Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Protokolant: Małgorzata Weres

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2016r. we W.

odwołania M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 24.03.2015r. Nr (...)

w sprawie M. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznaje ubezpieczonemu prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 12.02.2015r. do dnia 13.02.2015r.;

II.  w pozostałym zakresie odwołanie oddala;

III.  koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Ubezpieczony M. K. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego - Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 24 marca 2015r. nr (...) wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 12 lutego 2015r. do dnia 27 marca 2015r.

W uzasadnieniu żądania podał, iż organ rentowy nie rozpatrzył sprawy całościowo jak również, że po wypadku jakiemu uległ w czerwcu 2014 roku podjęte leczenie nie przyniosło żadnego skutku, gdyż nadal odczuwa bóle kręgosłupa, pleców i barków. Podał, że wdrożona rehabilitacja okazała się bezskuteczna a nawet pogorszył się jego stan zdrowia w związku
z czym został skierowany, przez lekarza ortopedę traumatologa, na dodatkowe badania do lekarza neurochirurga, który potwierdził zły stan jego kręgosłupa szczególnie w części szyjnej. Wskazał, że od momentu rozpoczęcia leczenia w roku 2015 nikt nie dokonywał kontroli jego stanu zdrowia i nie kwestionował podstawy wydania zaświadczeń – zwolnień lekarskich
o czasowej niezdolności do wykonywania pracy. Podał, iż skoro lekarz zlecił leczenie i wystawił mu zwolnienie lekarskie i nie zakończył leczenia oświadczeniem o zdolności do pracy to oznacza to, że nie był zdolny do pracy a zatem, że przysługuje mu zasiłek rehabilitacyjny. Wskazał, że mimo powyższego organ rentowy nie tylko nie przyznał mu zasiłku chorobowego ale i nie przyznał mu świadczenia rehabilitacyjnego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu stanowiska organ rentowy podał, że decyzją z dnia 24 marca 2015r. odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres od 12 lutego 2015r. do 27 marca 2015r. i nadal w przypadku orzeczenia dalszej nieprzerwanej niezdolności do pracy. Wskazując na treść przepisów art. 8 w zw. z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa podał, że ubezpieczony był niezdolny do pracy w okresie od 20 czerwca 2014r. do 18 grudnia 2014r. wykorzystując okres zasiłkowy w wymiarze 182 dni. Wskazał, że następnie, tj. na okres od dnia 19 grudnia 2014r. do dnia 17 stycznia 2015r. przyznano wnioskodawcy prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Podał, że kolejne zwolnienia lekarskie wnioskodawca przedłożył na okres od dnia 29 stycznia 2015r. do dnia 13 lutego 2015r. i od dnia 14 lutego 2015r. do dnia
8 marca 2015r. oraz od dnia 9 marca 2015r. do dnia 27 marca 2015r. Podniósł dalej, że zgodnie
z opinią lekarza orzecznika ZUS nie ma podstaw do otwarcia nowego okresu zasiłkowego od dnia 29 stycznia 2015r., gdyż zwolnienie lekarskie wystawione od dnia 14 lutego 2015r. do dnia 8 marca 2015r. na związek z niezdolnością do pracy trwającą od 17 stycznia 2015r. a przerwa między tymi niezdolnościami nie przekraczała 60 dni.

W piśmie procesowym z dnia 27.08.2016r. i na rozprawie w dniu 06.09.2016r. ubezpieczony podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie wniósł dodatkowo o przyznanie mu świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 18.01.2015r. do dnia 27.03.2015r. i wypłacenia należnego zasiłku rehabilitacyjnego wraz z odsetkami.

Postanowieniem z dnia 06.09.2016r. Sąd wyłączył żądanie ubezpieczonego przyznania świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 18.01.2015r. do dnia 27.03.2015r. i jego wypłacenia wraz z odsetkami do odrębnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił stan faktyczny:

Ubezpieczony M. K., z tytułu zatrudnienia w (...) sp. z o.o. we W., podlegał ubezpieczeniu chorobowemu.

W okresie od dnia 20.06.2014r. do dnia 18.12.2014r. ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby.

Powodem orzekania o niezdolności do pracy była:

-

w okresie od 20.06.2014r. do 23.06.2014r. – choroba o numerze statystycznym: M70,

-

w okresie od 24.06.2014r. do 04.07.2014r. – choroba o numerze statystycznym: M 70,

-

w okresie od 05.07.2014r. do 14.07.2014r. – choroba o numerze statystycznym: S 13,

-

w okresie od 15.07.2014r. do 25.07.2014r. – choroba o numerze statystycznym: S 13,

-

w okresie od 26.07.2014r. do 10.08.2014r. – choroba o numerze statystycznym: S 13,

-

w okresie od 11.08.2014r. do 25.08.2014r. – choroba o numerze statystycznym: T 91,

-

w okresie od 11.09.2014r. do 21.09.2014r. – choroba o numerze statystycznym: T 91,

-

w okresie od 22.09.2014r. do 15.10.2014r. – choroba o numerze statystycznym: M 47,

-

w okresie od 16.10.2014r. do 24.11.2014r. – choroba o numerze statystycznym: F 43,

-

w okresie od 25.11.2014r. do 22.12.2014r. – choroba o numerze statystycznym: T 91.

Okres zasiłkowy wynoszący 182 dni ubezpieczony wykorzystał w okresie od 20.06.2014r. do 18.12.2014r.

W okresie od dnia 19.12.2014r. do dnia 17.01.2015r. ubezpieczonemu przyznane zostało świadczenie rehabilitacyjne.

Wnioskodawca ponownie stał się niezdolny do pracy od dnia 29.01.2015r. do dnia 27.03.2015r.

Powodem orzekania o niezdolności do pracy była:

-

w okresie od 29.01.2015r. do 06.02.2015r. – choroba o numerze statystycznym: I 00,

-

w okresie od 07.02.2015r. do 13.02.2015r. – choroba o numerze statystycznym: I 10,

-

w okresie od 14.02.2015r. do 08.03.2015r. – choroba o numerze statystycznym: M 47,

-

w okresie od 09.03.2015r. do 27.03.2015r. – choroba o numerze statystycznym: F 33.

Dowód: - zestawienie zaświadczeń z dnia 18.09.2014r., k. 14 w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 21.10.2014r., k. 21 w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 02.02.2015r., k. 26 w aktach ZUS

- decyzja z dnia 26.01.2015r. w sprawie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego, k. 28 w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 19.02.2015r., k. 32 w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 03.03.2015r., k. 48 w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 23.03.2015r., k. 71 w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 04.08.2016r., k. 123

Decyzją z dnia 24.03.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił wnioskodawcy (ubezpieczonemu) prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 12.02.2015r. do dnia 27.03.2015r. i nadal w przypadku orzeczonej nieprzerwanej niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że ubezpieczony w okresie od dnia 20.06.2014r. do dnia 18.12.2014r. wykorzystał okres zasiłkowy w wymiarze 182 dni, zaś na okres do dnia 19.12.2014r. do dnia 17.01.2015r. zostało mu przyznane świadczenie rehabilitacyjne. Wskazał, że zwolnienie lekarskie od 14.02.2015r. do 08.03.2015r. ma związek przyczynowy z niezdolnością do pracy trwającą do 17.01.2015r. a przerwa między tymi okresami nie przekraczała 60 dni.

Dowód: - decyzja z dnia 24.03.2015r., w aktach ZUS;

Biegli sądowi z zakresu neurologii i ortopedii stwierdzili, iż niezdolność ubezpieczonego do pracy w okresie do dnia 29.01.2015r. do dnia 13.02.2015r. była spowodowana inną chorobą niż schorzenia, na które ubezpieczony chorował w okresie od dnia 20.06.2014r. do dnia 18.12.2014r. oraz w okresie korzystania ze świadczeń rehabilitacyjnych tj. od dnia 19.12.2014r. do dnia 17.01.2015r.
w związku z czym można uznać zasadność otwarcia nowego okresu zasiłkowego.

Nadto biegli podali, że niezdolność do pracy od dnia 14.02.2015r. do dnia
17.03.2015r. i od dnia 18.03.2015r. do dnia 27.03.2015r. jest związana z poprzednim okresem zasiłkowym i okresem korzystania ze świadczeń rehabilitacyjnych (pozostaje z nimi w ciągłości) i nie mogą być zliczone na następnego okresu zasiłkowego.

Jednocześnie biegli zaznaczyli, że organ rentowy prawidłowo ustalił okres zasiłkowy w datach od 20.06.2014r. do 18.12.2014r.

Dowód: - opinia biegłych sądowych z zakresu neurologii o ortopedii, k. 18-20

- opinia uzupełniająca biegłych sądowych z zakresu neurologii o ortopedii, k. 63-64

W dniu 1 kwietnia 2015r. ubezpieczony podjął pracę w (...) sp. z o.o. we W..

Dowód: - pismo (...) sp. z o.o. we W., k. 119

Przed tut. Sądem toczyło się postępowanie w sprawie (sygn. akt IV U 205/15)
z odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego, w którym ubezpieczony domagał się ustalenia uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

Wyrokiem z dnia 05.04.2016r. tut. Sąd odwołanie (powództwo) oddalił i orzekł o kosztach postępowania.

Dowód: - akta tut. Sądu sygn. akt IV U 205/15

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie jedynie w części.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz. U.
z 2014r., poz. 159 ze zm.) świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby
i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013r., poz. 1442 ze zm.).

Z brzmienia art. 8 powołanej ustawy wynika dalej, że zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 nie dłużej jednak niż przez okres 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy:

1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

2) z powodu przebywania w:

a) stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego,

b) szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Jak wynika przy tym z treści regulacji art. 9 powołanej ustawy do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 (ust. 1) a nadto okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. (ust.2)

W niniejszej sprawie jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego w tym zwłaszcza z zestawień zaświadczeń wybranego ubezpieczonego (z dnia 18.09.2014r., z dnia 21.10.2014r., z dnia 02.02.2015r., z dnia 19.02.2015r., z dnia 03.03.2015r., z dnia 23.03.2015r.
i z dnia 04.08.2016r.) a nadto z treści decyzji organu rentowego z dnia 24.03.2015r. i treści decyzji organu rentowego z dnia 26.01.2015r. w sprawie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego ubezpieczony był niezdolny do pracy w okresie od 20.06.2014r. do 18.12.2014r. wykorzystując z tym dniem okres zasiłkowy wynoszący 182 dni. Następnie, tj.
w okresie od dnia 19.12.2014r. do dnia 17.01.2015r. ubezpieczonemu przyznane zostało świadczenie rehabilitacyjne. Z dniem 29.01.2015r. ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy, przy czym kolejne okresy niezdolności do pracy obejmowały okresy: od 29.01.2015r. do 06.02.2015r., od 07.02.2015r. do 13.02.2015r., od 14.02.2015r. do 08.03.2015r. i od 09.03.2015r. do 27.03.2015r.

Przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej (18.12.2014r.) a powstaniem ponownej
(29.01.2015r.) niezdolności do pracy, liczona zgodnie z przepisem art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w zw. z art. 111 k.c., nie przekraczała przy tym 60 dni.

W tych okolicznościach konieczne było ustalenie czy niezdolność do pracy wnioskodawcy powstała od dnia 29.01.2015r. do 06.02.2015r., od 07.02.2015r. do 13.02.2015r., od 14.02.2015r. do 08.03.2015r. i od 09.03.2015r. do 27.03.2015r. spowodowana była tą samą chorobą co niezdolność do pracy trwająca w okresie od 20.06.2014r. do 18.12.2014r. czy też nie.

Z złożonej w sprawie opinii biegłych sądowych z zakresu neurologii i ortopedii wynika, iż niezdolność ubezpieczonego do pracy w okresie do dnia 29.01.2015r. do dnia 13.02.2015r. była spowodowana inną chorobą niż schorzenia, na które ubezpieczony chorował w okresie od dnia 20.06.2014r. do dnia 18.12.2014r. oraz w okresie korzystania ze świadczeń rehabilitacyjnych tj. od dnia 19.12.2014r. do dnia 17.01.2015r. w związku z czym można uznać zasadność otwarcia nowego okresu zasiłkowego. Jednocześnie biegli podali, że niezdolność do pracy od dnia 14.02.2015r. do dnia 17.03.2015r. i od dnia 18.03.2015r. do dnia 27.03.2015r. jest związana z poprzednim okresem zasiłkowym i okresem korzystania ze świadczeń rehabilitacyjnych (pozostaje z nimi w ciągłości) i nie mogą być zliczone na następnego okresu zasiłkowego.

Sąd w całości podzielił stanowisko zawarte w złożonej przez biegłych opinii i opinii uzupełniającej, która spełnia wszelkie wymogi stawiane tego typu dowodom. W niniejszej sprawie stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, jakimi nie dysponował Sąd, i musiało znaleźć oparcie w dowodzie
z opinii biegłego. Złożona zaś przez biegłych opinia była rzetelna, wyczerpująca, logicznie uzasadniona w związku z czym nie budziła żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu. Co istotniejsze biegli sporządzili opinię po badaniu ubezpieczonego oraz na podstawie dokumentacji medycznej i po przeprowadzonym wywiadzie.

Nadto, dokonując oceny opinii złożonej przez biegłych, Sąd zważył, iż opinia została doręczona obu stronom postępowania, przy czym organ rentowy nie zgłosił w zakreślonym terminie zastrzeżeń do opinii biegłych. Zastrzeżenia do opinii biegłych sądowych złożył wprawdzie wnioskodawca jednak w treści opinii uzupełniającej biegli wyczerpująco odnieśli się do zgłoszonych zastrzeżeń podtrzymując stanowisko zawarte w złożonej opinii. Wnioskodawca zgłosił zastrzeżenia i uwagi do opinii uzupełniającej jednak, w ocenie Sądu, stanowiły one jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych sądowych.

Z powyższych przyczyn Sąd dał wiarę opinii złożonej przez biegłych sądowych
w całości jako rzetelnej i wyczerpującej, a przy tym sporządzonej zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i dającej odpowiedź na sformułowane w tezie dowodowej pytania. W trakcie postępowania nie ujawniły się również żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy, rzetelności lub bezstronności biegłych .

Tym samym uzasadnione było jedynie częściowe uwzględnienie wniesionego przez ubezpieczonego odwołania wobec treści powołanych powyżej przepisów i treści opinii biegłych sądowych.

W treści opinii biegli, jak już zaznaczono powyżej, podali, że niezdolność ubezpieczonego do pracy w okresie do dnia 29.01.2015r. do dnia 13.02.2015r. była spowodowana inną chorobą niż schorzenia, na które ubezpieczony chorował w okresie od dnia 20.06.2014r. do dnia 18.12.2014r. oraz w okresie korzystania ze świadczeń rehabilitacyjnych tj. od dnia 19.12.2014r. do dnia 17.01.2015r.
w związku z czym można uznać zasadność otwarcia nowego okresu zasiłkowego. Jednocześnie wskazali oni, że niezdolność do pracy od dnia 14.02.2015r. do dnia 17.03.2015r. i od dnia 18.03.2015r. do dnia 27.03.2015r. jest związana z poprzednim okresem zasiłkowym i okresem korzystania ze świadczeń rehabilitacyjnych (pozostaje z nimi w ciągłości) i nie mogą być zliczone na następnego okresu zasiłkowego.

Zaskarżoną decyzją z dnia 24.03.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił wnioskodawcy (ubezpieczonemu) prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 12.02.2015r. do dnia 27.03.2015r. i nadal w przypadku orzeczonej nieprzerwanej niezdolności do pracy.

Wobec powyższego, i w świetle powołanych powyżej przepisów, uzasadnione było dokonanie zmiany zaskarżonej decyzji i przyznanie ubezpieczonemu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 12.02.2015r. do 13.02.2015r.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego i przyznał wnioskodawcy prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 12.02.2015r. do dnia 13.02.2015r., oddalając odwołanie w pozostałym zakresie; punkt I i II wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie III wyroku Sąd oparł na treści art. 108 k.p.c. i art. 102 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594).