Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 15/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. G.

W dniu 24 sierpnia 2021 roku we W., działając jako prezes jednoosobowego zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., w celu uzyskania kredytu w kwocie 300.000,00 zł przedłożył uprzednio podrobione przez siebie dokumenty w postaci potwierdzeń przelewów z rachunku firmowego ww. spółki na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego W., które spółka miała zlecić w okresie od 20 lutego 2020 roku do 21 grudnia 2020 roku, a które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania ww. wsparcia finansowego, którego to kredytu nie uzyskał z uwagi na zakwestionowanie przedłożonych dokumentów przez pracowników (...) Banku (...) S.A., to jest przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W 2016r. oskarżony P. G. został prezesem zarządu w spółce (...) sp. z o.o., która wcześniej funkcjonowała pod firmą (...) Sp. z o.o. Zmienił się też profil działalności spółki z obrotu nieruchomościami na wykonawstwo instalacji elektrycznych. Zmieniła się też siedziba spółki z P. na W.. Jednocześnie udziałowcami spółki zostały S. B. i M. K.

wydruk z KRS

67-69

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

zeznania świadka S. B.

221, 93

zeznana świadka M. K.

220-221, 89

5.  W 2020r. spółka zmieniła swój profil i zaczęła zajmować się instalacjami fotowoltaicznymi. Spółka od 2016r. posiadała bieżący rachunek bankowy w banku (...) S.A. w (...) we W. przy pl. (...).

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

zeznania świadka A. W.

10, 220

7.  W 2021r. spółka (...) Sp. z o.o. jako jeden z podwykonawców była zaangażowana w budowę elektrowni fotowoltaicznej w miejscowości T. i R. (każda o mocy 1 MW). W trakcie budowy pojawiły się komplikacje związane z terenem, które spowodowały konieczność postawienia dodatkowej stacji transformatorowej. Koszty te nie były uwzględnione w pierwotnej wycenie kontraktu i musiał je początkowo ponieść sam wykonawca, a dopiero później rozliczyć z inwestorem. Były to nakłady rzędu 80-100 tysięcy. W związku z tym oskarżony postanowił zaciągnąć kredyt w banku, który prowadził jego rachunek bieżący, czyli (...) S.A. (...) we W..

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

zeznania świadka S. B.

221, 93

9.  W dniu 19 lipca 2021r. w (...) banku (...) S.A. we W. złożył wniosek kredytowy o udzielenie kredytu w rachunku bieżącym spółki w wysokości 300 000 złotych z okresem spłaty w terminie 12 miesięcy, prze jednorazowej spłacie. Do wniosku dołączył dokumenty finansowe spółki w postaci sprawozdania finansowego, bilansu oraz rachunku zysków i strat.

Wraz z nim w siedzibę banku pojawiły się jako udziaowcy spółki (...), która złożył oświadczenie w zakresie osiąganych przez spółkę dochodów oraz upoważniły bank do sprawdzenia historii spółki w Biurze (...).

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

zeznania świadka M. K.

220-221, 89

zeznana świadka S. B.

221, 93

zeznania świadka A. W.

220, 10

wniosek kredytowy wraz z załącznikami

15

14.  Wniosek oskarżonego został wstępnie zaakceptowany przesłany do działu bezpieczeństwa Banku, gdzie po dalszej analizie zwrócono się do oskarżonego o uzupełnienie wniosku poprzez złożenie jeszcze dodatkowo potwierdzenie opłacenia składek ZUS i podatku za 2020 rok.

W związku z realizacją inwestycji w postaci dwóch elektrowni fotowoltaicznych i zaangażowaniem w tym przedsięwzięciu dodatkowych środków finansowych oskarżony posiadał zaległość wobec urzędu skarbowego. W związku z tym oskarżony wygenerował na swoim komputerze potwierdzenia przelewów z banku (...) S.A. na rachunek urzędu skarbowego, które przerobił w programie graficznym i wydrukował. Tak podrobione potwierdzenia przelewów razem z deklaracją CIT-8 oraz zaświadczeniem z ZUS w dniu 24 sierpnia 2021r. złożył w siedzibie (...) Oddziału (...) S.A. we W..

zeznania świadka A. W.

220, 10

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

informacja ZUS

137, 139

informacja Urzędu Skarbowego

150

18.  Przedłożone przez oskarżonego dokumenty zostały przesłane do działu bezpieczeństwa Banku, który po dokonanej weryfikacji zakwestionował ich autentyczność. Oskarżony został poproszony na kolejne spotkania w Banki, gdzie w dniu 30 sierpnia 2021r. został zatrzymany przez Policję.

zeznania świadka A. W.

10, 220

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

protokół zatrzymania

3-4

21.  W związku z odmową udzielenia kredytu przez (...) S.A. oskarżony wynegocjował z dostawcą stacji transformatorowej zapłatę za tą stację z odroczonym terminem płatności. Jednocześnie 4 października 2021r. zwrócił się do banku (...) S.A. o udzielenie kredytu w rachunku bankowym (odnawialny) w kwocie 450 000 złotych. W dniu 28 października 2021r. została zawarta umowa nr (...) o kredyt w rachunku bankowym między (...) Sp. z o.o. a (...) Bank (...) S.A., na mocy której spółce przyznano kredyt w wysokości 450 000 złotych na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

W dniu 5 listopada 2021r. spółka przelana na rachunek Banku kwotę 4500 złotych tytułem prowizji od przyznanego kredytu. 30 listopada 2021r. spółka przelała tytułem spłaty kredytu kwotę 1497,11 zł. 31 grudnia 2021r. na rachunek banku od spółki wpłynęło 2574,80 zł. 31 stycznia 2022r. w ten sam sposób spółka zapłaciła bankowi 2738,93 zł. 28 lutego 2022r. wpłacono z tytułu kredytu kwotę 2633,71 zł.

Za pomocą rachunku spółki w (...) Banku (...) S.A. regulowane były płatności dla kontrahentów spółki.

Spółka nadal posiada rachunek w (...) S.A. Z tego rachunku we wrześniu 2021r. spółka uregulowała należności z tytułu podatku CIT w łącznej kwocie ponad 10 000 złotych.

wyjaśnienia oskarżonego

35, 50, 219-220

umowa nr (...)

185-189

potwierdzenia przelewów

190-195, 196-214,

183-184

24.  Spółka (...) Sp. z o.o. na dzień 3 grudnia 2021r. nie miała żadnych zaległości podatkowych i nie było przeciwko niej prowadzone administracyjne postepowanie egzekucyjne. Zgodnie z raportem sporządzonym w dniu 9 grudnia 2021r. przez firmę (...), prowadząca między innymi jedno z biur informacji kredytowej oraz Krajowy Rejestr Długów, ocena wiarygodności płatniczej spółki (...) Sp. z o.o. była wysoka i (4.6 w 5-stopniowej skali). Spółka nie posiadała żadnych zaległości publicznoprawnych, a w 2020r. osiągnęła przychody ze sprzedaży w kwocie 5 475 086,01 zł netto.

zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach

analiza wiarygodności płatniczej

181-182

171-172

25.  Oskarżony był karany sądownie. Wyrokiem nakazowy Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 18 maja 2020r. w sprawie VII K 91/20 został skazany za przestępstwo z art. 79 pkt. 4 ustawy o rachunkowości na grzywnę w iloś o 100 stawek dziennych po 30 zł każda (sprawozdawczość dotyczyła inna spółki). Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 12 stycznia 2021r. w sprawie V K 1175//20 został skazany za przestępstwa z art. 79 pkt. 4 ustawy o rachunkowości na grzywnę w ilości 80 stawek dziennych po 30 zł każda. Wyrokiem Sądu rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 3 marca 2021r. w sprawie XII K 677/20 został skazany za przestępstwo z art. 80 § 1 k.k.s. na grzywnę w ilości 10 stawek dziennych po 100 zł każda.

informacja z K.

32

odpisy wyroków

141-142, 143,
144-145,

27.  Oskarżony ma wykształcenie wyższe, jest rozwiedziony. Z prowadzonej działalności osiąga dochody w wysokości 8000 – 10 000 zł miesięcznie. Na utrzymaniu ma córkę.

notatka urzędowa

38

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. G.

W dniu 24 sierpnia 2021 roku we W., działając jako prezes jednoosobowego zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., w celu uzyskania kredytu w kwocie 300.000,00 zł przedłożył uprzednio podrobione przez siebie dokumenty w postaci potwierdzeń przelewów z rachunku firmowego ww. spółki na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego W., które spółka miała zlecić w okresie od 20 lutego 2020 roku do 21 grudnia 2020 roku, a które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania ww. wsparcia finansowego, którego to kredytu nie uzyskał z uwagi na zakwestionowanie przedłożonych dokumentów przez pracowników (...) Banku (...) S.A., to jest przestępstwo art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Działanie oskarżonego w celu osiągniecia korzyści majątkowej oraz w celu doprowadzenia (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Brak dowodów

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

wyjaśnienia oskarżonego

- wyjaśnienia są spójne i konsekwentne,

- znajdują potwierdzenie w dowodach w postaci dokumentów bankowych, rejestrowych oraz dotyczących sytuacji finansowej spółki (sprawozdanie finansowe, bilans), z którymi tworzą pewną spójną i logiczna całość;

- poparte zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

- korelują z zeznaniami świadków;

Sąd miał bezpośredni kontakt z oskarżonym i w oparciu o bezpośrednio spostrzeżenia w czasie składania przez niego wyjaśnień mógł nabrać osobistego przekonania, co do wiarygodności prezentowanych relacji (spostrzeżenia i wrażenia odniesione w trakcie bezpośredniego przesłuchania).

1.1.

zeznania świadków S. B. i M. K.

- zeznania spójne logiczne i konsekwentne,

- korelują z innymi dowodami (wyjaśnieniami oskarżonego, dokumentami dotyczącymi funkcjonowania spółki),

- relacja uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego (świadkowie mimo, że są udziałowcami spółki, to faktycznie nie zawiadują jej sprawami i ich wiedza w tym zakresie jest ograniczona)

1.1

zeznania świadka A. W.

- zeznania spójne logiczne i konsekwentne,

- korelują z innymi dowodami (zeznaniami świadków, wyjaśnieniami oskarżonego, dokumentami dotyczącym wniosków o kredyt),

- świadek w żaden sposób nie jest związany z oskarżonym, a kontakt z sytuację miał tylko w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych (obiektywizm relacji),

- relacjonuje przebieg czynności służbowych,

- relacja uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego,

1.1

wniosek kredytowy wraz z załącznikami

umowa nr (...)

- dokumenty sporządzone z udziałem oskarżonego i przedstawicieli banku w sposób przewidziany prawem,

- niekwestionowane przez strony,

- ich treść koreluje z innymi dokumentami i dowodami, w tym zeznaniami świadka A. W. i wyjaśnieniami samego oskarżonego

1.1

wydruk z KRS

zaświadczenie Urzędu Skarbowego

zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach

- dokument urzędowe

- sporządzone przez właściwe instytucje w sposób przewidziany prawem,

- niekwestionowane przez strony

1.1

sprawozdania finansowe spółki

analiza wiarygodności płatniczej

Potwierdzenia przelewów

- dokumenty sporządzone w sposób przewidziany prawem

- niekwestionowane przez strony

- potwierdzone zestawieniem transakcji bankowych, wyjaśnieniami oskarżonego;

1.1

informacja z KRK

odpisy wyroków

protokół zatrzymania

- dokument urzędowe

- sporządzone przez właściwe instytucje w sposób przewidziany prawem,

- niekwestionowane przez strony

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

pierwszy

P. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W oparciu o poczynione ustalenia faktyczne Sad uznał, że swoim zachowaniem oskarżony zrealizował znamiona przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Jego sprawstwo o wina w tym zakresie nie budzą wątpliwości.

W ocenie Sądu analiza zebranych dowodów zestawiona z treścią postawionego oskarżonemu zarzutu skutkować musiała zmianą opisu przypisanego mu czynu i znalazła też swoje odzwierciedlenie w przyjętej kwalifikacji prawnej zachowania oskarżonego.

Sąd uznał bowiem, wbrew stanowisku oskarżyciela, że po stronie oskarżonego nie zrealizował się zamiar popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. albowiem w oparciu o zebrane dowody nie sposób przyjąć, aby oskarżony w czasie podejmowania czynności zmierzających do uzyskania kredytu, w szczególności w czasie przedkładania sfałszowanych przez siebie dokumentów działał z zamiarem niespłacenia kredytu oraz zamiarem osiągnięcia w taki sposób korzyści majątkowej. W ocenie Sądu do przypisania przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 k.k. nie uprawniały wyjaśnienia oskarżonego, którym Sąd dał wiarę, ani też obiektywne fakty wynikające z zebranych dowodów, w tym dokumentów związanych z działalnością prowadzoną przez oskarżonego.

W tym miejscu konieczne stało się zestawienie treści przepisu art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k., w tym ewentualnej możliwości zbiegu tych przepisów. Ma to bowiem istotne znaczenie dla oceny zachowania oskarżonego i przyjętego ostatecznie opisu przypisanego muz zachowania i jego kwalifikacji prawnej.

Charakterystyczna konstrukcja typu czynu zabronionego określonego w art. 297 jest podstawą do kryminalizacji zachowań odpowiadających w pewnych wypadkach usiłowaniu klasycznego oszustwa z art. 286 § 1 k.k. Jest tzw. kryminalizacja zachowań na przedpolu naruszenia dobra prawnego chronionego przez przepis art. 286 k.k. Sposób redakcji znamion tego przestępstwa wskazuje, że jest ono przestępstwem o charakterze formalnym, zatem dla jego realizacji nie jest konieczne wystąpienie skutku w postaci uzyskania kredytu i tym samym zrealizowanie znamion tego przestępstwa nie jest związane z wyrządzeniem przez sprawcę szkody majątkowej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 24.06.2013 r., II AKa 188/13, LEX nr 1342397). Te uwagi są o tyle istotne, że w przypadku zakończenie zachowania sprawcy na przedłożeniu podrobionego, przerobionego, poświadczającego nieprawdę albo nierzetelnego dokumentu bez uzyskania w ten sposób kredytu niejako w polu rozważań pojawiają się znamiona przestępstwa z art. 297 § 1 k.k., ale też znamiona czynu z art. 286 § 1 w formie usiłowania. Taka sytuacja zaistniała także w przypadku zachowania zarzuconego oskarżanemu w akcie oskarżenia.

Analiza okoliczności złożenia wniosku kredytowego przez oskarżonego nie pozwala jednak na przyjęcie, że jego zamiarem było uzyskanie korzyści majątkowej oraz doprowadzenie banku do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. W związku z tym nie sposób także przyjąć, aby w związku z odmową udzielenie kredytu zachowanie oskarżonego zrealizowało znamiona usiłowania dokonania oszustwa. „Warunkiem przypisania sprawcy przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. kumulatywnej odpowiedzialności z art. 286 § 1 k.k. wymaga wykazania, że w chwili przedkładania pracownikowi banku "sfałszowanego" dokumentu i następnie podpisywania umowy kredytowej, sprawca ten miał jednocześnie zamiar nieuiszczania rat kredytu.” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 sierpnia 2013 r., w sprawie II AKa 262/13, LEX nr 1366070). Do przyjęcia po stronie oskarżonego zamiaru nieuiszczenia rat kredytu nie uprawniały ani wyjaśnienia oskarżonego, którym Sąd dał wiarę, ani obiektywne fakty wyłaniające się z analizy okoliczności sprawy, w tym chronologii wydarzeń i faktów zaistniałych już po odmowie udzielenia kredytu. Z wyjaśnień oskarżonego i wniosku kredytowego wynika, że działał on w celu uzyskania kredytu, co nie jest jednak równoznaczne z działaniem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Niekorzystnym rozporządzeniem mieniem (usiłowanie) byłoby zmierzanie do pogorszenia sytuacji majątkowej pokrzywdzonego banku, podczas gdy oskarżony konsekwentnie wyjaśniał, że nie chciał wyłudzić kredytu, tylko chciał przyspieszyć jego uzyskanie i następnie go spłacać. Co więcej, pierwotnie złożył jedynie wniosek kredytowy i był przekonany, że z uwagi na bycie klientem tego banku, to wystarczy do uzyskania kredytu. Dopiero w trakcie weryfikacji wniosku zażądano od oskarżanego dodatkowych dokumentów i dopiero wówczas, przedłożył podrobione dokumenty bankowe. Ponadto również przychody spółki za rok 2020 potwierdzają, że jej sytuacja finansowa była dobra i ze sprzedaży osiągnęła przychody netto w kwocie 5 475 086,01 zł (Analiza wiarygodności płatniczej). Okoliczność ta nie potwierdza braku obiektywnych możliwości regulowania zaciągniętego zobowiązania kredytowego. Wreszcie przeciwko uznaniu istnienia zamiaru wyłudzenia kredytu świadczy zawarcie przez oskarżonego w niespełna 3 miesiące później umowy kredytowej w innym banku i to na kwotę o połowę wyższą oraz regularna spłata tego zobowiązania. W oparciu o przywołane okoliczności Sąd uznał, że brak jest jakichkolwiek podstaw do twierdzenia, iż oskarżony działał z zamiarem doprowadzenia banku do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. W związku z tym Sąd przyjął, że przedłożenie przez oskarżonego przerobionych dokumentów było niewątpliwie elementem wprowadzenia w błąd co do swojej sytuacji finansowej, ale oskarżony uczynił to tylko w celu uzyskania kredytu, co zostało stypizowane w przepisie art. 297 § 1 k.k.

W tym miejscu Sąd wskazuje zatem, że nie każde wprowadzenie w błąd w celu uzyskania kredytu automatycznie skutkuje jednoczesnym przypisaniem przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Konieczne jest bowiem dla przypisania tego czynu ustalenia po stronie sprawcy zamiaru niespłacenia tego kredytu. Inaczej wprowadzenie przez ustawodawcę „szczególnego” przepisu art. 297 § 1 k.k. nie znajdowałoby swojego racjonalnego uzasadnienia. W przypadku oskarżonego nie sposób było ustalić po jego stronie owego zamiaru niespłacanie kredytu, stąd też konieczna stałą się zmiana kwalifikacji przypisanego mu przestępstwa.

W związku z tym Sąd przypisał oskarżonemu dokonanie przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. W oparciu o ustalony stan faktyczny nie ulega bowiem wątpliwości, że w celu uzyskania kredytu oskarżony posłużył się sfałszowanymi przez siebie dokumentami, które miały istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, bo jednym z dodatkowo sformułowanych warunków udzielenia kredytu, o jaki zwracał się oskarżony, było niezaleganie z płatnością podatku. Jednocześnie w związku z tym, że oskarżony działając w celu uzyskania kredytu użył jako autentycznego dokumentu fałszywego (podrobionego), Sąd przyjął właśnie kumulatywną kwalifikację przepisów art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. Taka kwalifikacja prawna oddaje bowiem dopiero cała zawartość bezprawia, która wynika z godzenia w dwa dobra prawne, tj. instytucje kredytu (pewność obrotu) i wiarygodność dokumentów (O. Górniok, Prawo karne gospodarcze. 2003; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 6.12.2012 r., II AKa 426/12, KZS 2013/5, poz. 67).

Ponadto w ocenie Sądu okoliczności popełnienia przestępstwa, a przede wszystkim przedłożenia przez oskarżanego podrobionych dokumentów, nie pozwalają na przyjęcie działania w warunkach czynu ciągłego, zgodnie z kwalifikacją przyjętą w zarzucie. Jak już wcześniej wskazano oskarżony składając wniosek kredytowy w dniu 19 lipca 2021r. nie dołączył do niego podrobionych dokumentów, a uczynił to dopiero w uzupełnieniu wniosku w dniu 24 sierpnia 2021r. Zatem do popełnienia czynu z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. doszło właśnie w tej dacie i dlatego też Sąd dokonał zmiany i w opisie czynu, dotyczącej czasu jego popełnienia i w jego kwalifikacji, poprzez wyeliminowanie działania w warunkach czynu ciągłego z art. 12 § 1 k.k.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G.

pierwszy

pierwszy

Przy wymiarze kary Sąd w pierwszej kolejności uwzględnił dokonaną zmianę opisu i kwalifikacji prawnej czynu, która niewątpliwie wpłynęła na jego niższy stopień społecznej szkodliwości. Wynika to choćby ze znacznie łagodniejszego ustawowego zagrożenie za przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k., niż za zarzucone oskarżonemu przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Ponadto Sąd wziął pod uwagę przyznanie się oskarżonego do czynu, w tym wyartykułowane na rozprawie zrozumienie naganności tego zachowania.

Z drugiej strony jako okoliczność obciążającą Sąd wziął pod uwagę uprzednią karalność oskarżanego, dostrzegając przy tym charakter czynów, za które został skazany oraz wymiar orzeczonych kar. Wszystkie te przestępstwa związane były z niedopełnieniem obowiązków sprawozdawczych spółek i wymierzono za nie kary grzywny, które skazany uiścił.

Wymierzona w ten sposób kara stanowi w ocenie Sądu właściwą reakcję karną na zachowanie oskarżonego, jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i zapewni przestrzeganie przez niego porządku prawnego.

P. G.

drugi

pierwszy

W oparciu o treść art. 69 § 1 kk Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary, uznając, iż zachodzą ku temu przesłanki określone w art. 69 k.k. W ocenie Sądu kara nawet warunkowo zawieszona spełni w przypadku oskarżonego swoje cele, a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez niego kolejnych przestępstw. Orzeczona warunkowo zawieszona kara w przekonaniu Sądu będzie oddziaływać na oskarżonego jako swoiste ostrzeżenie na przyszłość. Okres wyznaczonej oskarżonemu próby odzwierciedla charakter naruszonych przez niego norm prawnych. Tak orzeczona kara w ocenie stanowią właściwą reakcją karną na jego zachowanie.

Wymierzona w ten sposób kara jest w przekonaniu Sądu karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego i na podstawie zachowania oskarżonego po popełnieniu przestępstwa można wysnuć pozytywną prognozę kryminologiczną, skutkującą warunkowym zawieszeniem wykonania kary. Taka kara zrealizuje swoje cele zarówno w zakresie prewencji generalnej jak również jej cele wychowawcze.

P. G.

trzeci

pierwszy

Podstawą wymiaru grzywny był przepis art. 71 § 1 k.k. Zgodnie z nim, zawieszając wykonanie kary, sąd może orzec grzywnę, jeżeli jej wymierzenie obok kary pozbawienia wolności na innej podstawie nie jest możliwe. Orzeczenie grzywny nie było możliwe, albowiem oskarżony nie działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i takiej korzyści te nie osiągnął. Sam przepis art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. także nie przewiduje kumulatywnego zagrożenia grzywną.

Mając na uwadze konieczność realnej dolegliwości orzeczonej kary Sąd uznał, iż cechy takiej nie będzie nosić kara warunkowo zawieszona i dlatego w oparciu o art. 71 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego grzywnę. W przypadku skorzystania przez Sąd z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności, orzeczona grzywna stanowi w zasadzie jedyną realną dolegliwość pozwalającą odczuć choć w sferze materialnej naganność poczynań oskarżonego (patrz wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29.07.1999r. II AKa 134/99 Prok.i Pr. 2000/1/19). Grzywna przewidziana w art. 71 § 1 k.k. zwiększa dolegliwość skazania, a ponadto przeciwdziała błędnemu mniemaniu, że kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jest przejawem pobłażliwości wobec sprawców przestępstw. Grzywna ta jest dodatkowym elementem zobowiązania sprawcy do określonego zachowania w okresie próby, a jej nieuiszczenie może być podstawą do zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 24.02.2000r. II AKa 15/00 OSA 2000/9/65 ). Przy wymiarze grzywny Sąd wziął pod uwagę wagę i stopień naruszonych przez oskarżonego norm prawnych. Wymiar tej kary jest reakcją na sposób naruszenia przez oskarżonego podstawowych zasad bezpieczeństwa obrotu prawnego i stanowić będzie rzeczywiście odczuwalną przez oskarżonego dolegliwość. Przy ustalaniu stawki dziennej Sąd wziął pod uwagę sytuację materialną oskarżonego w tym osiągane przez niego dochody.

Piąty

Pierwszy

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby, czyniąc tym samym zadość obowiązkowi nałożenia jednego ze wskazanych w art. 72 § 1 k.k. obowiązków przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Czwarty

Pierwszy

Stosownie do treści art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny (realnie wykonywanej) zaliczono oskarżonemu okres jego zatrzymania, przyjmując przy tym przelicznik, zgodnie z którym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest dwóm dziennym stawkom grzywny.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

szósty

Rozstrzygnięcie o kosztach oparto na treści art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt. 3 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

Na koszty te składały się: koszty informacji z KRK, ryczałt za wezwania. Opłatę wymierzono w oparciu o przepis art. 2 ust. 1 pkt. 3 (180 zł za karę do 1 roku pozbawienia wolności) i art. 3 ust. 1 (10% grzywny) ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

6.  1Podpis