Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V C 327/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Trzebnicy z 2014-03-20

Sygn. akt V C 327/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2014r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w M.

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Rafał Kuriata

Protokolant: Karolina Szanfisz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2014r.

sprawy z powództwa (...)
im. F. S.z siedzibą w G.

przeciwko K. F.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. F.na rzecz strony powodowej (...) S.
z siedzibą w G.kwotę 22 163,19 (dwadzieścia dwa tysiące sto sześćdziesiąt trzy i 19/100) zł wraz z umownymi odsetkami
w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku liczonymi od dnia 9 sierpnia 2012r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 2 695,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 2 417,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V C 327/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.skierowała do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwany K. F.zapłacił stronie powodowej kwotę 22 163,19 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 9 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty. Ponadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 278,00 zł, zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2 400,00 zł i innych kosztów w kwocie 5,00 zł. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 22 sierpnia 2011 r. udzieliła pozwanemu pożyczki w kwocie 20 000,00 zł, która miała być spłacana w miesięcznych ratach. W zakresie żądanych odsetek wskazała, że w razie opóźnienia w płatności stronie powodowej należą się umowne odsetki karne, których wysokość jest ustalana według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w danym okresie, ustalonej uchwałą Zarządu (...)dla należności przeterminowanych zgodnie z regulaminem (...). Na dzień wniesienia pozwu odsetki karne wynoszą czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP, w stosunku rocznym. Dodatkowo strona powodowa podniosła, że z chwilą niespłacenia pożyczki lub jej raty w terminie wszelkie wpłaty dokonywane przez pożyczkobiorców są zaliczane w pierwszej kolejności na pokrycie odsetek i kosztów a dopiero później na kapitał pożyczki. Zgodnie z Regulaminem (...)w skład niespłaconej należności z tytułu umowy pożyczki wchodzą także koszty windykacji w tym opłaty za upomnienia i wezwania do zapłaty. Pożyczkobiorca zawierając umowę potwierdził swoim podpisem, że zapoznał się z wysokością niniejszych kosztów, które będą go obciążać w razie nieterminowego regulowania pożyczki. W związku z tym, że pozwany nie regulował rat pożyczki w ustalonych terminach strona powodowa wezwała go do dobrowolnego uregulowania powstałego zadłużenia a następnie wypowiedziała mu umowę co skutkowało wymagalnością roszczenia z dniem 6 lipca 2012 r. Strona powodowa wskazała, iż dochodzi należności na którą składają się: kapitał pożyczki w kwocie 19 239,48 zł, oraz odsetki karne i zwykłe w łącznej kwocie 2 923,71 zł.

W dniu 18 września 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie strony powodowej i wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany K. F. złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości i obciążenie strony powodowej kosztami procesu. W uzasadnieniu przyznał, że nie regulował w terminie rat pożyczki a było to spowodowane brakiem otrzymywania przez niego wynagrodzenia gdyż firma, w której pracował zaczęła mieć problemy finansowe.

Postanowieniem z dnia 5 listopada 2012 r. wyżej wskazany Sąd w punkcie I stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości a w punkcie II przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Miliczu. Następnie postanowieniem z dnia 7 stycznia 2013 r. Sąd uchylił punkt II postanowienia z dnia 5 listopada 2012 r. i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Trzebnicy.

Strona powodowa w dniu 11 lipca 2013 r. uzupełniła braki formalne pozwu, składając go na urzędowym formularzu i dodatkowo wniosła o zwrot kosztów procesu według norm przepisanych w tym również opłatę skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Pozwany w dniu 4 września 2013 r. w wyniku wezwania Sądu złożył sprzeciw od nakazu zapłaty. Wskazał w nim, że otrzymał jedynie pozew wraz z załącznikami a nie dostał odpisu nakazu zapłaty co powoduje brak biegu terminu do wniesienia sprzeciwu. Dodatkowo podniósł, że niezasadnie zostały ujęte w pozwie odsetki umowne w sytuacji rozwiązania umowy przez (...) a umowa dotyczyła kwoty 20 000,00 zł a nie sumy wskazanej w pozwie. Zdaniem pozwanego strona powodowa naruszyła postanowienia regulaminu gdyż pożyczka była zaciągnięta na cele mieszkaniowe a załączony regulamin nie dotyczy tych pożyczek.

W odpowiedzi na sprzeciw odnosząc się do zarzutów tam podniesionych, strona powodowa wskazała, iż wysokość oraz okoliczności naliczania odsetek zostały ustalone przez strony w punkcie 25 umowy. Pożyczkodawca ma prawo naliczać odsetki od należności przeterminowanej w wysokości przewidzianej w umowie co nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami prawa. W zakresie wysokości dochodzonej pozwem kwoty strona powodowa podała, że na zaległą kwotę w wysokości 22 163,19 zł składa się: kwota kapitału pożyczki w wysokości 19 239,48 zł oraz wszystkich odsetek w wysokości 2 923,71 zł, które są sumą w wysokości: 219,00 zł pozostałych kosztów wezwań do zapłaty, 2 182,49 zł odsetek od pożyczki, 74,18 zł odsetek karnych naliczonych do dnia wymagalności, 448,04 zł odsetek karnych naliczonych od dnia wymagalności do dnia wniesienia pozwu. W odniesieniu zarzutu naruszenia Regulaminu Udzielania Kredytów i P. (...) strona powodowa wskazała, że do takiego naruszenia nie doszło a pozwany nie precyzuje na czym to naruszenia miało polegać. Natomiast Regulamin przedłożony do akt sprawy dotyczy również pożyczki udzielonej pozwanemu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 sierpnia 2011 r. pomiędzy (...) S.z siedzibą w G.a K. F.została zawarta umowa pożyczki konsumenckiej na cele mieszkaniowe nr (...)opiewająca na kwotę 20 000,00 zł. Pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty pożyczonej kwoty wraz z odsetkami w 60 ratach do dnia 22 sierpnia 2016 r.

Integralną częścią umowy jest m.in. Regulamin Udzielania Kredytów i P. (...) oraz Tabela prowizji i opłat dla kredytów i pożyczek. Wysokość stóp procentowych określa uchwała Zarządu Kasy, z tym zastrzeżeniem, że maksymalna stopa procentowa nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości kredytu lombardowego NBP. W dniu 25 marca 2009 r. oraz w dniu 12 maja 2009 r. zostały podjęte uchwały dotyczące ustalenia wysokości oprocentowania m.in. pożyczek udzielonych od 20 lutego 2006 r. Zgodnie z drugą z podjętych uchwał oprocentowanie pożyczek zostało ustalone w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Natomiast w dniu 9 lutego 2010 r. została podjęta uchwała w zakresie ustalenia opłat i prowizji w (...).

(dowód: umowa pożyczki z dnia 22.08.2011 r. k. 33 – 34;

aktualny plan spłat pożyczki nr 1 k. 54;

Regulamin Udzielania Kredytów i P. (...) k. 35 – 38;

uchwała z dnia 25.03.2009 r. k. 41;

uchwała z dnia 12.05.2009 r. k. 42;

uchwała z dnia 9.02.2010 r. k. 66-67)

Zasady funkcjonowania (...). S.zostały określone w Statucie, który został zatwierdzony przez Nadzwyczajne Zebranie Przedstawicieli w dniu 21 września 2006 r. Pozwany K. F.został przyjęty w poczet członków (...)w dniu 22 sierpnia 2011 r.

(dowód: statut (...) k. 45 – 51;

deklaracja członkowska k. 52)

W związku z tym, że pozwany zalegał z płatnością poszczególnych rat pożyczki strona powodowa pismami z dnia 5 stycznia 2012 r., 6 lutego 2012 r. oraz 23 marca 2012 r. wezwała pozwanego do uregulowania powstałej zaległości jednakże bez rezultatu. Strona powodowa pismem z dnia 30 maja 2012 r., doręczonym skutecznie w dniu 5 czerwca 2012 r., wypowiedziała pozwanemu umowę pożyczki wskazując, że cała część niespłaconej pożyczki stanie się wymagalna po upływie 30 dni od doręczenia niniejszego wypowiedzenia umowy.

(dowód: wezwanie z dnia 5.01.2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 55-57;

wezwanie z dnia 6.02.2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 58-60;

wezwanie z dnia 23.03.2012 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 61-63;

wypowiedzenie umowy wraz z potwierdzeniem odbioru k. 39-40)

W dniu 5 marca 2012 r. pożyczka zaciągnięta przez pozwanego została przekazana do windykacji terenowej.

Na dzień złożenia pozwu zadłużenie pozwanego wynosiło łącznie 22 163,19 zł. Na niniejszą kwotę składa się: kwota kapitału pożyczki w wysokości 19 239,48 zł oraz wszystkich odsetek w wysokości 2 923,71 zł, które są sumą w wysokości: 219,00 zł pozostałych kosztów wezwań do zapłaty, 2 182,49 zł odsetek od pożyczki, 74,18 zł odsetek karnych naliczonych do dnia wymagalności, 448,04 zł odsetek karnych naliczonych od dnia wymagalności do dnia wniesienia pozwu.

(dowód: pismo z dnia 9.08.2012 r. k. 65;

raport spłaty na dzień 9.08.2012 r. k. 43;

rozliczenie wysokości zadłużenia k. 53)

Pozwany K. F. zaciągniętą pożyczkę przekazał swojemu ówczesnemu pracodawcy a ten zobowiązał się do jej spłaty. Aktualnie pozwany nie jest w stanie spłacić zadłużenia, pobiera zasiłek dla bezrobotnych.

(dowód: przesłuchanie pozwanego k. 87v)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie kwestią bezsporną było, iż pomiędzy stroną powodową
a pozwanym doszło do zawarcia w dniu 22 sierpnia 2011 r. umowy pożyczki, na mocy której pożyczkobiorca był zobowiązany do zapłaty na rzecz pożyczkodawcy określonej umową kwoty, która została rozłożona na raty. Poza sporem pozostawała również okoliczność, iż pozwany nie wywiązał się z nałożonego obowiązku i nie spłacił całej należności. Pozwany ostatecznie na rozprawie w dniu 20 marca 2014 r. przyznał, że zalega ze spłatą pożyczki i nie zakwestionował żądania pozwu choć w sprzeciwie od nakazu zapłaty nie zgodził się z dochodzoną kwotą, ze sposobem naliczania odsetek umownych oraz z zastosowaniem w niniejszej sprawie regulaminu przedłożonego do pozwu.

Na wstępie wskazać należy, że ustalając w niniejszej sprawie stan faktyczny, Sąd oparł się na wskazanych przez stronę powodową dokumentach oraz na przesłuchaniu pozwanego, albowiem korelowały ze sobą wzajemnie i brak było jakichkolwiek podstaw, by odmówić im przymiotu wiarygodności.

W następstwie zawarcia umowy przez strony powstał stosunek zobowiązaniowy, do którego znajdują zastosowanie przepisy art. 720 – 724 k.c. Ponadto umowa pożyczki została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn.
Dz. U. z 2012 r., Nr 1376). Do przedmiotowej umowy stosuje się również przepisy ustawy
z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim
(Dz. U. Nr 100, poz. 1081 z późn. zm.), gdyż stosownie do treści art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U Nr 126, poz. 715) do umów zawartych przed dniem wejścia w życie wyżej wskazanej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Przez umowę pożyczki pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść na własność pożyczkobiorcy określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
a pożyczkobiorca zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W ujęciu kodeksu cywilnego pożyczka jest umową konsensualną, polegającą na zgodnym oświadczeniu woli stron – dającego i biorącego pożyczkę – mocą którego – dający zobowiązuje się przenieść na biorącego własność określonej ilości pieniędzy albo innych rzeczy oznaczonych co do gatunku, natomiast biorący zobowiązuje się zwrócić takie rzeczy, jakie otrzyma.

(...) S.z siedzibą w G.na podstawie zawartej umowy pożyczki zobowiązana była do przeniesienia na własność pozwanego kwoty pożyczki, a pozwany zobowiązał się zwrócić tę kwotę wraz z umownymi odsetkami. Pozwany zaprzestał spłacania rat pożyczki w związku z tym strona powodowa na podstawie art. 14 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim wypowiedziała skutecznie umowę pożyczki. Zgodnie z powołanym przepisem, jeżeli konsument nie zapłacił w terminach określonych w umowie pełnych rat kredytu za co najmniej dwa okresy płatności, kredytodawca może wypowiedzieć umowę po uprzednim wezwaniu konsumenta, w trybie określonym w umowie kredytowej, do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Termin wypowiedzenia umowy nie może być krótszy niż 30 dni. Strony umowy pożyczki w jej punkcie 28 zawarły identyczną regulację w zakresie wypowiedzenia umowy przez pożyczkodawcę. Strona powodowa trzykrotnie wzywała pozwanego do uregulowania zaległości. Ostatnie wezwanie zostało wysłane pozwanemu w dniu 23 marca 2012 r. W niniejszym piśmie strona powodowa zakreśliła pozwanemu termin 7 dniowy na uregulowanie zaległości i wskazała, że w przypadku braku płatności zastrzega sobie prawo do wypowiedzenia umowy i postawienia całego zadłużenia w stan natychmiastowej wymagalności. W związku z tym, że ostatnie wezwanie również okazało się bezskuteczne pismem z dnia 30 maja 2012 r. strona powodowa wypowiedziała pozwanemu umowę pożyczki w terminie 30 dni. Wypowiedzenie umowy zostało skutecznie doręczone pozwanemu w dniu 5 czerwca 2012 r. więc skutek wypowiedzenia umowy nastąpił w dniu 6 lipca 2012 r.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych w sprzeciwie od nakazu zapłaty, choć na rozprawie nie zostały one podtrzymane przez pozwanego, należy wskazać, iż strona powodowa prawidłowo wyliczyła kwotę zadłużenia. Zgodnie z regulacją zawartą zarówno w samej umowie (pkt 25 umowy) jak i Regulaminie Udzielania Kredytów i P. (...) (§ 30 pkt 3) a także uchwałą z dnia 12 maja 2009 r. strona powodowa może naliczać odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Powyższa regulacja jest zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi możliwości naliczania odsetek i ich wysokości (art. 481 § 1 i 2 k.c. i art. 359 § 2 1 k.c.). Natomiast Regulamin dołączony do pozwu, wbrew stanowisku pozwanego, ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie gdyż zgodnie z § 1 pkt 1 lit b niniejszy Regulamin określa zasady udzielania przez (...) swoim członkom pożyczek, w tym na cele mieszkaniowe. Pozwanemu w dniu 22 sierpnia 2011 r. została udzielona pożyczka na cele mieszkaniowe. Pozwany w złożonym sprzeciwie podniósł również, że pożyczka dotyczyła sumy 20 000,00 zł a nie kwoty wskazanej w pozwie a on otrzymał na rękę jedynie 16 400,00 zł a z umowy nie wynika, że zostały opłacone jakieś dodatkowe koszty pożyczki. Odnosząc się do tego zarzutu należy wskazać, iż w istocie pożyczka została zawarta na kwotę 20 000,00 zł (punkt 1 umowy) jednakże zgodnie z postanowieniami punktu 24 umowy pożyczkobiorca wyraził zgodę na potrącenie z wypłacanej kwoty pożyczki kosztów związanych z uzyskaniem członkostwa w Kasie, jak też miesięcznej obowiązkowej wpłaty na Indywidualne Konto Spółdzielcze w łącznej kwocie 105,00 zł, kosztów ustanowienia zabezpieczenia spłaty pożyczki w łącznej kwocie 2 558,00 zł oraz wszelkich opłat i prowizji należnych Kasie z tytułu zawarcia umowy. Na niniejsze opłaty i prowizje składa się opłata przygotowawcza w kwocie 20,00 zł oraz prowizja z tytułu udzielenia pożyczki w kwocie 980,00 zł (punkt 2 i 3 umowy).

Dodatkowo należy podnieść, iż okoliczność przekazania przez pozwanego otrzymanych pieniędzy z tytułu zaciągniętej pożyczki osobie trzeciej i zobowiązania się jej do spłaty pożyczki nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy gdyż umowa pożyczki z dnia 22 sierpnia 2011 r. została zawarta między (...) im. (...) a K. F. i to on jest zobowiązany do zwrotu uzyskanej pożyczki.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach w pkt. II znajduje podstawę w przepisie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. W związku z tym, iż powództwo zostało uwzględnione w całości Sąd zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej zwrot kosztów procesu w kwocie 2695,00 zł (278,00 zł opłaty od pozwu, 2400,00 zł kosztów zastępstwa procesowego i 17,00 zł opłaty od pełnomocnictwa). Sąd nie uwzględnił żądania strony powodowej w zakresie zwrotu kosztów w wysokości 5,00 zł gdyż nie zostało wykazane, że zostały faktycznie poniesione.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Sofińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Trzebnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Rafał Kuriata
Data wytworzenia informacji: