Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariusz Górski (spr.)
Sędziowie:	SSO Agnieszka Połyniak SSO Sylwana Wirth
Protokolant:	Ewa Ślemp

przy udziale Grzegorza Howorskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2017 r.

sprawy skazanego P. W.

syna S. i G. z domu K.

urodzonego (...) w D.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

z dnia 20 czerwca 2017 r. sygnatura akt II K 48/17

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. M. P. z Kancelarii Radcy Prawnego w B. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn.akt IV Ka 610/17

UZASADNIENIE

P. W. skazany był uprzednio prawomocnie:

1. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 17 listopada 2014 roku w sprawie o sygn. akt II K 767/14 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony
w dniu 1 sierpnia 2014 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata oraz oddanego pod dozór kuratora sądowego i na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązanego do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody; wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia
21 grudnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II Ko 1804/15;

2. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 11 marca
2015 roku w sprawie o sygn. akt II K 924/14 za czyn z art. 13 § 1 k.k.
w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 lipca 2014 roku na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata oraz oddanego pod dozór kuratora sądowego; wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego
w Dzierżoniowie z dnia 8 grudnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II Ko 1803/15;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 10 czerwca 2015 roku
w sprawie o sygn. akt II K 303/15 za czyn z art. 279 § 1 k.k. i art. 276 k.k.
w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w październiku 2014 roku na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata oraz oddanego pod dozór kuratora sądowego i na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązanego do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody
w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku; wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia
14 grudnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II Ko 1951/15;

4. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 26 sierpnia 2015 roku
w sprawie o sygn. akt II K 502/15 za czyny:

a) z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 marca 2015 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

b) z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 20 maja 2015 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

c) z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 maja 2015 roku na karę roku pozbawienia wolności;

d) z art. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 maja 2015 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

e) z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 12 czerwca 2015 roku na karę roku pozbawienia wolności;

którym wymierzono mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązano do naprawienia wyrządzonych przestępstwami szkód;

5. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 1 grudnia 2015 roku
w sprawie o sygn. akt II K 199/15 za czyny:

a) z art. 279 § 1 k.k., art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 2 k.k.
w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k. w okresie od nocy z 14/15 czerwca 2014 roku do 30 września 2014 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności;

b) za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 30 września 2014 roku na karę
10 miesięcy pozbawienia wolności;

którym wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata oraz oddano pod dozór kuratora sądowego, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązano do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody;

6. przy czym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie dnia
16 marca 2016 roku w sprawie o sygn. akt II K 3/16 połączono skazanemu kary pozbawienia wolności wymierzone wyrokami Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie opisanymi wyżej w pkt 1, 2 i 3 oraz kary łączne pozbawienia wolności wymierzone wyrokami Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie opisanymi wyżej w pkt 4 i 5
i orzeczono karę łączną 4 lat pozbawienia wolności;

7. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 21 września 2016 roku
w sprawie o sygn. akt II K 524/16 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu
1 sierpnia 2015 roku na karę roku pozbawienia wolności;

8. przy czym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia
5 grudnia 2016 roku w sprawie o sygn. akt II K 743/16 połączono skazanemu karę łączną pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego
w Dzierżoniowie opisanym wyżej w pkt 6 i karę pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie opisanym wyżej w pkt 7 i orzeczono karę łączną 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

9. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 1 czerwca 2016 roku
w sprawie o sygn. akt II K 988/14 za czyny:

a) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w okresie pomiędzy 22 marca 2014 roku a 24 marca 2014 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

b) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w nocy z 14/15 marca
2014 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności;

c) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 17 kwietnia 2014 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

d) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 22 kwietnia 2014 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

e) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 22 kwietnia 2014 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności;

f) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w nocy z 28/29 maja
2014 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności;

g) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w nocy z 30/31 maja 2014 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności;

h) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w nocy z 31 maja/1 czerwca 2014 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

i) z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w nocy 1/2 czerwca 2014 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

którym wymierzono mu karę łączną roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązano do naprawienia szkód wyrządzonych przestępstwami;

10. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 14 lipca 2016 roku
w sprawie o sygn. akt II K 999/14 za czyny:

a) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w bliżej nieustalonym dniu
w okresie pomiędzy 21 września 2013 roku a 30 października 2013 roku na karę
10 miesięcy pozbawienia wolności;

b) z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony
w bliżej nieustalonym dniu w okresie pomiędzy końcem 2013 roku a końcem lutego 2014 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

c) z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w bliżej nieustalonym dniu
w okresie pomiędzy początkiem stycznia 2014 roku a końcem lutego 2014 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności;

którym wymierzono mu karę łączną roku i miesiąca pozbawienia wolności.

Zaskarżonym wyrokiem łącznym, na podstawie art. 569§1 kpk i art. 570 kpk w zw. z art. 85§1 -§3a kk, art. 85a kk i art. 86§1 kk połączono skazanemu -karę łączną 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie wydanym w sprawie o sygn. akt II K 743/16, karę łączną roku i 7 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie wydanym w sprawie o sygn. akt II K 988/14, karę łączną roku i miesiąca pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie wydanym w sprawie o sygn. akt II K 999/14 i wymierzono mu karę łączną 5 (pięciu) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto, na podstawie art. 577 kpk i art. 63§1 kk na poczet wskazanej wyżej kary pozbawienia wolności zaliczono P. W. okresy zatrzymania zaliczone na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie w sprawie o sygn. akt II K 743/16 w dniach 30 lipca 2014 roku, 7 sierpnia 2014 roku, od 22 września 2014 roku do 23 września 2014 roku, od 30 września2014rokudo 2 października 2014 roku, 23 marca 2015 roku, 26 maja 2015 roku, od 17 czerwca 2015 roku do 18 czerwca 2015 roku, 1 sierpnia 2015 roku, od 17 października 2015 roku do 5 grudnia 2016 roku, okresy zatrzymania w sprawie Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie o sygn. akt II K 988/14 w dniach od 26 marca 2014 roku do 27 marca 2014 roku, od 23 kwietnia 2014 roku do 24 kwietnia 2014 roku i od 3 czerwca 2014 roku do 5 czerwca 2014 roku, okres zatrzymania w sprawie Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie o sygn. akt II K 999/14 w dniu 26 maja 2014 roku, okresy dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności wymierzonych wyrokami wskazanymi w pkt I części dyspozytywnej wyroku łącznego, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w powyższych wyrokach pozostawiono do odrębnego wykonania.

Wyrok powyższy zaskarżył obrońca skazanego zarzucając:

I.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i uznania, iż skazany z uwagi na swój młody wiek i dopuszczenie się przestępstw jeszcze przed osiągnięciem pełnoletniości wymaga dłuższego okresu resocjalizacji w warunkach jednostki penitencjarnej, podczas gdy prawidłowa ocena kryterium dot. młodego wieku skazanego powinna prowadzić do wniosku, iż skazany powinien jak najkrócej przebywać w warunkach izolacji więziennej,

II.  rażącą niewspółmierność kar połączonych skazanemu w sprawach II K 743/16, II K 988/14 i II K 999/14, opisanej w pkt I części dyspozytywnej wyroku poprzez wymierzenie mu kary łącznej 5 (pięciu) lat i 8 (ośmiu miesięcy pozbawienia wolności, mimo iż okoliczności niniejszej sprawy zasługujące na szczególne uwzględnienie, wskazują iż kara ta obiektywnie uchodzi za rażąco surową.

Tym samym apelujący wniósł o:

-zmianę wyroku w zaskarżonej części i wymierzenie oskarżonemu kary łącznej 4 (czterech) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

-o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego M. P. z Kancelarii Radcy Prawnego w B. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w toku postępowania apelacyjnego,

Ewentualnie o zmianę wyroku w zaskarżonej części i wymierzenie oskarżonemu kary łącznej 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd I instancji po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu dokonał jedynie trafnej oceny zaistniałego stanu faktycznego sprawy zaś stanowisko swe nader precyzyjnie i przekonywująco uzasadnił odnosząc się szczegółowo nie tylko do kwestii formalnych lecz także do powodów z jakich P. W. wymierzono karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

W tej sytuacji, skoro Sąd Okręgowy zgadza się w pełni z poglądem wyrażonym przez Sąd I instancji można by w zasadzie poprzestać na uzasadnieniu orzeczenia.

Odnosząc się jednak do szczegółowych zarzutów apelującego należy stwierdzić, iż P. W., istotnie w warunkach izolacji, zwłaszcza w ostatnim okresie zachowuje się należycie, a nawet uczestniczył w zajęciach readaptacji skazanych młodocianych. Jest to oczywiście pozytywny ale zarazem jedyny tego rodzaju element w życiu P. W..

Nie sposób przecież pominąć, że od roku 2014 do lipca 2016 r. był on wielokrotnie karany przez sądy za różnego rodzaju przestępstwa ( w większości przeciwko mieniu) i dawano mu początkowo szansę zmiany swych negatywnych zachowań, stosując dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonych kar pozbawienia wolności. Z tego skazany korzystał tylko w ten sposób, iż dokonywał kolejnych sprzecznych z prawem czynów.

Nie można także pominąć faktu, iż P. W. już uprzednio korzystał kilkakrotnie ze znacznego w istocie obniżenia orzeczonych względem niego kar pozbawienia wolności, a działo się to na skutek orzekania względem niego kolejnych kar łącznych tak w wyrokach jednostkowych jak i łącznych.

Także i tym razem skazany skorzystał kolejny raz ze swoistej łaski sadu bowiem wymierzono u karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności zamiast możliwej do orzeczenia w wymiarze lat 7.

Tym samym dalsze skracanie pobytu P. W. w zakładzie karnym jawiło by się jako po prostu niesprawiedliwe, tak w aspekcie społecznym jak i mając na względzie zadania tzw. prewencji szczególnej. Gdyby bowiem Sąd Okręgowy postąpił w sposób zgodny z żądaniem apelacji byłby to jawny sygnał tak dla P. W. jak i innych skazanych, że można popełniać kolejne przestępstwa bowiem wymierzone przez nie kary i tak zostaną „wchłonięte” przez wyrok łączny. Do tego nie można dopuścić i dlatego (uznając przy tym, że kara łączna orzeczona wobec skazanego jawi się jako nader łagodna) orzeczono jak w wyroku.