Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR del. Ewa Rudkowska – Ząbczyk

Protokolant: Marcin Guzik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa F. S.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości (...) w B.

o uchylenie uchwały

I.  oddala powództwo;

II.  przyznaje adwokat D. M. kwotę 221,40 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi F. S. z urzędu, w tym kwotę 41,40 zł podatku od towarów i usług;

III.  brakującą opłatą sądową od pozwu obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

(wyroku częściowego z dnia 13 maja 2013 r.)

Pozwem wniesionym w dniu 11 maja 2011 r. powód F. S., sprecyzowanym w piśmie procesowym z dnia 1 marca 2012 r. (k. 194) i piśmie procesowym z dnia 23 maja 2012 r. (k. 229-230) ostatecznie wniósł o stwierdzenie uchylenie uchwał pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej w (...)podjętych w dniu 15 kwietnia 2011 r.

W uzasadnieniu powyższego żądania wskazał, że z zebrania pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej z dnia 15 kwietnia 2011 r. nie został sporządzony protokół, a nadto zaproszenie na zebranie nie zostało podpisane przez członków zarządu pozwanej Wspólnoty tylko przez prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej(...). Zarzucił także, że trzy uchwały, które były wymieniane w zaproszeniu, zostały następnie połączone w jedną i łącznie poddane pod głosowanie. Nie były również poddane pod głosowanie poszczególne kandydatury członków zarządu, a nadto powołano do zarządu osoby nieobecne na zabraniu. Powód zarzucił nadto, że przewodniczący zebrania, który nie jest członkiem pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej, złożył swój podpis za dwie osoby nieobecne, nie posiadając stosownego pełnomocnictwa w tym zakresie. Wskazał, że za uchwałą zmieniającą sposób zarządu nieruchomością wspólną głosowało 58,4% właścicieli, podczas gdy w pozwanej Wspólnocie tego typu uchwała powinna być zaakceptowana przez wszystkich właścicieli. Wynika to stąd, że pozwana Wspólnota pozostaje w bezpośrednim zarządzie właścicieli lokali albowiem taki sposób zarządu został określony w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu.

W dalszych pismach procesowych powód podniósł także, że z załączników zawierających podpisy właścicieli lokali nie wynika, na jakie uchwały głosowali indywidualnie poszczególni właściciele, a nadto ile osób głosowało za przyjęciem uchwały, a ile przeciw. Zarzucił także, że nie zawiadomiono właścicieli o treści uchwał podjętych w drodze indywidualnego zbierania głosów, co spowodowało, że ogół członków pozwanej Wspólnoty został pozbawiony prawa do zaskarżenia uchwały. Za wadliwy powód uznawał także taki sposób głosowania, w którym łącznie głosowano za przyjęciem dwóch uchwał, tzn. jednej w sprawie określenia sposobu zarządu, a drugą w sprawie wyboru zarządu.

W odpowiedzi na pozew z dnia 9 sierpnia 2011 r. (k. 77 i n.) pozwana Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości w (...)wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powyższego stanowiska strona pozwana podniosła, że pozwana Wspólnota Mieszkaniowa powstała w wyniku wyodrębnienia i sprzedaży mieszkań na tzw. popegeerowskim osiedlu przez Agencję Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa. W chwili wyodrębnienia lokali i ich sprzedaży, na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw, została utworzona spółdzielnia mieszkaniowa w celu eksploatacji nabytych mieszkań, a później – administrowania budynkami. Strona pozwana zarzuciła, że powód nabył lokal mieszkalny położony w (...) w dniu 29 grudnia 1993 r., a więc zanim jeszcze obowiązywała ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. W dacie nabywania lokalu przez powoda obowiązywał jeszcze art. 137 k.c., zgodnie z którym umowa ustanawiająca odrębną własność lokalu powinna określać sposób zarządu nieruchomością wspólną. Strona pozwana przyznała, że w umowach sprzedaży zawieranych przez Agencję Własności Rolnych Skarbu Państwa zawarty był § 9, z którego wynikało, że zarząd budynkiem, z którego został wydzielony lokal, sprawować będą wspólnie właściciele lokali. Wskazała jednak, że w praktyce powinno oznaczać to stosowanie zasad odnoszących się do współwłasności ze względu na brak innych uregulowań w tym zakresie. W sytuacji pozwanej Wspólnoty za eksploatację mieszkań odpowiadała spółdzielnia mieszkaniowa utworzona wyłącznie w tym celu. Zdaniem pozwanej Wspólnoty, w związku z tym, że umowy o ustanowieniu odrębnej własności lokali we Wspólnocie były zawierane przed wejściem w życie ustawy o własności lokali, brak jest podstaw do przyjęcia, aby po wejściu jej w życie zapisy umów dotyczące sprawowania zarządu przez wszystkich współwłaścicieli przesądzały o określeniu sposobu zarządu nieruchomością wspólną ze skutkami, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa podniosła także, że w dniu 20 września 1995 r. członkowie Wspólnoty zdecydowali, że zarząd we Wspólnocie sprawowany będzie w oparciu o przepisy ustawy o własności lokali oraz że zarząd nieruchomością sprawować będzie Spółdzielnia mieszkańców nabywców, a nadto wybrali zarząd społeczny do kontaktów z Zarządem Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Z tego wynika, że pozwana Wspólnota określiła, że będzie w niej miał zastosowanie podstawowy ustawowy model zarządu, który po 1 stycznia 1995 r. został opisany w art. 18 ust. 3 ustawy o własności lokali. Z powyższych względów zdaniem strony pozwanej możliwe było zawarcie umowy zlecenia zarządzania nieruchomością przez zarząd wybrany przez współwłaścicieli i reprezentacja pozwanej Wspólnoty przed Sądem przez zarządcę pozostającego w stałym stosunku zlecenia.

Strona pozwana wskazała, że w wykonaniu zobowiązania Sądu Rejonowego w Oleśnicy wydanego w sprawie o sygnaturze I C 321/10, Spółdzielnia Mieszkaniowa w B., administrująca nieruchomością wspólną na zlecenie zarządu pozwanej Wspólnoty, zwołała oraz zorganizowała zebranie członków Wspólnoty w obecności notariusza celem podjęcia uchwały w sprawie zmiany sposobu zarządu nieruchomością wspólną. Zdaniem pozwanej Wspólnoty zebranie zostało zwołane w sposób prawidłowy. Ponadto przewodniczący S. C. posiadał upoważnienie do reprezentowania na zebraniach swojej córki A. O. i syna Z. C., będących właścicielami lokali w pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej. Pozostałe zarzuty powoda zdaniem pozwanej Wspólnoty dotyczą kwestii czysto formalnych, które w żaden sposób nie wpływają na prawidłowość odbytego zebrania oraz ważności podjętych rozstrzygnięć. Strona pozwana wskazała, że uchwała podjęta na kwestionowanym przez powoda zebraniu miała charakter niejako deklaratoryjny w zakresie, w jakim właściciele lokali potwierdzili mandat członków zarządu dotychczas wchodzących w skład organu wspólnoty.

Postanowieniem z dnia 16 maja 2011 r. Sąd połączył do wspólnego rozpoznania niniejszą sprawę ze sprawą z powództwa T. M.przeciwko pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości nr (...) w B.(k. 53).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód F. S.wraz z żoną E. S.od 29 grudnia 1993 r. jest właścicielem na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego nr (...)położonego w B. (...).

(okoliczność bezsporna)

Pismem z dnia 7 kwietnia 2011 r. powód został zaproszony na zebranie członków Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...), które miało się odbyć w dniu 15 kwietnia 2011 r. W zaproszeniu wskazano, że proponowany porządek obrad miał obejmować podjęcie chwał w sprawie sposobu zarządzania nieruchomością, w sprawie wyboru zarządu Wspólnoty oraz w sprawie pokrycia kosztów montażu anteny zbiorczej. Zaproszenie zostało wystosowane przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...)i podpisane przez jej prezesa G. N..

(dowód: zaproszenie z dnia 7 kwietnia 2011 r., k. 32)

W dniu 15 kwietnia 2011 r. właściciele nieruchomości tworzący pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową podjęli uchwałę nr (...), zgodnie z którą postanowili, że zarząd nieruchomością wspólną na zasadach określonych w art. 20-33 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali będzie sprawował zarząd wybrany spośród właścicieli lokali. Zarząd Wspólnoty powołany na podstawie art. 20 ustawy miał się składać z trzech osób, przy czym właściciele lokali postanowili powołać w skład zarządu Wspólnoty A. M., A. T.i J. P.. Ponadto właściciele lokali upoważnili zarząd Wspólnoty do zlecania czynności zarządzania/administrowania nieruchomością w drodze umów zlecenia oraz do występowania w imieniu Wspólnoty przed sądami powszechnymi w sprawach dotyczących dochodzenia od właścicieli należności z tytułu zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek na pokrycie wydatków związanych z dostawą do poszczególnych lokali mediów dostarczanych na rzecz Wspólnoty. Powyższe pełnomocnictwo obejmowało także prawo do ustanawiania dalszych pełnomocnictw.

(dowód: protokół z dnia 15 kwietnia 2011 r. sporządzony w formie aktu notarialnego przed notariuszem A. Ł.z Kancelarii Notarialnej w O., rep. A nr (...), k. 213-220)

Za podjęciem powyższej uchwały na zebraniu oddano 58,40% głosów, a przeciw 2,5% głosów.

(dowód: protokół z dnia 15 kwietnia 2011 r. sporządzony w formie aktu notarialnego przed notariuszem A. Ł.z Kancelarii Notarialnej w O., rep. A nr (...), k. 213-220)

Uchwała nr (...)podjęta na zebraniu pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości (...) w B.z dnia 5 kwietnia 2011 r. była protokołowana przez notariusz A. Ł.z Kancelarii Notarialnej w O..

(dowód: protokół z dnia 15 kwietnia 2011 r. sporządzony w formie aktu notarialnego przed notariuszem A. Ł.z Kancelarii Notarialnej w O., rep. A nr (...), k. 213-220)

W imieniu członków pozwanej Wspólnoty Z. C. i A. O. na zabraniu 15 kwietnia 2011 r. głosował ich pełnomocnik ojciec S. C..

(dowód: załącznik nr 2 do uchwały nr (...) z dnia 15 kwietnia 2011 r., k. 216; pełnomocnictwo z dnia 28 września 2007 r., k. 83; pełnomocnictwo z dnia 28 września 2007 r., k. 84)

W umowach o ustanowieniu odrębnej własności lokali budynku w B. (...) i ich sprzedaży postanawiano, że zarząd budynkiem, z którego został wyodrębniony lokal, sprawować będą wspólnie właściciele lokali.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 20 września 1995 r. odbyło się zebranie współwłaścicieli nieruchomości położonej w B. (...), na którym obecni byli właściciele lokali mieszkalnych reprezentujący 87,75% udziałów w nieruchomości. Na zebraniu tym podjęta została uchwała, zgodnie z którą zarząd miał być sprawowany w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, a podejmowane na zebraniu uchwały miały zapadać większością, liczoną według wielkości udziałów w nieruchomości. Uchwalono także, że zarząd nieruchomością sprawować będzie Spółdzielnia mieszkańców nabywców reprezentowana przez Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Jednocześnie wybrano „przedstawicieli – zarząd społeczny do kontaktów z Zarządem Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w sprawach dotyczących bieżącej eksploatacji budynków”.

(dowód: protokół zebrania współwłaścicieli nieruchomości, k. 87)

Na zebraniu pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej z dnia 8 marca 2000 r. podjęto uchwałę o podjęciu „nowego społecznego zarządu Wspólnoty” w składzie (...), A. Z. i H. W..

(dowód Protokół zebrania Wspólnoty Mieszkaniowej (...) z dnia 8 marca 2000 r., k. 85-86)

Uchwałą nr (...) z dnia 19 lipca 2007 r. do zarządu pozwanej Wspólnoty wybrano A. M., A. T.i J. P.. Jako podstawę praną uchwały wskazano art. 23 ust. 1 ustawy o własności lokali.

(dowód: uchwała nr (...) z dnia 19 lipca 2007 r., k. 80)

W dniu 19 lipca 2007 r. pozwana Wspólnota Mieszkaniowa reprezentowana przez A. M., A. T. i J. P., oznaczonych jako zarząd Wspólnoty, zawarła ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w B. umowę zlecenie o zarządzanie nieruchomością wspólną. Przedmiotem Umowy było powierzenie Spółdzielni wykonywanie w sposób samodzielny czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną.

(dowód: umowa zlecenie z dnia 19 lipca 2007 r., k. 88-90)

A. M. posiada udział w wysokości 1,2% w nieruchomości wspólnej. A. T. posiada udział w wysokości 2,6% w nieruchomości wspólnej. J. P. posiada udział w wysokości 1,8% w nieruchomości wspólnej.

(dowód: lista obecności na zebraniu właścicieli lokali pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej z dnia 15 kwietnia 2011 r., k. 218-220)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo F. S.przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości (...)w B.nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód domagał się uchylenia uchwały (...) pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości nr (...)położonej B., podjętej na zebraniu w dniu 15 kwietnia 2011 r. Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 ze zm.) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy.

W świetle materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie Sąd uznał, że zaskarżona uchwała nr (...) pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nie jest sprzeczna z przepisami prawa.

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut powoda, jakoby zaskarżona uchwała powinna być podjęta jednomyślnie przez wszystkich właścicieli lokali tworzących pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową, a nie przez ich większość. Zdaniem Sądu uchwała nr (...)z dnia 15 kwietnia 2011 r. stanowi w istocie zmianę sposobu zarządu ustalonego przez właścicieli lokali w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali, o której mowa w art. 18 ust. 2a ustawy o własności lokali. Do momentu jej podjęcia w pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej obowiązywał umowny sposób zarządu. O powyższym świadczą zapisy w umowach o ustanowieniu odrębnej własności lokali w budynku położonym w (...), zgodnie z którymi zarząd budynkiem, z którego były wyodrębniane lokale, sprawować mieli wspólnie właściciele lokali. Wprawdzie umowy te były zawierane z ówczesnym właścicielem przed wejściem w życie ustawy o własności lokali, jednak zdaniem Sądu, wobec braku przepisów przejściowych, od dnia 1 stycznia 1995 r. brak było podstaw do stosowania wobec istniejących wspólnot mieszkaniowych odmiennych regulacji niż te, jakie wprowadzała ustawa o własności lokali. Skoro tak, to należało uznać, że od 1 stycznia 1995 r. w pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej obowiązywał taki sposób zarządu nieruchomością wspólną, na jaki zgodzili się, wszyscy ówcześni właściciele lokali, składając swoje oświadczenia woli w umowach o ustanowieniu odrębnych własności ich lokali.

W ocenie Sądu sposób zarządu nieruchomością wspólną ustalony w przedstawiony powyżej sposób, do dnia 15 kwietnia 2011 r. nie został skutecznie zmieniony. Zmiany tej w szczególności nie dokonano uchwałą pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej z dnia 20 września 1995 r. (k. 87), zgodnie z którą zarząd miał być sprawowany przez Spółdzielnię mieszkańców nabywców, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Jednocześnie wybrano „przedstawicieli – zarząd społeczny do kontaktów z Zarządem Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w sprawach dotyczących bieżącej eksploatacji budynków”. W dacie podejmowania powyższej uchwały obowiązywał przepis art. 18 ustawy o własności lokali, który nie zawierał odrębnej regulacji dotyczącej szczególnego trybu zmiany umownego sposobu zarządu przyjętego przez właścicieli lokali. Skoro tak, to należało uznać, że zmiana umowy właścicieli lokali w tym zakresie mogła nastąpić albo przez zawarcie nowej umowy albo przez rozwiązanie umowy dotychczas łączącej właścicieli lokali i tym samym przejście, zgodnie z ust. 3 art. 8 ustawy na ustawowy reżim zarządu nieruchomością wspólną. Uchwała pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej z 20 września 1995 r. nie mogła skutecznie zmienić wcześniejszych postanowień umownych właścicieli lokali albowiem nie została przez nich podjęta jednomyślnie. Tylko w takiej sytuacji można by bowiem uznać, że wszystkie strony wcześniejszej umowy dotyczącej sposobu zarządu nieruchomością wspólną złożyły zgodne oświadczenia woli co do zmiany jej postanowień.

Podjęcie przez pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową zaskarżonej uchwały nr (...) dokonane zostało już pod rządami art. 18 ust. 2a ustawy o własności lokali, zgodnie z którym zmiana ustalonego umownie sposobu zarządu nieruchomością wspólną może nastąpić na podstawie uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez notariusza. Wobec braku odmiennych uregulowań w tym zakresie należało uznać, że mogła być ona podjęta większością głosów właścicieli lokali, zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy. W związku z tym, że za zaskarżoną uchwałą oddano 58,40% głosów Sąd uznał, że uchwała ta została podjęta prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o własności lokali.

Zdaniem Sądu nie zasługuje na uwzględnienie także zarzut powoda, zgodnie z którym zwołanie zebrania na dzień 15 kwietnia 2011 r. było nieprawidłowe albowiem zostało dokonane przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...), a nie przez zarząd pozwanej Wspólnoty. Należy zgodzić się z powodem, że Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) nie mogła zwoływać zebrania właścicieli lokali albowiem nie była ona zarządcą w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali. Pozwana Wspólnota nie powierzyła Spółdzielni zarządu nieruchomością wspólną ani w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali ani w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego. Spółdzielnię tą nie sposób również uznać za podmiot, któremu zlecono jedynie podejmowanie faktycznych czynności dotyczących zarządzania albowiem umowa zlecenia z dnia 19 lipca 2007 r. (k. 88-89) została zawarta przez osoby nieuprawnione do działania w imieniu pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej. Należy przypomnieć, że wobec nieskutecznej zmiany umownego sposobu zarządu nieruchomością wspólną, w 2007 r. w pozwanej Wspólnocie nie mógł działać zarząd, który podejmowałby czynności zwykłego zarządu. Czynności takie mogły być zatem podejmowane jedynie za zgodą większości współwłaścicieli nieruchomości wspólnej, a w braku takiej zgody – przez współwłaścicieli, którzy legitymowaliby się stosownym upoważnieniem sądowym (art. 201 k.c.). W niniejszej sprawie brak jest dowodów na to, aby A. M., A. T. i J. P., którzy zawarli w imieniu pozwanej Wspólnoty umowę ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...), posiadali sądowe upoważnienie do dokonania tej czynności. Jednocześnie z przedłożonych list obecności na zebraniu w dniu 15 kwietnia 2011 r. wynika, że osoby te miały łącznie jedynie 5,60% udziałów w nieruchomości wspólnej.

Niezależnie od powyższego zdaniem Sądu nie można uznać, aby fakt zwołania zebrania pozwanej Wspólnoty przez podmiot nieuprawniony uzasadniał uchylenie uchwały na tym zebraniu podjętej. Jak wynika z przedłożonych w sprawie dowodów zebranie odbyło się w dacie wskazanej w zaproszeniu, a nadto przebiegało w zaplanowanej formule, tj. przy udziale notariusza, przy jednoczesnej realizacji określonego porządku obrad. Powód nie twierdził przy tym, aby sposób zwołania zebrania miał wpływ na treść podjętych na nim uchwał.

Powyższe uwagi należy także odnieść do zarzutu powoda dotyczącego niedopuszczalnego połączenia w jednej uchwale kilku rozstrzygnięć, w tym także dotyczących pełnego składu proponowanego zarządu, a nie poszczególnych kandydatur. Tego typu zbiorcze głosowanie w istocie wydaje się niepożądane, choć należy zauważyć, że brak jest normatywnego zakazu takiej redakcji uchwał. Z drugiej strony powód także nie twierdził, aby powyższe uchybienie pozostawało w związku z wynikiem głosowania i tym samym uzasadniało uchylenie zaskarżonej uchwały.

Z tych samych względów brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutów dotyczących głosowania w sprawie wyboru członków zarządu pod nieobecność osób kandydujących. Taki stan rzeczy mógłby uzasadniać zarzuty tychże osób, jeżeli podjęta uchwała naruszałaby ich interesy, a nie powoda, który ani nie kandydował na członka zarządu, ani takiej woli w procesie nie wykazywał.

Wobec przedłożenia w sprawie pełnomocnictw udzielonych przez A. O. i Z. C. (k. 83 i 84) Sąd nie uwzględnił także zarzutu powoda dotyczącego nieuprawnionego oddawania głosów za te osoby na zebraniu w dniu 15 kwietnia 2011 r. przez ich ojca S. C..

Niezasadne pozostają twierdzenia powoda o nieprawidłowościach popełnionych przy indywidulanym zbieraniu głosów albowiem z materiału dowodowego wynika, że zaskarżona uchwała została podjęta wyłącznie głosami oddanymi na zebraniu w dniu 15 kwietnia 2011 r.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w punkcie I wyroku częściowego.

Pomimo częściowego charakteru wyroku wydanego w sprawie Sąd zawarł w nim rozstrzygnięcie o kosztach mając na względzie to, że wyrok ten w istocie w całości rozstrzyga sprawę z powództwa F. S.przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości (...) w B..

W związku z tym, że powód przegrał sprawę w całości, na podstawie na podstawie § 11 pkt 1 w zw. z § 5, § 2 ust. 3 oraz § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U.z 2013 r., poz. 461) Sąd przyznał adwokat D. M. kwotę 221,40 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi F. S. z urzędu, w tym kwotę 41,40 zł podatku od towarów i usług (pkt II wyroku).

Zważywszy na sytuację rodzinną i majątkową powoda, który był zwolniony od kosztów sądowych w sprawie, Sąd odstąpił od obciążania go brakującymi kosztami sądowymi.