Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Iwona Popiołek-Sikora

Protokolant: Katarzyna Wojciechowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2013 roku we W.

z powództwa (...) Sp. z o.o. w W.

przeciwko (...) Szpitalowi (...) we W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Szpitala (...) we W. na rzecz strony powodowej I. Sp. z o.o w W. kwotę 24,57 zł (dwadzieścia cztery złote i pięćdziesiąt siedem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 marca 2013 roku;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  orzeka, że strona powodowa wygrała sprawę w 13 %, zasądza koszty procesu od strony powodowej na rzecz strony pozwanej na podstawie art. 100 k.p.c., pozostawiając szczegółowe ich rozliczenie na podstawie art. 108 k.p.c. Referendarzowi Sądowemu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. w W. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) Szpitala (...) we W. (obecnie (...) Szpital (...) we W.) kwoty 187 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że w dniu 16 maja 2011 r. zawarła ze stroną pozwaną umowę nr (...). W celu wykonania umowy strona powodowa sprzedała i dostarczyła określony towar, co zostało udokumentowane fakturami VAT nr (S) FS- (...) na kwotę 5.311,44 zł i (S) FS- (...) na kwotę 2.366,28 zł. Strona pozwana uregulowała po terminie wymagalności jedynie należność główną z wymienionych faktur, w związku z czym strona powodowa dochodzi należności odsetkowych od dnia wymagalności do dnia zapłaty. Strona powodowa bezskutecznie wezwała stronę pozwaną do zapłaty pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 7 lutego 2013 r. tut. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem strony powodowej.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od strony powodowej kosztów procesu według norm przepisanych. Uzasadniając swoje stanowisko stwierdziła, że strona powodowa wykonała na jej rzecz usługi wynikające z umowy nr (...), a strona pozwana dokonała zapłaty należności bezpośrednio na rachunek strony powodowej. Odsetki, których domaga się strona powodowa, wyliczone zostały jednak w sposób nieprawidłowy. Strona powodowa nie przedstawiła dowodu potwierdzającego doręczenie stronie pozwanej faktur VAT. Zgodnie natomiast z § 7.2 umowy należność miała być regulowana w terminie 60 dni od dnia dostarczenia do siedziby zamawiającego poprawnie wystawionej faktury VAT. Termin zapłaty nie rozpoczął biegu, a naliczanie jakichkolwiek odsetek jest nieuzasadnione. Nadto, strony w umowie uzgodniły wysokość odsetek umownych na 0,01 % za każdy dzień opóźnienia. Dochodzenie odsetek ustawowych jest zatem bezzasadne.

W piśmie z dnia 24 lipca 2013 r. strona powodowa podniosła, że strona pozwana zapłaciła należność główną wynikającą z faktur, w związku z czym faktury te musiała otrzymać.

W dalszym toku postępowania strony pozostały przy swoich stanowiskach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona powodowa (...) sp. z o.o. w W. jako wykonawca zawarła ze stroną pozwaną (...) Szpitalem (...) we W. (obecnie (...) Szpital (...) we W.) jako zamawiającym w dniu 16 maja 2011 r. umowę nr (...), której przedmiotem była dostawa sprzętu specjalistycznego, określonego szczegółowo w załączniku nr 1 do umowy.

- bezsporne

Zgodnie z § 7 ust. 1 powyższej umowy regulowanie należności miało nastąpić przelewem z konta zamawiającego na konto wykonawcy w terminie 60 dni od dnia dostarczenia do siedziby zamawiającego poprawnie wystawionej faktury VAT oraz dostarczenia do zamawiającego partii zamówionego towaru będącego przedmiotem umowy.

Zgodnie z § 7 ust. 2 umowy w razie opóźnienia w zapłacie wykonawca był uprawniony do naliczania odsetek umownych w wysokości 0.01 % za każdy dzień opóźnienia. Odsetki te miały wyczerpywać roszczenia wykonawcy z tytułu opóźnienia w spełnieniu świadczenia wzajemnego przez zamawiającego.

Dowód:

- umowę nr (...), k. 20-24

Strona powodowa z tytułu umowy ze stroną pozwaną wystawiła w dniu 22 listopada 2011 r. fakturę VAT nr (S) FS- (...) na kwotę 5.311,44 zł oraz w dniu 24 listopada 2011 r. fakturę VAT nr (S) FS- (...) na kwotę 2.366,28 zł. Faktura VAT nr (S) FS- (...) została dostarczona stronie pozwanej w dniu 30 listopada 2011 r., natomiast faktura VAT nr (S) FS- (...) została dostarczona 2 grudnia 2011 r.

Towar objęty wskazanymi fakturami, tj. endoproteza stawu biodrowego, dwie głowy T.-head oraz trzpień EcoFit, został dostarczony stronie pozwanej w dniu 27 grudnia 2011 r.

Dowód:

- faktura VAT nr (S) FS- (...), k. 88

- dokument przyjęcia nr PZ/4702/2011/SM, k. 89

- faktura zakupu VAT, k. 90 -91 i 94-95

- faktura VAT nr (S) FS- (...), k. 92

- dokument przyjęcia nr PZ/4705/2011/SM, k. 93

Strona pozwana uiściła należności z tytułu faktur VAT nr (S) FS- (...) i (S) FS- (...) w kwocie 7.677,72 zł w dniu 30 marca 2011 r.

- bezsporne

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na przedłożonych przez strony dokumentach, a zwłaszcza umowy nr (...), faktury VAT nr (S) FS- (...) i faktury VAT nr (S) FS- (...), których prawdziwość nie budziła wątpliwości. Za niewiele wnoszące do sprawy Sąd uznał zeznania D. T., gdyż jej zeznania były ogólnikowe, a świadek wiele okoliczności istotnych dla sprawy nie pamiętała.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w części na uwzględnienie.

Poza sporem w niniejszej sprawie był fakt zawarcia pomiędzy stroną powodową a stroną pozwaną umowy, której przedmiotem było dostarczenie sprzętu medycznego. Bezsporny był również fakt, iż strona powodowa dostarczyła towar oraz wystawiła faktury VAT nr (S) FS- (...) i (S) FS- (...), a strona pozwana uiściła wynikające z nich należności w dniu 30 marca 2011 r. Kwestią sporną stanowiło natomiast opóźnienie strony pozwanej z zapłatą oraz związana z tym kwestia zasadności naliczenia przez stronę powodową odsetek za czas opóźnienia.

Jak stanowi z art. 488 § 1 k.c. świadczenia będące przedmiotem zobowiązań z umów wzajemnych (świadczenia wzajemne) powinny być spełnione jednocześnie, chyba że z umowy, z ustawy albo z orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu wynika, iż jedna ze stron obowiązana jest do wcześniejszego świadczenia.

W myśl natomiast art. 481 § 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (§ 1). Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (§ 2).

Zgodnie z cytowanymi przepisami, w przypadku opóźniania się przez dłużnika ze spełnieniem świadczenia, wierzyciel może żądać odsetek ustawowych za czas opóźnienia, chyba że strony ustaliły w umowie inną wysokość odsetek. W przedmiotowej sprawie, jak wynika z § 7 ust. 1 umowy nr (...), strony postępowania uzgodniły, iż zamawiający będzie obowiązany do zapłaty wynagrodzenia za dostarczony towar w terminie 60 dni od dnia dostarczenia do siedziby zamawiającego poprawnie wystawionej faktury VAT oraz dostarczenia do zamawiającego partii zamówionego towaru będącego przedmiotem umowy. W § 7 ust. 2 umowy stwierdzono zaś, że wysokość odsetek za czas opóźnienia wynosić będzie 0,01 % za każdy dzień opóźnienia.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że z zastosowania w § 7 ust. 1 umowy spójnika łącznego „oraz” wynika, iż rozpoczęcie biegu 60 dniowego terminu do zapłaty wymagało spełnienia łącznie dwóch przesłanek: dostarczenia do siedziby zamawiającego poprawnie wystawionej faktury VAT oraz dostarczenia do zamawiającego zamówionego towaru. Zgodnie z przedłożonymi fakturami VAT nr (S) FS- (...) i (S) FS- (...), opatrzonymi prezentatą strony pozwanej, zostały one jej dostarczone odpowiednio w dniu 30 listopada 2011 r. i 2 grudnia 2011 r. Strona pozwana nie kwestionowała jednocześnie ich poprawności. Termin do zapłaty nie rozpoczął jednak biegu w tychże dniach, gdyż nie została spełniona druga ze wskazanych wyżej przesłanek. Zaznaczyć należy, że żadna ze stron postępowania nie wskazała kiedy dokładnie towar objęty przedmiotową umową został dostarczony stronie pozwanej. Należało więc w tym względzie posiłkować się przedłożonymi dokumentami, a konkretnie dokumentem przyjęcia nr PZ/4702/2011/SM (k. 89) i dokumentem przyjęcia nr PZ/4705/2011/SM (k. 93). Jak wynika z ich treści, datą otrzymania sprzętu objętego omawianymi fakturami był 27 grudnia 2011 r. W dniu tym zostały spełnione obie przesłanki wynikające z umowy, a 60-dniowy termin do uiszczenia należności przez stronę pozwaną rozpoczął bieg. Od dnia 27 lutego 2012 r. strona pozwana pozostawała więc opóźnieniu.

Z uwagi na określenie przez strony postępowania wysokości odsetek na kwotę 0,01 % za każdy dzień opóźnienia, zasadnym było zasądzenie od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwoty 24,57 zł, jako sumy odsetek wynikających z poszczególnych należności. Odsetki od należności z faktury VAT nr (S) FS- (...) za okres od 27 lutego 2012 r. do dnia 30 marca 2012 r. wynoszą bowiem 17 zł, natomiast odsetki od należności z faktury VAT nr (S) FS- (...) za okres od 27 lutego 2012 r. do dnia 30 marca 2012 r. wynoszą 7,57 zł.

Za niezasadne należało uznać podnoszone przez stronę pozwaną zarzuty odnoszące się do art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ponieważ jej przepisy nie modyfikują ani nie wyłączają stosowania art. 481 k.c. Odsetek, o których mowa w art. 481 k.c. wierzyciel może dochodzić niezależnie od odsetek przysługujących mu na podstawie przepisów ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Jest to uprawnienie wierzyciela, z którego może skorzystać ale nie musi (komentarz do ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych Mariusza Chudzika, część wstępna, do art. 5-7). W niniejszej sprawie strona powodowa nie odnosiła się do omawianej ustawy, w związku z czym zarzuty w tej kwestii należało uznać za bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak na wstępie.

O odsetkach od należności głównej orzeczono na podstawie art. 481 k.c. uznając, iż strona pozwana pozostawała w opóźnieniu z jego zapłatą od dnia 15 marca 2013 r., tj. od dnia następnego po dniu doręczenia jej nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 7 lutego 2013 r.

Orzeczenie o kosztach oparto na art. 100 zd. 1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Strona powodowa wygrała sprawę w 13 % ( 24,57/187 x 100 % = 13,65), w związku z czym obowiązana jest do zwrotu części kosztów stronie pozwanej. Na podstawie art. 108 k.p.c. ich szczegółowe wyliczenie pozostawiono referendarzowi sądowemu.

Z/:

1)  odnotować,

2)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć według wniosku,

3)  kal.14.