Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Waldemar Majka
Protokolant :	Magdalena Telesz

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 roku

sprawy S. K.

oskarżonego z art. 178 a § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 8 sierpnia 2013 roku, sygnatura akt II K 488/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygnatura akt IV Ka 767/13

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Świdnicy wniósł akt oskarżenia przeciwko S. K. oskarżając go o to, że w dniu 16 maja 2013 r. w S. woj. (...) będąc w stanie nietrzeźwości (I – 0,44 mg/l, II – 0,39 mg/l) w wydychanym powietrzu prowadził rower na drodze publicznej

to jest o czyn z art. 178a § 2 kk.

Wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2013 roku (sygn. akt II K 488/13) Sąd Rejonowy w Świdnicy

I.  Oskarżonego S. K. uznał za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. występku z art. 178 a § 2 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec S. K. zakaz kierowania rowerami na okres 1 (jednego) roku;

III.  Na podstawie art. 49 § 2 kk orzekł od oskarżonego S. K. świadczenie pieniężne w kwocie 100 (stu) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  Zwolnił oskarżonego S. K. od ponoszenia kosztów sądowych w tym od opłaty zaliczając wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od wyroku wywiódł Prokurator Rejonowy w Świdnicy zaskarżając wyrok w całości na korzyść oskarżonego zarzucając obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 343 § 1 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk, polegającą na wymierzeniu oskarżonemu S. K. świadczenia pieniężnego w kwocie – 100 złotych, pomimo zawartej we wniosku prokuratora o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy i uzgodnionej uprzednio z oskarżonym kwoty świadczenia pieniężnego w wysokości 50 złotych, podczas gdy przepis art. 343 § 1 kpk, w przypadku uwzględnienia wniosku prokuratora, nakłada na Sąd orzekający obowiązek rozstrzygnięcia zgodnie z treścią wniosku złożonego przez oskarżyciela publicznego w trybie art. 335 kpk a podnosząc wskazany zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył:

apelacja jest oczywiście zasadna, bowiem sąd I instancji w istocie dopuścił się naruszenia art.343§1 kpk w zw. z art.335§1 kpk.

Niezależnie jednak od podniesionych w apelacji zarzutów zaskarżony wyrok podlegał uchyleniu zaś sprawa wymaga ponownego rozpoznania, w dacie popełnienia czynu i w dacie orzekania obowiązuje inna ustawa sankcjonująca kierowanie rowerem w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z art.2 pkt 3 lit.a oraz art.12 pkt 3 ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 1247 z 2013 roku) z dniem 9 listopada 2013 roku przepis art.178a § 2 kk został uchylony, zaś w art.87 kw dodany został §1a, sankcjonujący prowadzenie w stanie nietrzeźwości na drodze publicznej między innymi roweru.

Zaistniała zatem sytuacja opisana w art.4§1 kk (jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy) obligująca do stosowania przepisu art.400§1 kpk (jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego ujawni się, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie, sąd, nie przekazując sprawy właściwemu sądowi, rozpoznaje ją w tym samym składzie, stosując w dalszym jej toku przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia).

Apelacja prokuratora nie może być zatem uwzględniona, nie jest możliwe również rozstrzygnięcie reformatoryjne w postępowaniu odwoławczym, bowiem zachodzi potrzeba ponownego ukształtowania orzeczenia w zakresie winy i kary, a wniosek o skazanie nie może być uwzględniony.