Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2011 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Mariusz Wiązek

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wołowie z dnia 22 czerwca 2011 roku, sygn. akt 1 Ds. 26/11 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec S. P. – na zasadzie art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 5 października 2011 r., tj. przez okres kolejnych trzech miesięcy tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 7 stycznia 2011 r., sygn. akt II Kp 4/11 wobec S. P. , syna W. i B. z domu P., urodzonego (...) w B., podejrzanego o to, że:

w dniu 4 stycznia 2011 roku w B., działając wspólnie i w porozumieniu z A. H. i G. M., godząc się na pozbawienie życia A. W., pobił go w ten sposób, że bił go rękoma po całym ciele a zwłaszcza po głowie, a także kopał pokrzywdzonego po głowie, w wyniku czego spowodował u niego obrażenia w postaci urazu czaszkowo-mózgowego, licznych podbiegnięć krwawych w okolicy jarzmowej prawej i lewej, głębokich otarć naskórka w okolicy potylicznej części górnej, podbiegnięć krwawych na grzbiecie nosa z patologiczną ruchomością nosa, podbiegnięć krwawych z licznymi zsinieniami i głębokimi pęknięciami śluzówki wargi górnej i dolnej, otarć naskórka na lewej ręce, licznych otarć naskórka na przedniej powierzchni uda prawego, głębokich otarć naskórka pod kostką przyśrodkową nogi lewej, które to skutkowały jego zgonem,

tj. o przestępstwo z art. 148 § 1 k.k.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2011 r. Sąd Rejonowy w Wołowie zastosował wobec S. P. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania uznając, iż popełnienie przez podejrzanego zarzucanego mu przestępstwa zostało z dużym prawdopodobieństwem potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Do chwili obecnej nie wystąpiły żadne okoliczności uzasadniające uchylenie bądź zmianę stosowanego wobec podejrzanego środka zapobiegawczego. Zaś zebrany dotychczas w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci: wyjaśnień współpodejrzanych M. S., G. M., A. H., M. P. zeznań świadków, w tym B. P., M. M., jak również protokołów przeszukań, oględzin miejsca zdarzenia, wstępnych wyników sekcji zwłok, wstępnych wyników DNA, opinii z zakresu traseologii, jak i wyjaśnień S. P., wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu.

Co więcej – nie przesądzając w żaden sposób o winie i sprawstwie podejrzanego – należy zważyć, iż prawdopodobieństwo popełnienia przez S. P. zarzucanego mu czynu, przy uwzględnieniu jego doniosłości, uzasadnia twierdzenie o realności wymierzenia podejrzanemu surowej kary pozbawienia wolności o jakiej mowa w art. 258 § 2 k.p.k. Biorąc zaś pod uwagę, wagę gatunkową czynu, o którego popełnienie jest podejrzany (zbrodnia jaką zarzucono wymienionemu jest zagrożona karą dożywotniego pozbawienia wolności) uzasadnia przekonanie, iż podejrzany przebywając na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, w szczególności może ukrywać się przed wymiarem sprawiedliwości, bądź mógłby w inny niedozwolony sposób wpływać na toczące się postępowanie. Zwłaszcza znaczenie ma tutaj fakt, iż podejrzany zna osoby, które w niniejszej sprawie występują w charakterze świadków. Dlatego też uzasadniona jest obawa, iż przebywając na wolności mógłby w znacznym stopniu utrudniać postępowanie poprzez choćby nakłanianie wskazanych powyżej osób, do składania korzystnych dla niego zeznań, dążąc w ten sposób wręcz do zniwelowania roli jaką odegrał w zarzuconym mu czynie. Na tę obawę wskazuje również sam charakter zarzucanego podejrzanemu czynu, który był popełniony wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Jak zaś wynika z wyjaśnień G. M., podejrzani przed zatrzymaniem podjęli próbę uzgodnienia treści wyjaśnień, które mieli następnie złożyć.

W ocenie Sądu jedynie przedłużenie wobec S. P. izolacyjnego środka zapobiegawczego, jakim jest tymczasowe aresztowanie, pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok prowadzonego postępowania karnego, a tym samym uniemożliwić podejrzanemu podjęcie jakikolwiek ewentualnych prób bezprawnych działań mogących je destabilizować.

Nadto z uwagi na wielość czynności procesowych, które należy jeszcze w sprawie wykonać, śledztwa nie zdołano ukończyć przed upływem terminu zastosowanego środka zapobiegawczego. W dalszym ciągu niezbędne jest przeprowadzenie kolejnych czynności procesowych w tym m.in. uzyskanie ostatecznej opinii co do przyczyn zgony A. W., uzupełniającej opinii z zakresu DNA. Nadto w zależności od treści opinii z sekcji zwłok pokrzywdzonego rozważenie możliwości powołania biegłego z zakresu medycyny sądowej w celu ustalenia mechanizmu powstałych obrażeń ciała u A. W..

Zważyć nadto należy, iż w stosunku do podejrzanego nie zachodzą warunki uzasadniające odstąpienie od stosowania przedmiotowego środka zapobiegawczego, określone w art. 259 § 1 k.p.k.

Mając zatem na uwadze, iż środki zapobiegawcze o mniej dolegliwym charakterze niż środek zastosowany, mógłby nie wypełnić swej roli, tj. nie zabezpieczyć w sposób prawidłowy toczącego się postępowania, Sąd – działając na podstawie powołanych przepisów – orzekł jak na wstępie.