Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Karolina Kosikowska-Kosmala

Protokolant: Natalia Drzazga

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletnich A. S. oraz K. S. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową M. S.

przeciwko R. S.

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego R. S. tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniego A. S., urodzonego (...) kwotę po 900 (dziewięćset złotych) zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego K. S., urodzonego (...), kwotę po 700 (siedemset złotych) zł miesięcznie, tj. łącznie 1600 zł miesięcznie poczynając od dnia 10 listopada 2013 r., płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki A. i K. M. S., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31 lipca 2012 r. w sprawie oznaczonej sygnaturą akt XIIIRC 2533/10 w kwocie po 400 zł miesięcznie na rzecz małoletniego A. S. oraz w kwocie 300 zł miesięcznie na rzecz małoletniego K. S.;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  zasądza od pozwanego R. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1020 złotych tytułem opłaty od uiszczenia której małoletni powodowie byli zwolnieni;

IV.  zasądza od pozwanego R. S. na rzecz małoletnich powodów kwotę 2400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 808/13

UZASADNIENIE

W dniu 21.11.2013. M. S. działając w imieniu małoletnich powodów A. i K. S. wniosła pozew o podwyższenie alimentów od pozwanego R. S. na rzecz małoletnich powodów A. i K. S. z kwoty po 400 zł w wypadku małoletniego A. i z kwoty po 300 zł w wypadku małoletniego K. do kwot po 1250 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich.

W uzasadnieniu pozwu, M. S. wskazała, że od daty ustalenia obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem synów, co miało miejsce w dacie wydania wyroku rozwodowego w dniu 31.08.2012r. doszło do wzrostu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów, a z drugiej strony do zmniejszenia jej możliwości zarobkowych. Wymieniona wskazała, że straciła pracę w hotelu i obecnie utrzymuje się jedynie z zasiłku dla matki samotnie wychowującej dzieci w wysokości 1200 euro miesięcznie. Matka małoletnich powodów wskazała, że od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem synów, wzrosły jego możliwości zarobkowe, albowiem wraz z konkubiną prowadzi on sieć sklepów monopolowych we W..

Na rozprawie w dniu 24.06.2014r. pozwany uznał powództwo do kwoty 200 euro na obu powodów, oświadczył nadto, że: „jeszcze o 100 zł może podwyższyć i to wszystko”.

W toku rozprawy, sąd ustalił następując stan faktyczny:

Małoletni A. S. ur. (...) oraz K. S. ur. (...) są dziećmi R. i M. S..

Dowód: odpisy skrócone aktów urodzenia małoletnich w aktach sprawy Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt: XIII RC 2533/10.

Wyrokiem z dnia 31.07.2012r. w sprawie XIII RC 2533/10 Sąd Okręgowy we Wrocławiu rozwiązał małżeństwo M. i R. S. przez rozwód z winy obu stron. Jednocześnie, Sąd władzę rodzicielską nad synami stron powierzył matce, ograniczając władzę rodzicielską ojca do ogólnego wglądu w wychowanie, wykształcenie i podejmowanie ważnych decyzji w życiu synów. Udział stron w ponoszeniu kosztów utrzymania synów, został ustalony w ten sposób, że Sąd zasądził od R. S. na rzecz małoletniego A. alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniego K. alimenty po 300 zł miesięcznie, płatne do dnia 15 – go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z stron, do rąk M. S..

Wyrok uprawomocnił się w dniu 22 sierpnia 2012r.

Dowód: wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31.07.2012r. w aktach sprawy o sygnaturze: XIII RC 2533/10.

W dacie rozwodu M. S. wraz z synami zamieszkiwała w Irlandii, gdzie wynajmowała dom. Utrzymywała się z pracy na stanowisku barmanki w hotelu (...) oraz zasiłku socjalnego dla matki samotnie wychowującej dzieci. Łącznie z tych źródeł uzyskiwała dochód w wysokości około 2000 euro miesięcznie. Na utrzymanie domu przeznaczała około 600 euro miesięcznie. Dodatkowo ponosiła miesięczne koszty: energii elektrycznej – 60 euro, ogrzewania olejowego – 100 euro, telefonu stacjonarnego wraz z Internetem.

Koszt utrzymania synów M. S. oceniała na około 600 euro miesięcznie. Małoletni A. był wówczas uczniem II klasy Gimnazjum, uczęszczał na dodatkowe zajęcia z architektury, których koszt wynosił około 50 euro miesięcznie. Miał zdiagnozowana alergie.

Dowód: wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31.07.2012r. w aktach sprawy o sygnaturze: XIII RC 2533/10.

Rober S. wynajmował pokój w mieszkaniu położonym we W. przy ul. (...), za co płacił po 300 zł miesięcznie. Był zatrudniony w Sklepie (...) jako sprzedawca i dostawca i z tego tytułu uzyskiwał wynagrodzenie w wysokości po 1400 zł netto miesięcznie.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt: XIII RC 2533/10.

Małoletni A. i K. S. nadal zamieszkują wraz z matką na terenie Irlandii. Na opłaty za mieszkanie składają się wydatki na: czynsz najmu – 500 euro miesięcznie, Internet - 48 euro miesięcznie, energię elektryczną 150 euro miesięcznie, ogrzewanie gazowe – 70 euro miesięcznie, telewizję 13 euro miesięcznie (160 euro rocznie), co daje łącznie kwotę 780 euro miesięcznie.

Dowód: potwierdzenie wpłaty za Internet wraz z tłuczeniem k. 10-11, 73 – 74, potwierdzenie wpłaty za TV k. 20, dowód wpłaty za czynsz najmu mieszkanie wraz z tłumaczeniem oraz wymiar czynszu najmu k. 21, 76, 162.

Małoletni A. ma 16 lat. Pobiera naukę w szkole ponadgimnazjalnej na kierunku architekt – dekorator wnętrz.. Małoletni K. ma obecnie 13 lat i jest uczniem Gimnazjum. Matka małoletnich ponosi tożsame wydatki na obu synów na: wyżywienie – około 200 euro, podręczniki i pomoce naukowe – 40 euro, odzież i obuwie - 30 euro, bilet autobusowy – 60 euro, telefon komórkowy – 10 euro, fryzjera – 20 euro.

Dodatkowo małoletni A. cierpi na alergie, która nasila się wraz z wiekiem. Zdiagnozowano u niego katar sienny, jest uczulony na sierść zwierząt i roztocza kurzu domowego. Z racji tego, że ukończył 16 lat, nie przysługują mu już zniżki na przyjmowane lekarstwa i obecnie ich średni miesięczny koszt zakupu wynosi 15 euro, a nie jak dotychczas 2,50 euro. Jednorazowa wizyta lekarska u alergologa to wydatek rzędu 50 euro miesięcznie.

Małoletni A. nadto korzysta z siłowni, za co jego matka płaci 48 euro miesięcznie. Rozpoczął również kurs prawa jazdy, którego koszt wynosi 70 euro, a każda dodatkowa godzina jazdy jest płatna po 25 euro.

Małoletni K. natomiast w ramach zajęć dodatkowych uczęszcza do klubu piłkarskiego, za co jego matka uiszcza opłatę w wysokości 30 euro miesięcznie oraz na basen, co kosztuje 20 euro miesięcznie.

M. S. zapewnienia synom wypoczynek letni. We wrześniu 2014r. wybiera się z synami, podobnie jak w roku ubiegłym, na dwutygodniowy urlop do Hiszpanii. Za zakup miejsc noclegowych na Campingu zapłaciła dotychczas 784 zł.

Ponosi ona także znaczne koszty związane z przylotami do Polski, chcąc zapewnić synom kontakt z rodziną, w tym z ojcem oraz z ojczyzną.

W marcu 2013r. K. S. doznał urazu – pęknięcia jądra. Wszelkie koszty związane z leczeniem małoletniego, zostały pokryte samodzielnie przez jego matkę.

Dowód: zaświadczenie lekarskie wraz z tłumaczeniem k. 22-24, 75, rachunki za wakacje 2013r. wraz z tłumaczeniem k. 25-37, potwierdzenie członkostwa i opłat za klub sportowy wraz z tłumaczeniem k. 156 – 158, potwierdzenie opłat za dojazdy do szkoły wraz z tłumaczeniem k. 161, potwierdzenia rezerwacji i opłat za wyjazdy wakacyjne oraz do Polski wraz z tłumaczeniem 163-166, dokumentacja medyczna K. S. k. 167-170, potwierdzenie zakupu podręczników i materiałów papierniczych k. 177-178, potwierdzenie korzystania z usług fryzjerskich k. 180,

M. S. w wyniku redukcji zatrudnienia utraciła pracę w hotelu, gdzie pracowała jako pokojówka. Obecnie utrzymuje się wyłącznie z pomocy socjalnej, otrzymuje dodatek mieszkaniowy i zasiłek dla matki w wysokości około 320 euro tygodniowo oraz po 260 euro miesięcznie na każdego z synów tytułem zasiłku na dzieci. Tym samym jej łączne dochody wynoszą około 1800 euro miesięcznie.

Matka małoletnich posiada samochód osobowy, którego ubezpieczenie wynosi 140 euro miesięcznie. Na paliwo wydatkuje 40 euro tygodniowo. Ma obowiązek uiszczania podatku drogowego w wysokości 55 euro miesięcznie.

Dowód: potwierdzenie wypłat zasiłku oraz decyzje o przyznaniu zasiłku wraz z tłumaczeniem k. 19, 154-155, polisa ubezpieczeniowa samochodu wraz z tłumaczeniem k. 159 – 160, potwierdzenie wypłaty dodatku mieszkaniowego wraz tłumaczeniem k. 77 – 80, 181186.

R. S. obecnie zamieszkuje w domu w zabudowie wielorodzinnej położonym w M. przy ul. (...). Wymieniony dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości w 2013r. za kwotę 267 000 zł. Środki na zakup przedmiotowej nieruchomości – jak twierdzi- pochodziły ze sprzedaży innej nieruchomości – lokalu mieszkalnego – odziedziczonego po babce, położonego we W. przy ul. (...), które sprzedał za kwotę 318 000 zł. Dom został zakupiony w stanie surowym zamkniętym, to też różnicę środków między sprzedażą mieszkania, a zakupem domu pozwany przeznaczył na prace wykończeniowe. Na przedmiotowe prace składały się następujące wydatki: 400- 500 zł – drzwi wejściowe, 10 000 zł kostka brukowa, 10 000 zł tynki, 3000 – 4000 zł wylewki podłóg.

Aktualnie pozwany na eksploatacje domu przeznacza około 220 zł miesięcznie, z czego 100 zł to opłata za energię elektryczną, 60 zł opłata za wodę a 64 zł opłata za wywóz śmieci. Na swoje bieżące utrzymanie wydatkuje 50 – 60 zł dziennie. Pozwany często stołuje się u swoich rodziców.

Dowód: przesłuchanie pozwanego R. S. k. 231-235 oraz zapis na płycie CD k. 129,

Pozwany do marca 2013r. pracował w Sklepie (...) uzyskując dochody w wysokości od 3000 do 4000 zł miesięcznie. W dniu 3 grudnia 2013r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...) R. S. z siedzibą przy ul. (...) w M..

W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej pozwany w dniu 20 lutego 2014r. zaciągnął kredyt w celach inwestycyjnych, tj. przygotowania bazy pod sprzęt ciężki i zakupu koparki. Całkowita kwota kredytu wynosiła 100 000 zł, a okres kredytowania wynosi 59 miesięcy z miesięczną ratą spłaty w wysokości 1980 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie pozwanego R. S. k. 231-235 oraz zapis na płycie CD k. 129, umowa kredytu k. 109 - 110, księga przychodów i rozchodów działalność pozwanego k. 113 – 126, historia rachunku bankowego prowadzonego na rzecz K. R. S. k. 212 – 225.

Zawierając w/w umowę kredytową R. S. w kwestionariuszu osobowym zadeklarował średniomiesięczne dochody netto w wysokości 12 000 zł. Jako źródło tych dochodów wskazał pozarolniczą działalność gospodarczą.

Dowód: informacja z IdeaBank z dnia 28.05.2014r. k. 140.

A. C. prowadzi działalność gospodarczą A. C. Sklep (...), we W., która ma dwie placówki przy ul. (...). Działalność jest zarejestrowana w aktualnym miejscu zamieszkania pozwanego, tj. w M. przy ul. (...).

Dowód: przesłuchanie pozwanego R. S. k. 231-235 oraz zapis na płycie CD k. 129, umowa kredytu k. 109 - 110, wydruk z (...) k. 111, księga przychodów i rozchodów działalność pozwanego k. 113 – 126,

Na rachunek bankowy prywatny pozwanego wpływały kwoty pieniężne z rachunku bankowego A. C. w maju 2014r. w kwotach po 1400 zł i 2500 zł. Na przedmiotowym rachunku widnieją również przelewy środków pieniężnych za faktury Vat sklepu monopolowego (...).

Dowód: historia rachunku bankowego pozwanego k. 226-230.

R. S. cierpi na nadciśnienie tętnicze i alergie wziewną. Na leki wydatkuje około 50 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie pozwanego R. S. k. 231-235 oraz zapis na płycie CD k. 129, dokumentacja medyczna pozwanego k. 209 - 211,

Alimenty na rzecz małoletnich synów pozwanego są uiszczane z prywatnego rachunku bankowego A. C.. Oprócz alimentów pozwany także z rachunku bankowego A. C. dokonał następujących wpłat na rzecz małoletnich synów: 880 zł w dniu 18.03.2013r. tytułem prezentu urodzinowego, 310 zł w dniu 29.05.2013r. tytułem prezentu na dzień dziecka, 880 zł w dniu 24.07.2013r. tytułem dofinansowania do urlopu wypoczynkowego, 220 zł we wrześniu 2013r. tytułem kieszonkowego, 301 zł w dniu 24.12.2013r. tytułem prezentu na Ś., 306 zł w dniu 7.03.2014r. tytułem prezentu na urodziny. Wymieniony pokrył również koszty przylotu synów do Polski w listopadzie 2013r.

Dowód: przesłuchanie pozwanego R. S. k. 231-235 oraz zapis na płycie CD k. 129, potwierdzenia przelewów k. 201 – 207.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się w na dokumentach zgromadzonych w sprawie o sygn. akt: XIII RC 2533/10, dokumentach dostarczonych przez przedstawicielkę ustawową małoletnich i pozwanego.

Sąd jedynie w części, tj. w zakresie podanych przez pozwanego okoliczności dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, z wyłączeniem osiąganych przez niego z tego tytułu dochodów oraz w zakresie sytuacji rodzinnej i zdrowotnej uznał za wiarygodne zeznania pozwanego. Przymiotu tego nie nadał jego oświadczeniem dotyczącym jego aktualnej sytuacji zarobkowej i majątkowej, ponoszonych przez niego wydatków.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów swoje roszczenie oprała na podstawie art. 138 kro. W świetle tego przepisu „W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego”. Zarówno w literaturze jak i orzecznictwie sądowym przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Pojęcia zwiększenia lub zmniejszenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych uprawnionego pozostają we wzajemnej zależności i wzajemnie na siebie rzutują. Wynika to faktu, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (por. orz. SN z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69 , OSNCP 1970, nr 2, poz. 15).

Na mocy wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31.07.2012r. w sprawie XIII RC 2533/10 ustalającego wysokość alimentów należnych od pozwanego małoletnim powódkom, obowiązek ten został rozłożony między rodzicami w ten sposób, że Rober S. został zobowiązany do uiszczania na rzecz małoletnich synów alimentów w kwotach po 400 zł miesięcznie na rzecz A. S. oraz po 300 zł miesięcznie na rzecz K. S..

Wyrok Sądu Okręgowego, był ostatnim orzeczeniem dotyczącym obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem synów, co oznacza, że w ramach niniejszego postępowania kluczowym zagadnieniem dla rozstrzygnięcia o żądaniu opartym na podstawie art. 138 kro jest porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się tego wyroku (22.08.2012r.) ze stanem istniejącym w dacie orzekania.

Zdaniem Sądu, oceniając całość zebranego w sprawie materiału dowodowego, przyjąć należy, że przesłanki z art. 138 kro zostały spełnione. Nastąpiła bowiem w pierwszej kolejności zmiana stosunków po stronie obu małoletnich powodów. Wzrosły ich usprawiedliwione potrzeby nie tylko w zakresie kosztów mieszkania, leczenia, odzieży, kosztów związanych z nauką, pojawieniem się zajęć dodatkowych, co wynika z faktu, że chłopcy dojrzewają, dorastają, a od czasu poprzedniego rozstrzygnięcia o alimentach upłynęły już niemal 2 lata. Niewątpliwie wzrosły tez potrzeby chłopców w zakresie ich leczenia, co w połączeniu z faktem utraty pracy przez ich matkę obrazuje zmianę sytuacji, do jakiej doszło po wydaniu wyroku rozwodowego. Na etapie poprzedniej sprawy koszty utrzymania chłopców zostały oszacowane przez M. S. na poziomie po około 600 euro miesięcznie odnośnie do obu synów.

Aktualnie zaś Sąd kierując się materiałem dowodowym w postaci szeregu dokumentów zawnioskowanych przez M. S. (faktur VAT, rachunków, potwierdzeń przelewów, zaświadczeń) potwierdzających dokonywane przez nią na rzecz synów wydatki, ustalił, że usprawiedliwione potrzeby małoletnich istotnie wzrosły i wynoszą one odpowiednio po co najmniej 700 euro miesięcznie w wypadku małoletniego A. i 670 euro w wypadku małoletniego K.. Co istotne, Sąd ustalając wysokość wskazanych potrzeb, uznał, że nie są one wygórowane, w ich skład wchodzą opłaty za najbardziej podstawowe wydatki, co uwzględniając średni poziom życia rodziców, nie powinno budzić zastrzeżeń w zakresie wysokości potrzeb. Co więcej wskazane przez przedstawicielkę ustawową małoletnich powodów poszczególne potrzeby małoletnich synów, w trakcie całego postępowania, nie były przez pozwanego kwestionowane. Obaj małoletni, którzy obecne mają ukończone po 16 i 14 lat znajdują się w fazie dojrzewania, obaj pobierają naukę na poziomie szkoły ponadpodstawowej, małoletni K. na poziomie I stopnia (odpowiednik polskiego Gimnazjum), zaś małoletni A. na poziomie II stopnia (odpowiednik polskiego liceum). Jak zostało ustalone, z racji zbliżonego okresu rozwojowego synów, część wydatków na małoletnich,. Poznoszona przez nich matkę w skali miesiąca jest tożsama i należą do nich: koszty zapewnienie mieszania (1/3 ogólnych kosztów) – 260 euro, wyżywienie – około 200 euro, podręczniki i pomoce naukowe – 40 euro, odzież i obuwie - 30 euro, bilet autobusowy – 60 euro, telefon komórkowy – 10 euro, fryzjera – 20 euro.

Dalej Sąd w poczet tych potrzeb wliczył w wypadku małoletniego A. koszty jego leczenia, tj. kwotę 15 euro miesięcznie na leki przeciwalergiczne oraz 13 euro miesięcznie na wizyty lekarskie, przyjmując, że minimum 3 razy w ciągu roku chłopiec korzysta z pomocy alergologa, gdzie koszt prywatnej wizyty wynosi 50 euro (3/150 euro : 12 miesięcy). Jako usprawiedliwione Sąd potraktował wydatki na karnet na siłownię dla małoletniego A. - 48 euro miesięcznie oraz wydatki na zajęcia dodatkowe basenu i piłki nożnej małoletniego K. w łącznej wysokości 50 euro miesięcznie.

Należy także zwrócić uwagę na okoliczność, że Sąd ustalając poziom aktualnych usprawiedliwionych potrzeb małoletnich na kwoty po około 700 i 670 euro miesięcznie nie wliczył w ich skład ponoszonych przez ich matkę kosztów zapewnienia wakacji letnich, w tym przedmiocie bowiem nie dysponował dostatecznymi danymi finansowymi, które pozwoliłyby na ich konkretne ustalenie. Przedłożone przez M. S. dowody z biura podróży i potwierdzenia rezerwacji były niepełne, a z racji niestawiennictwa na rozprawę wymienionej, i ostatecznie pominięcia przez Sąd dowodu z jej przesłuchania, Sad tych wątpliwości nie mógł wyjaśnić. Nie mniej, uwzględniając cel podróży wakacyjnych – Hiszpania- jest to kwota rzędu kilkuset euro w skali roku.

Sąd nie wliczył w poczet w/w potrzeb kosztów ponoszonych przez przedstawicielkę ustawową małoletnich na wyjazdy do Polski i z powrotem. Nie wliczył także wydatków jakie wymieniona czyni na opłacenie kursu prawa jazdy dla strasznego syna, są to bowiem koszty jednorazowe, niemające charakteru stale powtarzających się wydatków na bieżące utrzymanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż od czasu ustalenia obowiązku alimentacyjnego, na mocy wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu w dniu 31 lipca 2012r. w sprawie XII RC 2533/10, wzrosły potrzeby małoletnich powodów.

Przy ustalaniu lub podwyższaniu alimentów, Sąd zobowiązany jest także wziąć pod uwagę drugą z przesłanek, o której mowa w art. 135§1 k.r.o.- zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, przy czym nie należy ich kojarzyć z wysokością aktualnych zarobków czy też ich brakiem, lecz z realnymi a niewykorzystywanymi możliwościami majątkowymi i zarobkowymi zobowiązanego.

Zdaniem Sądu z okoliczności sprawy wynika, iż możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego od daty rozwodu znacznie wzrosły.

Sąd ustalił, że wymieniony po formalnym zakończeniu pracy w Sklepie (...) należącym do A. C. w 2013r., w grudniu 2013r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...), której przedmiotem jest wynajmowanie koparek i świadczenie usług za pomocą tego sprzętu.

R. S. słuchany na okoliczność uzyskiwanych z prowadzenia działalności gospodarczej dochodów oświadczył, że są miesiące, kiedy w ogóle nie osiąga dochodów, a średnio kształtują się one na poziomie 900 - 1000 zł netto miesięcznie. Pozwany wskazał w trakcie informacyjnego przesłuchania przed Sądem na rozprawie w dniu 20 maja 2014 roku, że w związku z koniecznością zakupu do swojej firmy koparki, w dniu 20 lutego 2014r. zaciągnął kredyt w banku na kwotę 100 000 zł. Wskazywał wówczas, że w kwietniu zarobił „około kilkaset złotych”. Zapytany o wysokość dochodu deklarowanego przy zawieraniu umowy kredytowej podał, że zawierając umowę deklarował dochód na poziomie 5.000 zł.. Nie potrafił przy tym racjonalnie wyjaśnić rozbieżności wynikających z podawania tak różnych kwot. Sąd w celu zweryfikowania przedmiotowej informacji, uwzględnił wniosek dowodowy pełnomocnika powódki i zwrócił się do Banku o podanie informacji na tę okoliczność. Z informacji IdeaBank z dnia 28.05.2014r. wynika, że R. S. zawierając umowę kredytową w dniu 20.02.2014r. zadeklarował średniomiesięczne dochody netto w wysokości 12 000 zł. Pomijając w tym miejscu zagadnienie odpowiedzialności karnej za podawanie nieprawdziwych danych o dochodach (obwarowane odpowiedzialnością karną przewidzianą m.in. w art. 297 k.k.) należy podkreślić, że dla potrzeb niniejszej sprawy można przyjąć, że dochody pozwanego oscylują pomiędzy kwotą 5000 z a kwotą 12000 zł. Z pewnością są nie mniejsze niż 5000zł., na co wskazują również czynione przez pozwanego wydatki i inwestycje w nieruchomość rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych. Zasady doświadczenia życiowego nie pozwalają przyjąć oświadczenia pozwanego, że pozostawił dobrze płatna pracę wykonywaną w działalności gospodarczej u swojej partnerki życiowej po to by dramatycznie obniżyć swoje dochody i dodatkowo w tej sytuacji zaciągnąć kredyt na kwotę 100 000 zł jednocześnie budując i wykańczając dom za prawdziwe.

Za niewiarygodnością twierdzeń pozwanego, co do aktualnie osiąganych przez niego dochodów, przemawia również okoliczność, że deklarowane przez niego wydatki na bieżące utrzymanie przekraczają znacznie deklarowane dochody. R. S. wskazał, że aktualnie zamieszkuje w domu w M. i ponosi koszty eksploatacyjne w wysokości po średnio 220 zł miesięcznie. Podał, że na bieżące utrzymanie siebie wydatkuje średnio po 50 – 60 zł dziennie, co daje kwotę w łącznej wysokości 1500 – 1800 zł miesięcznie. Dodatkowo 50 zł miesięcznie wydatkuje na leki. Po doliczeniu do powyższych sum uiszczanych przez pozwanego na rzecz synów alimentów w dotychczasowej wysokości, tj. po 700 zł miesięcznie, wychodzi na to, że Rober S. wydatkuje co miesiąc co najmniej kwotę 2470 zł. Powyższe przesadza o tym, że wymieniony, celowo, na potrzeby niniejszego postępowania, zaniża swoje dochody.

Z tych przyczyn Sąd uznał twierdzenia pozwanego w tym zakresie za niewiarygodne.

Nadto w ocenie Sądu, R. S. uzyskuje dodatkowe dochody z pracy bądź współpracy na rzecz swojej konkubiny A. C., która prowadzi sieć sklepów monopolowych we W. i na rzecz której pracował już na etapie sprawy rozwodowej, a następnie, jak twierdzi do 2013r. Wymieniony co prawda powyższemu zaprzecza, na ostatniej rozprawie w dniu 24.06.2014r. oświadczył nawet, że po poprzedniej rozprawie sądowej w dniu 20.05. 2014r. rozstał się z wymienioną, nie mniej Sąd także w tym zakresie nie dał wiary jego oświadczeniom.

Przeciwne wnioski płyną z analizy dowodów zebranych w sprawie. Po pierwsze działalność gospodarcza A. C., była i nadal jest zarejestrowana w miejscu aktualnego zamieszkania pozwanego, tj. w M. przy ul. (...). Pozwany nadal korzysta z samochodu osobowego A. C.. Nadto analiza rachunku bankowego pozwanego wskazuje, że w maju 2014r. na rachunek osobisty pozwanego w IdeaBank wpłynęły kwoty – 1500 zł i 2500 zł z rachunku osobistego A. C.. Wymieniony rozpytywany na tę okoliczność podstawy wpłaty powyższych kwot nie był w stanie wyjaśnić, podał, że: „nie wie z jakiego tytułu je otrzymał”. Nadto pozwany z konta osobistego dokonywał przelewów za faktury VAT wystawione na rzecz Sklepu (...) swojej konkubiny A. C., co miało miejsce w dniach: 24.02.2014r. na kwotę 5435,71 zł oraz 24.03.2014r. na kwotę 2019,55 zł.

Uwagę Sądu zwróciły również wpłaty na rachunek osobisty pozwanego dokonywane przez kontrahentów prowadzonej przez niego działalności (k. 228) co uwzględniając okoliczność, że R. S. ma założony oddzielny rachunek dla transakcji bankowych firmy, przemawia za przyjęciem stanowiska, że nie ewidencjonuje on wszystkich przychodów działalności.

Dodatkowo w dniu 4.04.2014r. na rachunek pozwanego wpłynęła kwota 4000 zł od D. S.. Rozpytywany na tę okoliczność przez Sąd, R. S. stwierdził, że jest to kwota, którą wcześniej pożyczył D. S., a pochodząca z zaciągniętego w lutym kredytu na kwotę 100 000 zł, którego jedynie cześć – 70 000 zł wymieniony przeznaczył na zakup koparki. Powyższe oświadczenia pozwanego, budziły uzasadnione wątpliwości Sądu, który rozpytał wymienionego, czy dysponuje dokumentami potwierdzającymi przedmiotowego okoliczności, zaprzeczył aby takie dowody posiadał, co w konsekwencji zadecydowało o odmowie wiarygodności tym twierdzeniom.

Reasumując Sąd uznał, że R. S. nierzetelnie przedstawia swoje dochody, świadomie, na poczet niniejszego postępowania, podaje okoliczności umniejszające jego możliwości zarobkowe. Nie mniej Sąd po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, doszedł do przekonania, że jego możliwości zarobkowe od daty ustalenia jego obowiązku alimentacyjnego na rzecz synów wyrokiem Sądu Okręgowego w dniu 31.07.2012r. uległy istotnemu zwiększeniu i kształtują się obecnie na poziomie nie mniejszym aniżeli 5000 zł netto miesięcznie. Wówczas natomiast R. S. był zatrudniony w Sklepie (...) i jak oświadczył na rozprawie przez Sądem Okręgowym uzyskiwał z tego tytułu dochody na poziomie 1400 zł netto miesięcznie, ponosząc jedynie o 80 zł wyższe aniżeli aktualnie koszty wynajmu pokoju, za który płacił po 300 zł miesięcznie.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów wskazała również, że od czasu poprzedniej sprawy w przedmiocie alimentów, wzrostowi uległy również możliwości majątkowe pozwanego. R. S. w takcie przesłuchania przed Sądem wskazał, że w 2013r. odziedziczył nieruchomość lokalowa po babce położona we W. przy ul. (...), którą sprzedał w maju 2013r. za kwotę 318 000 zł, a część uzyskanych z tytułu sprzedaży środków w kwocie 267 000 zł przeznaczył na zakup domu w zabudowie szeregowej położonego w M. przy ul. (...).

Nie budzi wątpliwości, że posiadanie przez pozwanego wskazanej nieruchomości potwierdza wzrost jego majątku. Co więcej pozwany wskazał, że kwotę łącznie 24500 zł przeznaczył na wykończenie domu (400- 500 zł – drzwi wejściowe, 10 000 zł kostka brukowa, 10 000 zł tynki, 3000 – 4000 zł wylewki), z czego wnioskować należy, ze posiada jeszcze oszczędności w kwocie około 25 000 zł z tytułu różnicy między sprzedażą odziedziczonej nieruchomości a zakupem i wykończeniem domu w M..

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, iż powództwo zasługuje na uwzględnienie w części i uwzględniając podwyższone, usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów oraz znacznie zwiększone możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego Sąd zasądził od pozwanego R. S. na rzecz małoletniej A. alimenty w kwocie po 900 zł miesięcznie, a więc o 500 zł wyższe o tych ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31.07.2012r. oraz na rzecz małoletniego K. alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie, a więc o 400 zł wyższe od poprzednio ustalonego świadczenia alimentacyjnego, o czym Sąd orzekł w pkt I wyroku.

Sąd oddalił dalej idące powództwo (pkt II wyroku). Uznał bowiem, że mimo, iż M. S. straciła pracę, to jej dochody w porównaniu z datą wyrokowania w sprawie rozwodowej uległy nieznacznemu zmniejszeniu o około 200 euro miesięcznie. Sąd uznał nadto, że matka małoletnich jest osobą młodą, zdrową i dyspozycyjną i nie ma żadnych przeciwwskazań aby podjąć inne zatrudnienie. Sąd przyjął nadto, że aktualnie z uwagi na wiek synów, wymieniona w większym aniżeli dotychczas zakresie winna partycypować w ich utrzymaniu w sposób materialny, aniżeli przez osobiste starania wkładane w ich wychowanie.

Sąd kierując się dyspozycją art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 kpc obciążył pozwanego kosztami sądowymi w postaci opłaty od pozwu, od której małoletni powodowie byli zwolnieni, o czym orzekł w pkt III wyroku.

Na podstawie art. 98 k.p.c. w zw/. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd obciążył pozwanego kosztami procesu, tj. kosztami zastępstwa procesowego powodów, co uczynił w pkt IV wyroku.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w pkt I nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

.

Z.

1. odnotować,

2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu;

3. kal. 14 dni.

W., dnia 14 lipca 2014 roku.