Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w M.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grażyna Wójcik

Protokolant: Justyna Kądzioła

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2014 r. w Miliczu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.a r.l. w Luxembourg

przeciwko R. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami postępowania obciąża stronę powodową w zakresie przez nią poniesionym.

Sygn. akt V C upr 448/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...).á r.l. z siedzibą w Luxembourg, działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w dniu 18 czerwca 2013 r. skierowała do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwana R. W. zapłaciła stronie powodowej kwotę 787,90 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

-

od kwoty 188,90 zł od dnia 1 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty;

-

od kwoty 300,00 zł od dnia 31 lipca 2010 r. do dnia zapłaty;

-

od kwoty 299,00 zł od dnia 15 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty.

Ponadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30,00 zł i kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 30 marca 2011 r. przejęła od firmy (...)+ (...) S.A. prawa do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu świadczenia usług związanych z umową abonamentową. Podniosła, że pozwana nie uregulowała zadłużenia wynikającego z 3 faktur, a to:

-

nr (...). z dnia 17 maja 2010 r. na kwotę 188,90 zł, płatnej do dnia 31 maja 2010 r.

-

nr (...)KFZ z dnia 16 lipca 2010 r. na kwotę 300,00 zł, płatnej do dnia 30 lipca 2010 r.

-

nr (...) O. z dnia 31 maja 2010 r. na kwotę 299,00 zł, płatnej do dnia 14 czerwca 2010 r.

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi.

Strona powodowa w dniu 6 września 2013 r. uzupełniła braki formalne pozwu, składając go na urzędowym formularzu.

Pozwana – prawidłowo wezwana - nie stawił się na rozprawę, nie złożyła odpowiedzi na pozew ani nie żądała rozpoznania sprawy pod jej nieobecność.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 marca 2011 r. CANAL+ (...) Sp. z o.o. w W. zawarł ze strona powodową (...).á r.l. z siedzibą w Luxembourg umowę szczegółową dotyczącą sprzedaży wierzytelności. Przedmiotem wyżej wskazanej umowy była m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanej, wynikająca z 3 faktur o łącznej wartości 787,90 zł, a to:

-

nr (...). z dnia 17 maja 2010 r. na kwotę 188,90 zł, płatnej do dnia 31 maja 2010 r.

-

nr (...)KFZ z dnia 16 lipca 2010 r. na kwotę 300,00 zł, płatnej do dnia 30 lipca 2010 r.

-

nr (...) O. z dnia 31 maja 2010 r. na kwotę 299,00 zł, płatnej do dnia 14 czerwca 2010 r.

(dowód: umowa szczegółowa z 30.03.2011 r. k. 12v.;

częściowy wykaz wierzytelności k. 18)

Strona powodowa sporządziła pismo dotyczące zawiadomienia pozwanej o cesji wierzytelności.

(dowód: pismo strony powodowej k. 17v.)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zatem w rozpatrywanej sprawie na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania zasadności powództwa i wysokości dochodzonego roszczenia.

Strona powodowa swoje roszczenie wywodziła z treści przepisu art. 509 k.c., dotyczącego umowy przelewu wierzytelności. Pamiętać należy, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi. Strona powodowa formułując żądanie w niniejszej sprawie zaoferowała jako materiał dowodowy jedynie umowę cesji wraz ze stanowiącym jej załącznik częściowym wykazem wierzytelności oraz pismo informujące pozwaną o przelewie wierzytelności.

W ocenie Sądu przedłożone przez powoda dokumenty są niewystarczające dla uwzględnienia żądania. Strona powodowa, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wykazała bowiem w żaden sposób – wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi – istnienia zobowiązania, zasad obciążania pozwanej opłatami przez pierwotnego wierzyciela i dat powstania zaległości w płatności. Powołała się w zakresie istnienia, wysokości i terminów płatności zadłużenia na 3 faktury, lecz nie dołączyła ich do pozwu. Nie wiadomo zatem, czego konkretnie wskazane faktury dotyczą i na jakiej podstawie zostały wystawione. Uniemożliwia to dokonanie weryfikacji żądania przez Sąd.

Podkreślić również należy, że w uzasadnieniu żądania pozwu strona powodowa powołuje się na cesję wierzytelności ze spółką akcyjną (...)+ Cyfrowy, gdy tymczasem dołączone dokumenty dotyczą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o takiej samej nazwie.

Zgodnie z art. 339 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny, przy czym w takim wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W niniejszej sprawie - w świetle powyższych rozważań - takie wątpliwości zachodziły, co obligowało Sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które jednak nie pozwoliło uznać dochodzonego żądania za wykazane.

Z tych względów orzeczono w pkt I sentencji wyroku zaocznego o oddaleniu powództwa w całości.

O kosztach w pkt II sentencji wyroku orzeczono na podstawie przepisu art.98 § 1 k.p.c.