Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lutego 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący - Sędzia SO Jolanta Solarz

Sędzia SO Patrycja Gruszczyńska - Michurska

Sędzia SR del. Małgorzata Kontrym (spr)

Protokolant: Katarzyna Dudejcz

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2013r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z wniosku E. Sp. z o.o z siedzibą w W.

przy udziale Syndyka masy upadłości (...) Sp. z o.o.z siedzibą w S., P.P.H (...)sp. jawnaz siedzibą w Ż.

o zezwolenie na złożenie depozytu sądowego

na skutek apelacji P.P.H (...)sp. jawnaz siedzibą w Ż.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Oleśnicy

z dnia 3 września 2012r.

sygn. akt I Ns 500/12

p o s t a n a w i a:

I.  oddalić apelację;

II.  zasądzić od uczestnika P.P.H (...)spółka jawnaw Ż.na rzecz uczestnika Syndyka masy upadłości (...) Sp. z o.o.z siedzibą w S.kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt ll Ca 1373/12

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 03.09.2012 roku, wydanym w sprawie sygn. akt I Ns 500/12, Sąd Rejonowy w Oleśnicy zezwolił wnioskodawcy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na złożenie do depozytu kwoty 11 682,54 zł tytułem uiszczenia należności z faktur (...) z dnia 12.10.2011 roku oraz FS- (...) z dnia 13.09.2011 roku z tym zastrzeżeniem, że powyższa kwota zostanie wydana osobie uprawnionej.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że ziściły się przesłanki złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu, określone w przepisie art. 46? pkt 3 kc, który stanowi, że dłużnik może złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego jeżeli powstał spór co do tego, kto jest wierzycielem. Zdaniem Sądu, okoliczności podawane przez wnioskodawcę ( kwestionowanie umowy cesji, na mocy której nabyto sporną wierzytelność) uzasadniały uwzględnienie wniosku.

Orzeczenie Sądu I instancji zaskarżył uczestnik P.P.H. (...)sp. jawnaw Ż.wnosząc o zmianę zaskarżonego orzeczenie i oddalenie wniosku. Skarżący zarzucił błędne przyjęcie, iż powstał spór co do tego, k:o jest wierzycielem w rozumieniu art. 467 pkt 3 kc, błędne przyjęcie, iż wniosek odpowiada wymogom określonym w art. 693 pkt 4 kpc. Skarżący zarzucił również, że nigdy nie ziszczą się warunki do wydania depozytu wierzycielowi.

W uzasadnieniu apelujący wskazał, że Sąd I instancji oparł się na gołosłownych twierdzeniach wnioskodawcy co do istnienia sporu między cedentem a cesjonariuszem zarzucając jednocześnie, że ich stanowisko co do zawartej umowy cesji nie powoduje, że zachodzi obawa świadczenia do rąk osoby nieuprawnionej. W apelacji podniesiono także, że wniosek nie zawierał określenia podmiotu uprawnionego do wydania przedmiotu świadczenia z depozytu a samo określenie, że należy wydać go uprawnionemu, nie spełnia przesłanek określonych w art. 693 pkt 4 kpc. Warunek ten jest też, zdaniem skarżącego, niemożliwy do zrealizowania bowiem zainicjowanie stosownego postępowania sądowego zależy tylko i wyłącznie od woli Syndyka masy upadłości (...) sp. z o.o. w S..

W odpowiedzi na apelację uczestnik Syndyk masy upadłości (...) sp. z o.o. w S. wniósł o jej oddalenie w całości. Uczestnik ten zarzucił, że zarzuty podnoszone przez skarżącego są chybione i nie maja uzasadnienia prawnego. Nadto wskazał, że spór między uczestnikami co do przedmiotu świadczenia istnieje, co doprowadziło do złożenia pozwu o uznanie czynności prawnej przeniesienia wierzytelności za bezskuteczną względem masy upadłości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja, jako bezzasadna, podlegała oddaleniu.

Artykuł 467 pkt 3 k.c. wskazuje na trzecią grupę przypadków, gdy przedmiot świadczenia można złożyć do depozytu. Obejmuje ona sytuacje, gdy powstał spór. kto jest wierzycielem, np. do uszkodzonej przez dłużnika rzeczy dwie lub więcej osób rości sobie prawo. W takiej sytuacji zachodzi niebezpieczeństwo świadczenia do rąk osoby nieuprawnionej (por. wyż. wskazany wyrok SA w Gdańsku z dnia 14 kwietnia 1994 r., I ACr 178/9). Natomiast dłużnik nie jest uprawniony do rozstrzygania, który z wierzycieli powinien otrzymać świadczenie. Taki spór może być rozstrzygnięty wyłącznie przez sąd w procesie, a tytuł wykonawczy wydany przez sąd stanowił będzie podstawę do wydania depozytu (por. A. Rembieliński (w:) Kodeks..., s. 454). Sąd I instancji nie był przy tym uprawniony do badania prawdziwości twierdzeń podnoszonych we wniosku ani do rozstrzygania w tym postępowaniu, czy złożenie do depozytu sądowego jest - w świetle prawa materialnego -usprawiedliwione (zob. orzeczenie SN z dnia 23 czerwca 1938 r., C II 728/38, PPiA1938, nr 4, poz. 308, uchwałę SN z dnia 5 grudnia 1986 r., III CZP 62/86, OSNCP 1987, nr 10, poz, 146, postanowienie SN z dnia 11 lipca 1996 r., III CRN 18/96, Prok. i Pr. 1996, nr 12, poz. 45). Pod pojęciem sporu w rozumieniu powołanego przepisu, wbrew twierdzeniom skarżącego, mieści się także spór pozasądowy, który naraża dłużnika na stan niepewności co do tego, czy swoje świadczenie spełnia do rąk osoby uprawnionej.

Sąd Okręgowy, dokonując kontroli instancyjnej zaskarżonego postanowienia, podzielił w całości stanowisko Sądu I instancji przedstawione w zaskarżonym postanowieniu, nie podzielając w ten sposób stanowiska zaprezentowanego w złożonej apelacji.

Stan faktyczny w sprawie, istniejący w chwili zamknięcia rozprawy, potwierdza okoliczności przywołane w złożonym wniosku a spór między uczestnikami o złożony do depozytu przedmiot świadczenia przeniósł się na płaszczyznę sądową. Sąd I instancji prawidłowo też wskazał, że depozyt należy wydać osobie uprawnionej bez wskazywania któregokolwiek z uczestników gdyż byłoby to równoznaczne z rozstrzygnięciem tego sporu, do czego Sąd Rejonowy nie był w żadnej mierze uprawniony. Dopiero orzeczenie wydane w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym w Myszkowie, na skutek powództwa uczestnika o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną względem

masy upadłości, wskaże podmiot uprawniony do złożenia wniosku o wydanie depozytu. Wobec zainicjowania tego postępowania nie wydaje się być zasadnym odnoszenie do tych argumentów skarżącego, w których podnosi on, że ziszczenie się warunków do wydania depozytu będzie uzależnione od aktywności drugiego z uczestników, choć można wskazać, że apelujący miał możliwość zainicjowania postępowania opartego na przepisie art. 189 kpc i zmierzającego do ustalenia, że to jemu przysługuje sporna wierzytelność.

W toku postępowania apelacyjnego nie uwzględniono wniosku o zawieszenie postępowania wobec toczącego się procesu o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości gdyż wynik tego postępowania pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. Można jedynie dodać, że zawisły przed Sądem Rejonowym w Myszkowie spór co do złożonego do depozytu świadczenia uzasadnia przyjęcie, że postawy jego złożenia do depozytu istniały w chwili składania niniejszego wniosku.

Dlatego też, mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy apelację oddalił w oparciu o przepis art. 385 kpc w zw. z art. 467 pkt 3 kc.

Orzeczenie o kosztach oparto o przepis art. 98 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc, mając na względzie, że apelujący postępowanie przed Sądem II instancji przegrał a drugi z uczestników złożył wniosek o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.