Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Sylwana Wirth (spr.)
Sędziowie :	SSO Waldemar Majka SSO Agnieszka Połyniak
Protokolant :	Magdalena Telesz

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 30 września 2014 roku

sprawy D. R.

córki R. i G. z domu J.

urodzonej (...) w W.

oskarżonej z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 4 kwietnia 2014 roku, sygnatura akt III K 1063/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że :

1)  uchyla orzeczenie o karze łącznej zawarte w punkcie VI dyspozycji wyroku,

2)  w ramach czynu przypisanego oskarżonej w punkcie V dyspozycji uznaje ją za winną tego, że w dniu 18.06.2010r. w W. woj. (...) przywłaszczyła sobie na szkodę J. F. 250 złotych pochodzące z kredytu udzielonego oskarżonej jako pośrednikowi sprzedawcy mocą umowy kredytu na zakup towarów z dnia 15.06.2010r. zawartej pomiędzy J. F. a (...) Bankiem S.A. we W., to jest popełnienia wykroczenia z art. 119 § 1 kw i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw postępowanie o ten czyn umarza zaliczając wydatki w tym zakresie na rachunek Skarbu Państwa,

3)  na podstawie art. 91 § 2 kk wymierza oskarżonej kare łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

4)  uchyla orzeczenie o warunkowym zawieszeniu wykonania kary łącznej pozbawienia wolności,

5)  z punktu VII dyspozycji eliminuje sformułowanie „w razie zarządzenia jej wykonania”,

6)  uchyla obowiązek naprawienia szkody na rzecz J. F. zawarty w punkcie VIII dyspozycji, a wydany w oparciu o art. 46 § 1 kk, zaś kwotę zasądzoną w tym samym punkcie na rzecz pokrzywdzonego (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. jako następcy prawnego (...) Bank S.A. z siedzibą we W. obniża do 107.103,60 złotych;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym, zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 636/14

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Wałbrzychu oskarzył D. R. o to, że:

I.  w dniu 27 czerwca 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu Z. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 27 czerwca 2009 r. na zakup bramy o wartości 8.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 8.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

II.  w dniu 10 kwietnia 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu Z. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 10 kwietnia 2009 r. na zakup płytek o wartości 3.800 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 3.800 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

III.  w dniu 5 maja 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu Z. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 5 maja 2009 r. na zakup okna o wartości 7.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

IV.  w dniu 16 maja 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu Z. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 16 maja 2009 r. na zakup drzwi o wartości 7.500 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.500 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

V.  w dniu 31 maja 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu Z. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 31 maja 2009 r. na zakup bramy o wartości 4.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

VI.  w dniu 11 czerwca 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu Z. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 11 czerwca 2009 r. na zakup płyty o wartości 8.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 8.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

VII.  w dniu 19 lipca 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. M. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 19 lipca 2009 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 7.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

VIII.  w dniu 18 sierpnia 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. M. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 18 sierpnia 2010 r. na zakup cementu o wartości 4.580 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.580 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

IX.  w dniu 4 sierpnia 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. M. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 4 sierpnia 2010 r. na zakup kotła grzewczego o wartości 7.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

X.  w dniu 11 marca 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu K. K.na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 11 marca 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 4.960 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.960 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XI.  w dniu 25 maja 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu K. K. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 25 maja 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 4.990 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.990 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XII.  w dniu 1 września 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu K. K. (1)na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 1 września 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 7.400 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.400 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XIII.  w dniu 15 września 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu M. D. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 15 września 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 4.500 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.500 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XIV.  w dniu 12 października 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu M. D. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 12 października 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 4.900 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.900 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XV.  w dniu 15 września 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu I. K. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 15 września 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 4.850 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.850 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XVI.  w dniu 27 września 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu I. K. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 27 września 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 8.500 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 8.500 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XVII.  w dniu 12 października 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu S. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 12 października 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 7.300 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.300 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11§2k.kk w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XVIII.  w dniu 25 marca 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. R.na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 25 marca 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 6.500 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 6.500 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XIX.  w dniu 27 września 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 27 września 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 4.070 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.070 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XX.  w dniu 10 maja 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 10 maja 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 6.370,00 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 6.370,00 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXI.  w dniu 13 czerwca 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu S. D. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 13 czerwca 2009 r. na zakup okna X3 o wartości 5.000 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 5.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXII.  w dniu 13 stycznia 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., posłużyła się uprzednio podrobioną przez inną osobę umową kredytu zawartą na dane P. R. na zakup towarów o nr (...) z dnia 13 stycznia 2008 r. na zakup nieustalonego towaru o wartości 2.000 zł, przez co wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 2.000 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXIII.  w dniu 22 marca 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu E. J. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 22 marca 2009 r. na zakup stolarki okiennej o wartości 7.500 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.500 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXIV.  w dniu 19 lipca 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu E. J. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 19 lipca 2009 r. na zakup bramy o wartości 9.900 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 9.900 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXV.  w dniu 19 października 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., posłużyła się uprzednio podrobioną przez inną osobę umową kredytu zawartą na dane E. J. na zakup towarów o nr (...) z dnia 19 października 2009 r. na zakup płytek o wartości 1.550 zł, przez co wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 1.550 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXVI.  w dniu 5 stycznia 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu M. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 5 stycznia 2010 r. na zakup płytek o wartości 9.890 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 9.890 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXVII.  w dniu 25 lutego 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu M. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 25 lutego 2010 r. na zakup płytek o wartości 3.900 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 3.900 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXVIII.  w dniu 26 grudnia 2009 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu R. R.na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 26 grudnia 2009 r. na zakup bramy o wartości 5.970 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 5.970 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXIX.  w dniu 23 stycznia 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. R. (1)na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 23 stycznia 2010 r. na zakup płyt o wartości 4.990 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4.990 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXX.  w dniu 25 maja 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu J. R. (1) na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 25 maja 2010 r. na zakup płytek ceramicznych o wartości 7.990 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, a następnie zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 7.990 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXXI.  w dniu 6 lutego 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim podrobieniu podpisu L. P. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 6 lutego 2010 r. na zakup okna o wartości 5.690 zł, wprowadziła w błąd uprawnionego pracownika co do osoby kredytobiorcy, źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, zawarła umowę kredytową, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 5.690 zł, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

XXXII.  w dniu 15 czerwca 2010 roku w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach umowy o współpracy w zakresie organizacji i finansowania sprzedaży kredytem bankowym z dnia 15 lutego 2006 r. zawartej z (...) Bank S.A. z siedzibą we W., po uprzednim wprowadzeniu w błąd J. F. co do rzeczywistego rodzaju udzielonego kredytu, jego przeznaczenia oraz wysokości, zawarła z nią umowę kredytu na zakup towarów o nr (...) na zakup płytek ceramicznych o wartości 2.250 zł, czym doprowadziła J. F. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym w kwocie 250 zł działając na jej szkodę, przy czym dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu uznał oskarżoną za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych wyżej w punktach od I do XXI oraz w pkt XXIII, XXIV, XXIX, XXX, XXXI, części wstępnej wyroku to jest występków z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk , przyjmując iż oskarżona działała ciągiem przestępstwa z art. 91 § 1 kk oraz przyjmując, iż w odniesieniu do czynu z pkt XV części wstępnej wyroku oskarżona doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 4810,00 zł., w odniesieniu do czynu opisanego w pkt XXI części wstępnej wyroku , iż oskarżona dopuściła się go w dniu 13.06.2010 roku oraz umowa na zakup towarów datowana była na dzień 13.06.2010 roku i za czyny te na podstawie art.286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk wymierzył jej karę 1(jednego) roku i 8(ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżoną uznał za winną tego, że w dniu 13 stycznia 2009 r. w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., w celu uzyskania dla siebie kredytu w kwocie 2.000 zł. od banku (...) S.A. z siedzibą we W., posłużyła się uprzednio podrobioną przez inną osobę umową kredytu zawartą na dane P. R. na zakup towarów o nr (...) z dnia 13 stycznia 2009 r. na zakup nieustalonego towaru o wartości 2.000 zł, wprowadzając w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy , źródła i wysokości jego dochodu oraz przeznaczenia kredytu, które to okoliczności miały istotne znaczenie dla udzielenia takiego kredytu, to jest występku z art. 297 § 1 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 297§1 kk wymierzył jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżoną uznał za winną popełnienia czynu opisanego wyżej w punkcie XXV, to jest występku z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 65 § 1 kk wymierzył jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżoną uznał za winną popełnienia czynów polegających na tym, że:

1.w okresie pomiędzy grudniem 2009r. a dniem 5 stycznia 2010r. w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., podrobiła podpis M. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 5 stycznia 2010 r. na zakup płytek o wartości 9.890 zł w celu użycia jej za autentyczną, to jest występku z art. 270 § 1 k.k.

2. w bliżej nieustalonym dniu lutego 2010r. do dnia 25 lutego 2010r. w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., podrobiła podpis M. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 25 lutego 2010 r. na zakup płytek o wartości 3.900 zł, w celu użycia jej za autentyczną, to jest występku z art. 270 § 1 k.k.

3. w bliżej nieustalonym dniu grudnia 2009r do dnia 26 grudnia 2009r.

w W., woj. (...), będąc właścicielką przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w W., podrobiła podpis R. R. na umowie kredytu na zakup towarów o nr (...) z dnia 26 grudnia 2009 r. na zakup bramy o wartości 5.970 zł, w celu użycia jej za autentyczną, to jest występku z art. 270 § 1 k.k.

i za czyny te , przy przyjęciu, iż stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk na podstawie art. 270§1 kk w zw. z art. 91 §1 kk wymierzył jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżoną uznał za winną popełnienia czynu opisanego wyżej w punkcie XXXII, z tym, że wyeliminował z opisu czynu ustalenie , że oskarżona dopuściła się tego przestępstwa czyniąc sobie z niego stałe źródło dochodu to jest występku z art. 286 §1 kk i za czyn ten na podstawie art. 286 §1 k.k. wymierzył jej karę 6

( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 91§2 kk połączył kary pozbawienia wolności i wymierzył karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawiesił tytułem próby na okres lat 5 (pięciu).

Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonej D. R. kary łącznej pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania, zaliczył tymczasowe aresztowanie oskarżonej od dnia 2 marca 2011r. do dnia 2 maja 2011r.

Na podstawie art. 46§1 kk orzekł od oskarżonej D. R. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej J. F. kwoty 250 zł. zaś na rzecz pokrzywdzonego (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W., jako następcy prawnego (...) Bank S.A. z siedzibą we W. kwotę 107.453, 60 zł. / sto siedem tysięcy czterysta pięćdziesiąt trzy złote i 60/100/.

Sad orzekł ponadto o kosztach sądowych.

Wyrok powyższy zaskarżony został w całości apelacja prokuratora na niekorzyść oskarżonej.

Powołując się na przepisy art. 437§2 kpk oraz art. 438§1 pkt 1, 2, 3 i 4 kpk, apelujący wyrokowi temu zarzucił:

I.  błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, iż w odniesieniu do czynu opisanego w pkt XXII części wstępnej wyroku zachowanie oskarżonej D. R. nie może być kwalifikowane kumulatywnie również z art. 286§1 kk i art. 65 kk, a jedynie z art. 297§1 kk, albowiem kredyt ten został zawarty na danie P. R., czyli męża oskarżonej, z którym to oskarżona żyje w dobrych relacjach, a nadto kredyt ten został w całości spłacony oraz odnośnie czynów opisanych w pkt XXVI, XXVII i XXVIII części wstępnej wyroku zawartych na dane M. R. i R. R., czyli również osób najbliższych dla oskarżonej, nie może być kwalifikowane kumulatywnie z art. 297§1 kk i art. 297§1 kk w zw. z art. 65§1 kk, a jedynie z art. 270§1 kk, albowiem również kredyty te zostały spłacone w całości przez oskarżoną, co doprowadziło w konsekwencji do wywiedzenia przez Sąd orzekający wniosku o braku po stronie oskarżonej zamiaru nie spłacenia kredytów i osiągnięcia w ten sposób korzyści majątkowej, podczas gdy z okoliczności sprawy w sposób bezsprzeczny wynika, iż oskarżona już w chwili zawierania przedmiotowych umów kredytowych wprowadziła w błąd bank nie tylko co do osoby kredytobiorcy, poprzez posłużenie się uprzednio podrobionymi przez siebie lub inne osoby dokumentami, ale również co do przeznaczenia tego kredytu, zdolności kredytowej osoby faktycznie zaciągającej to zobowiązanie, gdyż podczas zawierania tych umów oskarżona znajdowała się w bardzo ciężkiej sytuacji finansowej uniemożliwiającej jej spłatę tych zobowiązań bez potrzeby zawierania kolejnych umów kredytowych na pokrycie tych umów, a zatem celem działania oskarżonej było osiągnięcie korzyści majątkowej poprzez przyznanie jej wsparcia finansowego, które to nie zostało by jej udzielone gdyby nie uprzednio przez nią podjęte przestępcze działania, czym doprowadziła pokrzywdzony bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy przekazanych przez bank na sfinansowanie sprzedaży konkretnych przedmiotów wskazanych w umowie, a zatem samo dokonanie przez oskarżoną spłaty zaciągniętych zobowiązań nie spowodowało depenalizacji jej zachowania, albowiem znamieniem niezbędnym dla bytu czynu z art. 286§1 kk jest doprowadzenie przez sprawcę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem co nie jest jednoznaczne z powstaniem po stronie pokrzywdzonego szkody majątkowej oraz powstanie po stronie sprawcy korzyści majątkowej, czym w tym przypadku było uzyskanie finansów na pokrycie uprzednio zaciągniętych przez oskarżona zobowiązań oraz bieżące wydatki

II.  obrazę przepisów postępowania, a mianowicie art. 424§1 pkt 1 kpk mającą wpływ na treść wyroku, odnośnie czynu opisanego w pkt XXXII części wstępnej wyroku, polegającą na braku wskazania przez Sąd orzekający w uzasadnieniu jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nieudowodnione, odnośnie eliminacji z kwalifikacji prawnej tegoż czynu z art. 65§1 kk i na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, co w konsekwencji uniemożliwiło ocenę poczynionych przez sąd ustaleń faktycznych, które skłoniły sąd do przyjęcia takiej kwalifikacji prawnej

III.  rażącą niewspółmierność kary łącznej orzeczonej wobec oskarżonej w wymairze 2 lat pozbawienia wolności z zastosowaniem przez sąd zasady pełnej absorpcji, wobec przyjęcia, iż zarzucane oskarżonej czyny zostały popełnione w dość bliskim okresie czasowym oraz w znacznej mierze przeciwko tym samym dobrom prawnym, która to kara jedynie w nieznacznym zakresie przekracza najniższą z możliwych do wymierzenia kar, podczas gdy właśnie wielość popełnianych przez podejrzaną przestępstw, modus operandi oskarżonej, która wykorzystywała do podpisywania umów kredytowych dane osób dla niej najbliższych lub dane osób starszych, które uzyskała wykorzystując dobrą wolę i nieświadomość innych osób oraz fakt iż z popełnienia zarzucanych jej przestępstw uczyniła sobie stałe źródło dochodu, wskazują w sposób bezsprzeczny, iż wobec oskarżonej winna być wymierzona kara w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności

IV.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, polegający na wywiedzeniu przez sąd mylnego wniosku, iż oskarżona zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia kary z uwagi na fakt, i ż po raz pierwszy weszła w konflikt z prawem, wówczas znajdowała się w złym stanie psychicznym, prowadzi obecnie ustabilizowany tryb życia oraz rozpoczęła pracę za granicą oraz zadeklarowała się, iż część z uzyskanych dochodów przeznaczać będzie na spłatę zadłużeń, podczas gdy z okoliczności sprawy w sposób bezsprzeczny wynika, iż oskarżona dopuściła się czynów o znacznym stopniu społecznej szkodliwości, jej zachowanie miało premedytowany charakter, mając na względzie chociażby całkowicie fikcyjny charakter prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, sposób w jaki oskarżona weszła w posiadanie danych osób, które wykorzystała do zawierania umów kredytowych, poprzez wykorzystanie danych osób starszych będących członkami jej rodziny lub też osób starszych wskazanych jej w dobrej wierze przez członka rodziny, a cel jej działania nastawiony był na uzyskanie korzyści majątkowej i uczynienie sobie z popełnionych przestępstw stałego źródła dochodu, co świadczy o całkowicie lekceważącym stosunku oskarżonej do obowiązującego porządku prawnego, albowiem deklaracje oskarżonej, przyjęte przez sąd w sposób bezkrytyczny, co do woli dokonywania spłaty zadłużenia, pozostają nadal jedynie w sferze czczych obietnic a rzekomy zły stan psychiczny oskarżonej w chwili czynów nie został potwierdzony przez biegłych lekarzy psychiatrów wydających opinię w tym zakresie, a sama jedynie uprzednia niekaralność winna być traktowana jako norma, a nie okoliczność o tak znamiennym znaczeniu łagodzącym, co wskazuje, iż wobec oskarżonej winna być wymierzona kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, bowiem jedynie kara w takiej postaci będzie adekwatna do winy i stopnia społecznej szkodliwości zarzucanych oskarżonej czynów, jak również spełni swoje cele w zakresie prewencji generalnej

i podnosząc powyższe zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie jedynie w części tyczącej zastosowania warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonej. W pozostałym zakresie apelacja nie jest zasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Odnośnie czynu opisanego w punkcie XXII części wstępnej wyroku - sąd odwoławczy stwierdza, że sąd I instancji prawidłowo wyeliminował z opisu czynu oraz kwalifikacji prawnej art. 286§1 kk oraz art. 65§1 kk, ponieważ brak jest przekonujących dowodów, że oskarżona zawierając przedmiotową umowę kredytową działała z powziętym zamiarem oszustwa, nie zamierzając spłacić kredytu. Z dokumentów wskazanych przez Sąd Rejonowy wynika bowiem że kredyt powyższy spłacany był przez oskarżoną od początku i to dość systematycznie ( w 2009 r. – 9 rat, w 2010 r. – 6 rat i 2011 r. – 10 rat ).

Został on spłacony w całości – ostatnia rata we wrześniu 2011 r.

Nie sposób zatem, w tym stanie rzeczy, zakładać zamiaru oszukańczego oskarżonej już w momencie zawierania umowy, skoro od lutego 2009 r. spłacała poszczególne raty.

Odnośnie czynów opisanych w punktach XXVI, XXVII, XXVIII – sąd odwoławczy stwierdza również prawidłowość rozstrzygnięcia przez sąd I instancji, ponieważ w tych wypadkach – podobnie jak wyżej – oskarżona spłaciła zaciągnięte kredyty w całości ( 9 890 zł oraz 3 900 zł ) i to w terminie poprzedzającym wszczęcie postępowania przeciwko niej. Raty nie były co prawda płacone systematycznie, ale oskarżona czyniła to od chwili zawarcia umowy i w ciągu kilku miesięcy uiściła całość długu, wpłacając też jednorazowo wysokie raty.

W przypadku umowy z dnia 26 grudnia 2009 r. na kwotę 5 970 zł, oskarżona zwróciła całą kwotę do banku w dniu 7 stycznia 2010 r. odstępując od umowy.

W tej sytuacji, Sąd Rejonowy trafnie przyjął, że w tym jej zachowaniu trudno dopatrzyć się bez wątpliwości znamion oszustwa z art. 286 kk i przyjąć, iż w momencie zawierania umów działała z zamiarem ich niespłacenia.

Co prawda w tych trzech przypadkach zasadnym byłoby przyjęcie kwalifikacji z art. 297§1 kk bo D. R. przedłożyła w banku podrobione dokumenty wprowadzając w błąd uprawnionego pracownika banku co do osoby kredytobiorcy oraz źródła i wysokości jego dochodu, ale zważyć trzeba , że w poprzednim wyroku Sadu Rejonowego z dnia 22 czerwca 2012 r., częściowo uchylonym następnie przez Sąd Okręgowy i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania, w omawianym tu zakresie przyjęto zawinienie oskarżonej i kwalifikację prawną jedynie z art. 270§1 kk a oskarżyciel publiczny nie zaskarżył tego rozstrzygnięcia w kierunku art. 297§1 kk. Wobec braku zatem apelacji na niekorzyść, przy ponownym rozpoznaniu sprawy, nie można orzec na niekorzyść oskarżonej poprzez uzupełnianie i opisów czynów i kwalifikacji prawnej o znamiona z art. 297§1 kk oraz tym samym o art. 65§1 kk.

Odnośnie czynu opisanego w punkcie XXXII części wstępnej wyroku – Sąd odwoławczy stwierdza, że zarówno jego opis jak i przyjęta kwalifikacja prawna i w akcie oskarżenia i w zaskarżonym wyroku nie są poprawne i budzą uzasadnione wątpliwości. Oskarżona bowiem pośredniczyła jedynie w zawarciu umowy kredytowej, której stronami była z jednej strony J. F. a z drugiej (...) Bank S.A. a po drugie doprowadziła ona do niekorzystnego rozporządzenia mieniem nie J. F. a właśnie ów bank, który pieniądze w ramach kredytu przekazał na rachunek oskarżonej. Ponieważ oskarżona zatrzymała bezprawnie część z tej kwoty ( 250 zł) dla siebie, to tym samym dokonała przywłaszczenia na szkodę J. F.. Z uwagi na wysokość szkody, czyn ten stanowi wykroczenie a z uwagi na przedawnienie karalności, Sąd okręgowy dokonując uprzednio zmiany opisu czynu oraz kwalifikacji prawnej postępowanie w tej części umorzył.

Rację ma natomiast apelujący kwestionując przyjęcie pozytywnej prognozy kryminologicznej wobec oskarżonej.

O ile wymierzonej kary – tak jednostkowych jak i łącznej – nie można uznać za rażąco łagodną, o tyle stwierdzić należy że brak jest przekonania, że warunkowe zawieszenie kary będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawczyni celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Nie sama niekaralność czy dobra opinia, ale sposób popełnienia przestępstwa, zachowanie po jego dokonaniu – w tym naprawienie szkody, stanowią przesłanki do decyzji o warunkowym zawieszeniu wykonania kary.

W przypadku oskarżonej podstaw takich brak. Trzeba bowiem podkreślić wielość czynów przez nią popełnionych, długi okres działania z premedytacją i z chęci osiągnięcia łatwego zysku z pokrzywdzeniem osób starszych i nieporadnych życiowo.

Oskarżona do tej pory uiściła tytułem wyrównania szkody 250 zł na rzecz J. F. i 350 zł na rzecz banku. W przypadku tego drugiego podmiotu jest to zatem nikły procent sumy zasądzonej zaskarżonym wyrokiem jako naprawienie szkody.

Przede wszystkim jednak, skoro oskarżonej przypisano działania w ramach art. 65§1 kk, to zawieszenie wykonania kary może nastąpić tylko gdy zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami – a takich nie wykazał sąd I instancji i nie dopatrzył się również sąd odwoławczy.

W związku z częściowym wyrównaniem szkody, zmianie podlegało rozstrzygnięcie wydane w oparciu o art. 46§1 kk, zawarte w pkt VIII dyspozycji wyroku.

W pozostałym zakresie wyrok jako trafny utrzymano w mocy.