Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Jacka Kowalskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 19 października 2018 r.

sprawy P. M.

syna A. i R. z domu R.

urodzonego (...) w Ś.

oskarżonego z art. 178a § 4 kk w związku z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 7 marca 2018 r. sygnatura akt II K 840/17

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 612/18

UZASADNIENIE

P. M.został oskarżony o to, że w dniu 3 sierpnia 2017 roku w Ś., znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym 1,28 promila alkoholu we krwi, prowadził motorower marki T. nr rej. (...) w ruchu lądowym, będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 13 listopada 2012 roku (sygn. akt II K 925/12) za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, przy czym przedmiotowego czynu dopuścił się, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 13 listopada 2012 roku (sygn. akt II K 925/12), za czyn z art. 178a § 1 k.k. i art. 289 § 1 k.k. na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą w/wym. odbywał w okresie od 02.05.2014 roku do 28.02.2015 roku, z zaliczeniem okresu od 10.07.2012 roku do 11.07.2017 roku, tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 7 marca 2018 roku w sprawie sygn. akt II K 840/17 P. M.został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to Sąd wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Nadto na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeczono mu dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, zaś na podstawie art. 43a § 2 k.k. świadczenie pieniężne w wysokości 10.000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Od powyższego wyroku apelację złożył oskarżony, zaskarżając go w całości, wnosząc o jego zmianę poprzez uniewinnienie, ewentualnie o zmianę poprzez orzeczenie łagodniejszej kary oraz uchylenie rozstrzygnięcia o zakazie prowadzenia pojazdów i świadczeniu pieniężnym. W apelacji podniósł, iż w toku prowadzonego postępowania nie udowodniono, iż dopuścił się czynu przestępnego. Nadto wskazał, iż orzeczona wobec niego kara i środki karne są rażąco niewspółmierne do wagi popełnionego przez niego czynu.

Sąd zważył, co następuje.

Odnoszenie się do apelacji oskarżonego należy uznać za przedwczesne. Wynika to z faktu, iż tak w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed sądem doszło do na tyle rażącego uchybienia prawa procesowego, że musiało ono skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Z protokołu przesłuchania podejrzanego wynika, iż jego adres zameldowania na pobyt stały to ul. (...) w Ś., zaś adres zamieszkania i doręczeń w kraju to ul. (...) w Ś. (k. 33). Akt oskarżenia został wysłany na adres ul. (...) w Ś., ale zaadresowano go do P. M. (1), a nie P. M., przez co przesyłka nie została odebrana. Zawiadomienie o terminie rozprawy zostało wysłane na adres ul. (...) w Ś., które to zawiadomienie nie zostało odebrane, zaś podwójnie je awizowano.

Tym samym należy stwierdzić, iż oskarżony nie miał możliwości zapoznać się z aktem oskarżenia, skoro został on wysłany na prawidłowy adres, ale korespondencję zaadresowano do P. M. (1), a nie P. M.. Nadto zawiadomienie o terminie pierwszej i jedynej rozprawy zostało wysłane na błędny adres, co skutkowało brakiem skutecznego doręczenia. W tych warunkach należało uznać, że przeprowadzenie przez Sąd Rejonowy w Świdnicy rozprawy w dniu 7 marca 2018 roku pod nieobecność oskarżonego i wydanie wyroku skazującego naruszyło w sposób rażący przepisy procesowe. Aczkolwiek obecność oskarżonego na rozprawie nie jest obowiązkowa, to ma on prawo uczestniczenia w niej i podjęcia aktywnej obrony swoich interesów procesowych. Realizacja tego uprawnienia warunkowana jest prawidłowym powiadomieniem o terminie rozprawy, a pozbawienie oskarżonego tego uprawnienia stanowi w każdym wypadku rażące naruszenie prawa do obrony (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2011 roku IV KK 119/11, LEX nr 817548, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 2010 roku V KK 401/09, LEX nr 844056).

Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy Sąd pierwszej instancji powinien powtórzyć postępowanie dowodowe w pełnym dotychczasowym zakresie, o ile nie wyłoni się potrzeba przeprowadzenia dodatkowych dowodów. Nadto Sąd powinien zadbać o dopełnienie wszystkich wymogów proceduralnych postępowania karnego, w szczególności w zakresie prawidłowości zawiadamiania oskarżonego o terminie rozprawy na właściwy, podany przezeń adres .

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w wyroku.