Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XII C 1784/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2019-03-12

Sygn. akt XII C 1784 / 18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu XII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki

Protokolant: Piotr Józwik

po rozpoznaniu w dniu 26.02.2019 r.

we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. K. i D. K.

przeciwko Gminie W.

o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powodów na rzecz pozwanej po 8 154 zł kosztów procesu.

XII C 1784 / 18

UZASADNIENIE

Powodowie M. K. i D. K. wnieśli o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym oraz zasądzenie od pozwanej na ich rzecz 677 414, 91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 326 012, 06 zł od dnia 01.01.2012 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 351 402, 85 zł od dnia 01.01.2013 r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że prowadzili Policealną Szkołę (...) (...)we W., która zarejestrowana została w ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez UM W.. Placówka ta posiadała status szkoły niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i kształciła w zawodzie technika ochrony fizycznej osób i mienia. Powodowie pełnili funkcję organu założycielskiego tej szkoły. Powodowie wskazali, że na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty otrzymali od pozwanej dotacje na dofinansowanie bieżącej działalności oświatowej prowadzonej placówki. Dofinansowanie wypłacano m.in. w latach 2011-2012 na podstawie wniosków o przyznanie dotacji, składanych przez powodów zgodnie z wymogami określonymi wskazanymi w ustawie o systemie oświaty. Pozwana wypłaciła powodom dotację za 2011 r. w wysokości 272 084, 76 zł przy liczbie słuchaczy 1 363, tj. w kwocie 199, 62 zł za m-c oraz dotację za 2012 r. w wysokości 308 746, 39 zł przy liczbie słuchaczy 1 447, tj. w kwocie 213, 37 zł za m-c.

Powodowie podnieśli, iż domagają się dopłaty dotacji na dofinansowanie bieżącej działalności oświatowej prowadzonej placówki błędnie zaniżonej i niedopłaconej przez pozwaną w latach 2011-2012.

Powodowie podnieśli, że sposób liczenia dotacji określa art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty, który przewiduje, iż dotacja przysługuje na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50 % ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września rok poprzedzającego rok udzielenia dotacji; w przypadku braku na terenie gminy lub powiatu szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższa gminę lub powiat na prowadzenie szkoły publicznej danego typu lub rodzaju.

Aby ustalić wysokość dotacji należy więc ustalić typ i rodzaj szkoły referencyjnych, ustalić, czy gmina lub powiat, w którym szkoła niepubliczna ma swoją siedzibę, prowadzi szkołę publiczną tego rodzaju lub typu, a gdy takiej szkoły nie prowadzi, ustalić najbliższą gminę lub powiat, w których jest prowadzona szkoła referencyjnego typu i rodzaju, obliczyć 50 % (minimalną wysokość dotacji).

Powodowie podnieśli, że między stronami bezsporne są: fakt, iż powodom należy się dotacja (dotacja została wypłacona pozwaną, choć w zaniżonej wysokości), oraz liczba uczniów szkoły prowadzonej przez powodów, natomiast zaistniał spór w zakresie definicji typu i rodzaju szkoły. Zdaniem powodów pozwana bezpodstawnie i niesłusznie uznawała, że używając określeń typu i rodzaju szkoły ustawodawca nakazuje wyłącznie rozróżnienie szkoły ponadgimnazjalnej, policealnej, a powodowie podnosili, iż termin „rodzaj” szkoły należy rozumieć jako kierunek nauczania. Nadto sporne było poprawne ustalenie wysokości dotacji należnej powodom.

Zdaniem powodów kwoty dotacji wypłacane były przez pozwaną w zaniżonej wysokości. Powodowie wskazali, że w art. 9 ust. 1 ustawy o systemie oświaty określono definicję „typu szkoły”; w zakres tego pojęcia wchodzą m. in. szkoły ponadgimnazjalne, w tym szkoły policealne dla osób posiadających wykształcenie średnie, o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, umożliwiające uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminów potwierdzających kwalifikacje w danym zawodzie. W ocenie powodów niewątpliwie typem szkoły odpowiadającym placówce prowadzonej przez nich była więc szkoła policealna. Ustawodawca nie przewidział natomiast definicji legalnej „rodzaju szkoły”, jednakże wyraźnie uzależnił wysokość dotacji od tego kryterium, zatem przy określaniu jej wysokości i wypłacie kwot należnych beneficjentom, pojęcie to nie może zostać pominięte, jak to zostało uczynione przez pozwaną. W ocenie powodów „rodzaj szkoły” to jej cechy szczególne, charakterystyczne w ramach danego typu szkoły, który jest pojęciem nadrzędnym. Powodowie podnieśli, że w przypadku typu szkoły ponadgimnazjalnej – policealnej elementem decydującym o zakwalifikowaniu jej do konkretnego rodzaju jest zawód, w jakim dana szkoła kształci. To właśnie poszczególne kierunki kształcenia charakteryzują placówkę, pozwalają na jej rozróżnienie od innych szkół należących do tego samego typu, decydują o jej specyfice, niezbędnym wyposażeniu, kosztach ponoszonych w związku z realizowanym programem. Szkoły ponadgimnazjalne kształcące w tych samych zawodach należy uznać za podmioty tego danego rodzaju. Zdaniem powodów nie sposób uznać, że z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia „rodzaj szkoły”, można po prostu pominąć tę kwestię przy ustalaniu przyznawania dotacji, skoro jej wysokość uzależniona jest bezpośrednio od tego, ze szkołą jakiego rodzaju mamy w danym przypadku do czynienia. Powodowie wskazali, że w przypadku kształcenia w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia konieczne jest przeprowadzenie specjalistycznego szkolenia, w tym w zakresie ochrony osób i mienia, kryminologii, kryminalistyki, detektywistyki, zarządzania, etyki, logiki, psychologii, prawa administracyjnego, finansowego, cywilnego, prawa pracy, prawa karnego materialnego i procesowego, technicznych środków zabezpieczeń, pierwszej pomocy przedmedycznej, wyszkolenia strzeleckiego, samoobrony, taktyki i techniki interwencji. W ocenie powodów nie sposób uznać, że szkołą kształcąca na tym kierunku jest szkoła tego samego rodzaju, co np. szkoła policealna nauczająca geodezji czy kosmetologii. Nadto powodowie wskazali, że w szkole odbywało się kształcenie w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia, a wydatki bieżące na jednego ucznia były wyższe niż w podmiocie, który obrany został za punkt odniesienia dla ustalenia wysokości dotacji przez pozwaną. Wynika to z porównania ustalonych i przekazywanych stawek dotacji w latach, których dotyczyły żądania powodów, wraz z wydatkami wykazanymi w sprawozdaniach. Powodowie również podnieśli, że sprawiedliwy rozdział środków publicznych dla podmiotów objętych dyspozycją art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty istniałby w sytuacji, gdy przy ustalaniu wysokości dofinasowania i jego wypłacie odniesiono się do wydatków bieżących tych podmiotów, w których prowadzono ten sam kierunek kształcenia, co w szkole powodów. W ocenie powodów w tym przypadku mamy do czynienia z innym rodzajem szkoły, zarówno z uwagi na jej cechy szczególne, jak i ze względu na wysokość wydatków bieżących ponoszonych na jednego ucznia w takiej placówce. Powodowie również wskazani, że innym rodzajem szkół będą szkoły kształcące na kierunku technik administracji i technik BHP, to tym bardziej zupełnie odrębnym rodzajem będzie szkoła kształcąca na kierunku technik ochrony osób fizycznych i mienia. Powodowie również zaznaczyli, że uznanie, iż kierunek kształcenia przesądza o tym, z jakim rodzajem szkoły mamy do czynienia, jest fakt, że w formularzach wniosków o przyznanie dotacji, obowiązujących w latach, za które powodowie dochodzą uzupełnienia dofinansowania, wymagano wskazania zawodów, w których kształci dana szkoła. W ocenie powodów nie sposób stwierdzić, że żądanie przedstawienia tej informacji pozbawione było jakichkolwiek podstaw i uzasadnienia, a pozyskiwanie przez pozwaną w ten sposób dane były zbędne dla ustalenia wysokości dotacji. W istocie decydować one powinny o rodzaju szkoły, a tym samym wpływać bezpośrednio na rozmiar przyznanego dofinasowania. Zdaniem powodów za szkoły tego samego rodzaju, co prowadzona przez mich, można było uznać jedynie te, w których odbywało się kształcenie w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia.

Następnie powodowie wskazali, że w latach, za które dochodzą uzupełnienia dotacji, na terenie miasta W. (oraz województwa (...)) nie było szkół tego samego typu i rodzaju, co prowadzona przez nich, dlatego podstawą do ustalenia wysokości dotacji powinny być wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie szkoły publicznej danego typu lub rodzaju. Powodowie podnieśli, że w wszystkie szkoły, które w danych latach stanowiły dla nich punkt odniesienia przy obliczaniu należnej dotacji, były podmiotami prowadzonymi przez gminy położone najbliżej pozwanej. Powodowie podnieśli, że najbliższe szkoły publiczne tego samego typu i rodzaju, co szkoła prowadzona przez nich, funkcjonowały w latach 2011-2012 na terenie powiatu W.w formie (...) Centrum (...) w W.. Powodowie podnieśli, że pozwana w latach objętych żądaniem wypłaciła dotacje w wysokości niższej, niż powinna. Powodowie wskazali, że na terenie pozwanej nie było szkoły tego samego typu i rodzaju, co prowadzona przez nich, zatem stawkę dotacji na jednego ucznia tej placówki należało ustalić na podstawie wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju znajdujących się w najbliższej gminie lub powiecie, tj. w tej sprawie w W..

Powodowie podnieśli również, że zakres pojęcia „wydatki bieżące” określa ustawa z dnia 27.08.2009 r. o finansach publicznych, która w art. 236 ust. 2 wskazuje, że przez wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego rozumie się wydatki budżetowe niebędące wydatkami majątkowymi. Na podstawie delegacji zawartej w art. 39 ust. 5 ustawy o finansach publicznych minister finansów również określa szczegółowe rodzaje wydatków bieżących dla jednostek samorządu terytorialnego. Do podstawy obliczenia dotacji na każdego ucznia uprawnionego podmiotu niepublicznego przyjąć zatem należy każdy wydatek bieżący poniesiony przez jednostkę, w przeliczeniu na ucznia szkoły. Powodowie podnieśli, że powyższe przepisy precyzuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 02.03.2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych. Zdaniem powodów szkoły policealne mieszczą się w dziale 801 „Oświata i wychowanie”, rozdziale 80130 „Szkoły zawodowe”, ewentualnie w rozdziale 80140 „Centra kształcenia ustawicznego i praktycznego oraz ośrodki dokształcania zawodowego” załącznika nr 2 do tego aktu prawnego. Powodowie wskazali również, że załącznik nr 4 do wskazanego rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym w okresie, za który dochodzone jest uzupełnienie dotacji, precyzował, że do wydatków bieżących jednostek budżetowych zalicza się wydatki sklasyfikowane w paragrafach: 401 do 418, 420 do 430, 432 do 470,472, 474 do 478, 481, 482, 490 i 493 do 498. W ocenie powodów celem ustalenia wysokości należnej dotacji należało zsumować wydatki bieżące z paragrafów 401 do 418, 420 do 430, 432 do 470, 472, 474 do 478, 481, 482, 488 do 490 i 493 do 498. Po podzieleniu tak obliczonej kwoty przez liczbę uczniów w danej szkole otrzymujemy kwotę rocznego wydatku bieżącego na słuchacza. Wynik uzyskany po jej podzieleniu przez 12 miesięcy i następnie pomnożeniu przez 50 % stanowi wartość minimalnego, należnego dofinansowania.

Powodowie obliczyli, że wydatki bieżące na jednego ucznia w poszczególnych placówkach referencyjnych i w okresach referencyjnych w miejscowości W. za rok 2011 wynosiły 877, 62 zł, natomiast minimalna kwota dotacji na jednego ucznia wynosiła 438, 81 zł, a za rok 2012 wynosiły 912, 44 zł, natomiast minimalna kwota dotacji na jednego ucznia wynosiła 456, 22 zł.

Powodowie również wskazali, że wielokrotnie wzywali pozwaną do zapłaty, mimo to pozwana odmówiła zapłaty.

Powodowie wyliczyli dochodzoną należność w następujący sposób:

- za 2011 rok:

- otrzymana dotacja wynosiła 272 084, 76 zł przy liczbie słuchaczy 1 363, co daje 199, 62 zł za m-c,

- wydatki bieżące w mieście porównywanym (W.) wynosiły 5 118 269, 52 zł przy liczbie słuchaczy 486, co daje 877, 62 zł za m-c, z czego 50 % wynosi 438, 81 zł,

- różnica na słuchacza wynosi 239, 19 zł, czyli niedopłata roczna wynosi 326 012, 06 zł,

- za 2012 rok:

- otrzymana dotacja wynosiła 308 746, 39 zł przy liczbie słuchaczy 1 447, co daje 213, 37 zł za m-c,

- wydatki bieżące w mieście porównywanym (W.) wynosiły 5 606 022, 03 zł przy liczbie słuchaczy 512, co daje 912, 44 zł za m-c, z czego 50 % wynosi 456, 22 zł,

- różnica na słuchacza wynosi 242, 85 zł, czyli niedopłata roczna wynosi 351 402, 85 zł.

W odpowiedzi na pozew z dnia 06.03.2018 r. (k. 53-68) pozwana Gmina W. wniosła o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego, oraz o zasądzenie od powodów kosztów procesu.

Pozwana wskazała, że dotacja została ustalona na podstawie uchwały (...) Rady Miejskiej W. z dnia 18.06.2009 r. w sprawie trybu udzielenia i rozliczenia dotacji niepublicznym oraz publicznym szkołom i placówkom oświatowym prowadzonym przez osoby fizyczne i prawne oraz że przez cały okres obowiązywania tego aktu prawa miejscowego powodowie nie podjęli żadnych działań przed sądami administracyjnymi w celu stwierdzenia jego nieważności. Uchwała powyższa została wydana w granicach delegacji ustawowej do jej wydania i nie została również zakwestionowana co do legalności przez organ nadzoru Regionalną Izbę Obrachunkową. Pozwana wskazała również, że przy definiowaniu rodzaju szkoły zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty odniosła się do wag określonych w załączniku do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w latach 2011-2012. Określone w rozporządzeniu poszczególne wagi pozwalały wyrazić w postaci arytmetycznej koszty kształcenia uczniów ze względu na rodzaj szkoły i stanowiły kwotę uzupełniającą część oświatową subwencji ogólnej. Na uczniów niepublicznych szkół zawodowych, tj.: techników, szkół policealnych kształcących we wszystkich zawodach poza zawodami medycznymi, zasadniczych szkół zawodowych w latach 2011- 2012 przysługiwała waga P7 (dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz szkół artystycznych, z wyłączeniem ogólnokształcących szkół muzycznych I stopnia oraz szkół muzycznych I stopnia) i P8 (dla słuchaczy kolegiów pracowników służb społecznych oraz uczniów szkół ponadgimnazjalnych prowadzących kształcenie zawodowe, w tym na realizację praktycznej nauki zawodu, a także dla uczniów liceów profilowanych i uczniów szkół specjalnych przysposabiających do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi – waga jednak nie obejmuje uczniów szkół artystycznych). Nadto pozwana wskazała, że przy ustalaniu rodzaju szkół kierowała się również opinią Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20.07.2011 r., w której podkreślono, że „Przy definiowaniu rodzajów szkół można by również odnieść się do wag określonych w załączniku do rozporządzenia w sprawie podziału części subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. Określenie w rozporządzeniu poszczególnych wag pozwalało wyrazić w postaci arytmetycznej ocenę kosztów dostarczania poszczególnym grupom uczniów potrzebnego im wykształcenia i stanowi kwotę uzupełniającą część subwencji ogólnej na zadania szkolne.”

Pozwana podniosła, że przy wyliczeniu podstawy wyliczenia stawki dotacji dla powodów kierowała się rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 02.03.2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, zgodnie z którym wydatki ponoszone w szkołach policealnych planowane były wspólnie dla wszystkich szkół zawodowych w rozdziale 80130. W związku z powyższą regulacją normatywną do wyliczenia stawek dotacji dla szkół policealnych przyjęto kwoty planowanych wydatków bieżących z całego rozdziału 80130 w szkołach publicznych prowadzonych przez Gminę W.. Ostatecznego przeliczenia stawki dotacji w 2011 r. i w 2012 r. dokonano na podstawie uchwał budżetowych podjętych na danych rok.

Pozwana wskazała również, iż do wyliczenia stawki dotacji dla szkół policealnych, techników, tj. wszystkich szkół zawodowych, brano pod uwagę wydatki bieżące ustalane na podstawie rozdziału 80130 klasyfikacji budżetowej. Za takim argumentem związanym z wyliczeniem dotacji dla powodów przemawiała również i ta okoliczność, iż nieobowiązująca już ustawa o systemie oświaty w art. 90 ust. 3 posługiwała się pojęciem „wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju”, w konsekwencji pozwana podniosła, że dokonując analizy ustawy o systemie oświaty nie tylko nie znajdziemy delegacji do regulowania tego pojęcia w akcie wykonawczym określanym przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego ale również nie znajdziemy definicji legalnej ustawowej tego pojęcia zdefiniowanego przez ustawodawcę na potrzebę obliczenia prawidłowej wysokości dotacji udzielnej z art. 90 ust. 3 uso. Podstawą dotowania szkół niepublicznych posiadających uprawnienia szkoły publicznej był m.in. art. 90 uso. Dotacja, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy, przeznaczana była na dofinansowanie realizacji zadań szkoły lub placówki w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej i mogła być wydatkowana wyłącznie na pokrycie wydatków bieżących szkoły. W konsekwencji pozwana wskazała, że ustawa o systemie oświaty nie wprowadziła odrębnej definicji określenia „wydatki bieżące”, którym się posługuje. Zdaniem pozwanej dokonując interpretacji tego przepisu ustawy należy uznać kierując się ogólnymi regułami interpretacji prawa w danej dziedzinie systemu finansów publicznych, że zakres tego pojęcia określały przepisy ogólne tj. ustawa z dnia 27.08.2009 r. o finansach publicznych. W szczególności biorąc pod uwagę te przepisy ustawy o finansach publicznych wskazać należy na przepis art. 236 ust. 2 i ust. 3 pkt. 1 lit a i b, z którego wynika, że przez wydatki bieżące rozumie się wydatku budżetowe nie będące wydatkami zaliczonymi do grupy wydatków majątkowych, a z ust. 3 wyraźnie natomiast wynika, jakiego rodzaju wydatki zalicza się do grupy wydatków bieżących. W ocenie pozwanej przy ustalaniu wysokości dotacji podmiotowych z art. 90 ust. 3 uso należało kierować się definicją wydatków bieżących określonych w ww. przepisach, w tym w przepisach załącznika nr (...) do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 02.03.2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych. Pozwana podniosła, że na podstawie tego rozporządzenia wykonawczego określającego wydatki bieżące zaliczyć można było do nich przy ustalaniu wysokości dotacji: wynagrodzenia i uposażenia osób zatrudnionych w jednostkach budżetowych oraz składniki naliczenia od tego wynagrodzeń i uposażeń, koszty utrzymania oraz inne wydatki związane z funkcjonowaniem jednostki budżetowych i realizujących ich zadania statutowe w tym koszty osobowe i materiałowe. W podstawie naliczenia dotacji dla szkół publicznych i niepublicznych powinny więc być uwzględnione wszystkie wydatki bieżące ponoszone na funkcjonowanie szkół prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, na które zostały ujęte środki w planach finansowych tych szkół jako jednostek budżetowych.

Pozwana podniosła, że postępowała zgodnie z powyższą procedurą.

Pozwana podniosła również, że pozwani w pozwie nie wskazali, jakie konkretne wydatki bieżące nie zostały uwzględnione przez pozwaną. Pozwana wskazała również, iż powodowie nie skierowali do sądu administracyjnego w latach 2011-2012 żadnego wniosku o ustalenie prawidłowej wielkości udzielanej dotacji z budżetu pozwanej. W konsekwencji powodowie uważali, że dotacja udzielona w latach 2011-2012 była zgodna z prawem.

Pozwana podniosła również, że w latach 2011-2013 nie było podstaw faktycznych i prawnych do przyjmowania, iż kalkulacja dotacji dla przedszkoli niepublicznych (analogicznie dla szkół ponadgimnazjalnych) powinna obejmować wszystkie wydatki bieżące planowane w budżecie samorządowym, a przeznaczone dla przedszkoli publicznych. Nie wszystkie wydatki mogły być włączane do dotacji oświatowej, bowiem dotacja oświatowa w stanie prawnym odnoszącym się do rozpoznanej sprawy nie była nakierowana na finasowanie całokształtu wydatków ponoszonych przez organ prowadzący placówkę oświatową. Zdaniem pozwanej dotacja zakładała sfinansowanie tylko niektórych wydatków bieżących, bezpośrednio związanych z realizacją zadań w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Inne wydatki, czy to bieżące, czy to majątkowe, wynikające z obowiązków prowadzącego placówkę niepubliczną, obciążają podmiot prowadzący. Założeniem dotacji było bowiem finansowanie działalności niepublicznych placówek oświatowych z wielu źródeł. Dotacja była tylko jednym z nich, kolejnym o charakterze prywatnoprawnym były wpłaty wnoszone przez korzystających z usług placówki. Założenie, o którym mowa, znajdowało swój wyraz w przepisach art. 90 ust. 2a-3 uso, normujących mechanizm obliczania dotacji, zakładający tylko częściowe finansowanie wydatków bieżących placówek niepublicznych. Pozwana podniosła, że z uwagi na treść art. 90 ust. 3 uso w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r. należało całkowicie wykluczyć możliwość sfinansowania z dotacji wszelkich wydatków związanych z prowadzeniem szkół.

W ocenie pozwanej powodowie w pozwie nie określili, jakie wydatki bieżące nie zostały przez pozwaną wzięte pod uwagę przy określeniu wysokości udzielanych dotacji w latach 2011-2012. Zdaniem pozwanej nie znajdowało również uzasadnienia twierdzenie, iż wszystkie sklasyfikowane wydatki bieżące jednostek budżetowych określone w paragrafach 401-418, 420-430, 432-470, 472, 474-478, 481, 482, 490 i 493-498 znajdowały zastosowanie w ustaleniu wydatków bieżących dotowanego podmiotu. Pozwana wskazała, że nie można było przyjąć sprawozdań RB-28S (...) Centrum (...) w W. jako przesądzających o fakcie, iż powodowie, gdyby prowadzili na terenie tego powiatu swoją działalność, uzyskaliby taką dotację, jaka wynikała z klasyfikacji budżetowej zaprezentowanej w sprawozdaniach Rb-28S, bowiem nie każdy wydatek bieżący może być brany pod uwagę przez dotujący organ dla szkoły uzyskującej dotację. Pozwana zarzuciła, że powodowie w tym zakresie nie udowodnili, jakich wydatków bieżących strona udzielająca dotacji nie wzięła pod uwagę, zaniżając tym samym udzieloną dotację, oraz nie wskazali, jakie wydatki ponieśli z środków własnych, tj. jakie wydatki bieżące podlegające dotowaniu z budżetu pozwanej wywołały u nich zaniżenie dotacji.

Pozwana podniosła również, że nie zgadza się z twierdzeniami powodów, iż powinna była ustalić wysokość dotacji w latach 2011-2012 na podstawie wydatków ponoszonych przez (...) Centrum (...) w W.. W art. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty wyszczególniono szkoły ponadgimnazjalne takie jak: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, z oddziałami integracyjnymi, z oddziałami dwujęzycznymi z oddziałami sportowymi. Zgodnie z powyższym w ocenie pozwanej nie znajduje uzasadnienia wydzielenie z grupy szkół ponadgimnazjalnych zawodowych osobnego rodzaju szkół ponadgimnazjalnych zawodowych kształcących w zawodzie technik ochrony osób i mienia. Prowadziłoby to zdaniem pozwanej do rozróżniania rodzajów szkół według zawodów, w których kształcą, a tak nie rozróżnia szkół żadna norma prawna ani orzecznictwo. Poza tym pozwana podniosła, że Regionalna Izba Obrachunkowa wywiodła również, iż ustawodawca w art. 90 ust. 3 uso określając minimalny pułap dotacji na każdego ucznia nie odnosi go do określonych kierunków kształcenia zawodowego, wobec czego dotacja dla szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych powinna być ustalana na podstawie wydatków bieżących ponoszonych na prowadzenie samorządowych szkół tego samego typu, niezależnie od realizowanego w nich profilu kształcenia.

Pozwana wskazała, że wezwania do zapłaty były do niej kierowane przez powodów, jednak z uwagi na fakt, iż dotacja została ustalona zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym, tj. przepisami ustawy o systemie oświaty, przepisów wykonawczych do tej ustawy oraz przepisów ustawy o finansach publicznych i przepisów wykonawczych do tej ustawy, nie było podstaw do realizacji zapłaty.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

Z dniem 10.10.1996 r. M. K. jako organ prowadzący rozpoczął działalność Policealnej Szkoły (...) we W. przy ul. (...), będącej policealną dwuletnią szkoła zawodową, kształcącą w zawodach: detektyw, ochroniarz-konwojent, w systemie dziennym.

Dnia 18.04.2000 r. prowadzony przez M. K. i D. K. Ośrodek (...) we W. przy ul. (...), kształcący w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia, wpisany do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, uzyskał uprawnienia szkoły publicznej. (nr zaświadczenia (...)). Uprawnienia te zostały nadane szkole w związku z podjęciem przez osobę prowadzącą zobowiązania do przestrzegania wymagań określonych w art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty oraz otrzymania pozytywnej opinii Kuratora Oświaty we W..

Następnie prowadzona przez powodów szkoła zmieniła nazwę i siedzibę na Policealna Szkoła (...) we W. przy ul. (...) we W.. Szkoła ta działa jako szkoła policealna dla dorosłych, kształcąca w systemie stacjonarnym i zaocznym, w 2 letnim cyklu kształcenia (4 semestry) na podbudowie szkoły dającej wykształcenie średnie, w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia. Szkoła posiada uprawnienia szkoły publicznej.

Dnia 14.07.2006 r. szkoła ta uzyskała uprawnienia szkoły publicznej.

/ dowód: zaświadczenie nr (...) z dnia 01.07.2013 r. – k. 12; zaświadczenie nr (...) z dnia

17.06.2009 r. – k. 13; Prezydenta W. decyzja nr (...) z dnia 17.06.2009 r. –

k. 13v; zaświadczenie nr (...) z dnia 10.10.1996 r. – k. 14-15; decyzja Prezydenta

W. nr (...) z dnia 18.04.2000 r. – k. 16 /

W dniu 20.09.2010 r. powodowie złożyli Gminie W. wniosek o przyznanie dotacji na rok 2011 dla placówki Policealna Szkoła (...)we W..

We wniosku powodowie wskazali planowaną miesięczna liczbę uczniów dorosłych w systemie zaocznym w miesiącach styczeń-sierpień 2011 r. jako 150 osób oraz w miesiącach wrzesień-grudzień 2011 r. jako 170 osób. Jednocześnie powodowie wskazali, że liczba planowanych uczniów dorosłych w systemie stacjonarnym wynosi 0 osób.

/ dowód: wniosek o przyznanie dotacji na rok 2011 z dnia 20.09.2010 r. – k. 17-18, 75-76 /

W 2011 r. pozwana wypłaciła powodom dotacje w wysokości:

- za 01.2011 r. – 23 101, 86 zł,

- za 02.2011 r. – 23 289, 68 zł,

- za 03.2011 r. – 19 721, 10 zł,

- za 04 2011 r. – 25 164, 91 zł,

- za 05.2011 r. – 20 662, 83 zł,

- za 06.2011 r. – 20 462, 22 zł,

- za 07.2011 r. – 18 857, 34 zł,

- za 08.2011 r. – 18 857, 34 zł,

- za 09.2011 r. – 21 866, 49 zł,

- za 10.2011 r. – 26 881, 74 zł,

- za 11.2011 r. – 27 483, 57 zł,

- za 12.2011 r. – 27 082, 35 zł,

tj. łącznie 273 431, 43 zł.

W rozliczeniu wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2011 r. do 30.06.2011 r., złożonym w dniu 19.07.2011 r., powodowie wskazali, że w okresie od 01.01.2011 r. do 30.06.2011 r. otrzymali dotację w łącznej kwocie 132 402, 60 zł, natomiast ponieśli następujące wydatki na bieżącą działalność statutową szkoły w zakresie przyznanej dotacji, w okresie objętym rozliczeniem:

1. wynagrodzenia nauczycieli – 20 107, 07 zł,

2. wynagrodzenia pozostałych pracowników – 30 878, 72 zł;

3. pochodne od wynagrodzeń (składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy) – 5 627, 82 zł;

4. opłaty za media – 0, 00 zł;

5. zakupy materiałów i wyposażenia – 1 519 zł;

6. zakupy pomocy naukowych i dydaktycznych – 0, 00 zł;

7. wynajem pomieszczeń – 39 964, 13 zł;

8. zajęcia dydaktyczne – faktury – 7 680, 00 zł;

9. usługi pocztowe – 356, 50 zł;

10. usługi telekomunikacyjne – 1 849, 22 zł;

Łączna suma wydatków sfinansowanych z dotacji wyniosła 107 982, 46 zł, natomiast kwota dotacji niewykorzystanej wyniosła 24 420, 14 zł.

W korekcie rozliczenia wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2011 r. do 30.06.2011 r., złożonej w dniu 20.01.2012 r., powodowie wskazali, że w okresie od 01.01.2011 r. do 30.06.2011 r. otrzymali dotację w łącznej kwocie 132 402, 60 zł, natomiast ponieśli następujące wydatki na bieżącą działalność statutową szkoły w zakresie przyznanej dotacji w okresie objętym rozliczeniem:

1. wynagrodzenia nauczycieli – 20 107, 07 zł;

2. wynagrodzenia pozostałych pracowników – 54 198, 86 zł;

3. pochodne od wynagrodzeń (składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy) – 6 727, 82 zł;

4. opłaty za media – 0, 00 zł;

5. zakupy materiałów i wyposażenia – 1 519 zł;

6. zakupy pomocy naukowych i dydaktycznych – 0, 00 zł;

7. wynajem pomieszczeń – 39 964, 13 zł;

8. zajęcia dydaktyczne – faktury – 7 680, 00 zł;

9. usługi pocztowe – 356, 50 zł;

10. usługi telekomunikacyjne – 1 849, 22 zł.

Łączna suma wydatków sfinansowanych z dotacji wyniosła 132 402, 60 zł, natomiast kwota dotacji niewykorzystanej wyniosła 0, 00 zł.

W rozliczeniu wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2011 r. do 31.12.2011 r., złożonym w dniu 20.01.2012 r., powodowie wskazali, że w okresie od 01.01.2011 r. do 31.12.2011 r. otrzymali dotację w łącznej kwocie 273 431, 43 zł, natomiast ponieśli następujące wydatki na bieżącą działalność statutową szkoły w zakresie przyznanej dotacji, w okresie objętym rozliczeniem:

1. wynagrodzenia nauczycieli – 43 671, 07 zł;

2. wynagrodzenia pozostałych pracowników – 113 267, 48 zł;

3. pochodne od wynagrodzeń (składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy) – 16 761, 10 zł;

4. opłaty za media – 0,00 zł;

5. zakupy materiałów i wyposażenia – 3 398, 10 zł;

6. zakupy pomocy naukowych i dydaktycznych – 1 181, 97 zł;

7. wynajem pomieszczeń – 76 398, 32 zł;

8. zajęcia dydaktyczne – faktury – 10 560, 00 zł;

9. usługi pocztowe – 875, 52 zł;

10. usługi telekomunikacyjne – 3 794, 43 zł;

11. usługi remontowe – 3 523, 44 zł.

Łącznie suma wydatków sfinansowanych z dotacji wyniosła 273 431, 43 zł, natomiast kwota dotacji niewykorzystanej wyniosła 0, 00 zł.

/ dowód: rozliczenie wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2011 r. do

31.12.2011 r. – k. 21-22, 105; historia rachunku bankowego – k. 25-32; rozliczenie

wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2011 r. do 30.06.2011 r. – k.

103; korekta rozliczenia wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2011 r.

do 30.06.2011 r. – k. 104 /

W dniu 21.09.2011 r. powodowie złożyli Gminie W. wniosek o przyznanie dotacji na rok 2012 dla placówki Policealna Szkoła (...)we W..

We wniosku powodowie wskazali planowaną miesięczna liczbę uczniów dorosłych w systemie zaocznym w miesiącach styczeń-sierpień 2012 r. jako 150 osób oraz w miesiącach wrzesień-grudzień 2011 r. jako 180 osób. Jednocześnie powodowie wskazali, że liczba planowanych uczniów dorosłych w systemie stacjonarnym wynosi 0 osób.

/ dowód: wniosek o przyznanie dotacji na rok 2012 z dnia 21.09.2011 r. – k. 19-20, k. 106-108 /

W 2012 r. pozwana wypłaciła powodom dotacje w wysokości:

- za 01.2012 r. – 26 681, 13 zł,

- za 02.2012 r. – 22 668, 93 zł,

- za 03.2012 r. – 21 886, 49 zł,

- za 04.2012 r. – 22 067, 10 zł,

- za 05.2012 r. – 29 190, 73 zł,

- za 06.2012 r. – 22 830, 59 zł,

- za 07.2012 r. – 22 403, 85 zł,

- za 08.2012 r. – 22 403, 85 zł,

- za 09.2012 r. – 26 031, 14 zł,

- za 10.2012 r. – 30 725, 28 zł,

- za 11.2012 r. – 31 578, 76 zł,

- za 12.2012 r. – 30 298, 54 zł,

tj. łącznie 308 746, 39 zł.

W rozliczeniu wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r., złożonym w dniu 16.07.2012 r., powodowie wskazali, że w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. otrzymali dotację w łącznej kwocie 145 304, 97 zł, natomiast ponieśli następujące wydatki na bieżącą działalność statutową szkoły w okresie objętym rozliczeniem:

1. wynagrodzenia nauczycieli – 27 384, 00 zł;

2. wynagrodzenia pozostałych pracowników – 51 261, 71 zł;

3. pochodne od wynagrodzeń (składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy) – 13 163, 11 zł;

4. opłaty za media – 1 766, 13 zł;

5. zakupy materiałów i wyposażenia – 1 157, 39 zł;

6. zakupy pomocy naukowych i dydaktycznych - 377, 41 zł;

7. wynajem pomieszczeń – 38 536, 40 zł;

8. usługi pocztowe – 1 481, 00 zł.

Łączna suma wydatków sfinansowanych z dotacji wyniosła 135 127, 15 zł, natomiast kwota dotacji niewykorzystanej wyniosła 10 177, 82 zł.

W rozliczeniu wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2012 r. do 31.12.2012 r., złożonym w dniu 11.01.2013 r., powodowie wskazali, że w okresie od 01.01.2012 r. do 31.12.2012 r. otrzymali dotację w łącznej kwocie 308 746, 39 zł, natomiast ponieśli następujące wydatki na bieżącą działalność statutową szkoły w zakresie przyznanej dotacji, w okresie objętym rozliczeniem:

1. wynagrodzenia nauczycieli – 55 482, 00 zł;

2. wynagrodzenia pozostałych pracowników – 116 316, 89 zł;

3. pochodne od wynagrodzeń (składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy) -25 629, 50 zł;

4. opłaty za media – 3 381, 54 zł;

5. zakupy materiałów i wyposażenia – 6 440, 55 zł;

6. zakupy pomocy naukowych i dydaktycznych – 11 229, 26 zł;

7. wynajem pomieszczeń – 83 229, 41 zł;

8. usługi pocztowe – 2 237, 24 zł;

9. szkolenia – 4 800 zł.

Łącznie suma wydatków sfinansowanych z dotacji wyniosła 308 746, 39 zł.

/ dowód: rozliczenie wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2012 r. do

31.12.2012 r. – k. 23, 154-156; historia rachunku bankowego – k. 25-32; rozliczenie

wykorzystania dotacji podmiotowych w okresie od 01.01.2012 r. do 30.06.2012 r. – k.

152-153 /

Podstawę wyliczenia stawki dotacji dla szkół policealnych, a w tym dla Policealnej Szkoły (...)we W. prowadzonej przez M. K. i D. K. w latach 2011-2012 r. zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 02.03.2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących z źródeł zagranicznych stanowiły wydatki ponoszone w szkołach policealnych planowane wspólnie dla wszystkich szkół zawodowych w rozdziale 80130. W związku z powyższym do wyliczenia stawek dotacji dla szkół policealnych zostały kwoty planowanych wydatków bieżących z całego rozdziału 80130. Natomiast ostatecznego przeliczenia stawki dotacji w latach 2011-2012 dokonano na podstawie uchwał budżetowych podjętych na dany rok. Przy definiowaniu rodzaju szkoły odnoszono się do wag określonych w załączniku do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2011 i 2012 r. Określone w rozporządzeniu poszczególne wagi pozwalały wyrazić w postaci arytmetycznej koszty kształcenia uczniów ze względu na rodzaj szkoły i stanowiły kwotę uzupełniającą część oświatowa subwencji ogólnej. Dla uczniów niepublicznych szkół zawodowych, tj. techników, szkół policealnych kształcących we wszystkich zawodach poza zawodami medycznymi, zasadniczych szkół zawodowych, w latach 2011-2012 stosowane były wagi: P7 (dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz szkół artystycznych) i P8 (dla słuchaczy kolegiów pracowników służb społecznych oraz uczniów szkół ponadgimnazjalnych prowadzących kształcenie zawodowe, w tym na realizację praktycznej nauki zawodu, a także dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi-waga nie obejmuje uczniów szkół artystycznych).

Nadto, w celu zróżnicowania dotowania szkół dla dorosłych i młodzieży, uwzględniono wskaźnik w wysokości 0,7 różnicujący liczbę uczniów, przypisany do publicznych szkół dla dorosłych, uwzględniony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej przy wyliczaniu subwencji oświatowej w latach 2011-2012.

Jeżeli chodzi o dotację dla niepublicznych szkół o uprawnieniach szkół publicznych, w których nie był realizowany obowiązek szkolny ani obowiązek nauki, Gmina W. stosowała wskaźnik dotacji na każdego ucznia w wysokości równej 50 % ustalonych w budżecie wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia.

Dotacja na Policealną Szkołę (...)we W. była udzielana przy uwzględnieniu wszystkich wydatków bieżących szkół zawodowych prowadzonych przez miasto W. w 2011 i 2012 r. Miasto wówczas prowadziło 17-18 zespołów szkół ponadgimnazjalnych, w skład których wchodziły szkoły zawodowe takie jak: technika, zasadnicze szkoły zawodowe i szkoły policealne. Miasto z uwagi na dużą liczbę szkół brało pod uwagę wydatki ponoszone przez te szkoły, które były zapisane w planach finansowych danych jednostek budżetowych, które następnie klasyfikowane były zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów o podziale klasyfikacji budżetowej w rozdziale wydatkowym 80130. Przy wyliczaniu kwoty dotacji uwzględniane były zatem wszystkie szkoły kształcące zawodowo przy uwzględnieniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej o podziale części oświatowej subwencji ogólnej wydawanego odrębnie na każdy rok, w którym zawarte były algorytmy naliczania subwencji oświatowej. Algorytmy te rozróżniały szkoły poszczególnymi wagami, tzw. wagami subwencyjnymi. Ponieważ rodzaj szkoły nie był zdefiniowany w przepisach prawa, uwzględniano w obliczeniach szkoły zawodowe i szkoły dla dorosłych, kierując się opinią Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej o podziale części oświatowej subwencji ogólnej wskazującym na wagi wydzielone na szkoły ponadgimnazjalne kształcące zawodowo, podczas gdy wyodrębnione specjalnie wagi dotyczyły wyłącznie kierunków medycznych. Pozostałe kierunki kształcenia były finansowane jednakowo.

Do obliczenia wydatków ponoszonych na ucznia w szkołach i placówkach prowadzonych przez Miasto W. w latach 2011 i 2012 przyjęto liczbę uczniów wskazywaną w sprawozdaniach składanych do Systemu Informacji Oświatowej przez publiczne szkoły prowadzone przez jednostki samorządu terytorialnego według stanu odpowiednio na 30.09.2010 r. i 30.09.2011 r.

Na potrzeby kalkulacji stawek dotacji na 2011 r. w odniesieniu do planowanych wydatków bieżących w placówkach oświatowych prowadzonych przez Miasto W. w zakresie dotyczącym szkół zawodowych, w których nie był realizowany obowiązek nauki w szkołach zawodowych, w tym policealnych, przyjmowana była liczba uczniów według SIO 2011. Według stanu na dzień 30.09.2010 r. liczba uczniów według Systemu Informacji Oświatowej wynosiła 7754 osoby, w tym młodzieży 7264 i dorosłych 490. Plan wydatków bieżących pomniejszonych o kwotę dotacji podmiotowych na rok 2011 rok według uchwały nr (...)Rady Miejskiej W. z dnia 27.12.2010 r. wynosił 53 332 294 zł. Wskaźnik różnicujący liczbę uczniów dorosłych to 0,7, a stawka dotacji (50 % wydatków bieżących) dla młodzieży wynosiła 286, 58 zł, natomiast dla dorosłych wynosiła 200, 61 zł.

Na potrzeby kalkulacji stawek dotacji na 2012 r. w odniesieniu do planowanych wydatków bieżących w placówkach oświatowych prowadzonych przez Miasto W. w zakresie dotyczącym szkół zawodowych, w których nie był realizowany obowiązek nauki w szkołach zawodowych, w tym policealnych, przyjmowana była liczba uczniów według SIO 2011. Według stanu na dzień 30.09.2011 r. liczba uczniów według Systemu Informacji Oświatowej wyniosła 7830 osób, w tym młodzieży 7364 i dorosłych 466. Plan wydatków bieżących pomniejszonych o kwotę dotacji podmiotowych na rok 2012 według uchwały nr (...)Rady Miejskiej W. z dnia 27.12.2011 r. wynosił 57 279 600 zł. Wskaźnik różnicujący liczbę uczniów dorosłych to 0,7, a stawka dotacji (50 % wydatków bieżących) dla młodzieży wnosiła 304,81 zł, natomiast dla dorosłych wynosiła 213, 37 zł.

/ dowód: informacja dotycząca wyliczania stawek dotacji dla szkół policealnych – k. 72;
kalkulacja stawek dotacji na 2011 r. – k. 73; kalkulacja stawek dotacji na 2012 r. – k. 74;

zeznania świadków: J. L. – e-protokół z dnia 26.02.2019 r. 00:04:42-00:24:25,

P. K. – e-protokół z dnia 26.02.2019 r. 00:24:26-00:42:57 /

Policealna Szkoła (...)we W. zobowiązana była do przekładania informacji miesięcznej o aktualnej licznie uczniów według stanu na pierwszy dzień miesiąca. Zgodnie z informacjami złożonymi przez powodów w szkole ponadgimnazjalnej dla młodzieży nie było uczniów oraz nie było uczniów w podziale na poszczególne niepełnosprawności oraz uczniów, którym przysługują dodatkowe uwagi, natomiast w szkole ponadgimnazjalnej dla dorosłych w systemie stacjonarnym również nie było uczniów, a w systemie zaocznym w następujących miesiącach występowała liczba uczniów:

- w styczniu 2011 r. – 123 uczniów (korektą z dnia 01.09.2011 r. wskazano 110 uczniów),

- w lutym 2011 r. – 124 uczniów (korektą z dnia 18.02.2011 r. zmniejszono liczbę uczniów do 123 osób, gdyż jeden uczeń został tylko słuchaczem),

- w marcu 2011 r. – 106 uczniów,

- w kwietniu 2011 r. – 103 uczniów,

- w maju 2011 r. – 103 uczniów,

- w czerwcu 2011 r. – 102 uczniów,

- w lipcu 2011 r. – 94 uczniów,

- w sierpniu 2011 r. – 94 uczniów,

- we wrześniu 2011 r. – 109 uczniów (korektą z dnia 19.09.2011 r. zwiększono liczbę uczniów o jedną osobę),

- w październiku 2011 r. – 133 uczniów,

- w listopadzie 2011 r. – 135 uczniów (korektą z dnia 15.11.2011 wskazano 137 uczniów),

- w grudniu 2011 r. – 135 uczniów,

- w styczniu 2012 r. – 132 uczniów (korektą z dnia 01.01.2012 r. wskazano 133 uczniów),

- w lutym 2012 r. - 113 uczniów,

- w marcu 2012 r. – 109 uczniów (korektą z dnia 01.03.2012 r. wskazano 110 uczniów),

- w kwietniu 2012 r. – 110 uczniów,

- w maju 2012 r. – 108 uczniów,

- w czerwcu 2012 r. – 107 uczniów,

- w lipcu 2012 r. – 105 uczniów,

- w sierpniu 2012 r. – 105 uczniów,

- we wrześniu 2012 r. – 121 uczniów (korektą z dnia 01.09.2012 r. wskazano 122 uczniów),

- w październiku 2012 r. – 144 uczniów (korektą z dnia 01.10.2012 r. wskazano 145 uczniów),

- w listopadzie 2012 r. – 146 uczniów (korektą z dnia 01.11.2012 r. wskazano 147 uczniów),

- w grudniu 2012 r. – 141 uczniów (korektą z dnia 01.12.2012 r. wskazano 142 uczniów).

/ dowód: informacje miesięczne o aktualnej liczbie uczniów według stanu na pierwszy dzień

miesiąca za rok 2011 – k. 78-100; informacje miesięczne o aktualnej liczbie uczniów

według stanu na pierwszy dzień miesiąca za rok 2012 – k. 110-147; rozliczenie dotacji

należnych i wypłaconych w 2012 r. – k. 156 /

Pismem z dnia 10.10.2011 r. powodowie zwrócili się do pozwanej o przeanalizowanie wysokości stawki dotacji przekazywanej na jednego słuchacza szkoły policealnej dla dorosłych kształtującej w zawodzie technik ochrony licznej osób i mienia oraz zwrócili uwagę na konieczność racjonalnego dofinasowania kształcenia w tym zawodzie.

W odpowiedzi na pismo powodów pismem z dnia 02.12.2011 r. pozwana podniosła, że w świetle obecnego stanu prawnego kwota dotacji na jednego ucznia szkoły policealnej dla dorosłych kształcącej w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia nie może być wypłacona w wysokości wyższej niż wskazują na to przepisy prawne.

Pismem z dnia 11.06.2012 r. pozwana wskazała, że powodowie winni dokonać korekty informacji miesięcznej o aktualnej liczbie uczniów dla ich szkoły za miesiąc styczeń 2011 r.

/ dowód: pismo z dnia 10.10.2011 r. – k. 101; pismo z dnia 02.12.2011 r. – k. 102; pismo z dnia

11.06.2012 r. – k. 148-151 /

W dniu 21.12.2015 r. powodowie wystąpili do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z wnioskiem o zawezwanie pozwanej do próby ugodowej poprzez zawarcie ugody w przedmiocie zapłaty należności głównej w kwocie 2 821 839, 30 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 638 886, 00 zł – od dnia 01.01.2006 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 541 085, 00 zł – od dnia 01.01.2007 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 338 414, 00 zł – od dnia 01.01.2008 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 227 337, 60 zł – od dnia 01.01.2009 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 223 582, 10 zł – od dnia 01.01.2010 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 220 240, 44 zł – od dnia 01.01.2011 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 204 965, 24 zł – od dnia 01.01.2012 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 197 703, 61 zł – od dnia 01.01.2013 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 154 377, 30 zł – od dnia 01.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 75 248, 01 zł – od dnia 01.01.2015 r. do dnia zapłaty,

z tytułu należnych, a niewypłaconych w pełnej wysokości, dotacji oświatowych za lata 2005-2014.

/ dowód: wniosek o zawezwanie do próby ugodowej – k. 36-41 /

Pismem z dnia 24.11.2016 r. (...) Centrum (...) w W. przekazało Fundacji (...) w G. informację dotyczącą ewidencji uczniów, w której wskazało, że:

- na dzień 30.09.2007 r.:

- liczba uczniów w (...)wynosiła 1040,

- ilość oddziałów ogółem wynosiła 38,

- liczba uczniów na kierunku technik ochrony fizycznej osób i mienia wynosiła 18,

- ilość oddziałów na kierunku technik ochrony fizycznej osób i mienia wynosiła 1,

- na dzień 30.09.2011 r.:

- liczba uczniów w (...) wynosiła 486,

- ilość oddziałów ogółem wynosiła 42,

- liczba uczniów na kierunku technik ochrony fizycznej osób i mienia wynosiła 12,

- ilość oddziałów na kierunku technik ochrony fizycznej i mienia wynosiła 1,

- na dzień 30.09.2012 r.:

- liczba uczniów w (...) wynosiła 512,

- ilość oddziałów ogółem wynosiła 44,

- liczba uczniów na kierunku technik ochrony fizycznej osób i mienia wynosiła 8,

- ilość oddziałów na kierunku technik ochrony fizycznej i mienia wynosiła 1.

/ dowód: pismo z dnia 24.11.2016 r. – k. 35 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powodowie dochodzą od pozwanej zapłaty równowartości różnicy pomiędzy dotacją wypłaconą w latach 2011 i 2012 na prowadzoną przez powodów Policealną Szkołę (...)we W. a dotacją należną, tj. uzupełnienia dotacji według powodów zaniżonej.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym w okresie objętym żądaniem pozwu niepubliczne szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne oraz szkoły ponadgimnazjalne o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu. Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 3 przywołanej ustawy, dotacje dla szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których nie jest realizowany jest obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 50 % ustalonych w budżecie odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca niepubliczną szkołę poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji; w przypadku braku na terenie gminy lub powiatu szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie szkoły publicznej danego typu lub rodzaju.

Powodowie podnieśli, że z uwagi na zakres kształcenia, w szczególności zawód, w jakim kształciła uczniów prowadzona przez nich placówka, obliczenie dotacji winno nastąpić z uwzględnieniem wydatków bieżących placówki położonej w najbliższej miejscowości, w jakiej znajduje się placówka kształcąca w takim samym zawodzie, tj. w W..

Stanowisko to należy uznać za błędne.

Nie ulega wątpliwości, że ustawa z dnia 07.09.1991 r. o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym w latach 2011-2012 pomimo odesłania w art. 90 ust. 3 do typu i rodzaju szkoły nie definiowała rodzaju szkoły, kwalifikując wyłącznie w art. 9 ust. 1 typy szkół, mianowicie:

1) sześcioletnią szkołę podstawową;

2) trzyletnie gimnazjum;

3) szkoły ponadgimnazjalne:

a) zasadnicze szkoły zawodowe o okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata,

b) trzyletnie licea ogólnokształcące,

c) trzyletnie licea profilowane kształcące w profilach kształcenia ogólnozawodowego,

d) czteroletnie technika,

e) dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a),

f) trzyletnie technika uzupełniające dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a),

g) szkoły policealne o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku,

h) trzyletnie szkoły specjalne przysposabiające do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi.

Placówka prowadzona przez powodów stanowiła typ szkoły przewidziany w art. 9 ust. 2 pkt 3 g) ustawy o systemie oświaty.

Rozróżnienie rodzajów szkół wobec braku ustawowego zdefiniowania wywołuje istotne wątpliwości, zarówno w praktyce jednostek samorządu terytorialnego, jak i w orzecznictwie sądowym. W wyroku z dnia 23.01.2008 r., II GSK 333/07, Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że "rodzaj szkoły" to jej cechy szczególne, charakterystyczne w ramach danego typu szkoły, zaś rozróżnienia szkoły zarówno z uwagi na typ, jak i na rodzaj, należy dokonywać mając na względzie cel przepisu stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia, w którym ustawodawca odwołuje się do tych pojęć. W sprawie dotyczącej sposobu i wysokości ustalenia dotacji dla szkoły niepublicznej, o której mowa w art. 90 ust. 3 uso, pojęcie "rodzaj szkoły" użyte w tym przepisie należy wykładać na potrzeby omawianego przepisu, czyli w kontekście wydatków bieżących, o których stanowi art. 90 ust. 3 uso, skoro ustawodawca w przepisie tym uzależnia przyznanie dotacji dla szkół niepublicznych w odniesieniu do wydatków bieżących ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju. Celem przepisu art. 90 ust. 3 uso jest sprawiedliwy podział środków finansowych przez jednostkę samorządu terytorialnego pomiędzy szkoły.

Jak wynika ze złożonych w sprawie dokumentów oraz zeznań świadków J. L. i P. K., pozwana Gmina przyjęła metodę wyliczania dotacji uwzględniającą wydatki szkół ponadgimnazjalnych kształcących zawodowo, niezależnie od typu szkoły, tj. ujmując całościowo zasadnicze szkoły zawodowe, technika oraz szkoły policealne. Jedynie różnicowanie dotyczyło szkół kształcących w zawodach medycznych, z uwagi na wyższą wagę referencyjną przewidzianą rozporządzeniem w sprawie subwencji oświatowej.

Taki sposób procedowania wydaje się realizować wskazane przez NSA założenie przepisu art. 90 ust. 3 uso, jakim jest sprawiedliwy podział środków finansowych pomiędzy szkoły.

Całkowicie chybione jest stanowisko powodów, jakoby należało uwzględniać zawód, w jakim dana szkoła oferuje kształcenie. Kształcenie zawodowe obejmuje tak wiele różnorakich zawodów i specjalności, iż zupełnie nieracjonalne byłoby rozróżnianie szkół według zakresów oferowanego przez nie kształcenia. Szkoły zawodowe różnych typów (ZSZ, technika, szkoły policealne) kształcą pracowników administracji, budowlańców (dekarzy, murarzy-tynkarzy, monterów instalacji), cukierników, drogowców, ekonomistów, elektryków, florystów, fotografów, fryzjerów, geodetów, handlowców, hotelarzy i innych specjalistów z zakresu turystyki, informatyków, krawców, księgowych, kucharzy, logistyków, mechaników, obuwników, ogrodników i architektów krajobrazu, opiekunów niepełnosprawnych, piekarzy, stolarzy, tapicerów, złotników-jubilerów, specjalistów od reklamy, obróbki drewna, obsługi portów i terminali, specjalistów od BHP, itp.

Nie ma żadnego uzasadnionego powodu, aby w sposób szczególny traktować kształcenie w zawodzie technika ochrony osób i mienia lub detektywa. Nie są to zawody ani szczególnie pożądane czy preferowane społecznie (jak zawody medyczne czy związane z opieką nad potrzebującymi, niepełnosprawnymi, itp.) ani wymagające szczególnych zdolności manualnych (jak mechanik precyzyjny, zegarmistrz, złotnik czy nawet cukiernik) ani też nie wymagające w ramach procesu kształcenia wykorzystywania specjalistycznego sprzętu (jak technicy samochodowi, informatycy, fotografowie). Brak jest zatem podstawy do wyliczania dotacji według wyższej stawki niż przeciętna stawka dla uczniów szkół zawodowych.

Rodzaj szkoły może wynikać z systemu oferowanego kształcenia – szkoły dla dorosłych, kształcące w systemie dziennym, wieczorowym, zaocznym, korespondencyjnym, dla pracujących, itp. Zatem z ogólnej liczby szkół miejskich należałoby wydzielić szkoły policealne kształcące wyłącznie w systemie zaocznym dla dorosłych (gdyż kształcenie tylko takich uczniów raportowali powodowie) i według wydatków tych szkół obliczać stawkę dotacji dla szkoły powodów. Powodowie nie próbowali jednakże w ogóle wykazać, czy i ile tego rodzaju szkół działa na terenie na terenie W.. Jeżeli szkoły ponadgimnazjalne działające w zespołach, o jakich zeznała świadek J. L., kształcą równolegle w różnych zawodach i w różnych systemach czasowych uczniów małoletnich i dorosłych, to takie wydzielenie rodzaju szkoły po prostu nie zachodzi. Nie oznacza to jednakże, iż na terenie W. nie ma szkoły w rodzaju odpowiadającym policealnej szkole powodów. Rodzajem tym będzie po prostu ponadgimnazjalna szkoła zawodowa.

W konsekwencji nieusprawiedliwione było wyliczanie różnicy dotacji z odwołaniem się do wydatków innego miasta prowadzącego szkołę kształcącą w zawodzie technika ochrony osób i mienia lub detektywa. Można zresztą zauważyć, że (...) Centrum (...) w W. kształci także w innych zawodach, dość standardowych, jak technik administracji, technik rachunkowości, informatyk, florysta, opiekun, masażysta.

Sąd oddalił wniosek powodów o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, albowiem rozliczenie dotacji nie wymaga wiadomości specjalnych. Dane wyjściowe w postaci wydatków bieżących znajdują się w aktach prawa miejscowego. Z kolei ustalanie powiatu referencyjnego też nie jest zadaniem biegłego z zakresu finansów i rachunkowości budżetowej. Powodowie sami mogli wskazać, w jakich miastach działają szkoły o podobnym profilu kształcenia. Skoro sami taką szkołę prowadzą, to z pewnością mają wiedzę nt. „konkurencji”. Wreszcie „ocena poprawności wyliczeń powodów określających kwotę żądania” to po pierwsze prosta matematyka, po drugie zaś element oceny zasadności żądania dokonywanej przez sąd, nie zaś okoliczność faktyczna podlegają ustaleniu przy pomocy dowodu z opinii biegłego.

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego Sąd uznał roszczenie zgłoszone przez powodów za nieusprawiedliwione, co skutkowało oddaleniem powództwa w całości.

Na podstawie art. 98 kpc pozwanej jako wygrywającej sprawę w całości przysługuje zwrot kosztów procesu obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika procesowego ustalone zgodnie z § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – 10 800 zł, opłatę od zażalenia – 108 zł (k. 182) oraz wynagrodzenie pełnomocnika w postępowaniu zażaleniowym ustalone zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 7 tegoż rozporządzenia – 5 400 zł, tj. łącznie 16 308 zł. Stosownie do art. 105 § 1 kpc zwrot kosztów obciąża powodów po połowie, tj. po 8 154 zł.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Majewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Krzysztof Rudnicki
Data wytworzenia informacji: