Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

dnia 1 lutego 2013 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący - SSO Mariusz Wiązek

Protokolant: Emilia Rąk

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej Jadwigi Rutyny

po rozpoznaniu na posiedzeniu w sprawie P. A.

podejrzanego o czyn z art. 282 ustęp 5 punkt AC węgierskiego kodeksu karnego

z wniosku Prokuratora Okręgowego we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2013 roku, sygn. akt III Oz 35/13 (...)

w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania i przekazania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium Republiki Węgierskiej osoby ściganej na podstawie węgierskiego Europejskiego Nakazu Aresztowania w celu przeprowadzenia przeciwko niej postępowania karnego,

postanawia:

I.  art. 607 r § 1 punkt 1 k.p.k. odmówić przekazania obywatela węgierskiego P. A. , syna T. i M. z domu Z., urodzonego (...) w P. na W., z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium Republiki Węgierskiej do dyspozycji Sądu Okręgowego w S., celem przeprowadzenia postępowania karnego o sygn. akt BNY 247/2011 o czyn z art. 282 ustęp 5 punkt AC węgierskiego kodeksu karnego określony jako „niedozwolone użycie substancji odurzających”,

II.  na podstawie art. 253 § 1 k.p.k. uchylić tymczasowe aresztowanie zastosowane wobec P. A. , syna T. i M. z domu Z., urodzonego (...) w P. na W. postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 29 stycznia 2013r., sygn. akt III Kop 16/13,

III.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. M. prowadzącego Kancelarię Adwokacką we W. kwotę 738 zł (siedmiuset trzydziestu ośmiu złotych) brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2011r. Sąd Okręgowy w S.wydał europejski nakaz aresztowania (dalej: ENA) wobec obywatela węgierskiego P. A.podejrzanego o czyn z art. 282 ustęp 5 punkt AC węgierskiego kodeksu karnego określony jako „niedozwolone użycie substancji odurzających”. P. A.został zatrzymany w B.w dniu 26 stycznia 2013r.

W dniu 28 stycznia 2013r. do Sądu Okręgowego we Wrocławiu wpłynął wniosek Prokuratora Okręgowego we Wrocławiu w kwestii przekazania wymienionego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium Republiki Węgierskiej na podstawie art. 607k § 1 k.p.k. oraz tymczasowego aresztowania ściganego.

Wniosek ten nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie zachodzi fakultatywna podstawa odmowy wykonania ENA opisana w art. 607 r § 1 k.p.k. punkt 1 k.p.k. Zgodnie ze wskazanym przepisem, można odmówić wykonania nakazu europejskiego, jeżeli przestępstwo będące podstawą wydania nakazu europejskiego, inne niż wymienione w art. 607w, nie stanowi przestępstwa według prawa polskiego.

Wskazać należy, że czyn, o który P. A.jest podejrzany polegał na tym, że P. A.w dniu 22 lipca 2010r. o godz. 22.25 w lokalu o nazwie Z.mieszczącym się w D. V.utca, posiadał przy sobie narkotyki (konopie indyjskie), z którego do powodu został zatrzymany przez patrol policyjny; badania moczu wykazały, iż wcześniej zażył substancje odurzające (marihuanę i haszysz). W ENA określono to jako „jednokrotny występek nadużycia narkotyków”. Czyn ten zakwalifikowano z art. 282 ustęp 5 punkt AC węgierskiego kodeksu karnego określony jako „niedozwolone użycie substancji odurzających”.

Czyn ten nie jest wyszczególniony w art. 607 w k.p.k. Gdy zważy się na brzmienie zastosowanego przepisu węgierskiej ustawy karnej, czyn ten odpowiadały znamionom przestępstwa stypizowanego w art. 62 ust. 3 polskiej ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Niemniej jednak podkreślić należy, iż zgodnie z dominującymi w orzecznictwie poglądami, karalny jest wprawdzie każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej "wbrew przepisom ustawy", jednak warunkiem koniecznym jest, aby sprawca posiadał środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek.(por. wyrok SN z dnia 20.01.2010r., II KK 289/09, OSNwSK 2010/1/100) Innymi słowy, narkotyk będący przedmiotem przestępstwa z art. 62 ustawy z 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii musi spełniać nie tylko kryterium przynależności grupowej do związków wymienionych w załącznikach do tego aktu prawnego, ale również kryterium ilościowe pozwalające na jednorazowe użycie w celu osiągnięcia choćby potencjalnego efektu odurzenia lub innego charakterystycznego dla działania substancji psychotropowej (wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 roku sygn. IV KK 432/09, LEX nr 583908, wyroki SA w Krakowie z dnia 19 września 2011r., II AKa 123/10 KZS 2011/10/40, 10 listopada 2010r., II AKa 172/10, KZS 2010/12/53).

Istotnym jest również, co wpływało na zastosowanie w niniejszej sprawie podstawy fakultatywnej odmowy wykonania ENA, iż w realiach niniejszej sprawy, zważywszy na charakter zarzuconego osobie ściganej przestępstwa, wydając ENA nie zachowano zasady proporcjonalności. Podnieść należy, iż zagadnienie proporcjonalności nie zostało uregulowane w decyzji ramowej dotyczącej ENA, jednak w corocznych raportach Komisja Europejska poddaje krytyce praktykę wydawania ENA w sprawach błahych, wskazując, że wydawanie ENA nigdy nie powinno być obligatoryjne (por. art. 2 ust. 2 decyzji ramowej w sprawie ENA), co stało się zresztą przedmiotem zaleceń opublikowanych w ostatnim raporcie komisji, wzywającym do stosowania instrumentu ENA z większą rozwagą (por. http://ec.europa.eu/justice/policies/criminal/extradition/docs/com_2011_175_en.pdf , http://www.europapraw.org/news/ena-naduzywany-raport-komisji).

Z uwagi na to, że odmówiono wykonania ENA strony węgierskiej, stosownie do art. 253 § 1 k.p.k. należało uchylić stosowany wobec osoby ściganej środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

Wysokość zasądzonego od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu wynagrodzenia wynika z § 14 ust. 2 punkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych powyżej przepisów orzeczono jak na wstępie.