Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

1Przewodnicząca:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1Agnieszka Strzelczyk

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 485/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 16 maja 2024 r. sygnatura akt II K 322/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. S.

Był wielokrotnie karany sądownie, głównie za występki przeciwko mieniu.

Dane o karalności

474-475

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane o karalności

Niekwestionowane.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacji obrońcy:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że materiał dowodowy jest wystarczający do przyjęcia winy oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu, pomimo że brak jest wiarygodnych dowodów wskazujących na winę i sprawstwo oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu

2. obrazę przepisów postępowania: art. 4, 5, 7 KPK, co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia przez nierozważenie wszystkich okoliczności sprawy, a szczególnie tych, które przemawiały na korzyść oskarżonego; rozstrzygnięcie nieusuwalnych wątpliwości na niekorzyść oskarżonego; oparcie się na sprzecznych zeznaniach świadka A. J., a nie danie wiary wyjaśnieniom oskarżonego i zeznaniom

świadka M. M., wybiórcze traktowanie materiału dowodowego, a pomijanie istotnych faktów, wydanie rozstrzygnięcia bez odniesienia się w sposób właściwy do wszystkich przeprowadzonych dowodów z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, wiedzy i doświadczenia życiowego,

3. rażąca niewspółmierność kary, wyrażająca się w wymierzeniu wobec oskarżonego rażąco niewspółmiernej kary pozbawienia wolności w wysokości 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu oraz relacji do celów jakie

kara ta powinna spełnić w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ponieważ apelacja okazała się skuteczna w odniesieniu do zarzutów obrazy prawa procesowego i w jej następstwie błędnych ustaleń faktycznych, skutkujących zmianą wyroku przez uniewinnienie oskarżonego, oczywistym pozostaje, że odnoszenie się do zarzutu rażącej surowości kary stało się bezprzedmiotowe ( art. 436 kpk).

Trafnie apelujący zakwestionował prawidłowość pierwszoinstancyjnej oceny dowodów przyjętych za obciążające oskarżonego i tym samym przyjętych za osnowę ustaleń faktycznych zaskarżonego wyroku.

Sąd odwoławczy już w poprzednim wyroku kasatoryjnym z dnia 16 marca 2023r. sygn. akt IV Ka 104/23 zwracał uwagę na niedostatki dowodów przyjętych za obciążające oskarżonego sprawstwem ( diametralnie różne zeznania świadka A. J., niemiarodajność wyników oględzin miejsca włamania, nie ujawnienie śladów na miejscu włamania, pozwalających uznać, że pochodzą od oskarżonego – notatki urzędowe W. K. i S. B. ).

Mimo ponownego rozpoznania sprawy dotychczasowe niedostatki dowodowe wręcz się pogłębiły, czego nie dostrzegł sąd I instancji.

Nie zmieniło się stanowisko procesowe oskarżonego, który do winy się nie przyznał i nie podał w dotychczasowych wyjaśnieniach żadnych okoliczności, które mogłyby skutecznie kierować wobec niego oskarżenie. W szczególności zaprzeczył, by oświadczył świadkowi A. J. że dokonał przedmiotowego włamania (k. 389 v.) .

Oskarżony przyznał, że przechodził w okolicy przedmiotowej stodoły pokrzywdzonego, ale dlatego, że tamże zamieszkuje także jego matka. Fakt taki przecież nie tworzy automatycznie w żaden sposób nawet poszlaki dowodowej niekorzystnej dla oskarżonego, tym bardziej, że przecież nie zebrano w sprawie dowodów, pozwalających na ustalenie, że oskarżony w ogóle przebywał na miejscu przestępstwa.

Oskarżony nie został ujęty na gorącym uczynku przedmiotowego włamania, nie ustalono żadnych dowodów osobowych ( świadków naocznych czy pośrednich) potwierdzających sprawstwo oskarżonego; nie ujawniono w jego posiadaniu jakiegokolwiek przedmiotu, pochodzącego z przestępstwa, także w toku przeszukania pomieszczeń zajmowanych przez matkę oskarżonego ( k. 23-25), nie ujawniono dowodów potwierdzających że oskarżony np. dokonał zbycia któregoś z przedmiotów przestępstwa.

Dowody zbierane w ramach oględzin miejsca włamania nie dostarczyły nawet poszlak wskazujących na osobę oskarżonego, co wynika z protokołu oględzin i wprost także z treści zeznań przesłuchanych na rozprawie w charakterze świadków funkcjonariuszy policji W. K. k.410 akt i S. B. ( k.446 akt).

Jedynym dowodem przyjętego sprawstwa oskarżonego są pierwotne zeznania świadka A. J. złożone w postępowaniu przygotowawczym, ale cechuje je nie tylko brak oparcia w innych dowodach ( tak bezpośrednich jak i pośrednich ), a także brak konsekwencji, bo co do podawanej w nich najważniejszej okoliczności ( że oskarżony przyznał mu dokonanie przedmiotowego włamania) świadek zanegował w postępowaniu sądowym cyt. „. Oskarżony ani razu nie przyznał się, że to zrobił, ale był naćpany, więc jak miał się przyznać.” K. 248 v. Słusznie także apelujący obrońca tu zarzuca, że A. J. uznał, że kradzieży dokonał oskarżony i „spuścił mu wpieprz" ( świadek zresztą przyznał pobicie oskarżonego k. 430 akt). Nie można w takiej sytuacji uznać, by oskarżony miał pełną swobodę podczas tej rozmowy, tym bardziej że świadek bijąc oskarżonego chciał wymusić jego przyznanie się do kradzieży i zwrot rzeczy, jeśli ten by się wcześniej do niej przyznał, oskarżony bał się świadka i uciekł.

Nie zostało w żaden sposób potwierdzone dowodowo, by to oskarżony zwrócił skradziony pojazd M., bo tenże został odnaleziony przez policję w zaroślach w pobliżu miejsca włamania, w stanie znacznie uszkodzonym.

W toku procesu przesłuchano w charakterze świadka także M. M. ( k. 446v.-447 akt), który nie potwierdził, by świadkowi A. J. przekazywał, że sprawcą kradzieży jest oskarżony. Świadek natomiast podawał, że to A. J. poszukiwał na własną rękę sprawcy włamania i kierował oskarżenia wobec P. S..

W przedstawionym stanie dowodów oskarżeń świadka A. J., osamotnionych dowodowo i niekonsekwentnych, nie można pozytywnie zweryfikować jako dowodu obiektywnego oraz miarodajnego, przez co wnioski sądu I instancji co do oceny dowodów i w konsekwencji ustaleń sprawstwa oskarżonego są błędne.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uniewinnienie oskarżonego okazał się zasadny z przyczyn omówionych w sekcji 3.1 motywów.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu.

Zwięźle o powodach zmiany

Trafnie podniesione w apelacji obrońcy uchybienia w zakresie obrazy prawa procesowego, mających wpływ na treść wyroku i następnie błędnych ustaleń faktycznych, skutkujących następnie zmianą wyroku przez uniewinnienie oskarżonego.

W tym zakresie odsyła się do wyczerpujących motywów w sekcji 3.1 wyżej.

W sprawie nie wystąpiły podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionego zarzutu apelacyjnego.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II. III

II. Na podstawie § 17 ust. 2 pkt. 4 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz.U.2024.763) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. Ś. z Kancelarii Adwokackiej w K. 1033,20 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III. Wobec zmiany wyroku przez uniewinnienie oskarżonego na podstawie art. 632 pkt 2) kpk wydatki poniesione w sprawie ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie skazujące

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana