Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 291/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2018-07-17

Sygn. akt IV U 291/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Maja Snopczyńska

Protokolant : Małgorzata Nazarko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2018 roku w Ś.

odwołania J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

w sprawie (...) z dnia 20 czerwca 2016 roku

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. w sprawie (...) z dnia 20 czerwca 2016 roku w ten sposób, iż przyznaje powodowi J. R. prawo do jednorazowego odszkodowania i jego wypłaty z tytułu choroby zawodowej i zasądza z tego tytułu od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. kwotę 12.810,00 zł ( dwanaście tysięcy osiemset dziesięć złotych), ponad już przyznane;

II.  dalej idące odwołanie oddala;

III.  koszty procesu wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

Powód J. R. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddziału w W. z dnia 20 czerwca 2016 roku, znak (...) i wniósł o ustalenie, że stały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego powstały na skutek choroby zawodowej nowotworu płuca prawego wynosi 100% oraz o zasądzenie od strony pozowanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przypisanych. W uzasadnieniu powód podniósł, że nie zgadza się z orzeczonym 40% uszczerbkiem na zdrowiu.

W odpowiedzi na pozew Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania od decyzji i zasądzenie od powoda na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 360 zł. W uzasadnieniu odpowiedzi strona pozwana podała, że zgodnie z treścią orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 31 maja 2016 roku ubezpieczony doznał 40% stałego uszczerbku na zdrowiu, zaś zaskarżoną decyzją organ rentowy przyznał powodowi prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu prawidłowo i adekwatnie do ustalonej wysokości stałego uszczerbku.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

Decyzją nr (...) z dnia 29 lutego 2016 roku Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. stwierdził u powoda chorobę zawodową pod postacią nowotworu złośliwego - raka płuca prawego.

Dowód:

okoliczności bezsporne,

a ponadto: decyzja z dnia 29 lutego 2016 roku w aktach ZUS – w załączeniu.

Lekarz Orzecznik ZUS w dniu 31 maja 2016 roku ustalił u powoda 40% stały uszczerbek na zdrowiu, spowodowany skutkami choroby zawodowej - stwierdzonej decyzją nr (...) z dnia 29 lutego 2016 roku.

Dowód:

okoliczności bezsporne,

a ponadto: decyzja z dnia 31 maja 2016 roku w aktach ZUS – w załączeniu.

Decyzją z dnia 20 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w W. przyznał powodowi jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem choroby zawodowej w kwocie 31200 zł.

Dowód:

okoliczności bezsporne,

a ponadto: decyzja z dnia 20 czerwca 2016 roku w aktach ZUS – w załączeniu.

Stały procent uszczerbku na zdrowiu powoda w związku z chorobą zawodową wynosi 55%. W wykonanym badaniu uwidoczniono wznowę procesu złośliwego, choroba poza zasięgiem leczenia chirurgicznego, rokowania bardzo złe.

Dowody:

- opinia torakochirurgiczna biegłego sądowego z dnia 23 czerwca 2017 roku – k. 95,

- pisemne opinie uzupełniające – k. 108, 127, 165.

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołanie częściowo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2018 roku, poz. 1376 j.t.) ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie; Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy – ust. 2; Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie – tak ust. 3; Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji – ust. 4 cytowanego przepisu.

Wysokości stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się według załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

W rozpoznawanej sprawie zasadniczo spornym było, w jakim zakresie stwierdzona choroba zawodowa spowodowała uszczerbek na zdrowiu powoda.

Stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy w zakresie ustalenia uszczerbku na zdrowiu wymagało wiadomości specjalnych, jakimi Sąd nie dysponował i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłego sądowego. W niniejszej sprawie zostało wydanych szereg opinii, jednakże dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd oparł się w głównej mierze na opinii biegłego sądowego z dziedziny torakochirurgii (podstawowej i trzech uzupełniających), a także złożonych do akt sprawy dokumentach zgromadzonych w aktach organu rentowego.

Jak wynika z opinii biegłego sądowego M. N. – choroba zawodowa skutkuje u powoda stałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 55%. Biegły wskazał, że w wykonanym badaniu uwidoczniono wznowę procesu złośliwego, choroba jest poza zasięgiem leczenia chirurgicznego, zaś rokowania są bardzo złe.

Zdaniem Sądu brak jest podstaw do negowania powyżej przedstawionego stanowiska biegłego sądowego. Tym bardziej, że wydane opinie (podstawowa i uzupełniające) zawierają pełne i jasne uzasadnienia, uwzględniające wyniki najnowszych badań powoda. Biegły sądowy obowiązany jest orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Dlatego sporządzonym przez biegłych opiniom nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia powoda. Podkreślić należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, to wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywującą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005 roku, sygn. akt II CK 572/04). Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233§1 kpc – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków.

W toku postepowania zostały także sporządzone opinie przez biegłego z pulmonologa, który wskazał, że w ocenie pulmonologicznej stały procent uszczerbku na zdrowiu powoda w związku z chorobą zawodową – rakiem płuca – wynosi 40% oraz biegłego z zakresu onkologii, który wskazał, że stopień procentowego stałego uszczerbku na zdrowiu powoda w związku chorobą zawodową stwierdzoną w dniu 29 lutego 2016 roku wynosi 40%.

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na opinii biegłego M. N. - torakochirurga. Wskazać należy, że opinia ta jest rzetelna, kompleksowa i obejmuje zarówno problem onkologiczny jak i chirurgiczny. Biegły powołuje się na wykonaną u powoda resekcję klinową, a także aktualne badania PET (które zostały przez powoda sporządzone na wniosek biegłego). Zdaniem Sądu biegły w sposób wyczerpujący ustosunkował się do zarzutów stron. Z powyższych przyczyn, Sąd oddalił wniosek strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego chirurga klatki piersiowej.

Mając powyższe na uwadze oraz uwzględniając wysokość kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy lub choroby zawodowej, o których mowa w art. 12 Ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym w okresie od dnia 1 kwietnia 2018 roku do dnia 31 marca 2019 roku, tj. 854 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, a także fakt, iż strona pozwana wypłaciła pozwanemu jednorazowe odszkodowanie biorąc za podstawę 40% stały uszczerbek na zdrowiu, na podstawie art. 477 14§2 kpc orzeczono o zmianie zaskarżonej decyzji, jak w punkcie I sentencji wyroku.

Z uwagi na to, że powód wnosił o ustalenie stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 100%, Sąd w punkcie II wyroku dalej idące odwołanie oddalił.

Orzeczenie o kosztach Sąd oparł na przepisie art. 100 kpc i w punkcie III sentencji wyroku koszty procesu wzajemnie zniósł, mając na względzie wynik procesu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Zych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Maja Snopczyńska
Data wytworzenia informacji: