Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 2 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy , IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Ławnicy: Leokadia Krzemińska, Grażyna Nawrot

Protokolant: Karolina Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2019 r. na rozprawie

sprawy z powództwa J. D., K. A.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w Ś.

o odszkodowanie

I.  powództwa oddala,

II.  zasądza od każdego z powodów na rzecz strony pozwanej kwoty po 197 zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

UZASADNIENIE

Powodowie J. D. i K. A. wnieśli pozwy przeciwko (...) sp. z o.o. w Ś. domagając się odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych w wysokości: J. D. 23.100 zł, K. A. 18.979,80 zł. wraz z odsetkami i kosztami procesu w pozwach wskazanymi. W uzasadnieniu powodowie przedstawili okoliczności związane z przebiegiem ich zatrudnienia i wskazali, iż wręczone im oświadczenia pracodawcy z dnia 8 kwietnia 2019r. o rozwiązaniu umów o pracę wskazują niejasno i ogólnikowo przyczynę wypowiedzenia bez konkretyzacji okoliczności, a ponadto pomiędzy stronami doszło do porozumienia co do rozwiązania umowy na mocy porozumienia stron z dniem 1 kwietnia 2019r.

W odpowiedzi na pozwy strona pozwana wniosła o oddalenie powództw i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu potwierdzono okoliczności związane z zatrudnieniem powodów, wskazano, iż w okresie zatrudnienia powodowie ukończyli wiele kursów i szkoleń podnoszących ich kwalifikacje zawodowe. Podniesiono przy tym, iż powodowie sprzeniewierzyli się swoim obowiązkom i całkowicie zawiedli zaufanie pracodawcy albowiem w okresie trwania umowy o pracę zawiązali spółkę konkurencyjną w miejscu siedziby pracodawcy. Przyznano, iż w dniu 1 kwietnia 2019r. po rozmowie z powodami pozwany wyraził zgodę na rozwiązanie umów o pracę na mocy porozumienia stron z dniem 1 kwietnia 2019r. , ale wskazano także , iż z uwagi na uzyskanie wiedzy co do skali szkodliwej działalności powodów jeszcze tego samego dnia, strona pozwana zdecydowała o dyscyplinarnym rozwiązaniu umów bez wypowiedzenia. Pozwany wywiódł, iż jeśli przyjąć porozumienie stron z dnia 1 kwietnia 2019r. za wiążące stosunek pracy rozwiązał się w tym dniu skutecznie i powodowie nie mogą się domagać odszkodowania za niewywierające żadnych skutków doręczone im później oświadczenie o rozwiązaniu umów bez wypowiedzenia. Jeśli natomiast uznać, że stosunek pracy rozwiązał się dopiero na skutek oświadczeń pracodawcy z dnia 5 kwietnia 2019r. to odszkodowanie powodom nie jest należne albowiem, jak wywodziła strona pozwana w dalszej części pozwu- przyczyna wypowiedzenia była konkretna i jak najbardziej uzasadniona.

Powodowie wnieśli pozwy osobno, zarejestrowano je pod sygnaturami (...), po czym połączono celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i prowadzono pod sygnaturą (...). ( postanowienie k. 97 akt)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. D. zatrudniony był u strony pozwanej (...) sp. z o.o. w Ś. od 30 marca 2006r. na podstawie umowy na czas nieokreślony na stanowisku kierownika ds. utrzymania laserów i zginarek na wydziale przygotowania produkcji.

Powód K. A. zatrudniony był u strony pozwanej od 8 września 2006r. , ostatnio na podstawie umowy na czas nieokreślony na stanowisku programisty.

U strony pozwanej obowiązywał regulamin użytkowania komputerów i oprogramowania (...) sp. z o.o. , z którym zapoznawano pracowników, co kwitowali oświadczeniem. Ponadto K. A. podpisał klauzulę specjalną do umowy, zgodnie z którą zobowiązał się, że bez zgody pracodawcy nie będzie wykonywał pracy na podstawie umowy o pracę albo innego rodzaju umowy na rzecz podmiotów prowadzących działalność konkurencyjną oraz, że naruszenie zakazu konkurencyjności i naruszenie tajemnic handlowych pracodawcy będzie traktowane jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych.

Dowód:

-akta osobowe powodów ( w załączeniu)

-regulamin użytkowania komputerów i oprogramowania (...) sp. z o.o. wraz z oświadczeniami powodów k. 35-36, k. 88-89

-klauzula do umowy k. 90

Dnia 8 listopada 2018r. powodowie zawarli umowę spółki z o.o. pod nazwą (...) sp. z o.o., której przeważającym przedmiotem działalności jest obróbka mechaniczna elementów metalowych. Prezes strony pozwanej A. S. po powzięciu w dniu 1 kwietnia 2019r. od powodów wiedzy w tym zakresie, wyraził zgodę na rozwiązanie przez powodów umów w trybie natychmiastowym z dniem 1 kwietnia 2019r. Nie formułowano wówczas wobec powodów żadnych zarzutów, nie wskazywano, iż prowadzili działalność swojej spółki w oparciu o sprzęt, oprogramowanie i bazę klientów strony pozwanej.

Powodowie po uzyskaniu zgody na rozwiązanie umów o pracę opuścili miejsce pracy, nie stawiali się do pracy w dniach kolejnych i pracodawca nie oczekiwał ich już w pracy w związku z pismami z dnia 1 kwietnia 2019r. ;strony zerwały jakikolwiek kontakt.

Dowód:

-odpis KRS k. 14-16

-pisma z dnia 1.04.2019r. k. 40 , 93 oraz akta osobowe w załączeniu

-zeznania powodów, zeznania pozwanego e- protokół k. 116

Wobec ustalenia skali strat na skutek działalności konkurencyjnej powodów, w dniu 5 kwietnia 2019r. pracodawca złożył oświadczenie o rozwiązaniu umów o pracę z powodami z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. Jako przyczynę wskazano ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, rażące naruszenie dyscypliny pracy, lekceważący stosunek do pracy(art. 52 §1 pkt 1 kp) w oświadczeniu wskazano, iż za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych uznaje się : naruszenie zakazu konkurencyjności i naruszenie tajemnic handlowych pracodawcy, wykonywanie pracy na rzecz podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną, działanie na szkodę firmy poprzez zabranie zleceń klientów należących do pracodawcy, przywłaszczenie mienia firmy, programów komputerowych. Powodom wystawiono również świadectwa pracy wskazujące jako datę ustania stosunków pracy dzień 8 kwietnia 2019r. , zaś jako tryb rozwiązania stosunku pracy – rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52§1 pkt 1 kp)

Powodowie otrzymali pisma dnia 8 kwietnia 2019r.

Dowód:

- oświadczenia z dnia 5.04.2019r. , świadectwa pracy k. 20,21 , 72,73 oraz akta osobowe w załączeniu

- zestawienia k. 41,42

- wydruki z komputera strony pozwanejk.43-46, 94,95

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o wszystkie przeprowadzone w sprawie dowody albowiem uzupełniały się one wzajemnie tworząc pełny obraz stanu faktycznego. Co do ustaleń dotyczących zakończenia stosunku pracy w dniu 1 kwietnia 2019r. sąd dał wiarę zeznaniom stron, z tym, że zeznaniom pozwanego jedynie w zakresie wynikającym z innych dowodów, a to pism, na których wyraził bezwarunkowo zgodę na rozwiązanie umów z powodami w dniu 1 kwietnia 2019r., braku konsekwencji za niestawiennictwo powodów do pracy od dnia 2.04.2019r. oraz zeznań powodów, z których nie wynika ani postawienie im warunków dla rozwiązania umowy w dniu 1 kwietnia 2019r. ani jakikolwiek przejaw woli pozwanego wskazujący na cofnięcie oświadczenia w tym zakresie.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Powództwa podlegały oddaleniu.

Podstawę prawną roszczenia powodów stanowił przepis art. 56 § 1 zd. pierwsze k.p., zgodnie z którym pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie.

Jak wynika z powyższego uprawnienie przysługuje pracownikowi, a zatem osobie pozostającej w zatrudnieniu w dacie złożenia jej oświadczenia, którego celem jest natychmiastowe zakończenie stosunku pracy. Ustalenia zatem wymagało, kiedy ustało zatrudnienie powodów, wobec zarzutów pozwanego w zakresie cofnięcia zgody na rozwiązanie umowy za porozumieniem stron i złożenia oświadczenia w trybie art. 52§1 pkt 1 kp.

Możliwość cofnięcia oświadczenia woli w przedmiocie rozwiązania umowy o pracę nie została wprost uregulowana w Kodeksie pracy. W tym przedmiocie zastosowanie mają, na podstawie odesłania zawartego w art. 300 k.p., przepisy Kodeksu cywilnego o oświadczeniach woli, w szczególności art. 61 zd. 2 k.c. Przepis ten stanowi, iż odwołanie oświadczenia woli jest skuteczne, jeżeli doszło do adresata jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej. Oznacza to, iż strona stosunku pracy może skutecznie cofnąć złożone przez siebie oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę do momentu zapoznania się przez adresata z jego treścią. W niniejszej sprawie nie dowiedziono, aby pozwany spełnił wyżej wskazane wymagania dla skutecznego cofnięcia oświadczenia. A skoro tak, zatrudnienie powodów ustało w dniu 1 kwietnia 2019r. wobec tego oświadczenia złożone po tej dacie nie mogą zrodzić odpowiedzialności podmiotu nie będącego już pracodawcą powodów w zakresie przewidzianym powołanym przepisem art. 56 kp. Z tych też względów powództwa oddalono.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc w związku z par 9 ust 1 pkt 1 rozporządzenia MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 22 października 2015 r.w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r.) kierując się uchwałą 7 sędziów SN z dnia 24 lutego 2011 r., I PZP 6/10 (OSNP 2011, nr 21-22, poz. 268, LEX nr 707475), mającą moc zasady prawnej, iż podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokackie w sprawie o odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów prawa (art. 56 § 1 k.p. w zw. z art. 58 k.p.) stanowi stawka minimalna określona w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Do stawki 180 zł. od każdego z powodów( sprawy były odrębne, jedynie technicznie połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia) doliczono koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictw udzielonych adwokatowi w niniejszych sprawach przez pracodawcę.