Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

28 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I. Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Rafał Cieszyński

Protokolant Ewelina Kiałka

po rozpoznaniu na rozprawie 28 listopada 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. z siedzibą we W.

przeciwko (...) Spółka jawna z siedzibą we W., J. B. i W. R.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Spółki z o.o. z siedzibą we W. na rzecz każdego z pozwanych: (...) Spółka jawna z siedzibą we W., J. B. i W. R. kwotę po 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

III.  nakazuje uiścić powodowi (...) Spółce z o.o. z siedzibą we W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 332,40 zł tytułem brakujących wydatków na opinię biegłego.

Sygn. akt I C 90/11

UZASADNIENIE

Pozwem z 18 grudnia 2009 r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych: (...) Spółki jawnej z siedzibą we W., J. B. i W. R. kwoty 76.996,43 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 10 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty. Na dochodzoną pozwem kwotę składały się: kwota 28.400 zł tytułem kosztów naprawy uszkodzonego silnika oraz kwota 48.596,43 zł tytułem odszkodowania za utracone korzyści. Powód wniósł również o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że jest dzierżawcą autobusu marki M. (...), numer nadwozia (...), o numerze rejestracyjnym (...). Właściciel pojazdu upoważnił powoda do wykonywania w swoim imieniu i na swoją rzecz wszelkich czynności związanych z dochodzeniem roszczeń z tytułu uszkodzenia przedmiotowego autobusu. Powód wyjaśniał, że na początku 2009 roku wykonał naprawę główną silnika w przedmiotowym autobusie. Naprawa została przeprowadzona samodzielnie, z wyjątkiem osiowania nowego wału korbowego z dopasowaniem pokryw panewek głównych w bloku, które zostało zlecone J. K. (1), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) z siedzibą w Ł.. W ramach naprawy powód zamontował między innymi zakupione u pozwanego nowe koło pasowe wału korbowego z tłumikiem drgań. W trakcie używania pojazdu, w lipcu 2009 roku uszkodzeniu uległa część gumowa tłumika drgań w kole pasowym wału karbowego silnika. W związku z powyższym powód zgłosił reklamację, która została uznana przez pozwanego. Pozwany dostarczył powodowi nowe koło pasowe, które zostało zamontowane w silniku. Dalej powód wskazywał, że po krótkiej eksploatacji, 25 sierpnia 2008 roku, doszło do kolejnej awarii pojazdu. Panewki główne wału korbowego na pierwszym, licząc od strony rozrządu, czopie głównym wysunęły się z łoża w bloku i pokrywie, w wyniku czego uległy zniszczeniu. Powód poinformował o zdarzeniu pozwanego oraz J. K. (1). Jednocześnie powód powołał rzeczoznawcę, który przeprowadził oględziny pojazdu stwierdzając, że doszło do obrócenia i wysunięcia się dwóch półpanewek głównych wału korbowego z pierwszego czopa wału. Panewki uległy dalszemu odkształceniu i zniszczeniu, dostając się pod koła zębate napędu rozrządu. Pismem z 01 września 2009 roku pozwany poinformował powoda, że uszkodzenie pozostaje bez związku z uszkodzeniem tłumika drgań. 07 września 2009 roku, po uprzednim powiadomieniu pozwanego, dokonana została z udziałem rzeczoznawcy rozbiórka silnika w spornym pojeździe. Pozwany nie stawił się na oględziny silnika.

Powód podkreślał, iż przyczyną awarii silnika w pojeździe było występowanie podwyższonego poziomu drgań, które wywołane było wadliwym, wynikłym ze złej jakości elementów gumowych, działaniem tłumika w kole pasowym wału korbowego. W ocenie powoda wskazują na to charakter stwierdzonych uszkodzeń pierwszego czopu głównego wału korbowego oraz odkształcenia przylegania pierwszej pokrywki panewki głównej do bloku. Mając powyższe na względzie, pismem z 28 września 2009 roku powód poinformował pozwanego o dokonanych oględzinach i ustaleniach rzeczoznawcy oraz wezwał do dokonania naprawy silnika w terminie do 20 października 2009 roku. W piśmie tym powód wskazał, iż zmuszony jest wynająć samochód zastępczy.

Powód wskazywał, że koszty naprawy uszkodzonego silnika wynoszą 28.400 zł netto i składają się na nie: koszt zakupu nowego bloku silnika M. – 17.000 zł, koszt zakupu wału głównego silnika – 5.000 zł, koszt zakupu panewek wału – 800 zł, koszt zakupu uszczelek i oleju silnikowego – 1.100 zł oraz koszt robocizny – 4.500 zł. Ponadto powód podniósł, że uszkodzony autobus wykorzystywany był przez niego do realizacji umowy zawartej z Gminą W. na obsługę linii W.-C.. Umowa ta została zawarta w ramach konsorcjum zawiązanego 02 czerwca 2008 roku przez powoda z (...) Spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą we W.. Powód zaznaczał, że z uwagi na zaistniałą awarię, nie miał możliwości realizacji przedmiotowego kontraktu w okresie od 28 sierpnia 2009 roku do 31 października 2009 roku. Średni miesięczny przychód obliczony za okres czterech miesięcy poprzedzających awarię, uzyskiwany z tytułu realizacji umowy z Gminą W. przy wykorzystaniu uszkodzonego pojazdu, wedle wyliczeń powoda, wynosi 47.562,60 zł. Po odjęciu kosztów uzyskania przychodu, średni miesięczny dochód wynosi 22.825,94 zł. Tym samym wysokość odszkodowania dochodzonego tytułem utraconych korzyści za okres 2,1290 miesiąca (2 pełne miesiące i 4 dni w sierpniu 2009 roku) wynosi 48.596,43 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz każdego z nich kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie pozwani w pierwszej kolejności podkreślali, że współpraca handlowa między powodem a pozwanym ad 1 rozpoczęła się znacznie wcześniej, aniżeli od opisanej w pozwie transakcji i przebiegała ona poprawnie, bez żadnych konfliktów. Z uwagi na dobre relacje handlowe między stronami, pozwany ad 1 przyjął zwrócony przez powoda tłumik drgań wału korbowego, wystawiając korektę do faktury VAT z 01 kwietnia 2009 roku. Pozwani zaznaczali jednak, że zwrotu należności nie dokonano w związku z reklamacją, albowiem od samego początku spółka kwestionowała zasadność zgłoszonych przez powoda zastrzeżeń co do jakości zakupionego przez niego tłumika. Pozwani potwierdzili fakt dokonania na rzecz powoda sprzedaży części zamiennych objętych specyfikacją faktur numer (...) z 29 stycznia 2009 r., numer (...) z 01 kwietnia 2009 r., numer (...) z 30 lipca 2009 r. Stanowczo zaprzeczyli jednak, aby wymieniony przez nich element w postaci tłumika drgań wału korbowego był wadliwy i stał się przyczyną awarii silnika autobusu marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Pozwani zarzucali, że powód nie wykazał istnienia przesłanki nienależytego wykonania przez pozwanego ad 1 zobowiązania wynikającego z zawartej 01 kwietnia 2009 roku umowy sprzedaży, ani związku przyczynowego między poniesioną szkodą a zakupem części zamiennej u pozwanego ad 1. Zdaniem pozwanych, powód nie wykazał nadto wysokości poniesionej szkody.

Pozwani w szczególności zwracali uwagę na to, że wymiana tłumika zakupionego 01 kwietnia 2009 roku nie wynikała z reklamacji, lecz została wydana na prośbę pracownika powodowej spółki. Nawet jednak przyjmując, że w tym przypadku reklamacja została zgłoszona, pozwani podnosili, że na pewno nie doszło do reklamacji w przypadku kolejnej wymiany tłumika, która miała miejsce 30 lipca 2009 roku.

W dalszej kolejności pozwani zakwestionowali treść prywatnej opinii rzeczoznawcy z zakresu mechaniki pojazdowej, K. M. (1), która została przeprowadzona na zlecenie powoda. Pozwani wskazywali, że opinia ta została sporządzona na podstawie oględzin silnika już po jego wymontowaniu z pojazdu, bez sprawdzenia pozostałych elementów współpracujących z silnikiem. Autor opinii nie wskazał w niej między innymi dlaczego wykluczył błędy w obrocie kadłuba jako potencjalne przyczyny wysunięcia się panewek i przyczyny awarii, a także całkowicie pominął analizę poprzednich awarii tłumików, a zwłaszcza przyczyn, które zmusiły powoda do podjęcia remontu silnika autobusu jeszcze na początku 2009 roku. Niezależnie od poczynionych uwag odnośnie treści załączonej do pozwu opinii pozwani podkreślali, że nawet gdyby przyjąć, że sprzedana przez nich część zamienna spowodowała szkodę w pojeździe powoda, (...) spółka jawna (...) nie jest jej producentem. Sprzedawane przez pozwanego ad 1 części zamienne, w tym tłumik drgań zakupiony przez powoda, zamawiane są bezpośrednio u producenta M. (...) i (...) GmbH z siedzibą w B..

W odpowiedzi na pozew pozwani zakwestionowali nadto istnienie związku przyczynowego pomiędzy faktem zakupu rzekomo wadliwej części zamiennej przez powoda, a opisywaną w pozwie szkodą, to jest kosztami naprawy silnika i utraconymi korzyściami. Konieczność i zakres napraw niezbędnych do wykonania po awarii autobusu powoda nie została potwierdzona w treści załączonej do pozwu opinii rzeczoznawcy. W ocenie pozwanych brak jest również podstawowych dowodów na okoliczność wysokości i rozmiaru szkody poniesionej przez powoda. W szczególności pozwani zarzucali, że powód nie przedstawił dokumentów źródłowych, potwierdzających wysokość poniesionych lub potencjalnych kosztów naprawy w wysokości wyliczonej na kwotę 28.400 zł. Dalej pozwani podnosili, że powód nie wykazał również straty poniesionej za okres rzekomego braku możliwości realizowania kontraktu z Gminą W., to jest za okres od 28 sierpnia 2009 roku do 31 października 2009 roku, w tym samego faktu przerwy w realizacji umowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy:

Powód (...) Spółka z o.o. z siedzibą we W. na podstawie umowy z 31 października 2007 roku zawartej z P. M., dzierżawił autobus marki M. (...), rok produkcji 1996, o numerze rejestracyjnym (...) i numerze nadwozia (...). Pojazd ten został nabyty przez wydzierżawiającego jako używany, w serwisie (...) w Niemczech. W dacie zakupu autobus był sprawny. Od 2010 roku pojazd ten jest własnością powoda.

(dowód: umowa dzierżawy z 31.10.2007 r. k. 36-37,

aneks numer (...) z 30.12.2007 r. k. 38,

upoważnienie z 26.08.2009 r. k. 39

zeznania świadka W. F. k. 234-235

przesłuchanie w charakterze powoda prezesa zarządu K. D. k. 299)

W czasie użytkowania przez powoda autobusu M. (...), w pojeździe tym wykonywane były bieżące naprawy, takie jak wymiana głowic, wymiana wtryskiwaczy oraz remont głowic. Na początku 2009 roku mechanicy zatrudnieni u powoda rozpoczęli generalny remont silnika autobusu. Spółka zakupiła nowy wał korbowy, panewki, uszczelki, uszczelniacze, tłoki i pierścienie. Przy podjęciu próby składania silnika okazało się, że w bloku wyciągnięte są gwinty oraz nie ma możliwości dociągnięcia wału. W lutym 2009 roku powód zlecił J. K. (1), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) w Ł. wykonanie remontu silnika autobusu M. (...), polegającego na osiowaniu bloku kadłuba silnika. Do warsztatu w Ł. powód dostarczył zakupione wcześniej części, w tym: blok silnika – kadłub, panewki główne i nowy wał korbowy. W warsztacie w Ł. dokonano osadzenia wału razem z montażem korpusu silnika. W pozostałym zakresie silnik został złożony oraz zamontowany w pojeździe w warsztacie powoda.

(dowód: faktura VAT numer (...) z 11.02.2009 r. k. 40,

zeznania świadka M. K. (1) k. 263-266,

zeznania świadka W. F. k. 234-235,

zeznania świadka J. K. (1) k. 280-283,

zeznania świadka K. M. (1) k.177-178,

przesłuchanie w charakterze powoda prezesa zarządu K. D. k. 299)

W ramach przeprowadzonego w 2009 roku remontu silnika autobusu M. (...) zamontowany został nowy wał korbowy, łożyska główne i korbowodowe. Powód zdecydował się również na wymianę nowego tłumika drgań wału korbowego, gdyż część ta była wprawdzie sprawna, ale znacznie wyeksploatowana. W tym celu, 01 kwietnia 2009 roku, powód nabył u pozwanego ad 1 (...) Spółka jawna z siedzibą we W., tłumik drgań wału korbowego za cenę 2.349,72 zł. Przed datą opisanej transakcji powód kilkakrotnie zaopatrywał się u pozwanego ad 1 w części zamienne do użytkowanego autobusu.

Sprzedawane przez pozwanego ad 1 części zamienne, w tym tłumik drgań zakupiony przez powoda, zamawiane były przez spółkę bezpośrednio u producenta M. (...) i (...) GmbH z siedzibą w B..

(dowód: faktura VAT numer (...) z 01.04.2009 r. k. 41,

rachunek eksportowy numer (...) z 29 lipca 2009 r. k. 144-153 wraz z tłumaczeniem k. 194-196,

przesłuchanie pozwanego J. B. k. 301)

W trakcie używania pojazdu, w lipcu 2009 roku, kierowca autobusu zgłosił powodowi awarię pojazdu, wskazując, że podczas jazdy słyszalne są stuki silnika. Od momentu wystąpienia awarii do czasu odstawienia przez kierowcę pojazdu do warsztatu powoda upłynęło kilka godzin, w czasie których autobus przejechał trasę około 200 km. Po sprawdzeniu silnika stwierdzono, że uszkodzeniu uległa część gumowa tłumika drgań w kole pasowym wału karbowego silnika. W związku z powyższym powód zwrócił się do pozwanego ad 1 o wymianę uszkodzonego tłumika. Na prośbę powoda pozwany ad 1 wymienił uszkodzony tłumik na nowy, który następnie został zamontowany w silniku autobusu. W związku z dokonanym zwrotem zakupionego towaru, pozwany ad 1 wystawił korektę faktury VAT numer (...) do faktury z 01 kwietnia 2009 roku numer (...).

(dowód: faktura VAT numer (...) z 30 lipca 2009 r. k. 44,

korekta faktury VAT numer (...) z 07 sierpnia 2009 r. k. 45,

zeznania świadka J. Z. k. 266-267,

zeznania świadka W. F. k. 234-236,

zeznania świadka M. K. (2) k. 267-268,

przesłuchanie pozwanego ad 1 J. B. k. 301-302,

przesłuchanie pozwanego ad 2 J. R. k. 303-304)

Po krótkiej dalszej eksploatacji autobusu w sierpniu 2009 roku doszło do awarii silnika. Panewki główne wału korbowego na pierwszym czopie głównym, liczonym od strony rozrządu, wysunęły się z łoża w bloku i pokrywie, ulegając odkształceniu i zniszczeniu.

(dowód: opinia biegłego sądowego P. Z. k. 387-391,

zeznania świadka W. F. k. 234-236, zeznania świadka M. K. (1) k. 263-266,

zeznania świadka M. K. (2) k. 267-268,

przesłuchanie w charakterze powoda prezesa zarządu K. D. k. 297-300)

Pismem z 28 sierpnia 2009 roku powód poinformował (...) spółkę jawną z siedzibą we W. o wystąpieniu awarii silnika autobusu M. (...). Jednocześnie powód zaznaczył, że w związku z uszkodzeniem tłumika drgań wału korbowego, który reklamowany był wcześniej u pozwanego ad 1, przeprowadzone zostaną oględziny silnika pojazdu, celem ustalenia przyczyn zaistniałej awarii. Powód wyznaczył pozwanemu ad 1 termin do 02 września 2009 roku, na uzgodnienie daty oględzin oraz przekazanie informacji odnośnie uczestnictwa przedstawiciela pozwanej spółki w tych oględzinach.

Pismo o analogicznej treści powód wystosował do J. K. (1), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) w Ł., który na początku 2009 roku przeprowadzał remont silnika autobusu M. (...).

(dowód: pismo powoda z 27 sierpnia 2009 r. wraz z dowodem nadania faksem k. 42-43,

pismo powoda z 28 sierpnia 2009 r. k. 46)

W odpowiedzi na powyższe pismo, pozwany ad 1 poinformował powoda, że wysunięcie panewki głównej wału korbowego silnika nie miało związku przyczynowego z uszkodzeniem tłumika drgań.

(dowód: pismo pozwanego ad 1 z 01 września 2009 r. k. 47)

W piśmie z 03 września 2009 roku powód zawiadomił powoda, iż 07 września 2009 roku, o godzinie 08.30, przystąpi do demontażu silnika autobusu M. (...), w obecności rzeczoznawcy. Pismo to pozwany ad 1 otrzymał 07 września 2009 roku.

(dowód: pismo powoda z 03 września 2009 r. wraz z dowodem nadania k. 48-49,

pozwanego ad 2 J. B. k. 301)

W celu wyjaśnienia przyczyny zaistniałej awarii, 07 września 2009 roku, przeprowadzono w warsztacie powoda demontaż i rozebranie silnika. Oględziny odbyły się z udziałem powołanego przez powoda rzeczoznawcy samochodowego K. M. (1), a także w obecności J. K. (1), który stawił się z rzeczoznawcą F. S.. W dacie oględzin silnik był już częściowo rozmontowany – miał zdemontowaną pokrywę napędu rozrządu, tłumik drgań z kołami pasowymi i miskę olejową, w której znajdowało się dużo zgniecionych elementów i drobin opiłków metalowych. Ponadto z silnika była już wyjęta półpanewka z pierwszego czopa łożyska głównego, która była zgnieciona, miała wyraźne odciski zębów. Zdemontowany wcześniej tłumik drgań był w dobrym stanie technicznym. W trakcie oględzin poinformowano obecnych o wcześniejszej wymianie tłumika drgań, zakupionego u pozwanego ad 1.

Podczas oględzin 07 września 2009 roku wymontowane zostały z silnika dalsze części, zostały między innymi odkręcone pokrywy łożysk głównych i niektóre pokrywy korbowodowe, w celu sprawdzenia, czy nie zostały uszkodzone panewki. Następnie przeprowadzona została analiza zakresu uszkodzeń czopu wału korbowego.

(dowód: zeznania świadka M. K. (1) k. 263-266,

zeznania świadka K. M. (1) k. 177-178,

zeznania świadka F. S. elektroniczny protokół rozprawy z 11 kwietnia 2012 r. 00:03:50 do 00:45:00,

przesłuchanie w charakterze powoda prezesa zarządu K. D. k. 299-300)

Na zlecenie powoda rzeczoznawca samochodowy K. M. (1) sporządził opinię dotyczącą stanu technicznego silnika po awarii, jak miała miejsce w sierpniu 2009 roku. W opinii tej rzeczoznawca stwierdził, że silnik w autobusie miejskim M., o numerze rejestracyjnym (...), uległ awarii na skutek zatarcia, obrócenia się i wysunięcia półpanewek głównych wału korbowego na pierwszym czopie, licząc od strony rozrządu. Panewki po wysunięciu się z pierwszego czopu dostały się pod koła zębate napędu rozrządu i uległy dalszemu przekształceniu i zniszczeniu. Na skutek obrotu panewek i ich wysunięciu zniszczeniu uległ blok silnika w miejscu osadzenia pierwszego czopu głównego. Rzeczoznawca stwierdził, iż charakter uszkodzenia czopu głównego wału korbowego oraz odkształcenia przylegania pierwszej pokrywy panewki głównej do bloku wskazują na występowanie podwyższonego poziomu drgań, które było wywołane wadliwym działaniem tłumika (zła jakość elementów gumowych) w kole pasowym wału korbowego.

(dowód: ocena stanu technicznego silnika po awarii sporządzona przez rzeczoznawcę samochodowego K. M. (1) k. 50-53,

zeznania świadka K. M. (1) k.177-178,

dokumentacja zdjęciowa k. 338,

zeznania świadka F. S. elektroniczny protokół rozprawy z 11 kwietnia 2012 r. 00:03:50 do 00:45:00)

Po przeprowadzeniu oględzin pojazdu, J. K. (1), prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P. P.H.U. (...) w Ł., zlecił rzeczoznawcy samochodowemu sporządzenie prywatnej opinii dotyczącej przyczyn awarii silnika, która miała miejsce w sierpniu 2009 r. Rzeczoznawca F. S. uznał, iż uszkodzenie powstało na skutek jazdy samochodem z niesprawnym tłumikiem drgań skrętnych, który wywołał dodatkowe, niekontrolowane obciążenie na wał drgania i doprowadził do wybicia oraz zniszczenia panewki. W swojej opinii rzeczoznawca stwierdził, że osiowanie wału korbowego, przeprowadzone w zakładzie J. K. (1), było prawidłowe.

(dowód: zeznania świadka F. S. elektroniczny protokół rozprawy z 11 kwietnia 2012 r. 00:03:50 do 00:45:00,

dokumentacja zdjęciowa k. 338)

Pismem z 28 września 2009 roku powód poinformował pozwanego ad 1 o przeprowadzeniu oględzin silnika autobusu M. (...) z udziałem rzeczoznawcy K. M. (1). Powód wskazał, iż uszkodzenia pierwszego czopu głównego wału korbowego oraz odkształcenia przylegania pierwszej pokrywy panewki głównej do bloku wskazują na występowanie podwyższonego poziomu drgań, które było wywołane wadliwym działaniem tłumika w kole pasowym wału karbowego.

Zarzucając pozwanemu ad 1, iż sprzedany przez niego tłumik drgań, był wadliwy, powód wezwał spółkę do naprawienia powstałej szkody, poprzez dokonanie naprawy uszkodzonego silnika w terminie do 20 października 2009 roku.

W związku z bezskutecznym upływem wyznaczonego terminu do naprawy silnika, w piśmie z 20 października 2009 roku powód poinformował pozwanego ad 1 o zamiarze skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

(dowód: pismo powoda z 28 września 2009 r. k. 55,

pismo powoda z 20 października 2009 r. k. 56)

Pismem z 02 grudnia 2009 roku powód wezwał (...) spółkę jawną z siedzibą we W. do zapłaty kwoty 76.998, 43 zł, w tym kwoty 28.400 zł tytułem kosztów naprawy uszkodzonego silnika oraz kwoty 48.596,43 zł tytułem odszkodowania za utracone przez powoda korzyści, w związku z niemożliwością realizacji w okresie od 28 sierpnia 2009 r. do 31 października 2009 r. kontraktu zawartego z Gminą W. na obsługę linii W.-C..

(dowód:wezwanie do zapłaty z 02 grudnia 2009 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 57-59)

W związku z treścią żądań wysuwanych przez powoda, pozwany ad 1 w grudniu 2009 roku zwrócił się do producenta autobusów i pojazdów marki M. i N. z zapytaniem, czy przyczyną zgłaszanej przez powoda awarii może być zakupiony u pozwanego i zamontowany w pojeździe powoda tłumik. W odpowiedzi na powyższe zapytanie przedstawiciel producenta wyjaśnił, że opisany przypadek awarii tłumika drgań skrętnych wału korbowego występuje bardzo rzadko, ma najczęściej przyczynę w niewłaściwej obsłudze pojazdu, w tym: regulacji napięcia pasków, zbyt dużym obciążeniu napędu pasowego, nierównomierności biegu silnika – luzy na kołach rozrządu, kole zamachowym, awaryjnej pracy odbiorników napędzanych przekładnią pasową z wału korbowego. W przypadku zaistniałym po wykonaniu remontu, zdaniem producenta, należałoby zbadać, czy była wykonywana naprawa wału karbowego, wał był wyważany, czy była naprawa rozrządu, czy użyto przy naprawie nowych elementów załączonych wszędzie tam, gdzie jest to wymagane.

(dowód: korespondencja mailowa z 09.12.2009 r. k. 148-149)

Przyczyną awarii autobusu M. (...)o numerze rejestracyjnym (...), była wadliwie przeprowadzona naprawa główna silnika. W ramach prowadzonego remontu nie zostało zlecone wykonanie regeneracji gwintów (tulejowania). Po wykonaniu osiowania wału w warsztacie w Ł., mechanicy powoda, wbrew zaleceniom, nie wykonali czynności polegających na rozebraniu motoru, wymyciu jego elementów i ich ponownym złożeniu. Gdyby czynności te wykonano, w trakcie ponownego montażu wału korbowego do bloku cylindrów, można by było zauważyć, że gwinty mocujące pokrywy nie zostały zregenerowane. Silnik po naprawie głównej pracował w stanie awaryjnym, kwestią czasu było poluzowanie się którejś ze śrub pokryw łożysk głównych wału. Uszkodzenie koła pasowego wału korbowego mogło przyczynić się do przyspieszenia awarii; szybciej mogło nastąpić poluzowanie śrub mocujących pierwszą podporę wału. Pomimo, że koło pasowe zostało wymienione na nowe, powstał luz między pokrywą, a wkładami łożysk ślizgowych, który nie był w stanie utrzymać zamka łożysk głównych w otworach. Dalszym etapem awarii było obrócenie się półpanewek głównych pierwszego czopu wału korbowego i wysunięcie się ich w stronę kół zębatych rozrządu. Przedostanie się fragmentów łożyska do zazębienia kół zębatych napędu rozrządu spowodowało ich zniszczenie.

(dowód: opinia biegłego sądowego P. Z. k. 387-391,

opinia uzupełniająca biegłego sądowego P. Z. k. 406-407,

dokumentacja zdjęciowa k. 54, 338-340)

Przywrócenie silnika autobusu M. (...) o numerze rejestracyjnym (...) do stanu sprzed awarii wymaga wymiany następujących jego elementów: bloku cylindrów, wału korbowego, łożysk głównych wału oraz uszczelek. Biorąc pod uwagę zakres uszkodzeń pojazdu, przy uwzględnieniu części oryginalnych i stawek za roboczogodziną w nieautoryzowanych warsztatach naprawczych, koszt naprawy autobusu powoda wynosi 28.574 zł brutto.

(dowód: opinia biegłego sądowego P. Z. k. 387-391,

opinia uzupełniająca biegłego sądowego P. Z. k. 406-407,

kalkulacja naprawy k. 392-393)

Autobus M. (...) numer rejestracyjny (...) wykorzystywany był przez powoda do świadczenia usług przewozowych w ramach miejskiego autobusowego transportu zbiorowego organizowanego przez Gminę W. na terenie W. oraz Gminy C. (obsługa linii numer (...) i (...)). Usługi te powód świadczył w ramach realizacji umowy zawartej z Gminą W.. Stroną tego kontraktu było konsorcjum zawiązane 02 czerwca 2008 roku przez powoda z (...) spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą we W.. Z uwagi na zaistniałą awarię, powód nie miał możliwości realizacji zawartego kontraktu w okresie od 28 sierpnia 2009 roku do 31 października 2009 roku. Po awarii powód zakupił i zamontował w pojeździe nowy silnik. W listopadzie 2009 roku autobus został oddany do użytku.

(dowód: (dowód: umowa (...) z 06 listopada 2008 r. k. 60-73,

umowa konsorcjum z 02 czerwca 2008 r. k. 74-77,

aneks numer (...) z 22 sierpnia 2008 roku do umowy konsorcjum z 02 czerwca 2008 r. k. 77,

przesłuchanie w charakterze powoda prezesa zarządu K. D. k. 299-300)

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. domagał się zasądzenia solidarnie od pozwanych (...) Spółki jawnej z siedzibą we W., J. B. i W. R. kwoty 76.996,43 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 10 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy sprzedaży części zamiennej do silnika autobusu M. (...) numer rejestracyjny (...). Na dochodzone pozwem roszczenie składały się kwota 28.400 zł tytułem kosztów naprawy uszkodzonego silnika oraz kwota 48.596,43 zł tytułem odszkodowania za utracone przez powoda korzyści, w związku z niemożliwością wykorzystania przedmiotowego pojazdu do prowadzenia działalności gospodarczej.

Na uzasadnienie zgłoszonych w pozwie roszczeń powód powoływał się na wykonaną na jego zlecenie prywatną opinię rzeczoznawcy samochodowego K. M. (1), z której wynikało, iż przyczyną awarii silnika autobusu M. (...), która miała miejsce w sierpniu 2009 roku, było występowanie podwyższonego poziomu drgań, które wywołane zostało wadliwym, wykonanym ze złej jakości elementów gumowych, działaniem tłumika drgań w kole pasowym wału korbowego. Tłumik ten, co na gruncie rozpoznawanej sprawy nie było kwestionowane, nabyty został przez powoda u pozwanego ad 1.

W odpowiedzi na pozew pozwani w całości zakwestionowali wskazaną przez powoda przyczynę zaistniałej awarii silnika autobusu użytkowanego przez powoda. W szczególności podważyli treść dołączonej do pozwu opinii rzeczoznawcy, zarzucając, iż jest ona nierzetelna, zaś dokonana w niej ocena stanu technicznego silnika została przeprowadzona pobieżnie, bez wnikliwej analizy wszystkich elementów współpracujących z silnikiem.

Przechodząc do oceny merytorycznej zgłoszonego w pozwie roszczenia, na wstępie wypada podkreślić, że jego podstawę prawną stanowiły przepisy art. 535 k.c. w związku z art. 471 k.c. Z treści pozwu jednoznacznie wynikało bowiem, iż formułowane przez powoda żądanie nie zostało oparte na przepisach o rękojmi, lecz ogólnych przepisach kodeksu cywilnego, regulujących odpowiedzialność kontraktową z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania. Zasadność zgłoszonego roszczenia należało zatem rozstrzygnąć w oparciu o treść art. 471 k.c., który stanowi, że dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba, że nie wykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Powołany przepis wprowadza trzy zasadnicze przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej dłużnika. Są nimi: fakt niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (1), którego skutkiem jest powstanie szkody (2) oraz istnienie adekwatnego związku przyczynowego, w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. (3). Dodać przy tym należy, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania musi być spowodowane okolicznościami, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność.

Zgodnie z regułą dowodową wyrażoną w art. 6 k.c., dochodzenie przez wierzyciela roszczenia odszkodowawczego wymaga, aby wykazał on w procesie okoliczności, z których wywodzi on korzystne dla siebie skutki prawne. Na powodzie spoczywa zatem ciężar wykazania istnienia zobowiązania, faktu powstania szkody, działania lub zaniechania dłużnika, z którego ta szkoda wynikła oraz istnienia związku przyczynowego pomiędzy nienależytym działaniem dłużnika, a powstałą szkodą. Dłużnika natomiast obciąża ciężar ewentualnego udowodnienia faktu, iż powstała szkoda jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy bezsporne było, że powód w kwietniu 2009 roku po raz pierwszy nabył u pozwanego ad 1 – (...) Spółki jawnej z siedzibą we W. tłumik drgań wału korbowego, który zamontowany został w autobusie marki M. (...), użytkowanym wówczas przez powoda na podstawie umowy dzierżawy. W związku z uszkodzeniem zakupionej części, w lipcu 2009 roku pozwany ad 1, na prośbę powoda, przyjął zwrócony przez niego tłumik drgań, wystawiając 07 sierpnia 2009 roku korektę do faktury VAT z 01 kwietnia 2009 roku. Nadmienić w tym miejscu wypada, iż wbrew stanowisku powoda, samo dokonanie wymiany towaru nie nastąpiło w ramach reklamacji. Powód bowiem nie przedłożył żadnych dokumentów, z których wynikałoby, iż w stosunku do niego wdrożony został tryb reklamacyjny, którego następstwem była wymiana uszkodzonego towaru. Jak wynika z przesłuchania pozwanych J. B. i W. R., spółka (...) nigdy nie zgłaszała reklamacji zakupionego w kwietniu 2009 roku tłumika drgań. Odnośnie zwrotu spornej części zamiennej nie został sporządzony protokół reklamacyjny, zawierający wymagane dane, dotyczące pojazdu, w którym tłumik został umiejscowiony oraz ewentualnych przyczyn powstałego uszkodzenia. Jednocześnie nadmienić wypada, iż okoliczności, w jakich doszło do pierwszej wymiany towaru, a więc to, czy nastąpiła ona w trybie reklamacji, czy nie, nie mają znaczenia dla sprawy o tyle, że do spornej awarii silnika doszło już po zamontowaniu w nim nowego tłumika drgań wału korbowego, który nabyty został przez powoda od pozwanej spółki w lipcu 2009 roku, w ramach opisanej wyżej wymiany towaru.

Jak wskazano na wstępie, odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanych za powstanie awarii silnika pojazdu marki M. (...), powód upatrywał w sprzedaży przez spółkę wadliwej części zamiennej w postaci tłumika drgań wału korbowego. Na potwierdzenie związku sprzedanego przez pozwanego tłumika drgań z powstaniem uszkodzenia silnika, powód powołał się na sporządzoną na jego zlecenie prywatną opinię rzeczoznawcy samochodowego K. M. (1). W opinii tej jednoznacznie stwierdzono, że charakter uszkodzenia czopu głównego wału korbowego oraz odkształcenia przylegania pierwszej pokrywy panewki głównej do bloku wskazują na występowanie podwyższonego poziomu drgań, które było wywołane wadliwym działaniem tłumika w kole pasowym wału korbowego.

Pomijając wartość dowodową przedłożonej ekspertyzy, która będąc opinią prywatną, może być traktowana jedynie jako wyjaśnienia strony, stanowiące poparcie jej stanowiska ( vide wyrok Sądu Najwyższego z 11 czerwca 1974 roku, sygn. akt II CR 260/74, LEX numer 7517), w ocenie Sądu nie sposób przyjąć, by zawarte w jej treści ustalenia i wnioski, były prawidłowe.

W szczególności wskazać należy, że formułując zasadniczy wniosek opinii, dotyczący wadliwości działania tłumika drgań, z uwagi na jego „złą jakość elementów gumowych”, biegły powołał się na fakt wcześniejszej „reklamacji” uszkodzonego tłumika, rzekomo uwzględnionej przez pozwanego ad 1. Przytoczona wyżej argumentacja, mająca potwierdzać wadliwość zakupionego u pozwanego ad 1 towaru oraz jego wpływ na powstanie awarii, zdaniem Sądu całkowicie dyskwalifikuje przedłożoną przez powoda opinię, którą uznać należy jako nierzetelną oraz opartą na błędnych założeniach, które w żaden sposób nie zostały potwierdzone przeprowadzonymi przez rzeczoznawcę badaniami. Jednocześnie nadmienić wypada, iż wywodzenie przez autora opinii wniosku o złej jakości tłumika drań jedynie z faktu, iż wcześniej część ta była wymieniana przez powoda, stanowi uproszczenie, przesądzające zarazem o wadliwości sporządzonej ekspertyzy. Sąd podziela również zarzuty podnoszone przez pozwanych, iż dołączona do pozwu opinia prywatna ma charakter pobieżny, albowiem w jej treści rzeczoznawca nie wskazał, dlaczego wykluczył błędy w obróbce kadłuba jako potencjalne przyczyny wysunięcia się panewek i przyczyny awarii, a także całkowicie pominął analizę przyczyn oraz zakresu przeprowadzonego przez powoda na początku 2009 roku remontu głównego silnika autobusu.

Wątpliwości odnośnie zakresu przeprowadzonego badania silnika nie usuwają również zeznania przesłuchanego w charakterze świadka rzeczoznawcy K. M. (1), który na rozprawie wyjaśniał, iż powód poinformował go w trakcie oględzin o tym, że reklamacja dotycząca wadliwego koła pasowego została przyjęta, co pozwoliło mu stwierdzić, że układ tłokowo-korbowy silnika nie był prawidłowo wyrównoważony. Jednocześnie świadek przyznał, iż „nie widział i nie badał tego wadliwego koła”.

Ustalając przyczyny awarii silnika autobusu M. (...) numer rejestracyjny (...), Sąd w całości oparł się na opinii biegłego rzeczoznawcy motoryzacyjnego P. Z., której wnioski zostały uzupełnione i doprecyzowane w opinii uzupełniającej z 12 listopada 2013 roku. Z treści powyższych opinii wynikało, że bezpośrednią przyczyną awarii autobusu M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), była wadliwie przeprowadzona naprawa główna silnika. Wniosek ten wprawdzie może się wydać nieco ogólny, jednakże w dalszej części opinii biegły szczegółowo uzasadnił swoje stanowisko, wskazując na poszczególne etapy rozwoju awarii silnika oraz jej skutki. Opierając się na zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w tym dokumentacji fotograficznej przedłożonej przez powoda (k. 54) oraz zeznaniach świadków, biegły ustalił, że remont główny silnika, przeprowadzony w styczniu 2009 roku był niekompletny albowiem nie zostało zlecone wykonanie regeneracji gwintów (tulejowania). Ponadto biegły wskazał, że wbrew zaleceniom mechaników z warsztatu z Ł., przekazany powodowi silnik po osiowaniu nie został rozebrany na części, wymyty i ponownie złożony. Tymczasem wykonanie tych czynności, wedle biegłego, pozwoliłoby na uniknięcie awarii, do której doszło. Przy ponownym składaniu silnika można by było zauważyć, że gwinty mocujące pokrywy nie zostały zregenerowane. W tej sytuacji powód mógłby zlecić uzupełnienie remontu silnika. Dalej biegły wskazał, że silnik po naprawie głównej pracował w stanie awaryjnym, zaś skutkiem braku regeneracji gwintów było poluzowanie się śrub pokryw łożysk głównych wału. W swojej opinii biegły jednoznacznie stwierdził, że rozwulkanizowanie koła pasowego wału korbowego nie przyczyniło się do spowodowania uszkodzenia silnika. Mogło się ono jedynie przyczynić do przyspieszenia poluzowania śrub podpory łożyska głównego na skutek niewyrównoważenia mas wirujących uszkodzonego koła pasowego. Przy prawidłowo zmontowanym złączu śrubowym podpory wału korbowego, rozwulkanizowanie koła pasowego nie miałoby wpływu na zaistnienie awarii.

W ocenie Sądu opisana wyżej opinia biegłego sądowego P. Z. została sporządzona w sposób staranny i rzeczowy, zaś poczynione przez biegłego ustalenia i wnioski końcowe są w pełni jasne i logiczne. Zdaniem Sądu, wbrew stanowisku powoda, w opinii tej biegły w sposób wyczerpujący wypowiedział się odnośnie zagadnień objętych tezą dowodową, szczegółowo opisując zakres uszkodzeń przedmiotowego silnika oraz przyczyny wystąpienia awarii. Jednocześnie Sąd przyjął, iż sformułowane przez powoda zarzuty do sporządzonej opinii, zmierzające do podważenia jej waloru dowodowego w sprawie, były całkowicie bezzasadne. Obok argumentów niemerytorycznych, dotyczących zwięzłości opinii oraz przewlekłości w jej sporządzeniu, powód zasadniczo podniósł jeden zarzut odnośnie tejże opinii, a mianowicie dotyczący braku przeprowadzenia przez biegłego oględzin uszkodzonego silnika. W przekonaniu Sądu, wydanie przedmiotowej opinii wyłącznie na podstawie akt sprawy, wbrew stanowisku powoda, nie miało wpływu na prawidłowość poczynionych przez biegłego ustaleń i wniosków końcowych. W pierwszej kolejności należy podzielić pogląd pozwanych, iż wobec znacznego upływu czasu od daty spornej awarii silnika oraz przechowywania uszkodzonych części w bliżej nieznanych warunkach, bez należytego zabezpieczenia, dokonanie oględzin silnika przez biegłego byłoby niemiarodajne dla wydania zleconej przez Sąd opinii. Niezależnie od powyższego zauważyć trzeba, iż powód złożył do akt sprawy obszerną dokumentację zdjęciową (k. 54), na której widoczne są poszczególne elementy silnika. Załączone do pozwu zdjęcia są bardzo dobrej jakości, zauważalna jest na nich nawet struktura materiału fotografowanych elementów silnika. Podnieść dodatkowo wypada, że sam biegły w opinii uzupełniającej wskazał, iż dysponując tak obszerną i szczegółową dokumentacją zdjęciową, wykonaną niedługo po wystąpieniu awarii silnika spornego pojazdu, a także zeznaniami świadków, nie zachodziła potrzeba przeprowadzenia oględzin przedmiotowego silnika.

W dalszej kolejności warto nadmienić, iż wysunięte przez biegłego wnioski końcowe oraz towarzysząca im argumentacja w dużej mierze oparte zostały o zeznania świadków M. K. (1) oraz J. K. (1), którzy posiadali techniczną wiedzę dotyczącą ujawnionych uszkodzeń w pojeździe. Zeznania te Sąd ocenił jako wiarygodne, albowiem były logiczne i spójne, zaś ich treść niewątpliwie miała znaczenie dla oceny przyczyn zaistniałej awarii pojazdu powoda. Świadek J. K. (1) potwierdził na rozprawie, iż w ramach przeprowadzonego remontu silnika, który miał miejsce na początku 2009 roku, powód nie zlecił wykonania regeneracji gwintów. Remont ten ograniczał się do wykonania osiowania bloku kadłuba silnika, który został następnie przekazany powodowi. W pozostałym zakresie złożenie silnika i zamontowanie go w pojeździe wykonywane było w warsztacie powoda.

Istotną wartość dowodową miały również zeznania świadka M. K. (1), który między innymi wskazał na przyczyny przeprowadzenia remontu głównego silnika, wskazując, iż początkowo remont ten miał być przeprowadzony we własnym zakresie przez powoda, jednakże przy próbie składania elementów silnika okazało się, że w bloku wyciągnięte są gwinty i nie ma możliwości dociągnięcia wału. Wówczas zapadła decyzja o wysłaniu bloku z wałem do warsztatu w Ł., celem wytulejowania gwintów i wyosiowania wału w bloku. Świadek przyznał, że przy składaniu silnika nie zostało sprawdzone, czy wykonano regenerację gwintów.

Powołując się na treść przytoczonych zeznań świadka M. K. (1) zaznaczyć zarazem wypada, iż Sąd nie podziela stanowiska powoda, jakoby zachodziły wątpliwości co do wiarygodności tychże zeznań. W szczególności wiarygodności tej nie mogą podważyć przedłożone przez powoda dokumenty, dotyczące łączącej go z pozwanym umowy o pracę, która z inicjatywy powoda została rozwiązana przed upływem okresu, na który ją zawarto. Okoliczności te, zdaniem powodowej spółki, w powiązaniu z zachowaniem świadka, jakie miało miejsce przed rozprawą 09 września 2011 roku (które zostało opisane w protokole rozprawy), pozwalają uznać, iż świadek ten celowo zeznawał na niekorzyść powoda. Powyższe twierdzenia powoda oraz załączone przez niego dokumenty, w ocenie Sądu, nie mogą być uznane za wystarczające dla zdyskwalifikowania – tak istotnych dla sprawy – zeznań wymienionego świadka. Przede wszystkim uznać należy, iż powód nie wyjaśnił dostatecznie przyczyn ewentualnego konfliktu między spółką a świadkiem, samo zaś składanie zeznań niekorzystnych dla byłego pracodawcy, nie przesądza jeszcze o negatywnym nastawieniu świadka do strony, znajdującym wyraz w rzekomo nieprawdziwych twierdzeniach tejże osoby.

Z wymienionych powyżej względów, Sąd uznał, iż formułowane przez powoda zarzuty odnoszące się do zeznań złożonych przez świadka M. K. (1), były całkowicie bezpodstawne.

W świetle całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz poczynionych dotychczas rozważań Sąd stanął na stanowisku, iż przyczyną awarii silnika autobusu M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), była wadliwie przeprowadzona przez powoda naprawa silnika (w znaczeniu, w jakim opisuje to biegły sądowych w sporządzonej opinii), nie zaś zakupiona u powoda część zamienna w postaci tłumika drgań. Konsekwencją powyższego było przyjęcie, że pomiędzy zakupem od pozwanego ad 1 spornego tłumika drgań (którego wadliwości powód w niniejszym procesie nie wykazał), a poniesioną przez powoda szkodą majątkową nie zachodził adekwatny związek przyczynowy, uzasadniający odpowiedzialność pozwanych na zasadzie art. 471 k.c.

Z tych też przyczyn, niniejsze powództwo w całości podlegało oddaleniu.

Wobec nie wykazania przez powoda istnienia przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanych za szkodę, na rozprawie 28 listopada 2013 roku Sąd oddalił wniosek dowodowy powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości, na okoliczność ustalenia wysokości uzyskiwanych przez powoda miesięcznych dochodów z tytułu realizacji umowy z Gminą W. na obsługę linii W.-C., za pomocą uszkodzonego pojazdu. Uznając bowiem, iż powód nie wykazał swojego roszczenia względem pozwanych co do zasady, brak było podstaw do badania wysokości szkody, w zakresie utraconych przez stronę korzyści, wskutek niewykorzystania spornego pojazdu do prowadzenia działalności gospodarczej.

Oddaleniu podlegały nadto wnioski powoda o dopuszczenie dowodu z innego biegłego z zakresu techniki samochodowej, względnie z opinii instytutu naukowego oraz o przeprowadzenie dowodu z konfrontacji biegłego P. Z. ze świadkami K. M. (2) oraz F. S.. Jak już wspomniano powyżej, sporządzona przez biegłego sądowego P. Z. opinia wraz z opinią uzupełniającą wyczerpująco udzielała odpowiedzi na pytania Sądu postawione w tezie dowodowej, zaś zawarte w niej wnioski są jasne i zrozumiałe oraz zawierają stanowczą wypowiedź biegłego dotyczącą przyczyn zaistniałej awarii. W ocenie Sądu, zgromadzone w sprawie dowody, nie wymagały również przeprowadzenia wnioskowanej przez powoda konfrontacji biegłego ze świadkami, którzy sporządzali prywatne opinie na okoliczność stanu technicznego spornego silnika oraz przyczyn jego uszkodzenia. Zaznaczyć bowiem wypada, że sama rozbieżność zeznań i dokonanej przez świadków i biegłego odmiennej oceny przyczyn awarii, nie uzasadnia przeprowadzenia konfrontacji, lecz wymaga przeprowadzenia przez Sąd oceny dowodów, z uwzględnieniem art. 233 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w punkcie I. sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu wydano w oparciu o treść art. 98 k.p.c. Powołany przepis ustanawia zasadę, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi procesowemu, na jego żądanie, koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

W niniejszej sprawie pozwani, reprezentowani przez jednego pełnomocnika, wnosili o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego na rzecz każdego z nich. Powyższy wniosek należało uznać za zasadny albowiem nie ulega wątpliwości, iż zarówno w przypadku występowania po stronie wygrywającej proces współuczestnictwa materialnego, jak i formalnego, obowiązek strony przegrywającej zwrotu stronie pozwanej poniesionych przez nią kosztów procesu obejmuje pełny zwrot kosztów odrębnego ustanowienia przez każdy podmiot znajdujący się po stronie wygrywającej proces, profesjonalnego pełnomocnika i to nawet, jeśli odrębnie ustanowionym przez poszczególne podmioty pełnomocnikiem jest w istocie ta sama osoba ( vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 08 stycznia 2013 roku, sygn. akt I ACa 565/12, LEX nr 1312136).

Wobec powyższego, Sąd w punkcie II. sentencji wyroku, zasądził od powoda na rzecz każdego z pozwanych kwotę po 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, ustalonych na podstawie § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 490).

W punkcie III. sentencji wyroku Sąd nakazał powodowi, jako przegrywającemu sprawę, uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 332,40 zł tytułem brakujących wydatków na opinię biegłego, obejmujących wynagrodzenie za sporządzenie opinii uzupełniającej, przyznane biegłemu postanowieniem z 28 listopada 2013 roku. Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowił przepis art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. jedn. Dz. U. 2010 r. Nr 90, poz. 594, z późn. zm.) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.