Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2015 r.

sprawy M. W.

syna Z. i W. z domu C. (...) roku w W. z art. 92a kw w zw. z art. 20 ust. 1 prawo o ruchu drogowym

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 6 sierpnia 2015 r. sygnatura akt III W 131/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 795/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym z dnia 6 sierpnia 2015 r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu uznał obwinionego M. W. za winnego tego, że w dniu 28 marca 2014 r. W. na ulicy (...), o godzinie 20:01, kierując pojazdem marki O. o numerze rejestracyjnym (...), nie dostosował się do znaku B-33 „ograniczenie prędkości do 40 km/h” prowadząc pojazd z prędkością 64 km/h przekraczając dozwolona prędkość o 24 km/h,

to jest wykroczenia z art. 92 a kw i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę grzywny w wysokości 300 (trzysta) złotych.

Orzekł Sąd ponadto o kosztach sądowych.

Wyrok powyższy zaskarżony został w całości apelacja własną obwinionego, który podniósł zarzut błędnych ustaleń faktycznych , polegających na przyjęciu, ze jest on sprawca przedmiotowego wykroczenia , podczas gdy w rzeczywistości tonie on prowadził pojazd a inna osoba, podobna do niego.

Podnosząc ten zarzut, obwiniony wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obwinionego skutkowała uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Co prawda z treści środka odwoławczego nie wynika kto miał prowadzić przedmiotowy pojazd - obwiniony tego nie wskazał, jednakże obecny na rozprawie odwoławczej, skarżący podał (po raz pierwszy w tym postępowaniu), że samochód prowadził jego syn P. W. i to jego wizerunek utrwalony został przez urządzenie rejestrujące w dniu 28 marca 2014 roku (k.3).

Porównanie osoby obwinionego obecnego na sali rozpraw z fotografią jak w raporcie (k.3), oraz treść oświadczenia złożonego przez tegoż nasunęło uzasadnione wątpliwości co do osoby kierującego, a tym samym co do ukaranego obwinionego i jego sprawstwa. W tym stanie rzeczy wątpliwa jest także podstawa faktyczna wyroku i jego trafności oraz zasadność.

Z tego względu orzeczenie podlegało uchyleniu a sprawa przekazaniu do ponownego rozpoznania.

Sąd Rejonowy wezwie na rozprawę obwinionego oraz jego syna P. W., celem wyjaśnienia spornej kwestii i celem wyjaśnienia prawdy, co do osoby kierującej pojazdem.

Zależnie od ustaleń, sąd rozważy zawiadomienie właściwego organu o ewentualnym sprawcy wykroczenia, bacząc na termin przedawnienia jego karalności.