II K 928/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2015-01-19
Sygn. akt II K 928/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 19 stycznia 2015 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR Marek Żurawski
Protokolant Sylwia Domańska
po rozpoznaniu dnia 19 stycznia 2015 roku sprawy karnej
A. B. (1)
ur. (...) w W.
syna J. i S. z domu S.
oskarżonego o to, że:
w dniu 31 października 2014 roku w Ś. woj. (...) na ul. (...), kierował samochodem osobowym matki J. o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości, przy zawartości: I badanie 1,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, II badanie 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk
I. na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego A. B. (1) grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, przyjmując iż wysokość jednej dziennej stawki grzywny wynosi 10 (dziesięć) złotych;
II. na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego A. B. (1) zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku;
III. na podstawie art. 49 § 2 kk orzeka od oskarżonego A. B. (1) świadczenie pieniężne w kwocie 500 (pięciuset) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
IV. na podstawie art. 63 § 2 kk zalicza oskarżonemu A. B. (1) na poczet środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 31 października 2014 roku do dnia 19 stycznia 2015 roku;
V. na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17.1 ust. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego A. B. (1) od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty, zaliczając wszelkie poniesione tymczasowo wydatki na rachunek Skarbu Państwa;
UZASADNIENIE
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku przewodu sądowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 31 października 2014 roku A. B. (1) pracował w Hipermarkecie (...) przy ul (...) w Ś.. O godzinie 22:00 skończył pracę. Po skończonej pracy wypił dwie szklanki drinka zrobionego z wódki i Fanty po czym wsiadł do samochodu marki J. o nr rej. (...) i udał się nim do W., gdzie zamieszkuje. O godz. 22:38 w Ś., na obwodnicy prowadzącej do W. oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej przez nieoznakowany patrol Policji. Funkcjonariusze Policji zbadali stan trzeźwości A. B. (2). Okazało się, że posiada on 1,08 mg/l (I badanie o godz. 22:48) i 1,09 mg/l (II badanie o godz. 22:58) alkoholu w wydychanym powietrzu
Dowód:
wyjaśnienia oskarżonego, k. 7 -8
protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego do ilościowego oznaczania alkoholu w wydychanym powietrzu, k. 2
A. B. (1) ma 41 lat, jest żonaty, ma dwoje dzieci. Posiada wykształcenie średnie, zatrudniony jest w Hipermarkecie (...) i uzyskuje z tego tytułu dochód w deklarowanej wysokości 2600 zł. miesięcznie. Nie był dotychczas karany sądownie.
Dowód:
wyjaśnienia oskarżonego, k. 7-8
dane osobo – poznawcze, k. 7 -7v
dane o niekaralności, k. 3
Oskarżony A. B. (1) słuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.
Przesłuchany w charakterze podejrzanego wyjaśnił, że przed jazdą samochodem spożywał alkohol w postaci dwóch drinków przygotowanych z wódki i Fanty. Wyraził żal i skruchę. Złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze.
Na rozprawie głównej oskarżony nie stawił się, w związku z czym Sad odczytał jego zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym.
Dowód:
wyjaśnienia oskarżonego, k. 7 - 8
Sąd zważył, co następuje:
Oceniając materiał dowodowy zebrany w sprawie uznać należy, że sprawstwo i wina oskarżonego A. B. (2) w przedmiocie zarzucanego mu czynu z art. 178a § 1 kk nie może budzić wątpliwości.
Wyjaśnienia oskarżonego A. B. (2) uznane zostały przez Sąd za wiarygodne i nie budzące zastrzeżeń jako znajdujące pełne odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie.
Wynika z nich bezpośrednio, że oskarżony przed zatrzymaniem go przez funkcjonariuszy Policji prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości. Oskarżony temu faktowi nie zaprzeczał. Potwierdza to protokół badania stanu trzeźwości.
Za w pełni wiarygodny materiał dowodowy Sąd uznał ujawnione i zaliczone w poczet dowodów dokumenty. Ich autentyczność, wiarygodność i wartość dowodowa nie budziły wątpliwości Sądu, w związku z czym fakty z nich wynikające Sąd uznał za udowodnione. Wiarygodność tych dokumentów nie była również kwestionowana przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł podstaw, aby czynić to z urzędu.
Zgodnie z dyspozycją art. 115 § 16 kk stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.
Zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu przekroczyła wskazany poziom.
Oskarżony swoim działaniem wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 178a § 1 kk, gdyż będąc w stanie nietrzeźwości prowadził pojazd mechaniczny, w ruchu lądowym. Wskazać w tym miejscu należy, iż oskarżony – wiedząc o uprzednio spożytym alkoholu doskonale zdawał sobie sprawę z tego, iż nie powinien jeździć pojazdem mechanicznym, a mimo to dopuścił się takiego zachowania, umyślnie naruszając podstawową zasadę ruchu drogowego, tj. zasadę trzeźwości.
Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 kk, a zatem m.in. stopniem winy i społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony umyślnie prowadził samochód w stanie nietrzeźwości. Czyn, którego się dopuścił godził w bezpieczeństwo w komunikacji, czyli w innych uczestników ruchu drogowego. Na niekorzyść oskarżonego przemawia stopień jego nietrzeźwości i związana z tym bardzo ograniczona możliwość prawidłowej reakcji na ewentualne zdarzenia na drodze. Na korzyść oskarżonego przemawia dotychczasowa niekaralność, co wskazywało na incydentalny charakter tego zdarzenia w jego życiu.
Sad sporządzając wyrok w niniejszej sprawie w sposób nieprawidłowy sformułował punkt I części dyspozytywnej wyroku tj. na skutek niedopatrzenia, nie zawarł w pierwszym zdaniu tego punktu stwierdzenia o „uznaniu winy oskarżonego”, a nadto wskazał niewłaściwą w tym wypadku podstawę prawną orzekania wobec oskarżonego grzywny tj. art. 71§1 kk, a nie art. 178a§1 kk.
Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu zasadnym na podstawie art. 178a§1 kk było wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju w postaci grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, po 10 złotych każda, co odpowiada możliwościom finansowym oskarżonego.
W ocenie Sądu taka kara będzie też realną i wystarczającą dolegliwością pozwalającą odczuć oskarżonemu w sferze materialnej naganność jego poczynań. Skłoni go też refleksji nad swoim postępowaniem i skutecznie – w ocenie Sądu – spowoduje, że oskarżony w przyszłości będzie przestrzegał porządku prawnego. Spełni zatem swoje funkcje w zakresie prewencji indywidualnej (dano tu prymat funkcji wychowawczej kary), a także w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Odda społeczne poczucie sprawiedliwości.
Orzeczenie środka karnego – zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych – w wypadku oskarżonego ma charakter obligatoryjny (art. 42 § 2 kk). Dlatego też, biorąc wszystkie w/w okoliczności, a przede wszystkim stopień nietrzeźwości oskarżonego – Sąd uznał, że orzeczenie wspomnianego zakazu w wymiarze roku będzie wystarczające oraz zapewni realizację celów zapobiegawczych i wychowawczych w stosunku do A. B. (2). W ocenie Sądu, jest to zakaz dostatecznie dotkliwy, który spełni w odpowiednim stopniu swoją rolę, jaką jest ochrona uczestników ruchu drogowego przed kierowcą pozbawionym wyobraźni, niezdyscyplinowanym oraz umyślnie naruszającym zasady ruchu drogowego i ewentualnie ponownie przystosuje oskarżonego do bezpiecznego w nim uczestnictwa.
Na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego w punkcie II wyroku zakazu Sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy od dnia 31 października 2014 roku dnia 19 stycznia 2015 roku.
Na podstawie art. 49 § 2 kk Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 złotych.
Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację: Marek Żurawski
Data wytworzenia informacji: