Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 30-04-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Kwiatkowski

Protokolant:Katarzyna Mulak

po rozpoznaniu w dniu 30-04-2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) M. Z. (1), R. Z., M. Z. (2)

przeciwko A. F., B. F. (1)

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanych kwotę 1.234,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C upr 167/14

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 10 lipca 2013 r. strona powodowa (...) M. Z. (1), R. Z., M. Z. (2)domagała się zasadzenia na swoja rzecz od pozwanych solidarnie A. F.i B. F. (1)kwoty 8207,99 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 2355,92 zł od dnia 8 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty, od kwoty 5852,07 zł od dnia 12 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwani nabyli w hurtowni powoda materiały budowlane na podstawie faktur VAT z odroczonym terminem płatności – co do kwoty 5852,07 zł do 11 stycznia 2011 r., co do kwoty 4122,62 zł – do dnia 7 stycznia 2011 r. Ustalonej ceny nie zapłacili, zwracając jedynie towar o wartości 1766,70 zł.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 8 listopada 2013 r. powództwo uwzględniono w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w dniu 24 stycznia 2014 r. pozwani A. F. i B. F. (2) wnieśli o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia, a także wskazując, że strona powodowa nie przedstawiła dowodów na powstanie zobowiązania. Niepodpisane faktury dołączone do pozwu nie były ich zdaniem takim dowodem.

Strona powodowa nie ustosunkowała się do sprzeciwu w terminie zakreślonym, a na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2014 r. jej pełnomocnik oświadczył, ze termin zapłaty ceny ulegl prolongacie, przez co roszczenie nie uległo przedawnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 grudnia 2010 r. strona powodowa (...) M. Z. (1), R. Z., M. Z. (2)sporządziła fakturę VAT dokumentującą sprzedaż pozwanym A. F.i B. F. (1)materiałów budowanych za kwotę 5852,07 zł, z terminem płatności 11 stycznia 2011 r.

(dowód: faktura VAT – k. 7-8)

W dniu 31 grudnia 2010 r. strona powodowa (...) M. Z. (1), R. Z., M. Z. (2)sporządziła fakturę VAT dokumentującą sprzedaż pozwanym A. F.i B. F. (1)materiałów budowanych za kwotę 4122,62 zł, z terminem płatności 7 stycznia 2011 r.

(dowód: faktura VAT – k. 6)

Strona powodowa wytoczyła powództwo o zapłatę w/w należności w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 7 marca 2013 r., ale postępowanie w tej sprawie zostało ostatecznie umorzone na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 kpc, postanowieniem tutejszego Sądu z 13 sierpnia 2013 r. (sygn. (...)).

(dowód: fakty znane Sądowi z urzędu – por. postanowienie tutejszego Sądu z 13.08.2013 r. (sygn.(...)) – k. 37, postanowienie SR (...)z 24 kwietnia 2013 r. (sygn. (...)) – k. 36)

Mając powyższe na uwadze, Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie strona powodowa dochodziła roszczeń z tytułu umowy sprzedaży dokonanej w zakresie przedsiębiorstwa sprzedawcy. Zgodnie z art. 554 kc roszczenia z tytułu tego rodzaju umowy przedawniają się z upływem lat dwóch. Strona powodowa wskazała w samym pozwie i załącznikach do niego termin wymagalności swoich roszczeń. Były to odpowiednio 7 stycznia 2011 r. i 11 stycznia 2011 r. Roszczenia te uległy zatem przedawnieniu, stosownie do art. 120 § 1 kc i art. 112 kc w dniach odpowiednio 7 stycznia 2013 r. i 11 stycznia 2013 r. Po tym terminie pozwani mogli uchylić się od zaspokojenia roszczeń, stosownie do art. 117 § 2 kc.

Strona powodowa nie wskazała w terminie zakreślonym stosownie do art. 207 § 3 kpc jakichkolwiek twierdzeń i dowodów, które pozwoliłyby ustalić, że termin wymagalności jej roszczeń był późniejszy, niż wskazany w pozwie, ewentualnie, że termin przedawnienia roszczeń został przerwany w okolicznościach wymienionych w art. 123 kc.

Po terminie zakreślonym pełnomocnik strony powodowej złożył wnioski dowodowe o przesłuchania świadków i stron na okoliczność ustaleń w przedmiocie terminu zapłaty. Sąd pominął te wnioski, stosownie do art. 207 § 6 kpc i art. 217 § 2 kpc, albowiem pełnomocnik powoda nie próbował nawet wykazać, ze wniosków dowodowych nie zgłosił bez swojej winy, ich uwzględnienie nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy alboż wystąpiły w sprawie inne wyjątkowe okoliczności w rozumieniu przywołanego przepisu. W szczególności należy wskazać, że strona powodowa otrzymała odpis sprzeciwu ze zobowiązaniem do ustosunkowania się do jego treści w dniu 3 marca 2013 r. Nie sygnalizowała następnie, że bez swojej winy nie może złożyć koniecznych wniosków dowodowych, nie złożyła ich także niezwłocznie po otrzymaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. wezwania na rozprawę w dniu 30 kwietnia 2014 r. W tej sytuacji uwzględnienie wniosków dowodowych zgłoszonych dopiero na rozprawie spowodowałoby zwlokę w rozpoznaniu sprawy. Należy tez podkreślić, że strona powodowa jako podmiot zawodowo zajmujący się działalnością gospodarczą mogła swobodnie przygotować się do rozprawy i złożyć odpowiednie wnioski dowodowe w terminie zakreślonym.

Mając powyższe na uwadze, powództwo oddalono, jak w sentencji wyroku

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zasądzając na rzecz pozwanych zwrot kosztów zastępstwa prawnego w kwocie 1200 zł oraz zwrot kosztów opłat skarbowych od pełnomonictw w kwocie 34 zł.