Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia, 19 maja 2014r

Sąd Rejonowy w Oleśnicy, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Adrian Paluch

Protokolant Agnieszka Mazur

po rozpoznaniu w dniu 07 maja 2014r

przy udziale stron:

wnioskodawca – B. W.

uczestnik – R. K.

o zobowiązanie sprawcy przemocy w rodzinie do opuszczenia miejsca zamieszkania

postanawia

I.zobowiązać R. K. do opuszczenia lokalu mieszkalnego położonego w S. w budynku przy ul. (...);

II. stwierdza, że orzeczenie zawarte w pkt. I postanowienia jest wykonalne z chwilą jego ogłoszenia.

Z. kal 21 dni

Sygn. akt I Ns 283/14

UZASADNIENIE

B. W., w oparciu o przepisy ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, wniosła o zobowiązanie R. K. do opuszczenia mieszkania znajdującego się w S. przy ul. (...).

W uzasadnieniu wniosku podała, że jest osobą dotkniętą przemocą w rodzinie ze strony konkubenta R. K.. Podała, że wspólnie z wymienionym mają dwójkę dzieci. Wskazała, że po raz pierwszy została pobita przez R. K. w czerwcu 2010 r. i od tego czasu cyklicznie powtarzają się w stosunku do niej oraz dzieci akty przemocy w postaci kopania, bicia, wyzwisk i gróźb karalnych. Podniosła, że m.in. za te zachowania uczestnik postępowania został prawomocnie skazany wyrokiem tut. Sądu Rejonowego na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na 3 lata. Ponadto za znęcanie się nad córkami został pozbawiony władzy rodzicielskiej. Wskazała, że wielokrotne interwencje policji spowodowały, że w czerwcu 2013 r. w jej rodzinie została założona „niebieska karta”. Podniosła, że żyjąc w ciągłym strachu i niepewności o dalszy los oraz w trosce o bezpieczeństwo została zmuszona do opuszczenia wraz z dziećmi mieszkania przy K. 30/1 i przeprowadzenia się do matki. Wskazała, że R. K. jest nieobliczalny, bardzo agresywny (zwłaszcza po alkoholu) i wspólne z nim zamieszkanie stało się niemożliwe. Podała, że jest najemcą mieszkania wskazanego we wniosku. Wskazała, że wspólne zamieszkiwanie pod jednym dachem z w/w jest niemożliwe.

Uczestnik postępowania nie zgodził się z wnioskiem. Oświadczył, że może się wyprowadzić lecz nie ma gdzie. Podał, że od trzech miesięcy ma pracę. Zarabia 988,00 zł z czego na życie pozostaje mu 300,00 zł, gdyż resztę zabiera komornik.

Sąd ustalił:

B. W. jest najemcą lokalu położonego w S. w budynku przy K. 30/1. Lokal ma powierzchnie 39,18 m ², w tym powierzchnia mieszkalna wynosi 23,25 m ².

Dowód:

- umowa najmu, k. 3;

Do czerwca 2013 r. strony wspólnie zajmowały lokal w budynku przy ul. (...) w S.. Wraz z nimi mieszkały w nim ich dzieci N. i D..

/bezsporne/

W czerwcu 2013 r. B. W. wraz z córkami uciekła z mieszkania przy ul. (...) w S..

Powodem ucieczki była stosowana wobec niej przemoc polegająca na znęcaniu się psychicznym i fizycznym w szczególności poprzez wszczynanie awantur domowych, wyzywania słowami wulgarnymi, popychaniem, szarpaniem za odzież, duszenie za szyje, grożenie użyciem noża.

B. W. mieszka wraz z dziećmi u swej matki. Obawia się powrotu do mieszkania. Nie widzi możliwości wspólnego zamieszkiwania z R. K..

W lutym 2014 r. przedstawiła R. K. dwie propozycje lokali, do których mógłby się wyprowadzić. R. K. nie skorzystał z żadnej z propozycji.

Dowód:

- zeznania wnioskodawczyni, k.22;

- wyrok tut. Sądu Rejonowego z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt II K 847/13;

W dniu 03 czerwca 2013 r. w związku z przemocą w rodzinie założona została tzw. „niebieska karta”. Wynika z niej, że osobą dotkniętą przemocą jest wnioskodawczyni, zaś sprawcą przemocy jest uczestnik postępowania.

Dowód:

- niebieska karta, k.21 akt II K 847/13;

Wyrokiem z dnia 14 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy w Oleśnicy skazał uczestnika postępowania na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowy zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący trzy lata, za czyn polegający na tym, że w okresie od czerwca 2012 r. do maja 2013 r. w S. na ul. (...) rejonu (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad konkubiną B. W., w ten sposób, że wszczynał awantury domowe podczas których wyzywał ją słowami wulgarnymi, popychał, szarpał za odzież, dusił za szyję oraz przy użyciu noża groził pozbawieniem życia.

Dowód:

- wyrok tut. Sądu Rejonowego z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt II K 847/13;

Postanowieniem z dnia 08 października 2013 r. Sąd Rejonowy w Oleśnicy pozbawił R. K. władzy rodzicielskiej nad małoletnim dziećmi N. i D. K..

Dowód:

- postanowienie tut. Sądu Rejonowego z dnia 08 października 2014 r., sygn. akt III Nsm 384/13.

R. K. obecnie pracuje. Miesięcznie zarabia 988,00 zł z czego na życie pozostaje mu 300,00 zł. Obecnie mieszka w lokalu przy ul. (...). W dzień do lokalu tego przychodzi jego kolega, który wcześniej przybywał w Zakładzie Karnym.

Dowód:

- zeznania uczestnika postępowania, k. 23;

Sąd zważył:

Wniosek zasługiwał na uwzględnienie. Zgodnie z art. 11a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U.2005.180.1493 ze zm.- dalej u.o.p.w.r.) „ jeżeli członek rodziny wspólnie zajmujący mieszkanie, swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie, osoba dotknięta przemocą w może żądać, aby sąd zobowiązał go do opuszczenia mieszkania”.

< Członkiem rodziny>, w rozumieniu przywołanej ustawy jest osoba najbliższa w rozumieniu art. 115§11 k.k., a także osoba wspólnie zamieszkująca lub gospodarująca (art. 2 ust.1 u.o.p.w.r.).

Z kolei przez < przemoc w rodzinie>, o której mowa w art.11a w/w ustawy, należy rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające dobra osobiste <członka rodziny>, w szczególności narażające tą osobę (lub osoby) na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające jej godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osoby (lub osób) dotkniętych przemocą (art. 2 ust.2 u.o.p.w.r.).

Nie ulega wątpliwości, że czyn polegający na znęcaniu się psychicznym i fizycznym nad najbliższym członkiem rodziny (konkubentem) albo osobą wspólnie zamieszkującą lub gospodarującą ze sprawcą realizuje znamiona zachowania opisanego w art. 11a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.

Uczestnik postępowania został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy za czyn polegający na znęcaniu się psychicznym i fizycznym nad wnioskodawczynią. Rozstrzygnięcie to jest wiążące dla sądu (art.11 k.p.c.).

Uczestnik dopuścił się przypisanego mu czynu na szkodę wnioskodawczyni.

Z zeznań wnioskodawczyni wynika, że w czerwcu 2013 r. uciekła z domu w obawie przed uczestnikiem postępowania. Ponadto z jej oświadczenia wynika, że w dalszym ciągu się go obawia. Wskazała, że po alkoholu jest on agresywny i z tego powodu się go obawia.

Obawy te w pełni potwierdza treść rozstrzygnięcia zapadłego w sprawie karnej. Ponadto z akt sprawy karnej wynika, że w związku z przemocą w rodzinie, w dniu 03.06.2013 r. została założona tzw. niebieska karta, z której wynika, że wnioskodawczyni jest osobą dotkniętą przemocą w rodzinie, zaś uczestnik jest sprawcą tej przemocy.

Z powyższego wynika zatem, że w sprawie spełnione są przesłanki określone w art.11a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Przypisane uczestnikowi postępowania czyn z art.207 kk, niewątpliwie realizuje znamiona zachowania „przemocy w rodzinie”, o którym mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. Bezsprzecznie ofiarą tej przemocy był członek rodziny uczestnika (konkubina). Nie ulega wątpliwości, że stosowana wobec wnioskodawczyni przemoc, była powodem jej ucieczki z mieszkania wskazanego we wniosku. Rację ma zatem wnioskodawczyni twierdząc, że zachowanie uczestnika postępowania czyni szczególnie uciążliwym „wspólne z nim zamieszkiwania”. Nie zmienia tej oceny fakt, że podjął on stałą pracę. Swym dotychczasowym zachowaniem (w szczególności realizującym znamiona znęcania się w rozumieniu przepisów kodeksu karnego) dał wyraz temu, że w chwili obecnej wspólne z nimi zamieszkiwanie nie tylko jest szczególnie uciążliwe, lecz wręcz niemożliwe.

Z tych względów orzeczono jak w pkt.I postanowienia. O natychmiastowej wykonalności tego orzeczenia rozstrzygnięto na podstawie art. 11a ust.2 zd.3 przywołanej na wstępie ustawy.

Jedynie na marginesie zważyć należy, iż niniejsze rozstrzygniecie ma charakter tymczasowy i w razie zmiany okoliczności być na wniosek każdej ze stron zmienione lub uchylone.

Mając to wszystko na względzie orzeczono jak w pkt.I i II postanowienia.