III K 300/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu z 2018-10-18

Sygn. akt: III K 300/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2018r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Kaszyca

Protokolant: Agata Herman

przy udziale Prokuratora Kazimierza Orzechowskiego

po rozpoznaniu w dniach: 29 stycznia, 1 marca, 26 marca, 19 kwietnia, 17 maja, 7 czerwca, 5 lipca, 9 sierpnia, 13 września i 4 października 2018 r.

sprawy:

1.  P. W. , syna W. i A. z domu S., urodzonego dnia (...) we W.,

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od dnia 01 grudnia 2014 roku do dnia 16 listopada 2015 roku we W., Z., N. i innych miejscach, założył i kierował zorganizowaną grupą przestępczą mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. P., O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), R. C., Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwa podobne, m.in. z art. 258 §1 kk i 63 §1 kks, orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2005 roku, sygn. akt: IX K 890/04, Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 września 2009 roku, sygn. akt: 157/08, połączonymi wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 października 2010 roku, sygn. akt: III K 72/10, którą odbywał w okresie od dnia 11 czerwca 2008 roku do dnia 04 września 2012 roku,

tj. o czyn z art. 258 § 1 i 3 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k.

II.  w okresie od dnia 05 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z innymi, nieustalonymi osobami, korzystając z pomocy O. P., O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (2), Ł. S. i M. P., wytwarzał wyroby tytoniowe znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także podejmował czynności bezpośrednio związane z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także produkował i magazynował poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyroby akcyzowe w postaci papierosów w ilości nie mniejszej niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywające się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwa podobne, m.in. z art. 258 §1 kk i 63 §1 kks, orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2005 roku, sygn. akt: IX K 890/04, Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 września 2009 roku, sygn. akt: 157/08, połączonymi wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 października 2010 roku, sygn. akt: III K 72/10, którą odbywał w okresie od dnia 11 czerwca 2008 roku do dnia 04 września 2012 roku,

tj. o czyn z art. 69 § 1 k.k.s. i z art. 69a § 1 k.k.s. i z art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1, 4 i 5 k.k.s. w zw. z art.64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.;

III.  w okresie od dnia 01 lutego 2015 roku do dnia 28 maja 2015 w N., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z innymi, nieustalonymi osobami, korzystając z pomocy O. P., S. R. (1) i D. K. (1), wytwarzał wyroby tytoniowe bez wymaganego wpisu do rejestru, a także podejmował czynności bezpośrednio związane z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także produkował i magazynował poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyroby akcyzowe w postaci papierosów w nieustalonej ilości, odbywające się w N. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwa podobne, m.in. z art. 258 § 1 kk i 63 § 1 kks, orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2005 roku, sygn. akt: IX K 890/04, Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 września 2009 roku, sygn. akt: 157/08, połączonymi wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 października 2010 roku, sygn. akt: III K 72/10, którą odbywał w okresie od dnia 11 czerwca 2008 roku do dnia 04 września 2012 roku,

tj. o czyn z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art.64 § 1 k.k. w zw. z art. 37 §1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.;

IV.  w okresie od dnia 23 marca 2015 roku do dnia 16 listopada 2015 roku Z., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu z innymi, nieustalonymi osobami, korzystając z pomocy D. K. (1), wytwarzał wyroby tytoniowe znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także podejmował czynności bezpośrednio związane z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także produkował i magazynował poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyroby akcyzowe w postaci suszu tytoniowego w nieustalonej ilości, odbywających się w Z. przy ul. (...), w wyniku czego nie ujawnił właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i doprowadził do uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwa podobne, m.in. z art. 258 §1 kk i 63 §1 kks, orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2005 roku, sygn. akt: IX K 890/04, Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 września 2009 roku, sygn. akt: 157/08, połączonymi wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 października 2010 roku, sygn. akt: III K 72/10, którą odbywał w okresie od dnia 11 czerwca 2008 roku do dnia 04 września 2012 roku,

tj. o czyn z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art.64 § 1 k.k. w zw. z art. 37 §1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.;

2.  R. C. , syna L. i M. z domu Z., urodzonego dnia (...) w Z.,

oskarżonego o to, że:

V.  (XII) w okresie od dnia 23 marca 2015 roku do dnia 16 listopada 2015 roku we W., Z., N. i innych miejscach, brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. P., O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

VI.  (XIII) w okresie od dnia 23 marca 2015 roku do dnia 16 listopada 2015 roku Z., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, udzielił pomocy P. W. i innymi, nieustalonym osobom, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci suszu tytoniowego w nieustalonej ilości, odbywających się w Z. przy ul. (...), w wyniku czego nie ujawnił właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i doprowadził do uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, w ten sposób, że na polecenie P. W. zawarł z S. S. (1) umowę najmu hali przy ulicy (...) i udostępnił tę halę P. W. i innym nieustalonym osobom w celu umieszczenia w niej dwóch bębnów stalowych wraz z podajnikiem służących do suszenia tytoniu w liściach,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

3.  Ł. S. , syna E. i A. z domu S., urodzonego (...) w Ż.,

oskarżonego o to, że:

VII.  (XIV) w okresie od dnia 5 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 roku we W. i innych miejscach, brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. P., O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), R. C., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

VIII.  (XV) w okresie od dnia 05 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, udzielił pomocy P. W., działającemu wspólnie i w porozumieniu z O.’em P., O.’em M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że brał udział w wynajęciu hali przy ulicy (...) we W. fałszywie podając się za przedstawiciela (...) spółki (...) oraz wspólnie z M. P. wynajął dla O. P., O. M., S. R. (1) i R. S. dom w miejscowości P.,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

********

I.  uznaje oskarżonego P. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. I. części wstępnej wyroku, eliminując z opisu czynu H. O., tj. przestępstwa z art. 258 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 3 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego P. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II. części wstępnej wyroku, z opisu czynu eliminując sformułowanie: „ w postaci papierosów w ilości nie mniejszej niż 4 tysiące sztuk” a także przyjmując, iż wartość niezapłaconego podatku akcyzowego wynosiła nie mniej niż 1.631.470,00 zł, tj. przestępstwa z art. 69 § 1 k.k.s. i z art. 69a § 1 k.k.s. i z art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1, 4 i 5 k.k.s. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie:

a)  art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

b)  12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzeka, że wykonaniu podlega kara 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

III.  uznaje oskarżonego P. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. III. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art. 54 § 1 k.k.s. w zb. z art. 12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 § 1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k. i za to na podstawie:

a)  art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

b)  art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzeka, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

IV.  uznaje oskarżonego P. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. IV. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k. i za to na podstawie:

a)  art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

b)  art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z
2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzeka, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

V.  uznaje oskarżonego R. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt V. części wstępnej wyroku, eliminując z opisu czynu H. O., tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  uznaje oskarżonego R. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt. VI. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art. 8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k. i za to na podstawie:

a)  art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

b)  art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z
2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzeka, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

VII.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VII. części wstępnej wyroku, eliminując z opisu czynu H. O., tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. VIII. części wstępnej wyroku, z opisu czynu eliminując sformułowanie: „ w postaci papierosów w ilości nie mniejszej niż 4 tysiące sztuk”, a także przyjmując, iż wartość niezapłaconego podatku akcyzowego wynosiła nie mniej niż 1.631.470,00 zł tj. przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art. 8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k. i za to na podstawie:

a)  art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

b)  art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzeka, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

IX.  na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 2 k.k. łączy kary jednostkowe wymierzone wobec oskarżonego P. W. w pkt I, II, III i IV części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny po 100 (sto) złotych każda;

X.  na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. łączy kary jednostkowe wymierzone wobec oskarżonego R. C. w pkt. V i VI części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XI.  na podstawie art. 39 § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. łączy kary jednostkowe wymierzone Ł. S. w pkt VII i VIII części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

XII.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego R. C. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat i w tym okresie oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego;

XIII.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją Kodeksu Karnego, która weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 r. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Ł. S. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat i w tym okresie oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego;

XIV.  na podstawie art. 72 § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego R. C. do informowania Sądu o przebiegu okresu próby;

XV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu P. W. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 8 marca 2016 r. godz. 5:40 do dnia 24 maja 2016 r.;

XVI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu R. C. ­okres zatrzymania w dniu 26 kwietnia 2016 r. od godz. 8:35 do godz. 10:30, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny;

XVII.  na podstawie art. 30 § 2 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 1, 2 i 4 k.k.s. orzeka na rzecz Skarbu Państwa przepadek przedmiotów wyszczególnionych w wykazie dowodów i śladów kryminalistycznych na:

- k. 3387-3393 pod poz. 16-38, 42-71,

- k. 3394 pod poz. 72,

- k. 3395 pod poz. 73-80,

- k. 3399-3409 pod poz. 160-161,

- k. 3410 pod poz. 200,

- k. 3411-3413 pod poz. 207-223,

a na podstawie art. 195 zd. 1 k.k.w. zarządza, że podlegające przepadkowi dowody znajdujące się w aktach sprawy, pozostaną w nich;

XVIII.  na podstawie art. 30 § 2 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 1, 2 i 4 k.k.s. w zw. z art. 31§6 k.k.s. orzeka na rzecz Skarbu Państwa przepadek przedmiotów wyszczególnionych w wykazie dowodów na k. k. 3387-3393 pod poz. 39-41 i zarządza ich zniszczenie;

XIX.  zwalnia oskarżonych od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania, w tym i opłaty w sprawie.

Sygn. akt III K 300/17

UZASADNIENIE

W listopadzie 2014 r. funkcjonariusze Komendy Wojewódzkiej Policji we W. rozpoczęli realizację kontroli operacyjnej o kryptonimie C. 2, polegającej na podsłuchu telefonu komórkowego o nr (...) użytkowanego przez D. K. (1), który to podsłuch był następnie kontynuowany w ramach kontroli C. 3 i C. 3CD

Wyniki ww. kontroli doprowadziły do rozszerzenia jej zakresu na dalsze podsłuchy telefonów komórkowych w tym m.in. użytkowane przez P. W. nr: (...) (C. 4, 4CD), (...) (C. 5) (...) (C. 6) oraz użytkowanego przez O. P. nr (...).

Dowód:

dane telekomunikacyjne T-M. – k. 268-275, 390-391, 394-397, 535-537, 992, 1163-1168;

dane telekomunikacyjne z P4 (P.) – k. 280-296, 325-386, 490, 1002, 1041-1080, 1220-1223;

dane telekomunikacyjne z (...) – k. 299-305, 1018, 1103, 1847-1848;

dane telekomunikacyjne O. – k. 316-320, 539-553, 1002, 1081-1088, 1217-1219, 1952;

opinia biegłego z zakresu informatyki dot. zawartości telefonów i kart SIM – k. 398-418;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – 607-642;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 643-671;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 672-746;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 747-778;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 779-819;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 820-838;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 843-859;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 860-869;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 870-876;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1150-1154, 1169-1213;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1214-1215, 1226-1233;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1256-1263;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1263-1266;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1273-1288;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1313-1323;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1330-1334;

sprawozdanie z odtworzenia zapisów kontroli operacyjnej „C. 3 i 3CD” – (...)- (...);

analiza kryminalna dot. powiązań osób i telefonów komórkowych – k. 2500-2552.

KONTROLA OPERACYJNA C. 2 i C. 2CD

Kontrola operacyjna o kryptonimie C. 2 i C. 2 Cd dotyczyła nr (...) użytkowanego przez D. K. (1).

W rozmowie z dnia 5 grudnia 2014r. D. K. (1) rozmawiający z bliżej nieustalonym mężczyzną o imieniu K. posługującym się nr (...) na pytanie: „czy dałbyś radę mnie poratować, czy lipę masz?” odpowiada, że dałby radę. Zgadza się, żeby mężczyzna wysłał T. po odbiór.

W rozmowie z dnia 8 grudnia 2014 r. bliżej nieustalony mężczyzna mówi do D. K. (1), że „piątkę brakuje, piętnachę” i wskazuje, że „podleci” jutro.

W rozmowie z dnia 9 grudnia 2014 r. bliżej nieustalony mężczyzna mówi do D. K. (1), że potrzebowałby „dwadzieścia paczek”, mówi, że podjedzie do niego i upewnia się, że kosztują dwa pięćdziesiąt.

W rozmowie z dnia 10 grudnia 2014 r. D. K. (1) rozmawia z dealerem samochodowym, wyrażając chęć zakupu samochodu marki P. (...) dla pięciu osób z przestrzenią ładunkową.

W rozmowie z dnia 12 grudnia 2014 r. z mężczyzną o imieniu J. D. deklaruje przyszykowanie „dziesięciu żółtych”.

W rozmowie z dnia 16 grudnia 2014 r. D. K. (1) potwierdza, iż P. W. jest zatrudniony w firmie (...) części C. K.”.

W rozmowie z dnia 17 grudnia 2014 r. mężczyzna o imieniu T. mówi do D. K. (1), że jutro przywiezie mu pieniądze, które wszyscy już mu dali. Kiedy pyta, czy „wziąć coś od razu” K., ten odpowiada, że prawdopodobnie tak, tylko nie wie jeszcze ile.

W rozmowie z dnia 22 grudnia 2014 r. bliżej nieustalony mężczyzna pyta D. K. (1), czy ten nie da rady załatwić na dziś „te żółte”. Ten odpowiada, że tak, tylko jego rozmówca musiałby osobiście po nie przyjechać.

W rozmowie z dnia 22 grudnia 2014 r. D. K. (1) na pytanie T. odpowiada, że nie ma dzisiaj „pięciu sztuk” i będą one najwcześniej jutro.

W rozmowie z dnia 22 grudnia 2014 r. z mężczyzną o imieniu J., D. K. (1) deklaruje, że przywiezie mu kolejnego dnia „piętnaście”.

W rozmowie z dnia 22 grudnia 2014 r. z mężczyzną o imieniu J., D. K. (1) umawia się, że przekaże „siedemnaście żółtego”.

W rozmowie z dnia 23 grudnia 2014 r. z mężczyzną o imieniu J., D. K. (1) na stwierdzenie rozmówcy, że „wziąłby jeszcze trzydzieści” deklaruje, że nie ma problemu.

W rozmowie z dnia 16 lutego 2015 r. mężczyzna o imieniu R. pyta, czy może przyjechać, bo „by coś tam sobie wziął, bo ludzie są na głodzie”.

W rozmowie z dnia 18 lutego 2015 r. mężczyzna o imieniu T. pyta, czy D. będzie miał dziesięć sztuk na jutro. Ten odpowiada, że dopiero pod koniec tygodnia.

W rozmowie z dnia 21 lutego 2015 r. bliżej nieustalona osoba pyta, czy „ma to na miejscu?”. D. K. (1) potwierdza.

W rozmowie z dnia 23 lutego 2015 r. bliżej nieustalona osoba mówi, że „chciałem dwadzieścia ale dobra masz dziesięć?”. D. K. (1) potwierdza.

W rozmowie z dnia 24 lutego 2015 r. bliżej nieustalona osoba mówi, że „będzie jechała w środę” i weźmie z dziesięć, dwadzieścia sztuk opakowań. D. K. (1) stwierdza, że dopiero będą w piątek, bo świeżo przychodzą. Ta sama osoba w kolejnej rozmowie upewnia się, żeby towar był w paczkach a nie luzem.

C. 2CD

W rozmowie z dnia 26 lutego 2015 r. z mężczyzną o imieniu J., D. K. (1) potwierdza, że w piątek będzie miał „stówę żółtych”. Rozmówca wskazuje, że potrzebuje 50. Kolejnego dnia D. K. (1) mówi, że ma „cztery dychy” i pyta się rozmówcy, czy przyjedzie.

W rozmowie z dnia 16 marca 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna pyta K., czy ten „ma żółte”. Ten odpowiada, że jeszcze nie ale ma inne.

W rozmowie z dnia 23 marca 2015 r. J. pyta o „żółte”.

W rozmowie z dnia 30 marca 2015 r. pada kolejne pytanie o „żółte”.

W rozmowie z dnia 1 kwietnia 2015 r. kobieta o imieniu M. wprost pyta D. K. (1), czy ten ma papierosy. Ten zaprzecza i odpowiada, że zadzwoni do niej później.

W rozmowie z dnia 13 kwietnia 2015 r. mężczyzna o imieniu T. pyta D. K. (1), czy ten ma dla niego „dziesięć tych”.

Dowód:

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 607-642;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 643-671;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1150-1154, 1169-1213;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1214-1215, 1226-1233, 1244-1245.

KONTROLA OPERACYJNA C. 3

Kontrola operacyjna o kryptonimie C. 3 i C. 3CD dotyczyła nr (...) użytkowanego przez D. K. (1).

W dniu 15 grudnia 2014 r. o godz. 12:35 D. K. (1) zwrócił się do J. M. o pilne zorganizowanie osiemdziesięciu sztuk „opakowań do pizzy” które ten ostatni zadeklarował się załatwić.

Następnie niecałe 10 minut później D. K. (1) zadzwonił do P. W., mężczyźni rozmawiali o wysyłce „paczek na mikołaja” i „folderów reklamowych” i P. W. zapewnił D. K. (1), że będą one jutro wysłane.

W dniu 16 grudnia 2014 r. P. W. zadzwonił do D. K. (1) i poprosił o dane firmy (...) na potrzeby wypożyczenia auta, które ten następnie wysłał mu smsem.

W dniu 17 grudnia 2014 r. P. W. zadzwonił do D. K. (1) i zapytał, czy ma dla niego pieniądze: „…kurde bo tak, ja nie mam jak się obrócić, ty tam masz dla mnie pieniążki?”.

W dniu 17 grudnia 2014 r. P. W. zadzwonił do D. K. (1). Rozmowa dotyczyła szczegółów dotyczącego leasingowanego pojazdu marki P.. D. K. (1) mówił do P. W., czy chce akurat ten pojazd a gdy ten się zdecyduje to umowa zostanie podpisana na firmę.

Podczas rozmowy telefonicznej P. W. z D. K. (1) w dniu 18 grudnia 2014. ten ostatni mówił, że „tamte pięć stówek, bardzo pilnie potrzebuję”, na co P. W. odpowiadał, iż na razie tego „nie ogarnie” bo nie rusza się z domu a na telefon niczego nie załatwi. Kiedy P. W. sugerował następnie, żeby jego rozmówca zwrócił się do kogoś innego, D. K. (1) odpowiedział „że jest jak łabędź, jedna partnerka do końca życia”.

Rozmowa dotycząca „pięciu stówek” była kontynuowana w dniu 18 grudnia 2014 r., gdzie po raz kolejny D. K. (1) prosił P. W. o ich załatwienie. P. W. odpowiadał, że mężczyzna, który ma je załatwić nie rzuci wszystkiego dla przywiezienia jakichś „paręset sztuk tych reklamówek”. D. K. (1) mówił też, że załatwił firmę leasingową dla samochodu.

W dniu 7 stycznia 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna zadzwonił do D. K. (1) i pytał o możliwość załatwienia „dychy tego lepszego, co sam sobie popija” na co D. K. (1) odpowiedział, że akurat ma to. Mężczyzna mówił, iż na razie weźmie tyle, a następnym razem weźmie „kartonik”.

W dniu 8 stycznia 2015 r. w rozmowie z D. K. (1) bliżej nieustalony mężczyzna poprosił o „naszykowanie mu siedmiu sztuk”.

W dniu 12 stycznia 2015 r. P. W. zadzwonił do D. K. (1). Ten ostatni zwrócił się do P. W. o załatwienie „trzydziestu tych”, na co P. W. odpowiedział, że to „generalnie tak jak ostatnio”.

W dniu 12 stycznia 2015 r. w rozmowie z D. K. (1) bliżej nieustalony mężczyzna poprosił, żeby ten dał mu „jeszcze raz taki zestaw, jak w sobotę”, na do D. K. odpowiedział, że nie, bo teraz czeka.

W dniu 12 stycznia 2015 r. P. W. i D. K. (1) omawiali szczegóły dotyczące leasingu pojazdu marki P. (...). Następnie D. K. (1) zadzwonił do pracownika salonu (...).

W dniu 12 stycznia 2015 r. D. K. (1) wysłał do bliżej nieustalonej osoby smsa o treści „za 200 pak 35 zł”.

W dniu 13 stycznia 2015 r. P. W. zadzwonił do D. K. (1) i mówił, żeby ten wziął sobie „te duże cztery” to „będzie miał dwadzieścia cztery” i „najlepiej, żeby miał zapas, bo teraz nie wiadomo co jak kiedy”, chyba, że nie chce. D. K. (1) odpowiedział, że chce.

Następnie w rozmowie dzień później P. W. zapytał, czy D. K. (1) jest winien pieniądze jego koledze za wzięcie „dwudziestu czterech”. Ten odpowiedział, że zapłacił „za osiemnaście” bo tyle dostał.

W dniu 17 stycznia 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna wysłał do D. K. (1) smsa o treści „elo jestem u ciebie w poniedziałek naszykuj 20”.

W rozmowie z dnia 22 stycznia 2015 r. P. W. mówił D. K. (1), że „przyjedzie do niego ten chłopak i przywiezie tysiąc złotych na te sto, co kiedyś mówiłem”.

W rozmowie z dnia 27 stycznia 2015 r. D. K. (1) poinformował P. W., iż samochód jest już do odbioru.

W rozmowie z dnia 12 lutego 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna rozmawia z D. K. (1) o „piórnikach” w cenie 3,5 zł.

W rozmowie D. K. (1) z J. M. z dnia 12 lutego 2015 r. poruszany był temat niezrealizowanych dostaw. D. K. (1) stwierdził, że „też tylko dwa dostał z wielką łachą” a „trzy czy cztery dni wcześniej musiał siano zawozić”.

W rozmowie z dnia 14 lutego 2015 r. D. K. (1) instruuje bliżej nieustalonego rozmówcę, żeby M. wziął z otwartego tam dwadzieścia sztuk”. Następnie w rozmowie z innym mężczyzną D. K. (1) mówi „no dobrze to weź tyle ile potrzebujesz”.

W rozmowie z dnia 20 lutego 2015 r. bliżej nieustalony rozmówca mówi do D. K. (1) „… i do T. muszę podlecieć te jego fajki mu zostawi i pieniądze wziąć od niego a dzisiaj już nie zdążę”, na co D. K. (1) odpowiada „nie pierdol mi przez telefon” i „przyjedź rano”.

W rozmowie z dnia 27 lutego 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna pyta się D. K. (1) „będzie coś tam, piętnaście” na co ten odpowiada „no halo byłeś przewidziany na dziesięć” i następnie „jutro może być na spokojnie”.

W rozmowie z dnia 6 maja 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna zamawia u D. K. (1) 40 „czerwonych dużych balonów”.

Dowód:

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 672-746;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 747-778;

sprawozdanie z odtworzenia zapisów kontroli (...) – k. 1336-1411;

analiza kryminalna – k. 2500-2552.

KONTROLA OPERACYJNA C. 4 i C. 4CD

Kontrola operacyjna o kryptonimie C. 4 i C. 4 CD dotyczyła nr (...) użytkowanego przez P. W..

W rozmowie z D. K. z dnia 12 stycznia 2015 r. P. W. omawiał szczegóły dotyczące leasingu pojazdu marki P. (...).

W rozmowie z dnia 12 stycznia 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna zadzwonił z informacją do P. W., iż załatwił „katalogi”, na co ten ostatni odpowiadał, że ktoś odezwie się jutro do tego mężczyzny i je odbierze.

W rozmowie z dnia 31 stycznia 2015 r. P. W. mówi do bliżej nieustalonego mężczyzny żeby „przekręcił do niego tak kontrolnie czy tam na przykład obok coś nie ma ja zapłacę za wypożyczenie żeby pożyczyć od kogoś tam przecież tam tych firm tyle tego wszystkiego”, „najwyżej tam zapłacimy za ile to pół godziny i oddamy tak”.

W rozmowie z tego samego dnia P. W. mówi do bliżej nieustalonego mężczyzny, iż czeka na niego pod firmą (...) przy ul. (...).

W rozmowie z dnia 20 lutego 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna mówił do P. W. „no mieliście mi dać coś w tym tygodniu” i „w poniedziałek wtorek miało coś być, te małe i coś” na co P. W. odpowiadał „ale ja nie wiem nic, małe są dzieci w przedszkolu”. Następnie mężczyźni umówili się na spotkanie.

W rozmowie z dnia 27 maja 2015 r. ze strażnikiem gminnym P. W. potwierdza swoje personalia.

W rozmowie z dnia 2 czerwca 2015 r. z D. K. (1) P. W. ustala jakie kwoty musi mu zwrócić za maj i czerwiec i wpływu obniżenia rachunku za telefon na powyższe.

W rozmowie z dnia 13 czerwca 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna mówi do P. W. „tam ostatnio jak się widzieliśmy miałeś te pudełeczka takie te duże, takie, wiesz jakie” na co P. W. odpowiada, że „pogadamy jak się spotkamy, dobra”.

W rozmowach z dnia 16 i 17 czerwca 2015 r. P. W. dwukrotnie rozmawiał z pełnomocnikiem prawnym. Rozmowa dotyczyła uzyskania przez aplikantkę zgody od prokuratora na wgląd w akta sprawy. P. W. stwierdził, że czeka na telefon.

W kolejnej rozmowie P. W. uzyskał informację, że aplikantka ustaliła, że „tam generalnie nic nie ma” i „wiadomość jest taka, że jest prawdopodobnie wyłączony inny wątek przy czym ona jest w stanie ustalić jaki to jest dokładnie wątek zaś wypowiedź pani prokurator świadczyła o tym, że dotyczy to handlu ludźmi”.

P. W. odpowiedział śmiechem i stwierdzeniem „no pięknie no to powiem ci pięknie no dobra, czyli co w sumie nic nie osiągnęliśmy generalnie rzecz biorąc”.

Na to pełnomocnik prawny odpowiedział „znaczy no tyle że tak, że nie byli oni słuchani na policji na okoliczności dotyczące tego, że coś zostało wyłączone najprawdopodobniej dotyczy to handlu ludźmi i niczego więcej w aktach w tym co ona widziała nie ma dotyczącego nazwijmy to (niezrozumiałe)”.

Dowód:

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej „ (...)” – k. 779-819;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 820-838;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1256-1263;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1263-1266.

KONTROLA OPERACYJNA C. 5

Kontrola operacyjna o kryptonimie C. 5 dotyczyła nr (...) użytkowanego przez P. W..

W rozmowie z dnia 31 stycznia 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna informuje P. W., iż będzie miał dla niego „zrobionych karteczek na 180 wagonów”. Ten odpowiada, że „potrzebuje dać ludziom to, co im się należy a nie jakieś 180 to jest 1800 a on miał przywieźć 24 tysiące”. P. W. mówi dalej, że może sobie zamówić taniej, wskazując, że „te duże ma po złotówce ale te małe po 15 groszy”. Jego rozmówca odpowiada, że może mu załatwić taniej jeżeli chce.

W rozmowie z dnia 31 stycznia 2015 r. mężczyzna ze wschodnim akcentem posługującym się nr (...) wita się z (...) i mówi P. W., że „że ma dla niego wszystko co potrzebuje”. Mężczyźni umawiają się na spotkanie. Kiedy rozmówca mówi, że nie może przyjechać bo zdał wizę i nie ma ze sobą paszportu bo oddał go do ambasady, P. W. wskazuje, że to on przyjedzie. Mężczyzna odpowiada, żeby P. W. przyjechał we wtorek i od razu zabrał ludzi i „tam by się domówili, co jak potrzeba”. Mężczyźni umawiają się na spotkanie pod granicą i odbiór przez P. W. dostarczonych ludzi. P. W. upewnia się, czy będą to 2 osoby, mężczyzna odpowiada, że będzie ich czterech. Kiedy pyta P. W. „a ilu ty chcesz?”, ten odpowiada, że jednego ma tutaj i jest on potrzebny i jest to młody chłopak. Mężczyzna pyta „ na jedynkę potrzebuje tam też na dwa pasy idzie nie?”. P. W. potwierdza. Wtedy mężczyzna dalej wylicza „no na dwa pasy, dwóch pracują na pasach a jeden tam na herbacie nie no i czwarty operuje”. P. W. ucina rozmowę i stwierdzą, że porozmawiają na spotkaniu.

Z tym samym mężczyzną P. W. rozmawia w dniu 2 lutego
2015 r. zwracając się do niego per (...) . Informuje go, że będzie w środę, bo „mieszkanie załatwia, odbiera klucze”. Dalej P. W. uszczegóławia, że był dziś w biurze i załatwił wszystko, umowę i będzie jutro po południu. P. W. wskazuje, że „nie chce tam po hotelach ich wozić”. Na pytanie A. „czy oni będą na miejscu pracy żyć, czy będą dojeżdżać?”, P. W. odpowiada, że „dojeżdżać będą ale blisko”.

W rozmowie z dnia 7 lutego 2015 r. bliżej nieustalony mężczyzna posługujący się numerem (...) pyta P. W. czy ma dla niego dobre wieści. Ten odpowiada, że „na ten moment nie ale na przyszły tydzień”. Mężczyzna odpowiada, że chwilę wytrzyma i od razu „zamówi szóstkę”. Następnie mężczyzna pyta czy „jeżeli weźmie całego busa, to zrobimy to 120 tysięcy”. P. W. odpowiada, że na razie tak a potem będą rozmawiać.

W dniach 7-9 lutego 2015 r. P. W. prowadził rozmowy telefoniczne z firmą (...) dotyczące wypożyczenia wózka widłowego Y. (...) z udźwigiem 3 ton na poniedziałek 10 lutego na maksymalnie 2 dni. Kiedy P. W. dowiaduje się, jaka jest wysokość sprzętu, wskazuje, że musi podjechać na miejsce, zorientować się i zmierzyć wysokość. Niecałe 1,5 h później dzwoni ponownie, wskazując, że wszystko jest ok. Umawia się, że kierowca w wózkiem przyjedzie do S. w okolice szklarni i stamtąd P. W. zaprowadzi go na miejsce rozładunku.

P. W. w rozmowie dowiaduje się, że (...) nie wystawia paragonów, tylko faktury. Przedstawicielka firmy zwraca się do niego o przekazanie na miejscu odbioru skserowanego dowodu osobistego i podpisanie się na umowie. P. W. odpowiada, że „działa w ten sposób, że po prostu ktoś mu mówi ile ma zapłacić, on płaci i reszta go nie interesuje” i „nie lubi tych papierków”. Kiedy upewnia się, że będzie potrzebne przekazanie imienia, nazwiska i nr PESEL wskazuje, że zadzwoni za 15-20 minut, spisze i poda te dane telefonicznie.

W rozmowie z dnia 12 lutego 2015 r. z bliżej nieustalonym mężczyzną posługującym się numerem (...), P. W. informuje, że „jeszcze dzień, dwa potrzebuję i będę mógł się z Tobą umówić jakoś konkretnie”. P. W. dalej tłumaczy, iż „był pewien, że już będzie dzisiaj” i pyta „słuchaj, nie możesz sobie tam małej jedynki, dwójki wziąć” na co jego rozmówca odpowiada, „że już sobie wziął, ale potrzebuje więcej”. P. W. odpowiada, żeby wziął w takim razie jeszcze raz „jedynkę” i powiedział, że skontaktuje się z nim pojutrze z nowego numeru. Mężczyźni umówili się, że nowymi numerami wymienią się na spotkaniu.

Dowód:

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 843-859;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1273-1288;

analiza kryminalna – k. 2500-2552.

KONTROLE OPERACYJNE C. 6 i C. 10

Kontrole operacyjne o kryptonimie C. 6 i 10 dotyczyły odpowiednio nr (...) użytkowanego przez P. W. oraz nr (...) użytkowanego przez O. P.. Ten ostatni używał przedmiotowego nr jedynie do kontaktu z nr tel. (...).

W rozmowie z dnia 9 marca 2015 r. z O. P., posługujący się numerem (...) P. W. pyta, kiedy przyjeżdżają. Mężczyzna pyta, czy P. W. „już wszystko tam ma”, na co ten odpowiada, że „śmiało można przyjeżdżać, roboty co niemiara” na co O. odpowiada, że teraz ma egzaminy i dopiero po sesji będzie mógł przyjechać. P. W. upewnia się także, czy A. jest na miejscu.

W rozmowie z dnia 9 marca 2015 r. z A. W. wyraża obawę, „żeby was do wojska nie zabrali”. Rozmówca przez całą rozmowę zwraca się do P. W. per (...). W rozmowie padają też imiona O. i S., mężczyźni rozmawiają o odprawieniu tego ostatniego.

Rozmowa dotyczy też osoby, z którą P. W. rozmawiał wcześniej tego samego dnia. A. potwierdza, że mężczyzna ten „idzie do nauki”, jednocześnie wskazując, że „ma jeszcze jednego”. P. W. odpowiada „to dawaj tego drugiego też”. A. zgadza się, zaznaczając, iż osoba ta musi otrzymać wizę. Kiedy P. W. dowiaduje się, że mężczyźni mogliby przyjechać dopiero na początku kwietnia pyta, czy A. nie miałby kogoś „teraz, tak na szybko na tydzień, na dwa żeby przyjechał już do roboty normalnie”. A. wskazuje, że ma taką osobę, tylko, że jest ona operatorem a nie mechanikiem i w przypadku gdy coś się „zwani” to będzie problem. P. W. pyta, kiedy A. będzie we W., mężczyźni umawiają się na spotkanie w sobotę. P. W. tłumaczy, że włączy wtedy telefon.

W rozmowie z dnia 14 marca 2015 r. O. P. informuje P. W., że A. nie będzie mógł się z nim spotkać.

W rozmowie z dnia 18 marca 2015 r. z O. P. P. W. wskazuje, że „w niedzielę mogą śmiało startować”.

W rozmowie z dnia 21 marca 2015 r. P. W. upewnia się, czy O. P. przyjedzie jutro. Po otrzymaniu potwierdzenia, P. W. stwierdza, że „tak jak przyjedziesz jutro, jutro sobie przyjedziecie, zdrzemniecie się tam”, „odpoczniecie i w poniedziałek złapiemy się, pojedziesz ze mną i pozabierasz sobie wszystko co będzie ci potrzebne”. Dalej P. W. wskazuje „no co i będziecie sobie tam działać, ono nie”, „no, także śmiało przyjeżdżajcie”.

Upewnia się „was dwóch będzie?”. Po potwierdzeniu ze strony O. P. P. W. mówi „no to dobra, to dawaj, ja już tam, jest kolega co ma prawo jazdy także będzie jeździł z wami”.

W rozmowach z dnia 22 marca 2015 r. P. W. rozmawia z O. P. o terminie przyjazdu tego ostatniego wraz z inną osobą, a także sprawdza, gdzie ten aktualnie się znajduje.

Kiedy O. P. stwierdza, iż kończy się „ termin dokumentu na auto”, P. W. deklaruje, że „dowód rejestracyjny miękki, ja wymienię jutro na twardy”.

Kiedy P. W. dowiaduje się, że O. P. jest w okolicach K., wskazuje „wy jedźcie tam do siebie, tam sobie prześpicie, no nie” oraz „i byście podjechali tam”, „no to przecież macie klucze wszystko, no nie” i mówi, że kolejnego dnia rano skontaktuje się z nim. Wskazuje też „wy rano tam wszystko sobie pojedźcie zabierzcie, żebyście byli gotowi”.

W rozmowach z dnia 23 marca 2015 r. P. W. skierował O. P. do stacji (...) przy autostradzie na drodze do W.. Następnie P. W. stwierdził „to wy jedźcie do domu, bo ja mam problemy trochę wiesz”, „do domu na Ukrainę jedźcie, na razie jedźcie w stronę domu, bo ja tutaj problemy są”. Po niecałych trzech godzinach P. W. zadzwonił ponownie i stwierdził „słuchaj, bo to tam pomyłka była, to za kolegą, nie za mną, także spoko”. Po upewnieniu się, że O. P. znajduje się „sto kilometrów od miejsca”, P. W. stwierdza, że powie obywatelowi U. do jakiego hotelu ten ma pojechać, skąd odbierze go P. W.. W kolejnej rozmowie P. W. stwierdza „jak możesz zawróćcie z powrotem i jedźcie w stronę W.. Kiedy O. P. mówi „jeżeli trzeba nocować to możemy tam gdzie zawsze byli, tam można” P. W. stwierdza, żeby mężczyzna jechał w stronę W. i zatrzymał się przy zjeździe B.-N.. Tam miał przyjechać do nich kolega P. W. i wziąć od nich dowód, mężczyźni mieli poczekać na niego. Wg słów P. W. jego kolega miał pojechać z obywatelami U. do hotelu, tam miał wtedy przyjechać tez P. W..

Dowód:

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 860-869;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 870-876;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1313-1323;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1330-1334;

analiza kryminalna – k. 2500-2552.

-------------------------------

W dniu 1 lutego 2015 r. H. O. zawarł z S. s.j. umowę dzierżawy hali produkcyjnej w N. przy ul. (...) w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Z H. O. podczas podpisania umowy był obecny także inny mężczyzna.

Na teren hali początkowo przyjechał duży samochód ciężarowy, z którego wyładowano dwie duże drewniane skrzynie. Wydzierżawiający M. S. (1) wielokrotnie widział, jak na teren hali przyjeżdżał samochód dostawczy białego koloru, z którego wyładowywano kartony.

Dowód:

zeznania świadka M. S. (1) –k. 115-118 ( (...)), 934-935, (...)- (...);

protokół zatrzymania rzeczy od M. S. – k. 2134-2136.

W dniu 2 lutego 2015 r. P. W. razem z H. O. udali się do N. celem wynajęcia mieszkania dla obywateli U.. P. W. prowadził rozmowy z pośrednikiem z biura nieruchomości dotyczące warunków wynajmu lokalu przy ul. (...), zapłacił też gotówką kaucję, prowizję i opłatę za pierwszy miesiąc najmu.

Pod przedmiotową umową najmu podpisał się jednak na polecenie P. W. H. O., który otrzymał za to kwotę 1000 zł.

Umowę najmu lokalu oraz zapiski w języku ukraińskim zabezpieczono następnie w przedmiotowym mieszkaniu.

Dowód:

zeznania świadek K. W. (1) – k. 214-215, 3592;

zeznania świadka H. O. – k. 1528-1530;

zeznania świadek W. S. – k. 106-108, 3551;

umowa najmu lokalu w N. przy ul. (...) – k. 110-111;

protokół przeszukania mieszkania w N. przy ul. (...) – k. 112-114;

protokół zatrzymania rzeczy od K. W. – k. 219-221.

W dniu 4 lutego 2015 r. O. P. razem ze S. R. (1) wjechali na terytorium (...) gdzie pracowali na terenie hali przy ul. (...) w N. przy produkcji papierosów.

Dowód:

częściowo zeznania świadka O. P. – k. 79-82, 3217-3218;

informacja Straży Granicznej – k. 1939-1942;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 843-859;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1273-1288.

W dniu 5 lutego 2015 r. z terenu hali w N. przy ul. (...) samochodem marki P. (...) o nr rej. (...) wyjeżdżał P. W.. Tego samego dnia z terenu hali wyszło 4 mężczyzn, w tym H. O., którzy wsiedli do samochodu marki V. (...) o nr rej. (...).

Dowód:

zeznania świadka Z. K. (1) – k. 2052-2054, 3550v;

częściowo zeznania świadka H. O. (...)- (...);

analiza kryminalna dotycząca dot. powiązań osób i telefonów komórkowych – k. 2500-2552.

Przedmiotowy samochód marki P. (...) o nr rej. (...) został wyleasingowany przez D. K. (1) na dane firmy (...) na prośbę P. W..

W przedmiotowej firmie (...) był od 2014 r. fikcyjnie zatrudniony. Korzystał przy tym z telefonu służbowego oraz przywołanego samochodu, zwracając D. K. (1) ponoszone przez niego koszty rat leasingowych, opłaty za telefon oraz składki ZUS.

Dowód:

zeznania świadka D. K. (1) – k. 1540-1543, 2727-2730, 3565v-3566.

Formalnym właścicielem samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) od dnia 30 stycznia 2015 r. był R. W.. Poprzednim właścicielem był W. W. – ojciec P. W..

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony wniosek o rejestrację samochodu z terminem ważności pozwolenia czasowego do dnia 4 marca 2015 r. Dowód rejestracyjny został odebrany w dniu 1 kwietnia 2015 r.

Przedmiotowe auto zostało zarejestrowane podczas poruszania się po W. w dniu 23 marca 2015 r.

Dowód:

częściowo zeznania świadka R. W. – k. 508-510, 1028-1031, 2142-2145;

informacja Starostwa Powiatowego w B. – k. 1010;

informacja ZDiuM we W. – k. 1326-1327;

dokumentacja dot. V. (...) nr rej. OB. (...) – k. 1235-1243.

W dniu 22 marca 2015 r. O. P. razem ze S. R. (1) ponownie wjechali na terytorium (...) i udali się do pracy przy produkcji papierosów na terenie hali w N. przy ul. (...).

Dowód:

częściowo zeznania świadka O. P. – k. 79-82, 3217-3218;

informacja Straży Granicznej – k. 1939-1942;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 860-869;

komunikaty zbiorcze kontroli operacyjnej (...) – k. 870-876;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1313-1323;

protokół oględzin zapisów rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1330-1334.

W dniu 23 marca 2015 r. R. C. jako wynajmujący zawarł z S. S. (1) umowę najmu nieruchomości z budynkami magazynowymi przy ul. (...) w miejscowości Z.. Mężczyzna wskazywał, iż będzie chciał tam prowadzić produkcję ściółki dla zwierząt. Hala została mu udostępniona przez datą zawarcia umowy najmu.

Na teren hali białym samochodem dostawczym na (...) numerach rejestracyjnych przyjeżdżał P. W., który podawał się za brata R. C..

Z uwagi na problemy z płatnościami S. S. (1) w kwietniu 2015 r. wypowiedziała przedmiotową umowę dzierżawy. Po tym z terenu hali wywożone były różne przedmioty, także przy wykorzystaniu wózka widłowego.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. C. – k. 2084-2088, 3078-3079, 3531v-3532;

zeznania świadek S. S. (1) – k. 1106-1107, 3559;

zeznania świadka B. S. – k. 3560;

protokół zatrzymania rzeczy od S. S. – k. 1111-1115.

Już w dniu 9 lutego 2015 r. P. W. omawiał telefonicznie z przedstawicielem firmy (...) warunki wynajęcia wózka widłowego na okres od 10 do 11 lutego 2015 r. Ustalił, iż sprzęt zostanie dostarczony do miejscowości S., skąd następnie poprowadzi kierowcę do miejsca wyładunku. Umowę najmu wózka widłowego podpisał W. T.. W umowie adres użytkowania został wskazany jako ul. (...), Z..

Ostatecznie wózek w dniu 10 lutego 2015 r. wraz z innymi sprzętami został dostarczony ciężarówką na adres określony w umowie.

Wtedy też co najmniej 2 bliżej nieustalonych mężczyzn zwróciło się do pracującego w pobliżu K. C. (1) z prośbą o pomoc w wyładunku sprzętów tj. wózka widłowego, stalowej konstrukcji, taśmociągu i stalowych rur z ciężarówki.

Ww. podjechał swoim wózkiem widłowym i pomógł w wypakowaniu ww. sprzętów na zewnątrz budynku. Wtedy mężczyźni przy pomocy własnego wózka widłowego i tzw. paleciaka wprowadzali sprzęty do środka.

Dowód:

zeznania świadka K. C. (1) – k. 1137-1139, 3558v-3559;

protokół oględzin zapisu rozmów kontroli operacyjnej (...) – k. 1280-1287;

protokół zatrzymania rzeczy od A. J. – k. 1291;

umowa najmu wózka widłowego z protokołami zdawczo-odbiorczymi – k. 1292;

Wózek widłowy został podjęty i zwrócony przez W. T. na terenie parkingu firmy (...) przy ul. (...) we W..

Dowód:

zeznania świadka R. A. – k. 1302-1305;

umowa najmu wózka widłowego z protokołami zdawczo-odbiorczymi – k. 1292;

dokumentacja parkingu przy ul. (...) we W. – k.1306-1311;

W. T. w postępowaniu o sygn. akt PO VI Ds. 67.2016 prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową w Poznaniu przedstawiono zarzut z art. 65 § 1 k.k.s., polegający na przewożeniu wyrobów akcyzowych w postaci 880.000 papierosów.

Dowód:

materiały z postępowania Prokuratury Okręgowej w Poznaniu – k. 3085-3088.

W dniu 5 maja 2015 r. nieustalona osoba podająca się za M. M. (3) i przedkładająca nadto pełnomocnictwo do działania w imieniu firmy (...) – które w rzeczywistości nie zostało jej udzielone – zawarła w imieniu ww. firmy ze spółką (...) sp. z o.o. z/s we W. umowę najmu pomieszczeń magazynowych i biurowo socjalnych położonych przy ul. (...) we W..

Dowód:

zeznania świadka J. Ż. – k. 554-556, 3610v-3611;

protokół zatrzymania rzeczy dokumentacja wynajmu hali magazynowej – k. 59-61;

dokumentacja firmy (...) dot. wynajmu hali magazynowej przy ul. (...) we W. – k. 558-568;

opinia biegłego z zakresu badania pisma – k. 2600-2627, 3001-3022.

Warunki umowy najmu pomieszczeń przy ul. (...) we W. były omawiane przez zarządcę nieruchomości z Ł. S.. Ten twierdził, iż hale będą służyć do rozładunku i przepakowywania herbaty.

Dowód:

zeznania świadek K. H. – k. 575-576, 3592.

W dniu 17 maja 2015 r. R. S., O. M., S. R. (1) i O. P. wjechali na terytorium R. i rozpoczęli prace przygotowawcze do produkcji papierosów na terenie hali położonej w przy ul. (...) we W.

Dowód:

częściowo zeznania świadka O. P. – k. 79-82, 3217-3218;

informacja Straży Granicznej – k. 232-236.

W dniu 18 i 19 maja 2015 r. na teren hal położonych przy ul. (...) we W. wjeżdżał samochód marki V. (...) o nr rej. (...), oznaczony w księdze wjazdu przez pracownika ochrony obiektu jako „herbaciarnia”, ponieważ przyjeżdżający tym samochodem twierdzili, że przyjeżdżają do firmy paczkującej herbatę. Osoby te szczelnie zamykały się wewnątrz hal i pracowały tam do późnych godzin wieczornych.

W dniu 21 maja 2015 r. z terenu ww. hal wyjeżdżał również samochód V. (...) o nr rej. OB. (...).

Dowód:

zeznania świadka S. W. – k. 2029;

zeznania świadka S. R. (2) – k. 2037-2039;

zestawienie samochodów wjeżdżających na tereny hal przy ul. (...) we W. – k. 2031-2035.

Samochód marki V. (...) o nr rej. (...) od 15 stycznia
2015 r. był własnością Ł. S., który nabył go od W. K.. W. K. nie złożył wniosku o wyrejestrowanie przedmiotowego pojazdu.

W toku postępowania zabezpieczono umowy sprzedaży z dnia 10 marca 2015 r., na mocy której Ł. S. przedmiotowe auto sprzedał M. M. (3) oraz umowę z czerwca 2015 r. na mocy której ten ostatni sprzedał przedmiotowy samochód D. B..

Dowód:

zeznania świadka W. K. – k. 3061-3062;

dokumentacja Starostwa Powiatowego w Z. dot. V. (...) nr rej. (...) – k. 2344-2370;

dokumentacja Urzędu Miasta G. dot. V. (...) nr rej. (...) – k. 2583-2593;

informacja (...) S.A. – k. 2557-2563.

W dniu 20 maja 2015 r. Ł. S. razem z M. P. przyjechali do miejscowości P. celem wynajęcia domu dla obywateli U..

Po około 20 minutach po skontaktowaniu się z właścicielem domu przy ul. (...), przyjechali na spotkanie. Rozmowy dotyczące szczegółów najmu prowadził Ł. S., on też zapłacił kaucję za wynajem. Pod umową najmu przedmiotowej nieruchomości podpisał się jednak na polecenie Ł. S. M. P.. Posłużył się przy tym dowodem osobistym wystawionym na dane D. M., który to dokument przekazał mu Ł. S..

Dowód:

zeznania M. P. – k. 3049-3050, 3536v-3537;

zeznania świadka D. M. – k. 600-602, 3616v;

zeznania świadka Ł. G. – k. 944-946, 3591v-3593;

protokół przeszukania domu w P. przy ul. (...) – k. 27-31;

dokumentacja dot. umowy najmu domu przy ul. (...) w P. wraz z płytą CD – k. 947-953;

protokół zatrzymania rzeczy od Ł. G. – k. 957-960;

opinia biegłego z zakresu badania pisma – k. 2600-262, 3001-3022.

M. P. na polecenie Ł. S. zawoził również dokumenty do biura przy ul. (...) i przekazał informację, kto będzie zajmował się halą.

Dowód:

zeznania świadka M. P. – k. 3049-3050, 3537;

W domu przy ul. (...) w P. zamieszkali O. P., O. M., S. R. (1) i R. S..

Dowód:

zeznania świadka Ł. G. – k. 944-946, 3591v-3593;

zeznania świadka M. P. – k. 3537.

W dniu 27 maja 2015 r. zatrzymano O. P., O. M., S. R. (1) i R. S. na gorącym uczynku przy produkcji papierosów na terenie hali przy ul. (...) we W..

Zabezpieczono także samochód marki V. (...) o nr rej. OB. (...) którym wyżej wymienieni przyjechali wcześniej na teren hali.

Dowód:

zeznania świadka K. Z. – k. 247-249, 3450v-3551;

zeznania świadka Z. K. (1) – k. 251-253, 3550v;

protokoły zatrzymania – k. 2, 8-9, 17, 34;

protokoły przeszukania – k. 4-6, 11-15, 19-20, 21-23, 36-40;

płyta CD z zapisem nagrania z hali magazynowej przy ul. (...) we W. – k. 255;

protokół oględzin nagrania – (...).

W toku przeprowadzonych w dniu 27 maja 2015 r. czynności oględzin i przeszukania terenu hali magazynowej we W. przy ul. (...) oraz przylegającego pomieszczenia socjalnego ujawniono m.in. agregat prądotwórczy, maszynę do produkcji papierosów, 20 kartonów z krajanką tytoniową o łącznej wadze 2184 kg, kartony zawierające filtry papierosowe, tytoń jak i półprodukty takie jak bibułki w rolkach, kartony i klej.

Dowód:

protokoły przeszukania hali magazynowej przy ul. (...) we W. – k. 43-47;

protokół oględzin pomieszczenia socjalnego hali magazynowej – k. 48-50;

protokół oględzin hali magazynowej wraz z dokumentacją fotograficzną – k. 51-55.

protokół oględzin opakowań z zawartością tytoniu – k. 2793-2794;

deklaracja zgodności – k. 2795.

Użytkowane przez P. W. numery telefonu logowały się do przekaźników (...) obejmujących swoim zasięgiem miejsce produkcji papierosów we W. przy ul. (...):

- nr (...) w dniach 22.03.2015 r.

- nr (...) w dniach 16.10.2014., 18.11.2014 r., 12.01.2015 r., 27.01.2015 r., 21.05.2015 r., 09.06.2015 r., 28.08.2015 r.

Dowód:

analiza kryminalna dot. powiązań osób i telefonów komórkowych – k. 2500-2552.

W toku przeprowadzonych w dniu 28 maja 2015 r. czynności oględzin i przeszukania terenu hali produkcyjnej w N. przy ul. (...) wraz z przyległymi pomieszczeniami ujawniono m.in. maszynę do produkcji papierosów wraz z urządzeniami służącymi do wytwarzania papierosów.

Dowód:

protokoły oględzin i przeszukania hali produkcyjnej w N. przy ul. (...) – k. 112-114, 121-124;

dokumentacja fotograficzna – k. 125-162;

Użytkowane przez P. W. numery telefonu logowały się do przekaźników (...) obejmujących swoim zasięgiem miejsce produkcji wyrobów tytoniowych w N. przy ul. (...) oraz miejsca zamieszkania obywateli U. w N. przy ul. (...)

- nr (...) w dniach 5.02.2015 r.,

- nr (...) w dniach 17.11.2014, 21.11.2014 r., 4.05.2015 r., 22.05.2015 r.

Dowód:

analiza kryminalna dot. powiązań osób i telefonów komórkowych – k. 2500-2552.

W dniu 30 maja 2015 r. R. S., O. M., S. R. (1) i O. P. opuścili terytorium R. i wyjechali na (...).

Dowód:

informacja Straży Granicznej – k. 232-236

Prokuratura Okręgowa we Wrocławiu nadzorowała śledztwo o sygn. atk V Ds. 94/15 w sprawie handlu ludźmi, które miało miejsce w okresie od 10 do 27 maja 2015 r. w W. i innych miejscowościach w kraju poprzez dostarczenie i przyjęcie obywateli U.O. M., O. P., R. S. i S. R. (3) – w celu wykorzystania ich do nielegalnej pracy związanej z produkcją papierosów.

Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2016 r. śledztwo zostało umorzone z uwagi na brak znamion czynu zabronionego.

Dowód:

protokół oględzin akt Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu V Ds. 94/15 – k. 897-929, 2955-2967.

W dniach 16 i 17 czerwca 2015 r. P. W. rozmawiał telefonicznie z pełnomocnikiem prawnym. Rozmowa dotyczyła uzyskania przez aplikantkę zgody od prokuratora na wgląd w akta sprawy. P. W. stwierdził, że czeka na telefon.

W kolejnej rozmowie P. W. uzyskał informację, że aplikantka ustaliła, że „tam generalnie nic nie ma” i „wiadomość jest taka, że jest prawdopodobnie wyłączony inny wątek przy czym ona jest w stanie ustalić jaki to jest dokładnie wątek zaś wypowiedź pani prokurator świadczyła o tym, że dotyczy to handlu ludźmi”.

P. W. odpowiedział śmiechem i stwierdzeniem „no pięknie no to powiem ci pięknie no dobra, czyli co w sumie nic nie osiągnęliśmy generalnie rzecz biorąc”.

Na to pełnomocnik prawny odpowiedział „znaczy no tyle że tak, że nie byli oni słuchani na policji na okoliczności dotyczące tego, że coś zostało wyłączone najprawdopodobniej dotyczy to handlu ludźmi i niczego więcej w aktach w tym co ona widziała nie ma dotyczącego nazwijmy to (niezrozumiałe)”.

Dowód:

komunikat zbiorczy nr 5 (...) we W. do akcji „ (...)” – k. 831v-832.

W toku przeprowadzonych w dniu 16 listopada 2015 r. oględzin i przeszukania hali przy ul. (...) w Z. ujawniono dwa bębny stalowe wraz z podajnikiem taśmowym służące do suszenia tytoniu, w których ujawniono jego pozostałości.

Okna hali zostały przez najemców zabezpieczone styropianem i pianką.

Dowód:

protokoły oględzin i przeszukania hali produkcyjnej w Z. przy ul. (...) – k. 1122-1125, 1128-1130;

zeznania świadka B. S. – 3560.

Użytkowane przez P. W. numery telefonu logowały się do przekaźników (...) obejmujących swoim zasięgiem miejscowość Z. i znajdującą się tam suszarnię tytoniu:

- nr (...) w dniu 6.02.2015 r.,

- nr (...) w dniach 17.12.2014 r., 6.02.2015 r., 18.02.2015 r., 18.06.2015 r.

Dowód:

analiza kryminalna dot. powiązań osób i telefonów komórkowych – k. 2500-2552.

W toku przeprowadzonego w dniu 8 marca 2016 r. przeszukania siedziby firmy (...) części – części używane C. K. przy ul. (...) we W. ujawniono m.in. woreczki strunowe z zawartością suszu roślinnego, paczki papierosów bez polskich znaków akcyzy, tekturowe opakowania na papierosy, 20.000 szt. papierosów opisanych jako M..

W toku przeszukania domu D. K. (1) w T. 68 ujawniono m.in. blisko 200 szt. opakowań kartonowych na papierosy.

Dowód:

protokół przeszukania domu w T. 68 – k. 1427-1431;

protokół przeszukania firmy (...) przy ul. (...) we W. – k. 1436-1441;

dokumentacja fotograficzna – k. 1443;

protokół oględzin przedmiotów ujawnionych podczas przeszukania domu w T. 68 – k. 1604-1625.

Tego samego dnia tj. 8 marca 2016 r. zatrzymano P. W., poruszającego się samochodem marki P. (...) o nr rej. (...). W toku przeszukania pojazdu ujawniono m.in. 5 telefonów wraz z kartami SIM.

Dowód:

protokół zatrzymania P. W. – k. 1450-1453;

protokół przeszukania samochodu P. (...) – k. 1454-1457;

protokół oględzin przedmiotów ujawnionych podczas przeszukania samochodu P. (...) – k. 1626-1634.

W toku przeszukania w dniu 8 marca 2016 r. miejsca zamieszkania H. O. przy ul. (...) w G. ujawniono nie mniej niż 8000 sztuk podrobionych papierosów z oznaczeniami (...) i M. bez polskich znaków akcyzy oraz kartony wypełnione opakowaniami na papierosy z oznaczeniem (...).

Dowód:

protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) w G. – k. 1475-1478;

protokół oględzin piwnicy przy ul. (...) w G. – k. 1479-1482;

protokół oględzin przedmiotów – k. 1639-1649;

dokumentacja fotograficzna – k. 1758-1768;

pismo (...) S.A. – k. 2065.

P. W., R. C., H. O., D. K. (1) i C. K. w latach 2015-2016 nie byli wpisani do rejestru producentów wyrobów tytoniowych, nie byli także zarejestrowanymi podatnikami podatku akcyzowego. Nie posiadali również zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego i nie uczestniczyli w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Dowód:

informacja (...) k. 2756;

informacja Naczelnika Urzędu Celnego w Z. – k. 2758;

informacja Naczelnika Urzędu Celnego w L. – k. 2760;

informacja Naczelnika Urzędu Celnego we W. – k. 2761.

W dniu 6 grudnia 2016 r. H. O. zmarł.

Dowód:

akt zgonu – k. 2815-2816.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 13 grudnia 2017 r., sygn. akt 302/17, Sąd uznał:

- D. K. (1), za winnego tego, iż:

I.  w okresie od dnia 01 grudnia 2014 roku do dnia 16 listopada 2015 roku we W., Z., N. i innych miejscach, brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. P., O. M., S. R. (1), R. S., R. C., Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

II.  w okresie od dnia 05 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, udzielił pomocy P. W., działającemu wspólnie i w porozumieniu z O.’em P., O.’em M., S. R. (1), R. S., Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że zapewniał P. W. środek transportu w postaci samochodu marki P. (...) o nr rej.: (...), telefon komórkowy, fikcyjne zatrudnienie mające na celu ukrycie rzeczywistego źródła dochodów P. W. w przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w T., a także zbyt wyprodukowanych wyrobów tytoniowych;

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art. 54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art. 8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

III.  w okresie od dnia 01 lutego 2015 roku do dnia 28 maja 2015 w N., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, udzielił pomocy P. W. i innymi, nieustalonym osobom, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w nieustalonej ilości, odbywających się w N. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, w ten sposób, że zapewniał P. W. środek transportu w postaci samochodu marki P. (...) o nr rej.: (...), telefon komórkowy, fikcyjne zatrudnienie mające na celu ukrycie rzeczywistego źródła dochodów P. W. w przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w T., a także zbyt wyprodukowanych wyrobów tytoniowych,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

IV.  w okresie od dnia 23 marca 2015 roku do dnia 16 listopada 2015 roku Z., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, udzielił pomocy P. W. i innymi, nieustalonym osobom, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci w postaci suszu tytoniowego w nieustalonej ilości, odbywających się w Z. przy ul. (...), w wyniku czego nie ujawnił właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i doprowadził do uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, w ten sposób, że zapewniał P. W. środek transportu w postaci samochodu marki P. (...) o nr rej.: (...), telefon komórkowy, fikcyjne zatrudnienie mające na celu ukrycie rzeczywistego źródła dochodów P. W. w przedsiębiorstwie (...) z siedzibą w T., a także zbyt wyprodukowanych wyrobów tytoniowych;

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

V.  w dniu 08 marca 2016 roku we W. przechowywał poza składem podatkowym w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej swojej matki C. K. przy ul. (...), wyroby tytoniowe w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 20.000 sztuk i suszu tytoniowego, nieoznaczone znakami akcyzy, do których nie stosuje się przepisów zawieszenia poboru akcyzy, czym spowodował uszczuplenie należności publicznoprawnej o wartości 16.250 złotych, co stanowi małą wartość;

tj. o czyn z art.65 § 1 i 3 k.k.s.

VI.  w okresie od 1 grudnia 2014 roku do dnia 08 marca 2016 roku we W. oznaczał towary w postaci papierosów podrobionymi znakami towarowymi firm (...) w postaci nazwy (...) oraz (...) S.A. w postaci nazwy (...) z zamiarem wprowadzenia ich do obrotu;

tj. o czyn z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej

VII.  w dniu 22 października 2015 roku we W., działając w celu uzyskania dla siebie z (...) Bank S.A. kredytu, przedłożył poświadczające nieprawdę zaświadczenie z dnia 19 października 2015 roku o swoim zatrudnieniu w przedsiębiorstwie (...) s.c. A. R., S. R. (4) z siedzibą we W. na stanowisku marynarza z wynagrodzeniem netto 9.633,32 zł miesięcznie

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k.

- M. P., za winnego tego, iż:

VIII.  w okresie od dnia 5 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 roku we W. i innych miejscach, brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. P., O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), R. C., Ł. S., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

IX.  w okresie od dnia 05 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, udzielił pomocy P. W., działającemu wspólnie i w porozumieniu z O.’em P., O.’em M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), Ł. S. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że wspólnie z Ł. S. zapewnił obywatelom U. O. P., O. M., S. R. (1) i R. S. miejsce zamieszkania i posługując się podrobionym dowodem osobistym wystawionym na dane D. M. i podając się za D. M., wynajął dla nich dom w P. przy ulicy (...) jak również podawał się za przedstawiciela (...) wynajmującej halę produkcyjną przy ulicy (...) we W.,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zb. z art.275 § 1 k.k. w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.11 § 2 k.k. w zw. z art.65 § 1 k.k.

- R. S., za winnego tego, iż:

X.  w okresie od dnia 17 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 roku we W. brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili S. R. (1), O. P., O. M., D. K. (1), R. C., Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

XI.  w okresie od dnia 17 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działające wspólnie i w porozumieniu z S. R. (1), O. P. i O. M., udzielił pomocy P. W. działającemu wspólnie i w porozumieniu z D. K. (1), Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że produkował akcyzowe wyroby tytoniowe obsługując urządzenia służące do ich produkcji oraz pakował je;

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

- O. M., za winnego tego, iż:

XII.  w okresie od dnia 17 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 roku we W. brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili S. R. (1), O. P., R. S., D. K. (1), R. C., Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

XIII.  w okresie od dnia 17 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działające wspólnie i w porozumieniu z S. R. (1), O. P. i R. S., udzielił pomocy P. W. działającemu wspólnie i w porozumieniu z D. K. (1), Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że produkował akcyzowe wyroby tytoniowe obsługując urządzenia służące do ich produkcji oraz pakował je,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

- S. R. (1), za winnego tego, iż:

XIV.  w okresie od dnia 1 lutego 2015 roku do dnia 27 maja 2015 roku we W. i N. brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. M., O. P., R. S., D. K. (1), R. C., Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

XV.  w okresie od dnia 05 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działające wspólnie i w porozumieniu z O.’em M., O. P. i R. S., udzielił pomocy P. W. działającemu wspólnie i w porozumieniu z D. K. (1), Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że produkował akcyzowe wyroby tytoniowe obsługując urządzenia służące do ich produkcji oraz pakował je;

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

XVI.  w okresie od dnia 01 lutego 2015 roku do dnia 28 maja 2015 w N., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu ze O. P., udzielił pomocy P. W. działającemu wspólnie i w porozumieniu z D. K. (1), Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w nieustalonej ilości, odbywających się w N. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, w ten sposób, że że produkował akcyzowe wyroby tytoniowe obsługując urządzenia służące do ich produkcji oraz pakował je,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

- O. P., za winnego tego, iż:

XVII.  w okresie od dnia 1 lutego 2015 roku do dnia 27 maja 2015 roku we W. i N. brał udział w założonej i kierowanej przez P. W. zorganizowanej grupie przestępczej mającą na celu popełnienie przestępstw karnych i skarbowych w postaci wytwarzania wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy, w skład której wchodzili O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), R. C., Ł. S., M. P., H. O. i inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 258 §1 k.k.

XVIII.  w okresie od dnia 05 maja 2015 roku do dnia 27 maja 2015 we W., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działające wspólnie i w porozumieniu z O.’em M., S. R. (1) i R. S., udzielił pomocy P. W. działającemu wspólnie i w porozumieniu z D. K. (1), Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych znacznej wartości bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w ilości nie mniejszej, niż 4 tysiące sztuk i krajanki tytoniowej o wadze nie mniejszej niż 2 tony 184 kilogramy, odbywających się we W. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów tytoniowych podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego o dużej wartości w kwocie nie mniejszej, niż 1.634.720,00 złotych, w ten sposób, że produkował akcyzowe wyroby tytoniowe obsługując urządzenia służące do ich produkcji oraz pakował je,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 1 i 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

XIX.  w okresie od dnia 01 lutego 2015 roku do dnia 28 maja 2015 w N., działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, wspólnie i w porozumieniu ze S. R. (1), udzielił pomocy P. W. działającemu wspólnie i w porozumieniu z D. K. (1), Ł. S., M. P. i innymi, nieustalonymi osobami, w popełnieniu przestępstw polegających na wytwarzaniu wyrobów tytoniowych bez wymaganego wpisu do rejestru, a także czynnościach bezpośrednio związanych z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez urzędowego sprawdzenia, a także w produkcji i magazynowaniu poza składem podatkowym, wbrew przepisom ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym i z naruszeniem warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych w postaci papierosów w nieustalonej ilości, odbywających się w N. przy ul. (...), w wyniku czego doszło do nieujawnienia właściwemu organowi podatkowemu przedmiotu i podstawy opodatkowania produkowanych wyrobów podatkiem akcyzowym i uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego w nieustalonej kwocie, w ten sposób, że produkował akcyzowe wyroby tytoniowe obsługując urządzenia służące do ich produkcji oraz pakował je,

tj. o czyn z art.18 § 3 k.k. w zw. z art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych / t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 7 §1 kks w zw. z art.8 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 §1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art.65 § 1 k.k.

Dowód:

wyrok SO we Wrocławiu z dnia 13.12.2017 – k. 3465-3475.

Oskarżony P. W. urodził się (...) Jest kawalerem i ma na utrzymaniu dwoje dorosłych, uczących się dzieci. Legitymuje się wykształceniem średnim, bez zawodu. Aktualnie nie pracuje pozostając na utrzymaniu konkubiny.

Był uprzednio karany sądownie.

Wyrokami Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2005 r., sygn. akt IX K 890/04, Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 września 2009 roku, sygn. akt: 157/08, P. W. został skazany za umyślne przestępstwa podobne, m.in. z art. 258 § 1 k.k. i art. 63 § 1 k.k.s., połączone wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 października 2010 r., sygn. akt: III K 72/10, które to kary pozbawienia wolności odbył w całości w okresie od dnia 11 czerwca 2008 roku do dnia 4 września 2012 roku.

Dowód:

dane osobowe zawarte w akcie oskarżenia – k. 3319-3320;

dane osobowe podane do protokołu rozprawy – k. 3531;

dane o karalności – k. 3595-3598;

odpisy wyroków – k. 1900-1901, 1902-1919, 2402-2413,

Oskarżony R. C. urodził się (...) Jest rozwodnikiem i ma troje dzieci w wieku (...). Legitymuje się wykształceniem zawodowym piekarza. Utrzymuje się z pracy „na czarno”, osiąga miesięczny dochód w wysokości 1500-2000 zł miesięcznie.

Nie był uprzednio karany sądownie.

Dowód:

dane osobowe zawarte w akcie oskarżenia – k. 3328;

dane osobowe podane do protokołu rozprawy – k. 3531v;

dane o karalności – k. 3599;

odpisy wyroków – k. 2206-2207.

Oskarżony Ł. S. urodził się (...) Jest bezdzietnym kawalerem. Legitymuje się wykształceniem wyższym, z zawodu jest nauczycielem wychowania fizycznego. Nie pracuje i nie osiąga dochodów.

Był uprzednio karany sądownie.

Dowód:

dane osobowe zawarte w akcie oskarżenia – k. 3330;

dane o karalności – k. 3600-3602;

odpisy wyroków – k. 2976-2978, 2980, 2982-2990.

Oskarżony P. W. przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego (k. 1505-1507, 1558-1559, 1962-1963, 2273-2274, 2850-2851) jak i później przed Sądem (k. 3532v) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Jego wyjaśnienia na k. 2340-2342 dotyczyły zdarzeń nie będących przedmiotem niniejszego postępowania.

Na rozprawie bezpośrednio przed zamknięciem przewodu sądowego oskarżony złożył wyjaśnienia uzupełniające (k. 3616v-3617). Tłumaczył, iż dopiero podczas zatrzymania dowiedział się, że jest oskarżony o produkcję papierosów i organizację procederu dotyczącego ich sprzedaży. Wtedy też dowiedział się o zatrzymaniu H. O. i D., u którego pracował w firmie. Jego praca polegała na znajdowaniu części samochodowych i aut do rozbiórki, w tym za granicą w Niemczech i na Ukrainie. W firmie nie widział wyrobów tytoniowych. H. O. był jego znajomym, pewnego razu poprosił oskarżonego o podwiezienie do N.. Powiedział, iż potrzebuje znaleźć mieszkanie. Oskarżony zawiózł go i znalazł z nim mieszkanie, pożyczył mu także pieniądze. Na rozprawy oskarżony przychodził, bo z całej listy świadków znał tylko D. K. (1) i H. O.. Zaprzeczył, iż był fikcyjnie zatrudniony w firmie tego pierwszego a także, że zwracał mu pieniądze tytułem składek, opłat za telefon i leasing. Oskarżony tłumaczył, iż nie rozmawiał z O. po zatrzymaniu tego ostatniego a także pomiędzy jego zeznaniami. Nie miał wiedzy dlaczego ten przesłuchiwany po raz pierwszy wyjaśniał odmiennie od oskarżonego. Dalej wskazywał, iż nie zna R. C.. Właściciele hali w Z. nie rozpoznali oskarżonego na sali sądowej, prawdopodobnie rozpoznali w postępowaniu przygotowawczym. Oskarżony wyjaśniał, iż dopiero w toku postępowania pojechał zobaczyć każde z tych miejsc, tj. był w N., W. i Z.. Wyraził zaskoczenie, iż nie ma żadnych zdjęć z monitoringu. Odnośnie samochodu marki V. (...) tłumaczył, iż sprzedał go jego ojciec, nie miał wiedzy komu i tym samym nie mógł odnieść się do tego, iż pojazd ten został zarejestrowany jako wjeżdżający na ul. (...) i w N.. Zaprzeczył, że kontaktował się z O. P.. Przyznał, iż w wykazach jest jeden firmowy numer telefonu którego używał.

Oskarżony R. C. przesłuchiwany zarówno w toku postępowania przygotowawczego (k. 2084-2088, 3078-3079) jak i później przed Sądem (k. 3531v-3532) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Przesłuchiwany w toku śledztwa wyjaśniał, iż w (...) dyskotece poznał bliżej nieustalonego mężczyznę który przedstawił mu się imieniem S. i zaproponował, żeby oskarżony wynajął halę obok W., tłumacząc, iż będzie tam odbywało się mieszanie pasz. Oskarżony wyjaśniał, iż wynajął halę w Z. ale najpierw, tydzień wcześniej, razem z S. pojechał kupić O. (...). Nie ustalał szczegółów związanych z najmem, wszystko ustalał S. z właścicielem. Oskarżony dostał za to 3000 zł oraz przedmiotowy samochód. Domyślał się, że w hali nie będzie mieszalni pasz a prowadzona tam działalność będzie nielegalna. Oskarżony nie rozpoznał nikogo na okazanych mu tablicach poglądowych.

Przesłuchiwany w toku rozprawy głównej podtrzymał wyjaśnienia ze śledztwa. Odpowiadając na pytania, wskazywał, iż nie zna oskarżonego P. W.. Zaprzeczył, iż razem z nim był w hali w Z., nie potrafił wytłumaczyć dlaczego jeden ze świadków stwierdził, iż oskarżony P. W. podawał się za jego brata. Zgodził się na wynajęcie hali bo potrzebował pieniędzy. Był tam dwa razy, wtedy nic nie pracowało, a w środku stały bębny i blaszaki. S. nie mówił, aby współpracował z innymi osobami.

Oskarżony Ł. S. przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego (k. 2831-2832) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Z uwagi na brak stawiennictwa oskarżonego na terminy rozpraw, w toku rozprawy głównej Sąd postanowił o odczytaniu jego wyjaśnień ze śledztwa.

Sąd zważył, co następuję:

W ocenie Sądu sprawstwo i wina oskarżonych w zakresie zarzucanych im czynów nie budzi wątpliwości.

Wyjaśnienia oskarżonych, nieprzyznających się do popełnienia zarzucanych im czynów w świetle zgromadzonego materiału dowodowego należało ocenić jako niewiarygodne i ukierunkowane jedynie na uniknięcie odpowiedzialności karnej.

Z uwagi na charakter osobowych źródeł dowodowych posiadających
w niniejszej sprawie istotne informacje, z których to większość stanowiły osoby bezpośrednio zaangażowane w proceder opisany w akcie oskarżenia
(a czego wyrazem są ich prawomocne skazania w odrębnym postępowaniu) do zeznań (wyjaśnień) tych osób występujących w postępowaniu niniejszym w charakterze świadków należało podchodzić z należytą ostrożnością. Tym niemniej, ich relacje pozwoliły na ustalenie stanu faktycznego niniejszej sprawy i ustalenie sposobu zorganizowania grupy przestępczej, której przedmiotem działalności była produkcja bez urzędowego sprawdzenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów i suszu tytoniowego z pominięciem zapłaty podatku akcyzowego.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do oceny wyjaśnień oskarżonego P. W., Sąd odrzucił wyjaśnienia oskarżonego dotyczące wynajmu mieszkania w N. przy ul. (...), albowiem sprzeczne one były z uznanymi za wiarygodne pierwszymi zeznaniami (wyjaśnieniami) świadka H. O. w postępowaniu przygotowawczym, zeznaniami świadek K. W. (1) oraz dowodem w postaci rozmowy oskarżonego P. W. z dnia 2 lutego 2015 r. (C. 6) z osobą o imieniu A..

Za niewiarygodne Sąd uznał także wyjaśnienia oskarżonego co do fikcyjnego zatrudnienia w firmie (...) i zwrotu D. K. (1) pieniędzy tytułem składek, opłat za telefon i leasing samochodu, albowiem sprzeczne były z uznanymi przez Sąd za wiarygodne w tym zakresie zeznaniami tego ostatniego i dowodem w postaci nagrań z kontroli operacyjnej C. 4CD.

Wyjaśnienia oskarżonego P. W. co do tego, iż w inkryminowanym czasie nie był obecny w miejscach opisanych w niniejszym postępowaniu we W., N. i Z. należało odrzucić z uwagi na dowód z treści zeznań świadków (S. S. (1), Z. K. (1), K. W. (1)) oraz analizy kryminalnej. Z tego ostatniego dowodu wynikało, iż użytkowane przez P. W. numery telefonów logowały się do przekaźników (...) obejmujących swoim zasięgiem zarówno miejsce produkcji tytoniowych w N. przy ul. (...), miejsce zamieszkania obywateli U. przy ul. (...) (m.in. w dniu 5.02.2015 r. którą to datę wskazywał świadek K.), miejscowość Z. i znajdującą się tam suszarnię tytoniu, a także miejsce produkcji papierosów we W. przy ul. (...). Oczywiście opisane w stanie faktycznym niniejszej sprawy daty w których stwierdzono obecność oskarżonego P. W. w wyżej przywołanych miejscach nie oznaczały, że tylko w wymienionych dniach P. W. znajdował się w tych miejscach. Przykładowo, na podstawie zeznań K. W. (1) ustalono, iż oskarżony przebywał w N. również w dniu 2 lutego 2015 r., co nie znajdowało odzwierciedlenia we wnioskach z analizy kryminalnej. Wskazać w tym miejscu również należy, iż z podsłuchów wynikało, iż oskarżony zachowywał – a przynajmniej starał się – zachowywać ostrożność, zmieniając numery telefonów kontaktowych i wyłączając je. Przykładowo rozmowa z dnia 12 lutego 2015 r. (C. 5) gdzie informuje swojego bliżej nieustalonego rozmówcę, że skontaktuje się z nim pojutrze z nowego numeru i umówi się na wymianę nr kontaktowych osobiście a nie przez telefon. Rozmowa z dnia 9 marca 2015 r. (C. 6) z osobą trudniącą się znajdowaniem obywateli U. do procederu A., gdzie po początkowych ustaleniach dotyczących rekrutacji osób do procederu, P. W. ponownie zapowiada, że skontaktuje się z ww. z nowego numeru a nadto, że swój aparat telefoniczny włączy w sobotę.

Wskazać w tym miejscu także należy, iż z dowodu w postaci analizy kryminalnej wynikało również, iż karty SIM o nr abonenckich (...), (...), (...) użytkowała ta sama osoba, albowiem znaleziono dla nich 192 połączeń wspólnych, tj. takich, dla których pokrywały się stacje (...) w podobnym czasie z których wykonywano połączenia z ww. numerów.

W zakresie pierwszego z przywołanych – firmowego - oskarżony P. W. sam przyznał, iż go użytkował. W zakresie dwóch pozostałych, wskazać chociażby należy, iż w toku kontroli operacyjnych C. 5 i C. 6 znajdują się rozmowy, w których rozmówcy osoby korzystającej z przywołanych numerów zwracają się do niego per (...).

Jako naiwną i niezasługującą na uwzględnienie Sąd uznał również tę część wyjaśnień oskarżonego, gdy wskazywał - odnosząc się do kwestii samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) - iż nie ma wiedzy dlaczego samochód ten został zarejestrowany jako wjeżdżający na teren hal przy ul. (...) we W. i N..

Wskazać należy, iż chociaż z ustalonego stanu faktycznego wynikało, iż w dniu 30 stycznia 2015 r. R. W. nabył przedmiotowe auto od ojca oskarżonego P. W. i formalnie był właścicielem pojazdu, tak już sama ocena zeznań tego świadka pod kątem wskazań logiki i doświadczenia życiowego dotycząca okoliczności nabycia przedmiotowego auta wzbudzała uzasadnione wątpliwości co do jej wiarygodności i nakazywała uznać, iż transakcja miała charakter fikcyjny.

Zeznania świadka R. W. w śledztwie były bowiem zmienne co do okoliczności, od kogo nabył samochód – przesłuchiwany po raz pierwszy wskazywał, iż od ciemnego blondyna w wieku 30-35 lat, w toku konfrontacji z 70-letnim W. W. wskazywał na niego jako sprzedawcę. Dalej wskazywał, iż bezpośrednio przed zakupem auta razem ze sprzedającym pojechał sprawdzić stan techniczny pojazdu. W toku konfrontacji natomiast prostował, iż najpierw kupił samochód a następnie 2-3 dni pojechał sprawdzić jego stan do mechanika.

Świadek wskazywał następnie, iż pod koniec kwietnia sprzedał przedmiotowe auto za kwotę o 1000 zł wyższą niż je kupił – tj. za 6000 zł dwóm osobom narodowości polskiej, bez spisywania umowy co uniemożliwiło mu wyrejestrowanie pojazdu.

Pomijając już samo to, iż zakup pojazdu bez wcześniejszego sprawdzenia jego stanu technicznego czy sprzedaż bez sporządzenia umowy pisemnej jest nielogiczna i niezgodna z zasadami doświadczenia życiowego, wskazane wyżej sprzeczności w zeznaniach świadka oraz to, iż w toku postępowania bezsprzecznie ustalono, iż obywatele U. zatrzymani 27 maja 2015 r. na terenie hali przy ul. (...) we W. poruszali się ww. pojazdem wskazują na to, iż transakcja sprzedaży przedmiotowego samochodu marki V. (...) miała na celu jedynie wyzbycie się przedmiotowego auta z kręgu rodzinnego P. W., a ten ostatni nadal wykorzystywał je do działalności związanej z produkcją tytoniu.

Wskazać w tym miejscu należy, iż z przeprowadzonych w sprawie dowodów wynikało również, iż przedmiotowy samochód został zauważony w dniu 5 lutego 2015 r. przy hali w N. przy ul. (...), a jednym z jego pasażerów był H. O. (vide: zeznania świadka K.) który to H. O. wcześniej razem z P. W. wynajmował m.in. dla O. P. i S. R. (1) mieszkanie w N.. Co więcej, jak wynikało z zeznań świadka K. tego samego dnia zauważył jak samochodem m-ki P. (...) z hali w N. wyjeżdża oskarżony P. W.. Przedmiotowy V. (...) został także zarejestrowany w marcu 2015 r. jako poruszający się po terenie W. ( vide: informacja (...) k. 1326-1327). Przedmiotowe wydarzenia miały zatem miejsce przed rzekomym zbyciem przez R. W. V. (...). Mając zatem na uwadze powyższe oraz zeznania świadka R. W., że jedynie on 2-3 razy użytkował samochód i to jedynie na trasie dom-działka – a mieszkał niedaleko miasta B. – to powyższe jest kolejnym dowodem na niewiarygodność jego zeznań i zarazem świadczącym o tym, iż transakcja nabycia przez niego przedmiotowego miała charakter fikcyjny, a do sprzedaży przez niego tego samochodu nie doszło.

Co więcej, jak wynikało z dokumentacji przedmiotowego pojazdu, w dniu 2 lutego 2015 r. dokonano jego czasowej rejestracji, ważnej do dnia 4 marca 2015 r. W dniu 1 kwietnia 2015 r. wydano dowód rejestracyjny. Początkowa data tj. 2 lutego 2015 r. pokrywała się z terminem wjazdu O. P. i S. R. (1) na terytorium (...) i ich pracy w hali w N. przy ul. (...). Z dowodu z kontroli C. 5 wynikało, iż w dniu 22 marca 2015 r. O. P. bezpośrednio zwracał się do oskarżonego P. W., że skończył się „termin dokumentu na auto”, na co ten odpowiadał, że dowód rejestracyjny miękki (potoczna nazwa tymczasowego dowodu rejestracyjnego) wymieni na „twardy”.

W świetle opisanych wyżej dowodów i zasad logiki nie sposób podjąć innego ustalenia niż te, że to faktycznie oskarżony P. W. był dysponentem przedmiotowego samochód marki V. (...) i przekazał go dla celów związanych z nielegalną produkcją tytoniu, a transakcja sprzedaży samochodu R. W. miała charakter fikcyjny.

Wyjaśnienia oskarżonego P. W., iż nie kontaktował się z O. P. należało ocenić jako niewiarygodne z uwagi na niebudzący wątpliwości dowód w postaci nagrań z kontroli operacyjnej o kryptonimie C. nr 6 i 10.

Wyjaśnienia oskarżonego R. C. Sąd za wiarygodne uznał jedynie w zakresie, w jakim ten przyznał, iż podpisał umowę najmu hali w Z., albowiem treść tych wyjaśnień znajdowała bowiem potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji i zeznaniach świadków. Jako niewiarygodne Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego, iż ten nie zna i nie był z oskarżonym P. W. w hali w Z., albowiem sprzeczne były z uznanymi za wiarygodne zeznaniami S. S. (1), a także, iż nie miał wiedzy, iż w przedmiotowym pomieszczeniu nie miała być i nie była prowadzona przestępcza działalność, uznając tę część wyjaśnień za sprzeczną z zasadami logiki i ukierunkowaną jedynie na uniknięcie odpowiedzialności karnej.

Wyjaśnienia oskarżonego Ł. S. nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanych mu czynów Sąd odrzucił jako sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym w postaci m.in. zeznań M. P., Ł. G., K. H. i zgromadzonej dokumentacji. Dowody te w ocenie Sądu jednoznacznie wskazywały na udział oskarżonego w czynnościach związanych zarówno w wynajmem domu w P. oraz zawarciem umowy wynajmu hal magazynowych przy ul. (...) we W. jak i o jego wiedzy dotyczącej przestępczego procederu tam prowadzonego.

Zeznania świadka D. K. (1) Sąd ocenił mając na względzie, iż ten poddał się odpowiedzialności na podstawie art. 335 k.p.k. za udział w zorganizowanej grupie przestępczej, w której skład wchodzili także m.in. oskarżeni których sprawstwo i winę rozpatrywał Sąd w sprawie niniejszej jak również tego, iż udzielił oskarżonemu P. W. i innym osobom pomocnictwa do zarzucanych temu oskarżonemu czynów poprzez zapewnienie środka transportu w postaci pojazdu marki P. (...), telefonu komórkowego, fikcyjnego zatrudnienia w firmie (...) a także zbyt wyprodukowanych wyrobów tytoniowych.

Choć świadek ten przesłuchiwany przed Sądem zeznawał, iż nie ma wiedzy odnośnie związków oskarżonego P. W. z tytoniem i grupą przestępczą i sam poddał się odpowiedzialności karnej aby zakończyć sprawę i wrócić do pracy – a w ocenie Sądu takie zeznania były nielogiczne i miały jedynie na celu próbę pomocy oskarżonemu – koledze świadka – w uniknięciu odpowiedzialności karnej w postępowaniu niniejszym, tak świadek D. K. (1) ten przedstawił szereg okoliczności które przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego niniejszej sprawy. Przesłuchiwany w toku śledztwa w charakterze podejrzanego świadek wyjaśniał, iż jego kolega P. W., w 2014 r. po wyjściu z aresztu został przez niego fikcyjnie zatrudniony i systematycznie zwracał pieniądze za użytkowany telefon służbowy i ZUS. Wskazywał też, iż w 2015 r. P. W. stwierdził, iż chce kupić samochód na raty na co świadek zaproponował mu, iż jego firma weźmie pojazd w leasing, a P. W. będzie nim jeździł i za niego płacił.

Potwierdzeniem relacji świadka w zakresie leasingowanego samochodu były także zabezpieczone w ramach kontroli operacyjnych i przytoczone w stanie faktycznych nagrania rozmów pomiędzy nim a P. W. oraz z przedstawicielem firmy leasingowej dotyczącej samochodu P. (...). Wskazać również należy, iż w nagraniach C. 4CD z dnia 2 czerwca 2015 r. oskarżony P. W. pytał świadka, w jakiej wysokości kwoty musi mu zwrócić za miesiąc maj i czerwiec i o ile ulegną one obniżeniu z uwagi na obniżony koszt rachunku telefonicznego.

Zeznania świadka w zakresie braku wiedzy dotyczącej przestępczej działalności P. W. i braku udziału świadka w zorganizowanej grupie przestępczej należało zakwestionować w świetle dowodów z kontroli operacyjnej i zarejestrowanych – a także przytoczonych w stanie faktycznym – rozmów pomiędzy wyżej wymienionymi, a także innymi osobami oraz przeszukania firmy (...), gdzie zabezpieczono szereg papierosów bez polskich znaków akcyzy i pudeł do ich przechowywania. Jakkolwiek świadek zachowywał dużą ostrożność w rozmowach z P. W. i innymi osobami dotyczącymi zbytu przedmiotowych papierosów, unikając mówienia o wyrobach tytoniowych wprost, tak z kontekstu przeprowadzonych konwersacji i ostatecznie zabezpieczonych w siedzibę F. (...) wyrobów tytoniowych jednoznacznie wynika, że tematem tych rozmów był handel papierosami bez akcyzy i wzajemne rozliczenia w tym zakresie. Dlatego też Sąd odrzucił zeznania świadka gdy skonfrontowany w toku śledztwa (k. 2729) z tematem cyklicznie pojawiających się w rozmowach z innymi osobami tematem „żółtych” o które te osoby pytały , świadek wskazywał, iż takich rozmów sobie nie przypomina i nie wie co mają oznaczać.

Znamienne było to, iż kiedy nieustalony rozmówca (k. 739v, (...)) mówił do świadka wprost o potrzebie podrzucenia „fajek” do bliżej nieustalonej osoby o imieniu T. i pobraniu od niego za to pieniędzy, spotyka się to ze stanowczą reakcją D. K. (1), który zdecydowanie ucina dalszą rozmowę, wskazując, iż nie jest to konwersacja na telefon i każe przyjechać rozmówcy kolejnego dnia.

Za niewiarygodne, albowiem były wprost sprzeczne z treścią nagrań z kontroli operacyjnej należało uznać tę treść zeznań świadka, gdy wskazywał on, iż nigdy nie kupował ani nie handlował z P. W. wyrobami tytoniowymi. Świadek co prawda przyznawał, że zdarzało mu się sprzedawać papierosy bez znaków akcyzy, ale nie potrafił wskazać z imienia i nazwiska żadnej osoby, od której kupował tytoń. Również jego wyjaśnienia dotyczące źródła pochodzenia wyrobów tytoniowych i przeznaczonych do nich opakowań zabezpieczonych w dniu 8 marca 2016 r. na terenie firmy (...) były w ocenie Sądu naiwne i tym samym niewiarygodne.

Sąd częściowo uwzględnił również zeznania świadków – obywateli U. R. S., O. M., S. R. (5) i O. P., którzy tak jak D. K. (1) w wyłączonym do odrębnego rozpoznania postępowaniu poddali się odpowiedzialności na podstawie art. 335 k.p.k., przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów i zostali skazani prawomocnym wyrokiem.

Pierwsze zeznania świadka O. P. Sąd ocenił jako wiarygodne w części, w której świadek przyznał się do produkcji papierosów w Polsce w hali przy ul. (...) we W.. Jako wiarygodną, albowiem znajdowały potwierdzenie w dowodzie w postaci informacji Straży Granicznej należało ocenić również tę część zeznań świadka, w której wskazywał on, iż do P. przyjechał w dniu 17 kwietnia 2015 r. razem ze S. R. (1). Jako szczere i znajdujące potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym Sąd ocenił te zeznania świadka, gdy wskazywał on, iż jego nr telefonu został przekazany osobom które „zlecały testy” maszyny do produkcji tytoniu ( vide: kontrola operacyjna C. 10 i rozmowy z oskarżonym P. W. ). Sąd za wiarygodne uznał także zeznania świadka, kiedy wskazywał, iż dwukrotnie razem ze S. R. (1) – w lutym i kwietniu 2015 r. przebywał i wytłumiał pomieszczenie w hali w N..

Bezpośrednim dowodem który pozwolił na pozytywne zweryfikowanie twierdzeń świadka O. P. co do obecności zarówno jego jak i S. R. (1) nie tylko we W. ale również w N. we wskazanych przez niego okresach oraz relacji R. S. i O. M. była informacja ze Straży Granicznej.

Z dowodu tego wynikało, iż O. P. razem ze S. R. (1) w 2015 r. wjeżdżał na terytorium (...) m.in. w dniach 4 lutego (wyjazd w dniu 14 lutego), 22 marca (wyjazd 2 kwietnia). W dniu 17 maja obaj obywatele U. wjechali do P. razem z R. S. i O. M. – dla których był to jednocześnie pierwszy wjazd na terytorium (...).

Biorąc pod uwagę przyznanie się świadka do popełnienia zarzucanych mu czynów związanych z produkcją nielegalnych wyrobów akcyzowych zarówno we W. jak i w N. w toku drugiego przesłuchania w śledztwie, Sąd jako niewiarygodne ocenił tę część zeznań świadka, gdy ten przesłuchiwany po raz pierwszy kwestionował swoją wiedzę co do nielegalnego charakteru procederu mającego miejsce na hali przy ul. (...) we W. oraz tego, iż na terenie hali przy ul. (...) w N. takowa produkcja nie była przez niego prowadzona.

Świadek S. R. (1) przesłuchiwany po raz pierwszy przyznał, iż w toku jego zatrzymania na terenie hali przy ul. (...) była prowadzona produkcja papierosów. Jego zeznania dotyczące braku wiedzy, iż jego praca w hali przy ul. (...) we W. polegać miała na nielegalnej produkcji papierosów oraz zaprzeczenie, iż uczestniczył w podobnym procederze na terenie hali w N. przy ul. (...) należało zakwestionować z uwagi na jego późniejsze przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz sprzeczność z uznanymi za wiarygodne częścią zeznań O. P. i dowodem w postaci informacji Straży Granicznej. Podobnie Sąd ocenił pierwsze zeznania świadków R. S. i O. M., którzy początkowo kwestionowali zarówno swój udział jak i wiedzę, iż uczestniczą w nielegalnym procederze, ostatecznie przyznając się do popełnienia zarzucanych im czynów.

HALA PRZY UL. PÓŁNOCNEJ WE (...) I NAJEM DOMU PRZY UL. GŁÓWNEJ W PSARACH:

W zakresie ustaleń dotyczących hali przy ul. (...) we W. i najmu domu przy ul. (...) w P. Sąd oparł się przede wszystkim na zeznaniach J. Ż., K. H., M. P., Z. K. (1), K. Z. i zgromadzonej dokumentacji.

Świadek J. Ż. – przedstawicielka spółki (...) - w sposób szczegółowy i pełny odniosła się do okoliczności związanych z najmem przez osobę podającą się za pełnomocnika niemieckiej firmy (...), a treść jej relacji znajdowała potwierdzenie w dokumentacji najmu. Świadek nie miała bezpośrednio kontaktu z osobą podpisującą przedmiotową umowę. Zeznawała, iż pierwsza faktura została opłacona w dniu 8 maja 2015 r. na konto spółki przez zleceniodawcę M. M. (3). Kolejne miały miejsce z rachunku bankowego, a zleceniodawcą transferów była spółka (...). Świadek zeznawała także, iż po wypowiedzeniu umowy w dniu 29 maja 2015 r. nawiązała kontakt z przedstawicielami firmy (...), skąd dowiedziała się, że żaden z umocowanych przedstawicieli spółki nie zawierał umowy najmu hal przy ul. (...).

Dłuższy kontakt z osobą podającą się za M. M. (3) miała natomiast świadek K. H., która negocjowała warunki umowy. Świadek rozpoznała Ł. S. jako osobę, która rozmawiała z nią na temat wynajęcia hali na tablicy poglądowej. Wskazywała, iż był to mężczyzna w wieku ok. 30-35 lat o wzroście ok. 170-175 cm, który tłumaczył, iż magazyn ma służyć do rozładunku i przepakowywania herbaty. Sąd miał na względzie, iż świadek wskazując na Ł. S. nie była co do tego stuprocentowo przekonana, tłumacząc, iż był on najbardziej podobny do M. M. (3). Zeznania świadek z uwagi na ich logikę i ostrożność w ocenie Sądu należało ocenić jako wiarygodne.

Odnośnie kwestii wynajmu domu w P., Sąd oparł się na zeznaniach świadka M. P. i Ł. G..

Świadek M. P. przyznał, iż przy zawieraniu umowy najmu domu w P. pełnił rolę „słupa” i zrobił to na polecenie Ł. S., któremu dłużny był pieniądze. O tym, iż to faktycznie przywołany świadek podpisał się danymi D. M., potwierdził bezpośrednio dowód w postaci opinii biegłego z zakresu badania pisma.

M. P. przyznał także, iż jednorazowo na polecenie Ł. S. przywiózł do firmy (...) sp. z o.o. dokumenty związane z wynajmem hali. Istotna dla oceny roli Ł. S. w przestępczym procederze była również ta część zeznań świadka, w której wskazywał on, iż oprócz ww. czynności nie podejmował żadnych innych, albowiem od Ł. S. dowiedział się, że „była wtopa” i ten kazał mu wyjechać. Stojąc przed Sądem świadek wskazywał, iż od Ł. S. miał wiedzę, iż przy ul. (...) znajduje się fabryka papierosów. Zeznania świadka jako logiczne, szczegółowe i znajdujące potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym Sąd uznał za wiarygodne.

Sąd nie znalazł powodów, aby odmówić wiarygodności zeznaniom świadka Ł. G., właściciela nieruchomości w P., którą wynajął M. P.. Świadek opisał w szczegółowy sposób okoliczności związane z zawarciem przedmiotowej wskazując, iż zawarta ona została w pośpiechu i bez negocjacji. Rozpoznał także na tablicy poglądowej oskarżonego Ł. S. z którym to właśnie – a nie z M. P., podającym się za D. M. - miał omawiać szczegóły dotyczące najmu jak i otrzymał od niego kaucję. Świadek wskazywał również, iż zamieszkujący dom czterech obywateli U. poruszało się ciemnym samochodem marki V. (...).

Zeznania obu świadków były szczegółowe i wzajemnie się uzupełniały dlatego też zasługiwały na uwzględnienie.

Sąd uwzględnił również zeznania świadka D. M., który wskazywał, iż nie zawierał i nie podpisywał umowy najmu domu przy ul. (...) w P.. Jakkolwiek zdziwienie musi budzić okoliczność, iż pomimo utraty dowodu tożsamości świadek nie zgłosił tego do odpowiednich urzędów, tak treść jego relacji znajdowała potwierdzenie w zeznaniach M. P. i opinii biegłego z zakresu badania pisma i dlatego Sąd uznał ją za wiarygodną.

W mniejszym stopniu dla ustaleń stanu faktycznego i próby identyfikacji osoby ustalającej szczegóły umowy najmu i wpłacającej w kasie opłatę z tego tytułu przydatne były zeznania świadków H. Z. i M. C., którzy mieli bezpośredni kontakt z osobą podającą się za M. M. (3). Świadkowie nie rozpoznali nikogo na okazanych im tablicach poglądowych. Oboje wskazywali, iż ich kontakt z ww. osobą był chwilowy. Ich zeznania były zbieżne w zakresie próby określenia wieku tej osoby (37, 30-40 lat).

Sąd przyjął za świadek K. H., iż to faktycznie Ł. S. ustalał ze świadek szczegóły najmu hal przy ul. (...), podając się za przedstawiciela spółki (...). Pomijając już nawet okoliczności, iż samo porównanie wizerunków oskarżonego Ł. S. i M. M. (3) z tablicy poglądowej wyklucza uznanie, iż byli oni do siebie w jakikolwiek sposób podobni, nie można w kontekście powyższych ustaleń Sądu abstrahować od 3 okoliczności.

Pierwszej, czyli zaangażowania ww. oskarżonego w czynności związane z najmem domu dla obywateli U., którzy pracowali na terenie przedmiotowej hali.

Drugiej, czyli polecenia przez Ł. S. M. P., aby ten zawiózł przedstawicielom wynajmujących halę przy ul. (...) bliżej nieustaloną dokumentację i informację, kto w imieniu najemcy będzie opiekował się halą.

Trzeciej, czyli kwestii samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), który został zarejestrowany jako wjeżdżający na teren hali przy ul. (...) we W.. Przedmiotowy samochód od dnia 15 stycznia 2015 r. był własnością Ł. S., który to – jak wynikało ze zgromadzonej dokumentacji – w dniu 10 marca 2015 r. sprzedał to auto M. M. (3) właśnie. Tej ostatniej osoby nie zdołano przesłuchać w charakterze świadka, jak jednak wynikało bezsprzecznie z opinii biegłego z zakresu badania pisma, to nie on składał podpisy pod dokumentacją związaną z najmem przedmiotowej hali. Z zeznań B. M. – matki ww. – wynikało, że ten nie ma stałego zameldowania i do lipca 2015 r. przebywał w schronisku-noclegowni przy ul. (...) we W..

Wskazać także należy, że W. K. - osoba od której Ł. S. nabył przedmiotowy samochód – nie wyrejestrowała go, jak również sam oskarżony oraz M. M. (3) nie dopełnili obowiązku jego rejestracji. Świadek W. K. powołując się na swoje problemy zdrowotne nie potrafił przybliżyć okoliczności związanych ze sprzedażą przedmiotowego pojazdu.

Mając na uwadze powyższe, zasady logiki nakazywały uznać, iż podobnie jak w przypadku kwestii własnościowych dotyczących samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), sprzedaż przez Ł. S. samochodu marki V. (...) miała wyłącznie fikcyjny charakter, a samochód pozostawał w jego dyspozycji.

Jako w pełni wiarygodne z uwagi na ich spójność i szczegółowość Sąd ocenił zeznania świadka Z. K. (1). Przesłuchiwany po raz pierwszy w toku śledztwa opisywał okoliczności zatrzymania obywateli U. na terenie hali przy ul. (...) we W. w dniu 27 maja 2015 r. Wskazywał, iż jeszcze przed przeprowadzaniem ww. czynności obserwował wnętrze hali, iż zauważył O. P. naprawiającego maszynę do produkcji papierosów, a następnie S. R. (1), R. S. i O. M. odbierających z taśmy wyprodukowane papierosy i wkładających je do kartonów. Potwierdzeniem wiarygodności jego zeznań w tym zakresie był załącznik w postaci nagrania video wraz z protokołem oględzin.

Sąd nie miał również podstaw aby odmówić wiarygodności zeznaniom świadka gdy przesłuchiwany po raz kolejny wskazywał, iż prowadząc w dniu 5 lutego 2015 r. czynności operacyjno-rozpoznawcze w N. przy ul. (...) był świadkiem odjazdu stamtąd pojazdem marki P. o nr rej. (...) oskarżonego P. W., co potwierdził także przed Sądem rozpoznając osobę oskarżonego. Na terenie hali świadek zauważył również samochód marki V. (...) o nr rej. (...), którego jednym z pasażerów był H. O..

Z zeznaniami ww. świadka dotyczącymi czynności podjętych na terenie hali przy ul. (...) korespondowały zeznania K. Z. dlatego Sąd uznał je za wiarygodne. Świadek dowodził czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi policji i to on wyraził zgodę na rozpoczęcie akcji zatrzymania obywateli U.. Jak wskazywał, nie był bezpośrednim świadkiem zdarzeń z ich udziałem i podejmowanych przez nich czynności na terenie hali a o tym, iż produkują tam papierosy dowiedział się od świadka Z. K. (2), który to świadek prowadził obserwację tego miejsca. Świadek K. Z. opisywał także, iż po wejściu do hali w maszynie do produkcji papierosów znajdował się tytoń, założone były rolki i filtry a na podajnikach znajdowały się wyprodukowane papierosy.

Zeznania świadków S. W. i S. R. (2) wraz z dowodem w postaci pisemnego zestawienia przyczyniły się do podjęcia ustaleń dotyczących samochodów wjeżdżających na tereny hal przy ul. (...) we W.. Drugi ze świadków wskazywał również, iż osoby przyjeżdżające samochodami zamykały się wewnątrz hal i pracowały tam do późnych godzin wieczornych.

(...) W (...)

W zakresie ustaleń dotyczących hali położonej w Z. Sąd oparł się przede wszystkim na zeznaniach S. S. (1), B. S., K. C. (1) i zgromadzonej dokumentacji.

Zeznania świadków S. S. (1) i B. S. były logiczne, szczegółowe i wzajemnie się uzupełniały dlatego też w ocenie Sądu zasługiwały uwzględnienie.

S. S. (1) – właścicielka przedmiotowej hali zeznawała, iż w lutym 2015 r. zadzwonił do niej mężczyzna który był zainteresowany wynajęciem części magazynu początkowo jako magazynu i mieszkania, a następnie na prowadzenie działalności gospodarczej w postaci produkcji ściółki dla zwierząt. Zeznała, iż w dniu 23 marca 2015 r. zawarła z R. C. umowę najmu hal, ale faktyczne oddanie hali w użytkowanie miało miejsce wcześniej. Świadek zeznawała również, iż na teren hal przyjeżdżało auto dostawcze koloru białego na (...) numerach rejestracyjnych którym przyjeżdżał wysoki ok 40-45 letni mężczyzna o wzroście ok. 180 cm, z blizną na jednym z policzków, który podawał się za brata R. C.. Po okazaniu tablicy poglądowych świadek wskazała na P. W. jako osobę najbardziej podobną do opisanej przez nią osoby. Świadek zeznawała, iż nie widziała jakie przedmioty były wwożone na teren hali, wskazywała, iż często wykorzystywany był przy tym wózek widłowy. Ruch przy hali zaobserwowała także po wypowiedzeniu umowy najmu. Jej mąż B. S. chodził na teren hali ale tam ciągle było ciemno, nie było słychać żadnych hałasów.

Co prawda stojąc przed Sądem świadek S. S. (1) nie rozpoznała osoby P. W., jednakże wskazać należy, iż wygląd oskarżonego w toku rozprawy głównej różnił się diametralnie od tego jak wyglądał on na przedstawionej przez świadek w toku śledztwa tablicy poglądowej. Zauważyła to też sama świadek, wskazując, iż osoba którą wtedy rozpoznała nie miała brody, była kompletnie łysa i wyglądała duża młodziej od oskarżonego – a takie też konkluzje powziął Sąd porównując wygląd oskarżonego na sali sądowej z jego zdjęciem na tablicy poglądowej.

Świadek B. S. precyzował treść relacji żony dotyczącej hałasów na hali. Świadek ten bowiem wskazywał, iż co prawda raczej nie słyszał, żeby coś w tej hali się działo, za chwilę jednak dodawał, iż miał do tej hali około 50-100m i nie chodził do niej. Tylko raz zapukał do jej drzwi i wtedy wyszedł stamtąd R. C.. To właśnie z oskarżonym R. C. świadek przeważanie rozmawiał, i to właśnie ten oskarżony zapewniał go, iż płatności za halę będą w najbliższych dniach uregulowane. Na pytanie obrońcy oskarżonego P. W. świadek dodawał, iż obok hali tylko przejeżdżał, więc nie mógł słyszeć żadnych hałasów, a nadto okna były zabezpieczone styropianem i pianką żeby nie było nic widać i słychać. Świadek B. S. wskazywał także, iż oprócz kontaktów z R. C. rozmawiał być może dwa razy z krępym, dobrze zbudowanym mężczyzną bez włosów.

Sąd nie znalazł powodów aby nie uwzględnić treści zeznań K. C. (1). Świadek wskazywał, iż na początku roku zgłosiło się do niego 2 albo 3 mężczyzn, którzy poprosili o pomoc w rozładunku sprzętów z ciężarówki przy fermie należącej do państwa S.. Świadek tłumaczył, iż myśląc, iż są to pracownicy ww. pomógł przy pomocy wózka widłowego w rozładunku innego wózka widłowego i innych stalowych konstrukcji w postaci m.in. długich na około 6 metrów rur i kwadratowej skrzyni. Świadek wskazywał, iż po rozładunku osoby te już własnym wózkiem widłowym i paleciakiem wwoziły te sprzęty na teren fermy.

Określenie dokładnej daty wskazywanej przez świadka K. C. (1) było możliwe dzięki dowodowi w postaci komunikatów zbiorczej kontroli operacyjnej o kryptonimie C. 5. Z dowodu tego wynikało, iż w dniach 7-9 lutego 2015 r. P. W. użytkujący nr (...) omawiał telefonicznie szczegóły dotyczące wynajmu od firmy (...) wózka widłowego, który ostatecznie został dostarczony na ul. (...) w Z. w dniu 10 lutego 2015 r. Co prawda ostatecznie umowa została podpisana przez W. T., tak brak jest podstaw do kwestionowania, iż to właśnie oskarżony P. W. posługiwał się przedmiotowym nr telefonu i umawiał szczegóły dotyczące wynajmu wózka widłowego. Odnieść należy się w tym miejscu do znamiennej w tym kontekście rozmowy w której przedstawicielka firmy (...) informuje użytkownika przedmiotowego nr telefonu, iż firma nie wystawia paragonów a tylko faktury, do czego potrzebne będą dane i skan dowodu osobistego. Przyszły wynajmujący w rozmowie niechętnie godzi się na wyżej przywołane warunki, nadto, nie jest w stanie przekazać danych osobowych z dowodu osobistego przez telefon, wskazując, iż spisze je i zadzwoni za 15-20 minut. Ostatecznie jak ustalono na podstawie protokołu zatrzymania, kserokopia dowodu osobistego W. T., którego dane znalazły się na przedmiotowej umowie nie znalazła się w dokumentacji związanej z najmem wózka widłowego. Z przytoczonych w stanie faktycznym innych rozmów z kontroli (...) znajduje się też taka, w której bliżej nieustalona osoba o imieniu A. - zajmującą się wyszukiwaniem obywateli U. do udziału w procederze związanym z produkcją papierosów - zwraca się do użytkownika tego nr per (...) , nadto użytkownik ten odnosi się bezpośrednio do okoliczności związanych z umową najmu domu w N. w którym zamieszkiwali obywatele U. prawomocnie skazani w trybie art. 335 k.p.k. a który to najem jak wynikało z ustalonego stanu faktycznego organizował de facto oskarżony P. W. przy pomocy H. O..

Wskazać w tym miejscu należy iż w toku oględzin i przeszukania hali w Z. przy ul. (...) ujawniono dwa bębny stalowe wraz z podajnikiem taśmowym służące do suszenia tytoniu, w których ujawniono jego pozostałości. Mając zatem na uwadze powyżej przeprowadzone dowody, jedynym logicznym wnioskiem z nich wypływającym był taki, iż na terenie przedmiotowej hali prowadzone były czynności związane z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci suszu tytoniowego.

HALA W NYSIE ORAZ NAJEM LOKALU PRZY UL. (...)

W zakresie ustaleń dotyczących hali położonej przy ul. (...) w N. oraz najmu lokalu przy ul. (...) oparł się na zeznaniach świadków M. S. (1), K. W. (1), Z. K. (2), H. O. i zgromadzonej dokumentacji.

Zeznania świadka M. S. (1) były przydatne dla ustaleń stanu faktycznego związanego z dzierżawą hali w N. przy ul. (...). Zeznania świadka były szczegółowe, logiczne dlatego Sąd uwzględnił je w pełni. Wskazać w tym miejscu należy, iż świadek z okazanych mu tablic poglądowych zawierających m.in. wizerunki osób występujących w postępowaniu co prawda nie rozpoznał żadnej z nich, ale udzielił szeregu informacji związanych z okolicznościami dzierżawy przedmiotowej nieruchomości. Świadek opisywał, że dzierżawca hali tłumaczył, iż będzie prowadził tam drobną produkcję. Na rozprawie wskazywał, iż przy zawarciu umowy obecne były dwie osoby ale podpisała się tylko jedna. Świadek wskazywał także, iż początkowo na halę przyjeżdżał samochód ciężarowy z którego wyładowano 2 skrzynie drewniane. Widział też następnie jak kilkukrotnie do hal przyjeżdżał samochód dostawczy koloru białego do którego wyładowywano kartony, które niosła inna osoba niż dzierżawca. Odnosząc się na rozprawie do rozmiaru dostawczego samochodu, wskazywał, iż był on wielkości M. (...) i F. (...), a P. (...) jest autem takiej wielkości. Oczywiście Sąd miał na względzie treść zeznań świadka, gdy wskazywał on w śledztwie, że z terenu hali dobiegały sporadyczne tylko hałasy a działalność dzierżawcy nie przyczyniła się do wzrostu kosztów energii elektrycznej. Wskazać jednak należy, iż na rozprawie świadek zeznawał, iż nie przebywał w okolicach hali. O tym zaś, iż na terenie hali prowadzona była produkcja wyrobów akcyzowych w postaci papierosów świadczy przyznanie się do winy w zakresie tego czynu świadków O. P. i S. R. (6) – skazanych w zakresie tego czynu prawomocnym wyrokiem – jak i okoliczność, iż w toku przeszukania przedmiotowej hali ujawniono maszynę do produkcji papierosów wraz z urządzeniami służącymi do wytwarzania papierosów. Wskazać także należy, iż samego braku wzrostu zużycia energii elektrycznej nie można utożsamiać z brakiem prowadzenia produkcji w przedmiotowej hali, biorąc pod uwagę posługiwanie się przez osoby trudniące się procederem przestępczym urządzeniem w postaci agregatu prądotwórczego, o czym świadczy zabezpieczenie tego urządzenia na terenie hali przy ul. (...) we W..

Za wiarygodne w całości Sąd uznał również pierwsze zeznania (wyjaśnienia) świadka H. O. złożone w toku postępowania przygotowawczego, kiedy wskazywał, iż to na polecenie oskarżonego P. W. wynajął mieszkania dla obywateli U. w N. przy ul. (...), za co otrzymał od niego kwotę 1000 zł. Świadek wskazywał także, że nie miał wiedzy o tym, dlaczego sam oskarżony nie podpisał umowy. Treść powyższych zeznań znajdowała potwierdzenie w relacji K. W. (1), która wskazywała, iż to oskarżony P. W. ustalał szczegóły dotyczące najmu. Dlatego też kolejne zeznania świadka H. O., kiedy odwołał on swoje pierwsze zeznania i tym razem wskazywał, iż znał osobiście O. P. i S. R. (1) i to na ich prośbę wynajął przedmiotowe mieszkanie przy pomocy P. W., należało odrzucić. Tłumaczenia świadka, iż to P. W. był stroną prowadzącą rozmowy z agentką nieruchomości z uwagi na małomówność świadka, pożyczył mu kwotę 1000 zł na kaucję i nie kazał mu wynajmować mieszkania, tylko pojechał razem z nim „pokazać drogę” należało ocenić jako naiwne, ukierunkowane jedynie na umniejszenie udziału oskarżonego P. W. w zdarzeniu i tym samym niewiarygodne.

Drugie zeznania świadka należało uznać za wiarygodne w części gdy ten przyznał, że zawoził obywateli U. na teren hali przy ul. (...), gdzie ci pracowali. O tym, iż świadek faktycznie wyjeżdżał z terenu hali przy ul. (...) samochodem V. (...) o nr rej. (...) zeznawał także świadek Z. K. (1) – którego relację Sąd uznał za wiarygodną – dlatego też dał wiarę zeznaniom świadka w tej części.

Jako w pełni wiarygodne i zasługujące na uwzględnienie z uwagi na ich szczegółowość i wzajemne uzupełnianie się z pierwszymi zeznaniami H. O. Sąd ocenił zeznania świadek K. W. (1).

Z relacji świadek, zajmującej w lutym 2015 r. stanowisko pracownika biura nieruchomości wynikało, iż oskarżony P. W. razem z H. O. poszukiwali mieszkania do wynajęcia „od zaraz”. Świadek opisywała, iż z rozmów wynikało, iż przedmiotowy lokal miał być przeznaczony dla pracowników firmy, którzy mieli pracować na terenie N.. Opisując okoliczności zawarcia umowy najmu mieszkania przy ul. (...) w N., świadek wskazywała, iż wszelkie decyzje związane z wynajęciem przedmiotowego lokalu podejmował oskarżony P. W. i to on uregulował wszelkie opłaty z tego tytułu. Świadek zeznawała, iż obaj mężczyźni przyjechali samochodem P. (...) koloru białego. Wskazać także należy, iż osobę oskarżonego P. W. świadek wskazała na tablicy poglądowej w toku śledztwa, jak i następnie rozpoznała go w toku rozprawy sądowej, dlatego też Sąd wiarę jego zeznaniom w całości.

Relacja świadek K. W. (1) i świadka H. O. (pierwsze zeznania) znajduje potwierdzenie także w dowodzie w postaci rozmowy z dnia 2 lutego 2 lutego 2015 r. (C. 6) – której treść została przytoczona w stanie faktycznym niniejszej sprawy – pomiędzy P. W. a osobą zajmującą się znajdywaniem obywateli U. do pracy w Polsce o imieniu A.. W rozmowie tej oskarżony P. W. informuje rozmówcę o załatwieniu mieszkania i odbierania kluczy w celu zagwarantowania miejsca noclegu dla przyjeżdżających do N. obywateli U. – co wynika z treści wcześniejszych rozmów pomiędzy wyżej wymienionymi. P. W. w rozmowie tej wskazuje, że osoby które przyjadą będą dojeżdżać do pracy, ale będą miały do niej blisko.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd uwzględnił także zeznania świadek C. K. gdy ta wskazywała, iż zarejestrowaną na jej nazwisko działalnością gospodarczą (...) zajmuje się faktycznie jej syn D. K. (1), świadek potwierdziła także, że jej firma zawarła umowę leasingu na samochód marki P. (...). Stojąc przed Sądem rozpoznała także oskarżonego P. W., który – jak wskazywała - „przewijał się w jej firmie”. Zeznania świadek były spójne, nadto znajdowały potwierdzenie w zeznaniach świadka D. K. (1) i zgromadzonej dokumentacji dlatego też Sąd nie znalazł podstaw aby odmówić im wiarygodności.

W mniejszym stopniu dla ustaleń stanu faktycznego dotyczącego okoliczności najmu mieszkania przy ul. (...) w N. przydatne były zeznania świadek W. S., która też nie rozpoznała żadnych osób na okazywanych jej tablicach poglądowych.

Świadek J. B. w swoich zeznaniach potwierdził, iż bezpośrednio od P. W. miał wiedzę, iż ten handlował papierosami. Nadto wskazywał, iż domyślał się, że jest to handel „co najwyżej na granicy legalności”, zaprzeczając, iż kiedykolwiek sam od niego kupował. Świadek potwierdził także okoliczność użytkowania telefonu o numerze abonenckim (...) i tego, iż w toku jednej z rozmów telefonicznych numer 533 340 933 użytkował P. W.. Z dowodu z dokumentu w postaci sprawozdania z badań informatycznych wynikało, zaś, iż przedmiotowy numer świadek posiadał w liście kontaktów telefonicznych oznaczony jako (...).

Nieprzydatne dla podjętych przez Sąd ustaleń stanu faktycznego były zeznania świadków K. C. (2) i M. H., nie mieli oni bowiem wiedzy mogącej przyczynić się do ustalenia stanu faktycznego niniejszej sprawy.

Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania dowodów z dokumentów
w postaci zawnioskowanych do ujawnienia protokołów przeszukań, oględzin, zatrzymań, danych telekomunikacyjnych, opinii biegłch czy też danych o karalności, których prawdziwość nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności. Budując stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd uwzględnił dowody związane bezpośrednio z czynami zarzucanymi oskarżonym.

Wszystkie omówione powyżej dowody, na których oparł się Sąd, tworzą spójną i logiczną całość pozwalająca na odtworzenie kierowniczej roli oskarżonego P. W. w założeniu i kierowaniu zorganizowaną grupą przestępczą trudniącą się procederem wytwarzania wyrobów tytoniowych oraz produkcji i przechowywania wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowym akcyzy bez wpisu do rejestru producentów i wprowadzania ich do obrotu przy jednoczesnym uchylaniu się od obowiązków podatkowych.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. podlega ten, kto bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego.

Ustawodawca nie określił minimalnego czasu wymaganego do wypełnienia znamienia " udziału w zorganizowanej grupie". Grupa taka może powstać dla popełnienia już tylko jednego przestępstwa. Do dokonania czynu z art. 258 § 1 k.k. dojdzie także (nawet) wtedy, gdy nie zostanie popełnione przestępstwo, dla którego grupa została zorganizowana. Przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. jest, bowiem przestępstwem tzw. formalnym (bezskutkowym), polegającym tylko na określonym zachowaniu się (branie udziału
w zorganizowanej grupie) ( vide: wyrok SN z dnia 16.01.2008 r., IV KK 389/07, Biul. PK 2008, nr 2, s. 16, postanowienie SN z dnia 24.11.2015 r., IV KK 364/15, LEX nr 1955514).

W orzecznictwie podnosi się również, że wypełnia znamiona przynależności do zorganizowanej grupy przestępczej samo przystąpienie do niej i pozostawanie w jej strukturze, choćby bez pełnienia w niej funkcji czy wykonywania zadań. Nie jest konieczna wiedza sprawcy o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, mechanizmów jej funkcjonowania. Nie jest uzasadnione oczekiwanie formalnego potwierdzenia udziału w grupie, wyboru kierownictwa itp. Strona podmiotowa tego formalnego przestępstwa obejmuje obie odmiany umyślności, zatem wystarczające jest, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele przestępcze i godzi się, by je realizowano. Karalnym jest udział tylko w takiej grupie przestępczej, której struktura cechuje się wymaganym przez kodeks karny zorganizowaniem. Progiem karalnego zorganizowania grupy przestępczej będzie istnienie między jej członkami chociażby niewysokiego, ale widocznego stopnia powiązań organizacyjnych
i hierarchicznych. Z tym, że wystarczająca jest świadomość owych powiązań organizacyjnych i hierarchicznych w odniesieniu do określonych członków grupy w zakresie dotyczącym tych członków ( vide: wyrok SA we Wrocławiu
z dnia 20.01.2016 r., sygn. II AKa 328/15, LEX nr 2008333
).

Art. 258 § 3 k.k. przewiduje typ kwalifikowany przestępstwa polegający na zakładaniu lub kierowaniu zorganizowaną grupą przestępczą. " Kierowanie" polegać będzie na faktycznym sprawowaniu kontroli nad działalnością związku lub grupy, możliwości wydawania poleceń
i podejmowania zasadniczych decyzji.

Istotą kierowania związkiem przestępczym jest przewodzenie, czyli intelektualne i faktyczne panowanie nad istnieniem i działalnością związku przez rzeczywistą możliwość kształtowania jego sytuacji, zatem podejmowanie czynności dotyczących jego istnienia i działania (vide: wyrok SA w Krakowie z dnia 24.01.1997 r., sygn. II Aka 57/97, Prok. i Pr. 1997, nr 12, poz. 22).

W ocenie Sądu oskarżony P. W. dopuścił się popełnienia czynu
z art. 258 § 3 k.k.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego, ocenionego w sposób opisany powyżej i ustalonego na jego podstawie stanu faktycznego wynikało bowiem jednoznacznie, iż podejmował on kluczowe decyzje i działania i nakreślał kierunki działania grupy przestępczej trudniącej się wytwarzaniem wyrobów tytoniowych znacznej wartości oraz czynności bezpośrednio związanych z produkcją, produkcji, nabywania, przechowywania i przewożenia wyrobów akcyzowych w postaci papierosów bez ich uprzedniego oznaczenia znakami skarbowymi akcyzy. Jak ustalono, w skład ww. grupy wchodzili O. P., O. M., S. R. (1), R. S., D. K. (1), R. C., Ł. S., M. P. i inne nieustalone osoby.

Prowadzony proceder oskarżony P. W. traktował jako swoistą działalność gospodarczą. Będąc fikcyjnie zatrudniony przez swojego kolegę D. K. (1) w firmie (...) zarobkował w inny, nielegalny sposób a fikcyjne zatrudnienie i przekazany mu do użytku samochodu P. (...) o nr rej. (...) wykorzystywał do przestępczej działalności.

Przede wszystkim wskazać należy, iż w świetle przeprowadzonych oględzin, przeszukań i zabezpieczonych na miejscu urządzeń brak było wątpliwości, że na terenie hal przy ul. (...) we W., ul. (...) w N. oraz ul. (...) w Z. prowadzone były czynności związane z nielegalną produkcją i przechowywaniem wyrobów akcyzowych w postaci papierosów i suszu tytoniowego.

Jak wynikało z kontroli operacyjnych, to oskarżony P. W. zajmował się rekrutacją - poprzez mieszkającego na Ukrainie pośrednika - obywateli tego kraju O. P., O. M., S. R. (1) i R. S., którzy to następnie podejmowali czynności związane z produkcją wyrobów akcyzowych w postaci papierosów na terenie hali przy ul. (...) we W. i w N. przy ul. (...). Wyżej wymienionym, udostępnił również należący formalnie do jego ojca i sprzedany na mocy fikcyjnej umowy samochód V. (...) o nr rej. (...), którym ci poruszali się po terytorium (...), a które to auto zostało zauważone zarówno na terenie hal przy ul. (...) we W. jak i hali przy ul. w N. przy ul. (...).

Dla obywateli U. którzy bezpośrednio trudnili się nielegalną produkcją tytoniu oskarżony P. W. wynajmował poprzez inne osoby (H. O., Ł. S., M. P.) mieszkania i domy, w których ci codziennie mieszkali i dojeżdżali „do pracy”. Jakkolwiek z ustalonego stanu faktycznego wynikało, iż jedynie w czynnościach związanych z wynajmem lokalu w N. oskarżony P. W. brał bezpośredni udział (razem z H. O.), tak w ocenie Sądu brak było wątpliwości – biorąc pod uwagę fakt poruszania się na terytorium hali przy ul. (...) we W. obywateli U. samochodem udostępnionym im przez oskarżonego P. W. jak i rozmów z kontroli C. 4CD z czerwca 2015 r., w których to oskarżony wyraża żywe zainteresowanie przebiegiem śledztwa obejmującego proceder przedsiębrany w hali przy ul. (...) we W.- iż to również on był osobą kierującą nielegalnym procederem także w tej lokalizacji.

Odnośnie hali w Z. to oskarżony P. W. ustalał szczegóły związane z wynajmem wózka widłowego, który to sprzęt posłużył następnie do wyładunku sprzętów do suszenia tytoniu w hali Z. przy ul. (...). Przyjeżdżał tam także samochodem, podając się za brata formalnie wynajmującego halę R. C..

O kluczowej i kierowniczej roli oskarżonego P. W. w procederze nielegalnej produkcji tytoniu świadczyły przytoczone w stanie faktycznym niniejszej sprawy zabezpieczone w toku kontroli operacyjnych rozmowy w tym te prowadzone w D. K. (1), a które to jednoznacznie świadczyły o tym, iż ten ostatni był odbiorcą i pośrednikiem w dalszej odsprzedaży wyrobów tytoniowych dostarczanych mu przez oskarżonego P. W..

Mając zatem na uwadze powyższe, Sąd uznał także oskarżonego P. W. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów związanych z działalnością zorganizowanej grupy przestępczej a opisanych w punktach II-IV części wstępnej wyroku.

Znamiona czynu z art. 69 § 1 k.k.s. wypełnia ten, kto bez urzędowego sprawdzenia podejmuje czynności bezpośrednio związane
z produkcją, importem lub obrotem wyrobami akcyzowymi, a także z ich oznaczaniem znakami akcyzy. Jest to przestępstwo umyślne, które może zostać popełnione w obu postaciach zamiaru – bezpośrednim i ewentualnym.

Przestępstwa z art. 69a § 1 k.k.s. dopuszcza się ten, kto wbrew przepisom ustawy, naruszając warunki zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, produkuje, magazynuje lub przeładowuje wyroby akcyzowe poza składem podatkowym, Oba wyżej wymienione czyny zabronione są przestępstwami umyślnymi, które mogą zostać popełnione w obu postaciach zamiaru – bezpośrednim i ewentualnym.

Czyn zabroniony z art. 54 § 1 k.k.s. popełnia podatnik, który uchylając się od opodatkowania nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie. Przestępstwo to może zostać popełnione jedynie umyślnie
w zamiarze bezpośrednim kierunkowym uchylenia się od opodatkowania.

Stosownie zaś do treści art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103) przestępstwo popełnia ten, kto bez wymaganego wpisu do rejestrów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2 (tj. działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania wyrobów tytoniowych jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców i wymaga wpisu do rejestru producentów wyrobów tytoniowych), wyrabia, skaża, oczyszcza lub odwadnia alkohol etylowy albo wytwarza wyroby tytoniowe. Zaostrzona sankcja karna odnosi się do przypadków, gdy wyroby te są znacznej wartości ( ust.2).

I tak, w odniesieniu do czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, w toku przeszukania hali przy ul. (...) we W. – gdzie prowadzona była produkcja wyrobów tytoniowych – ujawniono m.in. krajankę tytoniową o wadze nie mniejszej niż 2184 kg. Wyroby te były wytwarzane bez urzędowego ich sprawdzenia, a właściwemu organowi nie ujawniono przedmiotu opodatkowania oraz podstawy opodatkowania, przez co narażono Skarb Państwa na uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości w postaci podatku akcyzowego w kwocie nie mniejszej niż 1.631.470,00 zł.

Ustalając wartość uszczuplenia należności Skarbu Państwa z tytułu niezapłaconego podatku akcyzowego na kwotę 1.631.470,00 zł Sąd miał na względzie ilość 2184 kg tytoniu zabezpieczonego w hali przy ul. (...) we W. oraz przepisy ustawy o podatku akcyzowym (dalej u.p.a.).

Stosownie do treści art. 99 ust. 2 pkt 2 przywołanej ustawy, stawka akcyzy na tytoń do palenia wynosi 141,29 zł za każdy kilogram i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej.

Art. 99 ust. 5d u.p.a. stanowi zaś, że na potrzeby ustalenia minimalnej stawki akcyzy na papierosy stosuje się średnią ważoną detalicznej ceny sprzedaży papierosów obliczaną na podstawie danych za pierwszych 10 miesięcy roku poprzedzającego rok kalendarzowy, na który średnia ważona detaliczna cena sprzedaży papierosów jest obliczana.

Obwieszczeniem z dnia 25 listopada 2014 r. w sprawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów na rok 2015 Minister Finansów, na potrzeby ustalenia minimalnej stawki akcyzy określił średnią tę na kwotę 642,81 zł w przeliczeniu na 1000 sztuk papierosów.

Stosownie zaś do treści art. 99 ust. 8 u.p.a., w przypadku importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego papierosów lub tytoniu do palenia znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych maksymalną ceną detaliczną, stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2, przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 5d, przeliczonej na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia, przyjmując założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada 1 kilogramowi tytoniu do palenia.

Mając zatem na uwadze przywołanej wyżej przepisy, łączna wysokość niezapłaconej akcyzy za 1 kg tytoniu wynosi 141,29 zł + (642,81 x 3) x 31,41% tj. 747,01 zł.

Biorąc zaś pod uwagę iloczyn ilości zabezpieczonego w hali przy ul. (...) tytoniu tj. 2184 kg i stawki 747,01 zł, łączna wysokość niezapłaconej akcyzy za tytoń zabezpieczony w hali przy ul. (...) wynosi 1.631.470,00 zł – zaokrąglone w górę do pełnych złotych stosownie do treści 63 ust 1. Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie mając na uwadze, iż z żadnego zaliczonego w poczet materiału dowodowego dowodu nie wynikało, iż na terenie hali przy ul. (...) zabezpieczono papierosy w ilości 4000 sztuk, Sąd z opisu czynów przypisanego oskarżonym P. W. punkcie II części dyspozytywnej wyroku wyeliminował sformułowanie „w postaci papierosów w ilości nie mniejszej niż 4 tysiące sztuk” i jednocześnie przyjął, iż wartość niezapłaconego podatku akcyzowego wynosiła nie mniej niż 1.631.470,00 zł.

Sąd uznał również oskarżonego P. W. za winnego popełnienia czynów opisanych w punkcie III i IV części wstępnej wyroku, tj. przestępstw z art. 69 § 1 k.k.s. i art. 69a § 1 k.k.s. i art. 54 § 1 k.k.s. w zb. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103).

Z uwagi na brak możliwości podjęcia ustaleń co do ilości wytwarzanych i przechowywanych wyrobów akcyzowych w postaci papierosów i suszu tytoniowego, odpowiednio w N. przy ul. (...) jak i Z. przy ul. (...) – w odróżnieniu od czynu przypisanemu oskarżonemu w punkcie I części dyspozytywnej wyroku – zasadna było pominięcie w kwalifikacji tych czynów art. 12 ust. 2 przywołanej wyżej ustawy o wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, zaostrzających odpowiedzialność karną w odniesieniu do wyrobów znacznej wartości.

Przypisanych mu czynów oskarżony P. W. dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k., będąc uprzednio skazanym wyrokami Sądu Rejonowego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2005 r., sygn. akt IX K 890/04 i Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 18 września 2009 roku, sygn. akt: 157/08, P. W. został skazany za umyślne przestępstwa podobne, m.in. z art. 258 § 1 k.k. i art. 63 § 1 k.k.s., które to kary zostały następnie połączone wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 października 2010 roku, sygn. akt: III K 72/10, które to kary pozbawienia wolności odbył w całości w okresie od dnia 11 czerwca 2008 roku do dnia 4 września 2012 roku.

Oskarżeni R. C. i Ł. S. w ocenie Sądu swoim zachowaniem wypełnili znamiona czynów kwalifikowanych z art. 258 § 1 k.k. i opisanych odpowiednio w punktach V (XII) i VII (XIV) części wstępnej wyroku. W ocenie Sądu naiwne byłoby uznanie, mając na uwadze przedsiębrane przez ww. oskarżonych czynności jak i treść zeznań przesłuchiwanych w sprawie świadków, iż nie mieli oni wiedzy co do uczestnictwa w grupie przestępczej. Znamienne była w tym kontekście przekazana przez Ł. S. M. P. informacja o „wtopie” czy też przekazywane wynajmującym halę w Z. przez R. C. informacje o chęci prowadzenia działalności w postaci produkcji ściółki dla zwierząt, nijak mające się do zabezpieczonych tam urządzeń.

I tak oskarżony R. C. zawarł z S. S. (1) umowę najmu hali przy ul. (...) i udostępnił ją P. W. i innym osobom w celu umieszczenia w niej dwóch bębnów stalowych wraz z podajnikiem służącym do suszenia tytoniu w liściach. W tym miejscu pamiętać należy, iż z uwagi na ujawnienie w ww. suszu roślinnego nie było wątpliwości, iż przedmioty te były wykorzystywane do nielegalnego procederu.

Oskarżony Ł. S. zaś jak ustalił Sąd uczestniczył w wynajęciu hali przy ul. (...) we W. fałszywie podając się za przedstawiciela (...) spółki (...) a także wspólnie z M. P. uczestniczył w czynnościach związanych z wynajęciem mieszkania dla pracujących przy nielegalnej produkcji wyrobów akcyzowych obywateli U. w miejscowości P..

Działania obu oskarżonych stanowiły pomocnictwo do czynów z art. art.69 § 1 k.k.s. i z art.69a § 1 k.k.s. i z art.54 § 1 k.k.s. w zb. z art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/.

Odpowiada za pomocnictwo z art. 18 § 3 k.k., kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie. Niewątpliwie działania oskarżonych stanowiące formalną organizacją miejsca dla prowadzenia nielegalnego procederu jak i w przypadku Ł. S. miejsca noclegu dla obywateli U. – którzy następnie zostali zatrzymani na „gorącym uczynku” w hali przy ul. (...) we W. uławiały popełnienie przez członków zorganizowanej grupy opisanych m.in. w punktach II-IV części wstępnej wyroku czynów.

Zasadna była również łączna kwalifikacja przypisanych oskarżonemu P. W. w pkt II-IV części dyspozytywnej wyroku czynów z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. stanowiących o nadzwyczajnym obostrzeniu kary w sytuacji gdy skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności lub karę ograniczenia wolności albo karę grzywny, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności lub 6 miesięcy kary ograniczenia wolności albo po uiszczeniu grzywny wynoszącej co najmniej 120 stawek dziennych popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju (pkt 4) a także popełnienia przestępstwa skarbowego w ramach działania w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnienie przestępstwa skarbowego (pkt 5) oraz art. 65 § 1 k.k. z uwagi na ich popełnienie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej.

W przypadku czynów przypisanych oskarżonym R. C. i Ł. S. w punktach VI i VIII części dyspozytywnej zasadna była ich łączna kwalifikacja z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. i art 65 § 1 k.k.

Z uwagi na zbieg przepisów określonych w art. 54 § 1 k.k.s. i art. 69 § 1 k.k.s. i art. 69a § 1 k.k.s. zasadne było także zastosowanie konstrukcji art. 7 § 1 k.k.s. i przypisanie oskarżonym P. W., R. C. i Ł. S. jednego przestępstwa skarbowego na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Jednocześnie pomiędzy przypisanymi oskarżonym w ten sposób przestępstwami skarbowymi a czynami przypisanymi z ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103) występował w ocenie Sądu idealny zbieg czynów warunkujących uznaniu ich za jeden czyn zabroniony w rozumieniu art. 8 § 1 k.k.s.

Konsekwencją wystąpienia idealnego zbiegu czynów przewidzianego
w art. 8 § 1 k.k.s. była konieczność zastosowania art. 8 § 2 k.k.s. i uznania, iż wykonaniu podlega jedynie najsurowsza z kar orzeczonych wobec oskarżonych za przestępstwa pozostaję w zbiegu i opisane w przywołanych wyżej konfiguracjach.

Przy ocenie zachowania oskarżonych Sąd nie doszukał się żadnych okoliczności wyłączających bezprawność czynu lub ich winę. Oskarżeni byli osobami dorosłymi i poczytalnymi, świadomymi konsekwencji swoich zachowań a karalność przypisanych im czynów jest powszechnie znana.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się kryteriami wymienionymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., a zatem swoim uznaniem, granicami przewidzianymi przez ustawę i uznał, iż wyważoną, sprawiedliwą, a zarazem adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości będzie wymierzenie oskarżonym:

a)  P. W. :

- za czyn przypisany w pkt. I części dyspozytywnej wyroku, na podstawie art. 258 § 3 k.k. kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

- za czyn przypisany w pkt. II części dyspozytywnej wyroku,

a) na podstawie art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. – karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

b) na podstawie art. 12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. - karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzekł, że wykonaniu podlega kara 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

- za czyn przypisany w pkt. III części dyspozytywnej wyroku,

c)  na podstawie art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 i 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. - kary 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

d)  na podstawie art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. - kary 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności ,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzekł, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

b)  R. C. :

- za czyn przypisany w pkt. V części dyspozytywnej wyroku, na podstawie art. 258 § 1 k.k. kary 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn przypisany w pkt. VI części dyspozytywnej wyroku,

c)  na podstawie art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. - kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

d)  na podstawie art.12a ust.1 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j.Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. - kary 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzekł, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

c)  Ł. S. :

- za czyn przypisany w pkt. VII części dyspozytywnej wyroku, na podstawie art. 258 § 1 k.k. kary 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn przypisany w pkt. VIII części dyspozytywnej wyroku:

c)  na podstawie art. 54 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. w zw. z art. 38 § 1 pkt 3 k.k.s. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda,

d)  na podstawie art.12a ust.1 i 2 ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych /t.j. Dz.U. z 2015 r. poz.103/ w zw. z art. 65 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

a na podstawie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. orzekł, że wykonaniu podlega kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz kara grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda;

Wymierzając kary oskarżonym Sąd miał na uwadze wysoką społeczną szkodliwość popełnionych przez nich przestępstw. Przy ocenie społecznej szkodliwości zarzucanych czynów Sąd brał pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób
i okoliczności popełnienia czynu, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy. Nie bez znaczenia jest między innymi łatwość w podjęciu decyzji
o popełnianiu przestępstw oraz fakt, że z popełniania przestępstw uczynili sobie łatwe i stałe źródło dochodu. W ocenie Sądu zachowania przynoszące sprawcom nielegalne zyski ze szkodą dla Skarbu Państwa, a tym samym
i dla całego społeczeństwa, których oskarżeni nie uzyskaliby w żaden inny sposób są naganne. Powinno się doceniać powagę tych przestępstw i karać je odpowiednio do wysokiego stopnia winy sprawców, ich premedytacji, świadomości stopnia naruszenia powinności, ich niegodziwych zysków oraz rozległości wyrządzonych szkód. Okoliczności te wpływają na wysoki stopień winy oskarżonych i miały istotny wpływ na wymiar kary.

Wymierzone kary są zdaniem Sądu nie tylko adekwatne do stopnia winy oskarżonych, ale realizują też cele zapobiegawcze i wychowawcze
w stosunku do nich. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary pozbawienia wolności ma bowiem na celu odstraszenie sprawców od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonych zarówno wobec własnego czynu, jak
i przestępstwa w ogóle. Jednocześnie kary orzeczone wobec oskarżonych czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełniają swe zadania w zakresie prewencji generalnej polegające na kształtowaniu
w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Odnośnie oskarżonego P. W. Sąd uwzględnił jego kierowniczą rolę w popełnianiu zarzucanych czynów i jego uprzednią karalność, warunkującą popełnienie przez niego przypisanych przestępstw w ramach recydywy podstawowej. Sąd nie dopatrzył się po stronie oskarżonego okoliczności łagodzących.

Odnośnie oskarżonych R. C. i Ł. S. Sąd uwzględnił ich mniejszą niż w przypadku oskarżonego P. W. rolę w popełnianych przestępstwach jak i uprzednią niekaralność R. C.. Ta ostatnia okoliczność jako swoista norma społeczna nie mogła jednak mieć decydującego znaczenia przy wymiarze kary. Jako okoliczność obciążającą w przypadku oskarżonego Ł. S. uznać należało jego wcześniejszą karalność.

Wymierzając oskarżonemu P. W. karę łączną pozbawienia wolności i karę łączną grzywny Sąd zarówno łącząc jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz jednostkowe kary grzywny zastosował zasadę asperacji i wymierzył je w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych i podlegających wykonaniu kar jednostkowych (2 lata pozbawienia wolności, kara grzywny 50x100 zł), ale niższej niż ich suma (7 lat pozbawienia wolności, kara grzywny 150x100), wymierzając tym samym karę łączną 4 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wysokości 120 stawek dziennych grzywny po 100 zł każda.

Przy wybieraniu zasady łączenia kar Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji. Kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne. Z drugiej zaś strony nie zachodzą przesłanki do pełnej absorpcji kary. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej ( tak też M. Szewczyk: „Kara łączna
w polskim prawie karnym”, Kraków 1981, s. 78
).

Wymierzając karę łączną uwzględnić należy głównie związek podmiotowo-przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację
i czas popełnienia każdego z nich.

Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy – przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw.

Wymiar kary łącznej w oparciu o absorpcję może mieć miejsce w tych przypadkach, w których granica pomiędzy realnym a pomijalnym zbiegiem przestępstw nie jest zarysowana zbyt wyraźnie, gdy z dwóch pozostających
w zbiegu przestępstw jedno dominuje w ocenie całości zdarzenia. Jakkolwiek - zgodnie z art. 86 § 1 k.k. przy orzekaniu kary łącznej możliwe jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak należy pamiętać, że zastosowanie każdej z tych zasad jest rozstrzygnięciem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo i wymaga wnikliwego umotywowania w uzasadnieniu wyroku ( vide: wyrok SN z dnia 2.12.1975r., Rw 628/75). W szczególności zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy
i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy ( vide: wyrok SA w Gdańsku
z 3.01.1997 r., II Aka 321/96
).

W odniesieniu do kar wymierzonych oskarżonym R. C. i Ł. S., Sąd uznał, iż działania zakwalifikowane jako pomocnictwo do czynów związanych z jednym tylko miejscem, w którym organizowany był przestępczy proceder, cechowało się na tyle bliskim związkiem podmiotowo-przedmiotowym z przypisanym czynem uczestnictwa w zorganizowanej grupy przestępczej, iż uzasadnione było zastosowanie zasady absorpcji i wymierzenie im kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze najwyższej podlegającej wykonaniu kary jednostkowej tj. kary 1 jednego roku pozbawienia wolności.

Sąd, przyjmując pozytywną prognozę kryminologiczną wobec oskarżonych R. C. i Ł. S., na mocy art. 69 § 1 k.k. i art. 41a § 1 i 2 k.k.s. (wobec oskarżonego Ł. S. w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją Kodeksu Karnego, która weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 r. i dodatkowo w związku z art. 4 § 1 k.k.) warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych względem nich kar pozbawienia wolności na okres próby po 3 lata, dodatkowo w tych okresach oddając oskarżonych pod obligatoryjny dozór kuratora sądowego.

W ocenie Sądu brak jest przesłanek, aby przypuszczać, że umieszczenie oskarżonych w warunkach izolacji byłoby konieczne dla potrzeb prewencji indywidualnej i ogólnej. W przypadku tych oskarżonych zasadne jest przekonanie, że już samo zagrożenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności będzie dla nich wystarczającą dolegliwością
i skutecznie posłuży osiągnięciu celów kary. Podkreślić w tym miejscu należy, że kara bezwzględnego pozbawienia wolności stanowi środek ostateczny (ultima ratio), po który można sięgnąć tylko wtedy, gdy żadna
z wymienionych kar lub żaden środek karny nie spełni celów kary. Sąd uznał, że mimo skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, kara ta osiągnie wszelkie cele, w tym cel wychowawczy, jak i społeczną readaptację oskarżonych i zapobiegnie ich powrotowi do przestępstwa, a orzeczone okresy próby pozwolą na weryfikację tego przekonania.

Stosując warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze treść przepisu art. 41a §1 k.k.s., zgodnie z którym co do zasady dobrodziejstwa tego nie stosuje się wobec sprawcy, który z popełniania przestępstw skarbowych uczynił sobie stałe źródło dochodu oraz sprawcy, który działał w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie takich przestępstw. Przesłanki te odnoszą się odpowiednio do powyższych oskarżonych. Tym niemniej Sąd uznał, że zachodzi tu wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami, co umożliwia warunkowe zawieszenie wykonania kar.

W orzecznictwie podkreśla się, że przepis art. 41a § 1 k.k.s. nie zawiera zakazu bezwzględnego. Stosując przewidziany w nim wyjątek należy mieć przede wszystkim na uwadze możliwość osiągnięcia celów kary, nie tylko
w zakresie represji, ale także prewencji szczególnej i ogólnej. Dotyczy to zwłaszcza sprawców, którzy – jak oskarżeni w niniejszej sprawie – nie byli wcześniej karani. Kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w ocenie Sądu najlepiej zrealizuje szczególne
i ogólnoprewencyjne cele kary, stanowiąc dla oskarżonych realną dolegliwość odstraszającą od popełniania w przyszłości przestępstw podobnych. W ocenie Sądu to właśnie kara nieizolacyjna jest prawidłową reakcją prawnokarną na popełnione przez oskarżonych przestępstwa.

W punkcie XIV części dyspozytywnej wyroku Sąd na podstawie art. 72 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego R. C. do informowania Sądu o przebiegu okresu próby.

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, iż przy wyrokowaniu Sąd nie uwzględnił wniosku Prokuratora w zakresie czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku tj. o orzeczenie przepadku korzyści majątkowej w postaci uiszczenia przez oskarżonego P. W. kwoty 1.634.720 zł. Wskazać bowiem należy, iż stosownie do dyspozycji art. 33 § 1 k.k.s. warunkiem orzeczenia przepadku korzyści majątkowej z popełnienia przestępstwa skarbowego, jest w pierwszej kolejności – co jawi się jako oczywiste – jest tej korzyści majątkowej osiągnięcie. Przedmiotowa zaś kwota o której orzeczenie przepadku wnioskował Prokurator odpowiada zaś wartości uszczuplenia należności akcyzowej Skarbu Państwa z tytułu zabezpieczonej 2184 kg w hali przy ul. (...) krajanki tytoniowej (powiększone o wyeliminowane ostatecznie z opisu czynu papierosy w ilości 4000 sztuk). Przedmiotowa ilość nie została jednak wprowadzona przez grupę przestępczą do obrotu zatem nie sposób uznać jej za korzyść majątkową uzyskaną przez oskarżonego P. W..

W punkcie XV części dyspozytywnej wyroku Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu P. W. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 8 marca 2016 r. godz. 8:40 do dnia 24 maja 2016 r.

W punkcie XVI części dyspozytywnej wyroku Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu R. C. okres zatrzymania w dniu 26 kwietnia 2016 r. od godz. 8:35 do godz. 10:30, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

W punkcie XVIII części dyspozytywnej wyroku Sąd, działając na podstawie art. 30 § 2 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 1, 2 i 4 k.k.s. orzekł na rzecz Skarbu Państwa przepadek przedmiotów wyszczególnionych w wykazie dowodów i śladów kryminalistycznych na:

- k. 3387-3393 pod poz. 16-38, 42-71,- k. 3394 pod poz. 72,

- k. 3395 pod poz. 73-80,

- k. 3399-3409 pod poz. 160-161,

- k. 3410 pod poz. 200,

- k. 3411-3413 pod poz. 207-223,

zarządzając przy tym na podstawie art. 195 zd. 1 k.k.w., że podlegające przepadkowi dowody znajdujące się w aktach sprawy, pozostaną w nich.

Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonych, a nadto zakres nałożonych na nich zobowiązań finansowych z tytułu orzeczonych kar grzywny, Sąd uznał, że uiszczenie kosztów i opłat byłoby dla nich zbyt uciążliwe, dlatego zwolnił oskarżonych od ich ponoszenia. U podstaw takiego orzeczenia legły więc przepisy art. 624 k.p.k.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Patrycja Świtoń
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację:  Tomasz Kaszyca
Data wytworzenia informacji: