicznie i czynnościowo powikłań. Sam fakt istnienia tej choroby nie może być podstawą do orzekania wobec wnioskodawczyni znacznego stopnia niepełnosprawności.

Wskutek choroby stwierdza się u wnioskodawczyni mało dojrzałą, nieprawidłowo rozwijającą się osobowość oraz występowanie zaburzeń depresyjnych - właśnie jako skutek schorzeń somatycznych. Zaburzenia depresyjne wymagają korekty farmakologicznej oraz oddziaływań psychoterapeutycznych.

K. M. pozostaje pod stałą multidyscyplinarną kontrolą specjalistyczną: kardiologiczną – koartacja (zwężenie) aorty, nefrologiczną - torbiele nerki, białkomocz, okulistyczną – przemieszczenie linii S. oraz gastroenterologiczną – hepatosplenomegalia w przebiegu zespołu (...)’a, z cechami uszkodzenia wątroby i okresową trombocytopenią.

W 2015 r. K. M. rozpoczęła zaoczną naukę w Technikum nr 15 we W. w zawodzie technik ochrony środowiska.

Rozpoznane u K. M. choroby mają przebieg łagodny i nie upośledzają istotnie funkcji organizmu. Wnioskodawczyni jest prawidłowo rozwiniętą dziewczynką z Indeksem Masy Ciała na pograniczu prawidłowej masy ciała i niedowagi, ze sprawnym układem ruchu, w pełni wydolną krążeniowo i oddechowo oraz sprawną mentalnie. Funkcja wątroby jest dobra, a zaawansowanie choroby niewielkie.

Wnioskodawczyni w sposób nieuzasadniony, tak bardzo negatywnie postrzega swój aktualnie dobry stan somatyczny.

Dobry stan somatyczny wnioskodawczyni nie powoduje jej całkowitej niezdolności do pracy i nie wymaga ona opieki osoby drugiej w życiu codziennym i pełnieniu ról społecznych.

Dowód: - opinia biegłej sądowej z zakresu kardiologii – dr nauk. med. D. G. z dnia 08.09.2016 r., k. 20-21,

- opinia sądowo-psychiatryczna – lek. med. J. B. z dnia 28.03.2017 r., k. 37 – 41,

- opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii – lek. med. E. T., k. 58 – 60,

- opinia biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii – dr n. med. K. L., k. 81,

- opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii – dr n. med. K. L., k. 131,

- opinia uzupełniająca z dnia 10.05.2018 r. biegłej sądowej z zakresu kardiologii – dr nauk. med. D. G., k. 146-147,

- dokumentacja medyczna wnioskodawczyni, k. 94 – 111,

- dokumentacja w aktach (...),

- zeznania świadka M. C., k. 113-114,

- przesłuchanie wnioskodawczyni, k. 159v-160.

(...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. orzeczeniem z dnia 25 stycznia 2016 r. zaliczył wnioskodawczynię do lekkiego stopnia niepełnosprawności, na okres do dnia 31 stycznia 2018 r., z symbolem przyczyny niepełnosprawności 08 - T 11-L, wskazując jako odpowiednie zatrudnienie pracę lekką oraz konieczność odbycia szkolenia, w tym specjalistycznego.

Wnioskodawczyni złożyła odwołanie do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W..

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. orzeczeniem z dnia 23 marca 2016r. Nr (...). (...), uchylił orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności we W. z dnia 25 stycznia 2016r. ZON. (...) zaliczające wnioskodawczynię K. M. do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Wskazanym orzeczeniem Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. zaliczył wnioskodawczynię K. M. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, z przyczyną niepełnosprawności – O8 – T, orzeczenie wydano do dnia 31.03.2018r., ze wskazaniem pracy w warunkach chronionych.

Dowód: - dokumentacja w aktach (...).

Mając na uwadze powyższe ustalenia stanu faktycznego, Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało oddaleniu w całości jako nieuzasadnione.

Wnioskodawczyni K. M. zakwestionowała prawidłowość orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. z dnia 23 marca 2016 r. (...). (...) wnosząc o zaliczenie jej do znacznego stopnia niepełnosprawności.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, w tym na dokumentacji medycznej wnioskodawczyni znajdującej się w aktach (...), na opiniach (...)-ech biegłych sądowych: lekarza kardiologa, neurologa, psychiatry oraz gastroenterologa, przy czym biegła kardiolog i biegły gastroenterolog wydali także opinie uzupełniające.

Sąd ustalił stan faktyczny sprawy biorąc za podstawę także zeznania świadka - matki wnioskodawczyni M. C. oraz dowód z przesłuchania samej wnioskodawczyni.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż subiektywne przekonanie wnioskodawczyni oraz jej matki o tym, że występujące u wnioskodawczyni schorzenia powodują konieczność zaliczenia jej do znacznego stopnia niepełnosprawności, nie znalazło potwierdzenia w rzeczowych i konkretnych opiniach biegłych sądowych, którzy badali wnioskodawczynię.

Zważyć należy, iż art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123 poz. 776 ze zm., zwanej dalej „ustawą”) ustala trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą tj. znaczny, umiarkowany oraz lekki stopień niepełnosprawności. Ustawa definiuje także wspomniane rodzaje stopni niepełnosprawności.

Do znacznego stopnia niepełnosprawności zaliczono osoby mające naruszoną sprawność organizmu, niezdolne do pracy albo zdolne do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagające, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji (art. 4 ust. 1 ustawy).

Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ustawodawca zaliczył osoby z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolne do pracy albo zdolne do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagające czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (art. 4 ust. 2 ustawy).

Natomiast do lekkiego stopnia niepełnosprawności zaliczono osoby o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mające ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (art. 4 ust. 3 ustawy).

W celu ustalenia, do jakiego stopnia niepełnosprawności zalicza się K. M. oraz czy naruszenie sprawności jest trwałe czy okresowe i na jaki czas, ze szczególnym uwzględnieniem symbolu niepełnosprawności, od kiedy istnieje niepełnosprawność i czy małoletnia wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz czy zachodzi konieczność przebadania małoletniej przez innych biegłych sądowych, Sąd, na zasadzie art. 468 k.p.c., postanowił podjąć czynności wyjaśniające poprzez zasięgnięcie opinii biegłych sądowych lekarzy z zakresu kardiologii, neurologii i psychiatry. Ponadto kierując się treścią opinii biegłej sądowej z zakresu neurologii oraz wnioskiem wnioskodawczyni, Sąd dopuścił dodatkowo dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu gastroenterologii.

Na podstawie analizy dokumentacji lekarskiej oraz osobiście przeprowadzonego badania, biegli sądowi z zakresu kardiologii – dr n. med. D. G., psychiatrii - lek. med. J. B., neurologii – lek. med. E. T. oraz z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii – dr n. med. – K. L. jednomyślnie orzekli, że wnioskodawczyni nie wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, wobec czego nie może zostać uznana za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym.

Biegli sądowi rozpoznali u K. M. następujące schorzenia: zespół (...)’a, torbielowatość jednej nerki - lewej, anomalię rozwojową wątroby, niewielkie włóknienie wątroby, koarktację aorty łagodnej, małopłytkowość i leukopenię, hipersplenizm, nadciśnienie tętnicze I stopnia, niedojrzałą osobowość, zaburzenia osobowości występujące na skutek schorzeń somatycznych.

W uzasadnieniu do opinii biegła sądowa z zakresu kardiologii – dr n. med. D. G. wskazała, że K. M. ma ograniczoną zdolność do wykonywania pracy i potrzebuje okresowej pomocy w pełnieniu ról społecznych, jednakże obecny stan układu krążenia i stan ogólny nie powodują całkowitej niezdolności do pracy ani niesprawności wymagającej stałej lub długotrwałej pomocy osoby drugiej. Wobec tego, orzeczenie (...) i ustalona przyczyna niepełnosprawności są właściwe oraz brak jest wskazań do badania przez innych biegłych, poza wyznaczonymi przez Sąd.

Z kolei w uzasadnieniu do opinii biegła sądowa z zakresu psychiatrii – lek. med. J. B. wskazała, że po przeprowadzeniu badania stanu psychicznego oraz zapoznaniu się z aktami sprawy należało uznać, że K. M. nie jest chora psychicznie w rozumieniu psychozy, ani też nie jest upośledzona umysłowo. Jednakże u opiniowanej stwierdza się mało dojrzałą, nieprawidłowo rozwijającą się osobowość jako skutek schorzeń somatycznych. Na podłożu zaburzeń osobowości, jako skutek choroby somatycznej u wnioskodawczyni rozwijają się okresowo zaburzenia depresyjne, które wymagają korekty farmakologicznej oraz oddziaływań psychoterapeutycznych. W ocenie biegłej sądowej w/w zaburzenia pozwalały zaliczyć wnioskodawczynię pod względem psychiatrycznym do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolem niepełnosprawności 02-P ale tylko w okresie od 22.12.2015r. do 22.12.2017r. Biegła wskazała, iż w opisanym stanie psychicznym wnioskodawczyni nie wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz nie zachodzi konieczność przebadania wnioskodawczyni przez innych biegłych niż wyznaczeni przez Sąd.

Biegła sądowa z zakresu neurologii – lek. med. E. T. natomiast wskazała, że po zapoznaniu się z całokształtem dokumentacji medycznej stwierdzić należało, że wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym – okresowo do 31 marca 2018 r., z symbolem niepełnosprawności – O8-T, z tym jednak zastrzeżeniem, że schorzenia zdiagnozowane u K. M. nie są domeną neurologii, wobec czego za konieczne biegła uważała zasięgnięcie opinii biegłego gastroenterologa. Nadto biegła zaznaczyła, że z punktu widzenia neurologa opinia (...) z dnia 23 marca 2016 r. jest trafna.

Z kolei biegły sądowy z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii – dr n. med. K. L. uznał, że K. M. nie może zostać uznana za osobę niepełnosprawną w stopniu wyższym niż lekki i że orzeczenie (...) co do symbolu i czasu trwania niepełnosprawności jest właściwe. Nadto zdaniem biegłego nie zachodzą okoliczności uzasadniające przebadanie wnioskodawczyni przez innych biegłych. Uzasadniając swoje stanowisko biegły wskazał, że rozpoznane u K. M. choroby mają przebieg łagodny i nie upośledzają istotnie funkcji jej organizmu. Wnioskodawczyni jest prawidłowo rozwiniętą dziewczynką z Indeksem Masy Ciała na pograniczu prawidłowej masy ciała i niedowagi, ze sprawnym układem ruchu, w pełni wydolną krążeniowo i oddechowo oraz sprawną mentalnie. Nie stwierdza się istotnego upośledzenia funkcji metabolicznej wątroby, włóknienie wątroby nie jest zaawansowane, nie stwierdza się nadciśnienia wrotnego z wytworzeniem żylaków przełyku, a ilość płytek krwi zapewnia hemostazę organizmu. W tym stanie wnioskodawczyni jest w pełni samodzielna w życiu codziennym i w pełnieniu ról społecznych. Nie wymaga większej, niż zdrowa dziewczynka w jej wieku, pomocy drugiej osoby w życiu codziennym i pełnieniu ról społecznych. Obecnie trudno jest się wypowiadać co do możliwości pracy wnioskodawczyni, gdyż wiążącą opinię w w/w zakresie można wydać z chwilą ukończenia przez nią edukacji i chęci podjęcia pracy. Obecny stan choroby z całą pewnością nie powoduje całkowitej niezdolności do pracy czyli niemożności wykonywania jakiejkolwiek pracy (nie wskazań do pracy w warunkach chronionych). Nadto biegły zaznaczył, że sam fakt choroby, jej leczenia i związanego z tym nastawienia opiekunów pozostaje bez wpływu na orzekanie o niepełnosprawności. Hipotetyczne pogorszenie stanu zdrowia w przyszłości może skutkować kolejnym wnioskiem o ustalenie stopnia niepełnosprawności, jednakże nie może wpływać na orzekanie tu i teraz w danym miejscu i czasie. Biegły zwrócił uwagę, iż u wnioskodawczyni nie występują ograniczenia do normalnego trybu nauki, stosowania specjalnej diety, jak też unikania miernych wysiłków fizycznych, a co podnosił pełnomocnik wnioskodawczyni (ograniczenia istnieją tylko do dużych wysiłków z dużym wydatkiem energetycznym).

Wnioskodawczyni wniosła zarzuty do opinii biegłej sądowej z zakresu kardiologii, domagając się odniesienia się przez biegłą do faktu swoich dolegliwości w związku z wrodzoną wadą serca polegającą na zwężeniu aorty w części jej łuku.

Ponadto wnioskodawczyni wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego sądowego dr K. L. po uprzednim osobistym zbadaniu wnioskodawczyni (na pierwszy wyznaczony termin badania wnioskodawczyni nie stawiła się i pierwszą opinię biegły wydał na podstawie akt sprawy).

Celem dogłębnego wyjaśnienia stanu zdrowia K. M. Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłej sądowej z zakresu kardiologii oraz biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii dr K. L. -msporządzonej po osobistym zbadaniu wnioskodawczyni.

W opinii uzupełniającej z dnia 19 marca 2018 r. biegły sądowy z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii – dr n. med. K. L. po bezpośrednim przebadaniu wnioskodawczyni i po analizie dokumentacji medycznej wnioskodawczyni podtrzymał swoją opinię z dnia 2 października 2017 r., w dalszym ciągu podnosząc, iż co do zasady powinna ona zostać uznana za osobę o lekkim stopniu niepełnosprawności, a już z pewnością wnioskodawczyni nie spełnia kryteriów wyższego niż umiarkowany stopień niepełnosprawności – a który to stopień przyznał jej (...).

Uzasadniając swoją opinię biegły podkreślił, że choroba wnioskodawczyni – zespół (...)’a – przebiega aktualnie bez istotnych klinicznie i czynnościowo powikłań. Biegły ponownie zaznaczył, że wnioskodawczyni jest w pełni sprawna ruchowo i mentalnie, wydolna krążeniowo i oddechowo, bez upośledzenia funkcji narządów wzroku i słuchu. Zaawansowanie choroby u wnioskodawczyni jest niewielkie. W ocenie biegłego dobry stan somatyczny wnioskodawczyni nie powoduje jej całkowitej niezdolności do pracy i nie wymaga ona opieki osoby drugiej w życiu codziennym i pełnieniu ról społecznych.

Nadto biegły podkreślił, że niewątpliwie na negatywne spostrzeganie przez wnioskodawczynię swojego dobrego stanu somatycznego ma wpływ mało dojrzała osobowość i uwarunkowania środowiskowe, co niekorzystnie stygmatyzuje wnioskodawczynię. Biegły wskazał, że nie ma żadnych przesłanek somatycznych do ograniczenia funkcjonowania wnioskodawczyni w grupie rówieśniczej, uprawiania rekreacyjnie sportu, nabywania kwalifikacji zawodowych itp.

Wnioskodawczyni ponownie wniosła zastrzeżenia do opinii w/w biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii, domagając się dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii innego biegłego sądowego z zakresu chorób wewnętrznych i gastroenterologii.

Z kolei w opinii uzupełniającej z dnia 10 maja 2018 r. biegła sądowa z zakresu kardiologii – dr nauk. med. D. G. ustosunkowując się szczegółowo do zarzutów wnioskodawczyni, w całości podtrzymała swoją wcześniejszą opinię z dnia 08 września 2016 r., ponownie podnosząc, że nie ma żadnych podstaw, aby orzekać, że wnioskodawczyni jest niedołężna i wymaga stałej pomocy osoby drugiej przy wykonywaniu codziennych czynności życiowych.

Wobec powyższego, tut. Sąd pragnie wskazać, iż subiektywne przekonanie wnioskodawczyni ( i jej mamy) o wadliwości sporządzonych opinii nie znalazło potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym sprawy.

Sąd w pełni podzielił wnioski zawarte w opiniach (...)-ech w/w biegłych sądowych. Zdaniem Sądu, opinie te należało uznać za wiarygodne, a nadto, jasne, wewnętrznie spójne i logiczne. Biegli odnieśli się do wszystkich schorzeń wnioskodawczyni, a sporządzone przez siebie opinie wyczerpująco uzasadnili. Sąd w pełni podzielił powyższe opinie, które poparte zostały nie tylko posiadanymi przez biegłych wiadomościami specjalnymi, ale również znalazły pełne odzwierciedlenie w dokumentacji lekarskiej wnioskodawczyni zgromadzonej w aktach sprawy.

W tym miejscu podnieść należy, iż jak wskazuje w swym orzecznictwie Sąd Najwyższy: „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń” (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990 roku , sygn. akt I PR 148/90, OSP 1991/11/300).

Ponadto nie może być tak, że na skutek wydania przez biegłego sądowego niekorzystnej dla strony opinii, Sąd ma obowiązek dopuszczać dowody z coraz to kolejnych opinii biegłych sądowych. W ocenie Sądu takie wnioski dowodowe zmierzają jedynie do zbędnej zwłoki w postępowaniu i dlatego na podstawie art. 217 §3 k.p.c. winny podlegać oddaleniu.

Jak podnosi się w orzecznictwie: „Sąd nie jest zobowiązany do uwzględniania kolejnych wniosków dowodowych strony tak długo, aż strona udowodni korzystną dla siebie tezę i pomija je od momentu dostatecznego wyjaśnienia spornych okoliczności sprawy (vide: wyrok SN z 19.03.1997r., II UKN 45/97, OSNP 1998/1/24).

Dlatego też na rozprawie w dniu 26.07.2018r. Sąd oddalił wnioski dowodowe wnioskodawczyni o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego gastroenterologa, o przesłuchanie biegłego gastroenterologa dr K. L. na rozprawie i o ponowne, uzupełniające przesłuchanie w charakterze świadka matki wnioskodawczyni – jako wnioski zmierzające do zbędnej zwłoki w postępowaniu.

Zdaniem Sądu, biegły gastroenterolog zwłaszcza w swojej drugiej opinii z dnia 19.03.2018r. (k.131) bardzo szczegółowo i rzeczowo wyjaśnił, na czym polega schorzenie, na które cierpi wnioskodawczyni, czym się ono objawia konkretnie u niej i ocenił aktualny stan zdrowia wnioskodawczyni. W ślad za tym biegłym podkreślić należy, że sam fakt istnienia choroby, konieczność obserwacji i leczenia wnioskodawczyni, nie stanowi wystarczającej przesłanki do zaliczenia wnioskodawczyni do osoby niepełnosprawnej w znacznym stopniu. Konieczne jest bowiem wystąpienie przesłanek wyartykułowanych w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Należy też pamiętać, że wnioskodawczyni w dniu 22.12.2017r. skończyła zaledwie 18 lat, nie jest osobą niedołężną, dobrze się rozwija jako nastolatka – a nie ma wyższego, aniżeli znaczny, stopień niepełnosprawności.

Reasumując, w ocenie Sądu sporządzone przez biegłych sądowych różnych specjalności opinie są merytorycznie uzasadniane i nie budzą żadnych wątpliwości interpretacyjnych, gdyż zostały sporządzone w sposób rzetelny, jasny i konkretny, dając odpowiedź na wszystkie postawione w tezie dowodowej pytania. Warto podkreślić, że biegli sądowi jednomyślnie orzekli, że wnioskodawczyni nie może zostać zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności, podnosząc, iż obecny stan zdrowia wnioskodawczyni nie powoduje jej całkowitej niezdolności do pracy i nie wymaga ona opieki osoby drugiej w życiu codziennym i pełnieniu ról społecznych.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie wnioskodawczyni podlegało oddaleniu w punkcie I-wszym sentencji wyroku jako nieuzasadnione.

W punkcie II – gim sentencji wyroku, Sąd zaliczył koszty sądowe na rachunek Skarbu Państwa od uiszczenia których wnioskodawczyni, w myśl przepisów art. 96 ust. 1 pkt.4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 r. Nr 167 poz. 1398 ze zm.) była zwolniona z mocy ustawy.

Z uwagi na powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.