Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący:SSR Monika Wolanin

Protokolant:Alicja Szpyrka

przy udziale Prokuratora: Iwony Chmieleckiej

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2013 r.

na rozprawie sprawy :

J. S.

córki J. i M. z domu G.

urodzonej (...) w B.

oskarżonej o to, że:

w okresie od dnia 16 lipca 2007 roku do dnia 27 sierpnia 2007 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank S.A. z siedzibą we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 38 158, 55 zł na zakup pojazdu marki Y. (...) o nr rej. (...), przez wypełnienie i podpisanie poświadczającego nieprawdę zaświadczenia pracodawcy o zatrudnieniu i wysokości dochodów oraz sfałszowanego zaświadczenia o zarobkach na nazwisko A. T. w (...) Serwis i Pomoc (...) z siedzibą we W. przy ul. (...), które następnie złożono w dniu 27 lipca 2007 roku wraz z wnioskiem o przyznanie kredytu, pisemnego oświadczenia o zatrudnieniu u wskazanego pracodawcy na stanowisku blacharza ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 2 400, 00 zł i na podstawie których A. T. w dniu 27 sierpnia 2007 roku zawarł umowę kredytu złotowego nr (...) dla Konsumenta na zakup pojazdu Y. (...), uzyskując kredyt w kwocie 38 158,55, nie mając zamiaru ani możliwości wywiązania się z postanowień umowy kredytowej i spłacenia zaciągniętego kredytu, czym działała na szkodę (...) Bank SA z siedzibą we W. oraz obecnego wierzyciela, (...) SA z siedzibą we W.

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk

I.  uznaje oskarżoną J. S. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu , opisanego w części wstępnej wyroku , przy czym z opisu czynu eliminuje zwrot : „ oraz sfałszowanego zaświadczenia o zarobkach ” nadto eliminuje z kwalifikacji prawnej przypisanego jej czynu art . 270 § 1 kk i kwalifikuje go jako występek z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w związku z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art 286 § 1 kk w zw. z art 11 § 3 kk wymierza jej karę 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności .

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza wobec oskarżonej na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżoną z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w części , a mianowicie ponad kwotę 500 zł przy czym na mocy art. 17 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia ją z obowiązku uiszczenia opłaty.

Sygn. akt VII K 418 /12

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Oskarżona J. S. w latach 2006 – 2011 prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis Pomoc (...) . Przedmiotem działalności firmy było świadczenie usług w zakresie napraw powypadkowych i serwisowania pojazdów . Siedziba firmy oraz warsztat naprawczy mieściły się we W. przy ul. (...) . Oskarżona zatrudniała w tym okresie pracowników, w tym między innymi G. P..

Dowód:

IV.  wyjaśnienia oskarżonej k. 185, 211-212, 315-316

V.  zeznania świadka G. P. k. 287,

W roku 2007 A. T. , po opuszczeniu Zakładu Karnego w W. , gdzie odbywał karę pozbawienia wolności , poznał mężczyznę-mieszkańca L. , o pseudonimie „Czołg „ . Mężczyzna ten zaproponował mu wzięcie na siebie kredytu , obiecując jednocześnie , iż sam będzie go spłacał, a nadto , iż za taką przysługę otrzyma stosowną gratyfikację . Poinformował jednocześnie A. T. , iż do tego celu będzie mu potrzebny jego dokument tożsamości , zaś resztę niezbędnych dokumentów posiada on sam. A. T. na powyższą propozycję wyraził zgodę .

Następnie w miesiącu lipcu 2007 r. osoba o pseudonimie (...) wraz z innym mężczyzną o nieustalonych personaliach zawiózł A. T. do W. , po czym zaprowadził go do siedziby firmy zajmującej się pośrednictwem udzielania pożyczek i kredytów bankowych – (...) Sp. Z o.o . Mieściła się ona we W. przy ul. (...) .

W siedzibie firmy (...) podpisał przedłożone mu dokumenty . Z ramienia firmy (...).z o.o dokumenty potrzebne do uzyskania kredytu oraz umowę o kredyt złotówkowy podpisał P. S. . Następnie wraz z mężczyzną o pseudonimie (...) A. T. udał się na ulicę (...), do warsztatu oskarżonej J. S. , który mieścił się nieopodal ulicy (...). Tam oskarżona wypełniła dokumenty w postaci zaświadczeń o zatrudnieniu A. T. w jej warsztacie , w charakterze blacharza na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony , z wynagrodzeniem miesięcznym 2400zł , po czym opatrzyła je firmową pieczęcią i złożyła na nich własnoręcznie podpis . Dokumenty te zostały dołączone do wniosku o przyznanie A. T. kredytu i stanowiły podstawę uznania przez bank (...) S.A zdolności kredytowej A. T. i udzielenia mu kredytu w wysokości 38 158,55 zł na zakup pojazdu samochodowego - quada marki Y. , którego właścicielem był K. S. .

Dowód:

  zeznania świadka A. T. k. 286-287, 136

  opinie ustna i opinie pisemne biegłego k. 298, 77-137, 141-169

  zaświadczenie o zatrudnieniu k. 11

  zaświadczenie o zarobkach k 12

  oświadczenie k. 13-14

  wniosek o przystąpienie do umowy ubezpieczenia k. 15

  wniosek o przyznanie kredytu k. 16

  ocena wniosku k. 17-20

  umowa o udzielenie kredytu złotowego k 21

  oświadczenie wnioskodawcy k 24-25

  kserokopia dowodu osobistego A. T. k 26

  kserokopia dowodu rejestracyjnego k 27

  zaświadczenie o zameldowaniu k 29

  umowa sprzedaży pojazdu k 30

  aneks do umowy sprzedaży pojazdu k . 31

  umowa przewłaszczenia k 34

  harmonogram spłat k 36

  zeznania świadka P. S. k. 66-67, 72-73

  zeznania świadka K. S. k. 51-52

  zeznania świadka G. T. k. 69

Ostatecznie umowa o udzielenie A. T. kredytu złotówkowego w kwocie 38 158,55 zł na zakup pojazdu marki Y. (...) o nr rej (...) została zawarta w dniu 27 sierpnia 2007 r . Wedle jej postanowień kredyt miał być spłacony w 60 równych , miesięcznych ratach . Wśród dokumentów dołączonych do w.w umowy znajdowały się zaświadczenia wystawione przez oskarżoną o zatrudnieniu i zarobkach A. T. w firmie (...), oświadczenie kredytobiorcy o zatrudnieniu, wniosek o przyznanie kredytu, wniosek o przystąpienie do ubezpieczenia na życie kredytobiorcy , kserokopia dowodu osobistego A. T., zaświadczenie o jego zameldowaniu na pobyt stały , kserokopia umowy o zakup pojazdu marki Y. (...), aneks do w.w umowy , umowa przewłaszczenia pojazdu na zabezpieczenie , harmonogram spłat rat kredytu .

A. T. kredytu nie spłacił , nie spłacił go także mężczyzna o pseudonimie (...) .

Łączna kwota niespłaconego kredytu stanowi kwotę 37 357,40 zł .

Dowód:

  zaświadczenie o zatrudnieniu k. 11

  zaświadczenie o zarobkach k 12

  oświadczenie k. 13-14

  wniosek o przystąpienie do umowy ubezpieczenia k. 15

  wniosek o przyznanie kredytu k. 16

  ocena wniosku k. 17-20

  umowa o udzielenie kredytu złotowego k 21

  oświadczenie wnioskodawcy k 24-25

  kserokopia dowodu osobistego A. T. k 26

  kserokopia dowodu rejestracyjnego k 27

  zaświadczenie o zameldowaniu k 29

  umowa sprzedaży pojazdu k 30

  zeznania świadka R. M. k. 5 , 189

  zeznania świadka G. T. k. 69

W dniu 29 lutego 2008 r (...) S.A wypowiedział A. T. umowę o udzielenie kredytu, w związku z niewywiązaniem się z terminowej spłaty rat kredytu.

Dowód:

  zeznania świadka R. M. k. 5 , 189

  wypowiedzenie umowy k .37

Na mocy umowy z dnia 30.09.2008 r. firma (...) S.A zakupiła od (...) Bank S.A. wierzytelność , wynikająca z niespłaconego przez A. T. kredytu złotowego o czym pismem z dnia 21.10.2008 r zawiadomiono A. T. .

Dowód:

  zeznania świadka R. M. k. 5 , 189

  zawiadomienie o zmianie wierzyciela k. 33

  zeznania świadka G. T. k. 69

A. T. prawomocnym wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 11 czerwca 2012 r sygn akt VII K 1145/11 został uznany winnym czynu z art. 286 par. 1 kk i art. 297 par. 1 kk i art 270 par. 1 kk w zw. z art. 11 par. 2 kk i art 64 par. 1 kk , popełnionego wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami .

Tymże wyrokiem wymierzono mu karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz na mocy art. 46 par. 1 kk orzeczono wobec niego środek karny w postaci obowiązku naprawienia w całości szkody , wyrządzonej przypisanym mu przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz firmy (...) SA kwoty 37 357,40 zł

Dowód:

VI.  protokół rozprawy z dnia 11 czerwca 2012 r k. 242-244

VII.  prawomocny wyrok sygn akt VII K 1145/11 k 245-246

J. S. ma 49 lat . Jest mężatką , ma dwoje pełnoletnich dzieci , które nie pozostają na jej utrzymaniu. Aktualnie oskarżona przebywa w Wielkiej Brytanii, gdzie pracuje dorywczo i z tego tytułu osiąga miesięczne wynagrodzenie w kwocie około 1000 funtów miesięcznie . J. S. nie była dotąd karana przez sąd.

Dowód:

VIII.  wyjaśnienia oskarżonej k . 271

IX.  karta karna k. 188

Zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i sądowego oskarżona J. S. nie przyznała się do stawianego jej zarzutu. Na etapie śledztwa oskarżona wyjaśniła , iż okazanych jej podczas przesłuchania zaświadczeń o zatrudnieniu i zarobkach , nie wypełniała ani nie podpisywała. Oświadczyła , iż nie zna osób o nazwisku S., T. , S. . Wyjaśniła , iż w 2006 roku miało miejsce włamanie do pomieszczeń jej firmy i została jej skradziona między innymi pieczątka firmowa , o czym zawiadomiła policję. Podała , iż tylko jeden raz wystawiła, na prośbę swego pracownika G. P., zaświadczenie o jego zatrudnieniu i zarobkach . Ustosunkowując się wniosków opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego J. S. całkowicie zakwestionowała jej treść , zaprzeczając by pismo i podpis na zaświadczeniach o zatrudnieniu i zarobkach należały do niej.

Podczas rozprawy głównej oskarżona , nie przyznając się do zarzucanego jej czynu i podtrzymując odczytane jej wyjaśnienia złożone podczas śledztwa podała , iż osobą , która mogła wypełnić i podpisać zaświadczenia o zatrudnieniu był A. N. , jej nieżyjący już współpracownik . Pozostawała z nim w relacjach koleżeńskich , miał on dostęp do jej biura i jego wyposażenia . Posiadał klucze od warsztatu i pomieszczeń do niego przynależnych. Już po jego śmierci , od funkcjonariuszy policji, którzy go poszukiwali , dowiedziała się , iż A. N. trudnił się podrabianiem dokumentów i podpisów. O powyższym nie wspominała w trakcie jej przesłuchania w Prokuraturze gdyż sądziła , iż to nieistotne . Nadto dopiero po przesłuchaniu , jak wyjaśniła , skojarzyła pewne fakty i doszła do wniosku , iż to właśnie A. N. podrobił jej pismo i podpis na zaświadczeniach o zatrudnieniu i zarobkach A. T. , nadto posłużył się pieczątką jej firmy . Ponownie zakwestionowała w całości niekorzystną dla niej treść opinii grafologicznej i jej wnioski końcowe .

(wyjaśnienia oskarżonej k. 185, 211-212, 315-316)

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Analiza całokształtu zebranego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego, ocenionego przez pryzmat naczelnych zasad procesowych , wyartykułowanych w art. 4, 5 par. 2 i art. 7 k.p.k. pozwoliła w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości na przypisanie oskarżonej J. S. winy i sprawstwa czynu opisanego w punkcie I części dyspozytywnej wyroku .

Rekonstruując stan faktyczny sprawy , Sąd oparł się przede wszystkim o treść opinii pisemnych, sporządzonych na etapie śledztwa, przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego - J. J. (2) oraz opinię ustną złożoną przez tegoż biegłego podczas rozprawy głównej . Są one spójne wewnętrzne , a ich wnioski jednoznaczne i klarowne.

Czyniąc ustalenia faktyczne , Sąd oparł się także o treść zeznań świadków : A. T., G. P., P. S., K. S. oraz R. M. i G. T. .

Podstawę zaprezentowanego wyżej stanu faktycznego stanowiła także dokumentacja znajdująca się w aktach sprawy, w tym oryginały i kserokopie dokumentów dołączonych do umowy kredytowej oraz sama umowa o udzielenie kredytu złotowego wraz z oceną zdolności kredytowej A. T.. Zeznania świadków : G. P., P. S., K. S., R. M. i G. T. są spójne wewnętrznie i zasadniczo wzajemnie się uzupełniają . Stąd , Sąd konstruując stan faktyczny sprawy , dał im wiarę i przyjął za podstawę ustaleń faktycznych. Zeznania świadka A. T. - współsprawcy czynu przypisanego oskarżonej J. S. także , w ocenie Sądu ,zasługują na przymiot wiarygodności . Są one zasadniczo spójne i konsekwentne . W powiązaniu z pozostałymi dowodami, zgromadzonymi w sprawie, w tym z opiniami biegłego sądowego z zakresu badania pisma ręcznego oraz ujawnionymi w toku przewodu sądowego innymi okolicznościami sprawy - usytuowania warsztatu oskarżonej w stosunku do miejsca , w którym doszło do podpisania przez A. T. umowy kredytowej , osób znajdujących się w warsztacie , w tym kobiety itp. , zeznania tegoż świadka stanowiły istotną podstawę zrekonstruowania przebiegu zdarzeń będących przedmiotem osądu i udziału w nich oskarżonej J. S. .

Przechodząc do oceny wiarygodności wyjaśnień złożonych przez J. S. Sąd podnosi , iż zasadniczo nie dał im wiary , w zakresie w jakim oskarżona zaprzeczała by wypełniła i podpisała zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach A. T. i stwierdziła , że to inna osoba , być może nieżyjący A. N., podrobił jej pismo oraz podpis na zaświadczeniu, a także posłużył się jej firmową pieczęcią . Treść takich wyjaśnień pozostaje w rażącej sprzeczności z kategorycznymi wnioskami opinii pisemnych i ustnych, złożonych przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, którym Sąd dał w pełni wiarę . Wynika z nich , iż jednoznacznie zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach A. T. wypełniła i podpisała sama oskarżona J. S. . Jak podnoszono wcześniej , wyjaśnienia oskarżonej pozostają także w sprzeczności z wypowiedziami świadka A. T. , który relacjonując przebieg procederu związanego z zakupem w systemie kredytowym quada marki Y. podał , iż na końcu ulicy ( Kosmonautów ) gdzie mieścił się punkt pośrednictwa finansowego usytuowany był warsztat samochodowy ( ul (...) ) , do którego się udał wraz z mężczyzną o pseudonimie „Czołg „ , w którym to była kobieta oczekująca na ich przybycie . Treść wypowiedzi świadka A. T. koresponduje z wnioskami opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, o czym wspominano wcześniej i tworzy przy tym pewną logiczną całość, pozwalającą na poczynienie ustaleń zaprezentowanych wyżej. Dodatkowo podkreślić należy , iż wyjaśnienia oskarżonej ulegały swoistej ewolucji. Początkowo J. S. twierdziła , iż osobą , która wystawiła nieprawdziwe zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach A. T. i podrobiła jej pismo oraz podpis na w.w dokumentach był sprawca włamania do pomieszczeń jej biura i kradzieży pieczątek firmowych. Na etapie postępowania sądowego oskarżona wskazywała zaś na nieżyjącego już, jej byłego współpracownika - A. N. , który był karany za przestępstwa fałszerstwa dokumentów i wspominał jej o posiadanych umiejętnościach w zakresie podrabiania podpisów i pisma innych osób. Jak podnoszono wcześniej jej wypowiedzi pozostają w sprzeczności z kategorycznymi wnioskami opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego. Dodatkowo z karty karnej osoby o nazwisku A. N. wynika , iż jakkolwiek była ona karana za przestępstwo oszustwa z art 286 par 1 kk , nie była sprawcą występku z art 270 par 1 kk . Mając wskazane wyżej okoliczności na uwadze Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej J. S. , uznając je za niewiarygodne i sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym . Jej wypowiedzi zostały potraktowane przez Sąd jako wyraz obranej przez nią i lansowanej linii obrony , zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności karnej za czyn jakiego się dopuściła i nie stanowiły podstawy rekonstrukcji stanu faktycznego w rozpoznawanej sprawie .

Na podstawie poczynionych i zaprezentowanych wyżej ustaleń faktycznych , będących wynikiem oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego , Sąd uznał , iż oskarżona J. S. dopuściła się zarzucanego jej czynu, o znamionach wskazanych w punkcie I części dyspozytywnej wyroku .

Występek z art. 286 § 1 k.k. polega na motywowanym celem osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia cudzym lub własnym mieniem przez wprowadzenie jej w błąd, wyzyskanie błędu lub niezdolności do nienależytego pojmowania przedsiębranej czynności. Doprowadzenie należy tu rozumieć jako wywołanie niekorzystnej dla pokrzywdzonego decyzji rozporządzającej w odniesieniu do jego mienia. Wprowadzenie w błąd to zachowanie prowadzące do wywołania u danej osoby fałszywego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy .Wprowadzenie w błąd polega na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Do przypisania sprawcy czynu z art 286 par 1 kk konieczne jest wykazanie , aby sprawca ten działał w zamiarze bezpośrednim. Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 jest bowiem przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Wywołanie wspomnianego wcześniej mylnego wyobrażenia o rzeczywistości i wprowadzenie w błąd przybierać może w praktyce różnorakie formy , w tym, w przypadku starań o pożyczkę lub kredyt bankowy, przedłożenia pokrzywdzonemu ( kredytodawcy/pożyczkodawcy ) fałszywego , nierzetelnego ,stwierdzającego nieprawdę dokumentu , potwierdzającego możliwość i zdolność wywiązania się kredytobiorcy /pożyczkobiorcy z zaciągniętego zobowiązania .

Przenosząc powyższe uwagi , natury ogólnej ,na grunt realiów rozpoznawanej sprawy i ujawnionego stanu faktycznego , wskazać należy , iż zgromadzony materiał dowodowy pozwala w sposób jednoznaczny na poczynienie ustalenia , iż oskarżona J. S. wypełniła i podpisała stwierdzające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu zarobkach A. T. , które to miało potwierdzać zdolność kredytową w.w i zostało przedłożone pokrzywdzonemu celem uzyskania kredytu na zakup pojazdu marki Y. . Zaświadczenie to stało się podstawą udzielenia A. T. kredytu , którego nie miał zamiaru ani realnych możliwości spłacić . Tym samym poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd doprowadzono go do podjęcia niekorzystnej decyzji w zakresie rozporządzenia mieniem w kwocie wskazanej w części wstępnej wyroku. W realiach rozpoznawanej sprawy nie może budzić wątpliwości , iż oskarżona miała pełną świadomość w jakim celu wspomniane wcześniej zaświadczenia wystawia , bowiem w sposób jednoznaczny wskazuje na to treść druków firmowych S. Banku , które zostały przez J. S. wypełnione , podpisane i opatrzone pieczęcią jej firmy. Powyższe w powiązaniu z twierdzeniami A. T. o jego wizycie w towarzystwie mężczyzny proponującego mu przestępczy proceder w warsztacie J. S. , upoważnia do wniosku , iż oskarżona działała w ramach pewnego podziału ról , a zatem , iż współdziałała z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa . Jej zachowanie wyczerpało ustawowe znamiona występków z art. 286 par 1 kk i art. 297 par 1 kk w zw z art 11 par 2 kk .

Wymierzając oskarżonej karę Sąd, uwzględniając dyrektywy jej wymiaru wskazane w art. 53 k.k., bacząc jednocześnie by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz by była współmierna do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonej czynu oraz aby wymierzona kara spełniała cele w zakresie prewencji szczególnej oraz ogólnej.

Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kar Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim stosunkowo znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonej , a szczególnie skutek tych działań , jakim było wyrządzenie pokrzywdzonemu Bankowi wymiernej szkody . Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę także fakt , iż oskarżona nie była dotąd karana przez sąd i wiodła poprawny , ustabilizowany i wolny od konfliktów z prawem tryb życia .

W przekonaniu Sądu kara pozbawienia wolności orzeczona wobec oskarżonej w wysokości wskazanej w punkcie I części dyspozytywnej wyroku o stanowi swoistą „wypadkową” wspomnianych wcześniej okoliczności i jest ona adekwatna do stopnia jej winy i społecznej szkodliwości przypisanego jej przestępstwa . Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności w sposób właściwy spełni swoje cele wobec oskarżonej i będzie posiadała prawidłowe oddziaływanie wychowawcze i zapobiegawcze . Uczyni ona także , w przekonaniu Sądu , zadość społecznemu jej oddziaływaniu .

Jednocześnie Sąd uznał , iż wobec oskarżonej , która nie była dotąd karana , zachodzi tzw. pozytywna prognoza kryminologiczna na przyszłość i w pełni zasadnym jest zastosowanie wobec niej dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata . Okres ten będzie, zdaniem Sądu , wystarczający do właściwego zweryfikowania przyjętej wobec tej oskarżonej pozytywnej prognozy .

Orzeczenie o kosztach sądowych oparto o treść przepisów powołanych w części dyspozytywnej wyroku .