Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ś., dnia 26 lipca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maja Snopczyńska

po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie w trybie art. 15 zzs ¹ ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu (...)

sprawy z odwołania J. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 1 grudnia 2021 roku, znak: (...)

o świadczenie rehabilitacyjne

I.  odwołanie oddala;

II.  nie obciąża powoda kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powód J. T. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmawiającej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. W uzasadnieniu odwołania powołała się na zły stan zdrowia i podniósł, że nie zgadza się z decyzją ZUS, wskazał także że ze względu na stan zdrowia nie osiąga wynagrodzenia, nie ma środków do życia.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o odrzucenie odwołania.

W toku postepowania

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód od 23 lutego 2021 roku do 7 października 2021 roku był niezdolny do pracy z powodu choroby.

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 15 listopada 2021 roku ustalono, iż powód nie jest niezdolny do pracy.

Decyzją z dnia 1 grudnia 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił powodowi prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Dowód: akta ZUS – w załączeniu

Powód po wyczerpaniu zasiłku chorobowego był zdolny do pracy i nie wymagał rehabilitacji leczniczej. Obecnie powód pobiera zasiłek chorobowy.

Dowód: opinia biegłego neurologa k. 16

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył:

Odwołanie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 18 ust 1 ustawy z 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Jednocześnie przysługuje ono przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy (art. 18 ust. 2 ustawy).

Bezspornym było, że w okresie od 23 lutego 2021 roku do 7 października 2021 roku powód był niezdolny do pracy z powodu choroby. Spornym było czy po zakończeniu zasiłku chorobowego powód odzyskał zdolność do pracy.

W sprawie dopuszczono dowód z opinii biegłego neurologa, który wskazał w opinii, że powód po 7.10.2021r był zdolny do pracy i nie wymagał rehabilitacji leczniczej

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii biegłego jako rzeczowej, spójnej i wyprowadzającej logiczne wnioski końcowe i Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinia ta miałyby utracić walor wiarygodnego dowodu w sprawie. Ponadto opinia biegłego zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. odwołanie oddalono.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 102 kpc zgodnie z którym Sąd ma możliwość obciążenia strony przegrywającej jedynie częścią kosztów albo nie obciążać jej w ogóle tymi kosztami kierując się zasadami słuszności. Zasady słuszności w rozumieniu art. 102 kpc obejmują wystąpienie w sprawie przypadków szczególnie uzasadnionych powodujących odczucie, że zasądzenie na rzecz wygrywającego kosztów w całości byłoby sprzeczne z obiektywnym poczuciem sprawiedliwości oraz zasadami współżycia społecznego. Jak słusznie zwrócił uwagę Sąd Apelacyjny w Warszawie w postanowieniu z 8 lipca 2016 roku w sprawie I ACa 1380/15 (cyt. za LEX nr 2090436), do tych wypadków należy zaliczyć okoliczności „związane z przebiegiem postępowania, jak charakter dochodzonego roszczenia, jego znaczenie dla strony, przedawnienie roszczenia, subiektywne przekonanie o zasadności roszczenia wsparte na obiektywnych podstawach”. Mając na względzie fakt, że w niniejszym postępowaniu powód nie jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, tym samym mógł posiadać subiektywne przekonanie zasadności swoich żądań. Ponadto Sąd miał na uwadze, że powód – jak wynika z opinii biegłej – obecnie przebywa na zasiłku chorobowym, więc także sytuacja materialna powoda stanowi podstawę nieobciążania powoda kosztami procesu.