Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Danuta Raś

Protokolant: Anna Gołębiewska

po rozpoznaniu w sprawie kradzieży z włamaniem w dniu 4 grudnia 2013r. w B. do pomieszczenia biurowego firmy (...) na szkodę P. L., to jest o czyn z art.
279 § 1 k.k.

z urzędu

w przedmiocie zażalenia pokrzywdzonego P. L. na postanowienie z dnia 20 grudnia 2013r. o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw

na podstawie art. 306 § 1 k.p.k. w zw. z art. 325f § 4 k.p.k. w zw. z art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia

zażalenia pokrzywdzonego nie uwzględnić i utrzymać w mocy postanowienie z dnia 20 grudnia 2013r. o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2013r. wszczęto dochodzenie w sprawie kradzieży z włamaniem w dniu 4 grudnia 2013r. w B. do pomieszczenia biurowego firmy (...) na szkodę P. L., to jest o czyn z art. 279 § 1 k.k..

W toku dochodzenia przesłuchano pokrzywdzonego, czterech spośród dziesięciu wskazanych przez pokrzywdzonego osób, które wiedziały, w którym miejscu przechowywane były pieniądze „z utargu” i które miały dostęp do tego pomieszczenia oraz zabezpieczono jeden ślad daktyloskopijny z drzwi wejściowych do biura i jeden ślad traseologiczny z podłogi biura.

Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2013r. wydano postanowienie o umorzeniu dochodzenia z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa i wpisania sprawy do rejestru przestępstw.

Na niniejsze postanowienie w ustawowym terminie złożył zażalenie pokrzywdzony P. L., domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i kontynuowania postępowania. Pokrzywdzony zarzucił zaskarżonemu postanowieniu, że w toku postępowania zaniechano pobrania odcisków palców od wskazanych przez niego osób, które wiedziały, gdzie przechowywane były pieniądze i które miały dostęp do pomieszczeń firmy pokrzywdzonego i porównania ich z pobranym śladem daktyloskopijnym.

Zażalenie nie jest zasadne.

Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy zgodzić się trzeba ze stanowiskiem Prokuratora, że pobranie materiału porównawczego od pracowników celem porównania ze śladem daktyloskopijnym zabezpieczonym na drzwiach wejściowych pozwoli jedynie na stwierdzenie, że osoby wskazane przez pokrzywdzonego wchodziły do pomieszczenia biura i w związku z tym mogły pozostawić odcisk linii papilarnych swoich palców, czego nie kwestionuje pokrzywdzony. Wszak z jego zeznań wynika, że w pomieszczeniu tym przebywają kierowcy, J. B., jej mąż G. B., I. K., T. P., K. M., T. G.. Z zeznań T. P.i J. B.wynika nadto, że w dniu poprzedzającym włamanie pomieszczenia zamykała I. K., a z zeznań tej ostatniej wynika też, że szef przed tym zdarzeniem, to było na pewno w niedzielę zadzwonił i polecił mi abym z tej szafki wyciągnęła 200 z. i dała kierowcy, który miał jechać na giełdę we W.. Powyższe ustalenia wskazują, że z uwagi na przebywanie w tym pomieszczeniu tak wielu osób, nawet stwierdzenie, że zabezpieczony w postępowaniu ślad daktykloskopijny pochodzi od jednej z tych osób, to z uwagi na fakt przebywania w tym pomieszczeniu, a co za tym idzie możliwości pozostawienia śladów odcisków swoich palców, nie może wskazywać na tę osobę, jako sprawcę włamania. Stąd podnoszone przez pokrzywdzonego czynności, które – jego zdaniem – powinny być dokonane, w ocenie Sądu nie rokują powodzenia co do wykrycia sprawcy. Dlatego też ich zaniechanie uznać trzeba za zasadne, gdyż brak jest dostatecznych podstaw do wykrycia sprawcy w drodze dalszych czynności. W postępowaniu rejestrowym wszak przewidywanie, iż dana czynność może doprowadzić do wykrycia sprawcy, musi opierać się na konkretnych przesłankach faktycznych, a założenie takie nie może być uczynione w sposób dowolny. Postępowanie rejestrowe jest prowadzone w formie postępowania w niezbędnym zakresie lub dochodzenia, a ich postać rejestrowa polega na tym, że mogą one nie być kontynuowane i w przypadku braku perspektyw na wykrycie sprawcy, szybko zakończone umorzeniem. Zgodnie bowiem z art. 325f k.p.k. jeżeli dane uzyskane w toku czynności, o których mowa w art. 308 § 1, lub prowadzonego przez okres co najmniej 5 dni dochodzenia nie stwarzają dostatecznych podstaw do wykrycia sprawcy w drodze dalszych czynności procesowych, można wydać postanowienie o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw. Po wydaniu postanowienia, o którym mowa w § 1, Policja, na podstawie odrębnych przepisów, prowadzi czynności w celu wykrycia sprawcy i uzyskania dowodów. Jeżeli zostaną ujawnione dane pozwalające na wykrycie sprawcy, Policja wydaje postanowienie o podjęciu na nowo dochodzenia. Oznacza to, że po umorzeniu dochodzenia akta postępowania pozostają dalej w zainteresowaniu Policji, aczkolwiek w innym trybie. Artykuł 325f § 2 nakazuje Policji prowadzenie, na podstawie odrębnych przepisów, czynności w celu wykrycia sprawcy i uzyskania dowodów. Chodzi o czynności operacyjno-rozpoznawcze, prowadzone na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o Policji, w którym wprawdzie nie ma mowy o wykrywaniu sprawców, a jedynie o wykrywaniu przestępstw, lecz zasadnie w doktrynie twierdzi się, że wykrywanie przestępstw obejmuje także wykrywanie ich sprawców [T. Hanausek: Ustawa o Policji. Komentarz, K.1996, s. 42].

Wobec powyższego stanu sprawy, nie rokującej powodzenia na wykrycie sprawcy, Sąd uznał decyzję o umorzeniu dochodzenia i wpisaniu sprawy do rejestru przestępstw za słuszną i zgodną z przepisami regulującymi ten tryb postępowania, w związku z czym utrzymał ją w mocy.

(...)

(...)