Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Katarzyna Jamrozy-Szponik

Protokolant Iwona Połczyńska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy P. H.

po rozpoznaniu w dniach 7 maja 2015 roku, 18 czerwca 2015 roku, 23 listopada 2015 roku, 7 stycznia 2016 roku, 8 lutego 2016 roku, 9 marca 2016 roku, 13 kwietnia 2016 roku, 30 maja 2016 roku sprawy karnej

P. K.

syna S. i B. z domu L.

urodzonego (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

w dniu 7 marca 2014r. w Ś. woj. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,75 mg/l (I badanie) i 0,91 mg/l (II badanie) zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk;

I.  oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 178a § 1 kk i za czyn ten na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 100 /stu/ stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 /czterdziestu/ złotych;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk w brzmieniu obowiązującym w dacie czynu w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 /dwóch/ lat;

III.  na podstawie art. 49 § 2 kk w brzmieniu obowiązującym w dacie czynu w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 300 (trzystu) złotych;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w wyroku kary grzywny zalicza oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 07 marca 2014 roku do dnia 08 marca 2014 roku;

V.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego w wyroku zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy numer (...) wydanego przez Starostę (...) – od dnia 7 marca 2014 roku;

VI.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości, w tym wydatki postępowania i wymierza mu opłatę w kwocie 400 (czterystu) złotych.

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 marca 2014r. oskarżony P. K. w godzinach nocnych prowadził w Ś. pojazd marki V. (...) w stanie nietrzeźwości, przy zawartości 0, 75 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu. Jego samochód, który poruszał się bez włączonych świateł zwrócił uwagę pełniących służbę funkcjonariuszy policji D. G. oraz D. M.. Policjanci postanowili zatrzymać kierowcę i w tym celu włączyli sygnał dźwiękowy i świetlny. Oskarżony nie zatrzymał się do kontroli i podjął ucieczkę, jadąc ulicami (...), po czym skręcił w ul. (...), gdzie zaparkował swój pojazd. D. G. wraz z D. M. podbiegli do wskazanego samochodu, w którym na miejscu kierowcy siedział oskarżony. Funkcjonariusze policji poczuli od niego woń alkoholu i w związku z powyższym przewieźli go do Komisariatu Policji, gdzie P. K. został poddany za pomocą (...) badaniom na zawartość alkoholu w organiźmie, z wynikiem I badanie 0,75 mg/l, drugie 0,91 mg/l w wydychanym powietrzu. Oskarżony zażądał również badania z krwi, w związku z czym udano się na pogotowie w Ś., gdzie została pobrana od niego krew. Wynik badania wyniósł 1,8 promila alkoholu we krwi.

Dowód: - zeznania D. G. – k. 5-6, 159-160,

- zeznania D. M. – k. 41v, 74,160 – 161,

- wydruk z badania krwi o godz. 3.08 i o godz. 3.35. – k. 2,

- kserokopia wpisu do książki ambulatoryjnej- k. 169,

- wpis do księgi zabiegów pielęgniarskich – k 171,

- opinia nr (...) – k. 43,

(...) za pomocą którego przeprowadzono badanie oskarżonego posiadał aktualne świadectwo wzorcowania.

- świadectwo wzorcowania – k. 178,

Oskarżony złożył własnoręcznie podpisy na protokole z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym z dnia 7.03.2014r. oraz na obu wydrukach z (...), z godz. 3.08 i godz. 3.35.

Podpis na protokole pobrania krwi z dnia 7.03.2014r. znajdujący się w miejscu „podpis osoby od której krew pobrano” nie nadaje się do badań identyfikacyjnych, albowiem wskazana konstrukcja graficzna nie uzewnętrznia zespołu cech indywidualizujący grafizm wykonawcy.

Dowód: - opinia biegłego sądowego – k. 230-246,

W dniu 7 marca 2014r. w Komendzie Powiatowej Policji osoba o imieniu i nazwisku R. K. nie była badana na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Takie czynności przeprowadzono jedynie z oskarżonym P. K..

Dowód: - pismo KPP w Ś. – k. 174- 177,

Oskarżony był dotychczas karany.

Dowód: - karta karna – k. 248,

P. K. prowadzi działalność gospodarczą, uzyskując wynagrodzenie w kwocie około 5.000 zł miesięcznie. Sąsiedzi nie mają uwag do jego zachowania.

Dowód: - wywiad kuratora – 250-251,

- dane osobo- poznawcze – k. 15

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Początkowo odmawiał składania wyjaśnień. Pod koniec procesu wskazał, iż w dniu 7 marca 2014r. nie prowadził pojazdu, a także, iż został zatrzymany na chodniku w pobliżu swojego auta. Zaznaczył, iż na komendzie odmówił składania podpisów pod wydrukami badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Stwierdził, iż na protokole pobrania krwi ktoś podpisał się za niego. Zaprzeczył, aby również na policji w dniu 7.03.2014r. podpisywał jakikolwiek dokument.

Dowód:- wyjaśnienia oskarżonego – k. 199,

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd zważył, co następuje:

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że zarówno sprawstwo i wina oskarżonego, jak też okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się w głównej mierze na zeznaniach funkcjonariuszy policji, protokołach i wydrukach badania P. K. na zawartość alkoholu we krwi oraz opinii biegłego z zakresu badań pisma. Z powyższych dowodów jednoznacznie wynika, że oskarżony w dniu zdarzenia prowadził samochód będąc w stanie nietrzeźwości.

Za w pełni wiarygodne uznano zeznania funkcjonariuszy policji D. G. oraz D. M., którzy złożyli spójne zeznania zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak i sądowego co do przebiegu zdarzenia, podkreślając, iż podczas pościgu przez cały czas utrzymywali kontakt wzrokowy z pojazdem kierowanym przez P. K.. Obaj świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonego, zatem nie miały powodu, aby bezpodstawnie go obciążać.

Z tych względów całkowicie niewiarygodnie brzmią wyjaśnienia oskarżonego, który kwestionował, aby w tym dniu prowadził pojazd. Nieprzekonywująco jawią się jego twierdzenia, iż został zatrzymany niedaleko samochodu i być może właśnie w jego okolicach o godz. 3.00 w nocy spożywał alkohol. Przeczą temu zeznania wskazanych funkcjonariuszy, którzy wskazali, iż w chwili w chwili zatrzymania oskarżony znajdował się w samochodzie, siedząc na miejscu kierowcy.

Nie powiodły się również próby zakwestionowania przez P. K. wyników badań na zawartość alkoholu w jego organizmie. Przede wszystkim w sposób nie budzący wątpliwości - w oparciu o opinię biegłego zakresu pisma ustalono, iż oskarżony złożył własnoręcznie podpisy na protokole z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym z dnia 7.03. 2014r. oraz na obu wydrukach (...), z godz. 3.08 i godz. 3.35. Fakt, iż funkcjonariusze policji ręcznie modyfikowali na wydrukach datę oraz godzinę badania nie wpływa na ocenę sprawności alkometru, albowiem urządzenie to posiadało aktualne świadectwo wzorcowania, natomiast data i godzina badania wynika bezsprzecznie z zapisów w książce dotyczącej osób poddanych badaniom na zwartość alkoholu (k. 174-177).

Wskazaną powyżej opinię biegłego z zakresu pisma uznano za wiarygodną, gdyż jest ona spójna, logiczna, pełna, a nadto nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Prawdą jest natomiast, iż w protokole pobrania krwi z dnia 7.03.2014r. (k.44) błędnie wpisano imię oskarżonego – zamiast P. imię R.. Niemniej jednak Sąd nie miał wątpliwości, iż protokół dotyczy oskarżonego, albowiem, jak wynika z informacji nadesłanej z pogotowia- od osoby, posiadającej PESEL odpowiadający peselowi P. K. na polecenie policji została pobrana krew. W zapisach widniejących w księgach również błędnie wpisano dane oskarżonego w zakresie jego nazwiska (k. 169), na kolejnej jednak karcie znajdują się prawidłowe jego dane (k. 171). W obu przypadkach PESEL jest tożsamy. Wiarygodny wynik badania na zawartość alkoholu we krwi oskarżonego wyniósł – 1,8 promila.

Należy również zwrócić uwagę na treść pisma KPP w Ś. z dnia 18.01.2016r. (k.174), z którego wynika, iż w dniu 7.03.2014r. nie prowadzono żadnych czynności z osobą o imieniu R. K., a zatem to oskarżony P. K., a nie ktoś inny o tożsamym nazwisku, został dowieziony na pogotowie.

Rozbieżności w zakresie jednej cyfry w numerze banderoli na pakiecie z próbką krwi pobraną od oskarżonego zostały wyjaśnione w piśmie KWP we W. (k.204), gdzie nadto zaznaczono, iż dla celów identyfikacyjnych istotne są jedynie 4 ostatnie cyfry, a te w przypadku oskarżonego na obu banderolach były tożsame.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż oskarżony kierując samochodem marki V. w ruchu lądowym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 178a § 1 kk. Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze wszystkie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk, bacząc by dolegliwość kary nie przekroczyła stopnia winy, uwzględniając przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Za względniejsze uznano przepisy obowiązujące przed nowelizacją z dnia 1.07.2015r.

Wymierzając karą Sąd uwzględnił nagminność przestępstw z art. 178a §1 kk, stopień nietrzeźwości oskarżonego, jego dotychczasową karalność oraz znaczną społeczną szkodliwość występku przypisanego oskarżonemu. Z drugiej strony na wymiar kary wpłynęła pozytywna opinia środowiskowa odnośnie P. K.. Przestępstwo z art. 178 a § 1 kk zagrożone jest kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Sąd wymierzył P. K. karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, przyjmując wysokość każdej z nich na kwotę 40 zł. Za niecelowe uznano orzeczenie wobec niego kary ograniczenia wolności, skoro oskarżony pracuje, natomiast kara pozbawienia wolności, jawiła się Sądowi, jako zbyt surowa. Wymierzając 100 stawek dziennych grzywny, Sąd kierował się znacznym stopniem społecznej szkodliwości czynu, w tym również stopniem zawartości alkoholu we krwi. Wysokość stawki dziennej została ustalona na 40 zł z uwagi na wysokość dochodów uzyskiwanych przez oskarżonego. Kara grzywny w takiej wysokości spełni zdaniem Sądu cele wychowawcze wobec oskarżonego, który uświadomi sobie iż za łamanie prawa należy ponieść konsekwencje, które nie są symboliczne. Zgodnie z przepisem art. 42 § 2 kk w pkt II wyroku wymierzono P. K. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Okres zakazu podyktowany jest z jednej strony poziomem stanu nietrzeźwości oskarżonego, z drugiej dotychczasową jego niekaralnością za podobne przestępstwo. Jednocześnie w oparciu o treść art. 63§2 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy oskarżonego od dnia 7 marca 2014r.

Ponadto na podstawie art. 49 § 2 kk w pkt III wyroku orzeczono od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 300 złotych na cel bezpośrednio związany z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych, uznając, iż środek ten również będzie odgrywał rolę wychowawczą w stosunku do oskarżonego.

Natomiast na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w wyroku kary grzywny zaliczono P. K. okres zatrzymania od dnia 07 marca 2014 roku do dnia 08 marca 2014 roku.

Natomiast uwzględniając sytuację majątkową oskarżonego na podstawie art. 627 kpk obciążono go kosztami postępowania w całości, w tym zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223 ze zm.) wymierzono mu opłatę w kwocie 400 złotych.

\