Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 542/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy z 2018-10-16

Sygn. akt II K 542/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Ś. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Iwona Kowalik

Protokolant Katarzyna Małolepsza

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Ś. J. J. (1)

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 roku sprawy karnej

P. G. (1)

urodzonego (...) w Ś.

syna J. i K. z domu W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 28.08.2008r. w sprawie sygn. akt VI K 338/08 za czyn z art. 284§2 i 3 kk popełniony w dniu 25.01.2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat (...) i dozorem kuratora sądowego, karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 16.06.2010r. sygn. akt VI Ko 695/10,

- kara pozbawienia wolności została odbyta w całości;

2/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 08.05.2009r. w sprawie sygn. akt VI K 1284/08 za czyn z art. 292§1 kk popełniony w dniu 28.08.2008r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od dnia 28.08.2008r. do dnia 30.08.2008r.,

- kara ograniczenia wolności została odbyta w całości;

3/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.09.2014r. w sprawie sygn. akt II K 289/09 za czyn z art. 279§1 kk popełniony w nocy 03/04.12.2008r. na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat 3 i dozorem kuratora sądowego, z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od dnia 22.12.2008r. do dnia 23.12.2008r., karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 04.04.2012r. sygn. akt II Ko 1121/11,

- kara pozbawienia wolności została odbyta w całości;

4/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.08.2012r. w sprawie sygn.. akt II K 1211/11 za czyn z art. 190§1 kk popełniony w dniu 19.08.2011r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności,

- kara pozbawienia wolności nie została odbyta w całości;

5/ wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 12.02.2015r. w sprawie sygn. akt II K 906/14 za ciągi przestępstw:

a/ z art. 226§1 kk popełniony w dniu 02.07.2014r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b/ z art. 190§1 kk popełniony w dniu 02.07.2014r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat 4,

- zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 12.06.2015r. w sprawie sygn. akt IV Ka 336/15 w ten sposób, że uchylono orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary i dozorze kuratora sądowego oraz nałożeniu obowiązku przeproszenia pokrzywdzonych,

- kara pozbawienia wolności nie została odbyta w całości;

I. łączy kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 1 i 2 części wstępnej wyroku łącznego i na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk i art. 87 kk, w brzmieniu tych przepisów obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, wymierza skazanemu P. G. (1) karę łączną 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na poczet orzeczonej w punkcie I części dyspozytywnej wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres zatrzymania od dnia 28.08.2008r. do dnia 30.08.2008r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w łączonych sprawach;

III. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 3, 4 i 5 części wstępnej wyroku łącznego i na podstawie art. 91§2 kk wymierza skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

IV. na poczet orzeczonej w punkcie III części dyspozytywnej wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres zatrzymania od dnia 22.12.2008r. do dnia 23.12.2008r. oraz okresy kar dotychczas odbytych w łączonych sprawach;

V. pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach pozostawia do odrębnego wykonania;

VI. zwalnia skazanego od zapłaty wydatków związanych z wydaniem wyroku łącznego, zaliczając te wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 542/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. G. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami:

1/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 28.08.2008r. w sprawie sygn. akt VI K 338/08 za czyn z art. 284§2 i 3 kk popełniony w dniu 25.01.2008r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat 2 i dozorem kuratora sądowego, karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 16.06.2010r. sygn. akt VI Ko 695/10, kara pozbawienia wolności została odbyta w całości;

2/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 08.05.2009r. w sprawie sygn. akt VI K 1284/08 za czyn z art. 292§1 kk popełniony w dniu 28.08.2008r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od dnia 28.08.2008r. do dnia 30.08.2008r., kara ograniczenia wolności została odbyta w całości;

3/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.09.2014r. w sprawie sygn. akt II K 289/09 za czyn z art. 279§1 kk popełniony w nocy 03/04.12.2008r. na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat 3 i dozorem kuratora sądowego, z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od dnia 22.12.2008r. do dnia 23.12.2008r., karę pozbawienia wolności zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 04.04.2012r. sygn. akt II Ko 1121/11, kara pozbawienia wolności została odbyta w całości;

4/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.08.2012r. w sprawie sygn. akt II K 1211/11 za czyn z art. 190§1 kk popełniony w dniu 19.08.2011r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, kara pozbawienia wolności nie została odbyta w całości;

5/ wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 12.02.2015r. w sprawie sygn. akt II K 906/14 za ciągi przestępstw:

a/ z art. 226§1 kk popełniony w dniu 02.07.2014r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b/ z art. 190§1 kk popełniony w dniu 02.07.2014r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby lat 4,

- zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 12.06.2015r. w sprawie sygn. akt IV Ka 336/15 w ten sposób, że uchylono orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary i dozorze kuratora sądowego oraz nałożeniu obowiązku przeproszenia pokrzywdzonych, kara pozbawienia wolności nie została odbyta w całości;

D owód:

1/ karta karna – k- 20-24

2/ odpisy wyroków wraz z danymi dotyczącymi odbytych kar:

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 28.08.2008r. w sprawie sygn. akt VI K 338/08- k- 26

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 08.05.2009r. w sprawie sygn. akt VI K 1284/08- k- 28

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.09.2014r. w sprawie sygn. akt II K 289/09- k- 29

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.08.2012r. w sprawie sygn. akt II K 1211/11- k- 31

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 12.02.2015r. w sprawie sygn. akt II K 906/14-k- 32-33

- Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 12.06.2015r. w sprawie sygn. akt IV K 336/15- k- 34

3/ postanowienia:

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 16.06.2010r. sygn. akt VI Ko 695/10- k- 27

- Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 04.04.2012r. sygn. akt II Ko 1121/11- k- 30

4/ akta sprawy Sądu Rejonowego w Ś. sygn. II K 1221/11

P. G. (1) ma 29 lat, kawaler, jest ojcem jednego dziecka, posiada wykształcenie podstawowe, przed osadzeniem zamieszkiwał wraz z konkubiną i 3-letnią córką w N., a przed wyjazdem za granicę - w Ś., kontakt zewnętrzny utrzymuje z rodziną.

Skazany stawił się do AŚ w Ś. w dniu 04.06.2018r., a od 12.06.2018r. przebywa w ZK nr (...) we W., odbywa kary pozbawienia wolności. Zachowanie skazanego jest prawidłowe pod względem formalnym, przestrzega porządku, w stosunku do przełożonych jest regulaminowy, był raz nagradzany, nie był karany dyscyplinarnie. Jest uczestnikiem podkultury przestępczej, nie odnotowano negatywnych przejawów uczestnictwa. Karę odbywa w systemie zwykłym, jest zainteresowany jej odbywaniem w systemie programowego oddziaływania. Jest zatrudniony nieodpłatnie w jednostce. Skazany jest werbalnie krytyczny wobec popełnionych przestępstw, sam zgłosił się do odbywania kary, chce rozliczyć się z przeszłością, następnie zadbać o rodzinę. Prognoza penitencjarna na pobyt w warunkach izolacji więziennej jest pozytywna.

Dowód:

- opinia o skazanym z informacjami o odbywanych karach – k- 17-18

Sąd zważył:

W związku z nowelizacją przepisów Kodeksu karnego zasadnym jest wskazanie podstaw procedowania przez Sąd meriti oraz zastosowanych w niniejszej sprawie przepisów ustaw. Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych ustaw, przepisów rozdziału IX ustawy, o której mowa w art. 1 (ustawa z dnia 06.06.1997r. – Kodeks karny – przyp. Sądu), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (w tym zakresie przed dniem 01.07.2015r. – przyp. Sądu), chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Natomiast kolejną nowelizacją Kodeksu karnego z dnia 11.03.2016r. – ustawa o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych ustaw (weszła w tym zakresie w życie z dniem 15.04.2016r.) w jej art. 25 ust. 3 wskazano, iż postępowania wymienione w działach XI i XII ustawy zmienianej w art. 1 (ustawa z dnia 06.06.1997r. – Kodeks postępowania karnego – przyp. Sądu), wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, toczą się do ich zakończenia według przepisów dotychczasowych.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie nie mają zastosowania przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w ich brzmieniu obowiązującym od dnia 01.07.2015r., ponieważ nie stosuje się ich do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015r., a P. G. (1) nie został prawomocnie skazany po dniu wejścia w życie cyt. ustawy tj. po dniu 01.07.2015r.

Zgodnie z brzmieniem art. 569§1 kpk, obowiązującym do dnia 30.06.2015r., wydanie wyroku łącznego jest możliwe wtedy, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Przepis art. 85 kk, w jego brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015r., z kolei pozwala na orzeczenie kary łącznej wtedy, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. Punktem odniesienia przy wyroku łącznym nie może być jedynie pierwszy wyrok skazujący, jaki kiedykolwiek wydano wobec skazanego, lecz chodzi tu każdorazowo o ten wyrok, który jest chronologicznie pierwszy w odniesieniu do kolejnych przestępstw, za które został on prawomocnie skazany, a które tworzą grupę czynów zabronionych pozostających w zbiegu, w tym i w kolejnym (zob.: wyrok SN z dnia 21.01.2008r., sygn. V KK 212/07, LEX nr 377209).

Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w sytuacji spełnienia warunków, o których mowa powyżej, ma charakter merytoryczny i wiąże się z ukształtowaniem na nowo kary z wyroków podlegających połączeniu, a zatem na nowo kreuje prawomocne skazanie. Z uwagi na fakt, iż kara łączna stanowi odrębną karę zastępującą wszystkie wymierzone kary jednostkowe za pozostające w zbiegu przestępstwa, konieczne jest ustawowe określenie granic wymiaru tej kary, a ściślej mówiąc ustawowe przesądzenie górnej i dolnej granicy, w ramach których Sąd dokona wymiaru kary łącznej.

Wyrok łączny nie musi obejmować jedną karą wszystkich skazań zgłoszonych do zbadania, ale może orzekać także kilka kar łącznych, jeżeli ich suma nie będzie dla skazanego mniej korzystna od wykonywania poszczególnych kar bądź wykonywania kar łącznych orzeczonych poprzednio i kar za pojedyncze przestępstwa i właśnie taka sytuacja w przedmiotowej sprawie wystąpiła (zob. m. in.: postanowienie z dnia 10.05.2001r. Sądu Apelacyjnego w Krakowie, sygn. akt II Akz 115/01, publ. OSA 2002/1/4).

Oceniając sytuację prawną skazanego Sąd przyjął, że zachodzą podstawy do wymierzenia kar łącznych.

W rozpoznawanej sprawie „pierwszym” wyrokiem podlegającym łączeniu, w rozumieniu art. 85 kk, w brzmieniu tego przepisu obowiązującym do dnia 30.06.2015r., wydanym wobec skazanego jest wyrok Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 28.08.2008r., sygn. akt VI K 338/08. Skazany popełnił kolejne przestępstwo osądzone następnie w ramach postępowania karnego zakończonego wydaniem wyroku w sprawie opisanej w punkcie 2 części wstępnej wyroku łącznego. Wobec skazanego w każdej z tych spraw wymierzono też kary podlegające łączeniu. Zostały więc spełnione przesłanki warunkujące możliwość orzeczenia kary łącznej, obejmującej kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzone za przestępstwa stanowiące przedmiot wymienionych powyżej postępowań.

Podobnie, analizując dalsze skazania, należało przyjąć, iż kolejnym „pierwszym” wyrokiem w powyższym rozumieniu, będzie wyrok Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 29.09.2014r., sygn. II K 289/09. Przed datą tego wyroku P. G. popełnił przestępstwa, za które został skazany wyrokami w sprawach z punktu 4 i 5 części wstępnej wyroku łącznego. W obu sprawach wymierzono też kary pozbawienia wolności, a więc podlegające łączeniu. Spełnione więc ponownie zostały przesłanki warunkujące możliwość orzeczenia kary łącznej w tym przypadku.

W konsekwencji powyższych ustaleń Sąd w punkcie I części dyspozytywnej wyroku łącznego na podstawie art. 85 kk i 86§1 kk i art. 87 kk, w brzmieniu tych przepisów obowiązującym do dnia 30.06.2015r., połączył kary jednostkowe i wymierzył karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności, a w punkcie III na podstawie art. 91§2 kk (treść tego przepisu nie uległa zmianie) – karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Ustalając wymiar kar łącznych Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, a wiec przede wszystkim cele wychowawcze i zapobiegawcze, które mają być osiągnięte wobec sprawcy oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie z treścią art. 86§1 kk, w brzmieniu wskazanym powyżej, karę łączną można wymierzyć w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) do ich sumy (zasada kumulacji). Istnieje również możliwość wymierzenia kary w wysokości pomiędzy tymi granicznymi wartościami (zasada asperacji).

Należy zatem przyjąć, że Sąd dysponował możliwością orzeczenia wobec P. G. (1) odpowiednio kar łącznych:

- w punkcie I - w granicach od 6 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z kar jednostkowych), do 9 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar jednostkowych - przy uwzględnieniu wskazań z art. 87 kk),

- w punkcie III - w granicach od roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa z kar jednostkowych), do 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar jednostkowych).

Za podstawę wymiaru poszczególnych kar łącznych Sąd przyjął zasadę asperacji i miał na uwadze więź czasową oraz przedmiotową między czynami skazanego oraz cele kary w ramach prewencji indywidualnej i ogólnej. Określając wymiar tak ukształtowanych kar łącznych, niewątpliwie korzystnych dla skazanego z uwagi na ich wymiar, Sąd uznał, że zastosowanie systemu asperacji będzie w kontekście celów kary, w tym już osiągniętych wobec skazanego oraz aktualnej postawy skazanego, w pełni uzasadnione. Faktem jest, że naruszenie przez skazanego porządku prawnego nie miało charakteru incydentalnego. Jednakże zwrócić należy uwagę na to, iż w zasadzie ostatni z tych czynów został popełniony w 2014 roku, a skazany odbywając obecnie karę ponosi konsekwencje poprzedniego swojego zachowania skutkującego łamaniem obowiązującego prawa. Skazany obecnie osiągnął taki poziom świadomości prawnej, który pozwolił w niniejszej sprawie skorzystać wobec niego z tak łagodnego rozwiązania, umożliwiającego orzeczenie kary łącznej na zasadzie częściowej absorbcji. Jak wynika z opinii o skazanym nie neguje on swojego sprawstwa i jest werbalnie krytyczny w tym zakresie. W związku z czym istnieją wystarczające podstawy do przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologiczno - społecznej wobec skazanego i uznania, że jego proces resocjalizacji przebiega w pożądanym kierunku. W ocenie Sądu postawa i zachowanie skazanego dają podstawy do przyjęcia, że będzie respektował obowiązujące przepisy prawa i nie popełni ponownie przestępstwa.

Na poczet orzeczonych w punktach I i III części dyspozytywnej wyroku kar łącznych pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności oraz okresy kar dotychczas odbytych w łączonych sprawach.

Sąd orzekając kary łączne w niniejszej sprawie przeprowadził badanie wszystkich wyroków i orzeczonych nimi kar pod kątem możliwości ich połączenia w ramach kary łącznej. Chronologiczność wyroków dotyczących skazanego nie pozostawia wątpliwości co do tego, że – uwzględniając ten sposób badania poszczególnych wyroków – jedynie słusznym i zasadnym jest połączenie kar orzeczonych poszczególnymi wyrokami, jak to uczynił Sąd w punkcie I i III części dyspozytywnej wyroku. Podstawa wymierzenia kar łącznych również nie może budzić żadnych wątpliwości.

Pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach Sąd pozostawił do odrębnego wykonania (punkt IV części dyspozytywnej wyroku).

Na podstawie art. 624§1 kpk Sąd orzekł o kosztach związanych z wydaniem wyroku łącznego, zaliczając wydatki związane z niniejszym postępowaniem na rachunek Skarbu Państwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Szkudlarek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Kowalik
Data wytworzenia informacji: