IV U 200/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2016-01-27

Sygn. akt IV U 200/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2016 roku w Ś.

sprawy z odwołania S. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia (...)

o świadczenie rehabilitacyjne

I zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia (...) i przyznaje powódce S. C. prawo do świadczenia rehabilitacyjnego do dnia (...)

II dalej idące odwołanie oddala

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. na rzecz powódki S. C. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powódka S. C. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...)roku odmawiającej jej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, wnioskując o jej zmianę poprzez przyznanie powódce prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z dniem (...) na okres 12 miesięcy. W uzasadnieniu podała, że po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego po dniu (...). nadal była niezdolna do pracy, a błędna decyzja ZUS wynika z faktu, że badanie jej przez lekarza orzecznika ZUS w związku z ubieganiem się o świadczenie rehabilitacyjne zostało przeprowadzone po raz pierwszy dopiero w (...), tj. po upływie ponad 6 miesięcy od wyczerpania przez powódkę prawa do zasiłku chorobowego.

W odpowiedzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 120 zł. W uzasadnieniu powołano art. 18 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( Dz.U.2014.159 ze zmianami ). Wskazano , iż orzeczeniem lekarza orzecznika oraz komisji lekarskiej nie stwierdzono podstaw do ustalenia uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Zaświadczenie przedłożone przez powódkę z dnia(...)nie stwierdza zaś niezdolności do pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powódka S. C. była niezdolna do pracy z powodu urazu stawu kolanowego lewego i pobierała zasiłek chorobowy. Po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego z dniem (...) powódka nadal była niezdolna do pracy. Po tej dacie powódka nadal uskarżała się na bóle kolana lewego i występowała ograniczona znacznie ruchomość tego stawu kolanowego. Po (...) powódka średnio raz w miesiącu uczęszczała na wizyty w Poradni Urazowo-Ortopedycznej w W., otrzymywała zwolnienia lekarskie od leczącego ją ortopedy. W dniu (...) leczący powódkę ortopeda uznał, że może ona powrócić do pracy (z zastrzeżeniem pewnych czynności). Rehabilitacja lecznicza powódki do (...) spowodowała jej powrót do zdrowia i odzyskanie zdolności do pracy.

Dowód :

-akta ZUS (w załączeniu – w zakresie okoliczności związanych z pobieraniem zasiłku chorobowego)

- opinia biegłego sądowego wraz z opiniami uzupełniającymi k. 23-23v., k.37, k.49

-dokumentacja lekarska w aktach ZUS k. 6-16

Ustalając stan faktyczny sąd oparł się przede wszystkim na opinii biegłego lekarza z zakresu chirurgii ogólnej wraz z dwiema opiniami uzupełniającymi, który w sposób uzasadniony dowiódł postawionego stanowiska, iż powódka nie była zdolna do pracy z dniem (...)natomiast zdolność tę odzyskała w dniu (...) Biegły wskazał, że badania powódki zarówno przeprowadzone przez organ rentowy (...) jak i przez biegłego (...)w wyniku których nie stwierdzono u powódki zaburzeń sprawności kończyn dolnych, które uzasadniałyby orzeczenie niezdolności do pracy, miały miejsce kilka miesięcy po fakcie stwierdzenia przez lekarza leczącego powódkę, że odzyskała ona zdolność do pracy. Natomiast w okresie (...) – styczeń 2015 r. dominują zapisy lekarza leczącego , który opisuje stale niesprawność kończyny dolnej lewej powódki. Biegły uznał zatem, że należało przyjąć stanowisko lekarza leczącego powódkę, iż nie była ona zdolna do pracy zarobkowej z dniem (...). Jednocześnie biegły stwierdził, że brak jest zapisów medycznych, które wskazywałyby na inną datę odzyskania przez powódkę zdolności do pracy niż data (...) wskazana przez lekarza leczącego powódkę. Przemawia to, zdaniem sądu, za przyznaniem świadczenia rehabilitacyjnego do dnia (...)albowiem w tym okresie spełnione zostały przesłanki powołanego niżej artykułu prawa materialnego.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Odwołanie podlegało częściowo uwzględnieniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 18 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( t.j. DZ U z 2010 roku, nr 77, poz. 512 ze zmianami ) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego powódka po wykorzystaniu okresu zasiłkowego nadal była niezdolna do pracy, a dalsze leczenie i rehabilitacja rokowały odzyskanie przez nią zdolności do pracy, czego najlepszym dowodem jest fakt odzyskania przez nią tej zdolności z dniem (...) Skoro w tym dniu powódka powróciła do zdrowia i zakończone zostało jej leczenie, to niezasadny był wniosek powódki przyznania jej świadczenia rehabilitacyjnego za dalszy okres i w tej części odwołanie podlegało oddaleniu.

Dlatego też Sąd w oparciu o powyższe i na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję przyznając powódce prawo do świadczenia rehabilitacyjnego do dnia 15 stycznia 2015 r., dalej idące odwołanie oddalając (art. 477 14 § 1 kpc )

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 w zw. z art. 100 zd. 2 kpc obciążając kosztami Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W., jako że roszczenie powódki było zasadne co do zasady i uległa tylko co do nieznacznej części swego żądania. Wysokość zasądzonych kosztów zastępstwa procesowego wynika z § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Zych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Piątkowska
Data wytworzenia informacji: